[RPG // 200 // Speeltopic] Durmstrang Institute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker — • Molokov Captain — Vincent Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Vincent Seeker — • Ranaulph Captain — Saengdao Chaser — Saengdao Chaser — Chaser — Beater — Nathaniel Beater — Keeper — Brooke Seeker — Elea • Rhoswen Captain — Alexander Chaser — Stella Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Alexander Seeker — • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (EASE) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[ bericht aangepast op 30 dec 2016 - 22:15 ]

---

take me back to the basics and the simple life

16 • PUREBLOOD • RANAULPH • SEEKER • HALLWAYS • ALONE[ Hummend loop ik in mijn eentje richting de keukens. Ik heb honger en ik wil eten. Het kan me niet schelen dat we net gezamenlijk hebben gedineerd, ik wil eten en wel nu. Die huiselfen moeten me maar wat gunnen. Veel keus hebben ze niet, want ze zijn toch maar de slaafjes van Durmstrang. Net goed, het zijn verder toch maar domme dieren, of in welke familie ze ook thuishoren. Mijn maag besluit precies op dat moment maar het geluid van een stervende walvis na te doen door dramatisch te grommen en piepen en ik versnel mijn pas zodat ik eerder wat in mijn mond kan schuiven en de walvis weer op kan laten leven. Of kan laten sterven. Either way zal hij zijn mond houden. Op de gang hoor ik stemmen en zacht gehijg en ik trek mijn wenkbrauwen op. Wow, die zijn er snel mee. Hebben ze elkaar de hele vakantie gemist en besluiten ze nu om elkaar eens even goed en stevig gedag te zeggen? Maar het is nóg grappiger dan ik had gedacht. Op de gang staan Mari en Sebastian in een innige omhelzing met elkaar en hun lippen toch wel heel dichtbij elkaar. Mari's handen liggen tot mijn verbazing vol op Sebastians kont en enkele seconden lang staar ik naar het beeld voor me. Goed dan.       'Wel,' begin ik om ze te storen. Ik kan het niet helpen, maar het doet me toch wel een klein beetje zeer om ze zo te zien. Waren ze niet uit elkaar gegaan? Hadden ze geen punt achter hun relatie gezet? Sterker nog: had Sebastian het niet uitgemaakt omdat ze een halfbloedje was? Sindsdien was hij met mij aan het vozen en ik kan niet zeggen dat ik daar heel veel moeite mee had. Hij is lang, gespierd en erg knap, wie zegt daar nou 'nee' tegen? 'Leuk jullie weer te zien na deze lange vakantie,' glimlach ik zoetjes naar het verstrengelde tweetal. Als ik enkele minuten later was geweest, weet ik niet wat ik hier aangetroffen had. Zouden de kledingstukken dan al verspreid over de grond liggen? Zou ik naar Sebastians naakte kont aan hebben gekeken terwijl hij Mari tegen de muur aan nam? Je weet het nooit met hem, alles is mogelijk. En ik kan het weten. Ik richt mijn blik op Sebastian en kijk hem kort recht aan. Dit kan hij me niet maken. Ik laat niks merken van mijn innerlijke tweestrijd en ik sla mijn armen over elkaar heen waarna ik tegen de muur leun en glimlach. Reken maar niet dat ik met blozende wangetjes omdraai en wegloop van dit schouwspel. Ik wil ze zo ongemakkelijk laten voelen dat ze vanzelf zullen stoppen met hun vunzige praktijken. Ja, als Mari eens wist van de stomende ontmoetingen tussen mij en Sebastian, zou zíj rood aanlopen.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

---

---

‘Misschien vind ik dat wel helemaal niet erg.’       Sebastian kan niet anders dan zachtjes glimlachen tijdens de kus, Mari nam vele malen meer initiatief dan hij gewend was tijdens hun relatie — wat hem uitermate beviel. Wanneer haar kleine handen zijn achterste bereiken, glijdt er een zacht gegrinnik over zijn lippen.       ‘Ik merk dat je goed getraind hebt afgelopen zomer. Misschien moet ik dan toch maar mee, wanneer je gaat skiën. Alleen dan moet je het me wel eerst leren, anders breek ik mijn beide benen en moet je de hele vakantie mijn butler spelen. . . Al klinkt dat ook niet te erg.’       Voorheen had Sebastian zich proberen in te houden, maar de gedachten om samen met Mari in een skihut te zitten terwijl ze voor elkaar konden zorgen (met alle gevolgen van dien) weet een zachte kreun over zijn lippen te ontlokken. Damn, wie was deze jongedame? Sebastians lippen glijden langzaam open, terwijl hij Mari dichter tegen zich aan tracht te trekken — zorgvuldig het gebied rondom zijn kruis vermijdend aangezien dat wellicht ietwat té wanhopig over zou komen.       ‘Wel, leuk jullie weet te zien na deze lange vakantie.’       Grommend weet Sebastian zijn hoofd terug te trekken van Mari, zijn armen blijven rondom haar middel liggen. Wie haalde het in Godsnaam in zijn hoofd om hem te storen tijdens een zoensessie? Sebastians zelfzekere glimlach is binnen enkele seconden bevroren als hij Elea tegen de muur tegenover hen ziet leunen, een zoete glimlach om haar volle lippen — lippen die hij honderden keren had gezoend. Elea en hij hadden nooit ofte nimmer een relatie gehad, ten minste: geen uitgesproken relatie. Nadat ze enkele keren in bed waren beland, heeft hij een inzinking bij haar gehad omdat hij Mari te erg mistte — sindsdien waren hun avonturen tussen de lakens anders geworden, zachter. Sebastian had weer het gevoel gehad dat iemand hem lief had, en dan niet alleen om zijn lichaam of zijn status.       ‘Hé, Elea.’ Sebastians lippen krullen omhoog in een warme glimlach. Hoe ongemakkelijk de situatie ook mocht zijn: hij was blij om Elea (en haar lichaam) weer te zien. Daarnaast was hij haar niets verplicht, wat tevens ook gold voor Mari. ‘Altijd fantastisch om jou weer te zien, schoonheid. Als je wat later was gekomen, was ik voor het eerst in m’n leven gewoonweg besprongen in de gangen van Durmstrang.’ Grijnzend kijkt Sebastian op Mari neer, zijn armen nog steeds rondom haar middel geslagen. Alhoewel hij haar eerste instinct had gevoeld dat ze had willen wegtrekken uit zijn greep, hield hij haar dicht tegen zich aan. ‘Niet dat ik daar problemen mee heb, natuurlijk. Daarbij, het was gedoemd eens te gebeuren.’ Dramatisch zucht hij en rolt vervolgens met zijn kijkers. Als hij het goed speelde, kon hij zichzelf hieruit bluffen zonder al te veel problemen op zijn hals te halen bij één van de twee jongedames.       ‘Jullie kennen elkaar, niet waar? Elea, dit is Mari — mijn eh, ex? Vriendin? Kleine sneeuwvlok? Mari, dit is Elea — mijn eh, uitermate goede vriendin.’ Oké, dat was moeilijker dan het van te voren had geschenen in zijn gedachten. Sebastian houdt zijn glimlach op zijn lippen, vol vertrouwen dat hij dit tot een goed einde kan volbrengen.

---

•

---

---

Hun kus stond op het punt om verder te gaan, dieper te worden, toen een meisjesstem hun onderbrak. Toen pas realiseerde ze in de schoolgang stonden en er verscheen een rode blos op haar wangen.       ‘Wel, leuk jullie weet te zien na deze lange vakantie.’       Mari draaide haar hoofd richting het geluid, en toen ze zag dat het Elea was, probeerde ze bij Seb vandaan te stappen, maar hij liet het niet toe. Ergens irriteerde het haar, maar het betekende in elk geval dat hij zich niet voor haar schaamde. Toch? Of het moest wel een grapje zijn, wat Elea wist, waardoor Seb de schijn op kon houden. Maar de kus, daar in kon je toch niet zomaar liegen?       ‘Hé, Elea. Altijd fantastisch om jou weer te zien, schoonheid. Als je wat later was gekomen, was ik voor het eerst in m’n leven gewoonweg besprongen in de gangen van Durmstrang. Niet dat ik daar problemen mee heb, natuurlijk. Daarbij, het was gedoemd eens te gebeuren.’ Hij liet het klinken alsof hij dagelijks meisjes in de donkere hoekjes van de gang zoende...       ‘Jullie kennen elkaar, niet waar? Elea, dit is Mari, mijn eh, ex? Vriendin? Kleine sneeuwvlok?' Ze was in elk geval niet de enige die niet goed wist wat zij nu waren. 'Mari, dit is Elea, mijn eh, uitermate goede vriendin.’       Mari vond het uitermate ironisch, dat van alle mensen van de school, net Elea hen moest betrappen. Degene naar wie Seb opzoek was, om redenen die voor haar meer dan duidelijk waren. Als zij niet achter Seb was aangegaan, was hij dan nu aan het zoenen geweest met Elea?       'Ik weet wie ze is ja,' murmelde Mari. Ze het kon het niet helpen om zich af te vragen hoe vaak Seb al met haar geslapen had. De gedachte maakte haar misselijk. Ze beet zachtjes op haar onderlip, terwijl ze onbewust Seb's rug streelde. 'Heb je, eh, een fijne vakantie gehad?' God, wat voelde ze zich een idioot.

[ bericht aangepast op 30 jan 2017 - 20:41 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

16 • PUREBLOOD • RANAULPH • SEEKER • HALLWAYS • ALONE[ Ik zie dat zowel Mari als Sebastian even niet lijken te weten wat ze met deze situatie aanmoeten. Dan vermant Seb zich echter en zet hij een grote grijns op zijn gezicht.       'Hé, Elea. Altijd fantastisch om jou weer te zien, schoonheid. Als je wat later was gekomen, was ik voor het eerst in m’n leven gewoonweg besprongen in de gangen van Durmstrang. Niet dat ik daar problemen mee heb, natuurlijk. Daarbij, het was gedoemd eens te gebeuren,' zegt hij en hij rolt met zijn ogen. Ik bespeur een zekere vorm van nonchalance en ik houd mijn hoofd een klein beetje schuin als ik hem eens goed in me opneem. 'Jullie kennen elkaar, niet waar? Elea, dit is Mari — mijn eh, ex? Vriendin? Kleine sneeuwvlok? Mari, dit is Elea — mijn eh, uitermate goede vriendin.'       Goed, het is wel duidelijk dat ook hij niet echt weet wat hij met deze situatie aan moet en ik sla mijn armen over elkaar heen. Hij weet dus zelf ook niet goed wat er zich tussen hem en Mari afspeelt en dat wordt duidelijk door Mari's blik op de lange, gespierde jongen. Hij is erg knap, van haar kan ik niet bepaald hetzelfde zeggen. Waarom had hij überhaupt wat met haar? Zelf zwijg ik nog altijd omdat ik wacht op een reactie van het meisje dat nog steeds in Sebastians omhelzing staat.       'Ik weet wie ze is ja. Heb je, eh, een fijne vakantie gehad?' mompelt ze uiteindelijk en ik glimlach zoetjes naar het meisje. Nee, nog altijd snap ik niet wat Sebastian ooit in haar zag. Hij heeft wel eens betere keuzes gemaakt. Kijk, toen hij voor mij koos, was dat natuurlijk een perfecte keuze. Ik weet nog wel dat Seb kapot was van zijn break-up met Mari, maar waarom staat hij dan nu met haar te zoenen in de gang? Als het uit is, is het toch uit? Lijkt me simpel. Ik kan er zelf niet over oordelen, want ik zorg ervoor dat ik nooit echt verwikkeld raak in een relatie met anderen, geen diepgaande in ieder geval. Geen relatie die je bestempelt als 'vriendje-vriendinnetje'. Van mij hoeft het niet.       'Mijn vakantie was geweldig,' zeg ik op zoete toon. Elk normaal mens zou aan mijn stem horen dat ik echt niks van Mari moet hebben — ze is een hálfbloed! — maar waarschijnlijk hoort zij dat niet eens. 'Ik heb jullie ook zo ontzettend gemist dat ik zó blij ben jullie tegen te komen,' ga ik verder. Af en toe maak ik eens strak oogcontact met Sebastian, zodat hij weet waar hij staat. Ik hoef echt zijn vriendinnetje te zijn — dat woord alleen al klinkt erg vies — maar het feit dat hij er op het moment twee (of meer) meisjes op nahoudt, gaat voor mij wat te ver. Zelfs voor mij. Ik zorg altijd dat ik het ene heb afgesloten voor ik ergens anders aan begin. Misschien is dat ook niet helemaal waar, want Seb en ik houden elkaar al een tijdje aan het lijntje en in de vakantie ben ik niet zo'n onschuldig, preuts meisje gebleven dat ik mijn benen braaf bij elkaar heb gehouden. 'Sebastian, waarom vertel je je vriendinnetje niet wat wij af en toe uitspoken in jouw kamer? Waarschijnlijk in dezelfde lakens waar Mari en jij ook met elkaar liggen te stoeien? Zou ze dat niet vervelend vinden om te horen?' Ik krijg je nog wel. Nordström.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

NATHANIEL VIKTOR MEIJER

---

"Lekker spel, Nathaniel, Kaj. Hopelijk spelen Molokov en Ranaulph in onze eerste wedstrijd tegen elkaar ook zo." Groette Ash me waardoor ik even zacht lachte al had ik niet echt mijn aandacht kunnen focussen op hem of Astrid, maar had de blondharige jongen tegenover me mijn volle aandacht gekregen. De blonde verzorgde lokken, helder blauwe ogen, zijn smalle lippen. Het kon gewoon niet anders dan Aaron Løvik zijn. Mijn jeugdvriend, beste vriend die ik helaas uit het oog was verloren nadat hij zonder enige aankondiging uit mijn leven was verdwenen, tot nu. De Quaffel die Astrid naar me had teruggegooid, had ik -opnieuw - op de grond laten vallen zodat ik de plotse omhelzing van de jongen kon beantwoorden door ook mijn armen om hem heen te slaan.
Een zacht verrast lachje verliet mijn lippen, het was hem echt. Zijn aanraking voelde vertrouwd en zijn haren hadden mijn nek wat gekieteld waardoor ik niet kon ontkennen dat ik voor enkele luttele seconden een aangename rilling door me heen voelde glijden. Onze kijkers ontmoetten elkaar weer en een enthouaisaste glimlach sierde mijn volle lippen. ‘…Dus hier was je al die jaren verstopt gebleven.’ Grijnsde Aaron kort waardoor ik even zacht grinnikte voordat ik hem weer los liet. "Ja inderdaad, waw wat ben je veranderd in die tijd." zei ik wat verrast, ongetwijfeld was ik dat ook wel en ik vond het wel lichtjes amuserend dat de ik nu ge grootste van ons twee was geworden, terwijl ik vroeger altijd het ukkie was. " Je was zo plots verhuisd, net voordat we samen naar Durmstrang konden gaan." mijn enthouasiasme verdween lichtjes, als kinds had ik altijd al gedacht dat ik altijd aan Aarons zijde had kunnen staan. Samen groots tovernaars konden worden, maar bij het zien van mijn prestaties nu kon ik groots alvast doorstrepen. Iedereen vond me al zo'n klungel in Renaulph...
" Maar wat doe je nu hier? Niet dat ik je niet hier wil hebben , je weet wel ik wil je hier heel graag hebben zelf.. echt.. eh .. " ratelde ik niet eens meer door mijn eigen woorden gerakend. Aan zijn kleren kon ik opmerken dat hij in Hallestrom zat wat me iets teleurstelde. Had hij maar in mijn house gezeten. Kort in gedachten verzonken beet ik op mijn lip. Ik was erg benieuwd naar waar de jongen was geweest, maar nu besefte ik ook pas dat ik in al die jaren nooit wat van hem had gehoord, hij wist toch waar ik woonde? Of mocht hij niet, - als kind had ik zijn ouders maar altijd saai en streng gevonden-...
Mijn blik gleed weer naar de andere, doorhebbend dat ze vast niet begrepen waarvan ik Aaron kende, al besloot ik dat het ook niet echt hun zaken waren. "Dus is dit een speciaal kliekje voor mensen die met de naam A beginnen?" vroeg ik lichtelijk geamuseerd .

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Sebastian weet zijn kijkers heen en weer te bewegen tussen de twee jongedames, hopend dat hij de ongemakkelijke situatie zonder veel moeite kan ontwijken. Grotendeels door het gegeven dat Mari nog steeds zachtjes over zijn rug aan het wrijven is, weet hij het voor elkaar te krijgen om rustig te blijven en zijn woede onder zijn huid te houden — hij wilde niet ontploffen in de buurt van de twee personen waar hij het meeste om gaf (naast zijn jongere zusje, natuurlijk).       ’Ik weet wie ze is, ja. Heb je, eh — een fijne vakantie gehad?’       ’Mijn vakantie was geweldig. Ik heb jullie ook zo ontzettend gemist dat ik zo blij ben jullie tegen te komen. Sebastian, waarom vertel je— je vriendinnetje niet wat wij af en toe uitspoken in jouw kamer? Hoogstwaarschijnlijk in dezelfde lakens waar Mari en jij ook met elkaar liggen te stoeien? Zou ze dat niet vervelend vinden om te horen?’       Sebastian klemt zijn kaken strak op elkaar en beweegt ze zachtjes heen en weer, terwijl zijn kijkers in die van Elea boren. Voorheen had hij het altijd leuk gevonden dat ze zo’n vurige persoonlijkheid had, maar nu ze zich tegen hem keerde was die mening als sneeuw voor de zon verdwenen. Het was niet slim voor haar om Sebastian uit te kiezen als doelwit, daar zou ze spijt van krijgen.       ’Elea, liefje — je weet toch dat ik die lakens heb weggegooid voor de vakantie? Ik kan me niet herinneren jou daarna nog tegen te zijn gekomen. Volgens mij was je te druk met die Fransman tijdens je vakantie, niet waar?’ Sebastian geeft Elea een lichte knipoog, ze kon het niet laten om op te scheppen over haar veroveringen en dat wist Sebastian dondersgoed. ‘En Mari is mijn vriendinnetje niet — niet meer, nog niet. Toevallig gaan we zondag wel samen naar het feest.’ Mari had geen idee dat we samen zouden gaan, maar met een zacht kneepje in haar zij maakte hij duidelijk mee te spelen. Hij had het nodig nu. ‘Wie heb jij aan de haak geslagen, Elea? Het hoeveelste slachtoffer zal dit worden?’ Sebastian stoot een hartelijke lach uit en knipoogt opnieuw naar Elea. ‘Grapje, schoonheid. Ik zal een dans voor je bewaren. Maar voor nu. . .’ Sebastian kijkt weer omlaag naar Mari en trekt één van zijn mondhoeken de hoogte in. ‘Waar waren we. . .’

[ bericht aangepast op 31 jan 2017 - 19:42 ]

---

•

17 • Pureblood • Ranaulph • Chaser & Captain • Common Room • Nia & Dimitri 'Moet ik wat eten voor jou meenemen, Daootje? Of ben je te druk met je drankjes?' Blijkbaar kan Elea het niet laten om nog even een opmerking te maken voordat ze de Common Room verlaat.       'Nee dank je,' zeg ik bot, 'ik heb al de hoogste scores voor het ontdekken of iets vergiftigd is, dus je hoeft mij daar niet bij te helpen.' Zodra ze weg is, probeer ik nog wat te doen aan Potions, maar ik realiseer mij dat dit niet gaat werken. Uiteindelijk sla ik het boek dicht en kom ik overeind. Ik kijk op het horloge rond mijn pols en voor een moment twijfel ik. Zou ik nog tijd hebben om wat te vliegen? Het is al laat, maar toch stop ik mijn boek weg en haal ik mijn bezem tevoorschijn. Het is dan misschien al bijna tijd voor de avondklok, maar ik kan in ieder geval nog een half uurtje vliegen. Voor mij is dat genoeg om even stoom af te blazen zodat ik vannacht weer goed uitgerust kan zijn voor de volgende dag. Ik stap de Common Room uit, maar nog voordat ik halverwege de gang ben, kom ik Dimitri met een meisje uit Molokov waar ik nog nooit mee gesproken heb. Ik geloof dat haar naam begint met een N, maar ik durf het niet zeker te zeggen. Ik draai mij om naar Dimitri en steek mijn hand op als een soort begroeting.       'Hey daar,' zeg ik. 'Goede vakantie gehad?' Niet dat het mij echt veel kan schelen, maar het lijkt te zijn wat iedereen hier zegt. Ik kijk kort naar het blonde meisje dat naast hem staat, maar doe verder geen moeite om haar te begroeten. "—... and sleep in them like kings and queens."

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

"Hé Dimitri" begroette Nia me, haar ogen gleden naar mijn fles Firewhiskey en ik zag haar mondhoeken krullen. Ze knikte instemmend. Ik wist wel dat dit een goed plan zou zijn. "Klinkt als een goed plan." zei ze vervolgens, gelukkig was ze het dus met me eens. "Ehm.. en waar wilde je dat gaan drinken?" vroeg ze daarna.
Ik dacht na, wanneer het op plekken in het kasteel kwam, was ik de aangewezen persoon. Maar net voordat ik aanstalten wou maken om op weg te gaan naar mijn gekozen locatie kwam Dao aangelopen.
"Hey daar." zei ze tegen ons beiden. "Goede vakantie gehad?" vroeg ze. Dao was een vriendin van me en ik wist dat ze niet great was in small talk. Dus deze poging om over mijn vakantie te vragen was dan ook al heel wat.
"Niet heel bijzonder." haalde ik mijn schouders op. Wat ook waar was, het was niet geweldig, maar ook niet rampzalig.
Even nam ik Dao in me op, ze had haar bezem alweer in haar hand.
"Van plan om te gaan vliegen? Je zou ook met ons mee kunnen gaan." zei ik en even trok ik mijn wenkbrauwen uitdagend op en hield ik haar mijn fles voor. "Het feest begint over een paar uur." probeerde ik haar te overtuigen. "Quidditch kan voor deze ene keer wel wachten." Dat die woorden uit mijn mond kwamen was een wonder, normaal gesproken was het Quidditch boven alles.. maar op dit moment had ik even behoefte aan wat mensen om me heen.
"Trouwens Nia dit is Dao, Dao dit is Nia." Stelde ik beiden aan elkaar voor. "Nou, laten we gaan."
Met een soort van het idee dat ze me wel zouden volgen liep ik de gangen door richting een rustig hoekje bij een aantal ramen, een plek waar ik vaker kwam. De laatste schemer scheen nog net door de ramen heen en verlichtte het doodlopende gangetje. Het was een van mijn favoriete rustige spots van Durmstrang.
Ik maakte de fles open, nam een teug en gaf hem door aan Nia.
"Dus gaan jullie vanavond met of zonder date naar het openingsfeest?" vroeg ik de twee dames.


oke ik ben duidelijk confused met de tijden en dagen haha, maar heb nu even geen tijd om het te veranderen. Dus doe er mee wat je wilt!

[ bericht aangepast op 1 feb 2017 - 18:33 ]

[ bericht aangepast op 1 feb 2017 - 17:11 ]

---

take me back to the basics and the simple life

---

"Zou kunnen." zei Gus. "Zouden we dat zo even kunnen houden? ik wil het namelijk niet dat iemand het door heeft over... jeweetwel en ik."
"Natuurlijk, voor nu zijn jij en ik gewoon even samen." zei ik tegen hem.
"Rust is wat ik nodig heb nu, begrijp me niet verkeerd, Alex is geweldig en ik zou sterven voor mijn zusje." Hij zuchtte even.
"Heb je zin in vanavond? Ik wil wel samen boterbiertjes drinken vanavond." verzekerde ik hem terwijl we samen door de gangen van het kasteel liepen.
"Oh hmmm jaa, heerlijk warm boterbier." zei hij, we liepen richting onze eigen Dorm. "Dus vertel eens, nog leuke jongens ontmoet in Rusland?" Gus duwde een aantal eerstejaars aan de kant, hij had zijn manieren in ieder geval niet verloren deze zomer. "En daarbij ook nog eens de vraag, wie is jouw slachtoffer voor het bal?" Hij keek me grijnzend aan en zei vervolgens het wachtwoord van de Hallestrom dorm.
Gus plofte in een van de zetels neer en ik volgde zijn voorbeeld. De vragen die hij had gesteld kon ik echter niet op mijn gebruikelijk enthousiaste toon antwoorden.

"Ik weet niet waar ik moet beginnen." zei ik tegen mijn beste vriend, terwijl ik een hand door mijn haren heen haalde. "Ten eerste heb ik maar met één jongen gezoend deze hele vakantie, maar één! En hij was niet eens echt super knap ofzo... en een week later ongeveer ging ik op een date met een zoon van kennissen van mijn ouders, maar toen ik daar aan kwam besefte ik me wat ik aan het doen was! Het was gewoon wanhopig, Gus! Ik zeg het je! De jongen had nog meer puisten dan de meeste eerstejaars hier bij elkaar. Mijn ouders zeiden dat hij wel goed opgedroogd was en dat ik ja moest zeggen op zijn voorstel. Nou van je ouders moet je het hebben!" wanhopig keek ik Gus aan met grote ogen. "Toen ik hem zag zetten ben ik rechtsomkeert gegaan. No way dat ik een uur naar zijn pukkels moest gaan kijken." Normaal gesproken had ik wel wat lijntjes uit staan in Moskou, mijn zomers waren nooit saai. "En om je tweede vraag te beantwoorden; ik heb geen enkel slachtoffer. Ik heb dus echt totaal geen clue voor wie ik zou moeten gaan." Ook dat was niks voor mij, natuurlijk had ik wel een oogje op Alexander, maar gezien de omstandigheden kon ik daar vanavond niks mee doen. Bummer... "Dus als je nog een leuke jongen weet, let me know. Maar zoals het er nu naar uit ziet ben ik vanavond gewoon jouw date."

En dat was ook precies zoals het was. Rond half 9 kwamen Gus en ik aan op het openingsfeest, dat buiten werd gehouden. Zonder te overleggen liep ik richting de drankjes tafel en schonk twee drankjes in voor Gus en voor mij. Het was al redelijk druk, maar de meeste bovenbouwers moesten nog komen. Het was niet echt mijn doel deze avond om een jongen te scoren, maar toch hield ik mijn ogen open voor iets leuks. Je weet maat nooit...
Alhoewel maar weinig jongens op me af zouden gaan stappen nu ik nog aan Gus zijn zijde stond, maar dat hield ik voor lief op dit moment. Gus heeft afleiding nodig en ik heb mijn beste vriend gemist, dus het was heerlijk om hier samen te zijn.
"Dus heb jij eigenlijk iemand op het oog om jezelf mee af te leiden? Of voor nu de liefde een tijdje afgezworen?"

[ bericht aangepast op 1 feb 2017 - 17:40 ]

---

'When a man gives his opinion, he's a man.
When a woman gives her opinion, she's a bitch.'

---

---

'They will ignore you,
Till they need you.'

---

---

Zachtjes zuchtte ik, terwijl ik even peinzend naar mijn spiegelbeeld keek. Mijn wenkbrauwen waren strak geëpileerd, zoals altijd eigenlijk en mijn make-up was weer gedaan.
Alle meiden waren eigenlijk al naar beneden gehaast, wat betekende dat ik hier nog in mijn eentje zat. Sasha had ik eigenlijk niet gezien meer sinds vrijdag en was dan ook bewust niet gister gaan shoppen in het dorpje vlakbij. Hoe triest zou het wel niet zijn om alleen te gaan. Gus vermeed ik ook liever, gezien geen van beide me rond hen heen leek willen hebben. Wat waren we zo’n hecht vriendengroepje. Nee, ik trok liever een oude jurk aan dan dat ik moest smeken bij anderen om met mij mee te gaan. Mensen vonden me al triest genoeg, puur omdat ik uitgehuwelijkt was.
Het was triest om te weten dat Alex een van de weinige was die me wel rond zich heen wilde hebben. Hij had wel duidelijk gemaakt dat ik wel mee moest vanavond, hoewel ik liever bij de plan was gebleven om hier in mijn eentje te zitten. Ach ja, ik kende Alex goed genoeg om te weten dat hij binnen vijf seconden afgeleid zou zijn.
Een laatste korte zucht verliet mijn lippen, voor ik mijn handtasje greep en twee ringen rond mijn vingers deed. Geen van beide de huwelijksring die ik gekregen had.
Langzaam trippelde ik op mijn hakjes de trap af, waar de buitendeur uit Hallestrom open schoof. Algauw kwam Alex in beeld, die blijkbaar had besloten om bij de deur van Hallestrom te wachten dan beneden tussen de hordes mensen. Ik wilde niet eens weten hoe hij wist dat hier de deur stond van onze afdeling.
'Zullen we dan maar?'

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

'Mijn vakantie was geweldig. Ik heb jullie ook zo ontzettend gemist dat ik zó blij ben jullie tegen te komen.'       Mari fronste om Elea's woorden. Ze was niet dom en wist wel dat zo'n beetje negentig procent van de school iets had tegen halfbloods en muggleborns, en ze was er vrij zeker van dat Elea bij die negentig procent hoorde.       'Sebastian, waarom vertel je je vriendinnetje niet wat wij af en toe uitspoken in jouw kamer? Waarschijnlijk in dezelfde lakens waar Mari en jij ook met elkaar liggen te stoeien? Zou ze dat niet vervelend vinden om te horen?'       Het was niet alsof het onverwachts kwam, ze kende Seb's reputatie verder ook, maar toch deden de woorden pijn. Ze kon het niet helpen om zich af te vragen hoe kort na hun breuk hij met haar tussen de lakens lag. Meestal had ze wel een weerwoord op mensen, maar ze wist niks en draaide enkel haar gezicht weg, zodat Elea tenminste de gekwetste uitdrukking niet zag. Nou, ze wist wel dingen, maar die waren nogal rude om te zeggen. Seb leek daar geen probleem mee te hebben, maar ze kon dan ook niet zeggen dat ze het niet verdiende.       ’Elea, liefje, je weet toch dat ik die lakens heb weggegooid voor de vakantie? Ik kan me niet herinneren jou daarna nog tegen te zijn gekomen. Volgens mij was je te druk met die Fransman tijdens je vakantie, niet waar? En Mari is mijn vriendinnetje niet — niet meer, nog niet. Toevallig gaan we zondag wel samen naar het feest.’ Het kneepje in haar hand bracht de boodschap over. Alleen... Had hij haar ook gevraagd als Elea niet toevallig was langsgekomen? ‘Wie heb jij aan de haak geslagen, Elea? Het hoeveelste slachtoffer zal dit worden? Grapje, schoonheid. Ik zal een dans voor je bewaren. Maar voor nu...’ Seb richtte zijn aandacht weer op Mari, die opnieuw niet echt wist hoe ze moest reageren. ‘Waar waren we...’       In films en boeken waren ze waarschijnlijk verder gegaan met zoenen, maar ze vond het nogal ongemakkelijk wanneer er iemand toekeek. 'Ehm, ik denk hier,' mompelde ze, waarna ze op haar tenen ging staan, haar evenwicht vond door haar handen op zijn borstkas te plaatsen, en haar mond naar Seb's oor bracht. 'Dit is zo ongemakkelijk,' zei ze net hard genoeg zodat hij het kon horen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

16 • PUREBLOOD • RANAULPH • SEEKER • HALLWAYS • SEB & MARI Sebastians blik zegt genoeg. Ik heb een gevoelige snaar geraakt en dat was altijd al mijn intentie. In bed zijn we veel zachter voor elkaar, maar nu, op dit moment, lusten we elkaar rauw. Ik staar uitdagend terug, benieuwd wat hij tegenover zijn ex-vriendin zal gaan doen.       ’Elea, liefje — je weet toch dat ik die lakens heb weggegooid voor de vakantie? Ik kan me niet herinneren jou daarna nog tegen te zijn gekomen. Volgens mij was je te druk met die Fransman tijdens je vakantie, niet waar? En Mari is mijn vriendinnetje niet — niet meer, nog niet. Toevallig gaan we zondag wel samen naar het feest. Grapje, schoonheid. Ik zal een dans voor je bewaren.'       Na die opmerking merk ik toch dat ook de grijns op mijn lippen een klein beetje trilt en verdwijnt, maar ik weet de schijn op te houden. Verdomme. Klootzak is hij ook. Ik haal een keer diep adem en kijk naar het tweetal. Ik vind uiteindelijk mijn glimlach terug als Mari zich naar Sebastian toe buigt en een zachte lach verlaat mijn lippen. 'Oh, liefje,' kir ik Sebastian net zo hard en ik zet me af van de muur, 'die Fransman was ge-wel-dig. Zelfs beter dan jij, durf ik te beweren.' Ik haal mijn hand door mijn blonde haren heen en richt mijn blik strak op die van de jongen tegenover me. 'En niet alleen die Fransman... Er waren er nog meer.' Ik knipoog naar hem en kijk kort naar Mari. 'Ik help je vast uit je droom, Mari, jij was nooit het enige meisje voor Sebastian. Vlak na jullie break-up, lag hij al bij mij in bed.' Met die woorden steek ik mijn hand nog een keer op en loop ik weg van het tweetal, op weg naar de keukens. Ik heb nog steeds honger. 16 • PUREBLOOD • RANAULPH • SEEKER • OUTSIDE • ALONE Met een drankje in mijn hand sta ik buiten en van een afstandje bekijk ik de mensen die er al zijn. Ik ben vrij vroeg op het feest aangekomen, simpelweg omdat ik niks anders had om het vertrek naar het feest uit te stellen. Ik ben niet zo'n meisje dat uren voor de spiegel staat om het perfecte lijntje onder haar oog te trekken. Ik ben er binnen tien minuten mee klaar. Douchen kan bij mij dan lang duren, soms sta ik een halfuur te weken onder de warme waterstralen voor ik eens denk aan en begin met mezelf wassen. Sebastian heb ik niet veel meer gesproken de afgelopen week. Sinds het voorval de dag dat we terug op school kwamen, heb ik hem stiekem een klein beetje ontweken. Niet omdat ik me schaamde voor wat ik heb gezegd — integendeel — maar omdat ik liever niet geconfronteerd werd met het feit dat hij weer helemaal into Mari was. Die gore halfbloed. Hoe is zij überhaupt ooit op Durmstrang beland? Hoe hebben ze haar aan kunnen nemen? Had ze niet beter naar Hogwarts of zelfs Ilvermorny gestuurd kunnen worden, want daar zijn ze o zo tolerant tegenover muggle-borns en halfbloedjes. Het slaat nergens op.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Vincent Milan Zima
Molokov || Quidditch Captain & Keeper || The Party || I hate parties.
Het was tijd voor het feest. Ik zag altijd erg op tegen sociale evenementen. Ik had er geen controle over, wat mij erg ongemakkelijk maakte, en het feit dat ik wel moest gaan, omdat ik Quidditch Captain was, hielp niet mee. Vanochtend had ik het team nog afgemat met de zwaarste training van de week, en 's middags had ik veel grondwerk met Mikhail gedaan, waardoor ik nu ongemakkelijk in mijn showkostuum aan de rand van het feest stond. Ik had geen date en toonde ook geen enkele interesse in de onderbouwmeisjes die mij met maximaal uiterst matige versiertrucs mij het bed in probeerden te krijgen. Dat hoefde voor mij niet. Ik was hier om mijn gezicht te laten zien, mijn teammaten een beetje in de gaten te houden, en Gabi een beetje te beschermen tegen creepy gasten die er nog wel eens waren op deze feesten, zeker omdat ik niet de enige was die niet helemaal sociaal vaardig was. Ik viste mijn eeuwige pakje lucifers uit mijn binnenzak en ermee begon te friemelen. Mijn ogen gleden intussen wat heen en weer over de mensen in de zaal, zonder dat ik er echt wat mee deed. Natuurlijk zou ik me tussen de mensen horen te mengen, vrolijkte moeten dansen met de jonge meisjes, en ik had eigenlijk een date mee moeten nemen, maar niets van dat alles deed ik nu. Ik was een verloren schaapje op dit feest, wat ik ook weer niet te veel wilde laten merken, want zwak lijken was zeker niet iets wat ik, of welke andere Molokov dan ook, ooit zou accepteren.

