[200] We're not Alone • One Direction • Speeltopic twee. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 feb 2014 - 19:54 ]

That is a perfect copy of reality.

SiIhouette schreef:
(...)

| En nu verplaatsen we dit gesprek naar het Praattopic, woesh |

stay safe because I like being alive at the same time as you

Fluitsma schreef:
(...)

[Is die er dan? :')]

That is a perfect copy of reality.

Lowen

"Maar, hoe, wie?" Louis fronst zijn wenkbrauwen en ik begin nog harder te huilen. Hij trekt me tegen zich aan en wrijft over mijn rug terwijl hij wat sussende woordjes fluisterd.
Als ik dan iets rustiger ben maak ik mezelf los en wrijf mijn wangen enigszins droog, al zijn mijn ogdn nog steevast aan het druppelen. Als een lekke waterleiding. Dr loodgieter is duidelijk niet bereikbaar. "Niet boos wworden alsjeblieft, word maar boos op mij. Maar niwt op hem." Im zucht trillerig. "Ik weet het niet meer, ik was zo dronken. We waren beiden dronken. Eerst dacht ik dat het niet mogelijk was. Maar er komen wat kleine dingetjes terug en de volgende ochtend-" Op het moment voelt het niet eens raar dit met Louis te bespreken. "Liam," fluister ik dan. "Van Liam."
Im hoopt dat hst zacht genoeg was geweest dn hij het niet heeft gehoord, tevergeefs, dat weet ik ook wel. Ik krimp in elkaar. Nachtmerries spelen zich achter mijn ogen af. Ik tril als een rietje. Wil bijna opnieuw wegrennen, maar weet dat ik die kracht niet hsb op het moment. Ik ben erdoorheen, het is me allemaal veels te veel. Maar het is mijn eigen stomme schuld.

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Het liefste ga ik nu een potje met haar mee zitten te janken, maar dat zal het er waarschijnlijk niet beter op maken, ik kan er gewoon zo slecht tegen als er iets is met een van mijn zusjes. Als ik merk dat ze iets rustiger is, maakt ze zich ook los uit mijn greep en wrijft ze haar ogen droog, of dat is wat ze probeert. "Ik beloof dat ik niet boos zal worden, hoe kan ik nou boos worden op jou?" Al was ik toch wel lichtelijk nerveus voor welke eikel haar dit heeft aangedaan, dan ging ik diegene eens mooi even een lesje leren, ook al zou ik haar dan beloven dat ik dat niet zou doen. Diegene zou er gewoon niet mee weg komen. Mijn ogen vergrote zich zeker twintig centimeter, voor zover dat kan, als zijn naam over haar lippen rolt. Ik had het ergens kunnen weten, ze zijn altijd al beste vrienden geweest. "Liam? Dat meen je niet?" Een spiertje trilt gevaarlijk bij mijn kaak en ik moet moeite doen om niet te gaan schreeuwen. Hij is er zo geweest. Ik vroeg me trouwens wel af waar hij nu is, ik heb hem nog niet gezien. "Hoe kan dat nou gebeuren, hè?" Mompel ik zachtjes, terwijl ik haar opnieuw tegen me aantrek en een kusje tegen haar slaap aan druk.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Lows.

Hij belooft dat hij niet boos zal worden en dat hij niet boos kan zijn op mij. Ik glimlach triest naar hem.
Hij heeft het gehoord. Zijn ogen worden groot, en niet zo'n beetje ook. "Liam? Dat meen je niet?"
"Ik zou willen dat het een grapje was, maar dat is het niet," zeg ik kleintjes.
Vanbinnen schreeuwt hij van woede, al laat hij dat niet echt zien, hij is woedend. Ik hoop maar dat hij rustig zal blijven. "Hoe kan dat nou gebeuren, hè?" mompelt hijn zachtjes terwijl hij zich opnieuw tegen zich aan dtrekt En een kusje op mijn slaap drukt.
De verklaring? Drank, en de gevoelens, waarschijnlijk waren mijn handelingen daad van opgekropte gevoelens. Voor hem was het vast alleen een dronken stommiteit, lust. Daarbij snap ik niet dat hij zelfs in zijn zatte bui met mij naar bed is geweest. Wat heb ik hem te bieden. Ervaring? Tot voorheen niet nee. Edn mooi lichaam? Met mijn schamale boezem en andere vormen kan je het amper vrouwelijk noemen, daarbij is het één en al bot. De huid lijkt direct rond mijn skalet te zitten. Verder iets? Nee. Kortom, Liam heeft helemaal niks aan mij.
"Word niet boos op Liam, het is mijn schuld, ik had niet mogen drinken. Ik was zo stom." Of het helpt weet ik niet.

Reality's overrated.

