• YouTuber's Life
    RPG door OfficialCat


    •• Wat er aan vooraf ging ••
    YouTube: een site met enorm veel filmpjes en waarschijnlijk net zo veel gebruikers. Een site waar mensen filmpjes kijken voor hun plezier, maar ook maken in de hoop bekend te worden. Een site waar mensen er hun baan van hebben gemaakt om kijkers te entertainen en afhankelijk zijn van de zogenaamde ‘subscribers’. Een site waar mensen hun leven zodanig delen dat sommigen van hen gewoon geen privacy meer hebben.
    Het probleem is dat alle YouTubers de beste willen zijn. Allemaal willen ze meer abonnees, meer views, en ondertussen lopen de spanningen op. Iets wat ooit vriendschappelijke concurrentie was is veranderd in haat. Vrienden worden vijanden, en ze weten niet goed meer wie ze moeten vertrouwen. De spanningen zijn intussen zo hoog opgelopen, dat zelfs de kijkers er ‘last’ van hebben en kanten gaan kiezen.


    •• Het verhaal ••
    Het begint allemaal op de Dutch YouTube gathering van 2017. Ondanks alle vijandelijkheid naar elkaar is het de YouTubers gelukt om de fans toch een hele goede dag te bezorgen. Ook al waren zelfs de fans soms deel van de kleine probleempjes die er ontstonden.
    Tot Enzo Knol bij de ingang gevonden wordt. Dood. En dat is de druppel. Allemaal gaan ze op zoek naar de dader, maar ze zijn zo in zichzelf gedoken dat ze hun ideeën en de waarheid niet meer uit elkaar kunnen houden. Om de dader te vinden, zullen ze moeten samenwerken…


    •• Regels ••
    1. Huisregels van Quizlet: hier valt ook plagiaat onder!
    2. Maximaal 2 YouTubers per persoon
    3. Probeer het aantal jongens en meisjes gelijk te houden
    4. Houd het realistisch: geef bijvoorbeeld je YouTuber van 14 geen 600.000 subs
    5. Je bestuurt alleen je eigen personages – overleggen met anderen mag natuurlijk altijd
    6. Probeer het spammen te vermijden in de speel/rollentopics, daar hebben we een praattopic voor
    7. Maak het invullijstje zo uitgebreid mogelijk, meer info meer fun!
    8. Maak niet zomaar zonder toestemming een topic erbij!
    9. Zoals in de titel vermeld, een post moet minstens 100 woorden bevatten!
    10. En ten slotte, have fun! (Niet verplicht natuurlijk, maar daar kom je voor, toch?)


    •• Rollen ••
    Avalon "Aav" Schipper (Aavaerami) door HoIIy (Pagina 1)
    Jeremy Frieser (AltijdCompilaties) door OfficialCat (Pagina 1)
    Kacper Przybylski (KASTIOP) door ScotIand (Pagina 1)
    Roos Jansen (LuanceStories) door xAmphirite (Pagina 1)
    Joy (BeautyNezz) door TwinButterfly (Pagina 1)
    Milan Knol (DitIsMilan) door TwinButterfly (Pagina 1)
    Slava Sofya Sabokaya (Totally Slava) door Polovina (Pagina 2)
    Michael "Link" van Leeuwen (xLinkTijger) door xAmphirite (Pagina 2)
    Marijn Arthur Ellenay (Marlenay) door OfficialCat (Pagina 3)
    Sanne Bakker (SingWithSanne) door SmileNow (Pagina 3)
    Demira Vanderzeeuw (Dee) door 934 (Pagina 3)
    Jens Johnson (JFP) door WaIes (Pagina 4)
    Dionne Slagter (OnneDi) door Soco (Pagina 4)
    Don (GameMeneer) door SmileNow (Pagina 2)
    Lexa de Mol (CupOfTea) door piscine (Pagina 5)
    Gaby Oosterhof (xBlackRoses) door piscine (Pagina 6)

    •• Topics ••
    Rollentopic
    Praattopic
    Speeltopic - Hier bevindt u zich momenteel


    [ bericht aangepast op 20 dec 2016 - 7:53 ]


    (This signature is removed for copyright infringement)

    @Lies HAHA, PLOTTWIST! xD



    Oh, en OfficialCat went Chrysante

    [ bericht aangepast op 2 jan 2017 - 16:30 ]


    (This signature is removed for copyright infringement)


    Demira Vanderzeeuw ~ Dee






    Zachtjes opende mijn ogen. Ik was thuis. Hoe ik er was geraakt wist ik niet meer. Waarschijnlijk had Quin mama en papa gebeld. Ik kroop het bed uit en liep naar de woonkamer. Zachtjes snoof ik de geur op. Het rook hier naar Enzo.. Op de keukentafel lag zijn vlogcamera, ik liep erheen en pakte hem op. Hij zou zeker willen dat ik door zou gaan met vloggen? Ik klikte op de knop en de camera begon op te nemen. Ik begon te spreken: "Hallo dames en heren, tof dat jullie kijken naar een nieuwe vlog! Mijn naam is".. Nog voor ik zijn naam uitsprak barste ik uit in bittere tranen.


    falling doesn't feel this bad when i know you've fallen this way too.

    /

    [ bericht aangepast op 2 jan 2017 - 23:44 ]


    (This signature is removed for copyright infringement)

    Rosaly “Roos” Jansen

    Met: Jeremy Frieser


    “Ponyta!”

    Als de deur opengaat zie ik Jeremy. Hij staart voor zich uit, en zegt niks. In zijn ogen is af te lezen dat hij heel ergens anders is met zijn gedachten dan bij mij.
    Ik schraap mijn keel. “Jeremy Frieser.” Hij lijkt op te schrikken uit zijn gedachten, en kijkt me aan. “Oh- eh- wat- ja, Roos?”
    Ik zucht licht. Nog voor ik iets kan zeggen trekt hij mij naar binnen, doet de deur achter me dicht en zegt: “Roos, je moet me geloven als ik zeg dat ik niet heb gemoord. Zo’n persoon ben ik niet. Dat zou je moeten weten. Enzo en ik zijn goede vrienden, dat zijn we altijd al geweest. Ik zou het niet over mijn hart verkrijgen om die jongen ook maar een beetje pijn te doen. Geloof me Roos, ik heb niks gedaan.”
    “Dat weet ik,” zeg ik met een klein stemmetje. En ik had mijn mond moeten houden. Had het daarbij moeten laten. Maar dat doe ik niet. Ik kan mezelf wel voor het hoofd slaan als ik zeg: “Ik was erbij, Jer. Jij niet.”
    Hij kijkt me aan, en dan besef ik het me. Ongeloof is in zijn ogen af te lezen. “Jij…” stamelt hij.
    “Het spijt me, Jer.” Ik voel tranen in mijn ogen opwellen, en ik laat ze stromen. Er is geen reden om ze binnen te houden. “Ik…”
    “Wat heb je gedaan, Roos?” Zijn stem klinkt zacht, breekbaar, maar dan wordt zijn stem luider. “Wat heb je gedaan?!”
    Er valt een stilte, en dan besef ik me dat het geen verwijt is. Het is een vraag.
    “I-ik heb hem bij zijn armen gegrepen.” Tegen Jeremy kan ik niks anders dan de waarheid vertellen. “Ik duwde hem tegen de grond en-” De brok in mijn keel maakt het onmogelijk om nog verder te vertellen. De wereld om me heen draait, en mijn benen houden me niet lang meer.
    Nog een stilte. We kijken elkaar aan. En dan zak ik door mijn benen, val ik op de grond. Ik steek uit reflex mijn hand uit, maar ik raak de grond voor Jeremy de kans krijgt om mijn hand te pakken.
    Hij kijkt naar me, naar mijn hand, terwijl ik hem dringender, smekender aankijk. En dan doet hij iets wat ik niet verwacht. Hij draait zich om, en zijn stem lijkt ver weg als hij zegt: “De deur is achter je.”
    “Ik heb niet gemoord, Jer,” stamel ik, bijna onhoorbaar. “Ik ben geen moordenaar. Ik was niet degene die het mes duwde.”
    “Je was niet degene die het mes duwde. Maar je bent wel een moordenaar, net als alle anderen die je hebben geholpen.” Ik tast om me heen, en probeer niet te laten merken hoe hard zijn woorden bij me aankomen. Ik grijp me vast aan zijn kapstok en trek mezelf overeind. Ik open de deur, en net voor de deur in het slot valt hoor ik Jeremy nog zeggen: “En, Rosaly Jansen, het is uit.”





    Michael “Link” van Leeuwen


    “Fuck YOLO, ik ben een pjoes met negen levens.”

    Eenmaal thuis kan ik het niet opbrengen om een video te maken, dus schrijf ik op Twitter: ‘Geen video voor vandaag! I’m sorry guys, maar de reden is wel bekend.’ Meteen krijg ik al een reactie: ‘@xRegenwolk: Mwoaan, dan heb ik geen video die me op kan vrolijken.’ Ik herken haar. Ze is de vriendin van Marijn, en ze maakt goede video’s. Ik kijk elke woensdag haar video’s op zijn kanaal.
    Dan vraag ik me af of ze al weet van het feit dat haar vriend heeft meegeholpen aan de moord. Hoewel er vast wel inspringers zullen zijn, weet ik van de meesten wel of ze schuldig of onschuldig zijn. Maar ik wil niet klikken, dus houd ik mijn mond.

