• Hier dus de speeltopic.
    Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


    Veel plezier (:

    Linde MasterThief


    Het was al een paar dagen geleden dat ik Rumple had gesproken, het was tijd om tegen Regina te gaan. Odin was weg en ik verveelde me dood! Verschrikkelijk... Ik wist dat hij om me gaf maar hij had voor Eliana gekozen, ik ben eroverheen, wel jammer...
    Ik liep richting Rumple zijn huis toen ik Regina en Raven daarheen zag gaan, ik rende naar ze toe, "En wat denken we te doen?" vraag ik als ik achter ze sta met mijn armen over elkaar heen.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    'Deze koets is de magie, want we zijn er al.' ze glimlachte en ging de koets uit, bij het huis van Rumple. Mijn moeder pakt mijn hand en ook die van de dode. 'Hij gaat niet terug, hij word generaal.' Ze knikte en trok ons beide het huis binnen. 'Hier beginnen we. Ben je er klaar voor?'
    Ik keek rond en was opzoek naar de dolk waar ik het meisje in de ochtend nog mee had gezien. Ik kon hem echter nergens vinden een beetje verveeld keek ik rond en ging de gedachtes in de ruimte af. Mijn moeder die dacht over haar macht die ze zou hebben. De dode dacht over wat er met hem zou gebeuren. Verder hoorde ik nog twee andere gedachtes. Ik wende me tot mijn moeder
    'We zijn hier niet alleen' zeg ik tegen haar en ik probeer uit de gedachtes te halen wie er allemaal nog meer zouden kunnen zijn. De ene gedachtes gingen over de was, ene Avan en Rumple, dat zouden de gedachtes van Belle wel zijn. Om de andere gedachtes moest ik lachen het ging over tractors en slapen en hoe de jongen later van alles zou worden, dat zal Avan dan wel zijn.
    'Belle en Avan' zeg ik tegen mijn moeder 'waar beginnen we?' voegde ik eraan toe.
    'En wat denken we te doen' hoor ik achter me ik draaide me razend snel om en toverde een mes tevoorschijn die ik voor me uitstak. Deze nieuwe gedachtes spitte ik ook af, liefdesverdriet, dan wist ik meteen haar zwakke punt. 'Linde Masterthief' zeg ik, ik was haar naam ook in haar hoofd tegengekomen en vond het een goed idee om haar hiermee dan ook aan te spreken. 'Ach, arm kind liefdesverdriet van die arme Odin, als je nu niet weggaat zorg ik persoonlijk dat hij morgen dood is' zeg ik met een woedende blik op mijn gezicht

    [ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 22:05 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    THE EVIL QUEEN

    Linde stond daar, en ik deed wat ik doe wanneer mensen die ik vooral haat en nooit zou aannemen als bondgenoot mooie momenten komen verpesten. Ik liep op haar af, sprak de spreuk uit en haalde haar hart uit haar borstkas. Ze had geen kans om te ontsnappen. Ik hield hem in mijn hand en draaide me toen om. Ik liep weer naar Raven en keek nog even naar Linde. 'Dom meiske, heel dom.'


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Raven Mills


    Ik zag hoe mijn moeder Lindes hart vast hield en deze keer voelde ik niks. Betekende dit dat ik inderdaad de slechte kant op ging. Toch liep ik braaf achter mijn moeder aan.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Linde MasterThief


    Ik keek Raven boos aan, ze had gelijk maar ze hoeft niet zo stom te doen! Toen liep Regina op me af, ze toverde iets en pakte toen mijn hart eruit. Ik voelde een grote schok door me heen gaan, niet dat ze erin kneep maar dat ze hem er gewoon uithaalde.
    'Dom meiske, heel dom.' kwaad keek ik haar aan, "Geef mijn hart terug!" schreeuw ik en loop op haar af.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    Linde kwam onze kant weer op, en ik stak het zwaard weer voor me uit.
    'Linde blijf alsjeblieft uit de weg, je houdt haar toch niet meer tegen nu het idee eenmaal in haar hoofd zit. En ik moet eerlijk zeggen het is een best briljant idee.'
    Ik hoopte dat ze zou blijven staan en mijn moeder haar niet zou gaan commanderen met haar hart. Ik mocht het meisje niet echt maar ik kan me wel voorstellen hoe verschrikkelijk het moet zijn om een commando op te voeren van iets dat je helemaal niet wil doen.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    THE EVIL QUEEN

    Linde liep op me af, maar ik kneep even in haar hart waardoor ze zou stoppen. De woorden van Raven zouden dit toch niet verhelpen. Ik toverde wat houd en vuur en zette zo het huis in vuur en vlam, 'zeg mijn woorden na, Raven.' Ik sprak langzaam de woorden uit...
    GOD VAN VUUR EN VLAM
    LAAT DE DUISTER OVERWINNEN
    EN AL DE SPROOKJES OPNIEUW BEGINNEN
    LAAT DE WERELD DE WINNAAR ZIEN
    HET SLECHTE TELT VOOR TIEN
    ZET HET DUISTER AAN ZET
    LAAT HET WINNEN, OVERWINNEN
    ASTRABUS NASTRADUMUS

    De rook van het vuur naderde iedereen, heel de sprookjes wereld kon niet meer weg. Ik had de neiging Lindes hart in het vuur te gooien. 'Lieve Linde, ik verbrand je hart net niet in het vuur, wees blij.'


