Once Upon A Time (speeltopic) ~3 - Speeltopics

Link naar 1: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516

Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20

Het was een mooie dag in storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

[ bericht aangepast op 11 mei 2016 - 7:39 ]

HeyitsGraham schreef:
(...)

Hmmm goede vraag. *leest alles ff terug*
Nee overduidelijk Regina

Wist ik wel. Gaat iemand toestemming geven dat ik het doe?

Ruby

Ik luisterde geboeid naar wat Regina mij allemaal vertelde. Ik begreep nu waarom ze zo'n hekel had aan Snow en snapte hoe ze the Evil Queen is worden. Niet dat dat goed maakte wat ze allemaal had aangericht. "Die kleine Snow, praatte haar mond voorbij en daardoor heeft mijn moeder het hart van Daniel voor mijn ogen verpulverd." Ik zag dat Regina's blik veranderde. De lieve zorgzame Regina veranderde weer in de bittere vrouw die ze altijd was. Ik pakte haar handen. 'Laat the Evil Queen je niet overheersen, ik vind Regina veel leuker,' zij ik smeekend. Ik had alweer spijt dat ik naar haar moeder had gevraagd.

---

When you believe your dreams come true

Graham

"Oke ik heb genoeg van de magie. Ik trok mijn pistool en rende richting het huis. Ruby ik kom eraan!" Ik rende richting het huis en ik voelde dat ik de barrière ging. Ik stond aan de andere kant van de spreuk. (Vergeet de spreuk van het geluid niet, jullie zien Graham praten, maar horen hem niet) "Hahaha, wie heeft er magie nodig als je moed hebt."Ik draaide me om en wilde naar de voordeur lopen, maar plots kreeg ik weer het oude gevoel. Mijn hart, Regina kneep in mijn hart, maar dat kon niet. Ik had mijn hart terug. Ik probeerde terug te rennen naar Lisa en de anderen maar voor ik bij de grens kwam viel ik neer op de grond.

Regina

'Laat the Evil Queen je niet overheersen, ik vind Regina veel leuker,' zei Ruby tegen mij terwijl ze mijn handen vast pakte. Ik trok mijn handen gauw terug en stond op. Ik liep richting de deur toe en draaide toen nog even om. "Sorry, dit had ik je niet willen vertellen." Snel liep ik verder naar beneden. Eenmaal beneden voelde ik het, er was iemand door de barrière spreuk heen gelopen. Stiekem keek door het raampje van de voordeur. Ik schrok me en raakte in paniek. Het was Graham, Ruby mocht dit niet weten. Snel rende ik naar buiten en trok hem over de grens van de spreuk heen. "Houd hem voortaan in de gaten!" riep ik boos tegen de kinderen. "En wat Ruby betreft... zij zit hier goed. Ze wilt even haar rust. Steeds jullie weer die har lastig vallen." Ik draaide me om en liep het huis binnen. Eenmaal binnen bleef ik tegen de voordeur aanstaan en zuchtte ik diep.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Regina trok haar handen terug en stond op. "Sorry, dit had ik je niet willen vertellen." zei ze terwijl ze weg liep. Ik kon mijzelf wel voor de kop slaan, waarom moest ik nou zo doorvragen. Alles wat we in deze korte periode hadden opgebouwd was weg, kon ik alleen maar denken. Ik stond op en streek mijn kleren recht, daarna verliet ik mijn kamer. Nieuwsgierig liep ik door de gang, ik was opzoek naar de badkamer. De eerste deur die ik tegenkwam trok ik open. 'Nee, dit is vast Henry's kamer,' mompelde ik tegen mijzelf. De volgende deur was ik raak. Ik keek in de spiegel en moest lachen. Het meisje dat in de spiegel te zien was had een betraand gezicht met dikke zwarte strepen over de wangen, ik zag er niet uit. Voorzichtig waste ik mijn gezicht schoon, zodat ik weer een beetje toonbaar was. Daarna kamde ik mijn haar door, dat helemaal door de war zat. Opgefrist en wel verliet ik de badkamer. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en probeerde alle deuren. Ik kwam uit bij een grote slaapkamer met een gigantisch bed, het was erg chique ingericht. Dit moest vast Regina's slaapkamer zijn. Ik liep een rondje door de kamer. Mijn oog viel op een klein boekje. Ik ging op de rand van het bed zitten en sloeg het boekje open. Lief dagboek.. stond er bovenaan de bladzijde. 'Dit kan je niet maken Ruby,' mompelde ik. Toch begon ik te lezen, ik kon het gewoonweg niet laten.

---

When you believe your dreams come true

Lisa

Regina kwam naar buiten en trok Graham over de grens. Ik rende naar hem toe. "Graham gaat het wel?"

