Once Upon A Time(speeltopic)~6 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
Link naar 4:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770
Link naar 5:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177880&page=last&message=175

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

Jo
"Gaat het?" vroeg Jens.
"Ja het gaat wel hoor..." langzaam stond ik op om te kijken wie er tegen mij aan was gevallen.
Wat, Ava? Of misschien...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Jens Potter

Onhandige meisjes dacht ik in mezelf. "En Ava, ça va? Dat was wel een harde botsing!!!" Ik keek naar Jo's ketting. Ze was gebarsten. Er zat een briefje in. Zonder dat ze het merkten nam ik het eruit. "Jo, je ketting is gebroken!"

Jo
"Jo, je ketting is gebroken!" zei Jens.
"Ohw... dat is jammer, mag ik hem nog even zien?" vroeg ik.
Er zou een aanwijzing inzitten, ik zag dat mijn naam erop was gemaakt dus er zou wel wat mee zijn...
"Jens? Mag ik hem zien?" vroeg ik nogmaals, "Hallo Jens??"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

Ruby schudde haar hoofd na mijn vraag. 'Nee, ik heb geen idee.' Er ontstond een ongemakkelijke stilte die moeilijk te verbreken was. Ik kon alles vertellen over mijn hart, maar dan zou de sfeer niet meer goed zijn. Was de sfeer dan wel goed? De stilte moest onderbroken worden, hoe dan ook. "Dus..." begon ik, terwijl ik snel een vraag verzon. "hoe was ik zonder mijn geheugen? Leuker of niet?" het was een belachelijke vraag, maar ik kon niks beters verzinnen.

---

Do I look like Mother Teresa?

---

Er wordt wat tegen me aan gebrabbeld en ik frons. 'Sorry van de ketting,' zeg ik. 'Maar ik heet geen Ava. Mijn naam is Odette slash Odi. Ik weet niet wie Ava is, ik ben in the Enchanted Forest een hele tijd versteend geweest dus ik heb een hoop gemist.'
Mijn blik glijdt naar de ketting, er zit een briefje in. Vast een magisch voorwerp, zoals mijn schoenen ook zijn. Wat het verder is weet ik niet, hij zag er eerlijk gezegd toch al niet prachtig uit, dus ach.
Ik durf dan ook te wedden dat het geen echt diamant was, dat breekt niet zo snel.

[ bericht aangepast op 1 juni 2016 - 19:25 ]

---

obsessive rage

Ruby

Dus..." begon hij, "hoe was ik zonder mijn geheugen? Leuker of niet?" Verbaast keek ik hem aan. Vervolgens begon ik te lachen. Ondeugend keek ik hem aan, 'het leukste ben je in bed.' Ik lachte weer. 'Maar met geheugen sluit je mij tenminste niet op, dus ik kies daarvoor denk ik. En wie kies jij? Het meisje of de wolf?' Ik keek hem diep in de ogen aan.

---

When you believe your dreams come true

Jens Potter

"Euhm... Ja, kijk maar..." Ik probeerde subtiel het papiertje er in te frommelen. Dat lukte niet, het viel uit mijn handen. "Oh! Er valt iets uit!" Ik redden mezelf uit deze positie.

Jo

"Oh! Er valt iets uit!" zei Jens.
"Wacht ik pak hem wel!" zei ik, snel pakte ik het briefje op en las het.
Myzixosn stond erop, wat betekend dat in vredesnaam!?
Dit kompas is voor jouw, ik hoop dat dit je kan redden uit moeilijke situaties... Ik weet niet meer wie het had gezegd maar het had altijd geholpen.
Ik had het kompas ook altijd bij me maar dit leek me niet het geschikte moment om het te onderzoeken.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

Door het gesprek besluit ik om voorzichtig weg te sluipen, de winkel uit, als ik besef dat ik naar dans moet. Ik begin al snel te rennen en... Boem. Ik knal keihard tegen iemand op, dit is al mijn tweede botsing vandaag.
Handig ben ik weer.
'Odi?'
Ik kijk verrast op als ik de bekende stem hoor. Nee. Dit kan niet. Mijn ogen vinden de bekende groene ogen van... Mal. 'Mal?' vraag ik verrast.

---

obsessive rage

Graham

'het leukste ben je in bed.' Er verscheen weer een lach op haar gezicht. Ik voelde dat ik langzaam rood kleurde. 'Maar met geheugen sluit je mij tenminste niet op, dus ik kies daarvoor denk ik. En wie kies jij? Het meisje of de wolf?' Ze keek me diep in de ogen aan. Gevoelens zouden nu eigenlijk wel handig zijn. "Ik ga voor het meisje." zei ik met een lach op mijn gezicht. "Het meisje heeft zelf al wat weg van een wolf en ik heb liever met een wolfmeisje dan een meisjeswolf." ik gaf Ruby een knipoog.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Hij was zo schattig als hij rood kleurde. "Ik ga voor het meisje." zei hij met een lach op zijn gezicht. "Het meisje heeft zelf al wat weg van een wolf en ik heb liever met een wolfmeisje dan een meisjeswolf." Nu was het mijn beurt om rood te kleuren. Hij gaf mij een knipoog. Het eten werd voor ons neergezet, hongerig viel ik aan. Toen drongen Graham's woorden tot mij door, beschaamd hield ik mij in. 'Dus wij hebben nu officieel?' Vroeg ik voorzichtig. We hadden het nooit echt benoemd. Het ging gewoon zoals het ging.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Ruby kleurde rood nadat ik had gezegd dat ik voor het meisje koos. Het eten was klaar en kregen we opgediend. 'Dus wij hebben nu officieel?' Deze vraag had ik niet zien aanmaken en ik verslikte me bijna. "Officieel?" herhaalde ik haar vraag. "Tuurlijk hebben wij officieel." zei ik met een glimlach op mijn gezicht. "Bij onze eerste kus hadden we voor mijn doen al officieel."

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Hij verslikte zich bijna in zijn eten. "Officieel?" herhaalde hij mijn vraag. "Tuurlijk hebben wij officieel." zei hij met een glimlach op zijn gezicht. "Bij onze eerste kus hadden we voor mijn doen al officieel." Ik staarde hem aan. 'Oh,' bracht ik alleen maar uit. Ik zette een serieus gezicht op. 'En wanneer gaan we trouwen?' Ik bleef hem aanstaren. Heel lang kon ik mijn gezicht niet in de plooi houden en barste ik in lachen uit. 'Je zou je gezicht moeten zien.' Lachte ik hem uit. Nee trouwen, daar moest ik nog niet aan denken. Ik propte een frietje in mijn mond.

---

When you believe your dreams come true

Graham

'Oh,' bracht ze alleen maar uit. Ik keek Ruby verbaasd aan. Deze opmerking had ik niet verwacht. Ruby staarde me serieus aan. Elke keer dacht ik dat ik iets fouts had gedaan. 'En wanneer gaan we trouwen?' Mijn ogen werden groter, mijn mond viel open en het frietje dat ik in mijn handen had liet ik vallen. Wat had ze nou net gevraagd? Opeens barstte ze in het lachen uit. 'Je zou je gezicht moeten zien.' Al snel veranderde mijn verbazing in een chagrijnig gezicht, wat hier er daar aangaf dat ik moeite had met niet te lachen. Ik gooide een frietje tegen haar hoofd. "Grappig hoor." Daarna kon ik ook niet meer serieus blijven.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Zijn reactie was zo leuk om aan te zien. Maar als snel veranderde zijn verbaaste blik naar chagrijnig. Ik kreeg ene frietje tegen mijn hoofd gegooid. "Grappig hoor." Toen moest hij ook lachen. Mijn mond viel open van verbazing. Gooide hij nou zomaar met z'n eten tegen mij aan? 'Oh dus je wilt het zo spelen?' Met mijn vinger ging door de klodder saus die op mijn bord lag en smeerde her vervolgens op Graham's wang. Triomfantelijk keek ik hem aan. 'Nu ben je om op te eten,' grijnsde ik. Ik boog voorover en likte de saus van zijn gezicht. Hij was wolven gewend, dus dan kon dit ook wel.

---

When you believe your dreams come true