Once Upon A Time (speeltopic)~5 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
Link naar 4:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

[ bericht aangepast op 28 mei 2016 - 20:17 ]

Graham

Ik opende de deur bij Granny's en ging weer op mijn vaste plekje zitten. "Twee tosti's alsjeblieft en met een koffie erbij." Granny noteerde de bestelling. "Komt er zo aan Sheriff." zei ze, maar in tegenstelling dat ze de bestelling ging klaar maken kwam ze mijn kant opgelopen. Ze liet het één van de serveersters doen. "Ja, ze heeft een goede aan jou hoor." ik trok mijn wenkbrauw op en keek Granny verbaast aan. "Ja, een grote gespierde vent die wel van aanpakken weet." nog steeds keek ik Granny verbaast aan. "Euh, sorry?" stamelde ik. "Jij en Ruby natuurlijk!" zei ze met een glimlach op haar gezicht. Mijn bestelling was klaar. Snel pakte ik de tas aan en ging ervandoor. Het verhaal ging dus Storybrooke te ronden. Ik hoorde mijn telefoon zoemen, een appje.
Ik mis je X
Het berichtje was van Ruby en ik kon er wel om lachen. Ze kon gewoon niet meer zonder me.
Love you <3 stuurde ik terug.
Aangekomen op het bureau zette ik het tasje met mijn eten op mijn bureau, waar ik achter ging zitten. Een nieuwe werkdag was aangebroken en wie weet wat er vandaag allemaal zou gebeuren...

Regina

'Oke vooruit dan maar.' zuchtte Ruby. Nog voordat Henry en ik konden helpen had Ruby de tafel al gedekt en alle voorbereidingen getroffen. 'Waar was je eigenlijk vannacht?' Ruby keek me vragend aan. "Sydney vroeg of ik nog even langs wilde komen. Hij had iets speciaals voor de krant en wilde vragen of ik het goedkeurde. Hij zei dat belangrijk was." Ik nam plaats aan tafel. "Dus sinds wanneer hebben jullie met elkaar?" vroeg Henry. Ik keek Henry lichtjes boos aan. "nou Henry...."

[ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 23:09 ]

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Sydney vroeg of ik nog even langs wilde komen. Hij had iets speciaals voor de krant en wilde vragen of ik het goedkeurde. Hij zei dat belangrijk was." beantwoorde ze direct mijn vraag. Ik trok een wenkbrauw op, ik wist niet of ze de waarheid sprak. "Dus sinds wanneer hebben jullie met elkaar?" vroeg Henry aan haar. Mijn ogen begonnen te glimmen. 'Oeh, ja! Sidney en Regina zijn verlieft op elkaar,' plaagde ik Regina. Ook al was dat vast niet zo, ik had Regina nog nooit over hem horen praten, ik vond het leuk om met mijn nieuwe broertje onze moeder te pesten. Mijn mobiel trilde op tafel, wat betekende dat ik een nieuw berichtje ontving.
Love you <3 stuurde Graham terug.
Ik glimlachte verliefd. Opgeschrikt werd ik van het piepende geluid van de oven, de broodjes waren klaar. Voorzichtig schoof ik de broodjes in een mandje. Natuurlijk moest ik mij weer branden aan de loeihete oven. 'Fuck,' mompelde ik toen ik met de hand tegen de onderkant van de oven aanstootte.

Jos
Ik verveelde mij, voor de lol had ik Ellie aangevallen. Ze moesten niet denken dat ik verdwenen was, ze moesten mij blijven vrezen. Maar Regina maakte nog geen aanstalten voor een Evil plan. Ik had zin om lol te trappen, dingen te laten mislukken, alles kapot te maken. Met een knip was ik Ruby. 'Is zien waar meneer de sheriff mee bezig is,' mompelde ik grijnzend. Ik liep het politiebureau binnen en mijn weg leidde naar het bureau van Graham. 'Heey, ik ben er hoor,' ik gaf hem een kus op z'n wang. Het was niet moeilijk om Ruby's karakter na te doen, ik wist vrijwel alles over haar.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Ik nam een hap van mijn tosti, terwijl ik nog eens goed las hoe elk lijk werd aangetroffen en waar. Het ware geen belangrijke sprookjesfiguren enkel kleine bijrolletjes. 'Heey, ik ben er hoor,' ik keek verbaast op toen Ruby het kantoor kwam binnenlopen. Ze gaf me een zoen op mijn wang. Ik slikte snel mijn tosti door. "Hey, jij hebt snel ontbeten met Regina en Henry." zei ik verbaast. Ik was nog maar iets van vijf minuten weg. Ik vond het zeer vreemd.

Regina

'Oeh, ja! Sidney en Regina zijn verlieft op elkaar,' met een flauw glimlachje keek ik Ruby's kant op. Op dat moment ging de oven en Ruby ging de broodjes eruit halen. "Gaat het?" vroeg ik haar toen ik even wat gemoppel hoorde. "Maar goed voor de duidelijkheid ik heb GEEN relatie met Sydney. Urgh, moet er niet aan denken." Ik volgde Henry's blik, die naar Ruby ging. "Hoe lang heb jij nu al?" De rollen waren nu omgedraaid.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Gaat het?" vroeg Regina. 'Ja er is niks,' hield ik mij groot. Ik zette het mandje met broodjes op tafel en liep snel naar de kraan om te koelen. "Maar goed voor de duidelijkheid ik heb GEEN relatie met Sydney. Urgh, moet er niet aan denken." Ik grinnikte om het gezicht dat Regina er bij trok. Opeens richtte Henry zijn blik op mij, Regina volgde zijn blik. "Hoe lang heb jij nu al?" Die vraag had ik kunne verwachten en toch had ik hem niet zien aankomen. Ik had er eigenlijk geen antwoord op. Voor de zoveelste keer kleuren mijn wangen rood. 'Nou, ik uhh,' stamelde ik. 'We zoenden voor het eerst toen jij mijn ha... ' Ik keek Regina aan, 'je weet wel. We hebben eigenlijk niet eens officieel gezet dat we iets hebben,' ging ik snel verder.' Ik wilde niet dat Henry hoorde dat zijn moeder mijn hart had gepakt.


Jos

Verbaast keek Graham mij aan. "Hey, jij hebt snel ontbeten met Regina en Henry." Ik knikte, 'Ik wilde jou niet alles alleen laten doen. En Regina verdient wat moeder - zoon tijd met Henry.' Ik was zo goed in improviseren. 'Dus wat kan ik doen?' Ik leunde tegen zijn bureau aan. Ik moest nog bedenken wat ik precies met Graham van plan was. Het moest in ieder geval goed verlopen.

---

When you believe your dreams come true

Graham

'Ik wilde jou niet alles alleen laten doen. En Regina verdient wat moeder - zoon tijd met Henry.' ik gaf een knikje richting Ruby. "Oke, daar heb je gelijk in, maar wil jij ook niet wat tijd met je moeder en je nieuwe broertje?" Ik pakte een aantal papieren legde het op een hoopje. "Je kan deze verslagen uitwerken. Vermoedelijk allemaal gepleegd door Jos. Je merkt dat ze jou schuldig wilde maken. Ik heb het gevoel dat ze iets van een hond heeft als ik naar de wonden kijk." Ik nam een slokje van mijn koffie. "Pffff, had ik maar langer kunnen slapen."

Regina

Ruby kleurde rood. Ik gaf haar een klein knipoogje. 'Nou, ik uhh,' stamelde ze. 'We zoenden voor het eerst toen jij mijn ha... ' ze keek mij aan, 'je weet wel. We hebben eigenlijk niet eens officieel gezet dat we iets hebben,' "Toen ik haar haar had gedaan. Er leek al een tijdje een vonk te zijn tussen die twee, maar met de haarlook van van mij was het soort van officieel." ik hoopte dat Henry het zou geloven. "hmmm, er staat niks in het boek dat Graham en jij elkaar hebben ontmoet in het bos. Dat is vreemd." mompelde Henry.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Toen ik haar haar had gedaan. Er leek al een tijdje een vonk te zijn tussen die twee, maar met de haarlook van van mij was het soort van officieel." verbaast knikte ik instemmend. Hoe kon Regina zo snel iet verzinnen? Ik was haar dankbaar, dat ze het zo snel had opgelost. Henry leek er in ieder geval geen aandacht aan te besteden. "hmmm, er staat niks in het boek dat Graham en jij elkaar hebben ontmoet in het bos. Dat is vreemd." Ik liep verbaast naar Henry toe die met zijn sprookjesboek op schoot zat. 'Dat kan kloppen, we hebben elkaar ontmoet in Granny's en daarna op het politiebureau. Staat er überhaupt iets in over mij en Graham?' Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.


Jos

Graham knikte, ik was opgelucht toen hij het verhaal geloofde. "Oke, daar heb je gelijk in, maar wil jij ook niet wat tijd met je moeder en je nieuwe broertje?" Hij pakte een aantal papieren en legde het op een hoopje. 'Dat komt wel goed,' glimlachte ik. "Je kan deze verslagen uitwerken. Vermoedelijk allemaal gepleegd door Jos. Je merkt dat ze jou schuldig wilde maken. Ik heb het gevoel dat ze iets van een hond heeft als ik naar de wonden kijk." Ik zuchtte. Ik moest niet verraden dat ik het een heel leuk werkje vond. Hoe vaak kreeg men nou de kans om eigen misdrijven uit te werken voor het politiedossier. Graham nam een slok van zijn koffie."Pffff, had ik maar langer kunnen slapen." ík knikte lachend. 'Daar heb ik ook wel behoefte aan,;

---

When you believe your dreams come true

Henry

'Dat kan kloppen, we hebben elkaar ontmoet in Granny's en daarna op het politiebureau. Staat er überhaupt iets in over mij en Graham?' Ruby kwam naar mij toelopen terwijl ik zat te bladeren in mijn sprookjesboek. "Nou ik heb dit boek zo vaak gelezen. Jullie aparte verhalen staan er wel in, maar..." Ik ging richting een bepaalde bladzijde,
Prins Charming had zich weten te bevrijden uit de kerkers van The Evil Queen en zocht nu zo snel mogelijk een uitweg. De weg naar zijn vrijheid wel al snel versperd door een ridder. De ridder deed zijn helm af en het leek The Huntsman te zijn. The Huntsman zei dat hij aan de kant van Snow stond.
Ik keek Ruby aan. "Weet je nog dat je met David op een paard zat hem ervandoor liet gaan en zelf als een wolf de achtervolgers aanviel?" Ik wachtte niet op antwoord. Net buiten het kasteel hebben jullie elkaar getroffen. Als Graham niet tegen David was aangelopen was hij ontsnapt en..." er kwam een ernstige blik op mijn gezicht. "Had hij jou ontmoet, maar hij heeft zich opgeofferd."

Graham

'Dat komt wel goed,' glimlachte Ruby nadat ik haar had gevraagd of ze geen tijd met haar familie wilde doorbrengen. Ruby zuchtte diep toen ik haar de papieren gaf. "Sorry administratie moet ook gebeuren." zei ik al lachend. "Het is niet alleen veldwerk."
'Daar heb ik ook wel behoefte aan,' ik keek Ruby vragend aan. Toen gaf ze een klein knikje richting de koffie. Die van mij was al op en ik was nog steeds moe. "Ga jij halen of ik?" vroeg ik haar.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

"Nou ik heb dit boek zo vaak gelezen. Jullie aparte verhalen staan er wel in, maar..." hij bladerde naar een bepaalde bladzijde. Ik zag direct naar welk verhaal hij ging. "Weet je nog dat je met David op een paard zat hem ervandoor liet gaan en zelf als een wolf de achtervolgers aanviel?" Ik knikte 'Maar wat is daar mee?' Henry sprak alweer verder. "Net buiten het kasteel hebben jullie elkaar getroffen. Als Graham niet tegen David was aangelopen was hij ontsnapt en..." er kwam een ernstige blik op zijn gezicht. "Had hij jou ontmoet, maar hij heeft zich opgeofferd." Ik had dus al veel eerder mijn happy ending kunnen hebben. In plaats van het hardop uit te spreken glimlachte ik. 'Wat gebeurd is, is gebeurd. Dat kunnen we niet meer terugdraaien. Bovendien was David er anders niet meer geweest. Ik heb Graham nu en jullie. Ik heb al het geluk van de wereld.' Ik gaf Henry een knuffel.


Jos

Ga jij halen of ik?" vroeg Graham. Ik stond op en pakte zijn mok. Ik kreeg zomaar een kans toegeworpen om even te spelen. Ik liep naar het koffie apparaat en schonk zijn kop vol en één voor mijzelf. Ik pakte een klein buisje uit mijn zak en goot de inhoud, zonder dat hij het zag, in de kop van Graham. Ik was benieuwd hoe de sheriff op het drankje zou reageren. Glimlachend zette ik de mok voor hem neer. 'Alstublieft sheriff.'

---

When you believe your dreams come true

Joseph Lloyd Dombrowski

"Jos zou geen elementen kunnen gebruiken,"haar ogen glinsteren van tranen en daarna maakt ze een vuurbal die ze daarna dooft "en ik kan dat wel, enne, ik heb geen idee voor een code," "Misschien een dom woord, zoals.. Teletubbies? Of dat ik Winnie zeg en jij antwoord dan The Pooh? Dat zijn hele domme dingen, maar dan weten we zeker dat die... Hoe heet ze ook alweer? Het niet te weten komt..."

"Afgesproken," zeg ik "ze heet trouwens Jos, die naam kom je wel vaker tegen," ik veeg de tranen ruw weg.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Joseph Lloyd Dombrowski

"Oke. Moet ik anders nog wat meelopen?"

"Graag, ik voel me niet zo veilig en mijn huis is wel een flink stuk lopen," zeg ik

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Joseph Lloyd Dombrowski

Ik voelde of mijn dolk nog in mijn broek zat. Gelukkig. "Euhm... Ik moet je eigenlijk ik zeggen... Euhm, het klinkt nogal raar maar, ik ben... Af en toe een wolf. Op sommige momenten, dan, moet ik gewoon een wolf zijn. Het spijt me dat ik het niet eerder zei." Ik keek in mijn jaszak. Ohohw. Ik had geeneens een jaszak! Mijn jas hing in dat hotel. "Mijn cape, ik heb hem niet bij!" Schreeuwde ik bijna uit.

" Wat wil je me vertellen," zeg ik als hij zegt dat hij iets moet vertellen. Als hij beweert dat hij een wolf is kijk ik niet raar op. "In deze stad ben je denk ik niet de enige," antwoord ik "dus erg kan het niet zijn,". "Waar ligt je cape dan," zeg ik als hij beweert dat hij de cape niet bij zich heeft "straks weet je je njet te beheersen!".

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Joseph Lloyd Dombrowski

"In deze stad ben je denk ik niet de enige," antwoordt Ellie "dus erg kan het niet zijn, waar ligt je cape dan? Oh ohw! Straks weet je je njet te beheersen!" "Ik voel de wolf al in me opkomen. Dus, ik zeg het nog snel. In mijn hotelkamer in mijn jaszak. Deze hangt aan de kapstok. Je legt gewoon de cape over mij, en dan word ik weer mens. Niet schrikken als ik wat tegenwerk, dat is spijtig genoeg normaal aangezien ik nooit ben getemd... Maar, wie is die andere wolfmens dan?" Ik dacht altijd al dat ik de enige was. Maar blijkbaar niet dus... Ik probeer me nog wat te beheersen maar binnen dit en 2 minuten was ik volledig wolf...