• De stelling van deze week luidt:
    In het onderwijs moet meer tijd besteed worden aan het leren kennen van mensen die 'anders' zijn (lees: mensen met een handicap, leerachterstand, gedragsstoornis,...) en hoe ze hier mee om moeten gaan.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Niet voor de leerlingen, de leraren mogen echter best leren hoe je met zoiets om kan gaan. Ik heb "iets" en geen enkele leraar snapt er iets van of weet hoe ze er mee om moeten gaan.

    Ik vind eigenlijk dat mensen niet zo snel als 'anders' gelabeld moeten worden, want dat creëert juist die afstand tussen mensen.


    "No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

    Nee, ik heb MCDD en ik zit op een speciale school daarvoor, ze behandelen je met respect, doen niet alsof je gehandicapt bent, maar ze houden met veel rekening. Je moet wel zelf dingen aanvragen voor hulp, das begrijpelijk, Iedereen heeft een andere stoornis, dus het zou niet goed zijn als iedereen dezelfde dingen kreeg...

    Leerlingen niet. Leerkrachten wel!


    The thing you do mean something to people -Ncis

    Ik heb er zelf geen ervaring mee, dus zou niet echt weten hoe dit op scholen geregeld is. Wel zijn er, in ieder geval op basisscholen, steeds meer hogeropgeleiden aan het werk die bijvoorbeeld pedagogiek hebben gestudeerd. Zij hebben meer kennis over probleemkinderen dan de gemiddelde pabostudent.


    i put the fun in funeral

    Ik ben het er ook mee eens dat dit eerder voor leerkrachten moet gelden.
    Maar stel dat er een leerling in de klas komt die bijvoorbeeld transgender is ofzoiets zou het dan weer geen overbodige luxe zijn moesten leerlingen hier informatie over krijgen. Zelfde geldt voor SOMMIGE gedragsstoornissen. Voor homoseksuele is dat dan misschien wel overbodig omdat dat al redelijk goed gekend is.


    Queer zijn is gewoon alles

    JaneTheKiller schreef:
    Nee, ik heb MCDD en ik zit op een speciale school daarvoor, ze behandelen je met respect, doen niet alsof je gehandicapt bent, maar ze houden met veel rekening. Je moet wel zelf dingen aanvragen voor hulp, das begrijpelijk, Iedereen heeft een andere stoornis, dus het zou niet goed zijn als iedereen dezelfde dingen kreeg...


    Wat is MCDD en sorry als ik je beledig met deze vraag

    Nee. Mijn ervaring is dat het juist de docenten zijn die er te weinig over weten. Op mijn basisschool wisten ze niet eens wat mijn beperking inhield. Ze hielden het er maar op dat ik sociaal niet spoorde, een houterige motoriek had, mijn zin eindeloos doordramde en dat ik bazig was. Terwijl ik gewoon een 'label' had. Ze zeiden ook tegen mijn ouders dat ik beslist naar x-school moest, omdat die wel christelijk was en y-school (speciaal onderwijs) niet. Uiteindelijk kwam ik daar toch terecht dus ze hadden geen gelijk. Ze moeten, naar mijn mening dus, vooral op basisscholen al meer erover weten.


    26 - 02 - '16

    Nee, dan worden mensen alleen maar meer in een hokje geduwd. Bovendien: wanneer ben je anders? Ben je al anders als je tenen iets te lang zijn? Ben je anders als je diabetes hebt of aan een oog blind bent? Als je het zo bekijkt, is iedereen anders. Iedereen heeft wel iets waar een ander rekening mee moet houden, al is het nog zo klein.

    Het is ook onmogelijk, want iedereen die een beperking heeft, gaat er anders mee om, dus je kan geen universele 'handleiding' maken voor zulke mensen. Niet iedereen heeft dezelfde behoeftes.
    Respect en geduld zijn voldoende en dat hoor je niet alleen op school te leren.

    Het wordt al bij de wet geregeld - in Nederland - dat leerlingen zo veel mogelijk naar het regulier onderwijs moeten en dus zullen leerkrachten moeten leren omgaan met leerlingen die extra zorg./ begeleiding nodig hebben.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Een beetje zoals meerderen al zeggen: leerlingen niet , leraren wel.

    Griffiths schreef:
    Niet voor de leerlingen, de leraren mogen echter best leren hoe je met zoiets om kan gaan. Ik heb "iets" en geen enkele leraar snapt er iets van of weet hoe ze er mee om moeten gaan.

    Dit


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    niall_horan_ schreef:
    (...)

    Wat is MCDD en sorry als ik je beledig met deze vraag



    Nee hoor mensen vragen dat vaker ^^


    Een gedrags stoornis. Het zit tussen Autisme en Schrizofrenie in. Je kan last hebben van Angsten en agressie, en je kan moeilijk met mensen hun emoties omgaan. Je neemt alles letterlijk (bijv bij voet van de berg, denk ik aan een berg met een voet, dat kan soms heel vervelend zijn als iemand je een opdracht geeft) en je hebt een TE Grote fantasie waardoor je niet meet weet wat echt is. Je kan ook last hebben van Psychose (Enge verbeelding) en krijgt daardoor paniek aanvallen. Het is een best wel zware vorm van autisme.

    Sablier schreef:
    Ik vind eigenlijk dat mensen niet zo snel als 'anders' gelabeld moeten worden, want dat creëert juist die afstand tussen mensen.


    Hier ben ik het helemaal mee eens. "Anders", dat labeltje wordt veel te vaak op mensen gekleefd, en nog veel vaker op mensen met een handicap, sociale problemen of mentale achterstand, terwijl hoogbegaafde mensen vaak net evenveel "problemen" hebben met hun ontwikkeling, of mensen zonder iets. Ik heb zelf DCD en mensen die dat weten beschouwen me al als anders op school, vandaar dat ik het niemand laat weten. Op zich is dat totaal geen probleem, maar vele mensen klampen zich vast aan labeltjes, en iedereen binnen éénzelfde labeltje is hetzelfde.
    Mensen gebruiken dat soort labeltjes om, en ik weet dat dit belachelijk klinkt, maar zo denk ik erover, de wereld beter te begrijpen, en taal is daar een hulpmiddel bij. Iedereen weet over wat je het hebt als je over een boom spreekt, maar probeer die boom maar eens helemaal te beschrijven. Zelfs de beste wetenschapper kan dat niet.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Ik heb zelf ODD en mensen weten vaak niet eens wat het is, maar wanneer ik ze vertel dat het een agressiestoornis is dan kijken ze me vaak gewoon aan en interesseren zich het niet. Maar het is wel iets dat ze serieus moeten nemen omdat ik random wel eens boos kan worden en shit en ze dan niet snappen wat er is of zo.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Ik weet niet of ik het op die manier zou zeggen, want "anders" is nooit een prettig label, maar met het idee ben ik het wel eens. En nee, ik vind niet dat dat alleen voor leraren moet gelden, zoals een hoop mensen hier zeggen. Óók voor leraren, dat absoluut, want zij hebben een voorbeeldpositie en toch had ik voldoende docenten die allerlei rare dingen hebben gezegd, maar het kan nooit schaden als leerlingen ook op een positieve manier meer te weten komen over bepaalde handicaps, stoornissen of ziektes. Ook aan andere culturen dan de onze mag best wat meer aandacht besteed worden, en ik vind sowieso al heel lang dat seksuele voorlichting nogal op de schop moet, want er mist zoveel essentiële informatie - homoseksualiteit wordt nog wel vluchtig genoemd, maar over dingen als aseksualiteit en transseksualiteit (wat niet per se onder seksuele voorlichting hoeft te vallen, maar ik bedoel, je behandelt dan toch al seks en het menselijke lichaam) wordt met geen woord gerept, net als het verschil tussen gender en sekse of tussen romantische en seksuele oriëntatie.
    Mensen hebben het veel moeilijker ergens begrip voor op te brengen als ze er nog nooit van gehoord hebben. De enige manier om onbekende dingen minder eng or raar te maken, is door mensen erover te leren, dus ja, ik ben het wel degelijk eens met de stelling.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan