[MSV] • Loverboys • OO1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 18 juni 2015 - 19:05 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Hij glimlachte bij haar kleine bekentenis. Ze ging onverstoord verder en hij nam de tijd om haar goed te bekijken. Ze was niet erg groot en leek bij elke stap te dansen. Haar vingers speelden met haar lange, bruine paardenstaart terwijl de glimlach op haar gezicht vergezeld werd met een kuiltje in haar wang. Hij besefte dat hij het nog niet zo slecht getroffen had met zijn opdracht.
"Wat heb je gedaan dat je twaalf uur moet werken?" vroeg hij meer om het gesprek gaande te houden, dan uit echte interesse. "En waarom heb je het gedaan?"

Mhm?

Elles' vingers gleden over de muren van het schoolgebouw en quasi-onverschillig bekende ze haar daad: "Mannendeo gespoten op de aartsvijand van Elisa, mijn beste vriendin. Ik had wel even zin in actie op de eerste schooldag, maar natuurlijk moest een leraar het weer gezien hebben." Hierbij knipoogde ze even speel naar Max.
Pijnlijk trok ze haar hand weg van de muur, een scherp hoekje prikte in haar vinger en door een reflex kon ze deze tijdig wegtrekken. Hierbij vond ze een excuus om zich om te draaien naar hem, maar deed dit met een extra toertje, waardoor haar paardenstaart in het rond vloog. Een beetje achterwaarts liep ze verder terwijl ze hem aandachtig bekeek. Of ja, meer naar boven moest kijken, omdat hij zeker vijftien centimeter groter was dan zij, wat ook niet zo bijzonder was met haar kleine gestalte.
"Waarom hing jij precies rond in de gangen dan?" vroeg ze ietwat uitdagend.

[ bericht aangepast op 17 juni 2015 - 0:34 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Max probeerde zich niet te veel vragen te stellen bij de plotselinge pirouette die het meisje maakte. Hij vond het best intrigerend en vroeg zich af ze op dansles zat of aan acrobatiek deed. Zo veel informatie had hij nog niet gekregen over haar.
"Zie je iets wat je bevalt," grijnsde hij naar haar, met alweer een vette knipoog, voor hij antwoordde op haar speelse vraag.
"Wel, een gelukskoekje had me verteld dat vandaag me iets geweldigs zou overkomen," begon hij theatraal. "En weet je?" Hij zette enkele grote stappen zodat hij vlak voor haar stond en op haar mooie gezichtje neerkeek. "Ik denk dat het koekje gelijk heeft."

Mhm?

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Will glimlachte toen hij merkte dat ze hem even bekeek maar keek zelf uit het raam
Hij wist al wel hoe ze eruit zag dankzij het dossier en ze had zo te merken niet al te hoge dunk van hem, wat nooit beter kon worden als hij haar nu zou gaan aanstaren.
"Welk onderwerp wordt er vandaag behandeld?" vroeg hij haar. Het interesseerde hem eigenlijk weinig maar ze had zonet vriendelijker gereageerd dan eerst dus misschien was dit wel iets waar ze graag over praatte.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

      Hester stond erbij en keek ernaar. De jongen – Ash – glimlachte en zag, net zoals zij, een jongeman die op hen afgelopen kwam. Zijn stem laag en ietwat hees. Niet sexy, eerder verkouden. Ze moest haar lach inhouden.
      "Eh, nee. Zit wel goed," mompelde ze zachtjes, ook al had ze zich voorgesteld als Hetty en wou ze de jongen het liefst nooit meer zien. Toch was dat ene non-verbale gebaar genoeg om Ash met een 'whatever'-uitdrukking op zijn gezicht de andere kant op te laten lopen. De bel ging en Hester probeerde zich uit de voeten te maken toen de jongeman zich voorstelde.
      "Hester." Die fout maak ik geen tweede keer. "Hester Moore." De klinkers in haar achternaam een en al vraagteken. Ze moest eerlijk toegeven, ze had geen flauw idee hoe ze met jongens moest omgaan — ze schoot in de lach.

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Max fronste toen ze wat meer afstand creëerde. Het zou ook te gemakkelijk zijn geweest.
"Je bent toch niet bang van me?" vroeg hij met een zielig stemmetje en een grote pruillip. Hij zakte een stukje door zijn knieën om minder intimiderend over te komen en hield zijn hoofd even schuin. Haar andere vragen negeerde hij even, dit was belangrijker.

Mhm?

Even overdonderd van de wisseling van het onderwerp, knipperde ze snel met haar ogen.
"Eh," hakkelde Elles fronsend. "Nee..." Al kon ze de lichte twijfeling in haar stem niet goed verbergen. God, dit werd gênant. Ze was erg opgelucht toen ze de laatste hoek omsloegen, het lokaal was aan het einde van de gang. Dit overleefde ze wel.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"Dus, heeft iemand nog iets te vertellen? Hoe was jullie vakantie?" De verhalen van de meisjes barstten door elkaar heen los. Ruby grinnikte en probeerde naar iedereen tegelijk te luisteren, maar kwam er toen achter dat dat onmogelijk was.
"Ruby, luister je wel?" geschrokken keek ze om naar Hannah, die haar gezicht zag, en in lachen uitbarstte. "He, rustig maar, ik snap dat je niet naar iedereen kunt luisteren. Niet zo onzeker." Gaby grinnikte ook, en Hannah begon Ruby in haar buik te prikken.
"Stop! Stop stop stop!" Ruby stond snel op. "Ik ga mijn spullen pakken voor de volgende les." Snel liep ze naar de kluisjes en pakte haar boeken voor de volgende les. Ze had er een hekel aan. Waarom moest ze nou onzeker zijn? Ze probeerde iedereen zo goed mogelijk tevreden te stellen, maar dat kon ze gewoon niet. Ze kon niet tegelijk naar de verhalen van vier mensen luisteren. Ruby sloot haar kluisje, zuchtte en zette haar hoofd tegen het kluisje aan. Ze had nu al geen zin in dit schooljaar.

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Jace keek de jongen aan en zette haar tas beter op haar schouder. "Mijn fout, ik zal op mijn telefoon." Zei ze daarna en glimlachte even nadat de jongen haar telefoon opraapte en weer teruggaf. Toch liet ze haar ogen rollen bij zijn opmerking — typisch jongens. "Jacelyn, maar noem me maar Jace." Ze keek even om zich heen, zoekend naar haar vriendinnen die waarschijnlijk toch al bij hun les terwijl zij nu hier op de gang stond met een wildvreemde jongen. "Ben je nieuw? Ik heb je hier nog nooit gezien namelijk." Floepte er uit haar mond voordat ze er nog over na kon denken.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Hij beet gefrustreerd op zijn lip toen hij haar glimlach zag verdwijnen. Dit ging helemaal de verkeerde kant op.
"Oh, oké," mompelde Max teleurgesteld.

[ bericht aangepast op 17 juni 2015 - 11:22 ]

Mhm?

Er viel een korte stilte en Elles wist even niet wat te zeggen. De jongen overdonderde haar op allerlei manieren.
"Eh, gelukskoekjes dus?" vroeg ze om het gesprek weer een beetje om gang te krijgen.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Hij grijnsde bij het horen van haar achternaam, die ze nogal vragend uitsprak. Dan schoot ze plots in een lachbui, en nu was het Alexanders beurt om verbaasd te zijn. Hij wist natuurlijk al wel dat ze een stiller type was, maar dat ze zo ongemakkelijk zou zijn had hij zich niet voorgesteld. Denkend aan de bel die enkele minuten geleden rinkelde, kreeg hij een idee. Hij had nu een klas geschiedenis samen met haar.
"Dus, Hester, heb jij enig idee waar het geschiedenislokaal in deze immense school is? Ik heb namelijk geen flauw idee en met mijn geweldige onthoud skills ben ik mijn plattegrond vergeten", loog hij gladjes en in rol. Hij moest het proberen, dit is altijd vissen met nieuwe mensen, dus Alexander was best benieuwd naar haar reactie en of ze hem gewoon de weg zou tonen. Hij was bijna zeker van dit feit, hij had al lang door dat Hester een beleefd, maar verlegen persoon was. Afwachtend keek hij van haar naar het gebouw waarin ze zouden binnentreden in een minuutje.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

"Aangenaam Jace, ja ik ben nieuw, ik ben Ashton maar zeg maar Ash" hij grijnsde even naar haar. "Leeft je telefoon trouwens nog of hebben we dadelijk een begrafenis?" hij knikte even naar haar telefoon in haar hand.

I just caught the wave in your eyes

Hij grinnikte om haar poging om de ongemakkelijkheid weer te verdrijven. Natuurlijk had hij nooit een gelukskoekje opengedaan. Hij hield niet van koekjes waar je te veel aan moest prullen voor je het opat.
"Ja, gelukskoekjes," zei Max met een geruststellende glimlach. Hij probeerde genoeg afstand te houden om haar wat meer op haar gemak te brengen. "Ik heb onlangs eens een papiertje uit eentje gevist waarop stond: 'Een geluk bij een ongeluk.' Weer naar school gaan, vind ik best wel ongelukkig, maar jou ontmoeten..." Hij pauzeerde even voor een charmante glimlach die hij zo veel mogelijk in zijn ogen probeerde te leggen. "Iets zegt me dat dat een groot geluk is."
Hij was net klaar met zijn geslijm, toen ze voor de laatste deur in de gang stilstonden.

[ bericht aangepast op 17 juni 2015 - 11:37 ]

Mhm?