Let's play a game 2. Speeltopic - Speeltopics

iets wat begint als een onschuldig spel eindigt in een drama.


Een groep jongeren, vrienden, onbekenden of misschien zelfs vijanden. Op vakantie na de nodige drankjes te hebben gedronken en de sfeer losser wordt komt één van hun met het idee een spel te spelen. Na elkaar wat uit te dagen en na nog wat meer drankjes stemt iedereen toe. Er wordt flesje gedraaid en zo worden er stelletjes gevormd, de regels zijn simpel: je gedraagt je als een stel Maar je mag niet verliefd worden. Het begint als een leuk spel maar wat gebeurd er als je echt verliefd wordt? of je 'partner' vreemd gaat en jij jaloers wordt? of wanneer er teveel harten worden gebroken? Iedereen lijkt zeker van zijn zaak en iedereen wil winnen, de inzet is hoog: €100 per persoon en misschien wel je hart. Degene die aan het eind van de vakantie écht niet verliefd is geworden wint het geld.

Regels:
- Maximaal twee rollen per persoon.
- Er is een minimum van 150- 200 woorden. (dit lijkt me makkelijk te halen)
- Naamsveranderingen en afwezigheden graag doorgeven.
- Reserveringen blijven 48 uur staan.
- Geen perfect players, iedereen heeft zijn fouten en gebreken. Mary Sues en Gary Stus worden niet goedgekeurd
- Alleen je eigen karakters besturen
- 16+ is toegestaan
- bekende mensen zijn toegestaan (zoals 1D etc. maar ze zijn dan niet bekend)



Meisjes: vol.
- Scarlett Fay Johnson - lilangel
- Nike 'nikki' Tzavaras - Libera
- Gabriela Valerie William - Rawiyah
- Louisa Hayes undentified


Jongens: vol
- Jah Den 'Jay' Ian McScott - RAB
- Campbell Sanders - Leora

er kunnen altijd nog meer bij komen maar ik wil wel graag evenveel jongens als meisjes.

Naam:
Leeftijd: (tussen de 16 en 22 jaar)
Geslacht:
Afkomst:
Uiterlijk: (liefst met foto)
Innerlijk:
Extra:

(hoop dat jullie het leuk vinden (: tips zijn altijd welkom!)

Het huis:

Duo verdeling:
Louisa - Gabriella

[ bericht aangepast op 5 april 2014 - 11:20 ]

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

Campbell Saunders

‘Je bent gek, Campbell. Echt gek.’ Ik lachte terwijl ik iedereen naar ons zag kijken, maar dat maakte me niet uit. Dat hun nou zo serieus aan het winkelen waren betekende niet dat wij dat hoefde te doen. Ik zette haar voorzichtig neer en automatisch bewoog mijn hoofd mee naar haar gezicht waardoor ik in haar mooie ogen keek. ‘En jij.’ Ik glimlachte even en tikte zachtjes op haar neus. ‘bent helemaal gek.’ Beëindigde ik mijn zin.
Snel wendde ik mijn gezicht af en pakte de hakjes van de grond die ik weer in de doos deed. ‘Daar wil ik je niet meer op zien.’ Zei ik plagend. Ik wilde de schoenendoos weer in het rek zetten maar plotseling voelde ik mijn mobiel in mijn zak trillen.
Ik pakte mijn mobiel uit mijn zak terwijl een onbekend nummer op mijn display stond. Wie zou dat kunnen zijn? Zou het mijn vader zijn? Hij kon een nieuwe nummer hebben maar ik zou geen idee hebben waarom hij met mij zou willen praten. Ik zuchtte zachtjes en snel veegde ik over het groene knopje en zette de mobiel aan mijn oor. ‘Met Campbell Saunders.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

Eerst denk ik dat hij niet op gaat nemen. Dat hij me nu haat en niets meer met me te maken wil hebben. Maar gelukkig is dat niet het geval. Of hij heeft mijn nummer niet.
'Met Campbell Saunders.'
'Met Jayden, ik heb een klein probleempje. Ik sta ergens bij een hotel in de stad en ik weet niet waar ik ben,' zeg ik tegen hem door de telefoon. Ik kijk om me heen en zie een straatnaambordje. 'Ergens bij een of andere Dokter Bernard straat,' zeg ik. Waarschijnlijk heeft Campbell ook geen idee waar dat is. Ik heb geen geld bij me dus een taxi of bus is ook geen optie. Ik loop heen en weer terwijl mijn blik gericht blijft op de kamer waar Thalia nu is. Ik weet niet precies waarom ik zo woedend werd toen ze mij de waarheid vertelde. Ik vraag me af of het beter zou zijn als ik zou denken dat ze dood is.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Met Jayden, ik heb een klein probleempje. Ik sta ergens bij een hotel in de stad en ik weet niet waar ik ben.’ Ik zuchtte bij het horen van zijn naam. Had ik hem gister avond mijn nummer gegeven? Ergens maakte het me razend dat hij me belde. Zojuist leek hij het nog naar zijn zin te hebben met een meisje en nu hij de weg kwijt was had hij me pas nodig. Ik keek naar Scarlett en liep snel achter een schoenen rek zodat Scarlett mijn gesprek niet zou horen.
‘Ergens bij een of andere Dokter Bernard straat.’ Ik fronste mijn wenkbrauwen. Dacht hij werkelijk dat na alles ik hem zou helpen? Hij was de gene die me als eerst had gekust gister avond en vandaag en continu als ik begin drukt hij me weg. Alsof hij de touwtjes in handen wilde hebben. Alsof mijn keuzes niet goed waren. Nee hij had duidelijk gemaakt wat zijn ware aard was toen hij mij verliet voor het meisje. Ze was weliswaar veel knapper dan mij maar de waarheid deed pijn.
Ik wist heus wel dat het dom van me was om te denken dat iemand van mij kon houden. Ik was te naïef. Te dom.
‘Ik ben je speeltje niet die je kan weggooien wanneer je geen zin er meer in hebt. Zoek het maar uit met haar, als je middels al niet een ander hebt.’ Met mijn vinger drukte ik op het rode knopje en ik beet op mijn knokkels om mijzelf rustig te maken. Hoe durfde hij zichzelf de recht hebben om om mijn hulp te vragen terwijl hij me zojuist zo hard had afgewezen dat zelfs een blinde het gezien kon hebben.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

‘Ik ben je speeltje niet die je kan weggooien wanneer je geen zin er meer in hebt. Zoek het maar uit met haar, als je middels al niet een ander hebt.’ Voor ik kan protesteren hangt hij op. Geweldig. Nu blijf ik hier voor altijd zitten. Ik bel een nog een keer, maar hang al snel op omdat ik weet dat hij niet nog een keer op gaat nemen. Een sms'je dan? Laat me het ten minste uitleggen. stuur ik naar hem. Ik ga op een bankje zitten en kijk om me heen. Ik heb geen idee hoe ik thuis moet komen. Misschien dat Campbell vanavond ofzo zich bedenkt en naar me op zoek gaat. Als hij me ooit nog vergeeft. Waarschijnlijk ben ik over een tijdje zo wanhopig dat ik Thalia vraag om me terug te brengen. Op dit moment wil ik haar niet zien. Ik ben nog steeds te boos. Ik bel Campbell weer, hopend op antwoord, hoewel ik weinig hoop heb.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Mijn telefoon ging alweer af en ik drukte mijzelf tegen de muur terwijl er een rek van schoenen tussen mij en Scarlett zat. Het melodietje hield op en ik kneep voor even mijn ogen dicht. Zo graag wilde ik mijn telefoon opnemen om maar bij hem te zijn, maar ik moest niet toegeven. Ik betekende niks voor hem en dat zal altijd zo blijven. Ik was het eenmaal gewend en ik zal mijzelf geen valse hoop geven. Niet weer. Plotseling verschijnt er een envelop op mijn scherm en verbaasd klikte ik er op.
‘Laat het me op zijn minst uitleggen.’ Las ik. Ik beet op mijn wang.
‘Er valt niks uit te leggen. Alles wat je hebt gedaan is duidelijk genoeg voor mij.’ Ik beet op mijn lip. Mijn vinger stond naast de send knop. Wilde ik hem dit wel terug sturen? Durfde ik dat wel?
Ik keek om mij heen en ik zag niemand. Twijfelend drukte ik op send waar ik mijn berichtje naar hem verstuurd zie worden. Meteen vulde een akelig gevoel door mijn lichaam. Een gevoel van onrust. Met mijn hand ging ik naar mijn zak waar ik een klein envelopje beetpakte waar ik wist dat iets in zat wat mij rustig zou maken. Met trillende handen haalde ik het tevoorschijn en pakte het uit terwijl ik voor de laatste keer om mij heen keek en het wit goedje opsnoof terwijl mijn adem jachtig heen en weer ging. Plotseling hoorde ik weer hetzelfde melodietje schallen door de ruimte wat afkomstig was van mijn mobiel en meteen wist ik wie het was; Jayden. Ik haalde mijn mobiel tevoorschijn waar zijn nummer op stond. Snel drukte ik op het rode knopje. Ik was bang voor zijn stem; zijn woorden en zijn woede. Ik drukte mijn telefoon op stil en snel liet ik hem in mijn zak glijden en liep ik naar Scarlett toe terwijl de onrust nog niet uit mij verdwenen was. Maar de Cocaine kon ook nooit zo snel in mijn bloed zijn opgenomen. ‘Sorry, heb je nog wat leuks gevonden?’ vroeg ik met een glimlach aan haar terwijl ik over mijn nek wreef.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya