• The City of Madness — Speeltopic






    Ver in het zonnige Miami lijkt alles geweldig. Het is een oord vol nieuwe kansen en een plek waar er geen zorgen lijken te zijn. Feesten, zonnen aan het strand en misschien liefdes. Niets lijkt er slecht te zijn aan de stad. Althans het lijkt toch zo maar niets is minder waar. Zoals overal zijn er hier ook mensen ongelukkig, hebben ze wel problemen waar ze van weg proberen te vluchten, problemen die niet aan de buitenwereld blootgesteld mogen worden omdat ze dan kwetsbaar zijn voor iedereen. En wat word de druppel die hun emmer laat overlopen of hebben ze nog geen weet van hun problemen of zien ze nog niet hoe een simpele begroeting hun grootste hel zou kunnen worden?

    Miami een bruisende stad gelegen in zuidoostelijk Florida in Miami-Dade County aan de rivier de Miami. Iedereen die er woont is anders, heeft een ander verleden en een andere toekomst.

    What's your story?

    V E R H A A L L I J N     
    In deze RPG volgen we een groep jongvolwassenen mensen die op één of andere manier elkaar kennen of elkaar nog moet ontmoeten. Iedereen heeft een ander verhaal dit kan zowel een vrolijk verhaal zijn als een duister verhaal, al kan de toekomst altijd onvoorspelbaar zijn. De ene studeert aan een universiteit, de andere probeert het kleine beetje geld dat hij heeft te verdienen door drugs dealing. Jij bepaald het zelf.

    Het is nu een warme zomer aan de kust van Miami het perfecte weer voor wat te chillen aan het strand of een feestje te vieren aan het zwembad. Wat stoers te doen met wat vrienden of onschuldige mensen te misleiden. Er is een boel te beleven en een boel die er nog te beleven valt.
    De jongeren wonen voornamelijk aan het kustgebied van Miami, iets verderop in de donkere stegen heb je een welbekende stripclub waar zowel man als vrouw welkom zijn en iets mogen drinken aan de bar, ook word er binnenkort een groot strandfeest gehouden, de perfecte plek voor een geweldig feest of de perfecte plek voor wat slachtoffers?


    R O L L E N
    Naam — faceclaim — pagina — username

    V R O U W E N
    • Ellie Elysia Davis — Amelia Zadro — 1.3 — Heathens
    • Amaryllis Regina Sanchez — Zoe Aggeliki — 1.2 — Camhanaich
    • Mayhem Calipane — Meredith Mickelson — 1.2 — Chivalry
    • Amelia Renée Wellington — Daisy Clementine Smith — 1.1 — sloane
    • Mia Asrid Thorbjorg — Elsa Hosk — 1.1 — Poshlost
    • Ivy Wynter Keegan — Debby Ryan — 1.3 — Miall
    • Jade Grey — Juliana Herz — 1/4 — _patch
    • Nina James McQueen — Cara Delevigne — Westwick
    • Gereserveerd voor CherrySmile
    • Dani Mae Robbertson — ? — 1.4 — Canagan
    • Vaelery Katherine Harrison — Rosie Tupper — 1.5 — NlRVANA

    M A N N E N
    • Christian Matthew Davis — Christopher McCrory — 1.2 — Heathens
    • Joshua Edin Robbertson — Jake Cooper — 1.3 —Philip
    • Adam Ivan King — Pierson Fodé — 1.4 — Douceur
    • Shane Braylen Irwington — Ashton Irwin — 1.2 — CharliePuth
    • Tyler Aleksei Lazarev — Roma Acorn — 1.3 — MaIec
    • Julian Harrison — Francisco Lachowski — 1.5 — SphinxX
    • Maximus Hayes — Matthew vande Vegte — 1.5 — Mignon
    • Bentley Samuel Westwood — Paddy Mitchell — 1.5 — Divo
    • Roghan Culkin Caomhánagh — Stephen James — 1.5 — NlRVANA

    R E G E L S
    — Huisregels van Quizlet.
    — Het woordenminimum is 200 woorden per post, oftewel 7 regels.
    — Alleen ik (Heathens) maakt nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven.
    — 16+ is toegestaan, maar geef dit wel boven je post in het rood aan.
    — Geen Mary Sues of Gary Stu's. Iedereen heeft flaws.
    — Reservaties blijven 4 dagen staan, uitstel vragen is mogelijk.
    — Er is geen limiet aan personages, zorg ervoor dat je iedereen actief houd.
    — Bespeel niet de personage's van anderen zonder toestemming.
    — Geef username veranderingen door en ook als je langer dan een week niet kan reageren.

    H E T      B E G I N
    Het is een warme en zonnige namiddag en iedereen is uitgenodigd om 's avonds naar een feest te gaan op het strand van Miami — de perfecte plek voor een te gek feest of toch de perfecte plek voor wat slachtoffers? Sommige zijn al onderweg naar het strand, zijn nog bezig met de voorbereidingen of maken zich klaar voor de avond. Hoe gaat dit strandfeest aflopen?


