[RPG • 250] Filthy Rich | Speeltopic [16+] - Speeltopics

10 okt 2017 - 18:21 Novilunium is offline

Filthy Rich

Everybody was well dressed, and everybody was a mess.

Setting

Highland Estate – het enorme landgoed wat regelmatig huis geeft aan een stel extravagante jongeren. Deze welgestelde heren en dames zijn stuk voor stuk het nazaat van succesvolle zakenmannen en vrouwen en staan op het punt om toe te treden in het keiharde zakenwereldje van hun ouders.
Voordat ze hun lang leven de lol leventje echter inruilen voor het drukbezette business life, krijgen ze de kans om zichzelf nog eenmaal compleet uit te leven. Op Highland Estate kan dit onder de radar en zonder enige consequenties voor hun toekomst en de rol die ze daar gaan bekleden. Niemand zal hun acties binnen de Estate tegen ze kunnen houden.
Twee weken lang kunnen ze de beest uithangen zonder enige remmingen of ouderlijke invloeden, zolang ze maar in hun achterhoofd houden dat dit de laatste keer is voor ze een leven vol verantwoordelijkheden in stappen.
De groep die nu aankomt is een samenstelling van de rijkste jongeren van de wereld. Geld heeft absoluut geen waarde, een hart hebben is overrated en geheimen bewaren is voor losers.

Conclusie; een recept voor chaos, met een gouden randje.

Eat Diamonds For Breakfast

Attentie !

♢ De meesten kennen elkaar niet,
of enkel van naam.
♢ Als je personage super lief en onschuldig is,
dan was hij of zij niet naar het Estate gekomen.
♢ Ervan overtuigd dat je de meest rijke bent?
Mooi, dat zijn ze namelijk bijna allemaal.
♢ Iets niet aanwezig in het huis?
Vraag er naar in het praattopic, wees creatief.
♢ Drinken uit gouden kopjes en eten van gouden borden?
Dat kan, want ze zijn stinkend rijk,
♢ Er zijn karts aanwezig voor de racebaan.
Ze mogen ook met liefde hun Bentley's aan stront jagen.
♢ Last but not least;
GO BIG OR GO HOME.

Survival of the Richest

Highland Estate

Het Estate ligt in niemandsland met in de wijde omgeving geen ziel. De tuinen die er omheen liggen bieden een buitenzwembad, een racebaan, een tennisbaan, paardenstallen, een golfbaan, een aangelegde zandduin en een helicopter platform.
Binnen bestaat het gebouw hoofdzakelijk uit marmer, hangen overal kroonluchters en is zo'n beetje alles afgewerkt met bladgoud. Er is een bibliotheek, muziekstudio, een zaal met meer klassieke instrumenten, een binnenzwembad, een bioscoopzaal, een speelhal met flipperkasten en pool tafels en dergelijke, een casino en meerdere eetzalen en woonkamers.
Iedereen heeft een enorme slaapkamer welke ze zelf in hebben kunnen richten. De aangrenzende badkamer is bij iedereen hetzelfde en heeft ongeveer deze sfeer.
Er is personeel aanwezig en dit personeel zal nooit spreken tenzij hem of haar iets gevraagd wordt. Zij zijn er om de jongeren van alle gemakken te voorzien, maar zullen nooit ingrijpen aangezien zo'n beetje alles is toegestaan. Wil je een handeling niet zelf doen, - denk aan paarden zadelen, drinken inschenken, je ontbijt kauwen, weet ik veel - stuur dan het personeel aan.
Alcohol vloeit rijkelijk, van drugs kijkt helemaal niemand raar op en al wil je naakt door het huis lopen, vermaak je wat. Er worden hierin nauwelijks grenzen gesteld en hier moet je dus wel rekening mee houden wanneer je mee wil doen aan deze RPG.

We Are So Vain

Regels

– Quizlet huisregels
– Reservering staat 72 uur
– Drank&Drugs toegestaan
– Geen perfecte personages
– Seksuele handelingen in overleg
– 16+ is toegestaan en gebruikelijk
– Een post heeft minstens 250 woorden
– Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
– Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
– Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week

♢ ♢ ♢

We Make The Rules As We Go

Rollen

Rich Assholes VOL

Charles Sebastian Lockridge ♢ Lucky Blue ♢ Sombre ♢ 1.3
Micheal Ventura-Bellincioni ♢ Maluma ♢ Maluma ♢ 1.3
Nathan Alexander O'Donnel ♢ Neels Visser ♢ Finkelstein ♢ 1.4
Claud Constatin Grimaldi ♢ Faceclaim ♢ Greenlight ♢ 1.4
Jem Armitage ♢ Joshua Whitehouse ♢ SebastianVerlac ♢ 1.8

Rich Bitches VOL

Bibi Seraphine Hartley ♢ Amanda Seyfried ♢ Cunning ♢ 1.6
Paige Anthonia Fletcher ♢ Barbara Palvin ♢ Aniketos ♢ 1.2
Lillyana Victoria Trump ♢ Miranda Kerr ♢ Mahigan ♢ 1.5
Niamh Alexei O'Donnel ♢ Gwen Cox ♢ Kian ♢ 1.2
Azaria Kochava ♢ Audreyana Michelle ♢ Limnaden ♢ 1.6
Florence Celeste Duchamps ♢ Lianne La Havas ♢ Hopps ♢ 1.4

Super Rich Kids With Nothing But Fake Friends

Who's Doing What?

[ bericht aangepast op 17 nov 2017 - 17:36 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

15 nov 2017 - 10:38 Aynur is offline

Aynur 2380

Paige Anthonia Fletcher

"Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"

Charles - Inside - Outfit

Ik klemde mijn kaken op elkaar terwijl ik me ontdeed van Charles’ trui. Door de verandering van temperatuur verscheen er bijna onmiddellijk kippen vel op mijn armen en ik wreef er even vluchtig overheen om het te verdoezelen. Alleen nog een selfie en dan zou ik kunnen gaan. Gewoon mijn oude plannen weer oppakken en mezelf opsluiten in mijn kamer om een middenin-het-jaar-winterslaap te houden.
Met een korte blik in de spiegel, drapeerde ik mijn haar over mijn schouders en veegde het laatste restje lippenstift van mijn lippen af. Ik deed hard mijn best om niet te denken aan de tijd in de keuken omdat ik wist dat mijn hart daar, na de extase van de alcohol, voor zou moeten boeten. De vraag die Charles me stelde, zorgde ervoor dat ik in zijn richting liep en op gepaste afstand wachtte. “Het is jouw selfie, dus ga je gang. Positioneer me maar,” was het enige wat ik zei op een emotieloze toon.
Niet dat ik verwachtte dat Charles in mijn buurt zou komen. Hij had al duidelijk laten merken dat hij me niet op die manier zag zitten en daarmee alle vlinders in mijn buik doodgeschoten. Tenminste, dat hield ik mezelf voor. Het gevoel wat hij bij me opriep, zou waarschijnlijk niet zo snel overgaan. Vandaar dat ik iets achteruit stapte zodra Charles met zijn hand in de richting van mijn gezicht kwam. Hij was echter sneller dan ik dat was en even later vond ik mijn kin in zijn hand terwijl hij me diep in mijn ogen keek. Ik probeerde weg te kijken en mijn hoofd weg te draaien, maar zijn greep werd iets steviger waardoor ik hem wel aan moest kijken.
“Wat is er met je aan de hand? Je doet zo afwezig,” zei hij teder. Voorzichtig fladderde hij met zijn vingers over mijn wang en mijn schouders ontspanden zich. Ik had niet door gehad dat ik vanaf het moment dat hij me aanraakt, mijn spieren aanspande. “Sorry, als het door mij komt. Ik ben nogal gefrustreerd.”
Gefrustreerd? GEFRUSTREERD? Wat zou in godsnaam de reden zijn dat hij gefrustreerd is. Volgens mij was ik degene, en de enige, die op dit moment het recht had om dat gevoel te houden. Een klein spiertje begon te trillen in mijn mondhoek door deze aanval van frustratie en zodra ik dat doorkreeg, werd mijn gezicht weer glad en levenloos. “Nee hoor, het ligt niet aan jou. Ik word alleen ietwat humeuriger als ik te lang niet gegeten heb.” En, ja hoor, dit bewees maar weer eens dat ik een verschrikkelijk slechte leugenaar was. Zelf door de monotone toon heen, viel te horen dat mijn stem veel te hoog was om geloofwaardig te zijn. Ik zuchtte en haalde voorzichtig zijn hand van mijn kin.
Mijn telefoon had ik inmiddels uit mijn broekzak gevist en Charles pakte mijn mobiel uit mijn handen. Ik wilde protesteren aangezien het berichtje van mijn broertje nog openstond met allemaal vloeken in mijn richting omdat ik nog steeds weigerde te vertellen waar ik de autosleutels van zijn Porsche had gelaten, maar ik was al te laat.
Als Charles het bericht al gezien had, liet hij verder niets merken. Hij zocht mijn camera op en sloeg zijn arm om me heen. Nu was het tijd om mijn camera-gezicht op te zetten en verleidelijk keek ik in de camera. Met iets wat getuite lippen hield ik mijn hoofd schuin, wachtend totdat de foto werd genomen en ik kon ontsnappen vanonder zijn arm. Want de doodgeschoten vlinder begonnen op deze manier zo langzamerhand in zombies te veranderen die weer tot leven kwamen.
Wat ik echter niet helemaal verwacht had, was dat hij zich tot mijn lente wendde en een kus op mijn wang planten terwijl hij precies op het goede moment de foto maakte. Geschokt en met grote ogen draaide ik van hem weg, met mijn hand op mijn wang. Helemaal verbouwereerd stond ik hem aan te staren in de tijd dat hij bezig was met mijn mobiel. Wat hij deed, kon ik niet zien, al hield hij mijn telefoon al trots omhoog. Onze foto, waarop we eruit zagen als een supersexy koppel, zorgde voor een pijnlijke steek in mijn maag toen ik besefte hoe goed we bij elkaar paste. Echter zodra ik nog eens goed keek, kreeg ik door dat hij hem had opgeslagen als mijn lockscreen en ik beet op mijn lip om mijn eerste impuls in te houden, namelijk mijn telefoon uit het raam gooien of er met een hamer opslaan totdat er een tevreden gevoel zou verschijnen. Maar ik kon het niet, die foto stond gelijk aan de eerste ontmoeting met de man die mijn hoofd op hol bracht vanaf het moment dat we elkaar ontmoette. Nou, dat ook weer niet. In eerste instantie was hij degene die me stalkte en op elke foto een comment gaf. Nieuwsgierig als ik was, heb ik toen zijn account bekeken en al snel begonnen we over en weer te appen. Ik had geen flauw idee wat ik met hem aan moest, een blok aan mijn been gevoel, zeg maar. Al veranderde ik algauw zodra ik hem écht leerde kennen.
“Kijk eens aan, nu heb je iedere ochtend iets om vrolijk wakker van te worden,” haalde Charles’ vrolijke stem me uit het verleden waarin alles nog rooskleurig was rondom onze relatie. Het was zeker niet dat ik alleen a thing wilde worden met Charles om de seks, absoluut niet. Maar ik voelde me gewoon afgewezen en vernederd. Ja, rustig aandoen was nooit echt mijn stijl geweest al was ik wel voor het idee om Charles’ verlangens langzaam op de bouwen. Misschien was ik wel iets te hard geweest, besefte ik me.
“Ja, al heb ik toch liever de echte die ervoor zorgt dat vrolijk wakker wordt,” zei ik daarom voorzichtig, nog wel afstand bewarend. Mijn lippen krulden weer in de bekende grijns, al bereikten die nog net niet mijn korenblauwe ogen. Echter stelde hij die afstand blijkbaar niet op prijs en streelde hij weer langs mijn kaak waardoor ik mijn ogen neersloeg. Mijn vingers, die heel koud werden als ik nerveus werd, gingen langzaam in de richting van zijn vingers en fladderden over de rug van zijn hand. Héél voorzichtig, maar dan ook echt voorzichtig omdat ik mezelf niet in kon houden als hij me zo aankeek, ging ik op mijn tenen staan. Zijn lippen kwamen steeds dichterbij en...
Ik werd gestoord door een klop op de deur. Meteen viel ik weer terug op mijn hakken en deed een stap bij hem vandaan zodat hij de ruimte had om open te doen. Zelf liep ik naar zijn nachtkastje waar hij de wijnfles op had gezet, waar nog een klein bodempje inlag van de champagne. In een snelle beweging zette ik de fles aan mijn lippen en dronk het laatste beetje op om mijn schaamtegevoel weg te drinken. Die man... had echt een verschrikkelijk slechte timing!
Het enige wat ik hoorde van de woordenwisseling tussen George en Charles, was het geluid van een dichtslaande deur. Charles kwam weer vrolijk in mijn richting aangelopen, zich volgens mij van geen kwaad bewust over de innerlijke draaikolk van emoties waar ik wijs uit probeerde te worden. Hij bewoog zijn telefoon voor mijn gezicht en gaf aan dat daar al zijn geheimen instonden. Hierbij rolde ik met mijn ogen, alsof ik inmiddels niet al zijn geheimen kende, wat er verrassend weinig waren, to be honest. Hierna tikte hij vlug een berichtje in terwijl ik de laatste druppels zowat uit de fles zoog. Met een zucht erkende ik dat hij leeg was en zette ik hem zachtjes op tafel. Hierna richtte ik mijn blik weer op Charles, compleet in dubio wat ik zou doen.
Gelukkig kon ik in dit soort moment altijd terug vallen op mijn fantastische opmerkingen en humor. “Ehm, jij hebt niets gezien,” zei ik grappend. Hij zou wel begrijpen dat deze opmerking sloeg op het feit dat ik de hele fles leeggedronken had. “Hij was al leeg, pfft.”

[ bericht aangepast op 15 nov 2017 - 10:45 ]

I have seen my own sun darkened

16 nov 2017 - 15:37 Sombre is offline

Sombre 2828

Charles Sebastian Lockridge
"I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."

Charles 19 y/o - inside - with Paige

'Kijk eens aan, nu heb je iedere ochtend iets om vrolijk wakker van te worden,' zei ik terwijl ik Paige haar telefoon terug gaf, waar ik samen met haar op haar screensaver stond. We zagen er fantastisch uit, dat was niet te ontkennen, Paige was gewoon prachtig. Paige bekeek de foto tevreden en keek mij vervolgens weer aan. 'Ja, al heb ik toch liever de echte die ervoor zorgt dat vrolijk wakker wordt,' kwam er voorzichtig uit de mond van Paige. Ik keek haar even geïnteresseerd aan, dat lijkt mij ook wel wat. Ik ging met mijn vingers langs de kaak van Paige, ze deed zo afwezig en ik wist niet waardoor het kwam. Daar kan ik zo slecht tegen, onwetendheid, verschrikkelijk is dat. Paige haar hand ging ook omhoog en raakte de rug van mijn hand aan. Haar vingers gleden over mijn hand waardoor ik lichte kippenvel op mijn lichaam kreeg. Haar vingers waren bijna ijskoud, waardoor ik haar hand vasthield, hopend dat hij warmer werd. Ik voelde dat Paige een beetje mijn kant op leunde, was ze nou van plan me te zoenen... waarom maakt deze meid het me zo fucking moeilijk, ik wil me een keer als een gentleman gedragen en rustig aan doen, en ze blijft maar pushen. Als ze niet oppast dan houd ik mezelf zometeen niet meer in en flip ik gewoon. Dan gaat ze het hele huis zien, in plaats van alleen mijn kamer. Net voor ze dichtbij genoeg kwam om haar lippen op die van mij te laten rusten, werd er op de deur geklopt. Ik schoot meteen achteruit en eerlijk gezegd schrok ik een beetje van het geklopt. Het zal George wel zijn, met mijn telefoon.
Ik liep naar de deur, opende hem, wisselde een paar woorden uit met George, nam mijn telefoon aan en deed de deur weer dicht. Ik liep vrolijk terug naar Paige en plaagde haar door mijn telefoon voor haar gezicht heen en weer te wuiven. Ik vertelde dat mijn diepste geheimen in deze telefoon stonden, ahem, leugens... Paige wist al mijn geheimen eigenlijk al, het waren er niet veel. Snel tikte ik een berichtje naar Nathan, met de vraag of hij wat pizza wilde eten met mij en Paige. Niamh is natuurlijk ook welkom, maar of ze dat wilt weet ik natuurlijk niet. De kans is ook groot dat ze lekker met de andere meiden wat gaat eten. Paige rolde met haar ogen en pakte de fles waar champagne in zat, ze zette de fles aan haar lippen en heel teleurstellend liepen er een paar druppels langs de binnenkant van de fles naar beneden, haar mond in. Met een zucht zette ze de fles weer neer en keek me onschuldig aan.
'Uhm, jij hebt niets gezien.' zei ze zacht terwijl ze de kamer doorkeek, waarschijnlijk zoekend naar meer alcohol. Helaas voor Paige had ik maar één fles champagne. Er stond nog wel wijn, maar die was minder lekker. 'Hij was al leeg, pfft.' Paige probeerde er met een grapje onderuit te komen, maar ik wist dat zij het laatste uit de fles had opgedronken. Haar onschuld was echt aantrekkelijk, hoe moet ik me inhouden als ze me de hele tijd frustreerd.
Ik zette een stap richting Paige en pakte haar weer bij haar kin, waarna ik een kusje op haar beide wangen drukte. Als laatst plaatste ik een kort kusje op haar lippen. Meer dan dit kon ik niet doen, zodra ze me terug gaat kussen of zoenen dan gaat er iets mis in mijn hoofd. Ik keek haar weer in haar ogen aan terwijl ik haar kin los liet.
'Sorry, ik wilde je gewoon echt even...' ik maakte mijn zin niet af, inplaats van mijn zin af te maken legde ik mijn hand in haar taille en trok ik haar naar me toe. Nog een kusje vervolgde in haar nek, een spoor van haar hals naar haar lippen volgde. Na de kus op haar mond keek ik haar weer aan. 'proeven, ik wilde je proeven.' vervolgde ik mijn zin.
Ik had geen idee hoe Paige hier op ging reageren.

[ bericht aangepast op 16 nov 2017 - 15:38 ]

- thank you for existing -

16 nov 2017 - 16:50 Aynur is offline

Aynur 2380

Paige Anthonia Fletcher

"Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"

Charles - Inside - Outfit

Na de kus op mijn wang die Charles voor de foto aan me gaf, was ik zo’n beetje half de kluts kwijt. Aan de ene kant was ik gekwetst en vernederd, maar de andere kant was nog steeds even gek op hem als voorheen. En die kus alleen al wakkerde dat gevoel aan. Misschien was ik me wel gewoon aan het aanstellen, bedacht ik me. Het zou immers kunnen dat hij mijn vraag verkeerd interpreteerde. Ik bedoel, hij wist ook niet alles van mijn leven thuis met een vader die over het hele huishouden heerste alsof hij de koning was in eigen persoon.
Dit was dan ook de reden dat ik voorzichtig en langzaam weer toenaderingspogingen deed in de richting van Charles. Met zijn vingers was hij teder over mijn wang aan het strelen en mijn ijskoude hand, legde ik over die van hem heen. Lichtjes draaide ik rondjes met mijn duim, zodat hij gewend aan de temperatuur zou raken en niet zijn hand weg zou trekken. Dat was wel het laatste wat ik wilde bereiken.
Hetgeen wat ervoor zorgde dat ik aangemoedigd in het plan wat zich begon te vormen in mijn achterhoofd, was zijn warme hand over de mijne. Het was schattig om te merken dat hij hem om die manier op probeerde te warmen en met mijn ogen op die van hem gericht, ging ik op mijn tenen staan. Ik was er bijna, bijna kon ik met mijn lippen de zijne bezegelen. Alleen drie keer raden wie er last had van een slechte timing...
Juist, George, de butler van Charles. Meteen liet ik me weer op mijn hakken vallen. Charles schoot eveneens achteruit, met grote ogen alsof hij nauwelijks kon bevatten wat er net gebeurde. Ik zuchtte lichtjes voordat ik me omdraaide, op zoek naar de alcoholfles, waar nog bedroevend weinig inzat. Met vergeefse hoop probeerde er nog wat uit te halen, maar de fles was pijnlijk leeg. Teleurgesteld zette ik de fles weer op tafel en zag dat Charles zich ook weer bij me had gevoegd.
Ik keek van hem naar de fles en toen weer terug naar hem. Een klein glimlachje krulde mijn mondhoeken omhoog en ik besloot om op dit moment terug te vallen op mijn humor. “Uhm, jij hebt niets gezien. Hij was al leeg, pfftt.” Ik knikte om mijn woorden kracht bij te zetten. Echter kreeg ik niet de kans om mijn belachelijk slechte opmerking te verergeren, Thank God, want Charles kwam in een beweging heel dicht bij me staan. Ik was dankbaar voor het feit dat ik mijn hakken ergens had uit geschopt, want door zijn plotselinge verschuiving stond ik ietwat wankel op mijn benen.
Alweer krulden zijn vingers om mijn kin en met vragende ogen keek ik naar hem op. Waar the fuck kwam dit opeens vandaan?
“Wa-” Voordat ik mijn zin kon afmaken, werd ik verrast door kus op mijn ene en toen op mijn andere wang. Ik lachte zachtjes van genot en in mijn buik begon er iets te draaien. Dat gevoel werd erger zodra hij een kus op mijn lippen drukte. Het was kort, veel te kort naar mijn smaak en zodra hij mijn kin los liet, legde ik mijn handen in zijn nek en ging met mijn vingers door zijn haar. Mijn rug golfde en paste zich aan, aan zijn lichaam.
Helaas voor mij maakte hij zich van mij los, terwijl ik onderhand gejaagd naar adem zat te happen. Het leek wel alsof een of ander instinct het over had genomen zodra zijn lippen de mijne raakten. Alles ging vanzelf, alsof ik het duizend keer vaker had gedaan. Waarschijnlijk was ik gewoon een natuurtalent, realiseerde ik me vol trots.
“Sorry, ik wilde je gewoon echt even...-” Zonder zijn zin af te maken, legde hij zijn handen om mijn middel en trok me dichter naar hem toe zodat er nauwelijks een beetje lucht tussen ons inpaste. Hij plaatste een kusje in mijn nek, vlak boven mijn sleutel been en automatisch gooide ik mijn hoofd naar achteren. In een spoor van kussen belandde hij uiteindelijk weer bij mijn lippen. Kippenvel was over mijn hele lichaam verschenen, terwijl ik warm was vanbinnen door de genegenheid van Charles.
Na nog zo’n kus die het vurige verlangen in mijn borst liet oplaaien, vond hij het nodig om zijn zin af te maken. “Proeven, ik wilde je proeven.” Ha, nu zag ik mijn kans. Voor de tweede keer ging ik op mijn tenen staan zodat ik bij Charles’ lippen kon komen, wat een gloeiende hekel had ik aan mijn lengte, en drukte ik mijn lippen op de zijne. Voorzichtig likte ik over zijn lippen en beet er voorzichtig in, zodat ook hij gek zou worden zoals ik.
Mijn vingers haakte ik in de lussen van zijn broek en trok zo zijn heupen naar me toe. Nogmaals liet ik mijn bovenlichaam tegen die van hem aan golven en drukte ik zachte kusjes van zijn wang naar zijn kaak. Zo ging naar beneden totdat zijn col in de weg zat. Met een frons tussen mijnwenkbrauwen, liet ik zijn riemlussen los en liet mijn handen onder zijn trui glijden die zachtjes rondjes draaiden op zijn rug. Op dit moment, nam ik aan dat ik hem compleet over de rooie had laten gaan, wat betreft verlangens en langzaam maakte ik me van hem los. Een duivelse grijns gleed over mijn gezicht terwijl ik langzaam achteruit sloop, benieuwd of Charles het net zo leuk vond om, net op het moment dat de gevoelens heel hoog opliepen, losgelaten te worden. Het was een klein beetje mijn wraak. Bij die gedachte knipoogde ik in Charles’ richting en daagde ik hem uit om verder te gaan. Zelf ging ik met mijn tong over mijn tanden en bovenlip, waarna ik op mijn lip beet. De blik in zijn ogen toen ik een tijdje geleden deed, was me niet ontgaan. Heerlijk, oprechte zoete wraak...

[ bericht aangepast op 16 nov 2017 - 16:54 ]

I have seen my own sun darkened

16 nov 2017 - 21:18 Ken_ is offline

Ken_ 18286

NATHAN ALEXANDER O'DONNEL

20 || With Niamh | At the house

‘Ik denk dat je menig hetero man een natte droom bezorgd, honey.’ Zei Niamh nog grijnzend ‘Jammer voor ze dat deze booty van míj is.' vervolgde ze al gauw met een billenkneep waarna ik even over mijn achterste wreef maar toch moest grijnzen.I was bootylishious and I know it .Ik plofte me weer even naast Deedee en dronk het laatste beetje van mijn cocktail op. ‘Geef die man ook eens zijn verzetje. Kan die oude man eens goed van bil gaan, die Bibi lijkt het me niet zo goed kunnen. Veel te stijf.’ Grijnsde Niamh nog waardoor ik moeite moest doen om het sobje in mijn mond niet al proestend uit te spugen.
"Ik moet er niet aan denken" zei ik met een kotsgebaartje. " Ik wil enkel het beste voor onze Deedee." ik knuffelde even de vrouw naast me en kreeg een dikke smakkerd van haar terug op mijn wang. "Wat zijn jullie toch sexy drolletjes hmmm." grinnikte Deedee, waarna ik toch weer op stond want ik kon niet zo lang stilzitten als ik alcohol binnen had. Mijn mobiel vibreerde even waardoor ik die ietswat onhandig uit mijn iets te strakke broekzak haalde. Het was een berichtje van Charles en ik aarzelde dan ook niet om deze te openen.

From: My Prince aka Charles
Hey prinses, Paige en ik gaan pizza bestellen.
Willen jij en Niamh ook pizza?
Charles.

Mijn blik vernauwde even, wie the fuck was Paige? Ik zweer het als Charles een Bibi twee had zitten dan smeerde ik het hem hier met Niamh. Ik keek dan ook even op naar mijn zusje. "Niiiiiiiiiiiamh " klaagde ik als een klein kind. "Wil je pizza eten met Charles en ehhhh Pagina?" vroeg ik mijn zusje dan ook met een 'ikwilfeestenmaarkancharlesooknietindesteeklaten' stem en met een overduidelijke 'ikkendezedamanietenikmaghaarniet' benadrukking op het P woord, want eerlijk ik onthoude haar naam niet. Ik liep naar Niamh toe en schonk haar mijn liefsste puppyblik. "Misschien als we al naar beneden gaan kunnen we eh leuke jongens tegenkomen ofso?" poogde ik dit voor ons beide wat interessanter te maken. Ik hield van Charles, hij was mijn assholefriend waar ik niet zonder kan, maar ik hield enkel van hem. Als we uitgingen hoefden er echt geen chickies aan hem te hangen en verkoos ik ook om niet met Niamh rond te gangen, want zij had ook eens nood om met haar vriendinnen rond te kunnen gangen. Ergens begon ik al bang te worden dat naast Charles deze plek vol meiden zou zitten en ik dus geen eyecandy kon hebben of meer ya know ...

Ik typte dan ook vlug een bericht terug naar Charles

To Prince

Paige? Aub geen Bibi meiden meer, ik heb al genoeg trauma's voor een dag beleefd *kissface* x Nath

(prutstukkie sowweryyy )

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

17 nov 2017 - 14:14 Sombre is offline

Sombre 2828

Charles Sebastian Lockridge
"I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."

Charles 19 y/o - inside - with Paige

Na de laatste kus keek Paige me met een quasi-verwarde blik aan. De blik in haar ogen veranderden echter binnen een fractie van een seconde. De onschuldige blik verdween en ze keek me ineens vol lust aan. Haar kuit spieren spanden aan omdat ze op haar tenen ging staan en ze leunde mijn kant op. Haar vingers ging om de lussen van mijn broek en ze trok me haar kant op, waardoor mijn lippen die van haar raakte. Ze nam mijn onderlip tussen haar tanden en beet er zachtjes op. Er schoot een gevoel door mijn lichaam en ik slikte even, waardoor mijn lip terug trok. Ik voelde haar tong langs mijn lippen glijden, waardoor mijn lippen elkaar loslieten. Voordat ik de kans kreeg om iets terug te doen, verlieten Paige haar lippen de mijne. Ze plaatste kusjes van mijn mond tot mijn wang, door naar mijn kaak en nek. Kippenvel verscheen op mijn lichaam en ik rilde even kort. Ze had echt geen idee waar ze aan begonnen was. Ze stopte bij de rand van mijn coltrui, die zat natuurlijk in de weg. Ze keek me even fronsend aan en haald toen mijn trui uit mijn broek. Paige haar handen gleden onder mijn trui over mijn buik naar mijn rug. Ik beet op de binnenkant van mijn wang om me in te houden , volgensmij kon ik bloed proeven. Snel slikte ik het door en keek ik Paige gefrustreerd aan. Paige haar handen verlieten mijn lichaam weer en ze keek me duivels aan, waarna ze voorzichtig achteruit liep. Paige keek me uitdagend aan en knipoogde mijn kant op. Oh deze meid, echt niet gezond wat ze aan het doen is. Ze ging met haar tong langs haar tanden en haar lippen, waardoor er iets in mij knapte. Mijn handen balden zich tot vuisten en mijn kaak spande zich aan. Ik zette één stap vooruit, dichter naar Paige en bleef daar staan.
'Paige....' gromde ik terwijl mijn handen zich weer ontspanden. 'Wat ben je aan het doen?' zei ik met een bedreigende toon terwijl ik nog één stap dichterbij zette. Paige stond nu nog anderhalve meter van me vandaan. Voordat ik nog een stap dichterbij wilde zetten, trilde mijn telefoon. Ik gromde en greep mijn telefoon gefrustreerd uit mijn broekzak. Ik zag op het beeldscherm al staan dat Nathan had gereageerd.

Paige? Aub geen Bibi meiden meer, ik heb al genoeg trauma's voor een dag beleefd *kissface*
x Nath

Ik rolde met mijn ogen en keek naar Paige met een duivelse glimlach. 'Nathan is bang dat je net zoals Bibi bent,' daar hoefde Paige zich geen zorgen over te maken, want zij was echt een godin vergeleken met Bibi. Niets slechts tegenover Bibi, maar zij was gewoon leuk om mee uit te gaan, verder niet echt.
'Maar jij, Paige... jij bent echt zo veel beter dan Bibi.' zei ik met een intimiderende stem. Ik keek weer naar mijn telefoon en tikte een berichtje terug naar Nathan, hij hoefde zich om Paige geen zorgen te maken.

TEXT to Nathaniel:
Paige is zo veel beter dan Bibi, je hebt geen idee.
Sorry voor de traumatische ervaring lieverd. *winkface*
toedels, Charles

Ik verstuurde het berichtje en stopte mijn mobiel weer weg. Ik keek Paige weer met dezelfde duivelse blik aan en beet even op mijn lip terwijl ik glimlachte. Ik liep haar kant op en pakte haar pols vast. Ik liep terug naar mijn bed terwijl ik haar mee sleurde. Voor mijn bed liet ik haar los, ik tilde haar op en gooide haar op mijn bed, die nogal veerde. Ze zakte weg in het matras en kwam weer terug naar boven.
'Als je dat nog een keer doet, dan gaat het echt mis. Je mag van geluk spreken dat ik je nu alleen op mijn bed gooi en mezelf in ga houden.' zei ik intimiderend terwijl ik mij omdraaide en richting de spiegel liep. Ik trok mijn trui recht, propte hem weer achter mijn broek en liep weer terug naar Paige.
'Geduld is een schone zaak, schoonheid.' zei ik met een knipoog.

- thank you for existing -

17 nov 2017 - 17:28 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Oeps

[ bericht aangepast op 17 nov 2017 - 17:29 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

17 nov 2017 - 17:29 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Bibi Seraphine Hartley

22 ♔ Game Room ♔ With Jem

Wel Jem is in ieder geval niet te beroerd om mee te gaan in spelletjes en al helemaal niet bang om de grenzen op te zoeken. Bibi wordt blij verrast wanneer hij het initiatief neemt haar ook daadwerkelijk langer dan drie seconden aan te raken, en ze kan eerlijk zeggen dat ze dat heel prettig vind. Mannen van tegenwoordig worden allemaal opgevoed tot hoffelijke zakenmannen, wat uiteraard helemaal geen probleem is maar wel een stukje initiatief en brutaliteit weg haalt. Dat terwijl Bibi het absoluut niet vervelend vind om met een beetje brutaliteit benaderd te worden. Daarom vind ze deze plek ook zo geweldig, hier is geen ouderlijk toezicht, geen invloed van buitenaf en geen paparazzi. Hier komen de ware personen naar boven welke normaal schuil gaan achter stropdassen en rode lippenstiften. Haar lippen krullen dan ook automatisch om in een glimlach, terwijl Jem zich naar haar oor buigt.
'En wat krijg ik daar dan voor? Drugs zijn niet gratis, zelfs niet voor goede vrienden en winnaressen van een pool wedstrijd,' fluistert hij haar toe, waarbij zijn adem aangenaam langs haar hals streelt en de fijne haartjes op haar armen overeind doen komen.
'Wel, chapeau voor het goed inschatten van de situatie,' fluistert Bibi speels terug, waarop Jem met een grijns weer iets meer ruimte tussen hen creëert. 'En ik praat altijd pas over betalingen wanneer ik de kwaliteit van de goederen heb kunnen keuren, maar geloof me maar dat ik altijd schappelijk ben.'
Wat Jem vervolgens doet geeft haar in ieder geval alvast een mooie schatting naar zijn goederen. Hij opent een aantal knoopjes en ontbloot hiermee net voldoende huid om Bibi nieuwsgierig genoeg te laten, maar nog niet te veel prijs te geven. Zwarte lijnen verraden dat zijn huid onder zijn kleding niet onaangetast is en Bibi is van nature nu eenmaal een nieuwsgierig wezentje.
'Alvast een voorproefje. Ik zou maar goed spelen, anders gaat die niet verder open dan dit,' daagt hij haar uit, waarop Bibi een speelse twinkeling in haar ogen krijgt en haar blik waarderend en tergend traag over hem heen laat gaan. Vervolgens trekt ze haar jurkje soepeltjes wat verder naar beneden, buigt over de tafel vanaf recht tegenover Jem en laat over de kleur van haar goedgevulde bh weinig aan de verbeelding over. Ze stoot, waarop haar op een na laatste bal de pocket vind, zonder oogcontact te breken.
'O, ik was volledig van plan te winnen. Maak je maar geen zorgen,' spint ze.

Marrow deep, soul deep, essence deep

17 nov 2017 - 22:09 Baxter is offline

Baxter 4988

S T E F A N O G I O V A N N I R O T H S C H I L D

Son of Rothschild wine Estate owner - 23 - With the boyfriend.

Of ik dit spelletje ging winnen? Waarschijnlijk niet. Maar of het daardoor minder leuk werd? Nee. Ik vond het na twee jaar nog steeds ontzettend leuk Alejandro te kisten. Toch was Alejandro zeker het meest stand vast. Als hij iets wilt, reken er dan maar op dat hij het uiteindelijk krijgt. Het kan lang of kort duren, maar zegevieren zal hij bijna altijd.
Helaas kon hij beter dan gedacht tegen mijn plagerijen, en speelde hij het spelletje gewoon mee. Maar ja, het was Alejandro. Wat had ik ook verwacht. Hij was echter wel vrij verbaast dat ik ineens besloot mijn gevoel voor "stijl" te omarmen. ‘Moet ik de kleding nog aandoen of moet ik maar zo naar beneden gaan?’ Er verscheen een lichte grijns rond mijn lippen. 'Weet je daarop echt het antwoord niet?' zei ik en knipoogde. Het was geen geheim dat ik graag naar zijn lichaam keek, en dan met name ontbloot. Als het aan mij lag hoefde hij nooit meer kleding aan te doen, maar daar dachten andere mensen dan weer net iets anders over. Jammer.
Inmiddels had ik hem, met pijn in mijn hart, in zijn onderbroek achter gelaten om zijn drank van het nachtkastje te jatten. Volgens mij zag het er heel komisch uit voor Alejandro. Ik dronk haast niet, en ik had zelfs met dat ene slokje van net moeite met doorslikken. Ik voelde de alcohol dan ook nog steeds branden in mijn keel. ‘Je weet dat je het een stuk makkelijker voor jezelf kan maken hmmm.’ zei hij eenmaal hij mijn lichaam ingesloten had met zijn benen.
Ik kwam wel ergens met mijn geplaag. Ook Alejandro was niet harteloos. Stiekem was hij onder al die spieren wel een beetje een softie. Als antwoord keerde enkel de vertrouwde grijns terug op mijn gezicht, welke al snel ingewisseld werd voor een wat ongemakkelijke blik toen hij met zijn koude handen onder mijn shirt gleed. Een zachte kreun verliet dan ook mijn mond, toen hij ze verplaatste naar mijn ruggengraat.
'You only have to surrender. Je hebt me al praktisch naakt, so why stop now..’ ik moest sterk zijn nu, en mijn tanden op elkaar zetten. Al moet ik toegeven dat ik het steeds moeilijker kreeg met mij te beheersen, zeker bij zijn volgende aanrakingen.
'The thing is, lover boy,' zuchtte ik, en klopte speels op zijn schouder. 'Ik ben geen opgever.' zei ik, en sloeg mijn armen om zijn nek om hem dichterbij mijn gezicht te brengen, eenmaal hij klaar was met mijn oor. 'Ik weet niet hoe het met jou zit, maar je zult toch echt iets meer uit de kast moeten halen.' zei ik, en wiebelde met mijn wenkbrauwen. Ik speelde nu wel een beetje hard to get, maar de drang om mijn lippen op de zijne te drukken was daarom niet minder groot. Het leek zowaar nog erger te worden, en ik was dan ook aardig op mijn lip aan het kauwen om mezelf in bedwang te houden. Maar dit keer ging ik ons spelletje niet verliezen. Not today satan, not today.

[ bericht aangepast op 17 jan 2018 - 22:09 ]

How far is far

18 nov 2017 - 15:52 Aynur is offline

Aynur 2380

Paige Anthonia Fletcher

"Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"

Charles - Inside - Outfit

Eindelijk, dacht ik bij mezelf. Nu zou ik hem terugpakken voor wat hij deed met mijn gevoelens toen hij zijn charmante kant liet varen. Het was mijn beurt, bedacht ik me met een grijns.
Mijn vingers vonden hun weg naar zijn rug, na wat gehannes om zijn trui uit zijn broek te krijgen en met mijn nagels draaide ik rondjes over zijn naakte huid. Hij voelde zo warm en zacht aan, dat het me maar met moeite lukte om me van hem los te maken. Ik was daarom ook redelijk trots op mezelf dat het me lukte. Het leverde me een gefrustreerde blik van Charles op en een overwinningsgevoel van mezelf.
Langzaam sloop ik achteruit, met een duivelse glimlach spelend om mijn lippen. Een uitdagende knipoog zou hem vast wel over de streep trekken en anders zou mijn tong die over mijn tanden en bovenlip gleed dat wel doen. Ik moest een gigantische grijns verbergen zodra mijn blik viel op zijn gebalde vuisten en gespannen kaak. Vandaar dat ik ook mijn lippen even op elkaar perste tot een dunne streep.
Hij zette een stap in mijn richting en ik hoopte dat er een tweede stap zou volgen. Echter bleef hij precies daar staan, waardoor ik bijna weer in zijn armen vloog. Ik vond dat ik over een geweldige beheersing beschikte en een mentale schouderklop had ik wel verdiend al zei ik het zelf.
“Paige...” gromde hij dreigend terwijl hij zijn gebalde vuisten probeerde te ontspannen. “Ja...?” vroeg ik met onschuldig knipperende ogen. “Wat ben je aan het doen?” Hij zette nog een stap dichterbij, waardoor ik op mijn onderlip beet. Nog even geduld, Paige, sprak ik mezelf toe. Nog even geduld.
Echter voordat hij nog een stap dichterbij kon zetten om die anderhalve meter te overbruggen, ging zijn telefoon waardoor hij weer afgeleid was. Ik ontwaakte mijn trance en draaide mijn hoofd weg terwijl hij het berichtje opende. Waarom had iedereen last van een verschrikkelijk timing vandaag?? Ik legde een arm in mijn nek en leunde met mijn gewicht op een been. Met mijn lippen op elkaar geperst, keek ik Charles aan die, nadat hij het bericht gelezen had, me duivels aankeek. “Nathan is bang dat je net zoals Bibi bent,” zei hij.
“Enn...? Wat heb jij gereageerd?” Ik wilde natuurlijk wel weten hoe hij over me dacht in dat opzicht. Ik was best benieuwd hoe hij over mij praatte tegenover zijn vrienden en ik deed vlug een sprong in zijn richting met de bedoeling om over zijn schouder mee te kijken. Helaas was hij al klaar met het berichtje typen en sneller dan ik. Hij greep me bij mijn pols en verschrikt keek ik naar hem op vanonder mijn wimpers. “Maar jij, Paige... Jij bent echt zoveel beter dan Bibi.” Een klein beetje van de onbekende kant van Charles scheen door in zijn stem, wat ik ontiegelijk sexy vond. Natuurlijk ook wel een beetje beangstigend, gezien dat deze kant een compleet onbekende persoon was voor mij. En ik hechte nogal waarde aan de dingen die me zekerheid gaven.
Nadat hij dat gezegd had, trok hij me aan mijn pols mee op het bed. Half struikelend en ZÉÉR onelegant hinkte ik achter hem aan. Door zijn rug kon ik niet helemaal zien waar hij naartoe ging, al had ik wel een flauw vermoeden en bij die gedachte begon het te kriebelen in mijn onderbuik.
Ik lachte ondeugend zodra ik erachter kwam dat mijn vermoeden juist was en precies voor zijn bed liet hij mijn pols los. Ik draaide me al naar hem om, maar werd compleet verrast toen hij me optilde en op het bed gooide. Een klein gilletje verliet mijn lippen zodra ik het matras raakte en weer omhoog veerde. “Hmm, volgens mij was het de bedoeling dat ik jou erop zou gooien,” lachte ik, al had ik wel mijn wenkbrauw opgetrokken. Voornamelijk omdat Charles niet naast me kwam liggen en hij me de rug toekeerde met de woorden: “Als je dat nog een keer doet, dan gaat het echt mis. Je mag van geluk spreken dat ik je nu alleen op mijn bed gooi en mezelf in ga houden.”
Ongelovig keek ik hem terwijl hij naar de spiegel toeliep en daar zijn trui weer goed in zijn broek stopte. Ik zag nog net een stukje bloot eronder uit piepen, wat de verlangens nog meer in mijn buik deed roeren. “En... wat als ik dat nou niet wil? Heb je daar wel eens over nagedacht?” zei ik. Ik had me inmiddels half zittend omhoog gewerkt, al liet ik me meteen dramatisch achterover vallen zodra hij weer mijn kant op kwam. Mijn goudbruine haren lag als een waaier om mijn gezicht en ik sloot mijn ogen zodat hij niet zou merken wat voor effect hij om me had. Al had hij dat waarschijnlijk al door, aangezien ik hem dat net potverdorie open en bloot verteld had.
“Geduld is een schone zaak,” hoorde ik Charles zeggen. Ik opende loom één oog en zag dat hij me een knipoog gaf. Vermoeid stak ik een tong uit, kinderachtig maar ik kon even op niets beters komen op dit moment om dat mijn fantasieën nog steeds bezig waren met de zoenpartij. Zijn kussen brandden nog steeds op mijn huid.
“Pfftt, oud mens,” murmelde ik terwijl ik een kussen pakte en die over mijn gezicht legde. “Sinds wanneer ben jij de verantwoordelijke hier?” Vanonder het kussen klonk mijn stem iets gedempt, al wist ik zeker dat hij me gehoord moest hebben.
Doordat ik mijn armen omhoog had gedaan om het kussen te pakken, was mijn zwarte topje omhoog gekropen waardoor er een heel stuk blote buik zichtbaar was. Aangezien ik inmiddels wel door had dat het toch geen nut had om Charles nog meer over te halen, trok ik eraan met mijn vingers om hem weer iets naar beneden te krijgen. Zonder zijn lichaam tegen het mijne om me warm te houden, had ik toch wel spijt dat ik zijn trui uit had getrokken. Kippenvel verscheen op mijn blote buik en mijn armen, al sloeg ik mijn armen om mezelf heen om de kou tegen te houden.

I have seen my own sun darkened

19 nov 2017 - 21:44 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Niamh'
20 y/o • Professional pair ice skater with proud russian blood • outfit• Bibi & Jem

Er hing net een relaxte sfeer, tot een geluidje op Nathans’ telefoon dat kwam verpesten. Great. Natuurlijk kon ik haast wel raden wie dat zou zijn.
Ik keek toe hoe Nathans’ blik verstrakte, tot hij naar mij staarde. ‘Niiiiiiiiiiiamh.’ Klaagde hij. ‘Wil je pizza eten met Charles en ehhhh Pagina?’ ging hij verder.
Mijn blik vernauwde zich, terwijl ik mijn bloed langzaam aan voelde gaan koken. Als Nathan iets moest weten, is dat ik mensen amper tot niet vergaf. Zeker niet in een tijdsbestek van tien minuten. Dat Nathan dit wel kon, bewees maar eens dat hij de zwakkere tweeling was.
‘Misschien als we al naar beneden gaan, kunnen we eh leuke jongens tegenkomen ofzo?’ poogde mijn twin me te overtuigen, hoewel niets van dit werkte. Ik kon Charles zo nu en dan wel accepteren, maar Nathan niet, als Charles in de buurt was. Alles offerde hij op voor deze jongen en ik haatte het verschrikkelijk. Nathan had geluk dat ik niet de glas in mijn hand had samengeknepen tot bloederige stukjes glasscherven.
‘Weet je wat, ga jíj maar naar Charles en als je er toch heen gaat, neem je koffers maar meteen mee. Deze kamer is van míj.’ begon ik kil naar mijn tweeling. Het enige vorm menselijkheid was totaal uit mij verdwenen. Niet dat dat vreemd was. Ik was voor Nathan hier heen gekomen en hij dumpt me meteen voor zijn achterlijke vriend. Ik was géén tweede plaats. Dat stond ik van niemand toe en zeker niet van hem.
‘Misschien moet ik toch maar naar moeder luisteren en solo verder gaan met ijsschaatsen. We weten beide dat je me tegenhoud. Je kunt je prioriteiten niet eens leggen. Iedere keer verpest je het weer.’ Vervolgde ik kil, waar ik even naar hem wees. ‘Je hebt niet eens respect voor jezelf. Je loopt zo als een wanhopige slet achter je vriend aan, die je zojuist verruild had voor een of andere hoer. Krijg wat zelfrespect, loser.’
Zonder hem nog een blik waardig te gunnen, nam ik de pas en een fles champagne van de kamer mee. Als Nathan werkelijk dacht dat ik hem nog vanavond in míjn kamer zou laten, dan had hij het goed mis. Ik had de pas en hij had niks. Like I said, never play with me. Especially not if you are family.
‘Oh en zorg je dat je koffers zo weg zijn uit deze kamer? Wie weet verlies je nog wat gewicht. Je begint dik te worden en ik heb geen zin om door het ijs te zakken met dat gewicht van je.’
Ik klapte de deur dicht, waar ik weg stormde van de kamer. Ik had hier nu al geen meer in. Nathan hoorde aan míjn zijde te staan. Niet bij Charles.
Ik ontpopte de champagne, terwijl ik het drank negeerde wat op de grond viel. Dat ging de bediendes maar schoonmaken. Die waren daarvoor ingehuurd.
Ik nam een grote slok van de fles, terwijl ik door de gangen van de Estate liep. De pas voor mijn kamer, bij mijn borsten geduwd. In mijn haast was ik vergeten mijn nep borsten op te plakken, dus jongens verleiden zat er niet in. Daarnaast had ik ook niet zo veel zin in gezelligheid. Ik kon eenmaal vrij weinig mensen accepteren rond mij heen. Ik was anders dan Nathan. Moeilijker.
Amper dit gedacht en rond gedwaald te hebben met de champagne, in de Estate, hoorde ik plots een paar stemmen. Zowel een vrouw – als een mannenstem. Ik keek even om de hoek, waar ik een speelhal vond. Er stond wat flipperkasten, tafelvoetbal tafels en ook een pooltafel, waar ik Bibi’s borsten zelfs vanaf hier kon zien. Bibi?
Mijn mond viel even open, die ik algauw vulde met de lippen van de fles. Whew, ik dacht dat ze alleen voor ouwe mannen viel van Benards leeftijd. Arme man.
Ik staarde even naar binnen, voor ik toch naar het tweetal afliep. Als ik de bruinharige jongen was geweest, had ik ook nu hulp gewild met een wilde krolse kat op het poolboard. Straks randde ze hem nog aan. Ik liep naar Bibi toe, waar ik haar – in mijn lompe gedrag – iets omver duwde.
Oops. Misschien toch iets te veel op?
Ik duwde echter mijn fles zonder te vragen, voor haar gezicht. ‘Ook een hapje?’

[ bericht aangepast op 19 nov 2017 - 21:47 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

20 nov 2017 - 14:15 KIaus is offline

KIaus 21035

Jasper Oliver Armitage-Campbell
21 • Play Room • Bibi • Very hot Scotsman • Outfit
Bibi was blijkbaar een even slimme zakenpartner als ik, in elk geval als het over drugs ging. Ze wist hoe dit werkte, en ik had dan ook het gevoel dat ze zo'n soort transactie al veel vaker had afgehandelt. Toch zou het hier wat anders zijn dan in het 'normale leven', want geld was hier maar weinig waard. We kwamen allemaal uit families met groot geld, dus ik hoopte dat ze nog wat anders in de aanbieding had. Ik opende mijn shirt een klein stukje, om haar prijs vast een beetje meer concreet te maken. Het was namelijk wel duidelijk dat ze zou winnen. Ik zag aan haar ogen dat ik haar nieuwsgierigheid had gewekt, maar ze moest toch echt nog winnen voor ik mijn shirt uit zou doen, zelfs in deze temperaturen. Ik voelde haar ogen over mijn lijf glijden, en doe zelf hetzelfde bij haar, om haar nogmaals goed in me op te nemen. Bij haar volgende zet, kwamen haar pluspunten zeker goed uit de verf. Toch hield ik mijn cool en begon niet te staren. Ik was hier om nog een keer aan alle beleefdheden te ontsnappen, maar dat betekende niet dat ik compleet alles uit het raam hoefde te gooien, tot het punt dat ik niet meer mezelf was. Ik zocht dus maar gewoon oogcontact, die Bibi niet brak tot de op een na laatste bal netjes in een pocket zat. Ik grijnsde bij haar woorden en haalde nog een hand door mijn krullen. Ze positioneerde zich nu weer aan mijn kant vand e tafel, maar voor ze het winnende shot kon spelen, kwam er opeens een schijnbaar dronken meisje met een fles champagne aan haar lippen binnen. Ze duwde Bibi lomp omver en ik wist haar nog net te vangen, voor het meisje haar een hap van de drank aanbood. Ze kon duidelijk niet tegen drank en had al veel te veel op. Nu kwam toch mijn opvoeding weer naar het oppervlak. Ik wilde dit meisje stoppen voor ze zichzelf echt voor schut zette, en ik had niet veel zin dat ze mijn pret met Bibi zou verpesten. Ik zette Bibi weer op haar benen en gaf haar een klein knipoogje, voor ik me toch op onze pretverpestster richtte. Ik pakte de fles vrij ruw van het meisje af en plaatste deze op de top van een flipperkast achter me, waardoor ze er niet meer bij kon. Ik legde mijn handen op haar schouders , zodat ze haar aandacht hopelijk op mij zou richten. "Je hebt duidelijk te veel op en we zijn een beetje druk met een spelletje. Misschien kan je beter even gaan liggen, want zo heb je het zelf ook niet leuk. Dan kunnen we daarna het misschien samen gezellig hebben." Ik liet haar weer los en keek naar de tafel, waar de lompe actie van dit meisje ervoor had gezorgd, dat Bibi's keu de laatste bal naar de compleet andere kant van de tafel had geslagen. Ik keek even naar Bibi en toen weer naar onze dronken gast. Ik snapte dat we hier waren om onszelf te laten gaan, maar als je binnen het uur al zo bezopen bent, heb je toch ook geen eigenwaarde?

Bowties were never Cooler

20 nov 2017 - 22:07 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Alejandro'
22 y/o • The Chef with proud spain blood • With my future hubby

I was ~~not~~ afraid to die

Speels had ik met mijn ogen gedraaid na Stefano’s opmerking. Natuurlijk kon hij het niet laten om nog eens een poging te doen, om mij uit de kleren te krijgen. Had hij me al in mijn onderbroek gekregen, was het nog niet goed.
‘The thing is, lover boy. Ik ben geen opgever.’ Hij klopte even op mijn schouder, waarbij ik het niet kon laten om even te lachen. Kuiltjes vormde mijn wangen, terwijl ik zijn shirt over zijn hoofd trok. De kleding dat over zijn schouder lag, viel op het bed. Iets waar ik geen nota van maakte. Het was namelijk veel te cute dat Stefano dacht van míj te winnen. Vooral omdat hij zichzelf als geen opgever genoemd had. Soms leek Stefano in een bepaalde ontkenningsfase te zitten, die iedere keer weer doorprikt werd.
Ik kon dat alleen al voelen aan de lichte spanning in zijn broek. Stefano was en bleef een man. Onze spanningen waren zichtbaar en voelbaar voor de hele wereld. Toch leek het me niet zo naar als ongesteldheid. Al dat bloed, alsof je een hele week rund moest schoonmaken in een slachthuis.
Ik stopte even met zijn oor zuigen, waarbij ik direct Stefano’s armen rond mijn nek voelde. Hij bracht onze gezichten dichter bij elkaar, waardoor ik even in zijn lichte kijkers staarde, voor ik de woorden van zijn lippen las.
‘Ik weet niet hoe het met jou zit, maar je zult toch echt iets meer uit de kast moeten halen.’ Poogde Stefano verder te gaan in zijn ontkenningsfase, waar ik weer even bij grijnsde. Stefano wiebelde even met zijn wenkbrauwen, waardoor ik even plagend op zijn kruis tikte. ‘Uhuh…’ speelde ik met hem mee. Mijn grijns bleef even rond mijn lippen plakken, tot ik zijn armen van mijn schouders haalde en zijn handen op mijn kussentjes zetten. Ik was op dit moment behoorlijk door het spelen heen. Like i said, ik stond nu al even droog en dan ging inhouden net even iets moeilijker. Daarnaast was ik een ambassadeur voor goedmaak seks en dit eiste ik nu dan ook echt wel van Stefano.
‘Ik geef je vijf seconde de tijd om in actie te komen, anders ga ik met de Las Dunas, rechterhand en mijn mobiel de wc in en dan krijg je niks vanavond.’ Dreigde ik de man onder me. Like I said, ik kon onderdanig in bed zijn, maar niet als er een wedstrijd van gemaakt werd. Dan speelde ik liever vals, dan dat ik opgaf.
Mijn lid drukte, vanuit mijn onderbroek, tegen de bovenlichaam van Stefano, terwijl ik kleine kusjes rond Stefano’s hals gaf om hem net zoals boter, iets te laten smelten. Ik wilde dat hij deed wat ik wilde, want ik had geen zin om de komende avond en de dag erna, boos op hem te zijn. Langzaam telde ik dan ook af, terwijl mijn vingers zijn riem en knoop los maakte.
‘Prego, Papi.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

21 nov 2017 - 20:58 Sombre is offline

Sombre 2828

Charles Sebastian Lockridge
"I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."

Charles 19 y/o - inside - with Paige

Ik mopperde van binnen tegen mijzelf, omdat ik heel graag wilde wat Paige aan het uitlokken was, maar ik wilde me zo graag inhouden. Paige gaf mij gewoon een soort drang, dat ik de tijd moet nemen voor haar. Ik liet Paige maar al te duidelijk merken dat ik gek werd van haar, op een goede manier. Mijn vuisten balden op en ik beet op de binnenkant van mijn wang. Mijn telefoon had getrild, wat mij uit mijn trance haalde. Ik trok hem uit mijn broekzak en las het berichtje, waar ik vervolgens snel een antwoord op terug typte. Ik verstuurde hem en propte mijn telefoon weer in mijn broekzak, waarna ik Paige weer gefrustreerd aan keek.
'Nathan is bang dat je net zoals Bibi bent,' zei ik terwijl ik een wenkbrauw ophaalde. Paige was alles wat Bibi niet was, Nathan gaat haar geweldig vinden.
'Enn...? Wat heb jij gereageerd?' vroeg Paige nieuwsgierig. Ik glimlachte even terwijl ik een stap haar kant op zette. 'Dat je geweldig bent,' zei ik terwijl ik haar pols vastgreep. Ik zag haar even verward naar mijn hand kijken en ik sleurde haar mee, richting mijn bed. Ik voelde haar half over zichzelf heen struikelen, waardoor ik mijn lach in moest houden. Bij het bed aangekomen stopte ik en liet ik haar los, waardoor ze me wederom weer verbaast aan keek. Ik tilde haar op en smeet haar richting het bed, waar ze zacht op neer plofte.
'Als je dat nog een keer doet, dan gaat het echt mis. Je mag van geluk spreken dat ik je nu alleen op mijn bed gooi en mezelf in ga houden.' zei ik terwijl ik haar even bekeek. Ik zag hoe haar hemdje omhoog was gekropen... en ik zag haar zon gebruinde buik. Ik slikte even en draaide me om, om richting de spiegel te lopen, waar ik mijn kleding weer recht trok.
'En... wat als ik dat nou niet wil? Heb je daar wel eens over nagedacht?' mopperde Paige terwijl ze weer rechtop ging zitten, waardoor ik in de spiegel naar mijzelf moest lachen. Ik draaide me om en liep weer richting het bed, waar ik tegen de leuning aan leunde. 'Geduld is een schone zaak,' zei ik zacht terwijl Paige zichzelf weer languit op het bed liet vallen.
'Pfftt, oud mens,' mopperde ze terwijl ze één van mijn kussens pakte en die boven op haar gezicht liet rusten. 'Sinds wanneer ben jij de verantwoordelijke hier?' klonk er gedempt onder het kussen. Ik liep naar de zijkant van het bed en ging naast Paige zitten. Ik haalde het kussen van haar gezicht af en leunde over haar heen. 'Omdat je je mentaal moet kunnen voorbereiden, anders overleef je het niet.' fluisterde ik dicht bij haar gezicht, waarna ik weer opstond en een paar meter verderop ging staan. Ik zag dat ze haar armen om zichzelf heen sloeg, waarschijnlijk had ze het koud, of ze had kippenvel door wat ik zojuist heb gezegd. Beide is opzich wel leuk, want als ze het koud heeft, pakt ze mijn trui zometeen weer.
'Je moet niet zo mopperen, we moeten zometeen nog eten en ik ga niet met een klein mopperend meisje aan één tafel zitten. Comprende?' zei ik dwingend richting Paige. Als ze zich nu niet heel snel ging gedragen, ga ik ook vervelend doen... ik moet zometeen nog met Nathan eten, én met Paige. Dat overleef ik niet als ze de hele tijd tegenover me zit met die duivelse grijns op haar gezicht.
'We moeten zo naar beneden, ik heb namelijk erg honger, en als ik zo naar jouw buikje kijk, kan daar ook wel een pizza in.' zei ik op een iets vriendelijkere toon.

- thank you for existing -

22 nov 2017 - 15:17 Tahani is offline

Tahani 10511

FLORENCE CELESTE DUCHAMPS

"Rouler sur l'or."

21 • Guadeloupe/France • at the bar • with Lillyana & Michael • outfit

'Maar goed,' zegt Michael nadat hij en Lillyana over de hotels hebben gepraat, 'blijven we hier staan of gaan we iets comfortabels opzoeken, dames?' vraagt hij. Ik krijg nog niet de kans te reageren over Trumps dochter duwt me alweer een nieuw glas vol met champagne in de handen en ik drink snel het eerste glas leeg, waarna ik dit op het dienblad van een passerende ober zet, proberend het niet los te laten voor het stevig en wel met zijn pootje op het blad staat.
'Laten we anders de bar opzoeken, nu we toch onder het genot van alcohol zijn,' stelt Lillyana voor en instemmend knik ik.
'Lijkt me een prima idee,' merk ik op en ik ga het tweetal voor naar de bar. Ik was redelijk vroeg hier dus heb al kort een rondje kunnen lopen door een deel van het enorme huis waarin we verblijven en bij toeval had ik de bar al gevonden. Als we daar eenmaal zijn, ga ik op een comfortabele stoel zitten en sla ik mijn benen over elkaar heen. Zo blijf ik even zitten, tot ik me toch niet prettig voel, mijn schoenen uittrap en in kleermakerszit ga zitten. Lachend verontschuldig ik me. 'Zo zit ik altijd lekkerder. Met een jurk of rok aan kan het niet, maar nu wel.' Een licht ondeugende grijns staat rond mijn lippen en ik pak het glas alcohol weer vast, waarna ik meteen een slok neem en mijn lippen kort aflik. 'Dus, waarom zijn jullie hierheen gekomen?'

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

22 nov 2017 - 15:47 Ken_ is offline

Ken_ 18286

NATHAN ALEXANDER O'DONNEL

20 || With Niamh | At the house

Niamh staarde me strak aan en ik zag hoe haar gezicht langzaamaan rood werd, ze miste nog enkel een haast uitspattende ader op haar voorhoofd en dan leek ze net op Mam die me één of andere preek haf voor de wedstrijd. ‘Weet je wat, ga jíj maar naar Charles en als je er toch heen gaat, neem je koffers maar meteen mee. Deze kamer is van míj.’ begon ze kil waardoor ik mijn wenkbrauwen even optrok. Woah what? trapte ze me nu onze kamer uit? ‘Misschien moet ik toch maar naar moeder luisteren en solo verder gaan met ijsschaatsen. We weten beide dat je me tegenhoud. Je kunt je prioriteiten niet eens leggen. Iedere keer verpest je het weer.’ vervolgde ze waardoor mijn mond even openviel Ho bish what. Ik kreeg weer een 'bibi' vinger naar me toe gewezen en ik kneep mijn handen even tot vuisten. "Doe eens rustig aan, " snauwde ik al kreeg ik niet veel meer tussen gepropt want algauw opende ze haar mond weer om verder te ranten. ‘Je hebt niet eens respect voor jezelf. Je loopt zo als een wanhopige slet achter je vriend aan, die je zojuist verruild had voor een of andere hoer. Krijg wat zelfrespect, loser.’ en met die woorden draaide ze zich im, ‘Oh en zorg je dat je koffers zo weg zijn uit deze kamer? Wie weet verlies je nog wat gewicht. Je begint dik te worden en ik heb geen zin om door het ijs te zakken met dat gewicht van je.’
nam een fles dure champagne met zich mee en vertrok met de loper van de kamer. Ikzelf was woedend en nam het eerste, het beste voorwerp dat ik vond, wat in dit geval één van haar nep borsten was en gooide het kwaad achter haar aan. Echter had ze de deur al dichtgeslagen en belande het silicone ding met een smak vast aan de deur. Die mocht ze er lekker zelf maar af pellen "Fucking Niamh wat zei ik nou verkeerd?" vroeg ik Deedee die even afkeurend met haar hoofd schudde. Ik was niet het fucking hondje van Charles noch van Niamh. "Je mag misschien wel de grootste gay wezen die ik ken, dat wil niet zeggen dat je verstand hebt van vrouwen." zei Deedee waardoor ik haar schaapachtig aankeek. "Dat betekend?" vroeg ik haar kwaad, waardoor Deedee me ookal begon te negeren. "Jezus." gromde ik waarna ik naar mijn valies toeliep en deze vol stak terug met mijn kleren. Mocht ik willen dan zou ik meteen haar kleren onder gaan pissen want ik was toch een fucking slet, maar ik hield me in omdat ik weet dat ze ergens wel gelijk had. Ah wat zeverde ik nou ik had niets verkeerd gedaan, ze was gewoon een verlepte dramaqueen die in het vervolg maar alleen op de schaatspieste mocht staan trappelen. Als ik wil kon ik nog model worden of met een rijke kerel trouwen, terwijl Niamh nergens geraakte met haar fake boobs. Ik was tenminste een natural beauty.
Pissig klapte ik dan ook mijn roze Louis vuilton tassen dicht en schoof ze naar buiten. " Zeg maar tegen Niamh dat ze lekker solo mag gaan!" riep ik nog naar Deedee waarna ik kwaad de gang uitliep op Weg naar Charles zijn kamer. Hoewel de gedachte dat ik mijn beste vriend weer ga zien me normaal opvrolijkten, was het nu toch wel een stuk minder dan gehoopt, hij had me inderdaad ingeruild voor die Plooitang van een Papegaai. Eens ik bij de deur was, en ik Charles maar al te goed kende wist ik dat de jongen zijn deur niet had gesloten. En ik had enorm veel behoefte om mezelf even in de spotlicht te stellen, dus trapte ik met één of andere fabulous ninja kick tegen de deur zoals in die ene film dat ik ooit had gezien. (En hopend dat Paperclip er achter stond) Wat niet echt hielp en enkel een luide baf en mijn voet die een enorme spleet in de deur veroorzaakt had. Whoops. Eens ik mijn voet bevrijd had, duwde ik dan maar gewoon de deur open en maakte mijn fabulous entree . "Charles I'm here baby!" grijnsde ik met mijn overdramatische stem en keek de twee even aan. Well... This is akward. " Toen je me uitnodigde had ik niet verwacht dat er sexy time aan de hand was joch..." zei ik doelend op de brunette die op het bed lag, haast smekend voor Charles zijn kinderen... Bluh. Gezien ik ook niet veel zin had op weer buiten gestuurd te worden liep ik naar het bed toe waar ik me ook lekker op neer plofte naast de Brunnete. "Dus jij bent eh.. Paige? " ik keek haar even keurend aan. Ze had een mooi gezichtje, zag er normaal uit, maar dat was Bibi ook... "Zeg me alsjeblieft dat je ook niet helderziend bent ofso, ik heb al één van Charles zijn vriendinnetjes ontmoet en heb niet bepaald zin om voor een derde keer vandaag beledigd te worden." en met die woorden richtte ik mijn blik even naar Charles gezien hij mocht weten dat ik zijn move van daarnet zeker niet waardeer.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Index RPG Actieve Topics Zoek