[RPG — 200 — Speeltopic] The City of Madness - Speeltopics

14 juli 2016 - 17:26 Seonghwa is offline

The City of Madness — Speeltopic

Ver in het zonnige Miami lijkt alles geweldig. Het is een oord vol nieuwe kansen en een plek waar er geen zorgen lijken te zijn. Feesten, zonnen aan het strand en misschien liefdes. Niets lijkt er slecht te zijn aan de stad. Althans het lijkt toch zo maar niets is minder waar. Zoals overal zijn er hier ook mensen ongelukkig, hebben ze wel problemen waar ze van weg proberen te vluchten, problemen die niet aan de buitenwereld blootgesteld mogen worden omdat ze dan kwetsbaar zijn voor iedereen. En wat word de druppel die hun emmer laat overlopen of hebben ze nog geen weet van hun problemen of zien ze nog niet hoe een simpele begroeting hun grootste hel zou kunnen worden?

Miami een bruisende stad gelegen in zuidoostelijk Florida in Miami-Dade County aan de rivier de Miami. Iedereen die er woont is anders, heeft een ander verleden en een andere toekomst.

What's your story?

V E R H A A L L I J N
In deze RPG volgen we een groep jongvolwassenen mensen die op één of andere manier elkaar kennen of elkaar nog moet ontmoeten. Iedereen heeft een ander verhaal dit kan zowel een vrolijk verhaal zijn als een duister verhaal, al kan de toekomst altijd onvoorspelbaar zijn. De ene studeert aan een universiteit, de andere probeert het kleine beetje geld dat hij heeft te verdienen door drugs dealing. Jij bepaald het zelf.

Het is nu een warme zomer aan de kust van Miami het perfecte weer voor wat te chillen aan het strand of een feestje te vieren aan het zwembad. Wat stoers te doen met wat vrienden of onschuldige mensen te misleiden. Er is een boel te beleven en een boel die er nog te beleven valt.
De jongeren wonen voornamelijk aan het kustgebied van Miami, iets verderop in de donkere stegen heb je een welbekende stripclub waar zowel man als vrouw welkom zijn en iets mogen drinken aan de bar, ook word er binnenkort een groot strandfeest gehouden, de perfecte plek voor een geweldig feest of de perfecte plek voor wat slachtoffers?

R O L L E N
Naam — faceclaim — pagina — username

V R O U W E N
• Ellie Elysia Davis — Amelia Zadro — 1.3 — Heathens
• Amaryllis Regina Sanchez — Zoe Aggeliki — 1.2 — Camhanaich
• Mayhem Calipane — Meredith Mickelson — 1.2 — Chivalry
• Amelia Renée Wellington — Daisy Clementine Smith — 1.1 — sloane
• Mia Asrid Thorbjorg — Elsa Hosk — 1.1 — Poshlost
• Ivy Wynter Keegan — Debby Ryan — 1.3 — Miall
• Jade Grey — Juliana Herz — 1/4 — _patch
• Nina James McQueen — Cara Delevigne — Westwick
• Gereserveerd voor CherrySmile
• Dani Mae Robbertson — ? — 1.4 — Canagan
• Vaelery Katherine Harrison — Rosie Tupper — 1.5 — NlRVANA

M A N N E N
• Christian Matthew Davis — Christopher McCrory — 1.2 — Heathens
• Joshua Edin Robbertson — Jake Cooper — 1.3 —Philip
• Adam Ivan King — Pierson Fodé — 1.4 — Douceur
• Shane Braylen Irwington — Ashton Irwin — 1.2 — CharliePuth
• Tyler Aleksei Lazarev — Roma Acorn — 1.3 — MaIec
• Julian Harrison — Francisco Lachowski — 1.5 — SphinxX
• Maximus Hayes — Matthew vande Vegte — 1.5 — Mignon
• Bentley Samuel Westwood — Paddy Mitchell — 1.5 — Divo
• Roghan Culkin Caomhánagh — Stephen James — 1.5 — NlRVANA

R E G E L S
— Huisregels van Quizlet.
— Het woordenminimum is 200 woorden per post, oftewel 7 regels.
— Alleen ik (Heathens) maakt nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven.
— 16+ is toegestaan, maar geef dit wel boven je post in het rood aan.
— Geen Mary Sues of Gary Stu's. Iedereen heeft flaws.
— Reservaties blijven 4 dagen staan, uitstel vragen is mogelijk.
— Er is geen limiet aan personages, zorg ervoor dat je iedereen actief houd.
— Bespeel niet de personage's van anderen zonder toestemming.
— Geef username veranderingen door en ook als je langer dan een week niet kan reageren.

H E T B E G I N

Het is een warme en zonnige namiddag en iedereen is uitgenodigd om 's avonds naar een feest te gaan op het strand van Miami — de perfecte plek voor een te gek feest of toch de perfecte plek voor wat slachtoffers? Sommige zijn al onderweg naar het strand, zijn nog bezig met de voorbereidingen of maken zich klaar voor de avond. Hoe gaat dit strandfeest aflopen?

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

27 juli 2016 - 11:08 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling relieved | at the beach with Adam

'Zoiets?' vroeg Adam met een grijns op zijn gezicht. Hij stak zijn armen in de lucht en bewoog zijn heupen overdreven, waarna hij een rondje om zijn eigen as draaide.
'Of meer van dit?' vroeg hij toen, waarna hij een imitatie deed van John Travolta in Saterday Night Fever. Met een brede grijns keek hij me aan. 'Of moet ik het nog leren?'
Zijn slecht getimede, overdreven danspasjes zorgden ervoor dat ik in de lach schoot. Ik vergat te dansen en kon enige tijd alleen maar lachen. Toen ik enigszins bij was gekomen, keek ik hem glimlachend aan.
'Hoe kom je er nou bij dat je niet kan dansen? Dat was echt pure perfectie,' zei ik sarcastisch. Om mijn opmerking niet onvriendelijk over te laten komen, knipoogde ik even naar hem.
'Maar misschien kun je nog wel veel beter worden,' zei ik toen lachend. Ik legde opnieuw mijn handen op Adam's heupen en begon zelf te bewegen op de muziek. Met mijn handen probeerde ik hem te sturen.
Nu ik dichtbij hem stond, vulden mijn neusgaten zich met de geur van zijn parfum. Direct zorgde dit voor een kriebel in mijn maag en ik probeerde niet teveel te denken aan het feit dat ik hem zo aantrekkelijk vond. Ik wilde niet wanhopig overkomen en daarbij wilde ik het contact dat we nu hadden niet verpesten. Adam was een van de mensen die redelijk dichtbij me stond, voor zo ver ik dat toeliet, en daar hechtte ik veel waarde aan. Sinds ik in Miami woonde, had ik me vaak eenzaam gevoeld en wanneer ik bij Adam was, voelde dat als thuiskomen. Ik vertrouwde hem en hij zorgde ervoor dat ik me beter ging voelen over mezelf.
Toen de muziek wat rustiger werd, sloeg ik mijn armen om zijn nek. Met onze gezichten zo dicht bij elkaar, moest ik moeite doen mijn lippen niet op de zijne te drukken. 'Ik ben blij dat je met me mee bent gegaan, Adam. Ik vind het echt heel gezellig met je,' zei ik toen en automatisch beet ik op mijn onderlip, in afwachting van zijn antwoord.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

27 juli 2016 - 13:50 Douceur is offline

Douceur 2758

Adam Ivan King

“Stand for something, even if it means standing alone.”

Adam keek toe hoe Nina in lachen uitbarstte. Adam lachte zachtjes mee. Het was zijn doel geweest Nina weer aan lachen te maken, zodat de gespannen sfeer hopelijk totaal zou verdwijnen. Ze keek hem glimlachend aan.
'Hoe kom je er nou bij dat je niet kan dansen? Dat was echt pure perfectie,' De sarcasme in Nina's stem was duidelijk te herkennen. Ze sloot haar constatering af met een knipoog.
'Maar misschien kun je nog wel veel beter worden,' Hoorde hij Nina zeggen. Hij wuifde haar voorstel weg en grijnsde. 'Dat is onmogelijk.'
Hij voelde hoe Nina opnieuw haar handen op zijn heupen legde. Ze bewoog ip het ritme van de muziek en hij voelde hoe zij hem probeerde te sturen met haar handen. Hij werd zich er van bewust dat hij een grote glimlach rond zijn lippen had liggen en probeerde zijn gezicht wat neutraler te laten kijken.
De muziek klonk wat rustiger en Nina sloeg haar armen om zijn nek. Hij kon niet ontkennen dat hij dat leuk vond. Hij twijfelde even waar hij zijn armen moest laten, maar legde toen zijn handen op haar rug. Haar gezicht kwam zo dicht bij het zijn, dat hij de neiging kreeg haar te zoenen. Maar dat probeerde hij tegen te houden aangezien hij niet wilde dat Nina een verkeerd beeld van hem zou krijgen. Hij kende haar nog niet heel lang, en had haar meer toegelaten dan wie hij ook maar had ontmoet. Ze had iets betrouwbaars over zich heen. Iets stoers, maar ook liefs.
'Ik ben blij dat je met me mee bent gegaan, Adam. Ik vind het echt heel gezellig met je,' zei Nina waarna hij haar kort op haar onderlip zag bijten. Hij lachte naar haar en liet zijn handen over haar rug glijden, iets waar hij eerder deze avond al in de verleiding toe was gekomen. Het leek nu wel te kunnen, het zou niet raar overkomen. Althans, dat hoopte hij.
'Ik ben blij dat ik ben meegegaan. Ik vind het ook gezellig met jou.' Hij keek Nina even aan en glimlachte. Hij legde zijn handen in haar zij en drukte zijn lippen kort op haar voorhoofd.
Plotseling liet hij haar los en deed een stap naar achteren. Hij merkte dat hij haar echt leuk vond en wist eigenlijk niet of hij daar blij mee was of juist niet. Hij had Nina al verder toegelaten in zijn 'personal space' dan alle andere mensen die hij tot nu toe hier in Miami had ontmoet. Het had hem goed gedaan weer wat contact met de buitenwereld te hebben na zijn eenzame tijd. Hij voelde dat hij bij Nina weer zo goed als zijn oude zelf kon zijn.
Kort keek hij om zich heen, zoekend naar iets om het onderwerp van het gesprek snel te veranderen. Zijn oog viel op de zee. Het had een prachtig uitzicht en zag er schoon uit, even overwoog hij te vragen om te gaan zwemmen, maar was bang dat hij het zichzelf dan alleen maar moeilijker zou maken.
Hij haalde even diep adem en herstelde zich snel.
'Wil je nog dansen of wil je even wandelen of iets anders?' Vrijwel meteen had hij spijt van zijn vraag, wandelen. Waarschijnlijk vond ze hem nu suf.

chaos makes the muse

27 juli 2016 - 22:26 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling happy | at the beach with Adam

Even keek hij me lachend aan, waarna hij zijn handen over mijn rug liet glijden. Waarschijnlijk merkte hij het niet, maar ondanks de hitte zorgde zijn aanraking voor kippenvel over mijn lichaam. Zijn aanraking was niet alleen aangenaam, maar gaf me ook een gevoel van vertrouwen.
'Ik ben blij dat ik ben meegegaan. Ik vind het ook gezellig met jou,' antwoordde hij toen. Even leek ik te vergeten hoe ik adem moest halen. Zijn woorden klonken vleiend en waren meer dan welkom. Het was lang geleden dat iemand me het gevoel had gegeven dat ik ertoe deed en nu Adam me zoveel positieve aandacht gaf, merkte ik dat ik meer op begon te leven. Zijn woorden zorgden ervoor dat ik me beter ging voelen over mezelf en steeds meer vertrouwen in hem begon te krijgen, al was dat iets waar ik erg bang voor was geworden.
Hij verplaatste zijn handen naar mijn zij en drukte zijn lippen kort tegen mijn voorhoofd. De drang om hem te zoenen was al groot geweest, maar nu leek deze amper te weerstaan.
Toen hij me plotseling losliet en een stap achteruit deed, begon ik echter direct te twijfelen. Even dacht ik dat ik iets verkeerds gedaan of gezegd had, maar toen ik daarover nadacht, leek me dat niet aannemelijk. Hij keek even richting de zee, terwijl ik me af bleef vragen wat er aan de hand zou kunnen zijn. Ik had niks vreemds gezegd of gedaan voor zover ik kon oordelen.
Net toen ik om verduidelijking wilde vragen, sprak hij weer.
'Wil je nog dansen of wil je even wandelen of iets anders?' vroeg hij toen. Aan zijn blik leek ik af te kunnen lezen dat hij twijfelde over zijn eigen voorstel.
Ik was echter blij met zijn idee. Ik wilde niets liever dan tijd met hem doorbrengen en hem beter leren kennen en hoe kon dat nou beter dan tijdens een wandeling?
Ik keek hem met glimlach aan. 'Natuurlijk, handsome. Wandelen lijkt me fijn. Momentje,' antwoordde ik, waarna ik me voorover boog. Mijn lange haar viel voor mijn gezicht terwijl ik de bandjes van mijn schoenen losmaakte. Soepel stapte ik uit de sleehakken en pakte deze toen op. Het zand brandde onder mijn voeten, maar het was niet onaangenaam.
Even keek ik omhoog naar Adam. Ik was niet klein, maar door het uittrekken van mijn schoenen, had ik het lengteverschil tussen mijzelf en Adam een stuk vergroot.
Zonder aarzelen pakte ik met mijn nog vrije hand de zijne vast en begon richting de zee te lopen. Toen we dichtbij het water liepen, liet ik zijn hand los en wandelde op mijn blote voeten door het verkoelende, heldere water.
Toen het even stil was tussen ons, besefte ik me dat er een vraag was die ik al enige tijd aan Adam wilde stellen, ik had het echter nog nooit gedurfd omdat we elkaar nog niet zo goed kende. Ik was me er echter bewust van dat als ik hem beter wilde leren kennen, we het ook over serieuze onderwerpen zouden moeten hebben. Ik besloot dat ik het wel aandurfde om een persoonlijke vraag te stellen.
'Eerlijk zeggen als je niet wil antwoorden,' begon ik uit het niets. Ik zond hem een oprechte, vriendelijke glimlach en raakte kort zijn hand aan. Ik wilde niet dat ik te nieuwsgierig over kwam, maar ik gaf om hem en wilde hem beter leren kennen. Ik hoopte maar dat hij dat zou begrijpen.
'Waarom ben je eigenlijk naar Miami gekomen? Zocht je avontuur? Of een baan? Of een nieuw begin?' vroeg ik vluchtig. De woorden rolden zo snel over mijn lippen en ik wist dat ik ze niet meer terug kon nemen. Ik keek hem aan met een mengeling van hoop en vriendelijkheid.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

28 juli 2016 - 8:11 Douceur is offline

Douceur 2758

'Natuurlijk, handsome. Wandelen lijkt me fijn. Momentje,' antwoordde Nina, die tegen zijn verwachting in positief op zijn voorstel reageerde, glimlachend. Adam keek toe hoe Nina voorover boog om haar schoenen los te maken, toen ze weer rechtop ging staan merkte hij zeker dat haar hakken behoorlijk hoog waren geweest. Ze was nu een heel stuk kleiner dan hij. Hij zag haar even naar hem kijken en glimlachte vriendelijk. Zonder aarzelen pakte Nina zijn hand vast en samen liepen ze naar de zee. Wanneer ze bij de zee waren gekomen liet Nina zijn hand los en liep door het koude water. Adam stapte uit zijn slippers en volgde haar voorbeeld. Het koude water was verkoelend aan zijn warme voeten. Het was stil. Het was wel vaker stil tussen Nina en hem, maar in tegenstellig tot nu, had hij het nooit eerder zo ongemakkelijk gevonden. Hij duwde met zijn tenen in het natte zand.
'Eerlijk zeggen als je niet wil antwoorden,' begon Nina uit het niets te praten. Een warme glimlach werd zijn kant op gestuurd en zijn hand werd kort aangeraakt.
'Waarom ben je eigenlijk naar Miami gekomen? Zocht je avontuur? Of een baan? Of een nieuw begin?' Nina zei het zo snel dat hij even de tijd nodig had het door te laten dringen. Ze had dé vraag gesteld. Hij wist dat die vraag ooit zou komen, maar hoopte elke dag dat hij niet die dag zou komen. Hij slikte even en keek weg van Nina's vragende blik. Liegen was een van zijn zwakke punten. Hij had het nooit goed gekund, van jongs af aan al niet, uitzonderingen kwamen zelden voor.
Hij moest wel eerlijk zijn, anders zou ze het meteen doorhebben. Hij zou alleen wat dingen verzwijgen. Als Nina zou horen dat hij in de cel had gezeten zou ze waarschijnlijk niets meer met hem te maken willen hebben, en dat wilde hij hoe dan ook voorkomen. Al was alles teruggedraaid toen Max na al zijn smeken eindelijk had bekend, zijn naam was besmeurd. Hij kwam uit een hechte buurt en hij zag alle afkeurende gezichten nog steeds voor zich.
Snel bande hij deze gedachtes uit zijn hoofd en keek Nina aan.
'Ik ben in Miami omdat ik een nieuwe start wilde maken.' Hij twijfelde even over zijn volgende uitspraak.
'Laten we het er voor nu op houden dat ik toe was aan een andere omgeving door het een en ander.' Hij deed zijn best om een nonchalante glimlach op zijn gezicht te laten verschijnen, maar dat wilde niet echt lukken. Hij wilde vragen wat zij hier deed, maar ergens wist hij niet zeker of ze genoegen zou nemen met zijn vage antwoord. 'Ik vertel het je nog wel.' Begon hij aarzelend. 'Het is een beetje ingewikkeld voor even snel.' Hij keek naar zijn handen en naar de zee, om maar niet naar Nina te hoeven kijken. Ergens leek het eerlijk tegenover Nina, hij had haar net zenuwachtig gemaakt en nu deed zij dat bij hem. Maar de vragen waren in zijn ogen niet echt met elkaar te vergelijken. Hij keek Nina kort aan.
'En jij?'

chaos makes the muse

28 juli 2016 - 10:01 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling slightly nervous | at the beach with Adam

Vanaf het moment dat Adam wegkeek, wist ik dat ik een verkeerde inschatting had gemaakt. Hoewel ik had gedacht dat mijn vraag persoonlijk, maar redelijk luchtig was, zag ik aan zijn reactie dat ik een gevoelige snaar had geraakt. Ik hoopte maar dat hij me kon vergeven en niet al teveel baalde van mijn opmerking.
'Ik ben in Miami omdat ik een nieuwe start wilde maken,' zei hij, waarna hij even leek te twijfelen voor hij verder sprak.
'Laten we het er voor nu op houden dat ik toe was aan een andere omgeving door het een en ander,' verklaarde hij toen. Ik knikte direct. Ook al bleef hij met zijn antwoorden aan de oppervlakte, ik snapte wat hij bedoelde.
'Ik vertel het je nog wel. Het is een beetje ingewikkeld voor even snel,' zei hij toen. Hoewel ik zijn blik probeerde te vangen, keek hij van zijn handen naar de zee. Aan alles voelde ik dat hij mijn blik probeerde te ontwijken. Perfect, McQueen, dacht ik bij mezelf. Eindelijk heb je een leuke, behulpzame, oprechte jongen ontmoet en dan moet ik dat weer verpesten door veel te persoonlijke vragen te stellen. Ik drukte mijn nagels in mijn handpalm en probeerde rustig te blijven ademen.
Kort keek hij me aan en nog voor hij sprak, wist ik al wat er ging komen.
'En jij?' vroeg hij toen.
'Sorry, Adam. Als je het niet wilt vertellen, is dat ook goed. Iedereen heeft recht op privacy, ik heb alleen een uitzonderlijk talent voor het stellen van te persoonlijke vragen. Je moet alleen weten dat ik dat doe uit vertrouwen en zorgzaamheid, niet uit nieuwsgierigheid,' zei ik snel, nog voor ik had nagedacht over wat ik zou antwoorden op zijn wedervraag. Ik hoopte dat hij begreep waarom ik het hem had gevraagd. Mijn grootste angst was dat hij dacht dat ik zocht naar sensatie. Even glimlachte ik in mezelf. Sensatie had ik genoeg gehad en het enige waar ik op dit moment naar zocht was rust, tijd en vertrouwen om mezelf weer helemaal terug te vinden.
Ik wist dat het niet meer dan eerlijk was dan hem te antwoorden. Ik had hem immers dezelfde vraag gesteld en hij had antwoord gegeven. Ik merkte dat ik nerveus werd wanneer ik hem aankeek, dus liet ik mijn blik glijden over de zee. De golven waren rustig en bereikten met moeite mijn blote voeten. Een fractie van een seconde overwoog ik om een andere reden te verzinnen, maar dat idee zette ik meteen van me af. Ik voelde dat ik Adam kon vertrouwen en wilde eerlijk tegen hem zijn.
'Twee jaar geleden kwamen mijn ouders om bij een auto ongeluk. Als enige kind voelde ik me eenzaam en in de steek gelaten...' begon ik, maar toen ik merkte dat ik een brok in mijn keel kreeg, stopte ik even. Ik wilde niet emotioneel worden, maar nu ik er na lange tijd over sprak, merkte ik dat de emoties alsnog hoog zaten. Ik kuchte even en hervond mezelf toen.
'Ik raakte mezelf kwijt. Er is in die twee jaar veel gebeurd en dat vertel ik je nog wel een keer, maar niet nu,' zei ik vluchtig, alsof ik bang was dat hij ging aandringen.
'London is dan wel groot, maar na die periode voelde het als een te kleine kamer. Ik besloot dat het tijd was voor een nieuwe start. Ik wilde naar de Verenigde Staten gaan en de eerste vlucht die vertrok vanaf Heathrow was die naar Miami,' zei ik met een glimlach. Plotseling besefte ik me hoe willekeurig ik tot mijn vertrek was gekomen. Adam moest vast denken dat ik gek was, of op z'n minst behoorlijk in de war.
Toen ik hem weer aan durfde te kijken, was ik bang dat hij volledig op me afgeknapt zou zijn.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

28 juli 2016 - 14:00 Douceur is offline

Douceur 2758

'Sorry, Adam. Als je het niet wilt vertellen, is dat ook goed. Iedereen heeft recht op privacy, ik heb alleen een uitzonderlijk talent voor het stellen van te persoonlijke vragen. Je moet alleen weten dat ik dat doe uit vertrouwen en zorgzaamheid, niet uit nieuwsgierigheid,' Hoorde hij Nina vluchtig zeggen. Hij schonk haar een korte glimlach. Vertrouwen, zou ze hem werkelijk vertrouwen. Ergens vetrouwde hij Nina ook, maar je vertrouwen in iemand kon snel kapot gaan wist hij. Ergens snapte hij haar vraag volkomen, hij kende haar nu al een tijdje en had nog zeer weinig losgelaten.
Hij keek toe hoe Nina naar de zee keek, waar ook hij net naar had gekeken.
'Twee jaar geleden kwamen mijn ouders om bij een auto ongeluk. Als enige kind voelde ik me eenzaam en in de steek gelaten...' begon Nina waarna ze even stopte. Adam voelde de zenuwen door zijn lichaam gaan.
'Ik raakte mezelf kwijt. Er is in die twee jaar veel gebeurd en dat vertel ik je nog wel een keer, maar niet nu,' zei ze vluchtig,
'London is dan wel groot, maar na die periode voelde het als een te kleine kamer. Ik besloot dat het tijd was voor een nieuwe start. Ik wilde naar de Verenigde Staten gaan en de eerste vlucht die vertrok vanaf Heathrow was die naar Miami,' zei Nina met een glimlach. Hij keek haar aan, ook zij had dus uit het niets besloten weg te gaan. Nu had hij nog zijn moeder gehad die hem had willen ompraten.
Nina keek hem weer even aan en Adam probeerde rustig in en uit ademen. Hij schudde even zijn hoofd en keek Nina aan.
'Sorry Nina,' begon hij zachtjes.
'Ik weet niet wat ik moet zeggen.' Hij kon zich niet indenken hoe je je voelt als je ouders in een klap weg zijn en je niemand meer hebt. Hij zou Christy en Amber nog hebben, maar Nina had helemaal niemand. Het gevoel van in de steek gelaten voelen kende hij, hij had zich zo machteloos gevoeld toen niemand hem leek te geloven. De blik in zijn moeders ogen zou hij nooit vergeten.
Hij besefte zich dat het nog steeds stil was, opnieuw ongemakkelijk stil. Hij deed een stap richting Nina. Voorzichtig legde hij zijn armen om haar heen en drukte haar tegen zich aan. Hij zuchtte even en keek naar de lucht, hopend dat hij zo duidelijk kon maken wat hij niet met woorden kon. Hij wilde haar zeggen dat het allemaal niks uitmaakte, dat iedereen wel iets heeft waar hij of zij het liever voor zichzelf houdt en dat hij het vreselijk voor haar vond wat er met haar ouders was gebeurd. Maar hij kon het niet, hij wist niet hoe.
Hij maakte de omhelzing wat losser waardoor er meer ruimte ontstond tussen hem en Nina. Hij keek iets naar beneden zodat hij haar kon aankijken. Even verloor hij zijn zelfbeheersing en drukte kort zijn lippen op die van haar. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Dat pak je weer lekker subtiel aan, King.
'Sorry, dat had ik niet moeten doen.' Zei hij vluchtig terwijl hij zijn armen terugtrok en wat meer afstand nam. Hij beet op zijn onderlip en probeerde haar blik te vangen om erachter te komen of hij het nu niet voor goed had verprutst.

chaos makes the muse

28 juli 2016 - 14:58 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling slightly nervous | at the beach with Adam

'Sorry Nina,' zei hij zachtjes. 'Ik weet niet wat ik moet zeggen,' vervolgde hij. Bijna onzichtbaar schudde ik mijn hoofd. Zonder woorden probeerde ik hem duidelijk te maken dat hij niks hoefde te zeggen. Het feit dat hij geduldig naar me luisterde en niet gillend was weggerend van mijn problemen, was voor mij meer dan voldoende. Meer dan ik had durven hopen.
De ongemakkelijke stilte die er viel, wilde ik doorbreken, maar ik had geen idee hoe. Ik was bang dat alles wat ik ging zeggen over zou komen als vreemd en problematisch, dus koos ik ervoor wijselijk mijn mond te houden. Ergens wilde ik weten wat er door Adam's hoofd ging. Ik was bang dat hij aan het bedenken was hoe hij afstand van me kon nemen. Mannen hielden nou eenmaal niet van vrouwen met problemen en dat kon ik begrijpen. Een jonge, knappe man als Adam wilde vast liever met vrouwen omgaan die relaxed en zorgeloos waren. Hoewel ik beide probeerde te zijn, was ik dat diep van binnen niet.
Ik schrok op toen hij voorzichtig zijn armen om me heen legde en mijn lichaam tegen het zijne drukte. Hoewel hij niks zei, voelde ik de warmte van zijn liefdevolle gebaar. Voor dat moment was het genoeg. Ik wilde niet praten, ik wilde alleen maar dat hij me langer vast zou houden.
Toen hij zijn greep verslapte, voelde ik de teleurstelling door mijn lichaam gieren. Ik wilde dat hij me bleef vasthouden, het voelde als thuiskomen.
Voor ik goed en wel besefte wat er gebeurde, drukte hij zijn lippen kort op de mijne. Direct merkte ik dat hij dit niet gepland had en niet zeker was of hij het wel had moeten doen.
'Sorry, dat had ik niet moeten doen,' zei hij vluchtig, waarna hij zijn armen terugtrok en de afstand tussen ons vergrootte. Hij beet op zijn onderlip en keek me aan.
Zijn spanning leek besmettelijk en ik voelde hoe ik zelf ook nerveus werd. Toch lukte het me een waterige glimlach te produceren. Ik deed een stap dichterbij en legde mijn handen aan weerszijden van zijn gezicht. Even keek ik in zijn ogen.
'Dat had je niet zo kort moeten doen,' mompelde ik terug, waarna ik mijn lippen opnieuw op de zijne drukte. Dit keer gebruikte ik meer kracht en voelde zijn zachte lippen onder de mijne.
De kriebels in mijn buik leken met de seconde sterker te worden en het enige wat er op dat moment leek te bestaan was Adam en zijn zachte lippen die op de mijne gedrukt waren.
Na een tijdje verbrak ik de kus, door een stap naar achteren te doen. Mijn handen vonden zich een weg naar zijn schouders.
'Je moet alleen beloven dat je me niet kust uit medelijden, want ik ben niet zielig. Iedereen maakt rotzooi mee, dus dat mag de reden niet zijn,' zei ik plots met een krachtige stem. Misschien verpestte ik hiermee het moment dat we gedeeld hadden, maar ik moest het benoemen.
Met een zelfverzekerdheid die plots was ontstaan, drukte ik opnieuw een kus op zijn mond.
'En ik hoop maar dat dat geen medelijden-kus was, want het voelde ontzettend goed,' besloot ik toen met een glimlach.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

28 juli 2016 - 16:08 Douceur is offline

Douceur 2758

Er verscheen een vage glimlach op het gezicht van Nina, Adam kon niet helemaal plaatsen wat ze ermee wilde zeggen. Nina stapte naar hem toe en hij voelde hoe ze allebei haar handen tegen zijn gezicht aan legde.
'Dat had je niet zo kort moeten doen,' mompelde Nina. Hij voelde hoe Nina stevig haar lippen op de van hem legde en even was hij uit het veld geslagen. Hij had het idee dat hij een grote fout had gemaakt die ten koste van hun vriendschap had kunnen gaan. Hij voelde Nina's zachte lippen tegen die van hem en er ging van alles door zijn lichaam, waaronder opluchting. Na een tijdje verbrak Nina de kus en haar handen verschoven naar zijn schouders
'Je moet alleen beloven dat je me niet kust uit medelijden, want ik ben niet zielig. Iedereen maakt rotzooi mee, dus dat mag de reden niet zijn,' zei Nina krachtig. Voordat hij überhaupt kon reageren drukte ze opnieuw een kus op zijn lippen.
'En ik hoop maar dat dat geen medelijden-kus was, want het voelde ontzettend goed,' besloot Nina met een glimlach. Adam schudde glimlachend zijn hoofd. 'Nee, dat was geen medelijden-kus.' Ergens had hij wel medelijden met haar, maar dat was zeker niet de aanleiding van zijn kus. Hij was al eerder in de verleiding gekomen, voordat hij het wist.
'En ik ben het met je eens,' begon hij grijnzend. 'Dat het ontzettend goed voelde.' Hij legde zijn linkerhand in haar nek en kuste haar opnieuw, een stuk zelfverzekerder dan dat hij eerder had gedaan. Zijn andere hand liet hij zachtjes over haar rug glijden. Hij stopte en keek haar glimlachend aan. 'Zullen we verder gaan met onze wandeling.' Hij bukte om zijn slippers te pakken en met zijn vrije hand zocht hij Nina's hand. Het was een tijd geleden dat hij een meisje zo ontzettend leuk had gevonden, hij vond het fijn om met Nina te zijn. En ergens vond hij het niet eerlijk dat hij het niet had verteld. Hij had dan wel onschuldig in bak gezeten, maar hij had erin gezeten en dingen gezien die hij wenste dat hij nooit had gezien. Hij had het idee dat zijn tijd daarin hem had veranderd, killer had gemaakt. Maar Nina leek zijn oude zelf weer baar boven te roepen, hij wist niet hoe ze het deed maar hij vond het fijn. Hij keek opzij naar Nina, ze leek altijd zo vrolijk. En nu hij wist wat ze had meegemaakt had hij daar nog meer bewondering voor.

chaos makes the muse

28 juli 2016 - 18:08 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling happy | at the beach with Adam

Glimlachend schudde hij zijn hoofd.
'Nee, dat was geen medelijden-kus,' beaamde hij tot mijn grote opluchting.
'En ik ben het met je eens. Dat het ontzettend goed voelde,' vervolgde hij met een grijns.
Ik liet het toe dat hij zijn linkerhand in mijn nek legde en me opnieuw kuste. Terwijl hij zijn andere hand over mijn rug liet glijden, voelde ik aan alles dat er iets veranderd was. Zijn bewegingen voelden zelfverzekerder, iets wat ik erg aantrekkelijk vond. Ik had het schattig gevonden dat hij voorzichtig de grenzen had afgetast, maar vond het meer dan prettig dat hij nu meer de controle nam.
De kus stopte voor mijn gevoel veel te vroeg en hij keek me lachend aan.
'Zullen we verder gaan met onze wandeling?' vroeg hij, waarna hij zijn slippers van de grond raapte. Ik volgde zijn voorbeeld en haakte mijn wijsvinger achter de bandjes van mijn schoenen. Toen Adam mijn hand vastpakte, kneep ik er even in. Het was lang geleden dat ik me zo prettig bij iemand had gevoeld en voor het eerst sinds de dood van mijn ouders, had ik het gevoel dat ik een echte connectie had met iemand. Iemand die om me gaf en me niet alleen wilde gebruiken.
'Graag, al is af en toe een kleine onderbreking ook welkom,' zei ik met een lach.
Terwijl we liepen voelde ik de wind door mijn haren waaien. Hoewel het warm was, voelde dat als een lichte verkoeling. Even zonk ik weg in de complete chaos die in mijn hoofd afspeelde. Natuurlijk had ik Adam vanaf onze ontmoeting direct aantrekkelijk gevonden, ik was me er alleen niet van bewust dat dit gevoel wederzijds was. Ik besefte mezelf dat ik hier wel vanuit ging. Adam leek me niet het type om zo maar met een meisje te zoenen, daar was hij te zorgzaam voor. Natuurlijk was het me wel eens opgevallen dat hij naar me keek, maar ik had niet durven hopen dat hij me zo leuk vond dat hij met me wilde zoenen. Onbewust dacht ik aan wat dit voor onze verdere vriendschap zou gaan betekenen.
'Dat was best onverwacht, King,' sprak ik toen mijn gedachten uit. Ik lachte even naar hem.
'Maar dat is niet erg, ik hou wel van verrassingen,' voegde ik toe. Het was waar. Adam had me op positieve wijze uit balans gebracht en ik genoot van elk moment. Ik liet mijn hoofd even op zijn bovenarm rusten.
'En nu we elkaar toch beter leren kennen, vertel eens over jezelf! Wat moet ik echt weten van Adam King?' vroeg ik geïnteresseerd.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

28 juli 2016 - 21:53 Douceur is offline

Douceur 2758

'Graag, al is af en toe een kleine onderbreking ook welkom,' zei Nina met een lach. Ook op het gezicht van Adam verscheen een glimlach. Er kwam een zacht briesje op wat enigszins voor wat verkoeling zorgde.
'Dat was best onverwacht, King, maar dat is niet erg, ik hou wel van verrassingen,' Nina keek hem even lachend aan. Adam lachte in zichzelf, voor hem was het niet totaal een verrassing. Hij had Nina al die tijd al erg aantrekkelijk gevonden, maar op de een of andere manier hing er deze avond een andere sfeer om hen heen. De avond was begonnen met uitdagende opmerkingen, dat was niets nieuws, hij was het zelfs van haar gewend. Maar op het feest had hij een hele andere kant van Nina te zien gekregen. Nerveus en een tikkeltje verlegen.
'En nu we elkaar toch beter leren kennen, vertel eens over jezelf! Wat moet ik echt weten van Adam King?' Onderbrak Nina abrupt zijn gedachtes. Hij lachte even naar haar. Hij was niet graag zelf het gespreksonderwerp, maar dat besloot hij voor zich te houden en toch wat over zichzelf te vertellen, zodat hij, op zijn beurt, het ook aan Nina zou kunnen vragen. Hij keek haar even kort aan.
'Nou, ik kom uit Canada, maar dit wist je al.' Begon hij lachend, niet wetend waar hij moest beginnen of waar Nina op doelde.
'Ik heb twee zusjes, een van achttien en een van vijftien. Uhm..' Adam dacht even na. 'Ik houd van sneeuw en regen, dus vraag me niet waarom ik naar Miami ben gekomen, want dat weet ik zelf ook niet.' Hij keek even op zijn naar Nina, hij probeerde erachter te komen wat ze van hem zou willen weten.
'Ik wilde graag leraar worden, maar werk nu in de bediening bij een restaurant.' Hij zuchtte even. 'Als je bijlessen Frans nodig hebt kun je bij me terecht.' Hij lachte naar Nina, aan Frans had je hier in Miami bijzonder weinig. 'Mijn vader vind dat ik me te snel aan dingen hecht en kan daar niet zo goed tegen.' Hij beet even op zijn lip. De band met zijn vader was altijd wat stroef geweest, je zou Adam een moederskindje kunnen noemen.
'En hoe zit het met jou? Of wil je nog meer weten?' Hij grijnsde even naar Nina. Ergens wilde hij alles over haar weten, maar hij wist dat hij dan ook meer over zichzelf los moest laten. Als ze alles over hem wist zou ze misschien niets meer met hem te maken willen hebben en dat wilde hij helemaal niet. Op dit moment was het zo perfect en dat wilde hij niet verpesten.

chaos makes the muse

28 juli 2016 - 23:15 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling happy | at the beach with Adam

Even lachte hij naar me, al kon ik zien dat er ongemakkelijkheid achter zijn glimlach verscholen lag. Ik wist dat Adam niet het type was om veel over zichzelf te praten, wat ergens ook een mooie eigenschap was. Hij kon zijn aandacht volledig op anderen richtten en voor hen zorgen. Ondanks dit, begon hij te praten.
'Nou, ik kom uit Canada, maar dat wist je al,' zei hij lachend.
'Ik heb twee zusjes, een van achttien en een van vijftien. Uhm..' vervolgde hij toen. Ik merkte dat hij even nadacht. Waarschijnlijk was ik vaag geweest in mijn verzoek om meer over hem te weten te komen, maar dit deed ik vaker. Wat mensen uit zichzelf vertelden vond ik vaak tekenend voor hoe ze waren als persoon. Op dit moment was Adam dingen aan het vertellen waarvan hij dacht dat ze belangrijk waren om over hem te weten, dat vond ik stukken waardevoller dan een inhoudsloos gesprek met standaard vragen die je iedereen stelde. Ik had het gevoel dat ik op deze manier echt meer over hem te weten zou kunnen komen.
'Ik houd van sneeuw en regen, dus vraag me niet waarom ik naar Miami ben gekomen, want dat weet ik zelf ook niet,' vervolgde hij toen, waarna hij even naar me keek. Ik knikte. Als echte Brit, hield ik ook van regen. Sneeuw zagen we niet vaak, maar regen des te meer. De geur van de straten na een flinke regenbui was een geur die ik bijna dagelijks miste. Regen zorgde voor een schoon en opgeruimd gevoel. Ik had nooit verwacht dat ik de natte, grauwe dagen uit Engeland zou gaan missen.
'Ik wilde graag leraar worden, maar werk nu in de bediening in een restaurant. Als je bijlessen Frans nodig hebt kun je bij me terecht,' zei hij met een lach.
'Wow, je spreekt dus letterlijk de taal van de liefde, sexy hoor,' zei ik plagerig. Er zat echter een kern van waarheid in mijn opmerking. Mannen die meer talen spraken, vond ik nou eenmaal aantrekkelijk.
'Mijn vader vindt dat ik me te snel aan dingen hecht en kan daar niet zo goed tegen,' zei hij, waarna hij op zijn lip beet. Even keek ik hem niet-begrijpend aan. Ik had tot nu toe juist het gevoel gehad dat het Adam altijd lukte gepaste afstand te bewaren. Natuurlijk hadden we voor vanavond vaker met elkaar geflirt, maar dit was de eerste keer dat ik het gevoel had dat hij me echt dichtbij hem liet komen. Op de een of andere manier kwam hij altijd wat gereserveerd over, niet kil of onvriendelijk, maar wel met de nodige afstand. Ik besloot dat dit niet het goede moment was om erover door te vragen, maar besloot dat ik er op een later moment op terug wilde komen.
'En hoe zit het met jou? Of wil je nog meer weten?' vroeg hij toen met een grijns.
'Ik wil alles weten, maar we zullen netjes om de beurt praten,' zei ik, eveneens met een brede glimlach. Even deed ik alsof ik diep nadacht. Ik haalde mijn hand door mijn haar en begon toen te praten. Zolang ik bepaalde onderwerpen kon vermijden, vond ik het niet erg om over mezelf te vertellen. Wanneer ik zelf aan het woord was, had ik volledige controle over wat ik vertelde en dat beviel me wel. De echte serieuze onderwerpen zou ik hem een andere keer opbiechten, deze avond was te mooi om te verpesten met verhalen over depressies en grote hoeveelheden alcohol.
'Mijn eerste naam is niet Nina, maar James, zo staat het ook op mijn paspoort. Mijn moeder dacht negen maanden lang dat ik een jongetje zou worden en wilde niet anders dan dat ik James zou gaan heten. Zelfs toen ik een meisje bleek te zijn, hebben ze me zo genoemd. Gelukkig waren ze wel zo slim om van mijn tweede naam Nina te maken, naar de moeder van mijn vader. Sinds ik me kan herinneren stel ik mezelf altijd voor als Nina,' vertelde ik, waarna ik even in de lach schoot. Ik besefte me dat ik dit nog nooit tegen iemand had gezegd.
'Ik heb drie jaar geneeskunde gestudeerd en was net met mijn specialisatie, traumachirurgie, begonnen toen ik tijdelijk stopte. Over een paar jaar zul je me dokter McQueen moeten noemen,' ging ik verder. Ik vertelde niet waarom ik gestopt was, en babbelde snel verder in de hoop dat Adam er niet over door zou vragen.
'Ik heb in de eerste Harry Potter film gespeeld, wat echt niks voorstelde. Ik was figurant en ben welgeteld anderhalve seconde in beeld, maar toch. Als echte Engelse is dat een ware trots, dat snap je wel. Mijn lievelingskleur is geel en je mag me altijd wakker maken voor citroenijs.' Even pauzeerde ik.
Ik keek Adam geïnteresseerd aan.
'Jouw beurt voor een volgend stuk van je verhaal,' zei ik met een bemoedigende glimlach.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

29 juli 2016 - 0:59 Douceur is offline

Douceur 2758

'Ik wil alles weten, maar we zullen netjes om de beurt praten,' zei Nina met een brede glimlach. Hij zag hoe ze haar hand door haar haren haalde
'Mijn eerste naam is niet Nina, maar James, zo staat het ook op mijn paspoort. Mijn moeder dacht negen maanden lang dat ik een jongetje zou worden en wilde niet anders dan dat ik James zou gaan heten. Zelfs toen ik een meisje bleek te zijn, hebben ze me zo genoemd. Gelukkig waren ze wel zo slim om van mijn tweede naam Nina te maken, naar de moeder van mijn vader. Sinds ik me kan herinneren stel ik mezelf altijd voor als Nina,' Vertelde Nina hem. Er verscheen en lach rond zijn lippen en voordat hij erop kon reageren vervolgde ze:
'Ik heb drie jaar geneeskunde gestudeerd en was net met mijn specialisatie, traumachirurgie, begonnen toen ik tijdelijk stopte. Over een paar jaar zul je me dokter McQueen moeten noemen,'
Adam was onder de indruk, hij wist dat ze niet dom was, maar hij had dit niet verwacht en niet achter Nina gezocht. 'Daar heb ik geen moeite mee.' Grijnsde hij.
'Ik heb in de eerste Harry Potter film gespeeld, wat echt niks voorstelde. Ik was figurant en ben welgeteld anderhalve seconde in beeld, maar toch. Als echte Engelse is dat een ware trots, dat snap je wel. Mijn lievelingskleur is geel en je mag me altijd wakker maken voor citroenijs.' Vertelde Nina. Adam lachte kort naar haar.
'En ook nog actrice, zo zo.' Zei hij quasi verwonderd. Hij kreeg een nieuwsgierig blik van Nina.
'Jouw beurt voor een volgend stuk van je verhaal,' zei ze met een glimlach.
Hij knikte. 'Zo interessant ben ik nu ook weer niet, maar vooruit.' Hij dacht even na.
'Mijn tweede naam is Ivan, ik zou niet weten waarom aangezien er niemand in mijn familie zo heet. En om eerlijk te zijn ben ik ook niet zo gek op die naam.' Hij lachte even naar Nina.
'En Queen heeft haar naam te danken aan mijn achternaam, maar dat begreep je vast al. Ik kreeg haar twee jaar geleden van mijn ouders. Mijn ouders heb ik niet meer gezien sinds ik hier zit, net als mijn zusjes. Mijn jongste zusje, Amber, zoekt nog wel eens contact via Whatsapp en dat vind ik ook wel fijn, ze laat me vaak weten hoe het er thuis voor staat.' Hij slikte even toen hij besefte dat hij haar nog het meest miste. Christy was altijd haar eigen weg gegaan en had, volgens zijn vader, meer ballen dan Adam, maar Amber was van kleins af aan veel in zijn buurt geweest.
'Ik lijk precies op mijn vader, maar ik heb het karakter van mijn moeder.' Hij stopte even omdat hij twijfelde aan het nut ervan wat hij vertelde.
'Mijn lievelingskleur is groen en 's nachts wakker maken hoeft bijna nooit, ik ga vaak pas laat slapen. Maar is het nodig neem dan aardbeien mee.' Hij grijnsde even naar Nina. Kort draaide hij zich om om achter zich te kijken. Ze hadden al een flink eind gelopen en de muziek van het feest klonk steeds zachter. De drukte van de stad leek steeds verder weg en alleen Nina en hijzelf deden er op dit moment toe. Hij voelde de druk iets toenemen, hij kreeg opnieuw de neiging haar ook de negatieve dingen over zijn verleden te vertellen, er was hier verder niemand die hen kon horen.
'Ik heb-' Hij stopte op tijd, hij ging het niet verpesten. Wanhopig zocht hij naar iets waarmee hij de zin die was begonnen af kon maken.
'Ik heb een zwak voor de muziek van The Red Hot Chili Peppers.' Hij lachte kort naar Nina.
'Jouw beurt?' Zei hij meer vragend dan dat de bedoelig was.

chaos makes the muse

29 juli 2016 - 12:10 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling happy | at the beach with Adam

'Zo interessant ben ik nu ook weer niet, maar vooruit,' zei Adam, waarna hij even nadacht. Ik was te nieuwsgierig naar zijn verhaal, dus onderbrak ik hem niet. Het liefst had ik echter gezegd dat ik hem wel degelijk interessant vond. Het was geen leugen dat ik alles over hem wilde weten.
'Mijn tweede naam is Ivan, ik zou niet weten waarom aangezien er niemand in mijn familie zo heet. En om eerlijk te zijn ben ik ook niet zo gek op die naam,' vertelde hij, waarna hij even naar me lachte.
'En Queen heeft haar naam te danken aan mijn achternaam, maar dat begreep je vast al. Ik kreeg haar twee jaar geleden van mijn ouders. Mijn ouders heb ik niet meer gezien sinds ik hier zit, net als mijn zusjes. Mijn jongste zusje, Amber, zoekt nog wel eens contact via Whatsapp en dat vind ik ook wel fijn, ze laat me vaak weten hoe het er thuis voor staat,' vervolgde hij. Het ontging me niet dat hij even slikte. Hoewel ik nooit broertjes of zusjes had gehad, kon ik me voorstellen hoe het moest zijn om mensen die zo dicht bij je staan te moeten missen. Net toen ik hem een voorstel wilde doen, sprak hij verder.
'Ik lijkt precies op mijn vader, maar ik heb het karakter van mijn moeder. Mijn lievelingskleur is groen en 's nachts wakker maken hoeft bijna nooit, ik ga vaak pas laat slapen. Maar is het nodig neem dan aardbeien mee,' besloot hij.
Hij lachte even naar me en draaide zich toen om. Toen ik kort over mijn schouder keek, merkte ik dat we een eind hadden gelopen. De muziek klonk gedempt en de mensen die bij het feest waren, waren slechts vage schimmen.
'Ik heb-' begon hij toen, maar voor hij een volledige zin had uitgesproken, stopte hij met praten. Even keek ik hem verbaasd aan.
'Ik heb een zwak voor de muziek van The Red Hot Chili Peppers,' zei hij toen met een lach. Even keek ik hem schattend aan. Ik was ervan overtuigd dat dit niet de opmerking was die hij eerder had willen maken, maar besloot er niks van te zeggen. Adam zou delen met mij wat hij wilde en als hij iets liever voor zichzelf hield, was dat zijn goed recht. Hoewel ik me dat besefte, knaagde mijn nieuwsgierigheid aan me.
'Jouw beurt?' zei hij vragend, waardoor ik moest lachen. Even keek ik hem aan. Ik had het heerlijk gevonden om naar hem te luisteren. Adam had een bepaalde houding die rustgevend op me werkte. Wanneer ik bij hem was, voelde ik me ontspannen.
'Je zou je zusjes eens moeten uitnodigen om hierheen te komen, dat vinden ze vast leuk. Ik zou ze ook graag ontmoeten,' begon ik zonder al teveel na te denken. Ik voelde hoe ik begon te blozen. Rustig, McQueen, je schrikt hem af! dacht ik direct nadat ik uitgesproken was. Als er iets was wat ik niet moest doen, was het te hard van stapel lopen. Misschien vond Adam me gewoon leuk als flirt en dan was ik nu al bezig met familie ontmoetingen plannen. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan.
'Al hoef je mij natuurlijk niet voor te stellen, ik bedoel, we kennen elkaar nog niet zo lang en zo,' babbelde ik snel verder. Even pauzeerde ik om diep adem te halen. Tot mijn grote ergernis merkte ik dat ik weer nerveus begon te worden. Ik vond Adam nou eenmaal zo leuk en ik wilde zo graag een goede indruk op hem maken dat ik van de zenuwen het tegenovergestelde bereikte.
'Maar goed, het was mijn beurt,' zei ik toen, met een gespannen glimlach. Even dacht ik na over wat ik hem kon vertellen.
'Mijn ouders hebben het lingeriemerk McQueens opgericht en nadat.. na het ongeluk werd ik de eigenaar. Ik heb echter bijna alles uitbesteed omdat ik ontzettend slecht ben met getallen en ik bang was dat ik hun nalatenschap zou verpesten,' vertelde ik. Direct was ik me ervan bewust dat ik nu behoorlijk persoonlijke dingen aan het vertellen was, maar op de een of andere manier voelde het vertrouwd om Adam wat meer van mezelf te laten zien.
'Ik lijk juist precies op mijn vader, zowel qua uiterlijk als qua innerlijk. Hij vond het geweldig dat ik ging studeren, mijn moeder wilde echter liever dat ik het bedrijf over zou nemen,' vervolgde ik met een lach. De gedachte aan mijn ouders deed altijd pijn, maar door over ze te praten, had ik altijd het gevoel alsof ze weer even bij me waren.
'Ik werk nu achter de bar en ik heb een uitzonderlijk talent voor het mixen van cocktails, al proef ik ze nooit, dus misschien zijn ze wel heel vies,' vervolgde ik toen lachend. 'En als ik alleen thuis ben, luister ik altijd naar Adele, al moet je dat gehoord hebben, ik probeer er zelf altijd nog bovenuit te zingen,' ging ik verder. Even moest ik lachen bij de gedachte dat Adam me had horen zingen.
'En ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad,' besloot ik toen, al kreeg ik direct spijt van mijn laatste opmerking. Als Adam me echt zag als just a flirt vertelde ik hem veel te veel persoonlijke dingen. Daarbij wilde ik niet wanhopig overkomen, hoe het nu tussen ons was voelde vertrouwd en veilig en ik wilde niet dat dat veranderde omdat ik teveel over mezelf losliet en hij zich daar ongemakkelijk over ging voelen.
'Sorry als ik teveel vertel, hoor. Mijn vader zei vroeger altijd al dat ik in de politiek moest gaan omdat ik zo goed kan praten,' zei ik, in een soort poging om me te excuseren voor mijn praatgedrag.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

29 juli 2016 - 13:15 Douceur is offline

Douceur 2758

'Je zou je zusjes eens moeten uitnodigen om hierheen te komen, dat vinden ze vast leuk. Ik zou ze ook graag ontmoeten,' Hoorde hij Nina zeggen, waarna er een lichte blos op haar wangen verscheen. Hij glimlachte even naar Nina, hij vond haar gedachtegang leuk. Hij had er al vaker aan gedacht ze te vragen, maar wist dat het problemen met zich mee kon brengen.
'Al hoef je mij natuurlijk niet voor te stellen, ik bedoel, we kennen elkaar nog niet zo lang en zo,' Nina praatte snel en een tikkeltje nerveus, hij besloot er verder niet op in te gaan en gewoon af te wachten wat ze verder nog te zeggen had.
'Maar goed, het was mijn beurt,' Ging Nina verder met een geforceerde glimlach.
'Mijn ouders hebben het lingeriemerk McQueens opgericht en nadat.. na het ongeluk werd ik de eigenaar. Ik heb echter bijna alles uitbesteed omdat ik ontzettend slecht ben met getallen en ik bang was dat ik hun nalatenschap zou verpesten,' Terwijl Nina rustig verder babbelde liet Adam een glimlach op zijn gezicht verschijnen, hij was zelf ook nooit goed geweest met getallen.
'Ik lijk juist precies op mijn vader, zowel qua uiterlijk als qua innerlijk. Hij vond het geweldig dat ik ging studeren, mijn moeder wilde echter liever dat ik het bedrijf over zou nemen, Ik werk nu achter de bar en ik heb een uitzonderlijk talent voor het mixen van cocktails, al proef ik ze nooit, dus misschien zijn ze wel heel vies,' Nina lachte even en ging toen weer verder.
'En als ik alleen thuis ben, luister ik altijd naar Adele, al moet je dat gehoord hebben, ik probeer er zelf altijd nog bovenuit te zingen,' Adam moest lachen, hij had haar inderdaad weleens horen zingen, maar het was nooit echt tot hem doorgedrongen dat zij dat was geweest.
'En ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad, Sorry als ik teveel vertel, hoor. Mijn vader zei vroeger altijd al dat ik in de politiek moest gaan omdat ik zo goed kan praten,' zei Nina op een toon alsof ze zich wilde verontschuldigen, al vond Adam dat niet nodig. Hij vond het leuk naar haar te luisteren en meer over haar te weten te komen.
'Maakt niet uit hoor.' Grijnsde hij even kort naar Nina.
'Hoe kan het nou dat iemand als jij nog nooit een serieuze relatie hebt gehad?' Hij liet de grijns op zijn gezicht veranderen in een vriendelijke glimlach.
'Ik heb een keer eerder een relatie gehad, maar of dat serieus te noemen was dat weet ik niet.' Hij lachte even in zichzelf. Het was zijn vijftiende tot zijn zeventiende geweest, maar hij zag haar ergens meer als een vriendin dan als iemand met wie hij een relatie had.
'Mijn vader is hart chirurg en mijn moeder is een lerares Engels op een middelbare school. Mijn vader had graag gewild dat ik in zijn voetsporen zou treden, maar het trok mij totaal niet.' Even dacht hij na wat hij nog meer over zichzelf kon vertellen, maar kon zo snel niks verzinnen. Hij hield even zijn mond en keek opnieuw achterom. Het strand was mooi en de zee was vrij rustig deze avond. Hij liet Nina los en liet zijn slippers uit zijn hand vallen, waarna hij zichzelf op het zand liet zakken en in kleermakerszit ging zitten. Hij klopte naast zich in het zand.
'Kom.' Hij lachte even naar Nina en dacht even na over de dingen die ze hem deze avond had verteld. Hij had het gevoel dat ze hem deze avond meer had verteld dan in de rest van de tijd dat ze elkaar kenden.
'Vond je het niet moeilijk om Londen achter te laten, je had daar vast nog meer familie en vrienden?' Zijn toon klonk wat onzeker, aangezien hij niet zeker was of deze vraag oké was.

chaos makes the muse

29 juli 2016 - 16:05 Cami is offline

Cami 2166

N I N A J A M E S M C Q U E E N
Twenty-four | feeling comfortable | at the beach with Adam

'Maakt niet uit hoor,' verzekerde Adam me met een lach.
'Hoe kan het nou dat iemand als jij nooit een serieuze relatie hebt gehad?' vervolgde hij, waarna zijn grijns meer op weg kreeg van een glimlach.
'Ik heb een keer eerder een relatie gehad, maar of dat serieus te noemen was dat weet ik niet,' ging hij verder. Even wilde antwoord geven, maar ik besloot hem eerst verder te laten praten.
'Mijn vader is hart chirurg en mijn moeder is een lerares Engels op een middelbare school. Mijn vader had graag gewild dat ik in zijn voetsporen zou treden, maar het trok mij totaal niet,' zei hij toen. Opnieuw keek hij achter zich, waarna hij tot mijn teleurstelling mijn hand losliet. Zijn slippers liet hij eveneens los, waarna hij zich in de kleermakerszit op het strand liet zakken. Uitnodigend klopte hij op het zand naast hem.
'Kom,' zei hij met een lieve lach. Vrijwel direct liet ik mezelf naast hem op de grond zakken. Ik ging dichtbij hem zitten en ondanks de beklemmende warmte, leunde ik met mijn lichaam tegen het zijne aan. Ons contact voelde heerlijk en op de een of andere manier begon ik te wennen aan het contact tussen onze lichamen, alsof we nooit anders hadden gedaan.
'Vond je het niet moeilijk om Londen achter te laten, je had daar vast nog meer familie en vrienden?' vroeg hij toen voorzichtig. Ik merkte aan zijn toon dat hij deze vraag wat onzeker stelde. Het was duidelijk dat hij, net als ik aan het aftasten was wat oké was om te vragen en wat niet.
'Ik mis London dagelijks. Ik kom uit een kleine familie, ik heb één oom en één tante, mijn nichtje Olivia en mijn oma Nina. Zij wonen allemaal verspreid over Engeland en mijn oma woont in Schotland. Ik ben er dus wel aan gewend dat ik hen niet zo vaak zie. Jackson en Daryl, mijn beste vrienden spreek ik bijna dagelijks via Whatsapp,' vertelde ik hem. Pas nu besefte ik me hoe weinig ik over mezelf had losgelaten. Ik wist ook niet veel over Adam, maar wat hij me alleen vanavond had verteld, was vijf keer meer dan we tot nu toe met elkaar gedeeld hadden.
'Oh en over relaties, dat ligt helemaal aan mezelf. Ik durf me niet snel kwetsbaar op te stellen en dat is natuurlijk essentieel als je een relatie aangaat met anderen. Ik heb wel eens bijna een relatie gehad, maar op het moment dat de ander de volgende stap wilde zetten, rende ik vaak snel weg. En dat terwijl ik dubbel zoveel kansen heb als de gemiddelde persoon,' zei ik lachend. Een van de dingen die Adam allang van me wist, was dat ik biseksueel was. Ik was hier altijd open over geweest en Adam had er nooit moeilijk over gedaan.
Even pauzeerde ik en drukte een kus op zijn wang. Daarna keek ik hem even aan.
'Oké, als je morgen wakker werd en er was 's nachts een wonder gebeurd, wat zou er dan veranderd zijn?' vroeg ik hem toen. Het was een van de vragen die ik tijdens mijn opleiding geneeskunde had geleerd. Het was een perfecte vraag om erachter te komen wat mensen écht wilden bereiken in hun leven. Nu ik zo geïnteresseerd was in Adam, was ik razend benieuwd naar zijn antwoord.

What a shame that the girl who once believed in fairytales and magic, had to be struck by reality with demons in her mind and the fear of never being loved.

I was an angel living in the garden of evil

Index RPG Actieve Topics Zoek