[Speeltopic 6] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George weasley


En zoals ik al zei, liep het niet goed af.
Karkarov duwde Campbell op de grond waardoor ik de nijging kreeg om hem te helpen weer op de voet te komen, maar verstandig zette ik een stap achteruit en staarde ze maar aan. Karkarov hees hem weer op en duwde hem tegen de muur aan, terwijl zijn stok naar hem wees. Ik bleef bevroren staan, ik vertrouw mezelf niet eens meer. Elke beweging die ik zet, kan afschuwelijk aflopen. Letterlijk elke beweging. Beter dat campbell me eerst vertelde hoe moeilijk Karkarov kon zijn..
‘Is dat waar’ siste Karkarov en met zijn vrije hand greep hij Campbell bij zijn nek.
‘Kíjk me aan als ik tegen je praat. Is dát waar.’ Siste hij nogmaals. Door de aantal stappen die ik terug nam kwam ik tegen het raampje aan waarin ik me in perste, toen Karkarov hem losliet en Campbell weer te pletter viel. Mijn hart heeft op dit moment te veel schade aangelopen. En ik wil het niet erger maken door zo iets doms..
‘Wat heb ik je verteld over drankjes aannemen van anderen.’ zei Karkarov. Even bleef het stil, tot er een nieuwe stem kwam. ‘Professor. Wat bent ú aan het doen?’
‘Zoals u weet valt Campbell vaker uit het niets op de grond. Dit is weer er een bewijs van.’ Verklaarde Karkarov. Poppy boog zich voor Cqmpbell neer en bestudeerde hem even.
‘Campbell.’ Vroeg ze voorzichtig.
‘Ik zoek hem al de hele dag. Ik wil niet dat hij deze maand op uw boot slaapt. Dat is helemaal niet veilig voor zijn ‘probleem.’ Hij kan op het ziekenzaal verblijven. Ik neem aan dat u de ernst van de zaak ziet.’ zei ze. Ik sloot mijn ogen bij hun gesprek en hoopte vurig dat dit alles zo snel mogelijk was afgelopen. Hoe kon ik ook zo stom zijn..
‘Ik denk dat mijn boot hem ook goed doet. Het is per slot van rekening míjn leerling.’ ‘Uiteraard maar aangezien u op ons terrein verblijft moeten wij uw en de Beauxbatons leerlingen verzorgen zoals wij onze leerlingen verzorgen als ze wat mankeren.’ met dat, tilde ze Campbell op bij zijn arm en sleepte hem weg.
Mijn ogen schoten plotseling weer open bij hrt horen van Karkarov zijn stem.
‘Je blijft uit zíjn buurt.’
Ik slikte en knikte moeizaam met mijn hoofd, waarna ik langs hem heen richring een willekeurige gang in liep. Mijn knieën knikten waardoor ik nauwelijks overeind kon staan. Mijn keel was droog en door mijn velen gedachtes hoorde ik mijn hart niet meer kloppen, en dacht even dat ik een hart stilstand kreeg, maar jammer genoeg niet. Ik keek ook de hele tijd om, bang dat Karkarov me volgde. Mijn nieuwr grootste angst is karkarov geworden. Normaal gesproken kan ik altijd makkel onderuit met problemen. Bij Snape, perkamentus, Draco, Fred.. alle docenten van zweinstein, een groot aantal studenten. Maar Karkarov? Hij is official mijn boeman geworden. Ik vond een klaslokaal dicht bij het ziekenzaal, en sloot mezelf op in die lokaal. Woest schopte ik tegen een stoel aan en liet mezelf dan tegen de muur aan glijden waarna ik op de grond zat. Campbell zit diep in de problemen door mij. Campbell lijd aan pijn door mij. Campbell word vast nu gemarteld door mij. Campbell haat me vast nu, en ook door mij. Niet voor niets dat hij me niet in zijn buurt wilde: ik verpest alleen alles en doe nooit iets goeds. Geen wonder dat hij zo veel moeite deed om van me weg te komen. Hij is bang dat er iets gebeurd met hem, door mij. Ik haat mezelf. Er gebeurd niet alleen iets met Campbell door mij, maar iedereen. Ik stond op en zuchtend kwam ik voor de spiegel staan. Ik zag er afschuwelijk uit. Een soort woedde borrelde er in me op en met mijn elleboog deukte ik de spiegel in waardoor vele glascherven neerviellen.
'FRED waar ben je als ik je nodig heb?!' Riep ik door de lokaal. Verward grabbelde ik een stuk glas van de grond en kneep er hard in, tot er een flinke pijnscheut van mijn ellenboog tot mijn pols en hand in drong. Deuppels bloed deuppeleen uit mijn hand en geschrokken liet ik de glascherf vallen en keek naar mijn hand die wat onder het bloed zat. Vloekend liep ik naar een stoeltje toe en wikkelde mijn gewaad om mijn hand heen. Moest dat serieus gebeuren? Eerst verpest ik Campbell zijn leven, dan maak io een doelwit van mezelf voor Karkarov, dan verwond ik mezelf mrt een glasherf omdat ik dacht dat het niet scherp genoeg was om mijn hand te verwonden. Even grinnikte ik om mein eigen domheid en sloeg mijn hoofs achterover en sloot mijn ogen. Wat moet ik nu doen? Afwachtend tot karkarov weg gaat zodat ik even met Campbell kan praten..?


Hij is nu super verward komt door jou

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Ergens hoopte ik dat Karkarov ging afhaken toen de zuster mij mee nam maar als een boze wolf achtervolgde hij ons. Natuurlijk was het naïef om te denken dat hij me met rust zal laten. Dat zal hij pas doen wanneer ik in het graf lig. Ik werd door de zuster op het bed neergezet terwijl ze zich over mij begon te ontfermen. Achter haar zag ik Karkarovs gezicht vol woedde vertrekken.
‘Waarom kan hij niet op míjn boot zijn. Het komt heus wel goed. Hij heeft wel erger meegemaakt.’
De vrouw draaide zich om en een heel wat dapperdere man dan Karkarov zou bang van haar geworden zijn. ‘Twijfelt ú over mijn kennis van medische ziektes en kwalen.’ Het was niet eens een vraag maar een constatering. Ik zag uit mijn ooghoek dat hij een kleine stap achteruit zette. Ondanks alle ellende verscheen er een kleine glimlach op mijn gezicht maar die stierf meteen af toen Karkarov me een blik gunde. ‘Nee, natuurlijk niet. Ik zal u met uw kennis alleen laten. Ik wil iedere dag op de hoogte gesteld worden en hij mag deze zaal niet verlaten.’ Zei hij bruusk.
Mijn ogen werden groot. Een maand hier opgesloten zitten? Hoe dankbaar ik de zuster ook was; ik kon dat niet aan. ‘Wilt u niet dat hij de lessen volgt?’
Ik kon de ader vanaf mijn bed bij Karkarov zien kloppen wat betekende dat hij zich enorm inhield.
‘Alleen bij de Zwadderich lessen mag hij zitten. Alleen die leerlingen mogen bij hem komen. De rest hou je uit zijn buurt.’ Met die woorden stapte hij woedend weg en hoorde de deur met een klap dicht vallen. De vrouw draaide zich weer om en ik kon zien dat ook zij haar woedde inhield. Waarschijnlijk was het zwaar gevallen dat Karkarov haar onderschatten.
‘Dank ú wel. Voor alles.’ Ze liet haar hand even stil hangen terwijl ze me schattend aankeek voordat ze me in een omhelzing trok. Iets wat ik totaal niet bij deze pittige zuster verwacht had.
‘Het is goed dat professor Perkamentus me gestuurd had, wat was er anders gebeurd.’ Hoorde ik haar zachtjes murmelen in haarzelf. Ik voelde een rare blos uit mijn nek naar mijn gezicht trekken. Professor Perkamentus was sinds mijn aankomst al een enorme hulp geweest. Ergens had ik het gevoel dat hij meer wist dan mocht. Ergens had ik het gevoel dat hij meer wist dan ik.
Eigenlijk wilde ik niks weten. Eigenlijk wil ik net zoals George zijn. Gezellig, zorgeloos en vrolijk. Ver weg van het duistere wereldje waar ik in bevond.

Kom maar George; het is veilig

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

@ Obliviate;

Je vroeg toch ooit wat horeca was?

Horeca = met 60 koks de opleiding beginnen en met 7 het jaar over ('; Ik ben een van de 7 :p De rest kregen advies wat anders te gaan doen/ blijven zitten of stopte met opleiding omdat ze het te zwaar vonden

[ bericht aangepast op 4 juli 2014 - 18:37 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
@ Obliviate;

Je vroeg toch ooit wat horeca was?

