• Filthy Rich



    Everybody was well dressed, and everybody was a mess.




    Setting


          Highland Estate – het enorme landgoed wat regelmatig huis geeft aan een stel extravagante jongeren. Deze welgestelde heren en dames zijn stuk voor stuk het nazaat van succesvolle zakenmannen en vrouwen en staan op het punt om toe te treden in het keiharde zakenwereldje van hun ouders.
          Voordat ze hun lang leven de lol leventje echter inruilen voor het drukbezette business life, krijgen ze de kans om zichzelf nog eenmaal compleet uit te leven. Op Highland Estate kan dit onder de radar en zonder enige consequenties voor hun toekomst en de rol die ze daar gaan bekleden. Niemand zal hun acties binnen de Estate tegen ze kunnen houden.
          Twee weken lang kunnen ze de beest uithangen zonder enige remmingen of ouderlijke invloeden, zolang ze maar in hun achterhoofd houden dat dit de laatste keer is voor ze een leven vol verantwoordelijkheden in stappen.
          De groep die nu aankomt is een samenstelling van de rijkste jongeren van de wereld. Geld heeft absoluut geen waarde, een hart hebben is overrated en geheimen bewaren is voor losers.

          Conclusie; een recept voor chaos, met een gouden randje.
                            Eat Diamonds For Breakfast                       




    Attentie !


    ♢      De meesten kennen elkaar niet,
                of enkel van naam.
    ♢      Als je personage super lief en onschuldig is,
                dan was hij of zij niet naar het Estate gekomen.
    ♢      Ervan overtuigd dat je de meest rijke bent?
                Mooi, dat zijn ze namelijk bijna allemaal.
    ♢      Iets niet aanwezig in het huis?
                Vraag er naar in het praattopic, wees creatief.
    ♢      Drinken uit gouden kopjes en eten van gouden borden?
                Dat kan, want ze zijn stinkend rijk,
    ♢      Er zijn karts aanwezig voor de racebaan.
                Ze mogen ook met liefde hun Bentley's aan stront jagen.
    ♢      Last but not least;
                GO BIG OR GO HOME.








                      Survival of the Richest                       




    Highland Estate



          Het Estate ligt in niemandsland met in de wijde omgeving geen ziel. De tuinen die er omheen liggen bieden een buitenzwembad, een racebaan, een tennisbaan, paardenstallen, een golfbaan, een aangelegde zandduin en een helicopter platform.
          Binnen bestaat het gebouw hoofdzakelijk uit marmer, hangen overal kroonluchters en is zo'n beetje alles afgewerkt met bladgoud. Er is een bibliotheek, muziekstudio, een zaal met meer klassieke instrumenten, een binnenzwembad, een bioscoopzaal, een speelhal met flipperkasten en pool tafels en dergelijke, een casino en meerdere eetzalen en woonkamers.
          Iedereen heeft een enorme slaapkamer welke ze zelf in hebben kunnen richten. De aangrenzende badkamer is bij iedereen hetzelfde en heeft ongeveer deze sfeer.
          Er is personeel aanwezig en dit personeel zal nooit spreken tenzij hem of haar iets gevraagd wordt. Zij zijn er om de jongeren van alle gemakken te voorzien, maar zullen nooit ingrijpen aangezien zo'n beetje alles is toegestaan. Wil je een handeling niet zelf doen, - denk aan paarden zadelen, drinken inschenken, je ontbijt kauwen, weet ik veel - stuur dan het personeel aan.
          Alcohol vloeit rijkelijk, van drugs kijkt helemaal niemand raar op en al wil je naakt door het huis lopen, vermaak je wat. Er worden hierin nauwelijks grenzen gesteld en hier moet je dus wel rekening mee houden wanneer je mee wil doen aan deze RPG.
                                        We Are So Vain                                   




    Regels



    – Quizlet huisregels
    – Reservering staat 72 uur
    – Drank&Drugs toegestaan
    – Geen perfecte personages
    – Seksuele handelingen in overleg
    – 16+ is toegestaan en gebruikelijk
    – Een post heeft minstens 250 woorden
    – Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
    – Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
    – Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week


    ♢      ♢      ♢










                                  We Make The Rules As We Go                             



    Rollen

          Rich Assholes       VOL

    Charles Sebastian Lockridge      ♢      Lucky Blue      ♢      Sombre      ♢      1.3
    Micheal Ventura-Bellincioni      ♢      Maluma      ♢      Maluma      ♢      1.3
    Nathan Alexander O'Donnel      ♢      Neels Visser      ♢      Finkelstein      ♢      1.4
    Claud Constatin Grimaldi      ♢      Faceclaim      ♢      Greenlight      ♢      1.4
    Jem Armitage      ♢      Joshua Whitehouse      ♢      SebastianVerlac      ♢      1.8


          Rich Bitches       VOL

    Bibi Seraphine Hartley      ♢      Amanda Seyfried      ♢      Cunning      ♢      1.6
    Paige Anthonia Fletcher      ♢      Barbara Palvin      ♢      Aniketos      ♢      1.2
    Lillyana Victoria Trump      ♢      Miranda Kerr      ♢      Mahigan      ♢      1.5
    Niamh Alexei O'Donnel      ♢      Gwen Cox      ♢      Kian      ♢      1.2
    Azaria Kochava      ♢      Audreyana Michelle      ♢      Limnaden      ♢      1.6
    Florence Celeste Duchamps      ♢      Lianne La Havas      ♢      Hopps      ♢      1.4



    Claud Constatin Grimaldi - Tweede in lijn voor troon Monaco + Vastgoedbedrijf
    Séan Flanagan - Oud geld + Hoge functie miljoenenbedrijf
    Paige Anthonia Fletcher - Top Chirurgie
    Charles Sebastian Lockridge - Ontroerend goed
    Bibi Seraphine Hartley - Hotel- en Casinoketen
    Niamh Alexei O'Donnel & Nathan Alexander O'Donnel - Professioneel IJsschaatsen
    Florence Celeste Duchamps - Politiek en Advocatuur
    Jade Olivia Vauhn - Bestseller Schrijfster
    Georgina Cargill-Macmillan - Aandelen
    Lillyana Victoria Trump - Dochter van de Amerikaanse president + Vastgoed- en amusementsindustrie
    Micheal Ventura-Bellincioni - Mode imperium + Hotel keten




    Super Rich Kids With Nothing But Fake Friends



          Who's Doing What?     

               

    ♢      1. Waterpijp
    ♢      2. Soft Drugs
    ♢      3. Hard Drugs



    ♢      Charles Sebastian Lockridge
    ♢      Micheal Ventura-Bellincioni
    ♢      Nathan Alexander O'Donnel
    ♢      Claud Constatin Grimaldi
    ♢      Luca Francis D' Auvergne
    ♢      Séan Flanagan
    ♢      Bibi Seraphine Hartley
    ♢      Paige Anthonia Fletcher
    ♢      Lillyana Victoria Trump
    ♢      Niamh Alexei O'Donnel
    ♢      Azaria Kochava
    ♢      Florence Celeste Duchamps
    ♢      Jade Olivia Vauhn
    ♢      Natalya Aliyeva


    ♢      4. Alcohol
    ♢      5. Friends With Benefits
    ♢      6. Casual Seks



    ♢      Everything
    ♢      Everything
    ♢      Everything, met mate
    ♢      1,2,4,5 & 6, 3 Under Pressure
    ♢     
    ♢      1 & 4
    ♢      Everything
    ♢      Everything, terughoudend 3.
    ♢      1,2,4,5 & 6
    ♢      Everything
    ♢      Everything
    ♢      Everything
    ♢     
    ♢      Everything, Careful with 3.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2017 - 17:36 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Micheal Romano Ventura-Bellincioni
    23|The casanova|Modeimperium & hotelketen|With Luca, Lillyana & Florence|Outfit



    'Florence Celeste Duchamps,' stelt de prachtige dame voor me zich voor met een glimlach op haar volle lippen. Ook ik glimlach en hou mijn hoofd wat schuin als ik het accent opmerk. Frans.. Het was een van de vele talen die ik sprak. Ik vond het dan ook geen moeilijke taal, het leek vrij veel op Spaans. Waarvan ik overigens nog steeds van overtuigd ben dat het mijn beste taal is. Maar in de hotelbusiness is het alleen maar handig om zoveel mogelijk talen te spreken. 'Aangenaam, meneer Ventura,' lacht ze. Ik geef haar een parelwitte lach en knik. "Eensgelijk madame Duchamps." zeg ik en geef haar een speelse knipoog. "Volgens mij hoorde ik daar een vleugje Frans.. Een paar van mijn beste hotels staan daar, mooi land.' zeg ik en knik. Het was lang geleden dat ik er was geweest helaas. Nou ja, voor meer dan twee dagen. Ik was altijd onderweg.
    Ik kijk kort op als Luca wordt weggeroepen en kijk hem even na, voor ik ook even naar de andere vrouw in het gezelschap kijk. Nou kijk eens aan. 'En toen waren er nog drie...' zeg ik en glimlach naar haar. "Ik hoorde je naam net vallen.. Mag ik het jammer vinden dat ik je vader eerder heb ontmoet dan jou?'' zeg ik op een speelse toon en steek mijn hand naar haar uit. 'Micheal Ventura.' stel ik mezelf voor en geef haar ook mijn befaamde witte glimlach.


    El Diablo.

    Paige Anthonia Fletcher


    "Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"


    Charles - Inside - Outfit

          Echt waar, joh? Volgens mij deed Charles het nu echt om mij te stangen. Ik was achter hem aan gelopen, naar een gigantisch inloopkast, en midden in de ruimte liet hij zijn handdoek vallen. Deze… jongen… was absoluut niet goed voor mijn arme hart, die volgens mij nu ergens bij mijn tenen was beland. Zo snel als ik kon, had ik me omgedraaid om hem zo wat meer privacy te geven en telde ik langzaam in mijn hoofd tot tien voordat ik me weer naar hem omdraaide. Thank God dat hij nu een sexy onderbroek aanhad, ik moest me wel een aantal dagen mentaal voorbereiden voordat ik er aan toe was om het derde been van een jongen te zien. Nooit geweten dat ik zo preuts was. Maar wat krijg je, als je vader je ook elk mannelijk contact verbied, grr.
          Mijn leren jack had ik uitgedaan en ergens in de hoek gegooid, voornamelijk omdat die stof niet zo lekker zat op mijn blote huid. Ja, hij bood goede bescherming op de motor, maar voor de rest jeukte en schuurde het als een gek. Alleen was het natuurlijk wel weer te koud om in een zwart topje rond te hobbelen, vandaar dat ik Charles’ kast indook, letterlijk, en met mijn vingers langs zijn hangers met truien ging. Uiteindelijk vond ik waar ik naar zocht, een heerlijke zachte coltrui.
          “Ik leen deze even,” melde ik met een grijns. Ik gooide met over mijn hoofd en grinnikte zachtjes toen de col bij mijn neus bleef steken. Zachtjes trok ik er even aan zodat de col goed zat en haalde ik mijn haren eronderuit. Daarna verlegde ik mijn aandacht weer naar Charles, die op zijn lip beet en kort naar me glimlachte. Was het legaal dat een jongen op zijn lip kon bijten en er daarbij zo sexy eruit zien, want damn!
          “Hij staat jou beter dan mij, dus ga ervoor,” zei hij met een knipoog. “Hmm, ik weet het niet.” Beoordelend liet ik mijn blik over hem glijden terwijl hij gracieus was gaan zitten, ahum, in een van de stoelen. “Volgens mij staan lichte kleuren je juist fantastisch. Dan wordt de aandacht meer naar je gezicht verlegt, dan als je donkere kleding zou dragen.” Ik hield mijn hoofd schuin en knikte lichtjes bij mijn woorden. Natuurlijk stond zwart hem ook goed, maar het liet zijn gezicht een heel stuk minder spreken dan als hij wit zou dragen. Volgens mij keek ik hem iets langer dan de bedoeling aan en gaf ik snel antwoord op de vraag die hij eerder gesteld had.
          “Probably sleeping,” zei ik terwijl ik hem weer aankeek nadat ik even mijn ogen gesloten om mijn hersenen weer goed te laten functioneren. Charles keek me op die schattige manier van hem aan en klopte op de stoel naast hem. Mijn ene mondhoek krulde op, maar in plaats van op de sofa naast hem, ging ik op het bed zitten, tegenover hem. Ik sloeg mijn ene been over de ander en zette mijn handen aan beide kanten naast me neer terwijl ik iets naar voren leunde. “Niet dat ik daartoe de kans krijg, I guess. Ik had nog geen plannen gemaakt, ik denk dat ik wel zie hoe het loopt.” Met mijn tong ging ik langs mijn lippen, lichtjes zodat het niet opviel maar voor mijn gevoel waren ze iets droger dan gewoonlijk. Want sexy overkomen, was iets wat mij nog nooit gelukt was. Ik was flirty, ja, maar volgens mij was dat alles dat een achttienjarig meisje als ik kon bereiken…
          Charles vulde mijn glas bij, die ik inmiddels van de tafel had gepakt en die halfleeg was aangezien ik er al wat van had gedronken. “Dus dat is het plan, me dronken voeren zodat ik bomen ga knuffelen?” Charles zou waarschijnlijk weten wat er gebeurde, hij had zelf de instapost gezien van mijn broertje waarop ik met een boom knuffelde toen ik dronken was en door de straten wankelde. Vanaf die dag let ik goed op zodra er alcohol is met Dylan erbij. Zijn nek omdraaien staat nog steeds bovenaan mijn bucketlist.
          Het getinkel van glazen die tegen elkaar aan kwamen, vulde mijn oren. “Proost, op een leuke avond met alles behalve slaap.” Ik trok mijn wenkbrauw op. “Proost, op een fantastische avond en waarschijnlijk kans op een gigantische kater in de ochtend.” Met een grijns bracht ik het glas naar mijn lippen.
          “Laten we vanavond gewoon een gezellige avond creëren. Ik ga zo meteen ook even iemand pizza laten halen, wil je ook wat?” stelde Charles voor. Jezus Christus! Kon die gast nu ook gedachte lezen? Volgens mij keek ik hem even schaapachtig aan omdat deze gedacht door mijn hoofd schoot, maar gelukkig wist ik me snel weer te herstellen. Mijn glas hield ik tussen mijn vingers, de bolle onderkant in mijn handpalm. “Zeg hé, het is al niet eerlijk dat je én knap én rijk bent, maar moet je nou ook nog gedachte kunnen lezen?” vroeg ik op een quasi-verontwaardigde toon. Ik rolde plagerig met mijn ogen. Ook hij leunde nu voorover zodat er nog amper ruimte tussen onze gezichten inzat. Een vervelend plukje blond haar viel over zijn voorhoofd en ondanks dat ik het probeerde te negeren, bleef dat ding vervelend naar me knipogen. Ik snoof lichtjes en met mijn vrij hand duwde ik dat irritante plukje haar goed op zijn plek. Dat mijn haar nu bijna helemaal statisch was door de stof van zijn trui, hoefde zijn haar toch ook niet zo oncharmant te zitten. Een elektrisch schokje ging langs mijn vingers toen ik zijn huid aanraakte en geschrokken trok ik mijn hand terug. Ik schudde er even mee en moest lachen terwijl ik weer iets naar achteren leunde.
          “Nooit geweten dat de vonk die oversprong zo letterlijk genomen kon worden,” grijnsde ik toen ik mijn vingers bewoog om ervoor te zorgen dat het tintelen zou stoppen. Damn, zei ik dat nou echt hardop? Nu kon ik mezelf dus wel wurgen voor mijn verschrikkelijke humor en ik klemde mijn kaken op elkaar omdat ik wel door de grond kon zakken. Dacht ik nou nooit eens na voordat ik er iets uitflapte? Nou, nee dus, blijkt maar weer. Me mentaal voorbereidend op zijn reactie, nam ik nog nonchalant een slok van mijn champagne, spelend met de gedachte om het helemaal achterover te gieten.



    [ bericht aangepast op 31 okt 2017 - 11:08 ]


    I have seen my own sun darkened

    Charles Sebastian Lockridge
    "I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."





    Charles 19 y/o - inside - with Paige
    Paige had een van mijn truien over haar hoofd getrokken, waardoor haar haren een beetje begonnen te pluizen. Ze zag er erg schattig uit zo, met mijn trui aan. 'Ik leen deze even,' zei ze dan ook, niet op een vragende toon, maar meer op een toon die liet merken dat ik geen keuze had, ze ging deze trui gewoon dragen. Ik glimlachte haar kant op en knikte toestemmend.
          'Hij staat jou beter dan mij, dus ga ervoor,' zei ik met vervolgd door een knipoog. Paige keek me bedenkelijk aan en er rolde een geluidje over haar lippen.
          'Hmm, ik weet het niet.' Beoordelend liet ze haar blik over mij glijden terwijl ik op een van de stoelen was geploft. 'Volgens mij staan lichte kleuren je juist fantastisch. Dan wordt de aandacht meer naar je gezicht verlegt, dan als je donkere kleding zou dragen.' vervolgde Paige terwijl ze haar hoofd schuin hield en knikte. Ik moest even kort lachen, het zal wel, hij stond haar prachtig. Ik letten ooit op welke kleuren mijn gezicht naar voren brachten, ik droeg gewoon wat ik mooi vond en meestal stond het prima. Ik had Paige eerder al gevraagd wat ze vanavond ging doen, maar ze had de vraag lichtelijk genegereerd. Blijkbaar besloot ze toch de vraag te beantwoorden.
    'Probably sleeping,' zei ze. Ik klopte op de stoel naast me, zodat ze er bij kwam zitten, maar in plaats daarvan ging ze tegenover me zitten, op mijn bed. Ze ging een beetje intimiderend zitten, haar handen naast haar benen en lichtelijk voorover geleund.
          'Niet dat ik daartoe de kans krijg, I guess. Ik had nog geen plannen gemaakt, ik denk dat ik wel zie hoe het loopt.' zei ze terwijl ze voorzichtig met haar tong langs haar onderlip ging. Oei, dat had ze niet moeten doen, wilt ze me seksueel frustreren ofzo. Ik wilde bij Paige niets doen overhaast, maar ze moest het ook niet gaan uitlokken, anders blijft er niets meer van haar over. Ik beet even kort op mijn lipt en leunde ook naar voren, waardoor er een plukje haar naar voren viel.
          'Dus dat is het plan, me dronken voeren zodat ik bomen ga knuffelen?' zei Paige terwijl ik haar champagne glas aanvulde met de gouden bubbels. Ik glimlachte even duivels en knikte. - uhu - mompelde ik. Ik ging met mijn glas richting die van haar, om te proosten.
          'Proost, op een leuke avond met alles behalve slaap,' Paige trok haar wenkbrauw op. 'Proost, op een fantastische avond en waarschijnlijk kans op een gigantische kater in de ochtend.' Met een grijns bracht ze het glas naar haar lippen. Ik lachte en nam ook een flinke slok.
          'Laten we vanavond gewoon een gezellige avond creëren. Ik ga zo meteen ook even iemand pizza laten halen, wil je ook wat?' vroeg ik aan Paige terwijl ik mijn maag voelde protesteren, ik had alleen nog maar ontbeten met wat croissantjes en koffie. Paige keek me een beetje schaapachtig aan en leek niet te begrijpen wat ik zei. Ik haalde mijn wenkbrauwen op, als teken dat ze een vraag kon stellen, maar ze begon zelf al met praten.
          'Zeg hé, het is al niet eerlijk dat je én knap én rijk bent, maar moet je nou ook nog gedachte kunnen lezen?' zei ze gefrustreerd en lichtelijk verontwaardigd. Ik begon te lachen waardoor ik bijna mijn champagne over Paige liet vallen, gelukkig gebeurde het net niet. Ze had ook mijn trui aan, dus het had niet erg veel uitgemaakt, maar hij stond haar zo leuk, zonde als hij uit moet.
          'Sorry, lieverd... wat bedoel je? Was je net aan pizza aan het denken?' zei ik grappend terwijl ik plagerig aan haar neus zat. Ik zag Paige staren naar het plukje dat voor mijn gezicht hing. Met de hand zonder champagne reek ze naar voren en deed ze het plukje weer in de golf van andere haren. Zodra haar vinger in contact kwam met mijn gezicht kreeg ik een statische prik. Van de schrik schoot ik naar achteren, het deed geen zeer maar ik schrok me gewoon dood. Paige trok haar hand terug en ik begon te lachen terwijl ik met mijn hand door mijn haar ging om het weer naar achteren te brengen. Ze schudde haar hand en leunde weer naar achteren, ook Paige begon te lachen.
          'Nooit geweten dat de vonk die oversprong zo letterlijk genomen kon worden,' zei ze. Meteen na haar woorden zag ik in haar ogen dat ze verbaast was over wat ze zojuist had gezegd, waardoor ik nog harder moest lachen. 'Dat kun je wel zeggen ja!' zei ik terwijl ik eindelijk was gestopt met lachen. Ik tikte de rest van mijn champagne achterover en vulde hem weer bij. Sjonge jonge, waarom was deze champagne zo lekker! Ook Paige nam nog een slok van haar Champagne.
          'Need a refill? Cause I do.' zei ik plagend terwijl ik een slok nam van mijn net gevulde glas.





    [ bericht aangepast op 31 okt 2017 - 14:43 ]


    - thank you for existing -


    Jasper Oliver Armitage-Campbell
    21 • Entrance • Bibi • Very hot Scotsman • Outfit
    Bibi kwam me wat wazig over, maar misschien was ze wel een enorm lichtgewicht. Er zat vrij veel alcohol in de whiskey en net iedereen kon daar goed tegen, had ik in de loop der jaren gemerkt. Intussen kwam Jaime langs, die toch wel een opmerking maakte waar ik normaal niet helemaal van gedient was. Nu kwam hij weg met een waarschuwing, puur omdat al hij plezier had, hij mij ook met rust zou laten. Ik verontschuldigde me er wel voor tegenover de dame. Zij stuurde intussen met een scherpe blik haar butler weg. Haar stem leek opeens ook een heel stuk sterker en standvastiger. Hij verdween dan ook meteen en respectvol. Even keek ik hem na, maar al snel was ik weer met mijn volle aandacht bij de blondine. Haar blik leek opeens veel helderder en haar glimlach meer verleidelijk. Ze leek een compleet anders persoon. Was dit hoe zij haar personeel manipuleerde tot het toelaten van dingen die niet mochten van haar ouders? Ik had geen idee, maar ik mocht deze versie van haar een stuk beter dan het zweverige meisje van eerst. Ik reageerde op haar knipoog met een verleidelijke glimlach van mijn kant, voor ik vroeg of we dan maar zouden gaan. Ze stemde in met nog een knipoog. Ik haakte mijn arm in die van haar en leidde haar de trap op. In mijn tijd had ik inmiddels wel geleerd dat boven, of in de kelder, altijd de leuke kamers waren, in tegenstelling tot de ruimtes op de begane grond, die meestal gebruikt werden om gasten te ontvangen en te entertainen op een hoffelijke manier. Ik liep een random gang naar links in en sloeg ergens halverwege een grote dubbele deur open. Voor ons verscheen een enorme speelhal met flipperkasten, pooltafels, tafelvoetbaltafels, de hele rattaplan. "Dit is... ongebruikelijk." Ik was wel gewent dat er een kamer was met bijvoorbeeld een pooltafel, maar dit was toch wel extreem, en misschien een beetje onnodig, sinds we geen kleine kinderen en geen oude lullen waren. Ik haalde een hand door mijn haren, om mijn krullen een beetje uit mijn gezicht te vegen, en keek naar Bibi. "Heb je zin om een spelletje pool te spelen, of gaan we door op zoek naar iets leukers? Een zwembad misschien, of een schietbaan?" Zelf vond ik het best leuk om van tijd tot tijd te gaan jagen met de familie. Ik was ook best een redelijk schot, al zei ik het zelf. De laatste tijd waren we te druk geweest om er tijd voor te maken, maar hopelijk zou het binnekort weer gebeuren, en anders was het misschien een leuk uitstapje om hier met een aantal te doen die konden rijden en schieten. Ik kon mezelf namelijk niet voorstellen dat er hier niemand was die al van de fijne sport der jacht kon genieten.


    Bowties were never Cooler



    Bibi Seraphine Hartley

    22      ♔      Game Room      ♔      With Jem












          Bibi laat zich leiden door Jem en lijkt voor het eerst echt oog te hebben voor het huis. De bewerkingen zijn overal rijkelijk en stralen luxe uit, evenals de ongetwijfeld peperdure kroonluchters en goed gevulde bloemenvazen. Samen bestijgen ze de brede trap naar de eerste verdieping en slaan linksaf, waar Jem een deur opent en hen de kamer binnen loodst. Bibi voelt zich er meteen op haar gemak, aangezien het bijna doet denken aan een casino en hiermee dus op het milieu waarin ze is opgegroeid. .
          'Dit is... ongebruikelijk,' zegt Jem, terwijl hij een hand door zijn weerbarstige krullen haalt en zijn blik op haar richt.
          'Heb je zin om een spelletje pool te spelen, of gaan we door op zoek naar iets leukers? Een zwembad misschien, of een schietbaan?' vraagt hij, waarop Bibi hem een speelse glimlach werpt en haar gezicht nauwkeurig in de plooi houdt. Haar pokerface komt haar zowat natuurlijk en alleen pro's kunnen er tegenwoordig nog met moeite doorheen kijken. Met haar blik op hem gericht loopt ze achteruit richting het keu rek en pakt er op de goede gok een.
          'Wat dacht je van beiden, en dan leuk verpakt? We spelen een potje pool, en de verliezer moet met kleding en al het zwembad in?' vraagt ze onschuldig, terwijl ze een schuine blik op de pool tafel werpt.
          'Waarom zitten er in hemelsnaam gaten in de tafel?' vraagt ze zich hardop af hopend dat hij haar dommigheid geloofd, alvorens haar schouders op te halen en hem weer liefjes aan te kijken. 'Nou, wat zeg je er van?'

    [ bericht aangepast op 3 nov 2017 - 13:25 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Paige Anthonia Fletcher


    "Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"



    Charles - Inside - Outfit

          Was ik preuts? Nee. Had ik nog nooit een jongen naakt gezien? Ja Nee. Was ik zeer gesteld op mijn privacy en wilde ik dat ook aan andere geven? Ja! Tandenknarsend om mijn geweldige acties en zwakte bij Charles in de buurt, nam ik plaats op zijn bed. Een geweldig idee, al zeg ik het zelf en ik sloeg mijn linkerbeen over mijn rechter terwijl ik mijn armen naast me neer zette en een beetje voorover leunde. Nog een beetje vrouwelijke charme in de strijd gooien, en BINGO! De duivelse grijns die om mijn lippen krulde was amper tegen te houden toen ook hij naar voren leunde. Door deze beweging viel er een plukje haar van zijn hoofd naar voren die meteen de aandacht van zijn gezicht opeiste.
          Vanuit mijn ooghoeken, mijn ogen zelf had ik nog op dat rottige plukje gericht, zag ik dat Charles mijn glas weer bijvulde. Heel even verliet mijn blik zijn voorhoofd en keek ik naar het glas die bijna helemaal tot de nok toe voel zat. “Dus dat is het plan, me dronken voeren zodat ik bomen ga knuffelen.” Hoofdschuddend pakte ik mijn glas waarin de vloeistof vervaarlijk wiebelde en ik bang was dat het over de rand zou gutsen. Het ‘uhu’ geluid van Charles klonk bepaald niet geruststellend en zijn heerlijke glimlach werkte nou ook bepaald niet mee. Ik rolde met mijn ogen en mompelde iets in de trant van: ‘mafkees’.
          “Proost, op een leuke avond met allesbehalve slaap.” Hah, dat was een goeie. Dat zou ik dus niet overleven, ik had minstens 23 uur per dag slaap nodig. Vandaar dat ik mijn wenkbrauw optrok en zei: “Proost, op een fantastische avond met een waarschijnlijke kans op een gigantische kater in de ochtend.” Om mijn woorden kracht bij te zetten, nam ik een flinke slok en voelde de welbekende warmte me omvangen. Hier zou ik morgen waarschijnlijk voor boeten, maar het was geweldig voor zolang het duurde.
          “Laten we vanavond gewoon een gezellige avond creëren. Ik ga zo meteen ook even iemand pizza laten halen, wil je ook wat?” Zijn voorstel liet me even verbluft hem aanstaren. Net op het moment dat ik me bedacht dat ik vandaag niet meer dan een appel op had, ja ik weet het, ben supergezond bezig, vroeg hij of ik pizza wilde. Mijn maag voelde zo hol en leeg aan dat ik wist dat als hij over een half uur niets te eten kreeg, hij zijn klaagzang zou laten horen waardoor het leek alsof ik vanbinnen werd opgevreten door een of ander monster. Charles haalde zijn wenkbrauwen, zich natuurlijk afvragend of ik wel goed bij mijn hoofd was en dat bracht me weer even bij mijn positieven. “Zeg hé, het is al niet eerlijk dat je én knap én rijk bent, maar moet je nou ook nog gedachte kunnen lezen?” De toon waarop ik dat zei, klonk iets gefrustreerder dan ik bedoeld had, maar het snufje verontwaardigheid was precies goed. Charles moest lachen en zijn champagne schommelde beangstigend heen en weer. Ik wilde hem waarschuwen al had hij volgens mij zelf ook al door en hij deed zijn best om mij en zijn trui nog te redden.
          “Sorry, lieverd... wat bedoel je? Was je net aan pizza aan het denken?” Charles zat plagerig aan mijn neus, wat een boze blik van mij opleverde. Niet dat die veel indruk maakte omdat ik daarna in de lach schoot, maar het ging om het idee. “Eerlijk gezegd, zat ik eerder te denken aan het feit dat ik niet meer dan een appel op heb vandaag, dus ja, pizza lijkt me heerlijk.” Een plotselinge gedachte zorgde ervoor dat mijn glimlach van mijn gezicht afgleed. Het zou waarschijnlijk van ons verwacht worden om gezellig te staan socializen met de andere rijke stinkerds, dus dan kon ik mooi toekijken hoe Charles de een na de andere dame om zijn vinger wond terwijl ik van veraf toe stond te kijken en af en toe van mijn drankje zou staan te nippen. Op een ietwat onschuldige toon vroeg ik: “Wordt het niet van ons verwacht om in de avond kennis te maken met de rest die hier verblijven?” Snel nam ik nog een slok van mijn champagne, maar werd teleurgesteld omdat er nog een ieniemienie bodempje inzat.
          Omdat ik nu niets meer had waar ik mijn focus op kon leggen, keek ik weer naar Charles. Dat plukje op zijn voorhoofd zat nog steeds plagerig naar me te knipogen en ik merkte dat ik er niet tegen kon om zijn haar op deze manier uit model te zien. Met mijn hand waarin ik niet mijn lege champagneglas had zitten, strekte ik mijn vinger richting dat rottige ding en mee dat mijn vingers zijn hoofdhuid aanraken, werd de elektrische lading van zijn trui, waardoor mijn haar ietwat omhoog stond, overgebracht naar hem. Een statische prik was het gevolg en met een ‘Ho!’ geluid schoot ik naar achteren, schuddend met mijn hand om het tintelen te laten stoppen. Ook Charles was naar achteren gevlogen en met een mengeling van schrik en verontschuldiging keek ik hem aan. Gelukkig moest hij lachen en zijn lach klonk zo aanstekelijk dat ik automatisch mee begon te doen.
          Om het allemaal nog erger en gênanter te maken, besloot ik om er nog een schepje bovenop te doen. Het kwam door de alcohol, die me een duwtje in de rug leek te geven, waardoor ik het ook echt zei, anders had ik gewoon wijselijk mijn mond gehouden. “Nooit geweten dat ze vonk die oversprong zo letterlijk genomen kon worden.” De verbazing was letterlijk tastbaar die om me hing en als ik niet verstijfd was gaan zitten, had ik mijn hand nog eens voor mijn mond geslagen. Charles zag de humor er blijkbaar wel van in, THANK GOD! , en moest nog harder lachen. Zelf liet ik mijn hoofd hangen om een klein grijnsje te verbergen. Soms was ik echt zo ontiegelijk blond, niet te filmen ook weer.
          Toen hij eindelijk gestopt was met lachen, beaamde hij mijn woorden. Even voelde ik een sprankje hoop dat ik hem net zo gek maakte, als hij mij, maar het incident in de lift brandde nog op mijn netvlies. Ik keek hoe Charles de rest van zijn champagne achterover goot. Zelf zette ik mijn lege glas weer op de salontafel, te beleefd om te vragen om meer. Want, damn, dat spul was goed. Het werkte snel op je spieren en je werd er bijna onmiddellijk een stuk losser van. Blijkbaar zag Charles me naar mijn glas kijken, want hij vroeg plagend: “Need a refill? Cause I do.” Een piepklein stemmetje in mijn achterhoofd schreeuwde dat ik helder moest blijven zodat ik nog iets van deze momenten zou onthouden met mijn prins op het witte paard, waarvan ik hem had moeten redden van de draak die Geen-Handdoeken heet, maar dat stemmetje had ik al snel het zwijgen opgelegd. “Het is wel de bedoeling dat ik me straks nog iets herinner van deze avond,” zei ik met een grijns en een ondeugende twinkeling in mijn ogen. “Ik bedoel, ik zou nooit willen vergeten dat ik je leven hebt gered vandaag.” Waarschijnlijk zou hij dat nog jaren ingepeperd krijgen en ik genoot daar gewoon te veel van. “But, y’know what? Let’s go for it.” Ik gaf mijn glas een klein duwtje in zijn richting zodat hij haar bij kon vullen. Uit nieuwsgierigheid vroeg ik: “Zijn er trouwens nog meer mensen hier die je kent?” (lees: Nog meer meiden)