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Ivy Wynter Keegan

    Twenty-one || at the beach || feeling in need of alcohol || outfit || talking to Julian

    Tevreden leun ik tegen een tafel aan terwijl ik om me heen kijk. Het feest moet nog een beetje op gang komen, maar alles op z'n tijd. Het zal nog wel even duren voor het echt losbarst, maar dan ga ik ook helemaal los. In mijn hand heb ik een flesje bier, die ik zo nu en dan naar mijn mond breng en er een slokje van neem. Ik wil wel wat sterkers, maar ik houd mezelf voor dat ik pas echt zou gaan drinken als ik met anderen was. Met name mensen die ik ken, die me zo nodig naar een taxi slepen en me erin naar huis zetten.
          Mijn voet, gehuld in een slipper, tik op de maat van de muziek tegen het tafeltje waar ik tegenaan leun. Altijd als er muziek gedraaid wordt, moet ik even bewegen, het maakt niet uit of dit met mijn voet, hoofd, hand of desnoods billen gebeurt. Ik neurie zelfs even mee als ik eindelijk de tekst herken.
          'Heey,' word ik uit mijn gedachten getrokken en ik draai mijn hoofd om als ik de stem herken. Julian! 'Ook hier voor het feest?' voeg hij aan zijn begroeting toe en ik glimlach toch wel even als ik hem kort in me opneem. Ik moet toegeven dat hij er goed uitziet. Ik omhels hem even snel en ik knik toen.
          'Jazeker!' grijns ik breed en ik hef mijn flesje bier — dat al bijna leeg is was — naar hem op. 'Als er een feestje is, ben ik aanwezig.' Ik grinnik kort en neem nog twee grote slokken waarna het flesje toch écht leeg is. Ik zet die nonchalant aan de kant en kijk weer naar de jongen die ook tegen de tafel leunt. Ik weet niet dat hij ook naar het feest zou komen, het verbaast me echt. Maar toch ben ik prettig verrast. Zo heb ik tenminste een excuus om iets sterkers dan bier te drinken! Ik lach even in mezelf en ik schud mijn hoofd, waarna ik weer naar de jongen opkijk. Ietwat schattend neem ik hem in me op. Is hij hier per toeval of wilde hij echt naar dit feest gaan? Er wordt al dagen, zo niet weken, over gesproken, dat dit het beste strandfeest ooit zou worden, of zoiets. Ik was er al snel van op de hoogte en ik had mijn keuze daarom ook al snel gemaakt: ik zou er hoe dan ook heen gaan. En hier zijn we dan, op het strand, tussen de feestende jongeren. Er moet nog wat alcohol in, dat valt me meteen op, want nog niet iedereen staat als een bezetene te dansen en zichzelf voor gek te zetten. Ik kan daar altijd hartelijk om lachen, ook al weet ik dondersgoed dat mij hetzelfde zal overkomen.
          Een zachte bries waait door mijn losse haren heen, ik hoor het kalmerende geraas van de zee nog net over de muziek en het gefeest heen. Het zal wel komen doordat ik vlak naast het water sta, zo kan ik het nog horen. Later, wanneer iedereen dronken over het strand zwalkt, zal niemand meer oog hebben voor de rustgevende golven die op het strand slaan.
          Mijn aandacht gaat weer even terug naar Julian, of Jule, zoals ik hem altijd noem. Ik moet toegeven dat ik stiekem toch wel een klein beetje bezorgd om hem ben. Ik weet wat hij doet, ik weet zijn grootste geheim: armoede en drugs. Ik wil het er steeds met hem over hebben, maar ik gok dat hij dat niet zo prettig zal vinden.


    "Alcohol: because no good story begins with 'That one time I ate a salad'."

    [ bericht aangepast op 18 juli 2016 - 23:57 ]


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    'Iemand met zo'n lichaam moet wel goed kunnen dansen en anders leer ik het je wel,' Zei Nina op zijn constatering dat hij niet de beste danser was. Een lach rolde over zijn lippen en hij keek Nina even kort aan. 'Dan wens ik je veel succes.' Als ze hem zou kunnen leren dansen, moest ze zelf waarschijnlijk goed zijn. In zijn eigen stad was uitgaan een bijna dagelijkse gebeurtenis, echt dansen kwam er weinig van. Het was voornamelijk springen en schreeuwen. De clubs waar hij en zijn vrienden meestal kwamen waren bijna altijd luidruchtig en de drank vloeide er volop. Hij bedacht zich dat hij Nina nog geen een keer alcohol had zien drinken. Misschien kwam het doordat er nog geen goede gelegenheid voor was geweest en misschien hield ze er gewoon niet van. Ergens zou hij het wel fijn vonden als ze niet dronk, na het ongeluk had hij zichzelf beloofd minder te gaan drinken zodat de schuld niet meer op die manier op hem geschoven kon worden. Het was niet dat hij verwachtte dat zoiets nogmaals zou gebeuren, maar hij nam liever het zekere voor het onzekere.
    Hij zag hoe Nina de strik waarmee haar jurkje zat dichtgemaakt eruithaalde. 'Als je er ten minste geen moeite mee hebt als ik halfnaakt naast je loop,' Hoorde hij haar zeggen en hij hoefde niet eens moeite te doen om het flirterige in haar stem te horen. Misschien dat hij het alleen maar zo wilde horen, maar bij bijna alles wat ze tot nu toe had gezegd zat er een uitdagende toon in haar stem. Hij vond het wel wat hebben, maar vroeg zich wel af of ze dat bij iedereen deed.
    'Ik heb daar zeer weinig problemen mee.' Lachte hij terwijl hij strak voor zich uit keek. 'Als er straks maar geen kudde jongens achter ons loopt.' Hij keek kort op zij naar Nina en lachte om zijn eigen grapje. De hitte drukte op hem, in Canada kon het ook warm zijn, maar hier en op dit moment was het wel extreem warm. 'En daarbij geef ik je groot gelijk, het is snikheet.' Hij pakte de zonnebril die aan zijn blouse had gehangen en zette hem op. 'Ik ben benieuwd of het druk zal zijn, als het echt zo geweldig zal zijn als dat ik heb gehoord moet dat haast wel.'


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling flirty | walking to the beach with Adam



    'Ik heb daar zeer weinig problemen mee,' verzekerde Adam me. Ik voelde een kriebel in mijn maag en werd me bewust van het feit dat ik breed aan het glimlachen was. 'Als er straks maar geen kudde jongens achter ons loopt,' vervolgde hij, waarna hij om zijn eigen grap lachte. Ik lachte mee, niet alleen om zijn grap, maar vooral om het aanstekelijke en warme geluid van zijn oprechte lach.
    'En daarbij geef ik je groot gelijk, het is snikheet,' zei hij, waarna hij zijn zonnebril pakte en op zette. Vanachter mijn zonnebril keek ik naar hem. Hij leek volledig ontspannen te zijn, wat meer was dan ik over mezelf kon zeggen. Ik voelde me gespannen, omdat ik wist dat ik mezelf in een moeilijke situatie aan het brengen was. Op het strand zou het barsten van de alcohol en niemand die ik tegen zou komen, zou nuchter zijn. Ik zou vragen krijgen over waarom ik niet dronk, mensen zouden gaan suggereren dat ik zwanger was en ik zou beledigd worden omdat ik niet 'gezellig' meedronk. Nu ik ongeveer vier maanden clean was, was het nog steeds niet makkelijk om de alcohol te laten staan. Drugs had ik altijd minder interessant gevonden, maar alcohol was een jaar lang mijn enige en beste vriend geweest. Zelfs nu ik wist dat alcohol alles in mijn oude leven kapot had gemaakt en de enige kans die ik alleen kans had op een nieuw leven als ik het verdovende middel niet meer zou aanraken, bleef het moeilijk om te weigeren. Het onbegrip van mensen maakte het alleen maar moeilijker. Ik hoopte dat Adam niet moeilijk zou doen over het feit dat ik niet dronk, maar ik was er bang voor. Misschien ging hij me wel compleet anders behandelen en vond hij me maar suf als ik niet zou drinken. De zenuwen begonnen door mijn lichaam te gieren.
    'Ik ben benieuwd of het druk zal zijn, als het echt zo geweldig zal zijn als ik heb gehoord moet dat haast wel,' zei Adam plotseling en zijn woorden zorgden ervoor dat ik opschrok uit mijn gedachten.
    'Ik verwacht van wel, iedereen die ik hier ken, komt naar het feest. Niet dat dat zoveel mensen zijn, maar toch. In de club is het al dagenlang het gespreksonderwerp,' antwoordde ik vluchtig. Het was waar. Tijdens mijn werk achter de bar in de plaatselijke stripclub hadden mijn collega's over niks anders gesproken. Het feest moest wel waanzinnig worden, wilde het aan de vooraf besproken verwachtingen gaan voldoen.
    Terwijl we verder liepen, keek ik nogmaals naar Adam. Waarschijnlijk zag hij het niet, omdat ik een zonnebril droeg, maar zelfs als hij het doorhad, maakte het me niet uit. Hij was leuk om naar te kijken en dat wilde ik mezelf niet onthouden.
    Toen we bijna bij het strand waren, pakte ik ondanks het benauwde weer en mijn principes, Adam's hand vast. 'Oké, date,' zei ik, met de nadruk op het laatste woord dat over mijn lippen gleed. 'Op een geweldige avond, samen,' besloot ik, waarna ik vanachter mijn zonnebril naar hem knipoogde.

    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2016 - 16:24 ]


    I was an angel living in the garden of evil

    ELLIE ELYSIA DAVIS




         
               

         
    Vandaag was het eindelijk zo ver en het jaarlijkse strandfeest was vanavond te vinden op het strand van Miami. Ellie had er erg veel zin in, ze was al een tijdje niet meer helemaal losgegaan op een feest — en dit was gewoon de perfecte gelegenheid daarvoor. Maar voordat het donkerharige meisje zich kon klaarmaken, had ze nog ongeveer een uur te gaan in de bloemenwinkel waar ze al een aantal jaar werkte. Elke dag waren er behoorlijk wat mensen te vinden in de winkel, maar vandaag was het abnormaal rustig. Iets anders had Ellie eigenlijk ook niet verwacht, veel mensen waren zich aan het voorbereiden voor het feest vanavond of ze waren al met vrienden op weg naar het strand. Gelukkig mocht ze de winkel eerder sluiten.

    Met een zucht keek Ellie naar een rek die vol stond met kleurige bloemen in potten, waarna ze haar donkergroene schort glad streek. Over een half uur mocht ze de winkel sluiten en om eerlijk te zijn kon ze echt niet meer wachten. Het was behoorlijk saai zonder klanten in de zaak — normaal gesproken vond Ellie het niet heel erg om hier de hele dag te werken maar na een tijdje begon het volle assortiment met verschillende bloemen, planten, potten en vazen als haar enige gezelschap wel te vervelen. En daarbij hielp het ook niet dat er amper klanten waren vandaag.

    Ellie keek op toen er een belletje klingelde bij de deur en automatisch verscheen er een vrolijke glimlach op haar gezicht. "Goedemiddag, wat kan ik voor je doen?" vroeg ze toen de jongen bij de toonbank stond. De blond harige jongen begroette haar terug, "Ik ben op zoek naar de mooiste lelies die u heeft."
    Haar ogen gleden even naar de afdeling die vol stond met lelies, en andere fleurige bloemen. De bloemenwinkel had een groot assortiment aan bloemen, waaronder ook verschillende gekleurde lelies. Zo hadden ze onder andere de klassieke witte lelies, wit met roze accenten, fel oranje, geel kleurige, rode en wit met gele accenten — en ze hadden nog veel meer fleurige bloemen. "Ik denk dat ik wel wat heb, volg mij maar," glimlachte ze breed.
    Ze liep naar de bloemen toe en keek schuin achter haar, kijkend of de jongeman haar volgde. "We hebben vele kleuren, maar ik vind persoonlijk deze het mooist," zei Ellie terwijl ze een lelie pakte. De bloem was wit met paarsachtige spikkels in het midden, ook wees ze een soortgelijke bloem aan maar dan in het geel. "Je hebt veel keuze," lachte ze en keek de jongen aan.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.


    JULIAN HARRISON

    || 20 || "JULE" || TALKING WITH IVY ||

    || at the beach ||



    Ze keek me nog even aan voordat ze mij in een korte omhelzing trok. Ik ben geen jongen van de knuffel en omhelzingen waardoor dit even vreemd voor mij was, maar ik liet het gewoon gaan en perste een glimlach tevoorschijn.
    'Jazeker!' Riep ze met een grijns en hefte haar fles met bier naar mij op die al bijna leeg was.
    'Als er een feestje is, ben ik aanwezig.'
    Ze dronk de fles leeg en zette het vervolgens aan de kant. Natuurlijk, er is geen feest zonder alcohol. Ik keek even rond voordat ik een blik naar de tafel wierp waar ik tegen aan leunde en zelf ook een fles van de tafel pakte. Weet niet van wie het is, maar nu is het van mij.
    Nu ik hier met Ivy sta, samen met een fles hier in mijn handen, heb ik nu wel een excuus om hier ook te blijven en later thuis te komen. Niet dat ik erg enthousiast ben over het feest. Ik blijf wel een aantal minuten met Ivy, drink wat alcohol en vertrek dan wel weer. Ik heb ook de vermoedde dat Ivy ieder moment over mijn problemen kan beginnen en dat wil ik al helemaal niet.
    'Veel plezier. Het feest gaat niet lang duren voor mij,' zei ik en legde de fles tegen mijn lippen aan om een grote slok van de alcohol te nemen. Normaal gesproken dronk ik niet zo vaak. Maar sinds de hele catastrofe met de drugs en al begon ik vaker te drinken. Een buitenstaander zou denken dat ik verslaafd was, maar dat ben ik niet. Nog niet.
    'Ik blijf hier nog wel even, maar dan moet ik echt weer terug naar huis.' moet is een veels te sterke word. Mijn vader en Christopher zijn beiden zeer waarschijnlijk niet eens thuis en het boeit niemand wat ik buiten uithaal en hoe lang ik buiten blijf. Al slaap ik buiten, niemand thuis zou het weten of in de gaten hebben. En ergens weet Ik dat Ivy dat ook weet, maar ik hoop dat ze te suf is om na te denken.
    'Ik neem aan dat jij hier nog lang zal gaan blijven..' mompelde ik vervolgens en staarde naar de fles die ik vasthield.

    "People aren’t always going to be there for you, that’s why you learn to handle things on your own."



    Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    'Ik verwacht van wel, iedereen die ik hier ken, komt naar het feest. Niet dat dat zoveel mensen zijn, maar toch. In de club is het al dagenlang het gespreksonderwerp,' Hoorde hij Nina snel zeggen. Voor hem geldde hetzelfde, iedereen die hij had gesproken had er wel een mening over gehad. Een ding was zeker, het moest een vet feest worden en als hij eerlijk was tegenover zichzelf was, was dat misschien precies wat hij nodig had. Wat mensen leren kennen, lol hebben met Nina.
    Adam schrok op toen Nina onverwachts naar zijn hand greep. Door het onverwachte trok hij zijn hand bijna terug. 'Oké, date,' Hoorde hij Nina zeggen, met een duidelijke nadruk op het laatste woord. Hij keek haar even verbaasd aan, waarschijnlijk onzichtbaar vanachter zijn zonnebril. Maar liet toen snel een brede grijns op zijn gezicht verschijnen. 'Op een geweldige avond, samen,' Hij zag vaag dat ze hem, vanachter haar zonnebril, een knipoog gaf.
    Hij lachte naar Nina en toen hij zijn gezicht weer terug draaide, zag hij dat ze al bijna bij het strand aan waren gekomen. 'Dat gaat zeker lukken.' Zei hij terwijl ze de laatste meters richting het strand liepen. Ergens vond hij het jammer dat ze al bij het strand waren aangekomen, hij was bang dat hij Nina uit het oog zou verliezen en alsnog alleen liep op het strand. Maar als ze hem net zo mocht als dat ze tot nu toe had laten merken, zou dat misschien niet eens gebeuren.
    Het was nog niet bijzonder druk, maar ze waren ook nog redelijk vroeg. Waarschijnlijk zou het naarmate het later werd, het ook steeds drukker worden. Hij liet zijn ogen over het strand glijden, hier en daar stonden tenten waar je drinken, en waarschijnlijk de nodige alcohol, kon halen en er klonk al muziek.
    Hij wurmde zijn hand uit die van Nina en draaide zich naar haar toe. 'Aangezien jij mij hier mee naartoe hebt genomen, kan ik je op zijn minst een drankje aanbieden, nietwaar?' Hij lachte even en duwde haar met zijn hand richting een van de tenten. 'Wat mag het zijn voor mevrouw?'


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling flirty yet nervous | at the beach with Adam



