• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Doris Barnes - Margot
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Lucy Green - ArianatorXx
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Taco Boersma - Alicia
    Taylor Veldhuizen - MoonEye
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1, 2
    Praattopics: 1 2
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 15:06 ]

    'Ik hoop het ook,' zei Phoebe. ''Al vind ik dat het toch wel vreemd gepland is, zo na een eerste dag.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Jordy zwaaide naar haar vriendin toen deze de zaal betrad.
    ‘Dat werd tijd!’ zei ze. ‘Het is hier saai.’
    Even leek dat tegengesproken te worden door Qaasim, die confetti in het rond liet vliegen en daarna ook opmerkte dat er niet veel aan was.
    ‘De muziek moet harder!’ riep Jordy naar Jace. ‘Dan moeten ze wel dansen!’


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Woeh!'
    Qaasim liep naar Jordy toe om haar een boks te geven en draaide zonder toestemming van jace het volume wat omhoog.
    'Voetjes van de vloer, mensen!' Hij begon willekeurig aan armen en benen te trekken en tegen schouders te duwen, om de mensen aan het dansen te krijgen.

    ~ ~

    Maya knikte.
    'Ach, daar houden middelbare scholen van.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ja,' snoof Phoebe. 'Al is het ook wel weer chill dat we nog niets aan huiswerk hoeven te maken.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Doris liep de woonkamer in. De meeste mensen waren nog niet aan het dansen, maar zo te zien waren Jordy, Jace en Qaasim druk bezig om daar verandering in te brengen. Zijzelf zou zometeen ook wel gaan dansen, maar ze wilde eerst even haar vrienden groeten. 'Hee Mia,' zei ze vrolijk.


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    'Hé, leuk dat je er ook bent!' glimlachte Mia. Qaasim had haar bijna de dansvloer opgesleurd, maar ze was blij dat Doris net op tijd was verschenen. 'Al helemaal klaar voor morgen?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Toen Isa terugkwam van een toiletbezoek, zag ze dat de situatie er al wat feestelijker uitzag. Een enkeling deed een poging tot dansen (Isa was blij dat zij niet zo danste als sommigen van hen, al kon ze hun poging wel waarderen) en de rest stond in groepjes te kletsen. Isa knipoogte naar Joris toen die op het feest arriveerde, vulde een glas met ijsthee en ging toen weer naar Mia, die met een ander meisje stond te praten van wie Isa de naam alweer vergeten was. Ze zou straks ook wel gaan dansen, maar eerst wilde ze haar fris opdrinken en dan was het fijn om bij iemand te staan die ze al kende. Ze had er niet heel veel moeite mee om contact te leggen, maar om dat via een bekende - Mia - te doen. 'Hallo! Ik geloof dat jij ook een klasgenootje van ons bent, toch?' Ze stak haar hand uit. 'Ik ben Isa. Ik wist het niet zeker want sowieso Jordy zit niet bij ons in de klas.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Rebecca liep naar de bar en bestelde drinken. Ze nam alleen wat water, veel dorst had ze niet.
    Daarna liep ze de dansvloer op en begon tussen de anderen te dansen.


    May StarClan light your path.

    Ramon was blij toen Qaasim binnen was gekomen, maar hij was niet zo''n enthousiaste danser en beleefde er meer plezier aan om naar dansende meisjes te kijken, hoewel hij de dansvloer nou ook weer niet de hele avond wilde schuwen. Hij knikte even naar Joris toen deze binnenkwam. Na een tijdje werden zijn ogen naar Rebecca getrokken, die haast net zo'n opvallende verschijning was als Jordy. Die laatste wist altijd de meest opmerkelijke figuren aan te trekken en onbewust vroeg hij zich wel eens af of hij er ook zo idioot uitzag, zonder dat hij het wist. Hij liep naar de tafel met drankjes en schonk nog een glas cola vol, terwijl hij met zijn hoofd en en weer bewoog op de muziek en de zaal rondkeek, op zoek naar en leuke gesprekspartner.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Toen Joris zijn jas had opgehangen, vulde hij eerst een glas met drinken. Het verbaasde hem dat er enkele flessen alcohol bij stonden en hij snoof even. Hij had die enorme drang om te drinken nooit begrepen en hij wist dat hij die ook nooit zou begrijpen, hoe hard hij het ook probeerde. Voor hem was alcohol gif dat iemands leven kon verpesten, zoals het momenteel die van zijn moeder verpestte.
    Hij keek de kamer rond. Het was een ruime kamer en uitermate geschikt voor zo'n feestje, al werd het er wel erg vol, zeker nu er mensen waren gaan dansen. Hij nam een slok van zijn Sprite en sloeg toen Ramon op de schouders. 'Zoveel mensen hier en jij staat alleen,' zei hij plagend. 'Waar ging het mis?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ach, ik ben net blij dat ik iedereen van mijn lijf heb geslagen,' antwoordde Ramon met een grijns. Hij keek even naar het alcoholloze drankje van zijn vriend. 'Maar misschien zijn we gewoon niet cool.'
    Hij dronk zo nu en dan best eens een biertje, maar vond de overdaad aan troep die hier stond een beetje overdreven. Alsof ze alleen konden feesten door gore drankjes achterover te slaan. Al was dat wel iets wat hij echt bij Jace vond passen.

    [ bericht aangepast op 28 juli 2014 - 11:41 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Of we zijn zó cool dat niemand bij ons in de buurt durft te komen,' grinnikte Joris. 'Dat idee staat me meer aan, eerlijk gezegd.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Laten we daar maar vanuit gaan.' Hij nam nog een slok. 'Hoe vind je het om morgen op kamp te gaan?'
    Hij wist nog steeds niet goed of hij er zin in had. De groep was best oké, maar activiteiten doen met school stootte hem bij voorbaat al tegen de borst.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Qaasim moest toegeven dat hij het feest behoorlijk gaar begon te vonden. Er stonden overal groepjes bij elkaar en niemand leek ook maar de moeite te nemen om door elkaar te gaan staan of op zijn minst binnen hun groepje te dansen. Iedereen deinde wat heen en weer of knikte met hun hoofd op de maat mee, maar verder kwamen ze niet.
    Uiteindelijk besloot hij de muziek, die al bijna op vol volume stond, uit te draaien. Eens zien wat ze dan zouden doen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Jordy draaide haar hoofd naar Qaasim toe. 'Ga je speechen?'


    Every villain is a hero in his own mind.