• Hier dus de speeltopic.
    Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


    Veel plezier (:

    Raven Mills


    Ik werd door mijn moeder meegetrokken naar de koets en gelijk toen we weer bij ons kasteel waren schoot ik naar binnen toe. Ik had in een uur zoveel dingen meegemaakt en ik was er alles behalve trots op. Ik bedacht allerlei manier waarop ik het misschien goed kon maken. In de koets was ik dan ook heel stilletjes geweest. Ik was tot een besluit gekomen waar sommige hadden moeten lijden zou ik andere vrijlaten. Ik rende hard het huis in de hoop dat mijn moeder niet achterna kwam. Ik sprintte naar de kerkers toe, na even zoeken zag ik alle soldaten al staan. Ik volgde het pad van soldaten en ze weken één voor een voor me uit een. Ik vond de cel van de Huntsman makkelijk maar ik werd niet toegelaten wat ik snapte maar dit was genoeg.
    'Het komt goed' zei ik zachtjes tegen hem, pas daarna zag ik de reuze vogel en de soldaten die langs mij oprenden snel vertrok ik.
    Nu wist ik precies waar zijn cel zat en kon ik hem er makkelijk uit halen. Ik zwaaide met mijn armen in de hoop dat ook de Huntsman nu weg was uit zijn cel. Even dacht ik even aan Belle en Avan, en zoals ik vaak bij mijn moeder deed gebruikte ik mijn magie nou om te kijken waar ze waren. Ik meende ze te zien staan op een soort van grasveld maar het beeld was niet duidelijk dus ik was er niet zeker van. Bij de Huntsman was ik zeker van en ik wou het wel controleren maar ik was op. Al mijn energie was weg door de vloek en de magie die ik vandaag al allemaal had gebruikt.

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 9:34 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    _patch schreef:
    Raven Mills


    Ik werd door mijn moeder meegetrokken naar de koets en gelijk toen we weer bij ons kasteel waren schoot ik naar binnen toe. Ik had in een uur zoveel dingen meegemaakt en ik was er alles behalve trots op. Ik bedacht allerlei manier waarop ik het misschien goed kon maken. In de koets was ik dan ook heel stilletjes geweest. Ik was tot een besluit gekomen waar sommige hadden moeten lijden zou ik andere vrijlaten. Ik rende hard het huis in de hoop dat mijn moeder niet achterna kwam. Ik sprintte naar de kerkers toe, na even zoeken zag ik alle soldaten al staan. Ik volgde het pad van soldaten en ze weken één voor een voor me uit een. Ik vond de cel van de Huntsman makkelijk maar ik werd niet toegelaten wat ik snapte maar dit was genoeg.
    'Het komt goed' zei ik zachtjes tegen hem, pas daarna zag ik de reuze vogel en de soldaten die langs mij oprenden snel vertrok ik.
    Nu wist ik precies waar zijn cel zat en kon ik hem er makkelijk uit halen. Ik zwaaide met mijn armen in de hoop dat ook de Huntsman nu weg was uit zijn cel. Even dacht ik even aan Belle en Avan, en zoals ik vaak bij mijn moeder deed gebruikte ik mijn magie nou om te kijken waar ze waren. Ik meende ze te zien staan op een soort van grasveld maar het beeld was niet duidelijk dus ik was er niet zeker van. Bij de Huntsman was ik zeker van en ik wou het wel controleren maar ik was op. Al mijn energie was weg door de vloek en de magie die ik vandaag al allemaal had gebruikt.


    Ik had al hem bevrijd TAM TAM TAM (Beste reddings- missie ever :) )

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 9:37 ]


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    shairell schreef:
    (...)

    Ik had al hem bevrijd TAM TAM TAM (Beste reddings- missie ever :) )


    XD ik zie het


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    THE EVIL QUEEN

    Ik zag het allemaal gebeuren in mijn bol, en ook hoe Raven the Huntsman wilde bevrijden, maar een irritante vogel meid dat al had gedaan. 'Waarom kan ik niet van mijn geluksdag genieten! Heel even maar!' Ik keek naar mijn wachters en 1 stapte naar voren. 'Majesteit, u heerst zo over iedereen in het bos! Wees blij dat u zo heerst over ieders hart en ziel...' Ik knikte. 'Dat is weer waar, alleen moeten jullie nu opzoek gaan naar die vogel en mijn gevangenen! Opschieten! En vergeet niet mijn dochter naar mijn kamer te brengen, zodat ik haar kan toespreken!'

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 9:50 ]


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Raven Mills


    Ik werd door een soldaat naar mijn moeders kamer gebracht. Ik besloot om haar gewoon de waarheid te vertellen.
    'Mam, je kan toch ook niet zomaar mensen vermoorden die je dood wil hebben' snauw ik haar toe.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    THE EVIL QUEEN

    'Ik vermoordde hem niet.'Beet ik mijn dochter toe. Ik nam nog een aardbei en draaide me toen weer naar haar om. 'Ik leerde hem een vreselijk lesje, jij mag hem ook niet bevrijden uit zijn kooi en die zwanen meid al helemaal niet!'


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Linde MasterThief
    Died last night in my dreams


    Ik knikte en Leslie ging weg, daar zat ik, alleen bij het huis van Regina, overal wachters te zien. Ik liep een rondje om haar 'huis' heen, verschrikkelijk groot! Zou zal dan wel rijk zijn... Ja maar dat wisten wel allemaal al. Langzaam glipte ik naar binnen, ik zou het helemaal niet erg vinden om een zakcentje bij te verdienen.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    'Ik vermoordde hem niet.' Beet ze me toe. 'Ik leerde hem een vreselijk lesje, jij mag hem ook niet bevrijden uit zijn kooi en die zwanen meid al helemaal niet!'
    'Oh ja dat is waar' zei ik 'je wou hem alleen maar uit elkaar laten trekken sorry. En wat het maakt het uit je hebt straks iedereens hart, van iedereen.'
    Ik stormde haar kamer uit naar beneden ik was woedend. Ik wou naar buiten rennen maar botste halverwege tegen iemand op, Linde.
    'Heb jij niks beters te doen' snauwde ik haar toe, toen realiseerde ik me dat ze in ons huis was 'Wat doe jij hier? Mijn moeder heeft nog steeds jou hart hoe dom ben jij wel niet.'

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 10:41 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Linde MasterThief
    Died last night in my dreams


    Raven knalt tegen me op zodat ik bijna op de grond val, 'Heb jij niks beters te doen Wat doe jij hier? Mijn moeder heeft nog steeds jou hart hoe dom ben jij wel niet.' ik kijk haar kalm aan,
    "Nee ik heb niets beters te doen..." begin ik rustig, "Ik ben hier omdat ik mijn hart terug wil. En jij bent dommer dat je die vrouw nog steeds je moeder noemt en nog steeds met haar samenwerkt..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    "Nee ik heb niets beters te doen..." begin Linde rustig, "Ik ben hier omdat ik mijn hart terug wil. En jij bent dommer dat je die vrouw nog steeds je moeder noemt en nog steeds met haar samenwerkt..." voegt ze eraan toe. Mijn blik dwaalt naar de grond.
    'Misschien heb je daar wel gelijk, maar het blijft mijn moeder en echt samenwerken zou ik het niet noemen. En trouwens alsof jou vader zo'n lieverdje was.' Ik keek ook haar met een uitdagende blik aan kon deze dag nog erger worden.
    'Owhh en om je hart terug te krijgen, daar heb je bloed magie voor nodig en aangezien jij geen afstammeling van haar bent kun je het beter zo laten.'


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    The Huntsman

    "Dit zal je leren." de zweepslagen waren klaar en ik hoopte dat ik nu even rust had, maar 'de bank' werd mijn cel binnengereden. Het wat een grote houten plank, die diagonaal stond. Ik werd er op vastgezet en begreep nu pas dat ze me met dit ding uit konden rekken. Wat ze ook deden. Het bleef even rustig. De soldaten deden wat afstand van mij. Er was iemand de kerkers binnengekomen. 'Het komt goed' hoor ik de stem van Raven. Een klein zwak glimlachje verscheen op mijn gezicht. Deze martelingen waren niks. Ik had erger meegemaakt, de dood. De rust bleef niet lang, want ik hoorde opeens soldaten schreeuwen en neervallen. 'Ik heb zo net iemand vermoord...' ik zie een meisjes gezicht dat erg bleek is en dat mij los maakt. Ik viel bijna op de grond, maar hield me snel aan het meisje vast om me omhoog te tillen. 'Vertrouw me,' zegt het meisje en ze zet me op haar rug. "Op dit moment vertrouw ik iedereen die een reddingsactie voor mij komt doen." Ik kon niet volgen wat er gebeurde, maar het enige wat ik merkte was dat ik op de rug van een gigantische vogel zat. 'Gaat het?Ik breng je wel naar Red...' Ik sla mijn ogen neer. "Ik heb erger meegemaakt." zeg ik dan voorzichtig.


    Do I look like Mother Teresa?


    THE EVIL QUEEN

    Ik liep op een wachter af. 'Schiet die vogel en die jongen uit de lucht wil je?' Daarna hoorde ik beneden Linde haar stem en die van Raven. 'Uggg!' Ik ging naar beneden naar Raven en glimlachte toen ik Linde zag. 'Je wil je hart, meiske?' Ik liet het zien en bekeek het met een grijns, toen kneep ik er in. Harder dan de keer daarvoor... Dat moet pijnlijk zijn geweest.

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 11:11 ]


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Linde MasterThief
    Died last night in my dreams


    'Misschien heb je daar wel gelijk, maar het blijft mijn moeder en echt samenwerken zou ik het niet noemen. En trouwens alsof jou vader zo'n lieverdje was. Owhh en om je hart terug te krijgen, daar heb je bloed magie voor nodig en aangezien jij geen afstammeling van haar bent kun je het beter zo laten.'
    Ik blijf haar grijnzend aankijken, "Je weet dat je me niet verdrietig kunt maken, ik heb geen hart weet je nog..."
    Dan zie ik Regina staan, ik loop weg van Raven en ga een klein stukje naar haar toe, 'Je wil je hart, meiske?' ik keek haar nors aan,
    "Wat denk je dan?" ik zag dat ze mijn hart tevoorschijn haalde en kneep, harder als de vorige keer, ik viel op de grond, de pijn was verschrikkelijk, ondragelijk, erger als de vorige keer. "S...stop..." ik knijp mijn ogen dicht, "W...wat heb ik je o...ooit aangedaan?"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    Mijn moeder kwam ook naar beneden toe en daar zag ik haar staan met Lindes hart vast. Ze kneep er hart in.
    'Mam' schreeuwde ik 'waarom doe je dat ze deed toch niks.'
    Ik rende naar Linde toe om te laten zien dat ik aan haar kant stond en voor de zekerheid want het zou me niks verbazen als ze van pijn in elkaar zou vallen en dan zou ik haar opvangen. En ze valt.
    "S...stop..." ze knijpt haar ogen dicht, "W...wat heb ik je o...ooit aangedaan?" zegt Linde stamelend
    'Dat vraag ik me ook af' zeg ik tegen mijn moeder.

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 11:08 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    • Leslie Weasly • Power is a dangerous game •

    "Op dit moment vertrouw ik iedereen die een reddingsactie voor mij komt doen." Ik glimlach, 'mijn reddingsacties zijn niet altijd slim.' Ik kijk naar het paleis van de heks en ga ook opzoek naar waar ik Linde heb achter gelaten. "Ik heb erger meegemaakt." zegt hij dan voorzichtig. Ik glimlach, tot ik merkte dat er geschoten werd met pijlen. 'Ze willen ons uit de lucht schieten...' Ik probeerde er een paar te ontwijken, maar er zijn te veel... Van vijf worden er eerst tien geschoten, en daarna vijftien... 'Ik kan het...' En met die woorden voel ik een pijl in me zitten... Het prikt en doet pijn... Mijn krachten werken niet en ik voel hoe ik langzaam neerval... In de wachters zijn armen...

    [ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 12:08 ]


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'