    Dan open ik Whatsapp. Bovenaan staat de groepsapp van onze squad, met 247 ongelezen berichten, allemaal nog van voor de DYTG. Ik ga naar groepsinfo en zet Jeremy vervolgens uit de groep. Meteen vraagt Joost: ‘En Link, vertel eens, wat heeft Jer nou weer gedaan?😂’ Ik antwoord: ‘Joost, dit is serieus. Heb je gehoord wat er gebeurd is op de DYTG?’
    ManOManMan is aan het typen… Het verdwijnt even snel als het is gekomen. Even flitst HutLosertjuh is aan het typen… nog even over het scherm, maar ook dat is al snel weer weg. Na ongeveer een minuut zegt Joost: ‘Leg eens uit.’ Minder dan een halve seconde daarna appt Harm: ‘Heeft Jeremy dat gedaan?’
    ‘Wat?’ is Joost’s reactie. ‘Eén woord. Enzo.’ antwoordt Harm. ‘Oh, dat.’ reageert Joost. Even is het stil. ‘Wacht, bedoel je dat…’ zegt Joost dan.
    Ongeloof. Ik wil het net zo graag als zij, dat Jeremy onschuldig is. Maar voor mijn vrienden houd ik niks verborgen. En dus zeg ik: ‘Hij had een mes. Een bebloed mes.’
    ‘Jer een moordenaar? Ik geloof er niks van.’
    En toch is het zo.

    “En dan zeg ik nog maar één ding, en dat is: later, later.”


    The Sea, once it casts its spell, holds one in its net of wonder forever

    Kacper Przybylski • KASTIOP
    Belgische (game)YouTuber


    Ik sta voor de deur van ons huis. Het huis van Bert, Dennis, Quinten, Rayan en mij. Ik hoop dat ze niet wakker zijn. Maar natuurlijk zijn ze dat wel, het nieuws van Enzo Knol heeft hen vast ook al bereikt. En zij weten niet dat ik de moordenaar ben.
          Het lijkt alsof een koude hand mijn hart omsluit. Wat als ze erachter komen dat ze allemaal al maanden met een moordenaar het huis hebben gedeeld? Ze zouden alle contacten verbreken, mij misschien zelfs uit het huis zetten. En mijn geheim zal al zeker niet veilig zijn voor YouTube. Ik kan ook niet terug naar mijn oude huis. Mijn familie zou mij verafschuwen.

          Mijn hand, met de huissleutel erin geklemd, staat op het punt de deur open te doen.
    Dan stop ik hem weg en ik zak tegen de muur achter het huis.
    Zo blijf ik de hele nacht zitten.


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    /

    Ik maak echt te veel fouten. Binnenkort een nieuwe muis kopen die niet automatisch naar verzenden gaat dan xD

    [ bericht aangepast op 6 jan 2017 - 11:19 ]


    (This signature is removed for copyright infringement)

    Rosaly “Roos” Jansen


    “Ponyta!”

    Verdomme, Darnell, verdomme. Waarom moet ík nou weer dat mes wegbrengen? Kan je dan niks zelf?
    Had je niet iets anders kunnen bedenken dan een mes - het moordmes - in mijn handen te duwen, terwijl je mijn rode, betraande ogen zag, en zei dat ik het naar Kacper moest brengen?
    Ach ja, veel zin heeft het ook niet om erover na te denken. Ik stop het mes zo diep mogelijk weg in de binnenzak van mijn jas, terwijl ik naar huis loop.
    Misschien is het wel beter, nu ik afleiding nodig heb van alles wat met Jer te maken heeft. Het enige waar ik nu aan kan denken, is hem. Jeremy Frieser, de eigenaar van het kanaal AltijdCompilaties, die ooit mijn vriend is geweest. Ik kan het hem eigenlijk niet kwalijk nemen om het uit te maken omdat ik heb geholpen met de moord. Maar om eerlijk te zijn had ik van hem verwacht dat hij me zou steunen, ook in deze situatie. Nu heb ik niemand meer.
    Eenmaal thuis aangekomen ren ik gelijk naar boven, gooi ik mijn jas over een stoel en plof ik neer op mijn bed. Het is onderhand avond geworden, en ik wil niks anders dan slapen. Voor ik het doorheb, zijn mijn ogen dichtgevallen.
    En toch lijkt het alsof iemand wil dat ik dat mes deze nacht nog wegbreng. Als ik overeind schiet, badend in het zweet, is het halfvier. Aan de ene kant ben ik verschrikkelijk moe en wil ik alleen maar slapen, maar aan de andere kant ben ik klaarwakker. Ondanks alles hijs ik mezelf uit bed, trek mijn jas aan en ga naar beneden om het huis te verlaten. Het is ver rijden naar Kacper - hij woont immers in België - maar ik heb het er voor over. Waarom? Geen idee. Waarschijnlijk de afleiding.

    Als ik er bijna ben bedenk ik me dat ik alles moet doen om te voorkomen dat Jeremy hier achter komt - anders is het voorgoed voorbij. Kacper en hij zijn elkaars grootste vijand. Maar wat maakt het eigenlijk uit, nu het toch al ui-
    Nee Roos, niet aan denken. Toch kan ik niet voorkomen dat er een traan over mijn wang loopt.
    Ik parkeer mijn auto, en stap uit. Hier zou het moeten zijn. Ik moet wel oppassen, aangezien hij met vier anderen woont, en het is vijf uur in de ochtend. Net als ik wil aanbellen, zie ik hem zitten, buiten, tegen de muur van het huis. Verbaasd vraag ik: "Wat doe je daar? Hoor je niet binnen te zitten?"

    [ bericht aangepast op 6 jan 2017 - 12:34 ]


    The Sea, once it casts its spell, holds one in its net of wonder forever