Horeca = met 60 koks de opleiding beginnen en met 7 het jaar over ('; Ik ben een van de 7 :p De rest kregen advies wat anders te gaan doen/ blijven zitten of stopte met opleiding omdat ze het te zwaar vonden

Gefeliciteerd!
Ik ben sinds vandaag officieel tweedeklasser (niet dat ik het nog niet wist maar toch)

---

Spoiler alert: you will save yourself

Oooeeh, welkom terug eruditie -> RAB (alweer) -> Linde, George heeft je gemist

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

RAB schreef:
(...)

Gefeliciteerd!
Ik ben sinds vandaag officieel tweedeklasser (niet dat ik het nog niet wist maar toch)

Gefeliciteerd !

P.S.

Ik meende wat ik met Robert zei; Campbell smeekte je en je brak zijn hart en nu ga je zielig lopen doen en ga je nu weglopen als een Slytherin

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Omg is dit nou trouwens zijn middelvinger van dit popje of ben ik scheel? Het valt me nu pas op ik ben zo gemeen :p

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George weasley

Met vol moed duwde ik me overeind toen ik voetstappen hoorde aankomen. Met mijn hand nog in mijn gewaad gewikkeld, die nu ook al weer rood is geworden, liep io naar het deur toe die op een kiertje open stond, en kon net de snelle beweging van Karkarov voorbij zien lopen. Zachtjes sloop ik naar het deur toe en opende die, staarde Karkarov aan tot hij de hoek om was. Toen hij verdween in de gangen, sloop ik de lokaal uit en liep richting het ziekenzaal. Ik werd wat duizelig en wat bloed druppelde mijn gewaad af. Kom op, heb ik me zo diep gesneden? Uhu.. aangezien ik de hele brok glas in mijn hand heb geduwd.

Ik kwam aan bij de deur en nam even halt.
‘Het is goed dat professor Perkamentus me gestuurd had, wat was er anders gebeurd.’ hoorde ik iemand zeggen en liep de ziekenzaal binnen. Al metteen zag ik Campbell in een bed liggen en knuffelde Poppy.
'Uhu, heei,' mompelde en met een pijnlijke blik liet ik mijn bebloede hand uit mijn gewaad glijden en met een zwakke grijns liet ik het omhoog. God, ik ben duizelig...
'Ik had een weddenschap met een aantal jongens, en het liep niet zo goed af..' loog is snel en begon stompzinnig te lachen waarna ik een stiekeme blik naar Campbell wierp zonder dat hij het wist. Oh god. Wat heb ik hem aangedaan..?


‘Het is goed dat professor Perkamentus me gestuurd had, wat was er anders gebeurd.’

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

gefeliciteerd iedereen met zijn of haar behaalde doelen :') ik heb niets behaald, zo jaloers ( dat dacht ik ook ja, middelvinger..)

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
gefeliciteerd iedereen met zijn of haar behaalde doelen :') ik heb niets behaald, zo jaloers ( dat dacht ik ook ja, middelvinger..)

Ben je niet over gegaan?

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Ben je niet over gegaan?

ja, naar de 3de

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
(...)

Gefeliciteerd !

P.S.

Ik meende wat ik met Robert zei; Campbell smeekte je en je brak zijn hart en nu ga je zielig lopen doen en ga je nu weglopen als een Slytherin

Haat je Scorpius nu? Ik ben al druk aan het schrijven aan een Scorpius-post.

---

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
(...)

Haat je Scorpius nu? Ik ben al druk aan het schrijven aan een Scorpius-post.

Ik ben serieus nu bang x.o'

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

SphinxX schreef:
(...)

ja, naar de 3de

Dan heb je toch een doel behaald (":

Gefeliciteerd !

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Ondanks dat ik het nooit zal toegeven betekende de knuffel van de zuster veel voor me. Ergens liet het allemaal emoties loskomen. Emoties die ik wilde dat mijn moeder ze vervulde. Knuffelde mijn moeder me maar zo, wanneer ik verdrietig was of ik gewoon de behoefte ernaar had.
‘Uhu, heei.’ De zuster liet me meteen los en draaide haarzelf om waardoor er een jongen tevoorschijn kwam die mijn hart deed stoppen met kloppen.
‘Ik had een weddenschap met een aantal jongens, en het liep niet zo goed af.’ Ik wendde mijn blik van hem af. Ik wist wel beter. Karkarov had hem gegrepen. Nu was het nog zijn hand. Straks was het zijn hele lichaam. Ik wilde niet dat hij pijn leed. Uit mijn ooghoeken zag ik hoe de zuster zich om hem ontfermde tot ze iets moest gaan halen uit het kamertje.
‘Híj heeft het gedaan, hé.’

Slecht stukje I know maar idk x.o' geen verklaring voor het slechte stukje :p

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya