Tadaaa, lekker een lang stukie voor jou Campie ;') de eerste helft gaat meer over hoe hij naar de common room gaat, Fred vermijd en beetje over Camp en scorp zit te dachdromem. Tweede helft is hij bij Campbell.
George Weasley
'George, ik ga denk ik ook slapen. Ook wil ik ervoor zorgen dat Campbell geen stomme dingen doet. Hij heeft die gewoonte.' Hij glinlachte en ik knikte met mijn hoofd voordat hij de deur uit liep en weg ging. Plotseling voelde ik me erg eenzaam worden. Niemand anchter me of voor me. Niemand aan mijn zijde, niemand om mee te praten of irriteren. Ik zucht en besloot maar ook te gaan slapen.
Ik liep de trappen op en stond stil voor de portret van de dikke dame. Even dacht ik na over de wachtwoord. Kan het veranderd zijn, alweer? Of is het de zelfde als die van vorig jaar?
'Quid agis' murmelde ik dan. (Dit stond als laatst op de lijstje die ik heb gevonden van wikipedia x') ken alleen van jaar een en twee uit mijn hoofd en verder niet :p)
De dikke dame reageerde niet en zag dat ze sliep. Geïrriteerd sloeg ik met mijn fuist op de portret. Ik weet niet waarom ik geïrriteerd ben, misschien door al de gebeurtenissen van net of dat ze me niet toe laat omdat ze slaapt.. eigenlijk heb ik meer de neiging om Campbell en Scorpius mee te volgen. Wie weet over wat ze praten in hun slaapzaal.
'QUID AGIS,' gromde ik dan.
'Hmp, stop, wie ben jij?'
'Mevr. Norks, open die deur nou!'
De deur vloog open maar dat kwam niet door de dikke dame. Mijn spiegelbeeld opende de deur en keek me met een grijns aan. Ondanks dat liep ik langs hem heen en ging de trap op die leed naar de slaapzalen. Meteen schoof ik de shirt over mijn hoofd heen, trok mijn broek uit en plofte met mijn buik neer op mijn bed.
'Ook fijn om jou weer te zien,' hoorde ik een stem zeggen die veel op die van mij leek. En ondanks dat vervormde ik zijn stem ongewild in die van Campbell, en zijn gezicht flitste even voor mijn ogen. Zijn ademhaling in mijn nek, zijn lippen die hij er tegen aan drukte, zijn handen die mijn haren masseerden, ik heb alles op gegeven voor een riskante plan. En nu hou ik Scorp zijn hand vast. Ik zuchte zachtjes en drukte mijn kussen tegen op mijn achterhoofd neer terwijl ik met mijn handen diep in mijn ogen drukte, hopend dat Campbell zijn beelden zouden verdwijnen en helaas. Ik moet echt slapen voordat ik paranoïde word.. voordat ik ga zitten denken dat ze samen op een bed zitten, de lieve woorden die ze aan elkaar zeggen, Scorpius die de woeste Campbell probeert te troosten. Hun lippen die met elkaar versmelten.. en Campbell die blij is. Als hij blij is, ben ik dat ook. En natuurlijk komt het weer; ik breek mijn belofte niet en blijf altijd aan zijn zijde, ondanks dit alles. Ook al weet hij het zelf niet eens.
'Laat me slapen, ik ben kapot.' Murmelde ik en trok de dekens over me heen.
'Oké, dan vertel je me morgen waar je in merlijns naam was.'
Ik hoorde Fred zijn laatste woorden niet aangezien ik gelijk in een diepe slaap viel.
'George, dat meen je niet..'
Chagrijnig trok ik een pluk haar die voor mijn ogen wiebelde weer achter mijn oor en liep door de gangen met mijn stok in mijn vuist waar er steeds gevaarlijke vonken uit kwamen.
'Campbell Saunders en Scorpius Malfoy.. oh Merlin, wat doe jij wanneer ik er niet ben? Ze komen uit de toekomst zeg je?'
Ik knikte met mijn hoofd en stopte even voor de jongens wc's.
'De zoon van Malfoy, hij is zo slecht niet eens eigenlijk.. als je een maal zijn hand hebt vast gehouden. Hij is de vriend van Campbell, de jongen waar ik..' absurd stopte ik mijn verhaal toen ik de deur van de wc's open trok en naar Campbell Saunders zag staan. Onopvallend beet ik op mijn lip en keek Fred even aan.
'Uh - ga jij maar alvast naar de grote zaal. Ik kom er zo aan.'
Eerst leek Fred verward en dan licht geïrriteerd voordat hij knikte en weg liep.
'..wie ben ik opeens geworden?' Hoorde ik hem nog fluisteren. Ik zuchtte en haalde evem diep adem voordat ik de wc's in liep en naat de kraan ging staan waar Camp stond en begon onzinnig met mijn handen te wassen.
'Merlin, al dat vuil gaat er maar niet van af. Alsof het een is geworden met mijn huid..' grapte ik zachtjes en draaide de kraan weer dicht waarna ik Campbell zijn gezicht even bestudeerde vanaf de spiegel voordat ik me colledinqar hem omdraaide.
'Heei, Campbell.' Begon ik dan.
'..gaat het goed met jou? Na wat er gisteren allemaal was gebeurd.. voelde ik me schuldig worden, en ik weet dat ik het had verdiend. Wat was er eigenlijk toen gebeurd?'
Ik moest - ik MOEST met hem praten over alles. Over onze relatie, Scorpius, wat er in merlijns naam met hem gebeurde gisteren.. en ik kon het niet laten om de dwur weer op slot te doen maar ik hield mezelf tegen en deed dat naar beter niet.
'En alsjeblieft Campbell, schreeuw niet dat jij weg wilt, dat je niets met mij te maken wilt of wat dan ook, ik wil voor deze ene keer dat je eerlijk blijft.' Zei ik En keek diep in zijn ogen alsof ik er iets uit probeerde te vinden.
[ bericht aangepast op 24 aug 2014 - 2:40 ]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••
