• De stelling van deze week luidt:
    Abortus zou door beide ouders beslist moeten worden

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Queer zijn is gewoon alles

    Rohrer schreef:
    De uiteindelijke keuze valt bij de vrouw, zij is diegene die met het kind rond zal moeten lopen. Zij zal vele dingen moeten opgeven.
    Mocht een man echt het kind niet willen, dan vind ik dat hij dit zeker mag zeggen. Wilt de vrouw nog steeds het kind behouden, dan vind ik dat de man de vrouw mag verlaten zonder extra kosten voor het kind te hoeven betalen. Wilt hij de vrouw niet verlaten, dan moeten ze er samen maar uitkomen.

    Daarnaast:
    Ik vind dat abortus altijd een optie moet zijn.
    Adoptie moet daarnaast ook nooit een voorbedachte maatregel zijn. Voor ouders moet het altijd de bedoeling zijn geweest om het kind zelf op te voeden. Natuurlijk, als er iets gebeurd waardoor je het kind echt voor adoptie zal moeten opgeven dan is dat oke. Maar ouders moeten niet een kind ter wereld brengen met de bedoeling om het als adoptie op te geven.
    Je hebt het hier over het leven van meerdere personen.
    De ouders -> Een kind krijgen heeft een grote impact op je leven. Of je het nou voor adoptie zet of niet. Een vrouw zal elke dag de tekenen terug zien van het krijgen van een kind. Fysiek, mentaal. Het is niet iets om lichtjes te nemen.
    Het kind -> Vele kinderen leven hun leven en weten niet wie hun ouders zijn. Ze komen in het leven ongewild en zullen dat gevoel altijd bij zich dragen.

    Zelfs als er geen anticonceptie is gebruikt moet abortus een optie zijn. Iemand kan door lust en passie vergeten een condoom om te doen. Daarnaast is een pil vergeten ook niet raar.
    Ik vind dat als iemand het kind niet wilt, hij deze ook niet zal moeten krijgen.

    Daarnaast. Ik ben allergisch voor de pil en lichtelijk allergisch voor latex. Zal ik dan maar nooit sex moeten hebben? (cat)


    Dat is ook met abortus. Dus dat vind ik geen gegronde reden.
    Daarbij snap ik het heel goed als jij het leven wat in jouw buik groeit niet wil doden, maar er ook niet zelf voor kunt zorgen.

    En de adoptie gevallen zijn echt niet allemaal slecht. Er zijn heel vele gezinnen die graag een kindje opnemen of juist helemaal afhankelijk zijn van adoptie. Daarbij kun je je kind gewoon uitleggen dat mama niet goed voor het kindje kon zorgen en dat 'wij' daarom z'n ouders zijn.

    Één pil vergeten kan heel goed, maar als je merkt dat je er slordig in bent kun je er ook voor kiezen om een ander soort anticonceptie te gebruiken. En sorry, maar een condoom vergeten (als je geen andere anticonceptie gebruikt) vind ik ook niet kunnen.


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Hoi allemaal,

    Iedereen hier heeft een sterke mening en dat is mooi. Mag ik vragen hoeveel van jullie een abortus heeft laten plegen? Anders wil ik wel wat erover vertellen met wat voor keuze ik persoonlijk had te maken...
    Ik slik netjes altijd de pil, nooit wat raars gebeurd. Ik heb gewoon seks, soms wel en soms niet met condoom ook nog. Mijn one night stand met die jongen toen was alleen met pil. Alles ging zijn gangetje, totdat ik erachter kwam dat ik niet meer ongesteld werd. De eerste keer dat ik het miste dacht ik, naja kan gebeuren dat na een paar jaar de pil slikken je ongesteldheid soms uit blijft. Echter in maand twee was dit ook het geval. Toen besloot ik dat er iets aan de hand was en de zwangerschaptest loog niet, ook die bij de dokter niet. Toen moest ik het nieuws aan die jongen vertellen. Het gesprek ging best soepel, alleen toen kwam het. "Weet je zeker dat het van mij is?" Ik beetje beledigd. "Ja, natuurlijk." Er viel een stilte. "Door mijn chemo zou ik onvruchtbaar zijn, was mij verteld." (Hij heeft botkanker gehad toen hij veertien was). Dus ja ik was best in schok. Ik droeg misschien mogelijk het enige kind dat hij ooit zou hebben. Toch had ik al voor mezelf besloten, maakt niet uit wat hij zegt of wat hij wilt. Ik zou het laten weghalen, ik zou niet mijn toekomst in gevaar brengen en een kind in de wereld brengen waar ik het niet 100% naar mijn inzichten zou kunnen opvoeden. Het niet kunnen geven wat ik mijn toekomstige kinderen zou willen geven. Bij dit kind zou dit uitgesloten zijn, ik zou een moeder zijn met alleen een mbo opleiding, zonder goed inkomen en een vader die ook nog aan het studeren was.

    Abortus is altijd afgewogen maar naar mijn mening, ondanks had dit het enige kind van mij en mijn vriend (het is nu mijn vriend) kunnen zijn ben ik blij geweest met de keuze die IK gemaakt heb. Zelfs al had hij gezegd dat hij het had willen houden had ik hem verteld dat hij daar geen inspraak in kreeg. Want ik ben een deel van mijn toekomst kwijt, hij niet. Ik moet het kind 9 maanden dragen, bevallen en dan onderhouden en ervoor zorgen. Ik had dat allemaal op mij moeten nemen. Dat gun je een kind niet.

    Hoe stom het ook is maar: Baas in eigen buik." Zoals de Dollemina's het ooit eens zeiden. Ik ben er heilig van overtuigd dat dit, ondanks dat vrouwen veel ongelijkheid word aangedaan een van de rechten moet zijn die zij mag behouden. Controle over haar lichaam en dus mag zij de beslissing lijden.

    MacGyver schreef:
    Ik twijfel. Er zijn vrouwen die bewust zwanger worden, ondanks dat hun vriend/man/bedpartner heeft uit gesproken dat hij geen kinderen wil dus in dat geval vind ik het moeilijk. Want als de vrouw besluit om het te houden dan zit de man in deze kwestie met een ongewenst kind terwijl het kind voor de vrouw wel gewenst is. Dus dan ben ik geneigd om te zeggen, laat beide ouders kiezen. Want anders als de man wil scheiden van zijn vrouw moet hij alimentatie betalen voor een kind dat hij eigenlijk niet wilde. En daarbij lijkt het mij naar voor een kind dat haar/zijn moeder hem/haar wilde en haar/zijn vader niet.

    Maar het is wel zo dat de vrouw een kind (als alles goed) negen maanden moet dragen en daar veel bij komt kijken. Oftewel de vrouw moet in mijn opzicht wel altijd het laatste woord/vetorecht hebben. Hoewel dit heel tegenstrijdig klinkt met wat ik hier net boven heb gezegd.

    Eigenlijk weet ik het niet goed. Ik denk dat dan naar iedere mogelijke situatie moet worden gekeken.




    Beide ouders kunnen er voor kiezen om geen voogdij en ouderschap te kiezen, dit geld zowel als mannen als vrouwen. Als het aankomt om geld kan dit zelfs in aanspraken komen, als de persoon het kind onterft, is er nergens meer spraken van. Sorry dat ik het zeg maar een vrouw ongewild een permanenten lichaamsverandering geven en op alles letten zowel lichamelijk als mentaal vind ik een heel andere zaak van rechten. Ik vind dat als je echt een kind wilt, er op hele andere manieren zoals adoptie beter uitkomt of een andere partner. Je gaat zowel mannen als vrouwen niet iets ongewild laten doen. Dont get me wrong tho, ik ben niet een fan van het even grof gezegd het vermoorden van een kind in de baarmoeder, maar mannen hebben daar niks over te zeggen. Niemand heeft daar wat op te zeggen behalve de persoon die er zelf voor kiest en daadwerkelijk het kind draagt.


    Never forget who you are and where you come from

    Oneens. De vrouw of het meisje moet zelf kunnen beslissen of ze een abortus wil of toch het kind wil houden.

    BAAS IN EIGEN BUIK! BAAS IN EIGEN BUIK! BAAS IN EIGEN BUIK!
    Ahem... Ik ben het niet met de stelling eens.


    I'll lick the poison from right off your kiss