• Een groep jongeren wordt via de belofte van een hoog geldbedrag in ruil voor wat experimenten naar De Fabriek gelokt. Deze Fabriek blijkt op een nogal onopvallende plek te staan waar niemand achterkomt. Op het eerste oog lijkt alles normaal en in orde, maar als ze er eenmaal zijn kunnen ze niet meer weg. Ze worden opgesloten en gedwongen te werken aan computerprogramma's. Niet alleen de fysieke, maar ook de mentale omstandigheden zijn niet gezond. De 'bazin' treitert en mishandeld als ze vindt dat de jongeren niet hard genoeg werken. Tussen de jongeren ontstaan ook relaties (vriendschap, liefde, haat)


    @Poshlost



    Meisjes/jonge vrouwen:
    1: Julia Lisa Dragon --> LisaDragonrider
    2: Lynn Swan --> Knorretjuhh
    3: Anna Hope van der Loo --> _AnneFleur_
    4: Sil James --> Undertale
    5: Romy Flavia Salvati --> Poshlost
    6: Cinderella Marianne de Boer --> Shairell

    Jongens/ jonge mannen:
    1: Jonas Lynch --> HarryPotter_007
    2: Bran Raven --> Necessity
    3: Ryan Cooper --> Sheen
    4: Albert Svendsen --> IJsvogel
    5: Rick Spencer --> Sans
    6: Randall Bruce Grey --> NeverTouchMe

    Leider: Clementine Chevalier

    Regels:
    - Je post een stukje van minimaal 100 woorden, langer mag, korter niet.
    - Post je 10 dagen geen nieuw stukje, dan stuur ik je een berichtje.
    - Geen perfecte personages.
    - Alleen ik maak nieuwe topics aan.
    - Clementine Chevalier mag alleen door mij gespeeld worden.
    - Alle posts zijn in ABN!
    -16+ mag, maar onder spoiler knop!!!!




    De brief die allen die uitgenodigd zijn hebben ontvangen:


    Beste lezer,

    Als u deze brief in handen hebt, bent u bij deze uitgenodigd mee te werken aan één van onze experimenten. Wij doen op dit moment onderzoek naar het verband tussen nachtrust en werkgerichte productiviteit. Het experiment zal minimaal een week duren, alle dagen die erbij komen zullen extra worden vergoed. Dit alles hoeft u vanzelfsprekend niet voor niets te doen. U ontvangt aan het begin €1500,- en hetzelfde bedrag aan het einde van het experiment. Natuurlijk wordt ook voor de nodige levensmiddelen gezorgd. Bent u bereid mee te werken aan dit experiment, mail mij dan via: ClementineChevalier@XMail.com.

    Met vriendelijke groeten
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten



    Hier de links naar:
    Het ideeëntopic
    Het praattopic


    Rollentopic

    Uitgebreide verhaallijn:

    Julia, Lynn, Albert, Bran, Anna, Ryan, Rick, Jonas, Sil, Romy, Cinderella en Randall hebben allemaal een uitnodiging ontvangen met de vraag of zij mee zouden willen werken aan één van de experimenten van Clementine Chevalier. 25 jongeren hebben een uitnodiging, maar alleen deze tien hebben ingestemd mee te doen. Ze hebben allemaal zo hun redenen om mee te doen. Veel doen het voor het geld, maar allen hebben een achterliggende reden. Toen ze een mail stuurden naar Clementine Chevalier hebben ze allemaal hetzelfde antwoord ontvangen:

    Beste lezer,

    het is fijn om te horen dat u bereidt bent mee te werken aan het eerdergenoemde project. Pak uw koffers in met alles wat u de komende tijd nodig denkt te hebben. Zoals ik al zei hoeft u zich over voeding geen zorgen te maken, daar wordt voor gezorgd. U allen wordt verwacht klaar te staan op het station van Utrecht, dit leek mij een goede plek om jullie af te halen. U dient daar op 24 mei 2016 om 8.45 aanwezig te zijn. Daar wordt u opgehaald door een busje en naar het juiste adres gebracht, wees voorbereid op een lange rit neem iets mee om u te amuseren tijdens de reis. Bent u niet op tijd aanwezig dan vertrekken wij zonder u. Ik hoop u te zien!

    Met vriendelijke groet
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten


    Als de jongeren elkaar voor het eerst ontmoeten blijken ze weinig gemeen te hebben, niet wetend wat er volgt...

    De plek waar ze naartoe worden gebracht is onvindbaar voor buitenstaanders en de sfeer in het gebouw is zeer onaangenaam. Als Clementine dan ook nog eens een naar persoon blijkt te zijn willen de jongeren niets liever dan naar huis, maar dat gaat helaas niet. Clementine laat de groep aan computerprogramma's werken en computerchips maken. Ze werken de meeste uren van de dag en komen amper toe aan slapen. Ondertussen ontstaan er in de groep allerlei relaties van vriendschap en liefde tot haat.

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 23:14 ]


    chaos makes the muse

    Cinderella Marieanne de Boer


    'Spijt heb ik ja, en het gebouw ziet er niet gezond uit dus daar treur ik ook over. Mijn moeder wil me socialer maken, of ze wil me weg hebben omdat ze het te druk heeft met mijn broertjes, ik denk dat laatste. En ja, ik ben zwanger! JA! JA! JA!' Ik schreeuwde bijna. Ik streelde zachtjes over mijn buik en dat leverde een blik op van Anna. Snel stopte ik en ik wist niet waar ik naar moest kijken. Ik zuchtte en pakte mijn waterfles, ik dronk nog wat en keek weer naar Lynn. 'Ssst erover...'


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    BRAN      "RAVEN"      MEALLÁN      TREASACH
    “Better to show them we chose to die on our feet , rather than live on our knees”
    22 years - Iers - biseksueel - straatmuzikant


    Net op het moment dat Albert zei dat er geen uitweg meer was, stopte de bus. "Nou, ik denk dat ik toch nog een kans krijg om te ontsnappen," antwoordde Raven dus. Albert ging naar buiten en niet snel daarna volgde Romy ook, net zoals hijzelf.
    "Mag ik dan wel vragen hoe oud je bent?" vroeg Romy hem. Hij schudde zijn hoofd iets uitdagend. "Eigenlijk niet, maar vooruit, omdat ik in een goede bui ben zal ik wel antwoorden. Ik ben 22 en overduidelijk de oudste hier. Jij?" Hij voelde zich echt heel oud tussen alle mensen die nauwelijks of gewoon niet meerderjarig waren. Hij hoopte ergens dat er nog een tweede bus onderweg was met mensen van zijn leeftijd, anders zou dit nog wel eens een hele zware tijd kunnen worden. Niet dat hij mensen nodig had, zeker niet, maar af en toe wat flirten was hij zeker niet vies van, en flirten met minderjarigen hoorde simpelweg niet als je zijn leeftijd had.
    "Zorg jij voor muziek in de pauze?" vroeg ze hem vervolgend lachend, waarna ze de bus verliet. Hij pakte zijn gitaar en volgde haar. Hem vragen om muziek te maken was onzin. Hij greep ieder moment aan om zijn gitaar te pakken.
    Net als zij deed, pakte hij ook een sigaret en haalde vervolgens zijn gitaar uit de koffer. Hij kende veel nummers in veel verschillende stijlen - als muzikant, zelfs als je voornamelijk op straat en in kroegen optrad, had je geen keuze - en hij begon de eerste tonen van 'Wonderwall' te spelen. "Nog verzoeknummers?" vroeg hij haar. Vervolgens zette hij zacht het nummer in. Toen de laatste tonen wegstierven, zag hij dat de bus bijna vertrok. "Oh crap," mompelde hij en hij stopte snel zijn gitaar in zijn koffer om zich naar de bus te haasten.
    De rit ernaartoe was lang en saai, maar uiteindelijk kwamen ze toch aan. Het gebouw zag er niet heel slecht uit, viel Raven meteen op. Op het eerste oog leek het dak heel en leek het niet te tochten. De vrouw die hun allemaal begroette met een brief leek vriendelijk, maar er was iets in haar oogopslag wat hem niet beviel en hij nam zich voor haar in de gaten te houden. Over het algemeen hadden zijn voorgevoelens gelijk.


    “Heroes don’t exist and even if they did I wouldn’t be one of them”


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Anna Hope van der Loo

    Ik lach om Albert. 'Een feestje zal het inderdaad niet worden hier. Gelukkig ben ik niet zo'n een feestbeest, jij wel?' Ik kijk Albert vragend aan en gelijk vergeet ik dat ik ook ben ingedeeld met Bran. Wel een beetje rot dat ik met twee jongens ben ingedeeld. Ik ben al zo onzeker. Hoe moet ik me aankleden, in een wc ofzo? Daar vind ik vast wel op. Ik voel mijn maag knorren, hopelijk kan ik zo meteen wat te eten uit mijn koffer pakken. Dat zal het eerste zijn wat ik doe zodra ik de kans krijg.


    chaos makes the muse

    Cinderella Marieanne de Boer

    Ik loop op Anne af en geef haar een zak met spekjes. Ik grinnik en kijk haar aan. 'Je hebt honger toch?', ik glimlach. Ik gooi met mijn haar wat weer een steek in mijn buik op leverd. Ik glimlach en loop snel weer terug naar Lynn waar ik over de pijnscheut wrijf.


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Ryan Cooper
    _________________


    Ik hoor iedereen praten. Blijkbaar is het bij hun ook niet zoals verwacht. Die Clementine is echt zo'n typisch type (wauw) dat er heel vriendelijk uitziet maar dan een of ander akelig kreng blijkt te zijn. Ik zoek Randall op, de jongen van wie Clementine had verzocht om te rijden. 'Hè.' groette ik. 'Ik ben Ryan. Ik lig op dezelfde kamer als jou. Wat vind je van dit alles?' vraag ik hem.

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 21:47 ]


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    - Ik meld me af -


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    - helaas -


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Lynn Swan

    Ik denk even na en stel vervolgens de vraag:
    'Maar Cin, je gaat toch hoop ik niet bijna bevallen, ik bedoel hoe ga je dat ooit oplossen in dit krot van een gebouw?'
    terwijl we richting de kamers lopen.

