Rose Jane Weasley || Gryffindor || Prefect & Keeper
Ik lachte zachtjes om zijn gespeeld boze reactie. Had hij maar sneller moeten reageren. Ik had zomaar het idee dat hij veel teveel op werd geslokt door zijn mobiel en Evie met wie hij waarschijnlijk via het apparaat contact had. Niet dat ik iemand was die door mensen hun persoonlijke spullen neusde, maar ik was slim genoeg om te bedenken dat zij zijn aandacht opeiste. Dat vereiste naar mijn idee drastische maatregelen, oftewel, voedseldiefstal was op het moment geoorloofd. Ik stal nog een hap, gezien ik mijn eigen bord had verlaten en keek hem vragend aan.
'Iedereen verliet me en ik wist dat ik op mijn favoriete nichtje kon rekenen. Shht, niet doorvertellen aan Vicky of Dommie of Lucy of Molly of Roxy. Merlin, wat heb ik toch veel nichtjes.' Ik rolde met mijn ogen en mompelde een aantal verwijten als "dramaqueen" en "slijmbal", maar stiekem voelde ik mij ook wel vereerd. Ik was dol op mijn neven, vooral op James, Albus en Teddy. Niet dat ik mensen snel voortrok, maar we kwamen waarschijnlijk van iedereen toch het vaakst bij de Potters, gezien dat niet slechts familie was, maar mijn ouders natuurlijk beste vrienden waren van James' vader, oom Harry. Bovendien hadden James en Teddy een soort rol van oudere broer op zich genomen en was Albus altijd mijn beste speelmaatje van voor Hogwarts geweest. Nu was dat natuurlijk minder dan eerst, maar voor Hogwarts kende ik Piper natuurlijk nog niet. Bovendien was Cam toch altijd een beetje van James geweest. Althans, zo zag ik dat dan. Ik vond het dan ook geen hele vreemde gedachte, toen ik vermoedde dat hij James leuk vond. Echter was de hele liefdessituatie van Cam nu zo verwarrend dat ik er vrij weinig meer van snapte. Ik was sowieso iemand van harde feite en duidelijke uitspraken en kon niet goed omgaan met al dit vage gedoe. Ik was er waarschijnlijk in het dagelijks leven te hard en nuchter voor, kon slechts meeleven in fantasiewerelden van boeken, maar dat maakte dat ik mensen zoals hen juist extra nodig had. Anders zou ik waarschijnlijk eindigen als een onaardig nors vrouwtje dat alleen maar in boeken verscholen zat en dat wilde niemand natuurlijk.
'Ik keek laatst een film - niet Twilight, don't worry - en ik vroeg me af... Denk jij dat het mogelijk is om van twee mensen tegelijkertijd te houden? Op een romantische manier bedoel ik.' Ik was even stomverbaasd over zijn vraag, die hij uitgerekend aan mij stelde. Natuurlijk, ik had een soort aura om mij heen wat mensen met een vraag om advies aantrok, dat had ik de afgelopen jaren wel doorgehad, maar toch verbaasde het mij nog hoeveel James vertrouwde op mijn raad als het op dit soort dingen aankwam. Ik kon over alle onderwerpen logisch nadenken en een mening vormen, dat was waar, maar ik was onervaren op het gebied van echte liefde, hield er ook niet van na het zien van alle ruzies tussen mijn ouders. Ruzies waar ik Hugo altijd voor behoedde. Ik kon dus wel stellen dat ik hier even diep over na moest denken. Bedenkelijk keek ik voor mij uit, mijn voorhoofd gerimpeld en mijn neus iets opgetrokken. James had het sowieso over Evie. Wie de tweede was wist ik niet, maar het ging sowieso niet over een film. Ik was niet achterlijk, ik kende mijn neef en waarschijnlijk had al het gedoe met Cam hem aan het denken gezet. Of Cam dan nummer twee was zou ik niet kunnen zeggen.
Dan hadden we nog het gevoel "houden van" om te analyseren. De romantische manier was niet te vergelijken met wat men voor vrienden of familie voelde. Dat miste het gedeelte waarin men zich seksueel aangetrokken voelde tot iemand anders. Ik wist wel zeker dat je normaal maar met één iemand trouwde, hoewel dat natuurlijk niet altijd even goed uitpakte en mensen vaak scheidden. Daar was ik echter fel op tegen, want er bleven dan altijd kinderen achter die de dupe waren en dat was gewoonweg onmenselijk in mijn ogen, maar ik was dan ook een perfectionist. Echter moest ik natuurlijk in acht nemen dat er aan houden van op romantische wijze een traject vooraf ging en er verscheidene stadia waren te onderscheiden in de meeste gevallen. Het was een proces dat in het ultieme kon eindigen of stuk kon lopen, alleen dachten mensen vaak te snel dat ze van iemand hielden, waardoor dit uiteindelijk toch niet echt zo bleek te zijn en er een breuk plaats vond. Ik besloot dan ook op deze theorie mijn antwoord te baseren.
'Echt "houden van" doe je denk ik maar van één persoon tegelijk. Het lijkt mij sterk dat als er al een ware zou zijn, dat hier dan toevallig meerdere van zijn,' sprak ik. 'Maar daaraan voorafgaand vind je natuurlijk eerst iemand leuk, wordt je verliefd op die persoon en dat kan dan uitgroeien tot houden van. Hoewel stadium drie dus in mijn ogen te bijzonder is om voor meerdere mensen te voelen, denk ik dat het theoretisch gezien wel mogelijk is om op twee mensen gelijktijdig verliefd te zijn en het is sowieso mogelijk om meerdere personen wel leuk te vinden geloof ik. Dat komt wel vaker voor. Dus ik denk dan dat je het best kunt uitvogelen wat de grootste kans heeft om uit te groeien tot houden van,' legde ik hem uit. Ik ging even na of ik het nu ik het hardop uitgesproken had nog steeds eens was met mijn theorie, maar hij leek redelijk logisch. Ik zuchtte. 'Maar ik ben natuurlijk zelf niet heel ervaren, dus ik speculeer ook maar wat. Ik vind überhaupt mensen al zowat nooit leuk, laat staan dat ik denk aan verliefd zijn of houden van op een romantische manier.' Ik grijnsde en prikte James in zijn zij. 'Ik houd slechts super veel van mijn familie en vrienden. Vooral omdat ze mij vaak voedsel verschaffen.' Ik stak nog een hap eten in mijn mond en keek om mij heen. 'Wie zijn de gelukkigen?'
Happy Birthday my Potter!
