• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Doris Barnes - Margot
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Lucy Green - ArianatorXx
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Taco Boersma - Alicia
    Taylor Veldhuizen - MoonEye
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1, 2
    Praattopics: 1 2
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 15:06 ]

    Mia slaakte een zucht toen haar naam werd genoemd. Ze wilde niet dat iedereen wist dat ze naar buiten was gevlucht om niks, al kon ze ook niet het feest verlaten zonder haar vriendinnen gedag te hebben gezegd.
    'Er is niks, heus,' probeerde ze haar vriendin te overtuigen toen ze Alains vraag herhaalde.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Joris stuurde een berichtje naar Ramon dat hij zich niet zo lekker voelde en naar huis ging en keek Mia toen vragend aan. 'Ga je mee?' vroeg hij vriendelijk. 'Of blijf je hier? Ik ga in ieder geval naar huis."


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Isa liet hem uiteindelijk nogal verrast los. Ze had niet verwacht direct op de eerste avond met een nieuwe - knappe - klasgenoot te zoenen en vroeg zich ook oprecht af wat voor gevolgen dit zou hebben. Ze zouden de volgende dag samen op introkamp gaan en eigenlijk wilde ze niet direct aan een jongen gebonden zijn, aan het begin van het jaar. Ze verwachtte echter dat voor Tyler precies hetzelfde gold (dat was meestal zo bij jongens), dus kon ze nog best even genieten van zijn aanwezigheid.
    Ze keek hem ondeugend aan en klinkte haar glas tegen de zijne toen ze elkaar los hadden gelaten.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Tyler grijnsde even speels, nadat ze elkaar los hadden gelaten en Isa haar glas tegen het zijn klinkte. Hij nam nog een slok en keek even op zijn telefoon hoelaat het was. Nog lang geen tijd om naar huis te gaan. Daarnaast vond hij Isa's gezelschap wel fijn, al hoopte hij niet dat ze na vanavond de rest van het schooljaar aan hem zou plakken. Al vond hij haar daar niet echt het type voor. Toen hij haar blik ving, knipoogde hij even.
    'Zullen we even een frisse neus halen?' vroeg hij uiteindelijk. 'Het is behoorlijk warm hier.'

    Isa keek even om zich heen. Ze kon Mia zo snel niet meer vinden, maar zag nog wel dat Qaasim inmiddels bij Doris stond. Waar was Mia gebleven? 'Ik denk dat ik nog even naar mijn vriendinnen ga,' zei Isa.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Mia staarde naar haar voeten, terwijl ze door twijfels verscheurd werd. Ze durfde het niet en moest haar hand in haar zak steken om niet op haar nagels te bijten.
    'Ik - ik moet eerst de anderen nog gedag zeggen, dus ik blijf nog wel even.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Prima.' Hij stak zijn fietssleutel in het slot en klom op zijn fiets. 'Tot morgen!'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Thomas liet zichzelf niet langer lijden door naar het scenario van Isa en Tyler te kijken, die twee zaten elkaar af te lebberen voor zijn neus. Zijn aandacht ging nu naar het drietal wat buiten stond en kon het niet laten om - nadat de onbekende jongen voor hem naar binnen was gegaan - zelf naar buiten te gaan. ''Gaan we allemaal weg nu?'' Zei hij, Thomas had zelf geen idee hoe laat het was maar al tijd om te gaan leek hem sterk.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    'Okee,' zei Tyler. 'Ik zie je morgen wel.'
    Hij glimlachte even en draaide zich om. Misschien moest hij maar even op zoek gaan naar Kyra, want hij had haar de hele avond nog niet gezien, waar hij zich stiekem een beetje schuldig om voelde. Uiteindelijk vond hij haar buiten, waar hij ook Mia en Joris zag staan.

    'Goh, het wordt hier nog gezellig,' merkte Joris op. Hij had op het punt gestaan weg te gaan toen de deur open was gegaan en Thomas, gevolgd door Tyler, naar buiten was grkomen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Een klein beetje opgelaten voegde Isa zich bij Doris en Qaasim. 'Is Mia niet meer bij jullie?' vroeg ze.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    De komst van Thomas en Tyler maakte dat ze zich absoluut niet beter op haar gemak voelde.
    'Ik - ik ga weer naar binnen,' zei ze kortaf, wetende dat Isa weer vrij zou zijn. En anders waren er andere vriendinnen van haar binnen.
    Ze draaide zich om en ging met een opgelaten gevoel de menigte weer in.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Mooi. Ik ga naar huis.' Joris stapte op zijn fiets en reed weg, naar huis. Hij hoopte dat het een beetje goed ging met zijn moeder.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Mia! Hé!' Isa liep snel naar haar toe toen ze haar zag. 'Wat heb jij gedaan?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ik? Weinig hoor. Gewoon wat gedanst en gepraat en ik ben net buiten even een luchtje wezen scheppen,' antwoordde ze. 'Jij daarentegen...'


    Every villain is a hero in his own mind.