Anna Jane "AJ" Tomlinson

Ik luister naar Loënné's verhaal, waarbij steeds meer tranen zich in mijn ogen vormen. Enkelen rollen over mijn wangen, maar er volgen meer, en na een tijdje lijkt mijn gezicht wel doorweekt. Wanneer Loënné vertelt om wie het gaat, zie ik Louis vreselijk boos worden. Ik zie en voel dat hij moeite doet om zich in te houden, ik kan Liam beter bij mijn broer vandaan houden, hoewel Louis misschien wel een type is dat hem gaat zoeken.
Maar even iets anders, ik weet dat ik daar niet aan mag denken, maar stiekem vind ik het wel heel leuk! Louis en Loënné gaan een gesprek aan, maar ik snap Louis' woede wel. Ik heb nu zeg maar een keuze: Of ik word net als Louis razend op Liam, of probeer Liam weg te houden van Louis. Laten we maar voor optie twee gaan, Lou kan erg explosief zijn, zeker als het ging om een van zijn zusjes. Alhoewel… Hij was vaak met Genelle of Lows, soms voel ik me echt buitengesloten. Het is en blijft een jongen, maar ik hou echt wel van Lou. Ook van Genelle en Loënné, maar soms heb ik gewoon het idee dat het niet wederzijds is.

[Man, wat een dramaqueen is Anna ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Louis en Low zijn alleen. ]

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Ik knikte lichtjes, ik wist ook wel dat ze een grapje maakte, maar ik kon alleen niet goed geloven dat Liam de vader zou zijn, hij was altijd een van de brave en natuurlijk, hij had ook zo zijn gevoelens, maar waarom moest hij die nou botvieren op mijn zusje?! Hij ging hier echt zo zwaar spijt van krijgen dat hij het over tien jaar nog zou herinneren, dat zou hij sowieso wel als het kindje eenmaal geboren zou zijn. "Wil je het trouwens houden?" Schoot me te binnen, want wie weet zat ze helemaal niet te wachten op een kindje, wat ik me wel heel goed kon begrijpen, al snapte ik het natuurlijk ook als ze het kindje wilde houden en de laatste beslissing leek me dan ook wel de verstandigste. "Nee, nee, ik beloof dat ik niet boos word, Lows, echt." Maar als ik Liam tegen zou komen dan wist ik zeker dat hij nog lang niet jarig zou zijn en iedereen zou me ook ver uit zijn buurt moeten houden wilde hij hier zonder een schrammetje vanaf komen. "Het komt allemaal wel goed, dat beloof ik je, daar ga ik persoonlijk voor zorgen." Een lichte glimlach speelde rond mijn lippen, want ik ging er inderdaad voor zorgen dat alles wel weer goed zou komen.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Junipher schreef:
[Louis en Low zijn alleen. ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Whisperings schreef:
(...)

[Anna is er ook!]

Reality's overrated.

Junipher schreef:
(...)

[Maar er was niemand behalve Lou en Lows...]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[MT, Aidan en Matt komen morgen]

Bowties were never Cooler

Lowiee.

Hij knikt lichtjes. "Wil je het trouwens houden?"
Daar moet ik even over nadenken. "Ik weet het niet, ik kan het niet, niet zelf, niet alleen. Maar een abortus is moord, dat zou niet goed zijn. Hoe dan ook, dat kind verdient eeb kans. Maar het zelf opvoeden... Ik denk dat het beter af is bij anderen. Mensen die er echt voor kunnen zorgen. Maar het ligt er natuurlijk ook aan wat Liam vjnd." Ik slik. "Hij wert het nog niet. En natuurlijk wilt hij het niet houden, Liam is geweldig, maar wie eilt er nou zo jong een kind! En okk nog eens van mij." De tranen waren eindelijk gestopt, maar nu wilt de brandkraan bijna opnieuw ontspringen.
"Nee, nee, ik beloof dat ik niet boos word, Lows, echt."
Nu ben ik de gene die knikt. Al weet ik niet helemaal zeker of ik hem geloof.
"Het komt allemaal wel goed, dat beloof ik je, daar ga ik persoonlijk voor zorgen." Een lichte glimlach speelt rond zijn lippen.
"Bedankt Lou," zeg ik zachtjes. "Je bent de beste broer ter wereld."
Ineens bedenk ik me iets, hij, Genelle en Anna waren ook op mijn verjaardag geweest, hadden zij dsn helemaal niks gemerkt? Niet eens hoe straalbezopen ik wel niet was?

Reality's overrated.

Liam Payne.

"Sorry, ik- ik-" zei Lo, en rende daarna weg. Ik schrok omdat ze ineens weer levendig was en weg rende. 'Low, wacht' zei ik en rende achter haar aan. Waar is ze ooit heen gegaan. Ik rende naar de parkeerplaats en zag daar Lo met Lou staan. Ik heb geen idee waarom ze wegrende toen ze weer bij kwam, maar dat er iets met haar is is duidelijk. Ik zag dat Louis kwaad was. "Het komt allemaal wel goed, dat beloof ik je, daar ga ik persoonlijk voor zorgen." hoorde ik hem zeggen, aangezien ik een tijdje op een afstand bleef staan. "Bedankt Lou, je bent de beste broer ter wereld." zei Lo tegen Louis. Oké, nu weet ik officieel niet meer waar dit over gaat. Ik liep rustig naar ze toe. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ik. Ik wou me nergens mee bemoeien, maar ik wou wel weten wat er met Lo is, ze deed net nogal vreemd. En daarbij viel ze ook nog eens flauw, dus er moet wel iets aan de hand zijn want je valt geloof ik niet zomaar flauw.

How far is far

[Wat kan ik nu met Anna doen?]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa