• Het is 1231 en de hele wereld heeft last van aanvallen. Mensen verdwijnen en sommige worden zelfs dood terug gevonden. Of met twee gaatjes in hun nek of met vreselijke klauwen door hun lijf heen.
    De bevolking was radeloos en huurde jagers in. Elke jager elk met hun eigen kwaliteiten en wapens. Ze jaagde de wezens weg waarna de bevolking terug tot hun rustige bestaan kwamen.


    Nu enkele honderden jaren later. Komen de zelfde symptomen terug. Mensen worden terug gevonden, meer dood dan levend... Bruut uit elkaar gescheurd of met amper tot geen bloed terug in hun aderen. Maar wat de dorpelingen niet weten is dat hun dorp precies tussen een vete zit tussen de vampieren en weerwolven, hierdoor loopt hun dorp zwaar gevaar.
    De bewoners van het simpele dorpje waar dit gebeurt zijn radeloos. Jagers waren al eeuwen lang spoorloos vanwege het feit dat er geen mythische wezens meer waren en er was geen andere manier om van deze wezens af te komen. Jaren lang werd het dorp geteisterd en probeerde zelfs terug te vechten zodat hun tot zoverre konden leven zonder volledige angst. Na 5 jaar begonnen de dorpelingen zelfs met opofferingen richting de wezens, een offering voor de harige beesten en een voor de bloedzuigende duivels. Maar naar enkele maanden had zelfs dat geen nut. En net op het moment dat de mensen hun hoop begonnen op te geven, kwam het licht door de duisternis heen.
    Een groep jagers, elk met hun eigen kwaliteit, gemerkt door verschillende rare tekens, kwamen het dorp binnen lopen. Elk zwijgend en alleen maar toekijkend naar de wanhoop in de mensen hun ogen...



    Hunters:

    Hunters gaan de hele wereld rond, opzoek naar gevaarlijke wezens. Hun basis word telkens opnieuw geplaatst in het dorp/stad waar ze zich op dat moment bevinden. Elke hunter heeft daarom ook zijn of haar eigen motief om op de wezens te jagen! En gebruiken een magisch wapen om tekens in hun eigen lichaam te graveren waardoor ze voor enkele secondes een specifieke kracht per teken krijgen. Voor wraak, onderzoek of om gewoon de wereld weer vredig te maken!



    Meisjes (Max 3)
    - Deloihah Emerance Woodward ~Pwettyness ~ Runes
    -

    Jongens (Max 3)
    - Leider; Shadow Raeper ~ Paddo ~ Runes
    -
    -


    Vampiers:

    De vampieren wonen in een groot kasteel op een berg wat moeilijk bereikbaar is, je moet een bos door dat er best eng uitziet en voornamelijk s'avonds omdat het zicht word afgenomen door de duisternis.Elke vampier heeft daarom ook zijn eigen verhaal, achtergrond en kracht. De een kan in het kasteel worden voor veiligheid, de andere om zijn of haar krachten sterker te maken en sommige vanwege hun bloedlust en andere willen de weerwolven uit de wereld helpen.



    Meisjes [Max 3 ~ VOL]
    - Jane Eliha March. ~ CrazyGirl ~ Mensen pijn te doen met haar gedachten
    - Morgana Juliana Merlin ~ Pwettyness ~ Gedachten van mensen kan lezen
    - Dakota Scarlett Patel ~ OhSoAria ~ Haar mening in iemands hoofd laten doordringen


    Jongens [Max 3]
    - Mathias Stavros ~ BarnOwl ~ Vuurstuurder
    -
    -


    Weerwolven:

    De weerwolven wonen in het dorp of het bos, hierdoor hebben ze altijd hun inzicht op wat er gaande is.Elke weerwolf heeft 2 fases, de fase van een normale wolf en de fase van de sterke transformatie, de wolf op twee poten. Elke weerwolf gaat elke keer beide fases door tijdens hun transformatie, hierdoor kan het bij de een langer duren dan bij de ander. Daarom heeft elke weerwolf ook zijn eigen motief. De een wilt sneller kunnen transformeren waarna de ander de wereld van de vampiers wilt verlossen, waarna een ander weer gewoon rustig wilt leven.



    Meisjes [Max 3]
    - Namira Feylton ~ Myriophyllum ~ Visioenen
    - Serena Rossini ~ BarnOwl {Is Sterker} ~ Spion bij de jagers
    -


    Jongens [Max 3]
    - Alpha Penn Rudolph Moon ~ LyraPhoenix ~ Versterkte zintuigen
    - Matthew de Clermont ~ DarkAng3l ~ Fysiek sterker
    -


    Hybride: {Max 2}

    Hybrides leven onder de mensen, het is niet te zien aan hun dat ze half weerwolf, half vampier zijn. Maar ondertussen hebben ze de krachten van de wezens wel. De hybrides hebben alle krachten van de vampieren en weerwolven, en geen enkele zwakte van hun. Hierdoor staan ze boven de voedselketen, maar geen van de Hybrides vechten mee in de oorlog, ze hebben het vechten naast zich neer gelegd en zijn een rustig leven gaan leiden onder de mensheid.



    Dorpelingen
    (Herbergier, Smids, bakker etc.)


    - Wapensmid Saphire Moon ~ LyraPhoenix {1.2}



    Wil je meedoen, ondanks dat de RPG al is begonnen? Geen probleem! Vul gewoon even het lijstje in en dan kan je invallen in het spel!

    Invullijstje
    Naam:
    Leeftijd:
    Kracht: {Hunters gebruiken hun Runes, vampieren hebben zo elk EEN kracht en de weerwolven kunnen krachtiger of sneller zijn dan andere,}
    Geslacht:
    Dorpeling/Vampier/Vampier Hunter/Weerwolf;
    Uiterlijk: Moet als plaatje! {Mag anime of een werkelijk iemand!}
    Karakter:
    Herkomst:
    Extra:


    Regels:
    ~ Geen Over Powered Characters!
    ~ Minimaal 300 woorden! {Af en toe een klein stukje is mogelijk vanwege te weinig inspiratie! Meld dat er dan bij!}
    ~ 16+ Toegestaan, houdt het wel netjes!! Niemand hoeft sommige stukjes niet te lezen!
    ~ Niemand word vermoord zonder toestemming...
    ~ TE LANG afwezig zonder melding... Betekent dat de personage vermoord mag worden!
    ~ Gescheld IC toegestaan! in OOC niet! Houdt het leuk voor andere!
    ~ Iets te melden aan iedereen? Doe het in het praattopic! Is het voor 1 persoon bedoeld? Stuur dan een PB naar die gene!
    ~ Alleen ik maak topics aan! Tenzij ik daar iemand voor aanwijs!
    ~ Afwezig voor langere tijd? Meld het!
    ~ Meldingen worden gedaan door mij! In het rood!!


    Meldingen
    - Het topic begint bij het feit dat de Hunters het dorp voor de eerste keer binnen wandelen! Hierdoor kunnen de Hunters meteen zien hoe erg het dorp daad werkelijk is. Het is s'nachts en daardoor kunnen beide vampieren en weerwolven rondlopen in het dorp op dat moment! Hierdoor kunnen beide kanten ingelicht worden door het feit dat de Hunters terug zijn. Of meteen opgejaagd worden...

    Andere topics

    [ bericht aangepast op 28 maart 2014 - 14:57 ]

    Jane Eliha March || Vampier

    Hij grijnste breed bij optie 3. " Optie 3, vang een paar mensen en neem ze mee naar het kasteel waar ze zullen pijnigen en verbranden" Hij grijnst nog eens en kijkt dan naar het dorp. "Ow wat hou ik hier toch van!" zegt hij enthousiast. "We zullen ze opsluiten in het kasteel, en dan zo erg pijnigen dat ze bijna smeken om gedood te worden, en wel ja als ze er niet om smeken fan verbrand ik ze nog" zegt hij en ik kijk hem vrolijk aan. 'Hoeveel mensen zal ik ongeveer meenemen?' vraag ik hem. Voor mij zoveel als ik kon dragen dus 4 of 5 ongeveer of hoeveel Mathias wilt.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Mathias Stavros
    Ze kijkt me vrolijk aan. 'Hoeveel mensen zal ik ongeveer meenemen?' vraagt ze en ik bedenk me hoeveel ze zou kunnen dragen, misschien dat ze er net 6 kan dragen maar 5 is voor mij ook goed dan hebben we er niet te veel later kunnen we er altijd meer halen. Ik kijk haar aan. 'Doe maar 5 als 5 niet lukt vind ik 4 ook prima we kunnen er later altijd meer halen.' Ik kijk haar aan en ik streel haar wang weer even. 'Maar doe alsjeblieft voorzichtig.' Ik grijns naar haar. 'Ik wacht bij je in het kasteel, zorg eerst dat ze in de kerkers zitten en kom dan naar mij toe.' zeg ik dan tegen haar en dan verdwijn ik. Weer richting het kasteel wachtend op haar terug komst.

    Penn Moon/Weerwolf
    Ik rende door de bossen terug naar de smidse. Ik wist dat ik terug moest, voordat mijn moeder erachter kwam dat ik ' s nachts de bossen in sloop. Ik zag het kleine
    huisje staan, waar kleine wolkjes rook uit kwam.
    Ik nam de achterdeur naar binnen, sloop langs de werkplaats naar voren. Ik had Morgana al zien staan bij de deur en opende de deur. 'Het spijt me dat ik je bij de andere wolf had weggehaald, maar als ze erachter komen dat een wolf met een vampier aan het praten is, ben ik bang dat ik er geweest ben,' zei ik. 'Trouwens, Saphire is thuis, porbeer daarom ook niets over weerwolven en vampiers te praten. Ze weet niet eens dat ik er een ben,' zei ik en keek naar de werkplaats. De deur ging langzaam open en een blonde vrouw stapte naar binnen. Ze had een nieuwe zwaard in haar hand en die zag er nogal gevaarlijk uit.
    ze keek recht in de ogen van haar zoon die bij de deur stond. 'Lieverd, waarom ben je niet in bed?' vroeg ze en ging voor me staan. Vervolgens keek ze naar de opening van de deur. 'Penn, wie is dat?' vroeg Saphire en ze zag dat ik wat ongemakkelijk keek. Wat moest ik zeggen.
    Hay, mam dit is een goede vriendin van me, ze is een vampier. Ik keek Morgana aan en vervolgens weer terug naar mijn moeder.

    (Wie zin heeft om Penn een klein beetje te verwonden, dat mag.)

    [ bericht aangepast op 30 maart 2014 - 11:16 ]


    Vampire + Servant = Servamp

    Shadow Raeper ~ Hunter Leader

    Rustig bleef ik in de boom zitten, mijn blik bleef op de groep hangen, ondanks dat ik wist dat er meerdere waren...
    Als ik merk dat er plots een vampier bij komt kijk ik even op, wat een van de wolven nu deed was aardig stom van hem... Veranderen waar een jager bij was!
    Als ik merk wie het is grijns ik even, hij moest iemand van het dorp zijn als ik merk hoe snel die weer weg rende. Nu was het alleen nog zoeken naar, en dan kon mijn jacht beginnen op hem...
    Nu moest ik de andere wolven hun gedaantes nog weten en dan kon ik zonder enige aarzeling op hun jagen, de vampier was nu ook gemakkelijk te vinden... Het was iets wat niet zo moeilijk nu was voor mij om te jagen, maar ik moest weten waar ze vampieren zich vast hielden hier in deze omgeving!
    Anders had ik weinig tot niets hieraan... En dat was als jager niet het gene wat moest gebeuren, er moest een kaart komen en we moesten precies weten wat we moeten doen om op ze te kunnen jagen!



    John Zardun ~ Hybride

    "Praat niet alsof je er morgen niet meer bent." ik lach even als ze dat zegt waarna ik mijn grip om haar heen wat verstevig en haar tegen mij aanduw "Je weet dat dat nooit het geval zal zijn, ongeacht wat ons gevaar was waar we tegen aan liepen, kwam ik altijd terug" ik plante even een kus op haar achterhoofd terwijl ik daarna mijn gezicht op haar schouder leg, als Luna en ik alleen waren, waren we vaak knusser dan als we buiten liepen, wat meer en deels van de bewoners aardig raar vonden. Maar wat ze het raarst vonden was dat ik altijd bij Luna in de buurt was, alsof ik haar bodyguard was en niets anders...
    Rustig laat ik mijn blik op buiten gaan, als de jagers hier daad werkelijk zouden zijn, zouden ze eerst op onderzoek gaan, waarna ze daarna zouden gaan zoeken naar de verblijfplaatsen van beide partijen en daarna zouden ze op ze gaan jagen... Ik wist precies hoe jagers werkte, ik wist wat ze deden met andere soorten en dat ze geen medelijden hebben met ze...
    "Luna, zullen we zo meteen een nachtwandeling maken? Ik heb wel weer eens zin in een van zulke wandelingen" even glimlachte ik terwijl ik naar de lucht keek, de sterren stonden vol in de lucht en de maan was ook zichtbaar, ondanks dat het niet een volle maan was.

    Luna Alucard ~ Hybrid
    "Je weet dat dat nooit het geval zal zijn, ongeacht wat ons gevaar was waar we tegen aan liepen, kwam ik altijd terug" Even sloot ik m'n ogen toen hij me dichter trok. "Feit, maar je word er ook niet jonger op en we hebben er maar het raden naar wat de aankomende problemen nu zijn." We wisten wel dat er bezoek was, maar we hadden er geen enkel idee van wie of wat het bezoek inhield. Voor hetzelfde geld was het onze dood die was komen aanrijden. Ergens zou het me niet verwonderen dat als ze echt zouden weten wat we waren, ze massaal achter ons aan zouden komen. Vampiers en weerwolven waren al niet populair, laat staan een hybrid tussen de twee.
    Zachtjes haalde ik m'n vingers door z'n haar. We mochten dan misschien heel slecht gestart zijn, zovele jaren geleden, maar er was in de loop der eeuwen veel veranderd. Hij kon best lief zijn als hij wilde, maar hij had nog altijd z'n momenten waarop ik hem wat kon doen. Maar goed, dat kwam in de beste relaties voor als je het aan mij vroeg. Het kon niet altijd rozengeur en maneschijn zijn.
    "Luna, zullen we zo meteen een nachtwandeling maken? Ik heb wel weer eens zin in een van zulke wandelingen" "Hmmm." Een tel keek ik naar buiten. Aan de ene kant vond ik het wat gevaarlijk, gezien de net veranderde toestand, maar aan de andere kant. "Geef me dan op z'n minst even tijd om wat deftigs aan te trekken." De kleren die ik nu droeg waren totaal niet geschikt om me buiten te vertonen. Of het nu nacht was of niet.