---

Bowties were never Cooler

AUGUSTUS FELIX BJÖRK

---

"Ik weet niet waar ik moet beginnen." Begon Sas toen ze een hand door haar lange blonde lokken haalde. "Ten eerste heb ik maar met één jongen gezoend deze hele vakantie, maar één! En hij was niet eens echt super knap ofzo... en een week later ongeveer ging ik op een date met een zoon van kennissen van mijn ouders, maar toen ik daar aan kwam besefte ik me wat ik aan het doen was! Het was gewoon wanhopig, Gus! Ik zeg het je! De jongen had nog meer puisten dan de meeste eerstejaars hier bij elkaar. Mijn ouders zeiden dat hij wel goed opgedroogd was en dat ik ja moest zeggen op zijn voorstel. Nou van je ouders moet je het hebben!" Sasha haar stem schoot af en toe omhoog en haar donkere kijkers keken me ietswat wanhopig aan en ik keek haar met een 'Girlohnoyoudidn't" blik aan. "Toen ik hem zag zetten ben ik rechtsomkeert gegaan. No way dat ik een uur naar zijn pukkels moest gaan kijken." ik zuchtte ietswat opgelucht voor haar waarna ik mijn armen even over haar heen sloeg. "Maar goed dat je die kamer ontvlucht bent, dus jij zat ook lekker trauma's op te lopen deze zomer?" zei ik met een zachte grinnik.
[/tab]"En om je tweede vraag te beantwoorden; ik heb geen enkel slachtoffer. Ik heb dus echt totaal geen clue voor wie ik zou moeten gaan. Dus als je nog een leuke jongen weet, let me know. Maar zoals het er nu naar uit ziet ben ik vanavond gewoon jouw date."
Dat waren Sasha's woorden geweest een goede week geleden. Het had er niet naar uitgezien dat Sas een andere date had kunnen fixen al vond ik dat niet erg, want ik had anders ook niemand gehad om mee te gaan. Echter had ik toch gehoopt om met drie te kunnen gaan, maar na dat voorval van maandag had ik amper nog met Gabi kunnen spreken waardoor er toch een hevig schuldgevoel aan me knaagde. Dit samen gepaard met het feit dat ik waarschijnlijk Dimitri in kostuum ging tegenkomen maakten me lichtelijk misselijk.

Gelukkig beterde dit algauw Sasha bij me was en ik een drankje in mijn hand had gekregen. "Dus heb jij eigenlijk iemand op het oog om jezelf mee af te leiden? Of voor nu de liefde een tijdje afgezworen?" Vroeg Sasha eens ze terug bij me stond en ik richtte mijn ijsblauwe kijkers op haar. " Ik zie wel wie er het lef heeft om op me af komen." zei ik simpel en haalde mijn schouders even op al betrapte ik mezelf erop om rond te kijken of ik nergens Volkov zag staan. Het voordeel van terug te zijn op Durmstrang was dat ik mijn zelfzekerheid weer stilaan begon op te bouwen , net als mijn soms wat arrogante gedrag. Het schrok vaak mensen af, maar diegene die me waardig was, moest hier maar mee zien te leven. "En jij Sas? Iemand die je in het oog springt? " vroeg ik haar lichtelijk geamuseerd. Ik wilde enkel maar Sas blij maken en dat ging niet echt gebeuren als ze de hele avond aan me vastgeplakt was.

NATHANIEL VIKTOR MEIJER

---

Ik stond in de hall de wachten bij de Hallestrom ruimte in mijn handen stond ik wat te prutsen met een Corsage die ik mee had genomen. Ik had niet echt een date al had ik wel Aaron meegevraagd, wat dus niet echt als een date telde... Right ? Nu ja ik dacht dat het wel grappig zou zijn om hem het corsage te geven, gezien ik weet hoeveel hij van cadeautjes houd en daarbij was het grappig om de verbaasde gezichten te zien. Zo'n tweetal dagen geleden was ik mee gaan shoppen met the 'A' team die al goede vrienden geworden waren - ja ik was een beetje het buiten beentje, maar als je de N wegdenkt hoorde ik er ook wel bij hoor.
Met wat behulp van de andere had ik dan ook een pak kunnen uitkiezen die bij die van Aaron leek te passen dus ik was nu wel erg benieuwd naar hoe Aaron er uit ziet. Dus ik hoopte wel dat mijn cadeau erbij zou gaan passen want ik had dit ook niet aan de andere verteld. Ietswat afwachtend stond ik dus in de hal af en toe rond me heen kijken.
Ik trok nog even mijn pak goed recht en beet lichtelijk nerveus op de binnenkant van mijn wang.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH