MSV - Askroth [6] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Topic 3
Topic 4
Topic 5

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 5 feb 2015 - 20:41 ]

Eva snapte de vraag van Ignatius niet.
'Sorry? Wie mijn God is?' Ze knipperde een paar keer met haar ogen.

'Ja,' antwoordde Ignatius.
'Is het Chrysanthe? De duivel? Is zijn naam god? Jahweh? Allah? Vertel het me. Wie is je god?'

Hermes klopte zijn gewaad af en stapte het huis weer binnen, waar hij zich op de bank liet zakken.
'Het is een en al zandbak,' meldde Hermes aan niemand in het bijzonder.
'Maar ik denk dat ik weet waar we zijn.'

Li keek hem vragend aan. Hij had ook wel zijn theorieën, maar was benieuwd naar wat Hermes erover te zeggen had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'We zijn in de nieuwe wereld,' beantwoordde Hermes zijn vragende blik.
'Het is heel lang geleden dat ik over deze plek gehoord heb en nog langer geleden dat ik er ben geweest, maar we hebben Eden hiernaartoe gestuurd toen we voor het eerst naar fabeldieren zochten.'

Li knikte. Hij wist niet meer of hij daar ooit bij geweest was of niet. Misschien niet. Zijn schepper had in die tijd hele andere bedoelingen met hem en Zoë gehad en hij was veel van zijn herinneringen kwijt nadat hij de herinneringen aan Moon had weggestopt. Veel van wat hij met zijn zuster had meegemaakt, had daar bij gezeten.
'Het is belangrijker om te weten hoe we hier vandaan komen,' zei hij. Nu ze hier middelen hadden om te overleven, von d hij het niet zo'n probleem om hier nog even te blijven, maar hij wilde liever terug naar de wereld die voor hem bestemd geweest was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'We moeten alleen de wereldpoort vinden,' suggereerde Hermes.
'Het punt is dat ik niet weet waar het is, maar dat weten de heiligen in de heilige stad vast wel.'

'Dat is een eind hier vandaan,' wist Li. 'Dan zullen we de woestijn door moeten trekken...' Hij wist niet of hij daar nu echt veel zin in had. Het was hem opgevallen dat het niet mogelijk was om water te laten verschijnen en dat zou hij reis ontzettend ingewikkeld maken, zeker wanneer die twee zonnen op hun hoogst zouden staan. Dat zou werkelijk dodelijk kunnen zijn zonder voldoende vocht.
'Met zijn tweeën kunnen we nooit zo'n tocht maken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Hermes schudde zijn hoofd.
'We hebben meer mensen nodig. Vooral iemand die de weg kent. Maar hopelijk is daar onze weg naar huis. Anders zou ik het niet weten, Li.'

'Ardaneus en Epialthes komen hier vandaan,' wist Li al zou hij die laatste nooit om hulp vragen. Hij had Moon verschrikkelijke dromen bezorgd en hen uiteindelijk gedood. Li wilde liever niets meer met hem te maken hebben en daarom was het zaak dat ze hier zo snel mogelijk weg zouden gaan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan zullen we één van hen moeten vinden.' antwoordde Hermes.
'Ik geloof dat ik ze beiden al gezien heb.'

Li knikte.
'Laten we Ardaneus dan maar gaan zoeken,' zei hij. Hij wilde Epialthes niet om een gunst vragen. 'Al heb ik geen idee waar we moeten zoeken. Hij kent deze wereld beter dan wij.'
Hij keek naar Moon en vroeg of ze ook mee ging. Hij wilde aan de ene kant liever dat ze ergens bleef waar het veiliger as, maar aangezien ze nu beiden sterfelijk waren, verkeerde hij in net zoveel gevaar als zij en hij wilde niet weer van haar gescheiden zijn. Ze kon zelf prima bepalen wat goed voor haar was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon zuchtte. 'Ik weet niet of ik hier weg wil,' gaf ze toe. 'Waar gaan we dan heen. Terug naar het dodenrijk?'
Ze was het heen en weer reizen moe en wilde gewoon proberen om hier iets op te bouwen.

Brikin of Ardaneus is al heel lang aan de beurt :p

[ bericht aangepast op 3 juli 2015 - 20:32 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Li wist niet waar ze dan heen zouden gaan, maar hij wilde niet leven waar twee zonnen hen het grootste gedeelte van de dag dreigden uit te drogen. Er was nauwelijks water en ook geen enkele manier om dat met magie op te roepen. Het zou ontzettend zwaar worden om elkaar van voldoende levensmiddelen te voorzien en hij voelde zich hier gewoon niet op zijn plek.
'Als het maar niet hier is,' zei hij. 'Of ergens anders met Epialthes in de buurt.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Moon vond het hier nog altijd beter dan in het dodenrijk of als Dreuzel waar ze om de beurt werden vermoord, dus ze was het daar niet helemaal mee eens.
'We kunnen het hier best leefbaar maken,' vond ze, 'nu we onze toverstokken hebben. Epialthes moeten we gewoon kwijt zien te raken.'

[ bericht aangepast op 3 juli 2015 - 21:32 ]

Every villain is a hero in his own mind.