• R O L L E N
    JONGENS VOOR DE LIJST
    ♔Jake Cooper • AteIophobia (Maurice Sinclair) • 1.3
    ♔Cristiano Elijah Santiago • Maluma • 1.2
    ♔Blaze Miller • undentified (Cam Gigandet) •
    ♔Damon Tyler Johnson • Mahigan • 1.3

    MEISJES VOOR DE LIJST
    ♕ Katie Araceli Figueroa • ParvaRubraHood (Ariana Grande) • 1.1
    ♕Scarlet 'Joy' Adams • BesidesYou (Kenza Zouiten) 1.1
    ♕Olivia 'Ginger' Atwood • Cami (Darya Lebedeva) 1.2



    ♔❤♕

    Be a slut. Do whatever you want.

    ♔❤♕


    JONGENS TEGEN DE LIJST
    ♔Joon Hanuel Park • Solmeron • 1.4
    ♔Nathaniel Anderson • Sturmfrei (Timor Simakov) • 1.3
    ♔Major Ostin Sadler • ParvaRubraHood (Josh Heuston) • 1.3

    MEISJES TEGEN DE LIJST
    ♕ Brittany Dawn Chamberlain • ParvaRubraHood • 1.2
    ♕Lola Rivers • JudithSuzann (Charlotte McKee) • 1.4
    ♕Rozelyn Fay Johnson • lilangel (Taylor Hill) • 1.2
    ♕Lucy Julia Williams • Pua • 1.3

    The Kisslist
    1. Olivia 'Ginger' Atwood
    2. Katie Araceli Figueroa
    3. Scarlett 'Joy' Adams
    4. Spring Mitchells
    5. Liv James
    6. Rachel Stark
    7. Mona Woods
    8. Lydia Logan
    9. Alice Smith
    10. Crystal Reed


    ♔❤♕

    Pass out, drank, wake up, drank, faded, drank.

    ♔❤♕

    The Holy Virgin List
    1. Destiny Prince
    2. Lilly Harper
    3. Lucy Julia Williams
    4. Bethany Saint
    5. Lola Rivers
    6. Annastasia Darling
    7. Sabrina Martin
    8. Paige Barnes
    9. Brittany Dawn Chamberlain
    10.Rozelyn Fay Johnson

    De beginsituatie
    Het is woensdag morgen, ofwel de dag nadat de lijst is gecreëerd. De school deuren staan net twee minuten open en de vroegelingen staan al klaar om langs de aula af te gaan om een snelle blik op de lijst te werpen. Anderen hebben besloten nog even van het laatste halfuurtje te genieten in hun bed, op weg naar school of op weg naar iemand die ze een lift hadden beloofd. Iedereen start zijn woensdagochtend weer anders op. Maar een ding hebben zij met zijn allen gemeen, ze hebben namelijk allemaal geen idee van wat hen in de aula te wachten staat. Op de jongens van the Kisslist na. Hier hangt vandaag namelijk niet maar een lijst, er hangen er twee. Ze zijn namelijk afgelopen dinsdagavond bij elkaar gaan zitten en net als iedere andere avond ging dit gepaard met wat drankjes en vele discussies. De meiden werden gerangschikt op uiterlijk, tactieken maar met name op de manier hoe ze hen een plezier gaven. Toch besloten zij juist deze avond te kiezen om het "spel" een lichtelijke wending te geven. En zo hing er de volgende ochtend niet een lijst in de aula maar twee. The Holy Virgin List heeft zijn plekje naast the Kisslist bemachtigd en op deze lijst staan tien namen. Van meiden die geen idee hadden wat seks was tot hen die er gewoon helemaal niks van bakten.

    ♔❤♕
    I am the designer of my own catastrophy

    ♔❤♕


    [ bericht aangepast op 13 jan 2018 - 19:09 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    .

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:14 ]

    Cristiano Elijah Santiago
    22 ~ Loves the list ~ Law student ~ Outfit ~ With Joy and Nathan



    Ze gaf me een kus. 'You're amazing,' glimlachte ze vervolgens en ik glimlach ook even. Zacht plaatst ze nog een klein kusje in mijn nek waarna ze van me weg loopt. 'See you in class,' grinnikt ze en ik grijns even. 'Later babe,' zeg ik nonchalant en kijk haar na, waarna ik me omkleed en me nog vochtige haar zo laat. Vreselijk zit het niet. Ik slinger mijn rugtas weer losjes om een schouder en loop dan de kleedkamers uit. Ik kijk om me heen maar iets wat me echt interesseert zie ik niet. Dit tot mijn blik valt op Joy. En Nathan maar die trekt niet bepaald mijn interesse.
    Ik loop naar het stel toe en sla dan mijn armen om Joy heen van achter. 'Hmh, hello gorgeous..' fluister ik in haar oor en verstop dan mijn gezicht wat in haar nek, waar ik een paar kussen plaats. 'Heb je al tijd voor mij alleen?' vraag ik haar plagend. Dan kijk ik naar Nathan. 'Oh, jij bent er ook.'


    El Diablo.

    Nathaniel Anderson

    21 | SCHOOL | WITH JOY


    'Het... het geeft niet,' was hetgeen dat Joy antwoordde op zijn verontschuldiging. Het kwam er echter stotterend uit, en het feit dat haar wangen een rode blos aannamen, verraadde dat Joy met net zoveel ongemak als hij zelf deze confrontatie aanging.
    De zelfverzekerdheid die normaal gesproken om Joy heen hing, leek in één klap te vervagen, haar schoenen leken op dit moment uitermate interessant en ook Nathan voelde zijn blik voor enkele seconden naar de schoenen van Joy gaan.
    Vervolgens keek hij weer op en haalde een hand door zijn haren. De ongemakkelijkheid van Joy werkte aanstekelijk. Hij wist echter dat het zijn schuld was dat ze zich nu zo voelde.
    Hij keek toe hoe Joy de ruimte rondkeek, waarschijnlijk op zoek naar haar redder in nood. Nathan trok een van zijn wenkbrauwen op. Hij kon het haar niet kwalijk nemen dat ze op zoek was naar een uitweg, maar ergens stak het.
    Echter keek Joy hem kort daarna wel recht aan, een geforceerde glimlach lag rond haar lippen.
          'Hee,' klonk het zachtjes. Een vage glimlach ontstond op het gezicht van Nathaniel.
          'Hee,' herhaalde hij haar en hij hoorde zelf ook hoe stom dat klonk. Zijn hand ging langs zijn nek en hij slikte. Hij vond het helemaal niks, deze hele situatie. Voor een hele tijd waren hij en Joy ontzettend hecht geweest en ergens kon hij zichzelf nog steeds voor zijn kop slaan dat hij zelden een blad voor zijn mond nam. Maar hoe hij en Joy nu als twee verlegen kinderen tegenover elkaar stonden, het voelde raar en toch kon hij niks bedenken om het voor haar -- of hemzelf -- makkelijker te maken.
          'Alles goed?' Vroeg hij vervolgens en om zichzelf houding te geven leunde hij met één arm tegen de dichtsbijzijnde tafel. Hij was niet zeker of een gesprek aangaan met Joy het slimste was dat hij nu kon doen, maar hij kon het ook niet over zijn hart verkrijgen nu weg te lopen.
          'Ik ging net wat drinken halen,' begon hij terwijl hij vaagjes wees naar de automaat die hij zojuist net niet had bereikt 'als je ook iets wil?'
    De woorden hadden net zijn mond verlaten toen hij zag dat Chris hen was komen vergezellen, nu was hen misschien een groot woord. Met pijn in zijn ogen moest Nathaniel toekijken hoe de jongen zijn armen om Joy heen sloeg en vervolgens zijn lippen meermaals in haar nek plantte. Een misselijk gevoel kwam opzetten.
    'Heb je al tijd voor mij alleen?' hoorde Nathan Chris vragen en het misselijke gevoel maakte plaats voor woede. Uiteindelijk werd ook hem een blik waardig gegund.
    'Ja, ik ben er ook,' Nathan hoorde hoe ijzig zijn stem klonk. Zijn blik ging van Chris naar Joy.
    'Zo,' begon hij 'jij laat er ook geen gras over groeien.' Hoe hard Nathan ook zijn best deed om het kille vast te houden, hoorde hij zijn stem overslaan. Het deed pijn.


    [ bericht aangepast op 7 april 2018 - 23:01 ]


    chaos makes the muse

    Lola Rivers
    'Ah-dorkable'

    21 - with Blaze & Joy > Blaze - school - Outfit


          ”Nou gewoon… Meer uitdaging, meer spanning..” zachtjes beet ik op mijn lip en keek even naar de tafel. Ik kon niet zeggen dat ik begreep waarom er meer spanning zou komen, volgens de jongens waren we toch de heilige maagden. Maar dan kon het natuurlijk ook zo zijn dat Blaze had bedacht dat het er voor zou zorgen dat meer mensen er over zouden praten, zoals deze ochtend dan ook was gebeurd. Ik slikte een keer en knikte maar weer even, als teken dat ik nog steeds luisterde naar wat hij te zeggen had. “Oké dan,” mompelde ik zachtjes en keek de jongen weer aan. “Nouja ook.. Maar ik denk ook minder.. De meiden van de andere lijst moeten er behoorlijk wat voor doen willen ze op die lijst staan,” mijn lip zat nog steeds klem tussen mijn tanden en de druk erop ging behoorlijk omhoog bij het horen van die woorden. “Zij kiezen er voor,” antwoordde ik alleen maar zacht en wendde mijn blik kort af. “En toch stond ik op de lijst toen ik één keer met Chris het bed in ben gedoken,” vervolgde ik nog zachter dan ik al deed.
          Ik werd gefrustreerder met de minuut en wist gewoon even niet meer hoe ik het allemaal moest verwerken. Ik was dan ook redelijk opgelucht toen ik een andere stem hoorde. Ik begroette Joy en luisterde stil naar de korte woordenwissel die ze had met Blaze. De jongen vertelde dat hij niet degene was over wie ze zich zorgen moest maken en Joy antwoordde op haar beurt dat Damon de beste persoon was om voor haar te zorgen. Stil knikte ik instemmend, ongelijk had ze zeker niet.
          ”Maar als het goed met je gaat laat ik jullie jullie gesprek wel af maken, want zo te zien was die erg belangrijk en heb ik die helaas onderbroken,” ik had nog willen tegenstribbelen door te zeggen dat ze helemaal niet hoefde te gaan maar het meisje was al begonnen met dag zeggen. Ik beantwoordde haar knuffel en keek haar kort na waarna ik weer naar Blaze keek. Voor de zoveelste keer niet wetend wat ik moest zeggen.
          "Waarom wil je dit eigenlijk allemaal uitleggen?" vroeg ik uiteindelijk maar. Ik had namelijk niet de indruk gekregen dat hij bij de anderen op de lijst zo'n gesprek had gevoerd. Ook had ik het niet verwacht van de andere jongens, meestal feliciteerden ze alleen degenen die bovenaan stonden en was er niemand een uitleg verschuldigd. En toch had ik deze ochtend al twee van de jongens op me af gehad om het uit te leggen, of om hun naam te zuiveren.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    .

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:14 ]

    Damon Tyler Willsson


    22 • With Rozelyn • Damon's car • Outfit



    Er verscheen een kleine glimlach op het gezicht van Rozelyn, nadat ik haar vraag had beantwoord dat ik haar niet alleen kon laten. Niet nu. Vervolgens had ze me gevraagd wat dit alles betekende. Rustig had ik mijn hand door haar haar gestreeld, dit leek gewaardeerd te worden, want opnieuw zag ik een glimlach op het gezicht van de brunette. Ik voelde hoe ze vrijwillig mee boog, waarna ik in haar oor toefluisterde dat ik wilde stoppen met de lijst. Vervolgens drukte ik mijn lippen in haar nek, waarna Rozelyn haar hoofd lichtjes kantelde, waardoor ik wist dat ze ervan genoot. Het geluid van een klik zorgde ervoor dat ik iets naar achter ging. Roos had haar gordel los geklikt en duwde mij zachtjes terug. Met een geamuseerde blik keek ik toe hoe de jongedame zichzelf soepeltjes op mijn schoot had gewerkt. Ik voelde langzaam haar armen rond mijn nek glijden, terwijl we elkaar aankeken. Mijn handen had ik aan haar zijden geplaatst en liet deze langzaam omlaag glijden naar haar achterste. "Jij interesseert mij ook Damon.” Met een speelse lach kantelde ik mijn hoofd lichtjes, toen Rozelyn haar lippen op weg waren naar mijn nek. “Ik ben blij dat je me nu niet alleen wil laten” De jongedame boog weer terug naar achter, wat mij weer de kans gaf haar goddelijke lichaam te bewonderen. Waarom was ik nooit eerder gestopt met die lijst? Ik zag een speelse blik in de blauw/groene kijkers van Rozelyn, waardoor ik nog meer opgewonde raakte. “heel blij” voegde ze er nog snel aan toe, waarna onze lippen elkaar weer raakte. Terwijl ik genoot van de kus liet ik de stoelleuning verder naar achtergaan, waarna ik met een soepele beweging -ondanks de kleine ruimte van de auto- de posities had omgedraaid. Roos zat op de stoel en ik bovenop haar. "Ik had veel eerder moeten stoppen," zei ik zachtjes tussen het zoenen door. Plots richtte ik mijn ogen naar opzij en zag in de verte 2 bejaarde dames staan, die onze kant op wezen. Hierdoor stopte ik met zoenen en nam ik plaats op de stoel van de bijrijder. "Zullen we naar binnen gaan?" vroeg ik lachend. "We worden namelijk begluurd," waarna ik een kort knikje gaf naar het raam waar je de twee ouderen kon zien. Ik stapte uit de auto en liep vervolgens naar de kant van Rozelyn, waarna ik haar optilde en al lachend haar naar het huis droeg.


    Do I look like Mother Teresa?

    Cristiano Elijah Santiago
    22 ~ Loves the list ~ Law student ~ Outfit ~ With Joy and Nathan



    Een geschrokken gilletje was over haar lippen gerold maar al snel voel ik de dame ontspannen in mijn armen. Wanneer ik kort naar haar gezicht kijk zie ik een oprechte, speelse glimlach op haar lippen waardoor ik ook even glimlach. 'Ja, ik ben er ook,' klinkt het dan ijzig vanaf Nathans kant waardoor ik zijn kant weer op kijk. Zijn blik ging van mij naar Joy. 'Zo,' begon hij 'jij laat er ook geen gras over groeien.' Even kijk ik geamuseerd bij het horen van zijn overslaande stem maar vernauw dan mijn ogen.
    'Dit is niet wat je denkt' antwoordde Joy terwijl ze mijn handen vast pakte en mijn armen strakker om haar heen trok. 'Shhh, ik ga nergens heen darling.' fluister ik in haar oor en druk nog een zachte kus op haar wang. 'En al zou dat wel zo zijn' vervolgde ze dan. 'wat zou jou dat dan uitmaken? Je hebt me vaak genoeg duidelijk gemaakt dat ik niet goed genoeg voor je ben' Ik leun mijn kin op haar schouder en kijk naar Nathan. 'Je hoort het, je eigen schuld buddy,' zeg ik en hou Joys lichaam dicht tegen de mijne. 'Genoeg die zo'n dame wel zien zitten, lijkt me.' vervolg ik en kijk dan met een glimlach naar Joy. 'Of niet darling?'


    El Diablo.

    Nathaniel Anderson

    21 | SCHOOL | WITH JOY & CHRIS


          'Dit is niet wat je denkt,' antwoordde Joy. Nathan trok zijn wenkbrauwen op. Hij had haar maar al te graag geloofd, maar de manier waarop Joy Chris' handen had gepakt zodat hij niet weg kon, moest in zijn ogen wel íets betekenen. Hij keek toe hoe de lippen van Chris op Joys wang belandden nadat ze iets in haar oor hadden gefluisterd. Opnieuw voelde hij een knoop in zijn maag ontstaan.
          'En al zou dat wel zo zijn,' ging Joy vervolgens verder 'wat zou jou dat dan uitmaken? Je hebt me vaak genoeg duidelijk gemaakt dat ik niet goed genoeg voor je ben.' Bij het horen van deze woorden ontstond er een gepijnigde blik op zijn gezicht.
          'Verdomme, Joy,' de jongen had helemaal geen zin om nu een discussie te starten en al helemaal niet nu Chris, die er naar Nathans idee iets te geamuseerd bij stond, er bij was. De jongen had zijn hoofd op de schouders van Joy gelegd en keek hem nu recht aan.
          'Je hoort het, je eigen schuld buddy,' De toon waarmee de woorden Chris' verlieten, stond Nathan helemaal niet aan.
          'Genoeg die zo'n dame wel zien zitten, lijkt me.' vervolgde hij en een misselijkmakende glimlach werd richting Joy gestuurd 'Of niet darling?' Hij probeerde Chris echter te negeren en zijn focus te leggen op Joy.
          'Jij en ik weten allebei dat ik nooit de intentie heb gehad je zo te laten voelen,' Nathaniel voelde een brok in zijn keel opkomen. Hij wist dat Joy er zo over dacht, maar hij wist ook dat dat nergens voor nodig was. Joy was een lange tijd het belangrijkste in zijn leven geweest en nog altijd had ze speciaal plekje in zijn hart. Hij had zich nog nooit eerder zo stom gevoeld als de dag dat Joy het met hem uitmaakte.
    'Ik heb alleen een iets te aanwezige mening,' het laatste kwam er zachter uit en kort schudde Nathan zijn hoofd. Hij wist zelf ook wel dat het bloedirritant kon zijn, dat had hij vaak genoeg gehoord.
    Vervolgens richtte hij zich weer op Chris
    'Jij verdient Joy net zo min als ik,' zijn stem was weer terug bij het normale 'en daarbij mag je het gebuddy voortaan gewoon achterwege laten.'
    Zijn blik verplaatste zich van Chris naar Joy en even perste hij zijn lippen op elkaar en liet een zucht ontsnappen.
    'Maar goed,' begon hij terwijl hij Joy strak aan bleef kijken 'ik kan ook wel gewoon weggaan zodat jullie elkaar in alle rust af kunnen gaan lebberen.'



    chaos makes the muse

    ROZELYN FAY JOHNSON
    ««« Outfit | Damon's Car-> At The House | With Damon »»»

    I’m tired of the fake love, show me what you’re made of, boy make me believe.

    Vanaf het moment dat Rozelyn bij Damon op schoot was geklommen, had ze zijn handen op haar lichaam gevoeld. Allereerst aan de zijkanten van haar lichaam, maar al gauw voelde ze zijn handen naar haar achterste glijden. Het gevoel dat Damon in haar aanwakkerde zorgde ervoor dat ze op haar lip beet alvorens haar lippen in zijn nek te drukken.
          Nadat Rozelyn weer iets naar achter had gebogen om haar lippen vervolgens weer op de zijne te drukken, voelde ze plots hoe de stoelleuning verder naar achter ging. Voordat ze goed en wel besefte wat er gebeurde voelde ze het lichaamsgewicht van Damon op het hare drukken. Het wisselen van positie in de auto was zo soepel gehad dat ze het nauwelijks door had gehad. Maar je zou haar niet horen klagen, het gewicht van Damon dat nu op haar lichaam drukte voelde totaal niet verkeerd. Nu ze meer ruimte om te bewegen had gekregen, liet ze haar handen die zich in zijn nek bevonden nu over zijn rug naar beneden glijden om ze vervolgend onder zijn blouse te laten glijden en zijn huid zacht te strelen.
          ”Ik had veel eerder moeten stoppen.” Klonk de stem van Damon tussen het zoenen door. “Hmm, ik ben allang blij dat je dat nu bedenkt” antwoordde ze hem waarna ze zacht speels haar tanden in zijn onderlip zette alvorens hem weer te kussen. Iets wat verward keek Rozelyn toe hoe Damon plots van haar af ging en plaats nam op de stoel van de bijrijder. ”Zullen we naar binnen gaan? vroeg hij plots lachend. Nog altijd wat verward knikte Rozelyn ”We worden namelijk begluurd. Door het knikje van Damon richtte Rozelyn haar blik op de oudere vrouwen die verderop naar hun stonden te kijken. Langzaam voelde ze haar wangen rood kleuren waarna ze zacht lachte “Ja laten we maar naar binnen gaan inderdaad”.
          Zodra Damon uit de auto was gestapt boog Rozelyn opzij om haar tas te pakken. Op het moment dat ze uit de auto wilde stappen was Damon haar voor en tilde hij haar op waarna hij haar al lachend naar het huis droeg. Al blozend verborg Rozelyn haar hoofd tegen de borstkas van Damon terwijl ze zacht met hem mee lachte “Ik denk dat ze jaloers zijn.. Ze zouden zelf vast ook wel zo’n lekkere jongen aan de haak willen slaan” vertelde ze hem waarna ze haar ogen, met een speelse blik, op hem richtte terwijl ze haar wangen zo mogelijk nog meer voelde kleuren.
          Eenmaal bij de voordeur aangekomen viste Rozelyn de sleutels uit haar tas waarmee ze de deur open maakte zodat Damon het huis in kon stappen. “Als je me dan heel even neer wil zetten? Dan kan ik even mijn schoenen uit trekken” vroeg ze hem.

    [ bericht aangepast op 10 april 2018 - 2:03 ]


    When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

    .

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:15 ]

    Cristiano Elijah Santiago
    22 ~ Loves the list ~ Law student ~ Outfit ~ With Joy and Nathan



    'Jij en ik weten allebei dat ik nooit de intentie heb gehad je zo te laten voelen. Ik heb alleen een iets te aanwezige mening,' had Nathaniel nog gezegd tegen haar, voor hij me weer op mij richtte. Ik voelde Joys lichaam licht trillen en ik kijk snel weer naar haar. Ik frons licht en een zucht rolt over mijn lippen, voor ik haar langzaam omdraai en weer tegen mijn borst trek gevolgd door een snelle kus op haar hoofd. 'Jij verdient Joy net zo min als ik en daarbij mag je het gebuddy voortaan gewoon achterwege laten.' Ik grijns naar hem. 'Oh maar dat weet ik, ik kan het niet helpen dat ik haar wel goed kan laten voelen.' zeg ik en kijk dan weer naar de dame in mijn armen.
    'Maar goed,' begon hij, nu weer tegen Joy. 'ik kan ook wel gewoon weggaan zodat jullie elkaar in alle rust af kunnen gaan lebberen.' Ik hou mijn hoofd wat schuin. 'Dat werd tijd...' mompel ik. 'Wacht. Kan ik je vanmiddag spreken? Alleen en ergens anders?' hoor ik Joy dan zeggen en ik zucht zacht. Toch hou ik even mijn mond en wacht tot Nathaniel wat heeft gezegd, voor ik weer naar Joy toe buig. 'Klaar om te gaan gorgeous?' fluister ik.



    El Diablo.

    Nathaniel Anderson

    21 | SCHOOL | WITH JOY & CHRIS --> CAMILLA


          'Dat werd tijd,' was Chris' reactie op het aangekondigde vertrek van Nathan, waarna Nathan zijn kaken op elkaar klemde. Nathaniel fronste even toen hij opmerkte dat Joy aan het trillen was en haar ogen begonnen te glimmen.
          'Wacht,' kwam er uit Joys mond. Haar stem klonk zwak en klein 'Kan ik je vanmiddag spreken? Alleen en ergens anders?'
    Met een lichte twijfel knikte Nathan naar Joy. Hij wist niet zeker of het een heel goed idee was om de confrontatie zo snel aan te gaan, zeker nu de emoties zo hoog zaten. Maar wellicht was een iets meer ontspannen sfeer mogelijk wanneer ze zich niet in een overvolle kantine bevonden.
    'Is goed,' Nathan merkte ook dat zijn stem niet helemaal was zoals hij hem graag wilde, hij kuchte even en haalde wederom een hand door zijn haar.
    'Zullen we daar even over appen?' Vroeg hij terwijl hij zijn tas over zijn schouder gooide, hij had geen zin meer om nog langer toe te kijken hoe Chris met zijn armen om Joy heen stond 'Je hebt mijn nummer vast nog wel ergens.'
    En al had Joy zijn nummer niet meer, dan had Nathaniel dat van haar. Meermaals had hij op het punt gestaan haar uit zijn contacten te wissen, maar steeds weer was hij te zwak geweest om het daadwerkelijk te doen.
          'Klaar om te gaan gorgeous?' hoorde Nathan Chris zacht zeggen, en na een laatste blik op Joy te werpen, draaide hij zich om en begon te lopen zonder er echt bij stil te staan waar hij nu naartoe liep. Een naar gevoel overviel hem en met een frons viste hij zijn telefoon uit zijn broekzak. Het was tijd voor een les, maar erg veel behoefte had hij daar niet aan. Hij had geen zin in alle mensen om hem heen met vrolijke gesprekken en hun irritante gelach.

    Met een flesje water en een pakje kauwgom had hij uiteindelijk de kantine verlaten om toch naar zijn lokaal op zoek te gaan.
    Voor even liet hij zijn ogen het lokaal doorgaan. Teleurgesteld moest hij toch vaststellen dat de ruimte al behoorlijk vol zat en dat de kans op een plekje alleen -- waar hij zo op had gehoopt -- niet meer zou bestaan. Zijn blik viel op een meisje met blonde haren die hij eigenlijk nog niet eerder had gezien. Zonder een woord te zeggen liet hij zijn tas van zijn schouder op tafel zakken en nam zelf plaats op de bijbehorende stoel.


    [ bericht aangepast op 10 april 2018 - 22:13 ]


    chaos makes the muse

    Damon Tyler Willsson


    22 • With Rozelyn • Damon's car > At the house • Outfit



    Het liefst was ik nog langer met Rozelyn in de auto gebleven. De sfeer was geweldig en we vermaakte elkaar wel. Het zou ook iets van mijn lijstje kunnen afstrepen, maar dat feestje ging niet door. Ik had de stoel naar achter geklapt en was van positie gewisseld, waardoor Rozelyn nog op de stoel lag. Haar handen in mijn nek gleden langzaam omlaag over mijn blouse, waarna deze onder mijn blouse gingen en mijn huid raakte. Ik gaf tussen het zoenen door mijn fout aan. Dat ik veel eerder had moeten stoppen met de list. Na de eerste keer met Roos al, maar toen wist ik eigenlijk nog niet of de gevoelens zouden vervagen. Dit leek niet zo te zijn en ik had met de gevoelens moeten leren leven, tenminste tot vandaag dan. “Hmm, ik ben allang blij dat je dat nu bedenkt” antwoordde de brunette, waarna ze haar tanden in mijn onderlip zette, wat vervolgens uitliep om elkaar weer te kussen. Tijdens het kussen had ik het gevoel gekregen dat we bekeken werden en dit leek ook zo te zijn. Twee oude dames stonden te praten al wijzend naar de auto waar wij ons in bevonden. Ik zag een een verwarde blik bij Rozelyn, die misschien dacht dat ze iets verkeerd had gedaan of dat ik me toch plots had bedacht. Daarom lichtte ik haar snel in over onze gluurders, waarna haar wangen rood kleurde. "Ja laten we maar naar binnen gaan inderdaad”. stemde ze in met mijn voorstel. Ik tilde haar op uit de auto en droeg haar naar de deur toe. Rozelyn kon er om lachen, waarna ze haar hoofd tegen mijn borstkas aanlegde. “Ik denk dat ze jaloers zijn.. Ze zouden zelf vast ook wel zo’n lekkere jongen aan de haak willen slaan” een speelse blik was in haar ogen te zien, waardoor er een speelse glimlach op mijn gezicht verscheen. "Vertel ze maar niet dat ik een arts wordt, ze zouden spontaan van ziekenhuis transsferen," vertelde ik Roos, terwijl ze de deur opende. “Als je me dan heel even neer wil zetten? Dan kan ik even mijn schoenen uit trekken” vroeg Rozelyn me toen we eenmaal binnen waren. Ik zette de brunette rustig neer waarna ik ook mijn schoenen uittrok. Het was een tijd geleden dat ik hier was geweest. De laatste keer dat ik hier was geweest was ook de laatste keer dat Roos en ik het bed hadden gedeeld. Na mijn schoenen te hebben uitgetrokken, wachtte ik tot Rozelyn ook klaar was met die van haar, waarna ik haar zachtjes tegen de muur aanduwde en mijn handen naast haat plaatste als een soort van gevangenis. "Dus, waar waren we ook alweer gebleven?" vroeg ik met nog altijd die speelse blik in mijn ogen, waarna ik haar opnieuw begon te zoenen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Camilla Laurel Margaux
    loves the kisslist

    ♥      outfit - classroom - Nathaniel       ♥

    Met een glimlach door een binnenpretje van wat er eerder gebeurt was sloeg ik mijn boek open. Met een verwarde blik staarde ik naar de cijfers en de rare tekens. Ik heb nooit iets gesnapt van wiskunde en ik had er dan ook een schijthekel aan. Verveeld gingen mijn ogen over het boek en met een soort van goede instelling nam ik mijn schrift er bij. Gelukkig werd mijn aandacht al snel iets anders gericht, iemand anders om precies te zijn. Een jongen met een iets wat ongelukkige gezichtsuitdrukking komt de klas binnen lopen, hij zet zijn tas op tafel en neemt plaats op de stoel naast mij. Mijn blik ging even zijn kant op en ik bestudeerde hem. Eigenlijk had ik al wel genoeg gehad van dat geflirt vandaag, een normaal gesprek was ook wel eens prettig.
          'Hey,' zei ik zacht zijn kant op. Met een gemeende glimlach stak ik mijn hand uit, in de hoop dat hij die zou aannemen. Hij had dik, donker en warrig haar en het zag er ontzettend zacht uit. Zodra ik uitgekeken was keek ik hem weer in zijn ogen.
          'Mijn naam is Camilla,' stelde ik mezelf voor. Ik had nogsteeds een raar gevoel in mijn buik van wat er eerder in de kleedkamer was gebeurd. Natuurlijk had ik er geen spijt van, in tegendeel, het was erg gezellig en het werkt in mijn voordeel, maar toch had ik een gek gevoel in mijn buik. Het was geen verliefd gevoel, maar meer een soort after-sex stijfheid. Mijn gezicht liet echter niet zien dat ik een gek gevoel in mijn buik had en ik glimlachte lief naar de jongen.



    - thank you for existing -

    Nathaniel Anderson

    21 | CLASSROOM | WITH CAMILLA


          Nathaniel voelde hoe het meisje hem eens goed bekeek. In de eerste instantie negeerde de jongen het volkomen, maar niet veel later bleek dat niet mogelijk.
          'Hey,' klonk het zacht zijn kant op. De zachte stem paste naar zijn idee niet bij haar, ze zag er uit als iemand die barste van het zelfvertrouwen en niet als iemand die iemand zo zacht zou begroeten dat het bijna als verlegen te stempelen was.
    Ze stak haar hand naar hem uit en het woord verlegen werd direct uit zijn gedachten gezet toen ze hem nogmaals bekeek, dit maal met een glimlach rond haar lippen.
          'Mijn naam is Camilla,' vertelde ze hem toen waarna hij haar hand pakte.
          'Nathaniel,' antwoordde hij kort en krachtig. Echt behoefte aan een gesprek met iemand die hij net 30 seconden geleden voor het eerst had gezien, had hij niet. Vervolgens schudde hij even zijn hoofd. Deze jongedame kon ook niets doen aan dat wat er net in de kantine was voorgevallen.
          Maar bijna iedereen noemt me Nathan,' voegde de jongen daarom toen met een vage glimlach rond zijn lippen.
          'Je bent hier nieuw, toch?' Met een vragende blik keek hij Camilla aan 'ik heb je tenminste nog niet eerder gezien, naar mijn idee.'
    Hij was er vrij zeker van dat hij haar nog niet eerder had gezien, maar hij moest ook toegeven dat hij zich vooral bezig had gehouden met The Kisslist en Joy. Veel andere waren hem volledig ontgaan.
    Nathaniel schoof het pakje kauwgom dat hij net uit de automaat had gehaald de kant van het meisje naast hem op.
          'Help yourself,' mompelde hij terwijl hij het kauwgompje dat hij er net uit had gedrukt in zijn mond stopte.



    chaos makes the muse