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Linde MasterThief
    Died last night in my dreams


    'Linde blijf alsjeblieft uit de weg, je houdt haar toch niet meer tegen nu het idee eenmaal in haar hoofd zit. En ik moet eerlijk zeggen het is een best briljant idee.' Ik keek Raven woedend aan, "Jij gaat niet zeggen wat ik moet doen!"
    Ze kneep in mijn hart waardoor ik in elkaar dook, die verschrikkelijke pijn. De ondragelijke pijn. Ik hield me groot, ik zag hoe ze Rumple zijn huis in vlammen opzette. Ik keek ernaar, waarom deed ze dit? Hij was mijn enige hoop op mijn vader... Ik keek Regina hatelijk aan toen ze zei dat ik blij moest zijn, toen besloot ik over mijn vader te vragen, ze weet er immers meer van af, hoop ik "Regina, mijn vader ging lang geleden weg, weet jij daar meer van af?" vroeg ik aan haar.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    GOD VAN VUUR EN VLAM
    LAAT DE DUISTER OVERWINNEN
    EN AL DE SPROOKJES OPNIEUW BEGINNEN
    LAAT DE WERELD DE WINNAAR ZIEN
    HET SLECHTE TELT VOOR TIEN
    ZET HET DUISTER AAN ZET
    LAAT HET WINNEN, OVERWINNEN
    ASTRABUS NASTRADUMUS
    sprak ik mijn moeder na.
    De rook van het vuur naderde iedereen, heel de sprookjes wereld kon niet meer weg. 'Lieve Linde, ik verbrand je hart net niet in het vuur, wees blij.' zei mijn moeder en op dat moment realiseerde ik me dat Belle en Avan nog boven waren. Ik was niet van plan ze te redden maar ze verdienden het gewoon niet om levend te verbranden. Ik zwaaide een paar keer met mijn armen en hoopte dat ik Belle en Avan naar een andere plek had gebracht waar ze veilig waren. Hierdoor kreeg ik ook niks van Linde's woorden mee.

    [ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 22:27 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    THE EVIL QUEEN

    Ik overwon, het was uitgesproken. Ik zag dat Raven nog wat mensen wilde redden, Belle? Avan? Ik haal mijn schouders op en zag hoe Linde leed. 'De volgende keer knijp ik, harder.' Ze begon over haar vader, wat ik natuurlijk wel wist, maar niet ging vertellen. Ik wilde het er niet over hebben, never nooit.


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Linde MasterThief
    Died last night in my dreams


    Ik kijk Regina rustig aan, ik was niet bang voor haar...
    "Je doet maar..." mompel ik, ik keek haar onderzoekend aan, "Je weet meer over mijn vader..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Raven Mills


    Nu volgde ik het gesprek van mijn moeder en Linde weer en nu verstond ik ook waar het over ging.
    "Je doet maar..." mompel Linde, ze keek mijn moeder onderzoekend aan, "Je weet meer over mijn vader..."
    'Is je vader dood?' bemoeide ik me nu ook met het gesprek. En zo nonchalant mogelijk probeerde ik voor de dode te gaan staan die ik vandaag uit het dodenrijk had meegenomen. Wat zou het genant zijn als het Lindes vader zou zijn. Gelukkig had de dode niet echt een leven hierop aarde en zou hij ook niet op Lindes stem reageren pas als hij haar zou zien ik blies opgelucht een teugje adem uit


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    THE EVIL QUEEN

    'Ja, ik weet veel meer.' Bevestigde ik haar woorden terwijl ik gemeen glimlachte. 'Drie keer raden of ik je het zou vertellen of niet, jij bent aan zet.'


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Linde MasterThief
    Died last night in my dreams


    Ik liet een geïrriteerde blik naar Raven verschijnen, "IDK..."
    Dan kijk ik weer naar Regina, "Oh laat me even denken..." zeg ik sarcastisch, "Oh dit is zooo lastig...." zeg ik overdreven, "Ah, ik heb het, je gaat hem me nooit van je leven vertellen..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    THE EVIL QUEEN

    'Ja, wanneer ik sterf overdreven rot kind!' Ik kneep weer in haar hart terwijl ik en Raven zo langzaam mogelijk naar de koets liepen er er in stapten. Ik stopte pas met knijpen toen we er in waren, dat duurde 3 minuten. Langer dan The Huntsman en Red. Ik wil haar hart nog steeds, morgen zijn ze allemaal vol. Elk vakje met iedereen, niemand kan ze openen, want niemand komt er in, mijn wachters zijn geen dommeriken. Je kan niet langs ze lopen, ze vermoorden je meteen. Ik grinnikte bij die gedachten. Nu kan ik Linde toevoegen.


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.