    'Dat gaat zeker lukken,' beaamde Adam. Met een tevreden glimlach keek ik op en zag dat we bijna op het strand waren. Vooralsnog wilde ik zijn hand niet loslaten. Hoewel ik de jongen nog helemaal niet zo goed kende, zorgde hij ervoor dat ik me op mijn gemak voelde. Ik merkte dat ik mezelf kon zijn bij hem en zowel vriendschappelijk als flirterig met hem kon zijn. Ik hoopte niet dat we elkaar uit het oog zouden verliezen op het strand, ik was natuurlijk niet voor niks samen met hem gekomen.
    Het viel me op dat het nog niet zo druk was op het strand als ik had verwacht. Er stonden groepjes mensen tussen de tenten en ik herkende enkelen van hen. Ivy, de knappe roodharige, die in dezelfde stripclub werkte als ikzelf, herkende ik als eerste. Ze stond met een jongen te praten.
    Ik voelde hoe Adam zijn hand terugtrok en hierna draaide hij zich naar me toe.
    'Aangezien jij mij hier mee naartoe hebt genomen, kan ik je op zijn minst een drankje aanbieden, nietwaar?' vroeg hij met een vriendelijke glimlach. Hij duwde zijn hand zachtjes in mijn rug, richting een van de tenten waar we drinken konden halen.
    'Wat mag het zijn voor mevrouw?' vroeg hij en hoewel ik normaal gesproken gelachen zou hebben om de toon in zijn stem, keek ik hem alleen maar aan. Ik voelde hoe de paniek zich snel door mijn lichaam begon te verspreiden. Wat nou als hij je niet leuk vindt als je geen alcohol drinkt? schoot er door mijn hoofd. Een enkele seconde overwoog ik één alcoholisch drankje te nuttigen, maar dit idee zette ik direct uit mijn hoofd. Een glas zou veranderen in twee en uiteindelijk zou ik wakker worden op de intensive care. Als mannen iets niet aantrekkelijk vonden, waren het vrouwen met problemen.
    Ik beet even op mijn onderlip en lachte toen zo ontspannen mogelijk naar hem.
    'Een 7up graag,' zei ik toen, zachter dan normaal gesproken. Ik haalde even diep adem, om niet te gaan ratelen. 'Zonder ijs, alsjeblieft, anders verdwijnt de prik,' voegde ik haastig toe. Direct daarna kon ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Welke 24-jarige vrouw met zelfrespect bestelde nou op zo'n onhandige wijze een glas frisdrank? Alle hoop op het feit dat het Adam niet zou opvallen dat ik geen alcohol dronk, had ik direct verspeeld.
    Voor ik nog meer over frisdrank kon zeggen, overhandigde ik hem mijn tasje.
    'Alsjeblieft handsome. Het wordt een beetje lastig om een drankje voor me te betalen als je geld in mijn tasje zit,' zei ik met een glimlach.

    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Bentley Samuel Westwood



    Toen ik de bloemenwinkel binnenstapte, kreeg het meisje die er werkte een glimlach op haar gezicht.
    'Goedemiddag, wat kan ik voor je doen?' had ze me gevraagd.
    Nadat ik vertelde waar ik op zoek naar was, zag ik haar ogen van mij afglijden. Ik volgde haar blik naar een ruim assortiment met lelies.
    'Ik denk dat ik wel wat heb, volg mij maar,' glimlachte ze.
    Ze had een mooie lach. Ze was sowieso wel een mooie verschijning met haar bruine haar en lichte ogen. Onder haar groene schort zat een mooi lichaam en toen ze me voorging naar de afdeling met bloemen, betrapte ik mezelf erop dat ik naar haar kont keek. Ik schudde mijn hoofd en moest in mezelf lachen om mezelf.
    Ik volgde haar. 'We hebben vele kleuren, maar ik vind persoonlijk deze het mooist.'
    Ze hield een lelie vast. Hij was wit met paarsachtige spikkels in het midden. 'Je hebt veel keuze.'
    Ze lachte toen ze me aankeek en een soortgelijke bloem aanwees maar dan in het geel.
    'Wauw, best veel inderdaad,' glimlachte ik en haalde mijn hand door mijn haar. 'Maar ik wil graag een boeket van die, als het kan.' Ik wees witte lelies aan met roze accenten. Roze was mijn moeder haar lievelingskleur.
    In mijn hoofd was ik bezig met mijn planning. Ik gaf mezelf een uur tot anderhalf uur om langs mama te gaan en daarna zou ik door moeten gaan naar het strand. Ik had echt behoefte aan alcohol en goede muziek vandaag. Dat ik morgen een vroege dienst moest draaien, maakte me op dit moment niet zo veel uit.
    'Ga je vanavond ook naar het strand?' vroeg ik het meisje uit nieuwsgierigheid met een glimlach.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Nadat hij Nina had gevraagd wat ze wilde drinken, betrok haar gezicht van het ene op het andere moment. Het leek of ze diep nadacht, alsof hij haar een verschrikkelijk moeilijke vraag had gesteld. Even glimlachte ze.
    'Een 7up graag,' Bij het uitspreken van die woorden klonk Nina's stem zacht, heel anders dan wat hij van haar gewend was.
    'Zonder ijs, alsjeblieft, anders verdwijnt de prik,' voegde ze snel toe. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht, niet spottend, maar vooral van verbazing. Even klonk ze als een onzeker jong meisje en niet meer als zijn zelfverzekerde overbuurvrouw. Nina duwde haar tasje in zijn handen en glimlachte. 'Alsjeblieft handsome. Het wordt een beetje lastig om een drankje voor me te betalen als je geld in mijn tasje zit,'
    Adam fronste even met zijn wenkbrauwen terwijl hij het tasje van haar aanpakte en richtte zich toen op degene achter de bar. 'Twee 7up's zonder ijs, alsjeblieft.' Hij glimlachte er vriendelijk bij. 7up was niet zijn reguliere frisdrank, maar altijd cola begon hem ook de keel uit te hangen. Hij overhandigde het geld aan degene die achter de bar stond en pakte de twee glazen van de bar. 'Zo, alstublieft.' Zei hij terwijl hij een van de glazen aan Nina gaf. Hij keek haar schattend aan, ze leek nog steeds een tikkeltje nerveus en hij kon er niets aan doen dat hij wilde weten waarom, zo zat hij nu eenmaal in elkaar. Hij had het van zijn moeder, hoewel hij qua uiterlijk een jongere versie van zijn vader was, was zijn karakter exact dat van zijn moeder. Het bezorgde en nieuwsgierige had hij van haar. Hij had van jongs af aan al een sterke band met zijn moeder gehad, veel hechter dan die met zijn vader. Het had hem daarom ook zoveel pijn gedaan hoe zijn moeder keek toen haar verteld had wat hij gedaan zou hebben. Snel drukt hij de gedachten van zich af, dit moest een gezellige avond worden.
    Hij keek Nina even kort aan. Om het wat minder nieuwsgierig over te laten komen besloot hij het maar wat minder serieus te brengen. 'Wat was dat nou net?' Hij glimlachte even naar Nina. 'Ik maak je toch niet zenuwachtig?' Zijn glimlach maakte plaats voor een grijns. 'Want als dat zo is, maak ik me uit de voeten.' Hij nam een slok uit zijn glas, het drankje werkte zeer verfrissend bij dit warme weer. Hij vroeg zich altijd af hoe ze die drankjes op strandfeesten zo ontzettend koud konden houden. Zelfs in zijn koelkast thuis werd het drinken nooit zo koud. Hij zette ook deze gedachte uit zijn hoofd en richtte zich vervolgens weer op Nina.


    chaos makes the muse

    Ivy Wynter Keegan

    Twenty-one || at the beach || feeling in need of alcohol || outfit || talking to Julian

    'Veel plezier. Het feest gaat niet lang duren voor mij,' zegt hij en ik pruil toch wel even als ik hem aankijk. Hij neemt een grote slok alcohol en ik neem hem kort in me op. Gaat het wel goed met hem? Ik betwijfel het. Ik wil het hem vragen, maar dat zal me — hoogstwaarschijnlijk — niet in dank afgenomen worden.
          'Waarom niet?' vraag ik toch even en ik leun nog altijd tegen de tafel die naast me staat aan, terwijl mijn ogen over Julian glijden.
          'Ik blijf hier nog wel even, maar dan moet ik echt weer naar huis. Ik neem aan dat jij hier nog lang zal gaan blijven...' Ik haal kort mijn schouders op en laat mijn vingers door mijn lange, rode haren glijden.
          'Waarschijnlijk wel,' antwoord ik naar waarheid en ik glimlach weer even naar hem. Ik hou wel van een feestje en ik vind het natuurlijk jammer dat Jule niet lang zal blijven, maar om eerlijk te zijn, had ik dat ook niet verwacht. Ik had niet eens verwacht hem hier überhaupt enkele minuten te zien! Dus ik ben toch aangenaam verrast door hem.
          Ik loop weer naar de tafel toe en pak meteen een flesje alcohol waarna ik een slok neem en terug naar Jule loop, die nog niet bewogen heeft en nog altijd tegen de tafel geleund staat. Hij is niet zo'n feestbeest, heb ik het idee. In tegenstelling tot mij, is hij amper te vinden op de feestjes waar ik heen ga. Weer kijk ik om me heen, maar vooralsnog zie ik helaas geen bekenden naar wie ik straks heen kan gaan om een praatje te maken, te drinken en te dansen. Waarschijnlijk vooral die laatste twee, praten met elkaar gaat heel lastig als de muziek zo hard staat dat je jezelf amper kan horen denken. Ik glimlach weer even naar Jule en proost met hem door mijn flesje tegen dat van hem te laten tikken.
          'Proost,' lach ik even en ik zet het flesje aan mijn mond.


    "Alcohol: because no good story begins with 'That one time I ate a salad'."

    [ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 15:42 ]


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling flirty yet nervous | at the beach with Adam



    'Twee 7up's zonder ijs, alsjeblieft,' bestelde Adam aan de bar. Even was ik uit het veld geslagen. Had ik me werkelijk druk gemaakt over het bestellen van frisdrank en volgde hij nu gewoon mijn voorbeeld?
    'Zo, alstublieft,' zei hij, waarna hij me een van de glazen overhandigde. Ik glimlachte dankbaar. 'Thanks,' mompelde ik zacht.
    Kort keek hij me aan, alsof hij aanwijzingen over mijn plotselinge nervositeit van mijn gezicht af wilde lezen. De verlegenheid die me overviel, maakte dat ik wegkeek. Ik wist dat hij iets aan me merkte. Fijn McQueen, dacht ik bij mezelf. Ik ben voor de verandering weer eens lekker subtiel en onopvallend bezig, maar niet heus.
    Toen hij me opnieuw aankeek, durfde ik hem bijna niet aan te kijken.
    'Wat was dat nou net?' Shit. Hij gaat het vragen en daarna gaat hij er een oordeel aan plakken en daarna gaat hij iemand zoeken die aantrekkelijker en gezelliger is, begon ik te denken. Zijn glimlach was minimaal geruststellend.
    'Ik maak je toch niet zenuwachtig?' vroeg hij toen. Zijn glimlach had zich inmiddels verbreed tot een grijns. 'Want als dat zo is, maak ik me uit de voeten,' vervolgde hij nog voor ik kon reageren.
    Terwijl hij een slok van zijn 7up nam, dacht ik koortsachtig na over wat ik hem moest antwoorden. Ik zou kunnen liegen en zeggen dat er niks aan de hand was, maar dan zou ik ongetwijfeld door de mand gaan vallen. Adam kende mij als uitgesproken, rebelse, stoere Nina en de manier waarop ik me nu gedroeg stond daar mijlenver vanaf. Aan de andere kant had ik weinig zin om te vertellen dat ik aan alcohol verslaafd was geweest door een zware depressie, dat leek me niet het goede gespreksonderwerp voor op een strandfeest. Daarbij zou het waarschijnlijk al mijn kansen op meer dan een vriendschap tussen Adam en mijzelf wegnemen en dat wilde ik voorkomen.
    Toen hij me weer aankeek, aarzelde ik heel even. Ik besloot voor een middenweg te gaan en hem in ieder geval een kleine uitleg te geven over mijn gedrag. Ik wist dat wanneer ik het niet deed, hij misschien wel ergere dingen ging denken en dat wilde ik voorkomen.
    'Sorry, het ligt niet aan jou,' mompelde ik zacht. Toen ik me bewust werd van het feit dat ik nog steeds zacht aan het praten was, haalde ik diep adem.
    'Ik drink geen alcohol. Nooit. Ik ben altijd bang dat mensen dat stom vinden en anders over me gaan denken,' begon ik. Mijn stem klonk duidelijk harder en mijn Londons accent zorgde ervoor dat de woorden vloeiend over mijn lippen rolden. 'En ik wil helemaal niet dat jij anders over me gaat denken omdat ik niet drink, want ik vind je leuk en lief en knap..' Toen ik merkte dat ik begon te ratelen, beet ik even op mijn onderlip.
    'En als ik nerveus ben praat ik zo snel dat je me bijna niet kunt verstaan,' zei ik toen op schuldbewuste toon. Ik hoopte maar niet dat de Canadees teveel moeite moest doen om mijn Brits gebabbel te verstaan. Even liet ik mijn vingertoppen over zijn onderarm glijden.
    'Sorry, oké? Dat was stom. Als je liever iemand anders bekends op gaat zoeken, is dat ook goed. Anyway, het lag echt niet aan jou,' zei ik, in een poging om niet wanhopig te klinken. Ik hoopte maar dat Adam me niet voor gek zou verklaren en direct naar iemand anders zou lopen.

