• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)


    Aangezien het vorige gesloten was. ^^

    De bloeddoorlopen ogen van Lavinia verraadden dat ze het erg zwaar had gehad.


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Ik durf het nog steeds tegen niemand te zeggen, maar ik vind het niet leuk meer.


    Some people are art and do art at the same time

          Sam has a spare key to Steve’s apartment – mainly because Steve tends to lock himself out – but he doesn’t use it all that often, so Steve is somewhat startled when he gets out of the bathroom with his tooth brush still hanging from his mouth and Sam is lounging on his couch.


    Ex astris, sciencia

    Ik wilde bijna 'alles' antwoorden, maar besefte toen dat ik mezelf dan zou tegenspreken.


    "Take my advice; I don't use it anyway."

    "Ponine," fluisterde hij, "slaap je al?"
    "Ja," bromde ze, zich van hem afwendend.

    De klassieke 'vraag waar je geen nee ja op kan antwoorden' passage (cat)

    [ bericht aangepast op 27 maart 2016 - 21:48 ]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Pontmercy schreef:
    "Ponine," fluisterde hij, "slaap je al?"
    "Ja," bromde ze, zich van hem afwendend.

    De klassieke 'vraag waar je geen nee op kan antwoorden' passage (cat)


    LES MISÉRABLES


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Sinister lachte Dante hem toe. “We luisteren.”


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Onwennig kijk ik naar mijn jeansbroek, terwijl ik witter word.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    En op dat moment hadden zowel Lars als Eris het gevoel dat ze zouden stikken in hun woorden.


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    "Hier woon ik en daar tegenover is de bakkerij van Lauri's ouders."


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Eindelijk weer lekker schrijven yay

    "Mijn uren van schaduwwandelen zijn voorbij, tijd om mij weer in de echte, schijnbaar nóg gevaarlijkere wereld te wagen."


    Happy Birthday my Potter!

    Een Patch-clamp is ook een manier om Em te meten.
    Meh; Samenvattingen


    Ex astris, sciencia

    Toch stond de groep aarzelend voor de deur waarop een bordje met 'Mevrouw de Leeuw' gespijkerd was.

    *throws shade at her own principal*

    [ bericht aangepast op 6 april 2016 - 20:25 ]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Iemand legt zijn arm over mijn schouder. Geschrokken draai ik me om.

    Duisternis. Daarna stilte.


    Slightly drunk.