    I have seen my own sun darkened

    NATALYA ALIYEVA
    20 | russian | caleb | swimmingpool

    "Doe mij ook maar een luchtbedje, het maakt niet zoveel uit wat het is." Nonchalant haalt de jongen zijn schouders op. Ik moet toegeven dat het me ergens wel verbaasd. Ergens had ik verwacht dat hij een luchtbed met echt goud of diamanten erop wilde, of iets dergelijks, him being a prince and all. Het doet me afvragen hoe gek we het kunnen maken hier. Stel, ik wil een levende man van chocolade, zouden ze iets kunnen regelen?
          "Heb je dan ook broers en zussen?" vraagt Caleb vervolgens, alsof het gesprek met de bediende nooit heeft plaatsgevonden. "Of zijn jullie niet het soort familie wat het bedrijf graag binnen de familie wil houden? En over mij, je hebt je research maar goed gedaan. Ik ben momenteel tweede in lijn, maar je kan je wel voorstellen dat zodra mijn zus en haar vriend aan de kinderen gaan dat ik nog verder daal. De vorst van Monaco worden zit er voor mij dan waarschijnlijk ook niet in. Mijn vader heeft ook een vastgoed bedrijf wat ik als het goed is over neemt. Hij dreigt nog wel eens het aan een neef te geven, wanneer ik me volgens hem heb 'misdragen', maar ik denk dat ik het uiteindelijk wel krijg."
          "Stiekem heb ik gestalkt, daarom weet ik zoveel over je." Ik knipoog naar hem, waarna ik me naast hem de rand van het zwembad hijs. "Nee hoor, maak je geen zorgen. Mijn moeder wilde dat ik dit soort dingen leerde, dus ja. Het waren niet de meest interessante lessen. En ik ben enig kind, maar het grootste deel van de aandelen zullen altijd in handen van de familie blijven. Ik zal waarschijnlijk wel de eigenaar worden, maar niet de CEO. I shall see. Ik wil eerst nog genieten van jong zijn. Maar goed, een vastgoed bedrijf? Dat klinkt redelijk saai, sorry, dus laten we het over iets interessanters hebben." Ik grijns naar hem. "Op wat voor manier heb je je 'misdragen' dat je vader met dat dreigement kwam? Je hebt me nu wel nieuwsgierig gemaakt."





    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lillyana "Lilly" Victoria Trump


    Daughter of the American President • 19 • Inside the house • Florence&MichealOutfit



    Ik had Luca net gevraagd of hij een stille bewonderaar was, toen hij plots werd weggeroepen. Met een klein pruillipje keek ik hem na, waarna hij uit mijn zicht verdween. 'En toen waren er nog drie...' sprak de andere man met een lach, waardoor er ook een kleine glimlach op mijn gezicht werd getoverd. Ik had de naam van deze jongen niet opgevangen, omdat ik eigenlijk mezelf te erg gefocust had op Luca. "Ik hoorde je naam net vallen.. Mag ik het jammer vinden dat ik je vader eerder heb ontmoet dan jou?'' Opnieuw werd mijn vader naar voren gehaald en ik hoopte juist nu even weg te zijn van al het Trump gedoe, maar ik moest er nu gewoon mee leren leven. De man had het op een speelse toon gezegd, waarna hij zijn hand naar mij uitstak. 'Micheal Ventura.' Ik schudde hem de hand, waarna ik hem een kort knikje gafje. 'Aangenaam,' groette ik hem terug. Een naam introductie was niet nodig geweest namens mijn kant. De naam Ventura riep wel gelijk iets bij me op. 'Ventura van de Hotels?' vroeg ik nieuwsgierig, waarna ik nog een slokje van mijn champagne nam. Ik veegde een plukje haar achter mijn oren, waarna ik mezelf geïnteresseerd opstelde tegenover Micheal. 'De Ventura Hotels zijn géwéldig,' sprak ik lovend uit. Verschillende vakanties in het buitenland hadden we wel doorgebracht in een Hotel van Marcus Ventura. Zijn hotel-keten was wereldwijd bekent en ondanks dat mijn vader op bijna alles commentaar had, had ik hem nooit iets slecht horen zeggen over Ventura. 'Ik heb nog net geen abonnement op jullie hotels,' lachte ik.