    Matthew de Clermont ~ Weerwolf
    Even snoof ik kwaad toen ik merkte dat de groep wolven z'n eigen gang hing. Tot zover halo en alle andere beleefdheden. Zoekend stak ik m'n neus in de lucht. De geur hing er nog steeds, niet alleen die van wolven of vampieren, maar ook die van iemand die ik met alle plezier van de wereld wat aan zou doen. Makkelijk liet ik me op 4 poten zakken. Even wachtte ik tot de anderen verdwenen waren voor ik op m'n eigen benen ging staan. Het voelde vreemd aan om zo rond te lopen. De laatste dagen had ik niet bepaald meer van m'n andere gedaante af gekomen, waardoor het leek dat de mens die ik was nu meer een vreemde was dan natuurlijk.
    Een tel keek ik rond, maar menselijke ogen waren niet bepaald de beste in het donker. "Ik weet dat je er bent." Zelf als mens had m'n stem wat zwaar en ruws al paste het perfect bij m'n uiterlijk. Ik was verre van de kleinste, niet als wolf, maar als je me zo zag staan, dan wist je gelijk dat het over de hele lijn was. Het onverzorgde uiterlijk deerde me totaal niet. Niet veel mensen die het zagen en zelf onder wolven vertoonde ik het zelden. Echter, ik had de pech dat er een aantal waren wie ik was en die bleven me blijkbaar achtervolgen.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    Shadow Raeper ~ Hunter Leader

    Grijzend blijf ik de wolven na kijken, ieder ging weg en liep zijn eigen kant op... Op 1 na... Die bleef staan, en kwam mij aardig bekend voor...
    De vampieren in de verte waren ook verdwenen, wat betekende dat we alleen waren! Dit kon nog eens leuk worden...
    Als ik merk dat de wolf terug veranderd naar zijn menselijke gedaante grijns ik even, Matthew... Ik kon het weten, jaren had ik hem niet gezien en hier deinst die plots weer te voor schijn!
    "Ik weet dat je er bent" het was logisch... Zijn neus was sterker dan een normaal persoon... Met een soepele sprong spring ik naar beneden waarna ik met mijn scythes er voor zorg dat ik veilig op de grond land doordat ik ze in de boom sla en ermee naar beneden glijd.
    Als ik op de grond sta, veeg ik even rustig het stof van mijn kleding waarna ik hem aankijk "Blijkbaar ben je geen spat veranderd... Matthew..."
    Rustig stop ik de scythes weer onder mijn jas waarna ik hem blijf aankijken, hij was nog precies het zelfde als jaren geleden toen ik hem voor het eerst tegen kwam... Jammer genoeg wist ik toen nog niet dat die een weerwolf was... Dat kwam... later pas... Met veel spijt en pijn in mijn hart... Maar als jager moest ik mij aan mijn eed houden en aan de belofte die ik mijzelf had gemaakt...


    John Zardun ~ Hybride

    "Feit, maar je word er ook niet jonger op en we hebben er maar het raden naar wat de aankomende problemen nu zijn." "Geef me dan op z'n minst even tijd om wat deftigs aan te trekken."
    Grijzend kijk ik even naar buiten terwijl ik haar hand dr gang laat gaan, ondanks dat ze gelijk had dat we al aardig wat jaren oud waren... Wist ik ook dondersgoed dat mijn lichaam er nooit op achteruit was gegaan, het was iets wat bij vampieren en hybrides nooit voorkomt, je word niet ouder en je word ook niet jonger... Je blijft op het zelfde jaartal hangen...
    "Luna, je weet dat dat niet echt klopt, wij verjaren niet, ondanks dat de jaren wel aantikken... We verroesten alleen" even lachte ik terwijl ik het zei waarna ik mijn ogen op haar richt, ondanks dat het kleren waren die ze binnen droeg, zag ze er alsnog beeldschoon uit...
    "Je hoeft je niet op te maken wil je er goed uit zien, je bent al perfect zoals je bent, ondanks wat je draagt" ik glimlach waarna ik een kus op dr wang plant, ze was altijd perfect geweest in mijn ogen en dat zou ook altijd zo blijven.
    Maar wat mij nu het meeste dwars zat was dat ik nu moest gaan terug vallen in het monster wat ik vroeger was... De moordende, bloeddorstige beest dat pakte wat hij pakken kon en vermoorde wie hem in de weg stond...
    En dat waren er aardig wat geweest... Ongeacht of het onschuldige of schuldige mensen waren, ze wisten altijd mijn zwaarden te vinden...

    Matthew de Clermont ~ Weerwolf
    "Blijkbaar ben je geen spat veranderd... Matthew..." Kalm keek ik over m'n schouder toen ik hem op de grond hoorde landen. "Ik zou net hetzelfde over jou kunnen zeggen eigenlijk." Met alle gemak van de wereld draaide ik me om. Ondanks dat ik wist wat hij was, maakte ik me niet druk om de mogelijke gevolgen. Misschien was ik niet veel veranderen. Op wat langer haar misschien dan, wat ouder, groter en sterker, maar ik was voor de rest inderdaad nog dezelfde.
    "Heb je nog steeds niet geleerd om verder te kijken dan je neus lang is?" Hoe anders waren de tijden vroeger geweest. Al was er 1 iets dat ik hem nooit zou vergeven. Kalm sloeg ik m'n armen over elkaar terwijl ik hem aankeek. Hij wist dat ik niet bang voor hem was en zelf m'n weglopen destijds had niets met angst te maken gehad. Ik was het gewoon niet eens met z'n keuzes en hoe hij de wereld zag. Hij ging er vanuit dat ikzelf en alle andere weerwolven monsters waren, maar we waren heus niet allemaal dezelfde. Als er ook maar een manier was om hem dat te laten inzien, ik zou ze zo nemen, maar hij was gewoon te koppig.
    Langzaam liep ik op hem af. "Wanneer ga je er eindelijk eens mee op gaan houden?" Ik schudde zacht m'n hoofd, omdat ik het gewoon nog altijd niet wilde aanvaarden dat we zo lijnrecht tegenover elkaar stonden. Dit kon toch gewoon niet blijven duren? Of eerder wel, tot een van ons dood was.

    Luna Alucard ~ Hybrid
    "Luna, je weet dat dat niet echt klopt, wij verjaren niet, ondanks dat de jaren wel aantikken... We verroesten alleen" "Je hoeft je niet op te maken wil je er goed uit zien, je bent al perfect zoals je bent, ondanks wat je draagt"
    Verroesten, inderdaad. Het was ook niet handig om te verroesten als er problemen op tilt waren. Daar had je niets aan en het kon je zo de kop kosten. Misschien werd het maar eens tijd om daar wat aan te gaan doen. We hadden wat te lang stil gezeten en als onze reacties afgestompt waren, deden we onszelf zeker geen voordeel mee.
    Ik grinnikte zachtjes om z'n opmerking over m'n kleren. "Als het aan jou lag zou ik net zo goed elke dag zonder kunnen rondlopen zonder dat je er wat op tegen hebt." Ok, ik wist het. Naar menselijke maatstaven was ik inderdaad te mooi om waar te zijn. Dat had je nu eenmaal als je half vampier was. Die waren al mooier dan mensen, maar m'n haar gaf het enkel maar een extra dementie. Waar grijs eigenlijk was voorbehouden voor bejaarden en ouden van dagen, gaf het mij enkel maar dat tikkeltje meer. Het paste gewoon bij me.
    Even nam ik van de gelegenheid gebruik om hem zacht een kus terug te geven voor ik opstond en in de slaapkamer verdween. Nachtwandeling... In deze tijd wilde dat zeggen dat ik een donkerblauwe jurk aandeed die pracht uitkwam met m'n haar. Snel haalde ik ook nog een paar laarzen uit de kast van soepel leer die zaten als een tweede huid. Ik had geen zin om op blote voeten rond te gaan lopen, zoals de nachten die we hadden gehad in Egypte. Vanuit m'n ooghoeken hield ik hem in de gaten. Ik wist met wie ik te maken had en ik hoopte enkel maar dat we niet in de gevechten betrokken zouden worden. De gevolgen daarvan zouden wel eens rampzalig kunnen zijn.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"