Graham

Ik besefte niet waarom ,maar Regina hielp me terug. Net over de grens nam ik gelijk een grote hap terug. Waarom moest ik ook dat die barrière heen. Langzaam kwam ik op adem. Ik hoorde Regina iets zeggen, maar wist niet precies wat. "Graham gaat het wel?" Ik keek Lisa met grote ogen aan. "Ik was bijna weer dood, maar ik leef. Het kan niet beter." kwam er met een kleine glimlach uit mijn mond.

Regina

Ruby had wat rust nodig en ik besloot haar die ook te geven. Zou ik haar vertellen dat Graham hier net was? Ik schudde mijn hoofd. Onderaan de trap keek ik even omhoog of ik Ruby zag, maar die zat waarschijnlijk nog op haar kamer. "Misschien moet ik toch een paar aanpassingen maken in de vloek."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Toen ik aan het lezen was, knaagde er een gevoel binnen in mij. Dit was persoonlijk, ik moest dit niet lezen. Snel sloeg ik het boek dicht en liep snel de kamer uit. Ik merkte niet dat het dagboek op de grond viel. Zachtjes sloot ik de deur. Ik liep naar beneden waar Regina was. Als de onschuld zelve vroeg ik of ze verder nog plannen had. Ik hoopte dat ze niet meer boos was, anders zou het nog een leuke dag worden vandaag.

---

When you believe your dreams come true

Jens Potter

"Zie je Graham, met geweld kan je niet op tegen magie. Magie moet je bestrijden met magie. Je kan het onmogelijk anders verslaan." Zegt Jens.

Ellie ging tegen een boom aanzitten. Ze heeft er geen vertrouwen in.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Jens Potter

"Kom op, Ellie. Geef het nu niet op. Alles komt goed, je zult zien. Nu moeten we gewoon door deze periode heen. Ik heb langs de ene kant spijt dat ik ook met Ava ben meegegaan, maar nu zijn we mee in het avontuur gebracht, en we moeten dit tot een goed einde brengen. Voor jezelf, voor mij, voor iedereen... Komaan, je kan dit aan!"

"Ik blijf er geen vertrouwen in hebben," zegt Ellie "Het zal me niks verbazen als ik het niet zal redden,". Ellie staat op."Banshee's zijn ook enkel nuttig voor alles wat te maken heeft met de dood,"

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Graham

"Zie je Graham, met geweld kan je niet op tegen magie. Magie moet je bestrijden met magie. Je kan het onmogelijk anders verslaan." zei Jens. Iets in mij, wat ik zelf zeker niet was liep naar Jens toe en pakte hem in in zijn kraag. Vervolgens met mijn andere hand hield ik mijn vinger voor zijn mond. "IK, was tenminste degene die actie ondernam. Door MIJ weten we dat het nog goed gaat met Ruby. Ik wil niet zeuren maar die spreuk is er nog steeds." Op moment liet ik Jens los en draaide ik me meteen om. Waarom deed ik zo. Ik was mezelf niet meer...

Regina

Ruby kwam de keuken binnen. Ik was nog steeds bezig met de troep op te ruimen die ze eerder had gemaakt. Ik keek even bezorgd naar haar, maar het leek haar alweer beter af te gaan. Ruby vroeg aan mij of ik nog plannen had. "Ik moet straks alleen wat regelen bij het gemeentehuis voor de rest niks eigenlijk." Ik pakte een doekje en veegde het aanrecht schoon. "jij nog plannen?"

---

Do I look like Mother Teresa?

Jens Potter

"Denk alsjeblieft niet zo. Je bent wel nuttig. Je hebt al heel veel nuttige dingen gedaan de laatste dagen. Je bent misschien niet perfect (dat is niemand) maar dat maakt niet uit! Je bent goed zoals je bent!" Zegt Jens.

Lisa

''Ellie zeg dat nou niet.'' zei ik. We moeten iets bedenken. ''hier staan en niks doen is zinloos.''
Misschien kunnen we haar wel misleiden dan doen we net of we weg zijn en dan heft zij de vloek op en dan komen we terug en halen Ruby en haar hart, maar hoe kon ik dit doen? Als ik dit tegen iemand zeg, dan hoort Regina het ook. Ik besluit om toch maar mijn plan te volgen. ''Jongens, dit heeft geen zin, we kunnen hier wel heel de dag staan.''

Jens Potter

Opeens greep Graham me bij de keel. "IK, was tenminste degene die actie ondernam. Door MIJ weten we dat het nog goed gaat met Ruby. Ik wil niet zeuren maar die spreuk is er nog steeds." Schreeuwde hij in mijn oor. Toen liet hij me los. Enkele seconden later sprak ik de spreuk uit: "Opgelet iedereen! Delitium Shildus!" Maar er gebeurde niets. "Delitium Shildus?" Het werkte niet. Dan maar de deze: "Expecto Patronum!" Er kwam een hert uit mijn toverstaf, maar het schild was er nog steeds. "Het is te sterk. Ik kan het niet!" Jens strompelde halfboos, halfwenend weg. "Ik kan het niet, ik kan het niet..." Mompelde hij.

[ bericht aangepast op 11 mei 2016 - 17:38 ]