    Do I look like Mother Teresa?

    Charles Sebastian Lockridge
    "I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."






    Charles 19 y/o - inside - with Paige
    Na onze lachkick over de vonk die letterlijk oversprong, goot ik de rest van mijn champagne naar binnen. Heerlijk deze bubbels, precies goed. Ik pakte de fles om mijn glas bij te vullen. 'Need a refill? Cause I do.' zei ik terwijl ik mijn eigen glas ongeveer helemaal vol had gegoten. Meteen nam ik er een slok uit, zodat hij niet meer zo gevaarlijk vol zat.
          'Het is wel de bedoeling dat ik me straks nog iets herinner van deze avond,' lachtte Paige met pretoogjes. Tuurlijk ging ze zich deze avond herinneren, ik ging een avond voor haar creëeren die ze nooit zal vergeten, daar zorg ik persoonlijk voor. Ik was heel erg blij dat ik Paige hier zag, dus ik ging daar ook goed gebruik van maken, simpelweg door wat lol met haar te beleven.
          'Ik bedoel, ik zou nooit willen vergeten dat ik je leven hebt gered vandaag.' zei Paige vrolijk met een plagerige ondertoon. 'But, y’know what? Let’s go for it.' Ik rolde met mijn ogen en zuchtte terwijl ik mijn glas weg had gezet. Ik stond op en ging tegenover Paige staan, die op mijn bed zat. Ik leunde naar voren en zette mijn handen naast haar benen neer, waardoor ik haar recht in haar ogen aan keek.
          'Is dat zo? heb je mijn leven gered?' zei ik een beetje intimiderend met één wenkbrauw de lucht in. Ik snap dat ze een beetje de bad girl uit wilt hangen, maar zodra je gaat doen alsof je mijn redder in nood bent, ookal is het maar een grapje, dan trigger je mijn zenuwen. Niet dat ik dat erg vond natuurlijk, ik hield er wel van als iemand dat deed, ik werd er alleen een beetje gefrustreerd van... en dat wilde ik Paige nog niet aan doen. Als meiden me gingen bedreigen met seksuele dingen werd ik al helemaal gek in mijn hoofd. Ik klemde mijn kaken op elkaar waardoor je ze zag aanspannen. Na een diepe ademhaling ging ik weer in mijn eigen stoel zitten en keek ik Paige onschuldig aan.
          'Ik zou maar oppassen met wat je zegt, voordat ik deze kamer afbreek tijdens een rondleiding aan jou.' dreigde ik met een duivels lachje. Paige leek me niet iemand die erg ervaren is op dat gebied, vanwege haar vader, die me waarschijnlijk zou vermoorden als hij wist hoe ik over haar dacht... een rilling ging over mijn rug, waardoor ik een andere houding aan nam.
          'Zijn er trouwens nog meer mensen hier die je kent?' vroeg Paige nieuwsgierig. Ik knikte, ik ken inderdaad wel een paar mensen in het huis. 'Jazeker, Bibi, Nathan en Niamh. Ik noem Nathan altijd Nathaniel, hij is mijn beste vriend, echt al bijna mijn hele leven. Niamh is zijn zusje en Bibi is een vriendin die ik ken van uitgaan.' vertelde ik braaf. 'Ken jij hier meerdere mensen?'





    [ bericht aangepast op 2 nov 2017 - 16:38 ]


    - thank you for existing -

    S T E F A N O      G I O V A N N I      R O T H S C H I L D

    Son of Rothschild wine Estate owner - 23 - With the boyfriend.


    Of onze relatie altijd even goed werkte? Nee, dat deed het gewoon niet. Heel simpel. Onze karakters konden nog best wel eens botsen, en dat resulteerde dan dus in het zoveelste meningsverschil. Maar hoe vaak deze misschien ook voorkwamen, ik heb nooit echt getwijfeld aan onze relatie. Meerdere mensen hebben zo hun bedenkingen gehad, tuurlijk geeft dat je wel eens je bedenkingen, maar op de een of andere manier juist ook weer kracht om ze allemaal het ongelijk te bewijzen. Ik hield nou eenmaal van deze jongen, en ik was niet van plan hem te verliezen, door wat dan ook.
    Afgezien van het feit dat Alejandro wel eens heftig kon reageren op de meest simpele geintjes etc., maar dat zal misschien wel chef eigen zijn. Ik hoorde hem dan ook ergens tegen aan trappen toen ik alweer naar binnen was gelopen. Eerlijk gezegd baalde ik er ook van dat het nou juist vandaag zo liep. Zo nu en dan reageerde we echt op elkaar als een druppel water op een hete bakplaat, zo ook vandaag. Toch volgde hij mij al snel naar binnen, en luisterde hij naar mijn zielige omroep poging, volgend door een nog zieliger applaus. Niet veel later werd ik op het bed geduwd, en volgde Alejandro zelf ook. In plaats van dat ik mijn handen weer om hem heen kon plaatsen, en hem naar me toe te trekken voor een kus, pinde hij mijn polsen vast in het bed.
    ‘Ouwe grapjas, misschien als je me helpt de kleerkast in te ruimen, krijg je wel een striptease.’ ik trok mijn wenkbrauwen op. 'Misschien? Hmm, dan moet ik er even over nadenken hoor.' zei ik met een grijns. 'Ik bedoel, als je er mij nou een garandeert, dan doe ik niet zo moeilijk...'
    Iets waar we alle twee goed in waren was elkaar plagen, en dat liet hij mij dan ook merken. Hij misgunde mij een kus, waarna hij mij weer los liet. Waar ik dacht dat ik weer vrij kon bewegen, begon die pestkop mij te kietelen. Als ik ergens niet tegen kon was het dat wel, en dat wist hij maar al te goed. Toch begaf hij zich op glad ijs, en bracht hij zichzelf alleen maar in gevaar. Hij kon ieder moment een voet in zijn gezicht verwachten als hij hier mee door zou gaan, aangezien ik door zijn gekietel aardige stuiptrekkingen kreeg. Gelukkig voor hem sprong hij van mij af voor ik hem er per ongeluk af trapte.
    Alejandro was blijkbaar bloedserieus geweest over zijn kleding kast; Jammer Stefano, je zult er toch aan moeten geloven. Ik plaatste mijn armen achter mijn nek, en keek toe hoe Alejandro het toch niet had kunnen laten drank mee te smokkelen. Een kleine, speelse, zucht verliet mijn mond. Hij ook altijd met zijn drank. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat hij terug zou komen, en al helemaal dat hij mij overeind zou trekken.
    ‘Dus Papi. Kom je me helpen of grapjes maken, want voor dat laatste heb ik wel een oplossing.’ werd er gezegd alvorens ik een sok in mijn mond geduwd kreeg. De speelse grijns keerde terug op mijn gezicht. De move met de sok leverde hem een tik op zijn billen op, waarna ik met enige moeite de sok uit mijn mond verwijderde. Hoewel ik deze liever naar Alejandro zijn hoofd gesmeten had, liet ik deze toch maar naast het bed vallen. Ik pakte hem vast, en trok hem naar beneden alvorens ik ons omrolde waardoor ik nu bovenop hem lag. Ik plantte beiden handen naast hem neer, waardoor ik nu boven hem hing. Ik grijnsde even overdreven naar hem, en plantte nu mijn lippen in zijn nek, van waar ik langzaam een spoor van kusjes achter liet tot aan de rand van zijn broek. Toen ik klaar was keek ik hem weer aan, en plaatste één van mijn handen onder zijn kin, om deze zachtjes iets omhoog te tillen.
    'Zullen we de kast dan maar in gaan ruimen, baby?' zei ik met een overdreven grijs, en woelde even met mijn hand door zijn haren.

    [ bericht aangepast op 6 nov 2017 - 20:13 ]


    How far is far


    Jasper Oliver Armitage-Campbell
    21 • Play Room • Bibi • Very hot Scotsman • Outfit
    Ik kreeg meteen een speelse glimlach terug van het meisje bij mijn voorstel om pool te spelen. Ik kon best een spelletje spelen, maar ergens kreeg ik een gevoel dat zij het beter kon dan dat ze mij liet weten. Ze pakte een keu, en ik volgde haar voorbeeld. Ik zag wel wat in haar voorstel, maar zelf zag ik nog ergens een mogelijkheid om het nog iets spannender te maken. "Akkoord. Alleen wat vind je ervan om een duik te nemen zonder kleren?"Na een flirterige knipoog liep ik naar de tafel en legde de ballen juist neer in de mal op de tafel. Ik kon iemand wel vragen om het voor me te doen, maar om eerlijk te zijn was ik hier heel vies om nog iets in mijn leven te doen. Haar vraag was een beetje vreemd, vooral door de manier dat ze haar keu wel correct vasthield, terwijl normaal meisjes dat echt niet konden. Ik gaf haar nog een speels knipoogje en haalde de mal van de ballen. "Gaten zijn er om te vullen, niet?" Misschien ging ik net iets te ver met mijn insinuatie, maar daar kon ik me altijd nog voor verontschuldigen. Ik keek naar het meisje en schonk haar nog een speelse glimlach. Ik draaide mijn keu tussen mijn handen. "Dames eerst." Ergens had ik altijd mijn opvoeding bij me, maar toch was ik niet van plan om me volledig aan de etiquette te houden. Ik was hier om los te laten, maar ergens zaten er een aantal dingen in gebakken, die ik niet meer kwijt zou raken, zelfs niet met een eindeloze hoeveelheid drugs en alcohol. Aan drugs denkend, had ik best wel zin in Molly, maar het zou me verbazen als Jaime het niet had weggegooit zodra hij het in mijn koffer had gevonden. Thuis had ik altijd wel een aantal tabletten liggen, maar om straks echt een goede start te hebben, had ik alle tabletten die ik nog had meegenomen. Hopelijk kon Jaime ze niet vinden, want anders zou het echt zonde zijn. "Hoe wild ben je eigenlijk?" vroeg ik nieuwsgierig. Ik wilde toch wel graag weten wat voor vlees ik in de kuip had. Zeker nu haar chagrijnige butler weg was, voelde ik me heel vrij om alles te vragen, en had ik het gevoel dat ik ook veel antwoorden terug zou krijgen.

    [ bericht aangepast op 2 nov 2017 - 22:55 ]


    Bowties were never Cooler



    NATHAN ALEXANDER O'DONNEL

    20 || With Niamh | At the house




    Erg lang duurde het niet of ik had als gauw twee zure gezichten op me gericht, gevolgd door een klap tegen mijn arm waardoor een jammerende "auwtch" mijn lippen verliet, vrouwen mochten misschien poezelige pootjes hebben, maar eens ze hun klauwen uithadden dan voelde ik het toch wel nazinderen. Al was het engste toch het veels te lieve gezichtje van Niamh .. Uh oh, hide! Lang had ik niet want al gauw kreeg een harde slap tegen mijn hoofd waardoor een luide 'Klets' door de ruimte galmde en ik de vieze silicone van mijn gezicht moest pellen haast. Iew iew ieww... ‘De grote dus. Thanks honey.’ schonk ze me nog een handkusje toe waar ik haar ene geïrriteerde blik toe zond , waarna ik mijn pijn maar verlichtte door een grote slok van de cocktail te nemen.
    Vervolgens liep Niamh naar mijn koffers toe waardoor ik de bewegingen van de dame nauw in het oog hield, het zou niet de eerste keer zijn dat mijn twin mijn kleren van me stal. Ze rommelde er even in en ik stond ook net op om te kijken wat ze nou eigenlijk aan het doen was, vooraleer mijn twin zich al naar mij had gedraagd en me een setje kleren in de hand drukte. Even wantrouwend keek ik haar aan en besteerde even de kleren die ze uitgekozen had ‘Ik denk dat dit wel een ‘nette’ binnenkomer voor vanavond is.’ Knipoogde ze naar me waarna ik omhoog getrokken werd en richting de omkleed ruimte gejaagd werd door Deedee die me een klap op mijn achterste haf, om me als ene paard in gallop te krijgen. Ik snoof even." Jullie willen me gewoon in mijn skinny leren broek krijgen hmmm." ik trok mijn wenkbrauw op en schudde even afkleurend mijn hoofd. "Geile dames." en met die woorden huppelde ik even even enkele van onze bagages waarna ik me ontdeed van mijn zwarte outfit die ik vandaag aan had. Deedee en Niamh zagen me haast iedere dag hier naakt rondlopen, dus ik had absoluut geen schaamte om me hier zo uit te kleden. Niamh probeerde ondertussen Deedee haar geweldige outfit te stelen en ik kon het dan ook niet laten om te lachen eens Deede de legandarische woorden ‘Je weet maar nooit wat ik zelf aan de haak sla vanavond.’ uitsprak ‘Go get them tiger, maar laat wel weten wie het is.’ Knipoogde Niamh. "Zolang hij maar niet Bernard noemt ." voegde ik er nog lachend aan toe waarna ik me met wat moeite in de leren broek wurmde. dat was nou eenmaal het nadeel als je een booty had. Eens ik mijn outfit aan had, deed ik nog mijn boots aan en checkte ik nog even of mijn buldge niet te overdreven uitstak. Nee alles zat goed. "En hoeveel booty point krijg ik?" vroeg ik aan de twee dames en deed even een model pirouette



    [ bericht aangepast op 3 nov 2017 - 9:57 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    Bibi Seraphine Hartley

    22      ♔      Game Room      ♔      With Jem












          Op het moment dat hij eveneens een keu pakt, weet Bibi dat ze hem heeft, en inderdaad;
          'Akkoord. Alleen wat vind je ervan om een duik te nemen zonder kleren?' maakt hij het nog even wat interessanter. Bibi kijkt hem met naïeve oogjes aan en doet alsof ze het voorstel even moet overwegen. Het besluit is echter al lang genomen, want deze kans laat ze uiteraard niet voorbij gaan. Jem is buitengewoon aantrekkelijk, en verteld haar vader niet altijd dat ze ieder detail van een eventuele deal bekeken moet hebben voor ze er mee in zee gaat? In dit geval zijn de details uiteraard Jem zijn lichaam en in zee gaan staat voor de slaapkamer opzoeken. Vast niet haar vaders insteek toen hij haar deze les leerde, maar Bibi is goed in creatieve opvattingen.
          'Akkoord,' bevestigd Bibi simpelweg, de knipoog die Jem haar toewerpt beantwoordend met een ondeugende lach.
          'Gaten zijn er om te vullen, niet?' insinueert Jem, met een uitdagende blik, op haar opmerking over de tafel. Bibi giechelt en kijkt hem ongelovig aan. No he didn't, but then again, yes he did.
          'Hmmm, laten we dan maar beginnen met deze gaten,' spint ze terug, om duidelijk te maken dat een tikkeltje vulgaire humor wel aan haar besteed is. Jem grijnst en gebaart naar de pooltafel, waarop hij de ballen al klaar heeft gelegd.
          'Dames eerst,' zegt hij galant. Ze lacht nog eenmaal liefjes en besluit dan de facade te laten zijn voor wat het is, aangezien de deal is gemaakt en ze nu toch gaat laten zien dat ze wel degelijk verstand heeft van het spel. Heupwiegend loopt ze om de tafel en neemt positie achter de witte bal. Met haar ogen op Jem gericht, buigt ze verder voorover dan misschien nodig is om de eerste stoot te nemen en geeft hiermee zicht op een diep decollete.
          'Hoe wild ben je eigenlijk?' vraagt Jem, waarop Bibi afstoot en de witte bal met geweld contact maakt tegen de andere ballen. Ze verspreiden zich keurig over de tafel en twee hele ballen verdwijnen meteen in de pockets. Met een zelfvoldane grijns komt ze overeind, kijkt hem uitdagend aan en loopt in zijn richting, omdat de witte bal nu aan zijn kant van de tafel ligt.
          'Heel wild,' spint ze, wanneer ze vlak langs hem heen loopt en weer over de tafel buigt voor de volgende stoot.

    [ bericht aangepast op 3 nov 2017 - 14:29 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep


    Jasper Oliver Armitage-Campbell
    21 • Play Room • Bibi • Very hot Scotsman • Outfit
    Bibi ging mee met mijn voorstel voor onze weddenschap. Ook leek ze geen enkel probleem te hebben met mijn toch wat schunnige opmerking. Haar antwoord zorgde voor een glimlach op mijn lippen. Ik kon een meid met dit soort humor wel waarderen, zelfs al was het echt niet gepast in de omgeving waar ik vandaan kwam. Misschien was het daarom juist dat ik genoot an een dame met een beetje vulgaire humor. Ik legde de ballen klaar en liet haar toen voor gaan. Ik zag meteen de blik in haar ogen veranderen van lieflijk en onschuldig, maar berekendend. Ze was, zoals ik al had gedacht, een dame die precies wist wat ze deed. Ik keek hoe ze heupwiegend om de tafel liep en provocerend ver over de rand boog om de eerste stoot tegen de ballen te leveren. Ik had geleerd mijn handen thuis te houden, maar het was niet heel makkelijk met een stoot als zij. Ik probeerde mezelf dan ook iets anders te geven om op te letten, door haar een vraag te tellen. Precies op dat moment stootte ze met geweld de eerste bal en speelde er meteen twee weg. De blik in haar ogen was om voor te smelten en ik kreeg het gevoel dat ze ook daar precies wist wat ze deed. Ze was een berekenende dame, en dat kon ik best waarderen. Dat maakte een goede zakenvrouw, en mogelijk ook een goede avond, als je begrijpt wat ik bedoel. Nu stond ze aan mijn kant van de tafel en boog zo ver voorover dat haar achterste haast mijn kruis raakte. Nu speelde ze een bal weg en voor ze verder ging, ging ik heel licht met mijn middelvinger over haar ruggegraat. De derde keer had ze niet zo veel geluk, en was ik eindelijk aan de beurt. Ze was duidelijk goed in dit spel, maar ik had het vaak genoeg gespeeld om het toch wel een beetje in de vingers te hebben. "Mooi. Wild is perfect." Ik positioneerde me netjes achter de witte bal en stootte. De witte bal schramte de zwarte bal, die gelukkig alleen tegen de rand kaatste, maar de ander ging wel netjes in een pocket. "Als het goed is, en als Jaime het niet heeft weggegooid, heb ik Molly bij me. Ik weet niet of je daar interesse in hebt, of ervaring mee hebt." Ik stootte nog een keer, maar dit keer schoot niet alleen de juiste bal, maar ook de witte in een pocket, waardoor Bibi weer aan de beurt was. Eigenlijk vond ik het niet heel erg om te verliezen, maar ik zou het zeker ook niet erg vinden om haar in haar Eva's kostuum te zien. Als ze er al zo uitzag met kleren aan, kon ik alleen maar bedenken hoe ze eruit zou zien zonder.


    Bowties were never Cooler

    Prince Claud 'Caleb Constatin Laurent Marcellin Grimaldi

    19 Years | At the swimmingpool, outside | With Natalya


    "Stiekem heb ik gestalkt, daarom weet ik zoveel over je." verklaarde Natalya het feit dat ze redelijk veel wist te weten over Caleb zijn leven, maar aan de toon waarom ze sprak was wel te horen dat dit niet echt zo was. Gelukkig maar, de gedachten dat ze alles al van hem leek te weten lokte Caleb niet zo erg aan. "Nee hoor, maak je geen zorgen. Mijn moeder wilde dat ik dit soort dingen leerde, dus ja. Het waren niet de meest interessante lessen. " zei Natalya vervolgens terwijl ze zich op de rand van het zwembad hees. Caleb liet een lach over zijn lippen rollen bij het horen van zijn woorden. "Sorry," zei hij op een quasi beledigde toon. "Wil je nu zeggen dat ik niet interessant ben." ging hij verder op dezelfde nep beledigde toon. Hij kon zich namelijk best inzien dat het koninklijk huis van de buitenkant niet klonk als het meest interessante onderwerp, maar als ze eens wisten wat er binnen de deuren allemaal gebeurde werd het al een stuk leuker. Helaas, mochten deze dingen echter nooit naar buiten komen, omdat ze de Grimaldi naam zouden kunnen schaden en vandaar dat de familie picture perfect leek.
    " En ik ben enig kind, maar het grootste deel van de aandelen zullen altijd in handen van de familie blijven. Ik zal waarschijnlijk wel de eigenaar worden, maar niet de CEO. I shall see. Ik wil eerst nog genieten van jong zijn. Maar goed, een vastgoed bedrijf? Dat klinkt redelijk saai, sorry, dus laten we het over iets interessantere hebben." vertelde Natalya, Caleb had nog geknikt, maar omdat Natalya duidelijk het onderwerp wou veranderen had hij niet verder gepraat over het bedrijf. Wel reageerde hij op Natalya haar statement dat een vastgoed bedrijf saai zou zijn, maar Caleb leek de woorden die de jongedame gebruikte nog een klein beetje te verdraaien. "Wauw, daar doe je het weer."zei Caleb lachend. "Eerst niet interessant nu saai en ik maar in de eerste instantie denken dat je klasse had." Het was dezelfde sarcastische toon die Caleb wel vaker aan nam, dingen die hij zei moesten nooit te serieus opgenomen worden en Caleb hoopte dat Natalya dit ook begreep anders zou het nog wel eens een beetje ongemakkelijk kunnen worden.
    "Op wat voor manier heb je je 'misdragen' dat je vader met dat dreigement kwam? Je hebt me nu wel nieuwsgierig gemaakt." vroeg Natalya Caleb terugslaand op wat Caleb haar eerder had gezegd. "Ach, ik heb nooit echt iets heel groots gedaan." zei Caleb, waarna hij nonchalant zijn schouders ophaalde. "Dingen als openbaar dronkenschap of meisjes mee nemen naar het paleis, alles wat de naam kan schaden word gezien als 'misdragen' en een reden om mij niet aan de leiding te zetten." Waarschijnlijk had Natalya één of ander spectaculair verhaal van hem verwacht, maar er zat niet vreselijk veel achter. Caleb zijn vader was gewoon erg gebrand op de Grimaldi naam in tact te houden en als je Caleb dan vergeleek met zijn zusjes dan was hij hier zeker niet zo goed in. "Hoewel de druppel voor hem wel was toen ik een feestje wou geven in het paleis en ik hem onder de impressie liet dat het een chique gala dingetje was en het uiteindelijk meer iets van een rave was. Hij heeft veel geld moeten betalen om ervoor te zorgen dat mensen hun mond hielden."

    [ bericht aangepast op 3 nov 2017 - 18:36 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.