• Een vakantie met zon, zee, strand en familie. Dat klinkt voor de meeste mensen geweldig, maar niet voor de kinderen van de families Jones en Parker. Hen ouders zijn gescheiden en hebben inmiddels een nieuwe partner gevonden. Hartstikke leuk voor hen, maar ook voor de kinderen?
    Om kennis te maken gaan ze met ze allen op vakantie naar een Hawaii. Ze overnachten in een groot landhuis van een hawaiiaanse familie en slapen met meerdere kinderen op 1 kamer.
    Zorgt dit voor ruzies of vriendschappen?

    Rollen:

    Familie 1
    Vader: Andrew Nathaniel Jones Forman
    Kinderen: (geen kinderen van 16 of 15)
    - Thomas Jones Californication | 16
    - Skylar-Jane Jones Oneira | 18
    - Cillian Jones Majikku | 16
    - Amber Catherine JonesForman | 15
    - Denys | v |
    - Marcel Jones | non play | 3


    Familie 2
    Moeder: OutlawQueen
    Kinderen:
    - Ezekiel "Zeke" Matthew ParkerOutlawQueen | 15
    - Jacelyn Maria Parker Sangster | 18
    - Finn Parker Aire | 13
    - Ashton James ParkerCicatrix | 17
    - Samantha 'Sami' Ruby Parker Falahee | 16
    - Gabriel 'Gab' Rafael Parker Iamgroot | 12

    Familie Hawaii
    Moeder:
    Vader:
    Kinderen:
    - Kaiko Yves Kalawai'a Iamgroot | 19
    - Valois | v | 16
    - Tyler Maleko Kalawai'a Falahee | 21
    - Mele Kai Kalawai'a Denys

    De vaders en moeders hoeven niet perse gespeeld worden, maar kunnen ook non-play personages zijn.
    Bij weinig deelnemers wordt de Hawaiiaanse familie weggelaten.

    Regels:
    - Geen rollen van anderen besturen zonder toestemming.
    - We schrijven in ABN.
    - Maximaal 3 rollen per persoon.
    - Topics worden uitsluitend aangemaakt door Amphrobia en Aire
    - Geen Mary Sue's of Gary Stue's. Imperfecties maken het vaak nog leuker.
    - Wees actief en heb veel plezier!

    Invullijstje
    Familie:
    Naam:
    Leeftijd:
    Karakter:
    Extra:

    Het uiterlijk mag beschreven worden, maar er moet een foto bij zitten van hoe je personage eruit ziet.

    Omgeving:
    Het huis staat op een groot landgoed waar gras en palmbomen te vinden zijn. Ook zijn er een paar schaduwplekjes te vinden. De achterkant van de tuin grenst aan de zee, waardoor het een prive strand heeft.

    Het huis zelf bestaat uit een deel voor de gasten en een deel voor de bewoners. De bewoners hebben een eigen keuken, woonkamer en twee badkamers. Ieder kind heeft zijn eigen slaapkamer.

    Het gastendeel bestaat uit 6 slaapkamers waar meerdere bedden in staan. Ook heeft het een woonkamer, keuken en eetzaal. Iedere slaapkamer heeft zijn eigen badkamer.

    Het praattopic
    De rollenstory

    We beginnen als iedereen zijn of haar koffer aan het inpakken is. De Jones en Parkers wonen nog apart en iedereen heeft een eigen kamer. De vader zal bij de Jones en de moeder (die overigens nog gemaakt moet worden) zal het bij de Parkers aangeven wanneer ze vertrekken. Voor die tijd kunnen er natuurlijk conversaties zijn tussen de kinderen.

    De Hawaiiaanse familie met de achternaam die ik niet uit mijn hoofd weet begint gewoon met de dingen die ze dagelijks doen. Ze kunnen naar school, werk, vrienden etc. gaan. Natuurlijk zijn conversaties tussen elkaar ook mogelijk.

    Veel plezier! Ik heb er in ieder geval veel zin in!

    [ bericht aangepast op 3 nov 2014 - 17:55 ]


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Ezekiel "Zeke" Parker - 15

    Ik pak een koekje en haal mijn schouders op.
    "Eerlijk gezegd, ik heb er niet veel zin in. Ik ging vroeger iedere zomer met papa surfen." Ik spreek mijn ouders gewoon aan met papa en mama omdat ik het gewend ben en ik het raar vind klinken om ze aan te spreken met hun voornamen. Maar de nieuwe vriend van mijn moeder zal ik never nooit met 'papa' aanspreken. "Ik heb de familie van Andrew nog niet gezien en eerlijk gezegd heb ik er niet heel veel zin in. Stel je voor dat er iemand van school is." Ik schud lachend mijn hoofd en pak nog een koekje. Op mijn school heb ik vrijwel geen vrienden, wat ik in principe helemaal niet erg vind aangezien ik ervan hou om alleen te zijn, maar anderen vinden me raar en sluiten me buiten.
    "Ik neem aan dat mijn tas zoals gewoonlijk weer twee keer in die van jou past?" vraag ik plagend. Delainy komt ook aangelopen en ik groet haar even. Ik loop naar haar toe en til haar op.
    "En hoe is het met de kleine Dely?" vraag ik. Ik weet niet zo goed wat ik met bijnamen heb, maar ik vind het gewoon leuk om mensen anders te noemen dan dat ze eigenlijk heten.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 15:59 ]