    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”

    Hij kreeg het idee dat hij een gevoelige knop geraakt had, aangezien het leek alsof Nina opnieuw diep in gedachten verzonken raakte. Ze leek wat nerveus, en dat was nog zacht uitgesproken. Hij begreep niet waarvan ze nerveus zou kunnen zijn. Misschien dat ze iemand had gezien die ze niet mocht, maar wie kon er nou in zo'n korte tijd dat ze hier woonde iemand ontmoeten, dat je zo zenuwachtig van die persoon kon worden.
    'Sorry, het ligt niet aan jou,' Hoorde hij Nina zachtjes mompelen. Hij was blij om haar antwoord, want hij had geen idee wat hij had moeten doen als het wel aan hem had gelegen. Hij zag hoe Nina diep ademhaalde, alsof ze hem iets heel groots ging vertellen.
    'Ik drink geen alcohol. Nooit. Ik ben altijd bang dat mensen dat stom vinden en anders over me gaan denken,' Ze voerde het volume van haar stem flink op en haar accent werd een stuk hoorbaarder, hij moest wat meer moeite doen om haar te verstaan, maar kon het nog prima volgen.
    'En ik wil helemaal niet dat jij anders over me gaat denken omdat ik niet drink, want ik vind je leuk en lief en knap..' Nina beet even op haar onderlip.
    'En als ik nerveus ben praat ik zo snel dat je me bijna niet kunt verstaan,' Zei ze schuldig. Even verscheen er kippenvel op zijn arm toen Nina haar vingers over zijn onderarm liet glijden.
    'Sorry, oké? Dat was stom. Als je liever iemand anders bekends op gaat zoeken, is dat ook goed. Anyway, het lag echt niet aan jou,' Ze keek hem aan, duidelijk niet wetend hoe ze moest kijken, bijna alsof ze bang was voor zijn reactie.
    Even wist hij niet wat hij moest doen, en dat kwam maar zelden bij hem voor. Te verbijsterd om wat te zeggen staarde hij haar even aan. Hij wendde zijn ogen even af en zette zijn glas even neer om vervolgens weer naar Nina te kijken. 'Dat was niet stom.' Zei hij met een, hopelijk geruststellende, glimlach.
    'En waarom zou ik iemand anders zoeken als ik al leuk gezelschap heb?' Door het geratel van Nina net, wist hij niet meer welke volgorde zij had aangehouden en ging hij er gewoon op in. 'Het is pas stom als mensen zo stom zijn om zo te denken.' Hij stopte even keek haar kort aan.
    'Ik vind het juist knap dat je zo consequent bent.' Hij vertelde niet dat hij zelf had geprobeerd te stoppen, maar dat hij het niet kon. Nu was het niet zo dat hij alcohol in grote hoeveelheden achterover sloeg, zoals hij eerder wel op feestjes deed, maar toch.
    'Alcohol of niet, je blijft Nina, toch? Dus dan blijf je gewoon leuk.' Hij lachte en stapte naar haar toe. Even legde hij zijn arm om haar schouders en drukte hij een kus op haar slaap.
    'Wilde je nou nog dansen of hoe zit het?'


    chaos makes the muse

    N I N A       J A M E S       M C Q U E E N
    Twenty-four | feeling relieved | at the beach with Adam



    Afwachtend keek ik Adam aan. Ergens was ik bang voor wat hij ging zeggen. Ik kon niet inschatten hoe hij op mij zou reageren, maar ik hoopte ontzettend dat hij me enigszins kon begrijpen. Hij zette zijn glas even neer en keek me toen aan.
    'Dat was niet stom,' zei hij, met een glimlach die ervoor zorgde dat ik mijn onbewust ingehouden adem liet gaan. Ik voelde hoe mijn gespannen blik min of meer ontspande en ik nam automatisch zijn glimlach over.
    'En waarom zou ik iemand anders zoeken als ik al leuk gezelschap heb? Het is pas stom als mensen zo stom zijn om zo te denken,' vervolgde hij.
    Zijn geruststellende woorden zorgden ervoor dat ik mijn lichaam steeds meer voelde ontspannen. Ik probeerde een meer ontspannen houding aan te nemen door mijn opgetrokken schouders meer te laten hangen. Zijn opmerking over het feit dat hij me leuk gezelschap vond, deed me goed en ik voelde een kriebel in mijn maag. Ik had Adam vanaf het moment dat ik hem ontmoette een leuke jongen gevonden, maar ik merkte dat ik hem steeds leuker begon te vinden. Het feit dat hij extreem relaxed omging met mijn spanning en ongemakkelijke gedrag, bewees weer eens dat hij een goede jongen was. We kenden elkaar nog niet eens zo lang, maar ik merkte aan alles dat hij me gerust wilde stellen en voor me zorgde.
    Even keek hij me aan, voor hij verder sprak.
    'Ik vind het juist knap dat je zo consequent bent,' zei hij toen. Ik glimlachte even waterig naar hem. Natuurlijk vond ik het lief dat hij de situatie positief probeerde te bekijken, maar hij wist natuurlijk niet waarom ik geen alcohol dronk. Het idee dat hij achter mijn verleden van alcoholmisbruik en depressies zou komen, zorgde voor een opgejaagd gevoel en ik probeerde rustig adem te blijven halen.
    'Alcohol of niet, je blijft Nina, toch? Dus dan blijf je gewoon leuk,' besloot hij met een lach. Ik voelde me verlegen worden en ik was ervan overtuigd dat ik bloosde. Ik baalde ervan dat mijn knappe overbuurman me zo gemakkelijk verlegen maakte.
    Daarna stapte hij op me af en legde zijn arm om mijn schouders. Daarna drukte hij een kus op mijn slaap.
    'Wilde je nou nog dansen of hoe zit het?' vroeg hij. Ik lachte even.
    'Bedankt Adam, serieus,' mompelde ik zachtjes. Natuurlijk wilde ik hem bedanken, maar ik wilde inderdaad dansen en het ongemakkelijke gespreksonderwerp verder laten rustig. Ik nam een grote slok van mijn 7up en zette mijn glas toen naast dat van Adam.
    'Reken maar dat ik wil dansen. Laten we dat maar snel gaan doen, als ik jou moet geloven, heb je nog heel wat te leren,' zei ik met een brede glimlach op mijn gezicht.
    Ik pakte zijn hand vast en trok hem een stukje mee naar een stuk strand waar er genoeg ruimte was om te dansen. Bij het horen van de house muziek, voelde ik me direct ontspannen. Dansen was een van mijn favoriete bezigheden. Ik wist dat ik goed kon dansen, voor namelijk omdat ik atletisch gebouwd ben en daarbij goed gevoel voor ritme had, zeker voor een blank, Brits meisje.
    Ik legde mijn beide handen op Adam's heupen. 'Het gaat vooral om de heupen, dat ik eigenlijk het belangrijkste. Je beweegt gewoon op het ritme,' zei ik serieus. Ik vond het leuk dat Adam met me wilde dansen, ook al gaf hij te kennen geen goede danser te zijn.
    Ik deed een stap dichterbij hem, zodat onze lichamen elkaar bijna raakten. Daarna liet ik hem los en reikte met mijn handen naar de lucht. Soepel begon ik te dansen op de beat van de muziek.
    'Nou, King, laat maar eens zien wat je kunt,' zei ik uitdagend. Ik beet even op mijn onderlip en keek hem tijdens het dansen hoopvol aan.

    What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.


    I was an angel living in the garden of evil

    Adam Ivan King

    “Stand for something, even if it means standing alone.”


    'Bedankt Adam, serieus,' mompelde Nina zachtjes. Waaruit bleek dat ze inderdaad wat nerveus was geweest over zijn reactie. Hij kon niet begrijpen dat er mensen onaardig zouden reageren. Hij besloot er verder niet over door te gaan, aangezien ze er duidelijk gespannen van raakte.
    Hij keek toe hoe Nina haar glas leegdronk en hem naast die van hem neerzette.
    'Reken maar dat ik wil dansen. Laten we dat maar snel gaan doen, als ik jou moet geloven, heb je nog heel wat te leren,' zei Nin met een grote lach op haar gezicht.
    Ze pakte zijn hand en trok hem mee naar een stuk van het strand waar wat meer ruimte was. Ondanks dat het strand behoorlijk was, was de muziek overal duidelijk te horen.
    Hij voelde de handen van Nina op zijn heupen belanden.
    'Het gaat vooral om de heupen, dat is eigenlijk het belangrijkste. Je beweegt gewoon op het ritme.' Nina sprak het serieus uit, alsof ze het over belangrijke levenslessen had. Er verscheen en lach op zijn gezicht. Nina deed een stap in zijn richting en kwam zo dichtbij dat haar lichaam hem -helaas- net niet raakte.
    Nina liet hem los en stak haar handen in de lucht. Adam keek verbaasd toe hoe soepel Nina haar lichaam begon te bewegen op het ritme van de muziek.
    'Nou, King, laat maar eens zien wat je kunt,' zei Nina, het uitdagende wat daarnet was verdwenen was terug in haar stem en het liet hem breed grijnzen. Hij keek toe hoe Nina kort op haar onderlip beet, hij moest toegeven dat hij dat erg aantrekkelijk vond. Als hij heel eerlijk was vond hij Nina helemaal erg aantrekkelijk. Nina danste soepel en keek hem hoopvol aan, waarschijnlijk tot ook hij zou gaan dansen.
    Hij voelde zich wat ongemakkelijk door de manier waarop Nina naar hem keek. Iets waar hij normaal geen last van had, hij had zich nooit onzeker gevoeld door het feit dat hij niet de beste danser was.
    Adam volgde Nina's voorbeeld stak zijn handen in de lucht. Met een grote grijns op zijn gezicht draaide hij overdreven met zijn heupen waarna hij een rondje om zijn as draaide. 'Zoiets?' Vroeg hij lachend aan Nina.
    'Of meer van dit?' Hij deed wat pasjes na die John Travolta in Saturday Night Fever had gedaan. Waarna hij opnieuw grijnsde naar Nina. 'Of moet ik het nog leren?'


    chaos makes the muse

    _patch --> Feniks


    "The stars replaced the emptiness of my heart."