    Ik moet stoppen, ben er morgen middag weer

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 21:48 ]


    Just be yourself

    Romy Salvati
    | outfit |
    Raven was 22, gelukkig, een ouder iemand. ‘‘Ik ben 20.’’ Zei ze en gooide na een paar gehaaste trekken haar sigaret weg. Raven speelde goed, en ze had graag nog verder geluisterd, als ze niet had moeten rennen voor de bus.
    Aangekomen bij het gebouw fronste ze. Er was iets... misplaatst. De brief was op zijn minst apart, om het zo maar te noemen.
    Ze zat op een kamer met twee jongens, waarvan ze een nog niet had gezien. Maar die zou ze snel genoeg leren kennen. Ze keek eens om zich heen. een groepje meisjes was vooral met zichzelf bezig, het leek belangrijk dus ze wilde niet storen. Raven was... tja, gehypnotiseerd leek het wel. In ieder geval diep in gedachten.
    Ze besloot zich daarom maar aan te sluiten bij Albert en Anna. ‘‘Hey,’’ ze stak haar hand uit terwijl ze naar Anna toe liep. ‘‘Ik ben Romy. En jou ken ik al.’’ Ze lachte schamper en knikte naar het gebouw. ‘‘Ziet er gezellig uit, niet?’’
    Ze was benieuwd naar de binnenkant van het gebouw, maar besloot nog even van de buitenlucht te genieten, wie weet was het wel de laatste keer dat ze die rook, dacht ze ironisch.

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 21:49 ]


    tya

    shairell schreef:
    - Ik meld me af -


    Waarom??


    Just be yourself

    - Ik ga ook offline -

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 21:50 ]


    "Ik vind Sanne erg aardig, maar er mag wel 80 decibel af."

    Anna Hope van der Loo

    Ik pak de hand van Romy en glimlach vriendelijk. 'Anna.' Het meisje zag er vriendelijk uit. Zij had als eerste iets tegen Bran durven zeggen. Ik moet lachen ze ziet er best stoer uit. Anders dan ik, ik ben een watje volgens mijn broer Carl en mijn vader. Mijn moeder heeft het nooit tegen me gezegd, maar ik zag het haar heus wel denken. Ik wrijf mijn handen in elkaar, ze zijn koud geworden door de koude wind die er staat. 'Ik hoop dat de kamers een beetje oké en ruim zijn. Ik heb geen zijn om opgehokt te zitten.


    chaos makes the muse

    Albert Svendsen

    'Een feestje zal het inderdaad niet worden hier. Gelukkig ben ik niet zo'n een feestbeest, jij wel?' Anna keek hem aan.
    'Nee, ook niet echt. Al mag er wel een beetje leven in zitten. Ik zie dat Raven ook bij ons zit, dus we zullen ons niet vervelen,' hij haalde zijn schouders op. Dat zou nog wat worden.
    Hij keek op toen ook Romy hun kant op kwam lopen. Ze stelde zich voor aan Anna. 'Ziet er gezellig uit, niet?'
    'Zeker,' hij knikte. 'Al helemaal als je hopeloosheid je ding is. Maar grapjes terzijde, ik ben eigenlijk best nieuwsgierig naar wat we precies moeten doen.'


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Anna Hope van der Loo

    Instemmend knik ik naar Albert. 'Ik ben ook best benieuwd, hopelijk krijgen we ook wat vrije tijd. Ik heb nog wel wat dingen te doen.' Romy glimlacht naar me. Ze is knap, ik denk dat ze iets Italiaans bloed in zich heeft, maar zo goed ben ik niet in gezichten. Ik ben blij dat ik tenminste met wat mensen kan praten, stel je voor dat ik helemaal alleen in dit krot had moeten blijven. Ik hoop dat ik vrienden met Albert kan worden, dat zou fijn zijn. En raar aangezien ik nog nooit een echte vriendschap heb gehad.


    chaos makes the muse

    Romy Salvati
    | outfit |
    ‘‘Ik heb er bijna spijt van, maar hey, money makes the world go 'round.’’ Grinnikte ze en keek naar Anna. Ze zag er zo lievig uit, echt een muurbloempje. ‘‘Waarom ben jij hier, Anna?’’ Vroeg ze en zag hoe Anna rilde. ‘‘Wil je naar binnen?’’ En Romy wees op de deur. Ze richtte zich weer op Albert en vroeg: ‘‘En jij? Allebei voor het geld, of is er een diepere redenering?’’ Tactisch was ze niet echt, nee, maar dat wilde ze ook niet zijn.
    Ze zuchtte eens diep en keek rond. Het was een prachtige omgeving, en ze gaf Anna gelijk toen ze zei dat ze veel vrije tijd zou hebben.
    Romy was best een stuudje, ze vond studeren niet leuk, leren wel. Er was een verschil, vond ze. Ze hield van boeken over dingen die ze interessant vond (die de meesten saai vonden) en had dus ook drie dikke boeken meegenomen.

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 22:00 ]


    tya