    Spoiler alert: you will save yourself

    Cillian Jones | 16 |

    Cillian hoorde Michele haar stem dichter bij komen, maar hij maakte geen aanstalte om weg te gaan.
    "Ik ga niet mee..." zei hij zacht toen Michele langs hem liep. "Ik blijf thuis." Hij voelde woede, verdriet, angst. Alles. Met een gezicht waar al die emoties van af te lezen waren liep Cillian de trap op, naar zijn kamer en ging in zijn bed liggen. Hij ging niet mee, hij had er geen zin meer in.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Finn Parker ~ 13
    Finn racete op zijn fiets naar huis. Hij was weer eens te lang in het meer blijven hangen, en dat terwijl ze op vakantie gingen vandaag. Hij stomste was nog dat hij zijn koffer nog niet eens had ingepakt.
    Toen het huis in zicht was begon Finn nog iets harder te trappen. Eenmaal aangekomen sprong hij van zijn fiets af en liep hijgend naar binnen. 'Jaja,' riep hij terwijl hij de trap op naar boven liep. 'Ik ben laat, ik weet het.' Zijn kamer was op de bovenste verdieping, dus Finn moest drie trappen op. Snel liep hij de badkamer naast zijn kamer in, en sprong onder de douche.
    Finn pakte een handdoek en droogde zich af, om vervolgens zijn kamer binnen te lopen. Daar trok hij een simpel shirt aan met een simpele korte broek. Het maakte hem nooit zoveel uit wat hij aan had. Vandaar dat hij wat random kleren in zijn koffer propte, samen met wat zwembroeken en andere spullen die hij nodig had op vakantie. Finn graaide zijn mobiel van zijn bed en liep met zijn koffer in zijn hand naar beneden, waar zijn familie al aan tafel zat.


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Katelynn Williams - Moeder Parker familie

    Ik ga nog één keer na of ik alles heb. Gelukkig slapen we in een huis, dus hoef ik geen tent en dat spul in te pakken. Ik hoor Finn door het huis schreeuwen en neem niet de moeite om boos te worden. Eigenlijk had hij een halfuur geleden al thuis moeten zijn, maar het is niet erg en de sfeer verpesten is ook niet heel handig op dit moment. Ik til de koffer naar beneden en zie Sami in de woonkamer zitten. De rest zit allemaal in de keuken.
    'Iedereen klaar om naar het vliegveld te gaan? En hebben jullie allemaal gecheckt of jullie alles mee hebben? Ga even jullie spullen in de auto leggen. De sleutel ligt op zijn plaats. En iemand moet even de koffer van Gab naar de auto dragen.' Ik merk op dat Ashton er niet is en zucht. Hopelijk is hij nog op zijn kamer. Ik loop naar de gang en probeer niet over de koffers te struikelen.
    'Ash! Ben je er? We willen vertrekken!' Ik probeer zo min mogelijk in de stress te raken, maar eerlijk gezegd vind ik dit best spannend. De scheiding is minder dan twee jaar geleden en natuurlijk is het voor alle kinderen een hele verandering geweest. Ik weet dat ze er allemaal nog moeite mee hebben dat Andrew en zijn gezin er nu opeens ook bijhoort, maar ik hoop dat de vakantie daar verandering in brengt. Ik pak mijn mobiel en open mijn gesprek met Andrew.
    Wij zijn bijna klaar om te vertrekken en goed op schema. Zie je op het vliegveld x


    Spoiler alert: you will save yourself

    | Ashton Parker | 17 |

    Hij pleurde de laatste zooi in zijn koffer, sloot die en greep hem vast. Waarna hij naar beneden rende gezien hij zijn moeder hem hoorde roepen. Veel zin in de vakantie had hij niet, maar toch zou hij er maar het beste van maken. Doordat hij niet oplette viel hij van de trap en belandde de koffer op zijn rug. Met een pijnlijke kreet stond hij op en merkte dat zijn linker enkel wat pijn deed. Net zoals zijn rug. Maar het boeide hem weinig. Hij had met gym ook vaak genoeg een trap tegen zijn enkels gehad, vooral met het rennen of voetballen, dus ja. Ashton keek zijn moeder aan. ''Nee, ik ben er niet.'' grijnsde hij sarcastisch.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 16:11 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Gabriel Rafael Parker || 12
    Plots hoorde ik mijn moeder mijn naam zeggen, waardoor ik verward opkeek en verward rondkeek. Toen ik herrinderde wat ze had gezegd schoot ik in de stress. Of nouja, stress, ik had alleen mijn koffer nog niet ingepakt en we vertrokken waarschijnlijk over 3 minuten. Luid vloekte ik "Fuck" door de kamer heen voor ik naar boven vloog om daar toch met tegenzin maar in te pakken. Anders zou ik meegesleept worden zonder koffer. Ik ging morrend bij mijn klaargelegde koffer zitten en begon er al mopperend een aantal t-shirts en korte broeken in te stoppen. Ook mijn telefoonoplader, zonnebril, een aantal petten en mutsen en de benodigde toiletspullen kieperde ik erin. Ik had er helemaal geen zin in, weg van mijn vriendinnetje en opgescheept zitten met een vent die zich waarschijnlijk als mijn vader ging voordoen, die ik helemaal niet kende. Nee, ik had er echt geen zin in. Ik kieperde er uiteindelijk een paar boeken, mijn zwembroek en een handdoek gooide ik er ook in, ookal mocht ik niet zwemmen. Mijn mitella hing ik voor de zekerheid wel om. Mijn arm begon meestal door de dag heen wel weer pijn te doen. Zeker als ik hem veel bewoog. Tja, er zaten dan ook een flink aantal pinnen in, maar goed. Uiteindelijk had ik mijn koffer ingepakt en bleef zo even bovenop mijn koffer zitten. Ik pakte mijn mobiel en begon weer te whatsappen. Nee, ik had er echt geen zin in en zou liever thuis blijven, maar dat kon natuurlijk niet.


    Bowties were never Cooler

    Leilani Malia Kalawai'a — 16
    Leilani werd wakker door het zonlicht wat naar binnen scheen. Ze sloeg de lakens van zich af, en nam een snelle douche. Haar outfit was vrij simpel, ze ging toch niet zoveel doen vandaag. Aangezien Leilani niet echt van ontbijt hield nam ze een appel mee, die ze op weg naar het strand opat. Haar broers en zus zaten waarschijnlijk hier, aangezien ze niet thuis waren. En Leilani was echt niet van plan om vandaag alleen door te brengen. Het was al aardig heet op het strand. Toen ik bij het strandwachtershutje aangekomen was, deed ik snel mijn hoofd om het hoekje om te zien of ze inderdaad daar waren. "Hey," Zeg ik glimlachend als ik ze zie staan.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 18:57 ]


    but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

    Jacelyn Parker – 18

    Ik zuchtte even bij zijn woorden en knikte. ''Ik mis pap,'' zuchtte ik terwijl ik nog een koekje in mijn mond dauwde. Eten was er nooit genoeg voor mij en dat zou altijd zo blijven volgens mijn doen. Een grinnik verliet na zijn woorden en grijnsde even. ''En daarom ben ik blij dat ik ouder ben en naar de universiteit ga,'' zei ik met een opgeluchte zucht. ''Tenzij er één even oud als mij is en naar dezelfde uni gaat. Dan ga ik dood,''
          Ik draaide me weer om naar Delainy en glimlachte. ''Del, waar is je bril dan?'' vroeg ik met een lichte lach. Toen Zeke Delainy optilde, tilde ik mijn tas op het keukeneiland en doorzocht mijn tas voor een laatste inspectie. Alles zat erin. Mijn laptop, tablet, opladers. Een frons kwam op mijn gezicht toen ik het pakje sigaretten zag liggen. De tas was mijn schooltas, dus ik gebruikte die voor school, maar mijn moeder wist niet dat ik een tijdje had gerookt. Nu ik er toch half van het roken af was, gooide ik het pakje in de prullenbak. ''Er past dus ook veel meer in mijn tas, dat is een voordeel.'' zei ik met een grijns en stak mijn tong naar hem uit. ''Maar ik wil kans maken op de jongens die daar zitten,'' Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen en lachte. ''Waar verblijven we überhaupt?'' vroeg ik en pakte mijn mobiel uit mijn tas om er even snel op te kijken. Ik had geen zin om mijn koffer naar de auto te brengen, dat zou ik zo wel doen.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 19:56 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Delainy • 7
    Dany haalde haar schouders op tien Jace vroeg waar haar bril was. "Weet ik niet, weet jij het?" vroeg Delainy aan haar. Niet veel later kwam ook Ezekiel aanlopen, die Dany optilde. Dany lachte even en keek Ezekiel aan. Op Zeke's vraag antwoordde ze enthousiast dat het goed met haar ging. "En met jouuww?" vroeg Dany toen. Dany greep Zeke's neus vast. "Kijk, nu heb ik je neus vast," zei ze en ze begon te lachen.[/grey{


    That is a perfect copy of reality.

