• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Maximaal twee personages per persoon.


    Lijstje:
    Naam:
    Uiterlijk: (afbeelding)

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Anouk Veltman - Maartje
    Bart-Jan van Egmond - Maartje
    Céline van der Leech - Demi
    Darius Visser - Jeffrey
    Doris Barnes - Margot
    Drew Chase - Eruditie
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jacelyn von Liszel - Marie
    Jake Blake - CaTbUg
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Jamie Chase - Eruditie
    Jelle van Dijck - Kelly
    Jiang Chen - Rosanne
    Joél van der Leech - Demi
    Joris Franksen - Marjanne
    Kyra van Bakkum - Lisa
    Lars Jansen - Nightingalex
    Lauren Smit - Nightingalex
    Lucy Green - ArianatorXx
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Taco Boersma - Alicia
    Taylor Veldhuizen - MoonEye
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia
    Tyler Michigan - Lisa

    Speeltopics: 1, 2
    Praattopics: 1 2
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 okt 2014 - 15:06 ]

    'Ik heb er wel zin in,' zei Joris. 'Ik hoop alleen dat we ons niet aan allerlei strikte regels moeten houden.' Halverwege de zib stopte de muziek, dus hij schreeuwde de laatste woorden vrij luid door de kamer. 'Oeps,' zei hij grijnzend. 'Dat had ik niet verwacht.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ' Nou... ' begon Qaasim die dat wel een aanlokkelijk idee vond. 'Als ik kon speechen zoals Martin Luther King of zo, zou ik het doen... '
    Hij grijnsde naar Jordy.
    'Maar ik heb wel een droom!'
    Zijn ogen schoten door de kamer, maar niet iedereen lette op hem, wat hem niet kon schelen. Hij praatte gewoon luider!
    'Ik heb een droom en dat is morgenochtend helemaal brak in de bus naar dat stomme kamp zitten. Dus ik dacht: ik ga naar Jace' feestje, want daar gaan we los... Maar ik zie niemand losgaan. Er is zelfs drank om jullie te helpen, of zijn jullie allemaal zo braaf dat je niet drinkt voor je achttien bent?'
    Hij hield zijn glas omhoog, ook al zat daar alleen cola in.
    'Kom op, mensen! Dans! Dans! Anders worden we voor niets doof van deze... muziek.'Het was niet zijn meest favo muziek. Veel jongensbands en meidengroepen, maar het was muziek.
    Het was dus toch een soort speech geworden, maar dat kon hem niet schelen. Hij bleef de andere aanwezigen aankijken en weigerde de muziek weer aan te zetten.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Mia onderdrukte een zucht. Ze had helemaal geen zin om los te gaan. Ze wilde gewoon gezellig wat met haar vriendinnen kletsen, dat was voldoende voor haar. Het was al warm genoeg in deze kamer en dat zou niet verholpen worden door ook nog eens wild te dansen.
    Doris stelde daarentegen toch voor om wat meer naar het midden van de zaal te gaan en Mia stemde er toch maar net als de andere meiden mee in.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Na de speech van Qaasim stelde Doris zich voor aan Isa. Ze stonden midden op de dansvloer en ze tikte met haar voet mee op de beat van het nummer. 'Pff, er zijn nog niet echt leuke jongens,' verzuchtte ze.


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    'Niet? Tyler ziet er best leuk. En Joris. En die jongen daar, al weet ik zijn naam niet meer.' Ze knikte naar één van de jongens. 'En Ramon is volgens mij ook wel leuk.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Thomas luisterde naar Qaasim maar haakte al snel af, hij kon zich zo uitsloven maar aan de andere kant had hij er niets op tegen om de volgende morgen brak in de bus te zitten. Daarom schonk hij een glas drank in en stopte een peuk in zijn mondhoek, hij kon het alleen niet maken om binnen te gaan roken.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    'Geweldige speech, al was het aan de korte kant!' riep Darius, waarna hij een slok van zijn cola nam.

    'Nou, laat eens wat zien, dan!' riep Qaasim. Hij trok Darius en een chick de dansvloer op, die eigenlijk gewoon het midden van de kamer was.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ik zou niet weten hoe ik op hedendaagse muziek moet dansen,' bekende Darius hardop.
    'Tenzij je wilt dat ik Jordy nadoe - dat heb ik eerder al geprobeerd, maar het lijkt mij niet dat het zo hoort.'

    Qaasim grijnsde en wierp een blik op Jordy.
    'Ga je gang, maat!'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ik weet het allemaal niet,' zei Doris twijfelend. 'Maar ik ken ze ook eigenlijk allemaal niet zo goed. Misschien leer ik op het kamp wel meer van hun karakters. Zullen we nu dansen?' vroeg ze terwijl ze voornamelijk Mia smekend aankeek. Ze wist dat die waarschijnlijk liever zou willen praten.


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    'Goed, goed!' riep Darius en hij probeerde zich Jordy's willekeurige passen te herinneren en na te doen.

    Isa grinnikte. 'Graag. Volgens mij ga ik hem spacen als ik nog langer stil moet staan op deze muziek.' Ze dronk de laatste slok van haar frisdrank op en ging tussen een paar van haar klasgenoten staan, waarna ze met haar heupen het ritme van de muziek volgde.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Tyler liep naar Isa toe en pakte haar hand vast, om haar vervolgens een rondje te draaien. 'Wil je wat drinken?'

    Wauw, dat was onverwacht. 'Eh, jawel?' zei ze verrast. Ze keek even verontschuldigend naar Doris en Mia, die ze daardoor achterliet, en haalde haar schouders op om duidelijk te maken dat het haar ook verbaasde.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain