[RPG — 300] Sioux Falls High [SPEELTOPIC] - Speeltopics

---

BEGINNING Het is vrijdag 21 september en tijd voor het jaarlijkse bonfirefeest. Dit feest wordt georganiseerd om alle sportteams een goed sportteams te wensen. Zit je niet in een sportteam? Dan ben je van harte welkom om alle sporters te steunen. Tijdens het feest wordt een groot kampvuur aangestoken als traditie. Het is absoluut niet toegestaan om alcohol of drugs te gebruiken. Er staat lekker een muziekje aan en het buitenplein stroomt binnen met enthousiaste leerlingen. Have fun! Temperatuur 10 graden Celsius (het feest is buiten, dus let erop dat je arme meisje geen shorts en een crop top aangeeft, because that's cold af) Tijd 20u

[ bericht aangepast op 16 april 2018 - 21:42 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Oliver Joseph Merculief 18 | KITCHEN | SARAH       'Maar we zijn ook nog steeds niet op het feest,' antwoordde Sarah met een grijns op zijn vraag of dit niet gezelliger was dan op haar kamer zitten te leren. Hij keek haar even met een vage glimlach aan en gaf haar met een hoofdgebaar gelijk.       'Maar eten is het belangrijk, oké?' Grijnsde hij vervolgens waarna hij nog een slok uit zijn glas nam.       'Beetje jammer alleen dat Olivia ervandoor ging,' klonk het van Sarah's kant, vanuit zijn ooghoeken keek Oliver even naar het meisje dat naast hem om vervolgens te knikken. Dondersgoed wetend dat Olivia dat zou doen, verbaasde hij zich er toch over hoe snel ze hen had verlaten en ergens vond hij het flauw dat ze was gegaan zonder ook maar een woord te zeggen.       'Ook gewoon zonder iets te zeggen,' voegde hij toe en hij moest eerlijk zeggen dat hij zich ergens wel genaaid voelde. Hij volgde het voorbeeld van Sarah en nam ook een hap van zijn pasta. Hij merkte nu pas hoe erg hij een versgekookte maaltijd had gemist de afgelopen tijd en stelde dit bord pasta dan zeker ook op prijs. Zijn blik ging weer naar de dame en een kleine grijns verscheen op zijn gezicht.       'Er zit wat op je wang,' deelde hij mee waarna er een grinnik over zijn lippen ging.       'Wacht,' mompelde hij en voordat hij het goed en wel doorhad was zijn duim langs haar wang gegaan om het beetje saus van haar wang te vegen. Op de terugweg drukte hij met zijn pink nog even op haar neus en trok één van zijn wenkbrauwen op.       'Je mond zit iets minder ver, hè?' Zijn hand belandde vervolgens op zijn broek waaraan ook de pastasaus werd afgeveegd. Vrijwel onzichtbaar schudde hij zijn hoofd, waar was hij nu eigenlijk mee bezig?

---

chaos makes the muse

18 years • Kitchen • Oliver • outfit ''Maar eten is het belangrijk, oké?'' Grijnsde Oliver, waarop ze eens instemmend knikte - al vergat ze wel eens dat ze ook nog moest eten als ze aan het leren was of bezig was met haar plannetjes. Ze had daarna gezegd dat ze het een beetje jammer vond dat Olivia ervandoor was gegaan - waarop Oliver bevestigend knikte.       ''Ook gewoon zonder iets te zeggen.'' Ze knikte eens en at nog wat van haar pasta tot Oliver grijnzend naar haar keek. Met een vragende blik keek ze naar hem maar ze kreeg al snel antwoord op de vraag die ze had willen stellen.       ''Er zit wat op je wang.'' zei hij grinnikend. ''Wacht.'' Ze trok haar wenkbrauwen op maar bleef stil zitten terwijl zijn duim langs haar wan ging en zijn pink op haar neus drukte. Ze begon zachtjes te lachen en schudde haar hoofd eens.       ''Je mond zit iets minder ver, hè?'' Ze trok een onschuldig gezicht en keek met een grijns naar hem. ''Yes, sir.'' zei ze met een grijns en ze zette het bord naast zich. Ze nam haar glas vast en dronk het leeg, waarna ze het lege glas wegzette en naar Oliver keek. Ze begon zachtjes te grinniken toen ze zag dat hij ook wat saus had op zijn mondhoek.       ''En dan zeg je wat van mij.'' zei ze met een grijns, waarna ze naar hem toe boog. Ze streek met haar duim langs zijn mondhoek om de saus weg te halen - alleen haalde ze haar hand niet meteen weg. Sarah kon het niet laten en ze streek met haar duim zachtjes over zijn onderlip heen, die behoorlijk zacht aanvoelde onder haar vingers. Haar blik was ook gericht op zijn lippen en zonder erbij na te denken boog ze langzaam voorover, waarna ze haar lippen zachtjes op de zijne drukte.

Oliver Joseph Merculief 18 | KITCHEN | SARAH       'Yes, sir,' Vertelde de dame met een grijns en ze zette haar bord naast zich neer. Hij lachte terug en keek toe hoe ze haar glas aan haar mond zetten en de drank die er nog in zat naar binnen werkte. Hij zag dat haar blik terug bij hem kwam en een zacht gegrinnik verliet haar lippen, waarop Oliver één van zijn wenkbrauwen optrok niet wetend wat het plotselinge gegrinnik van Sarah had veroorzaakt.       'En dan zeg je wat van mij,' Zei ze hem met een grijns rond haar lippen, waardoor het kwartje bij de jongen viel. Voordat hij het wist haalde Sarah haar duim langs zijn mondhoek, wat een kleine grijns bij hem liet opkomen. Haar hand bleef even hangen en hij voelde hoe haar duim voorzichtig over zijn onderlip streek. Een korte rilling liep over zijn lichaam. Zijn ogen richtte hij op die van Sarah, maar hij merkte dat die van zich op zijn lippen hadden gefocust. Vervolgens boog de dame zich langzaamaan voorover naar hem toe en drukte haar lippen zachtjes op de zijne. Oliver wist even niet wat hij moest doen en bleef even roerloos zitten terwijl hij voelde hoe Sarah's lippen zachtjes op die van hem lagen. Hij moest eerlijk bekennen dat hij al meer dan eens had bedacht hoe dit zou zijn, maar geen enkele keer in deze setting. De jongen hervond zichzelf echter snel. Voorzichtig legde hij zijn rechterhand om haar wang waarna hij zijn lippen iets steviger tegen die van Sarah drukte. Hij voelde zich ietwat licht in zijn hoofd, niet wetend of hij dat te danken had aan de alcohol of aan Sarah's lippen, maar het was geen naar of storend gevoel. Kort haalde hij zijn lippen van die van haar om ze er vervolgens weer op te leggen. Nadat hij de kus opnieuw verbroken had, keek hij het meisje met een vage glimlach aan. Zijn vingers streken zachtjes langs de zijkant van haar gezicht.       'Je weet dus wel waar je mond zit,' grapte hij doelend op de opmerking die hij eerder had gemaakt. Hij keek haar even vertwijfeld aan, wederom niet goed wetend zichzelf een houding te geven.       'Dat was,' hij stopte even en voelde een glimlach opkomen terwijl hij zocht naar het juiste woord 'onverwacht.'

---

chaos makes the muse

18 years • Kitchen • Oliver • outfit Het leek even te duren voordat Oliver door had waarom ze had gegrinnikt - wat kwam door de saus die ook nog op zijn lippen en mondhoek zat. Hij begon echter te grijnzen toen ze met haar vinger de saus weg had gehaald. Ze zag niet dat hij naar haar keek, haar blik was gericht op zijn lippen die er wel erg zacht en uitnodigend uit zagen.. en dus was ze ook naar voren gebogen en had ze haar lippen op de zijne gedrukt. In eerste instantie reageerde Oliver niet. Net toen ze zich dan ook terug wilde trekken en haar excuses aan wilde bieden, raakte Oliver haar wang zachtjes aan en drukte hij zijn lippen steviger op de hare. Een klein glimlachje vormde zich rond haar lippen en hij haalde kort zijn lippen van de hare af - om ze er vervolgens weer op te drukken. Een warm gevoel verspreidde zich door haar lichaam maar momenteel had ze geen idee of dat veroorzaakt werd door Oliver of door de alcohol in haar systeem.       ''Je weet dus wel waar je mond zit.'' zei Oliver nadat hij de kus had verbroken en terwijl hij met zijn vingers langs haar gezicht streek. Ze grinnikte zachtjes terwijl ze hem aan keek en ze knikte langzaam.       ''Dat was,'' Even was het stil maar Sarah hield haar mond om hem zijn zin af te laten maken - en dat deed hij gelukkig al snel. ''onverwacht.'' Ze trok haar wenkbrauwen op, ze had toch wel op een ander woord gehoopt.. maar goed. Dat hij glimlachte voorkwam dat ze haar excuses aan bood - als hij het niet leuk had gevonden dan had hij niet zitten glimlachen.       ''Is onverwacht slecht dan?'' fluisterde ze zachtjes met een speelse grijns op haar gezicht. Ze keek hem een paar seconden aan maar overbrugde daarna de laatste centimeters weer en drukte haar lippen opnieuw naar de zijne. Ze proefde nog wat vaag de pastasaus. Na een paar seconden trok ze zich weer terug en zette ze zich van het aanrecht af, waarna ze het flesje Bacardi pakte en haar glas weer vol goot. Met een vragende blik keek ze vervolgens op naar Oliver, of hij ook nog wilde.

Oliver Joseph Merculief 18 | KITCHEN | SARAH Op zijn constatering dat Sarah wel degelijk wist op welke plaats haar mond zich bevond, klonk een zacht gegrinnik vanaf haar kant. Ondertussen had ze hem aangekeken en bevestigend geknikt. En nadat Oliver haar had verteld dat het onverwachts had, trok Sarah haar wenkbrauwen op. Even vroeg hij zich af of hij iets heel erg verkeerds had gezegd en keek haar even met grote ogen aan, hij ontspande daarentegen weer toen Sarah haar mond open deed om iets te zeggen.       'Is onverwacht slecht dan?' klonk het fluisterend, een speelse grijns was op het gezicht van de dame verschenen. Met een kleine grijns schudde hij zachtjes zijn hoofd. Onverwacht kon slecht zijn, maar dat was in dit geval helemaal niet de zaak. Voordat hij zijn geschud echter kon verduidelijken, was Sarah wederom dichterbij gekomen om haar lippen nogmaals op die van hem te leggen. Hij voelde een kleine glimlach rond zijn lippen ontstaan en beantwoordde haar kus zachtjes. Na een paar seconden - in Olivers ogen veel te snel - trok Sarah zich weer terug. Hij keek toe hoe ze zich afzette van het aanrecht en weer met haar voeten op de grond belandde. Haar hand ging naar het flesje Bacardi met als doel haar glas weer vol te gieten. Met een vragende blik keek Sarah Olivers kant op, waaruit de jongen opmaakte dat ze doelde op of hij ook nog wilde. Hij pakte zijn glas en zette dat neer naast die van Sarah ten teken dat ook die van hem gevuld mocht worden, waarna ook hij zijn handen naast zijn benen neerzetten om van het aanrecht af te komen.       'Onverwacht is helemaal niet slecht,' stelde hij vast als antwoord op de vraag die Sarah eerder had gesteld terwijl hij ietsjes dichter naar de dame toe kwam. Voorzichtig legde de jongen zijn handen op haar heupen waardoor hij het zichzelf iets makkelijker maakte Sarah naar zich toe te trekken 'in tegendeel zelfs.' Zijn lippen legde hij, wat minder voorzichtig dan eerder, op die van lippen terwijl zijn rechterhand zich verplaatste naar haar gezicht. De ander verdween van haar heup richting haar onderrug en bleef rusten vlak boven haar billen. Oliver vond het fijn Sarah zo dicht bij hem te hebben, maar had de hoop dat dat ooit zou gebeuren, al lang opgegeven.

---

chaos makes the muse

SKIP Het is maandag 24 september en de schoolweek is weer begonnen. Deze week beginnen ze met Engels, een vak dat iedereen heeft. Ze krijgen vandaag het cijfer binnen van de eerste toets die ze hebben gemaakt. Je mag zelf bepalen wat je karakter heeft gehaald, maar wat variatie zou leuk zijn. Hopelijk heeft iedereen weer wat bijgeslapen na het feest vrijdag, want ze hebben een lange dag voor de boeg. Have fun! Temperatuur 10 graden Celsius buiten, 20 graden binnen de school. Tijd 8:30u

[ bericht aangepast op 20 mei 2018 - 13:19 ]

---

That is a perfect copy of reality.

---

Het was maandag. Eindelijk. Na het afgelopen weekend had hij wel weer behoefte aan lessen waarmee hij zijn gedachten kon vullen. Alles was beter dan terugdenken aan de vrijdagavond, die hij met Inez had doorgebracht en de zaterdag en zondag die hij aan ijsberen en nadenken over het theaterstuk en natuurlijk aan zijn ruzie met Jem besteed.       Cas had zijn tas op zijn bed gepleurd en haalde nu zijn boeken die hij voor het eerste deel van de dag nodig had uit verschillende hoeken van de kamer. Hij stopte ze zonder veel zorgvuldigheid in zijn tas, gooide er een notitieboek bij en wat pennen, waarna hij de tas dichtritste, het om zijn rug gooide en zijn kamer verliet.       Cas verliet de dorms voor het schoolgebouw en haalde zijn telefoon uit zijn zak. Hij opende de sms app en bleef kort met zijn vinger boven het gesprek met Jem zweven, waarna hij het aantikte. Cas was niet van plan haar een berichtje te sturen, dus las hij het gesprek dat ze hadden gevoerd nog een keer over. Was Cas onredelijk tegen haar geweest? Of onredelijk tegen Arthur? Zelf kon hij daar geen onbevooroordeeld antwoord op geven.       Na een minuut of tien had Cas het schoolgebouw en het juiste klaslokaal bereikt. Hij keek kort op zijn mobiele scherm, hij was enkele minuten op tijd. Eenmaal de klas binnen, zag hij dat hij niet de eerste was. Zijn blik ging over alle klasgenoten. Wie ging hij vandaag verblijden met zijn aanwezigheid?       Cas’ blik bleef haken bij Sarah. Na de nacht die zij gedeeld hadden voor de vakantie had hij niet echt meer de kans gehad om haar te spreken. Het werd wel eens tijd. Cas liep naar haar toe en zette zijn tas op de tafel neer, waarna hij de stoel naast haar bezette.       ”Dus.. Sarah, denk je ook niet dat wij.. Het eens moeten bespreken? We hebben daar nog niet echt de kans voor gehad, vind je ook niet?” verliet toen Cas’ mond, waarna hij het meisje aan keek.       ”Het is daar het perfecte lesuur voor, Engels. We gaan waarschijnlijk toch de toets bespreken.”

---

18 – The Fanatic – English Classroom - with Sarah - not a specific emotion

[ bericht aangepast op 20 mei 2018 - 23:45 ]

---

That is a perfect copy of reality.

18 years • English classroom • Cassius • outfit De avond van het feest was een beetje uit de hand gelopen met Oliver. Ze wist niet alles precies meer maar ze voelde zich ontzettend schuldig dat ze in haar dronken bui met hem gezoend had - wat er verder gebeurd was wist ze eigenlijk niet meer. Ze had zich de rest van het weekend dan ook zoveel mogelijk in haar kamer opgesloten en zelfs toen Oliver aan de deur had gestaan, had ze de deur op slot gelaten en gedaan alsof ze niet thuis was. Ze had het hele weekend haar telefoon ook uitgezet - alles om Oliver te ontwijken. Het was misschien stom en uiteindelijk moest ze hem toch onder ogen komen maar ze had genoeg schoolwerk te doen dus dit kon ze er niet echt bij gebruiken.       Het had haar dan ook moeite gekost om zich aan haar schoolwerk te zetten - iets wat ze eigenlijk niet gewend was van zichzelf. Tijdens het werken droomde ze steeds weg waardoor ze nog niet bepaald ver was gekomen met de stof.. Ze had de hulp van Oliver natuurlijk in kunnen schakelen aangezien hij beloofd had haar te helpen - maar dan had ze hem onder ogen moeten komen.       Die ochtend werd ze dan ook al wakker met een misselijk gevoel en het was dat ze voor de perfecte aanwezigheid ging - anders was ze in haar kamer gebleven. Maar dat wilde ze niet verpesten en dus had ze zich met tegenzin aangekleed, haar haren in een knot gedraaid en haar tas gepakt - die ze de avond ervoor al klaar had gezet. Ze was naar het lokaal vertrokken en was er al eerder dan de meeste anderen, waardoor ze een plekje alleen had gekozen. Ze duimde dat er iemand anders naast haar kwam zitten voordat Oliver straks binnen kwam - maar ze kreeg daar al snel spijt van toen Cassius het lokaal in kwam lopen en naar de plek naast haar liep. Shit. Daar had ze nu echt geen zin in.       ''Dus.. Sarah, denk je ook niet dat wij.. Het eens moeten bespreken? We hebben daar nog niet echt de kans voor gehad, vind je ook niet? Het is daar het perfecte lesuur voor, Engels. We gaan waarschijnlijk toch de toets bespreken.'' Ze had hem aangekeken terwijl hij tegen haar sprak maar zodra hij klaar was, sloeg ze toch haar blik neer met een zucht. Hier kwam ze niet meer onderuit en ze voelde zich alles behalve op haar gemak. Moest dit nu echt? Nu ze al met het gedoe met Oliver in de knoop zat..       ''Ik..'' Ze beet eens op haar lip en zuchtte opnieuw, wat viel er eigenlijk te zeggen? Voor hem was het waarschijnlijk toch niet meer dan een onenightstand geweest. ''Ik ging ervan uit dat het voor jou niet meer voorstelde dan die ene nacht?'' zei ze uiteindelijk wat zachter - hier hoefde de hele klas niet van mee te genieten. En als hij daar op antwoordde dat het voor hem inderdaad niet meer was dan die ene nacht dan was dit gesprek al snel klaar in haar ogen.

]

---

Cassius had Sarah's ogen opgezocht toen hij naar haar toegelopen was en had al gemerkt dat Sarah hem ook gezien had en niet op hem leek te wachten. Dit was echter heel jammer voor het meisje, want Cas had al besloten dat dit het perfecte moment was. Cas was immers niet bepaald goed met de gevoelens van meisjes. Hij was er vrij zeker van dat hij de slechtste romanticus van de school was, als het niet van Alaska was. Hij begreep meisjes en hun gevoelens niet goed genoeg om een hele relatie ermee aan te kunnen gaan. Hetzelfde gold voor jongens trouwens.       Tijdens de woorden die Cas tegen haar uitgesproken had, had Sarah alleen maar hem aangekeken en niet de interesse gehad om het gesprek levende te houden. Jammer genoeg voor haar was Cas niet bepaald een persoon dat het direct opgaf. Uiteindelijk sloeg ze haar ogen neer en slaakte ze een diepe zucht. Ze leek het geaccepteerd te hebben dat het gesprek nu moest gebeuren. Cas, de persoon zijnde die hij was, had niet door dat Sarah zich ongemakkelijk voelde.       ''Ik..'' begon het meisje. Ze beet eens op haar lip en zuchtte opnieuw. Ze leek niet goed te weten wat te zeggen en Cas keek haar verwachtingsvol aan. ''Ik ging ervan uit dat het voor jou niet meer voorstelde dan die ene nacht?'' zei Sarah uiteindelijk wat zachter - de klas hoefde hier natuurlijk niet van mee te genieten. Cas zuchtte ook even zachtjes, waarna hij zijn blik kort over de klas liet gaan.       "Oh... Ging je daarvan uit?" begon Cas toen zachtjes. "Dat verklaart een hoop," vervolgde hij toen. Hij had Sarah sinds die avond en ervoor al een jnteressante dame gevonden, maar hij voelde geen romantische gevoelens. Hij had deze nooit gehad en wist niet hoe het was. Dit betekende echter niet dat hij niet op seksueel niveau geïnteresseerd was in dames.       Cas bewoog zich nu voorzichtig naar Sarah toe en veegde toen een plukje haar weg bij haar oor. "Ik wil het nog wel een keer overdoen als jij er behoefte aan hebt," fluisterde hij in haar oor, waarna hij zich weer terugboog naar zijn eigen tafel toe en zijn boeken op tafel gooide. Zijn blik was nog altijd op Sarah gefixeerd.

---

[ bericht aangepast op 22 mei 2018 - 0:53 ]

---

That is a perfect copy of reality.

---

Met mijn cappuccino in mijn hand liep ik het klaslokaal binnen. Er waren nog niet heel erg veel leerlingen aanwezig, maar mijn oog viel op Asher. met een slaperig hoofd zat hij aan een van de tafels. Met een glimlach liep ik zijn kant op en nam ik plaats op de stoel naast hem.       'Goedemorgen zonnenschijn, wil je een slokje van mijn cappuccino?' grinnikte ik zijn kant op terwijl ik mijn koffie in de lucht hield. Asher was een hele goede vriend, maar het voelde soms echt als net iets meer. Sarah en Cassius zaten verder op met elkaar te babbelen. Ik weet niet waar ze het over hadden, maar het zag er niet erg gezellig uit, dramaaaaaa. Vlug haalde ik mijn telefoon uit mijn tas en begon ik er op te tikken. TEXT to Cas: goeiemorgen jij (; is er iets aan de hand met jou en Sarah? Vlug verstuurde ik het berichtje, want als Sarah iets had geflikt waardoor Cas nu niet erg vrolijk was, dan ging ik drama creëeren. No one touches my best friend.

---

---

---

- thank you for existing -

18 years • English classroom • Cassius • outfit Op momenten zoals deze leek Cassius te bevestigen dat hij een bord voor zijn kop had. Of hij zag het wel maar hij wilde het niet begrijpen.. snapte hij dan niet dat ze hier geen zin in had? Het was algemeen bekend dat Cassius geen relaties aan nam en eigenlijk was Sarah ook niet van plan om zich af te laten leiden door jongens. Hoe ze het dan toch voor elkaar had gekregen om met Cassius in bed te duiken en afgelopen weekend met Oliver te zoenen snapte ze nog steeds niet.. misschien moest ze toch serieus eens ophouden met alcohol drinken. Het leek er namelijk niet beter op te worden als ze aan de alcohol had gezeten, alsof het dan gedoemd was om fout te gaan.. en dit leidde haar alleen maar van haar werk af - wat niet bepaald de bedoeling was.       Toch kon ze het niet helpen en had ze een zwak voor Cassius - of dat nu echt van te voren al aanwezig was geweest of dat dat er pas was sinds ze het bed hadden gedeeld, dat wist ze zelf niet. Het was er en ze wilde er van af zien te komen maar als hij haar opzocht dan kwam ze er nooit van af.       Ze had hem duidelijk gemaakt dat ze had verwacht dat hij niet meer dan één nacht wilde - daarbij haar eigen gevoelens en gedachten eromheen achterwege latende.       ''Oh... Ging je daarvan uit? Dat verklaart een hoop.'' De blondine was wat opgelucht dat Cas ook zachter sprak zodat de rest niet mee kon luisteren. Sarah keek hem met één opgetrokken wenkbrauw aan, wat verklaarde het? Dat ze hem zo'n beetje ontweken had sinds ze weer op school waren? Hij bewoog haar kant op en onbewust hield Sarah haar adem in terwijl Cas een plukje van haar haren wegveegde bij haar oor.       ''Ik wil het nog wel een keer overdoen als jij er behoefte aan hebt.'' fluisterde hij in haar oor, waardoor ze opnieuw op haar lip beet. De haartjes in haar nek stonden overeind en ze had een rilling nog net weten te onderdrukken. God, hij deed iets met haar.. waar ze haar vinger niet helemaal op kon leggen. Ze keek hem aan en het liefste riep ze meteen 'ja', een beetje plezier mocht toch? Maar ze zat nog steeds met Oliver in haar hoofd, het was afleiding en ze wist dat Cassius niet uit was op een relatie waardoor ze twijfelde. Ze haalde haar schouders dan ook lichtjes op als antwoord.       ''En dan blijft het bij die twee keer?'' vroeg ze zachtjes aan hem, als ze daar een duidelijk antwoord op had dan konden ze een volgende ongemakkelijke situatie zoals deze voorkomen.. en dan wist ze waar ze aan toe was. Misschien dat ze dan alsnog toe zou stemmen. Ergens wilde ze ook vragen of hij ook nog steeds met andere meiden flirtte of in bed dook maar dat was niet aan haar.       ''Ik kan niet zo goed tegen die onzekerheid om eerlijk te zijn.'' ging ze dan uiteindelijk zacht verder, zichzelf uitleggend. ''En het laatste wat ik kan gebruiken is afleiding.. dus vandaar dat ik het nu op voorhand vraag.''

---

Asher had er altijd al moeite mee gehad om zijn bed uit te komen voor negen uur, het liefst bleef hij zelf liggen tot tien, maar negen viel voor hem nog een beetje te doen. Wanneer je hem dan vertelde dat hij om half negen weer in een klaslokaal moest zitten, nadat hij een hele vakantie zeker niet voor elf uur uit zijn bed was gekropen, dan was dat voor Asher de regel rechtte hel. Hij had geen flauw idee hoe hij door deze les, laat staan door deze dag heen zou moeten komen met zijn ogen die de hele tijd een paar seconden te lang dicht vielen. Elke keer moest hij zichzelf dwingen zijn ogen weer open te doen. Slaap dronken wandelde Asher dan ook door de gangen van de school heen, geen rechtte lijn kon de jongen meer lopen. Wat zouden leraren wel niet denken, dat hij zo vroeg op de ochtend al ergens een drankje had kunnen vinden. Vrijwel onmogelijk, maar wie wist wat die volwassenen wel niet van hem konden denken.
Toch wist Asher zonder enige opmerkingen het lokaal te bereiken, waar hij de eerste de beste vrije plek uitzocht om zijn tas op te gooien. Zodra Asher op de stoel zat viel zijn hoofd alweer boven op zijn tas, waar hij met zijn ogen half dicht wat voor zich uit staarde. Als de leraar nou even een half uur te laat kwam zodat hij nog een half uurtje extra slaap zou kunnen pikken zou Asher daar totaal geen probleem mee hebben.
Echter was het geen leraar die Asher kwam storen in zijn halve slaap het was Jasmine die naast hem kwam zitten. 'Goedemorgen zonnenschijn, wil je een slokje van mijn cappuccino?' sprak Jasmine verbazingwekkend vrolijk. Asher kwam direct omhoog toen hij de jongedame zag, had niemand hem kunnen waarschuwen dat Jasmine er aan kwam. Dan had hij liet half liggen slapen hier, lekker charmant wel weer. Snel haalde Asher een hand door zijn haar heen in een poging zijn wilderige haar in model te brengen, niet wetend dat deze actie alleen voor het tegenovergestelde had gezorgd. 'Als je mij een slokje geeft ben je echt voor eeuwig mijn held,' zei Asher, waarna hij Jasmine met zijn puppy-ogen aan keek. 'Alsjeblieft, het liefst de hele beker,' zei Asher, waarna hij een kleine grijns liet zien. 'Het hoeft niet, maar dan zit je wel de rest van de les naar een slapende jongen,' probeerde Asher de jongedame over te halen.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Oliver Joseph Merculief 18 | ENGLISH CLASSROOM | JEMIMA Het was weer maandag, de eerste schooldag na het feest en ondanks dat hij de rest van het weekend amper zijn kamer had verlaten, had hij deze ochtend veel moeite gehad om zijn bed uit te komen. Hij was alleen zijn kamer uitgekomen om Sarah op te zoeken, maar nadat hem duidelijk was geworden dat ze hem niet binnen ging laten, had hij zich omgekeerd en was in een directe lijn teruggelopen naar zijn kamer. Hij kende Sarah goed genoeg om te weten dat ze wel thuis was, ze zou haar schoolwerk nooit nog langer laten liggen. Ondanks dat Oliver niet goed wist wat hij moest na wat er die avond was gebeurd, was hij vol goede moed naar haar toegegaan om zijn belofte - het helpen met haar huiswerk - na te komen. Die moed was hem echter snel in zijn schoenen gezakt toen ze hem voor de deur had laten staan en had plaats gemaakt voor een schuldgevoel. Ondanks dat Oliver wist dat er niet veel was om zich schuldig over te voelen - Sarah had hem tenslotte als eerst gezoend - , zat het er toch. Nadat zijn wekker was gegaan, had hij vluchtig wat kleding uit te kast getrokken, veel bijzonders waren zijn jeans en grijze t-shirt niet, maar dat deed hem vrij weinig. Vervolgens had hij de benodigde boeken en wat te eten in zijn zwarte rugtas gestopt en had zijn kamer verlaten. Binnen enkele minuten was hij aangekomen bij het lokaal waar hij Engels zou hebben, vanaf de ingang keek hij even het lokaal door om te kijken of hij Sarah kon vinden. Dat deed hij echter al snel, ze zat naast Cassius. Even bleef zijn blik bij het tweetal hangen, in Oliver's ogen zaten ze net iets te dicht bij elkaar. Ergens stak het hem, maar als Sarah hem zou graag wilde ontwijken, dan zou hij haar een plezier doen en haar met rust laten. Terwijl hij het lokaal binnen stapte, ging zijn blik nogmaals door het lokaal. Toen hij het lege plekje naast Jem ontdekte - dat nogal ver bij Sarah vandaan was - liep hij daar ook zonder te aarzelen naartoe.       'Hee,' zei hij zachtjes terwijl hij met een zucht zijn rugtas op tafel liet vallen. Hij kende Jem niet heel erg goed, de enige keren dat hij met haar had gesproken, waren tijdens besprekingen voor de feestcommissie. Maar voor zover hij dat kon beoordelen, vond hij haar een vriendelijk persoon.       'Mag ik hier komen zitten?' vroeg hij terwijl hij haar aankeek. Zijn stem klonk iets luider en zonder haar antwoord af te wachten, liet hij zich op de stoel naast haar vallen. Kort haalde hij zijn hand door zijn haren.

[ bericht aangepast op 22 mei 2018 - 21:28 ]

---

chaos makes the muse

[ bericht aangepast op 24 mei 2018 - 20:16 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 24 mei 2018 - 19:20 ]

---

That is a perfect copy of reality.

---

Cas werd aangestaard door Sarah nadat hij had voorgesteld om het nog een keer te proberen. Het leek er voor een moment op dat ze ja ging zeggen, waarna ze zich toch weer bedacht had. Cas keek haar verwachtingsvol aan en raakte een tikkeltje ongeduldig aan toen ze na dertig seconden nog steeds geen antwoord had gegeven. Zijn wenkbrauw ging hierdoor vragend omhoog en hij stond op het punt zijn vraag te herhalen, mocht ze het misschien niet gehoord hebben.       Uiteindelijk was haar antwoord slechts een schouder ophaal. Cas liet zich teleurgesteld een klein stukje in zijn stoel hangen. Wat een bummer dit. ''En dan blijft het bij die twee keer?'' vroeg ze daarna zachtjes aan hem. Cas veerde weer overeind en keek het blonde meisje aan. Hij wilde een antwoord op haar geven, toen zijn telefoon begon te trillen. Dat ding was ook nooit stil op de moment dat Cas wilde dat hij stil was. Een tikkeltje geërgerd pakte hij de telefoon van tafel. Het was een berichtje van Jasmine. TEXT FROM J-ASS: goeiemorgen jij (; is er iets aan de hand met jou en Sarah? Hij tikte snel iets terug. TEXT TO J-ASS: Hi. Nope, everything good. Don’t you worry. Cas verstuurde het berichtje en legde zijn telefoon weer weg. Inmiddels had Sarah haar mond weer geopend om haar speech te vervolgen.       ’’Ik kan niet zo goed tegen die onzekerheid om eerlijk te zijn,’’ ging ze verder, zichzelf uitleggend. ''En het laatste wat ik kan gebruiken is afleiding.. dus vandaar dat ik het nu op voorhand vraag,” sloot ze haar verhaal af. Cas zuchtte zachtjes en dacht na over een goed antwoord.       ”Als jij het bij twee keer wilt houden, dan houden we het bij twee keer. Wil je er een derde keer van maken, dan doen we het drie keer. Je hoeft het alleen maar te vragen,” antwoordde Cas toen zachtjes en hij keek Sarah aan.       Enkele seconden daarna opende hij zijn tas en haalde hij er een appel uit, waarna hij een hap nam. Eten mocht eigenlijk niet, maar Cas negeerde deze regel als sinds de eerste dag dat hij hier als junior rondliep.       ”Jij mag het zeggen Sarah.”

---

---

That is a perfect copy of reality.