    Ezekiel 'Zeke' Parker - 15

    Ik knik bij haar antwoord. Als iemand van school in die familie zit dan wordt mijn leven pas echt een hel. Nu is het ook niet zo geweldig, maar dan wordt het nog erger.
    'We verblijven bij een of ander Hawaiiaans gezin of zoiets. Hopelijk aardige mensen.' Ik kijk naar Dany en maak een 'toet toet' geluid omdat ze mijn neus vast heeft.
    'Kijk uit hoor, zometeen trek je mijn neus eraf en dan moet ik naar het ziekenhuis. Dan krijg ik een nepneus,' zeg ik met een glimlach. Ik ben ontzettend onhandig in de omgang met anderen van mijn leeftijd of ouder, maar met kleine kinderen kan ik juist goed omgaan. Ik vind het altijd leuk om met mijn kleine zusje om te gaan. Gab en Finn zijn natuurlijk ook jonger, maar dat scheelt minder. 'Mag ik mijn neus terug? Ik ben er best wel aan gehecht. En ik moet mijn koffer naar de auto tillen.'


    Spoiler alert: you will save yourself

    Thomas • 16

    Weer rolde hij met zijn ogen en hoorde hij de stem van Cillian, hij kon ook overdrijven. Na een tijdje ging hij terug naar de woonkamer en nam hij plaats op de bank - lekker begin van de vakantie dit. Hij vroeg zich af wanneer ze zouden vertrekken.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Cillian Jones | 16 |


    Cillian lag op bed en was aan het praten met Nathaniël. De jongen zei Cillian zijn broer te negeren en dat hij hem niet zijn vakantie moest laten verkloten. Cillian vond het eigenlijk wel waar en bedankte hem. Hij stond op en liep naar beneden, traag en niet zoals hij altijd deed. Beneden zag hij Thomas zitten en hij voelde een sterke drang zijn broer een flinke dreun te verkopen, maar hij deed het niet. Hij keek even naar Michele.
    "Ik ga wel mee, ik heb even met Nathaniël gepraat," zei hij en hij liep naar de keukentafel toe en gaat er weer op zitten. Met een dodelijke blik staart hij naar Thomas. Hoewel hij zijn familie nooit zal haten omdat hij bang is hen kwijt te raken. Maar Thomas kwam flink in de buurt van die haatgedachten.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jacelyn Parker – 18

    Ik keek even medelevend naar Zeke en haalde mijn schouders op. ''Ach, het leven is nou eenmaal een hel, of niet soms?'' zei ik en graaide in mijn tas voor een spiegeltje, die ik uiteindelijk ook niet kon vinden.
          Ik humde even en wiebelde mijn wenkbrauwen. ''Hopen dat de jongens knap zijn en ik kans maak met.. Dit.'' Ze gebaarde naar haar lichaam en lachte even toen ze Dely zag spelen met Zeke. ''And above all moeten ze een beetje aardig zijn voor een groot gezin. We zijn een gezin van zeven kinderen, plus onze stieffamilie.'' Ik rolde met mijn ogen, maar keek toch met een kleine glimlach naar Del. Ze was en bleef een schat van een kind.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Delainy • 7

    Dany moest lachen om Zeke. Ze gaf Zeke zijn neus terug en vroeg toen hoe hij zijn koffer in de auto moest doen als hij haar vast had. Daarna richtte ze zich op Jace. "Djees, heb je mijn bril ergens gevonden? Anders is het misschien wel boem straks, want ik kan niets zien," zei Dany lachend tegen haar.

    [ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 22:14 ]


    That is a perfect copy of reality.

    Tyler Kalawai'a || 21

    'Er zullen vast wel van 17 of 18 tussen zitten...' mompel ik. 'Of 25-jarigen die nog lang niet zelfstandig zijn..' lach ik en ik leun wat naar achter. Als ik Mele achter Kaiko zie verschijnen lach ik kort. 'Hello, zusje..' zeg ik en ik kijk kort naar Aiden. Niet kort daarna verschijnt Leilani om het hoekje. Als er een hier is, volgt de rest meestal al snel. 'Ik ben benieuwd... Misschien is het een familie vol druggies... Of we krijgen zo'n familie als in 'We're the Millers'....' grijns ik. Het tweede zou me niet eens erg lijken, to be honest.. 'Wat zijn druggies?' hoor ik Aiden vragen en ik kijk snel weer voor me uit. 'Oops...' zeg ik...


    El Diablo.