[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic] - Speeltopics

27 april 2021 - 12:02 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS

Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

VAKKEN

QUIDDITCH

PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT
ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
ϟ alina • DADA Classroom • alone
ϟ aster - jem • Hallways • jem

nowhere yet: avalon,

VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

11 juni 2021 - 17:33 Chiacchierare is offline

Chiacchierare 263

Willow Millie Yaxley

16 ~ Ravenclaw ~ Chaser ~ Outfit ~ Slytherin common room, with Alina

Vanaf het moment dat Willow in London de trein in was gestapt had ze zich afgesloten, ze had het namelijk veel te druk met de plannen die het komende jaar uitgevoerd dienden te worden om zich sociaal op te stellen en te doen alsof de vele gesprekken over iedereens vakantie haar ook maar iets interesseerde. Ook het feestmaal had ze bewust overgeslagen. Als ze aan de tafel van Slytherin plaats had kunnen nemen, had ze waarschijnlijk wel wat interessants op kunnen vangen, maar aan de tafel van Ravenclaw betwijfelde ze dat ten zeerste. Daarnaast had ze wel wat beters te doen. Vandaar dat ze snel wat te eten uit de keuken had gestolen en vervolgens de hele avond bezig was geweest.

Echter was ze zich er ook maar al te goed van bewust dat als ze niet teveel op wilde gaan vallen, ze wel even ergens te zien zou moeten zijn en wat was nou een betere gelegenheid dan een feestje. Als iemand haar zou vragen waar ze uiteindelijk aan het eind van de avond gebleven was, zou ze altijd kunnen zeggen dat ze met een jongen, wiens naam ze vergeten was, was mee gegaan of simpelweg zo dronken was geworden dat ze zich het einde van de avond niet meer kon herinneren. Toen de belangrijkste voorbereidingen getroffen waren, besloot Willow daarom ook terug te lopen naar de meisjesslaapzaal van Ravenclaw, waar ze zich snel klaar maakte voor die avond.

In een lange, zwarte jurk liep ze vervolgens door naar de kerkers. Ze kende de weg van de Ravenclaw common room naar de common room van Slytherin zo goed dat ze zelfs met haar ogen dicht de weg zou kunnen vinden, zo vaak was ze daar beneden geweest. Het wachtwoord dat gebruikt diende te worden om binnen te komen kende ze daarom ook al, die werd zodra die veranderde altijd aan haar doorgegeven. Ze was zelfs zo vaak daar beneden te vinden dat de meeste Slytherins niet meer verbaasd op keken als ze haar, als Ravenclaw, in hun common room zagen zitten, en mocht iemand wel denken daar commentaar op te kunnen leveren, dan liet ze hen maar al te graag blijken dat ze zich er beter niet mee konden bemoeien. Die stomme hoed had haar dan wellicht in Ravenclaw ingedeeld, dat betekende zeker niet dat de Slytherin common room verboden terrein voor haar was. Of in ieder geval niet dat ze zich aan die regel zou gaan houden.

Eenmaal binnen liep Willow direct naar de drankjestafel, een goed glas wijn kon ze nu zeker wel gebruiken.
"Mmh, heerlijk," mompelde ze zachtjes na een slok te hebben genomen, alvorens om zich heen te kijken en te bedenken wie ze als eerst zou verblijden met haar aanwezigheid.

Willow wilde net naar Miran en Dimitri, aan de andere kant van de drankjestafel, lopen, toen ze Alina haar kant op zag komen lopen. Het gesprek met de mannen, dat waarschijnlijk een stuk leuker zou zijn, moest maar even wachten, want als ze zich ook maar een beetje voor wilde blijven doen als de lieve, brave Ravenclaw, kon ze maar beter de Hufflepuff te vriend houden.
"Hey," begroette de brunette haar glimlachend, "Vind je het ook zo speciaal om deze Common Room eens vanbinnen te zien?"
Automatisch trok Willow haar wenkbrauw op en heel even moest ze haar best doen niet in lachen uit te barsten. Dacht ze nou echt dat Willow hier nog nooit geweest was? Schattig, vond ze haar enorme naïviteit. Echter dwong ze zichzelf al snel lief naar Alina te glimlachen.
"Ja, zeker," loog ze, terwijl ze ondertussen haar mouw net iets verder naar beneden trok om er zeker van te zijn dat het teken op haar arm niet zichtbaar was, "het is echt heel bijzonder. Heel fijn dat ze ons wilden verwelkomen, vind je niet?"

11 juni 2021 - 20:55 Basim is offline

Basim 18651

J O A K I M B E R G L U N D

16 jaar ~ Gryffindor rebel prefect ~ Slytherin Common Room ~ met Theseus (en Euribya)

~~Imagine it's black~~

Het voelde ietwat vreemd om een voet te zetten in de Common Room van Slytherin. Niet dat Joakim wat tegen de Slytherins had, hij was zelfs bevriend met enkelen van hen, maar toch gaf het hem een vreemd gevoel. Misschien kwam het doordat dit feestje door Zoya georganiseerd was, een persoon wie hij liever meed. Een persoon wiens terrein hij liever niet betrad. Hier zou ze hem nog makkelijker kunnen strikken, hem vragen iets te doen wat hij liever niet deed, alleen maar om te voorkomen dat ze zijn geheim de wereld in zou slingeren. Het was vermoeiend. Op sommige momenten was hij zelfs geneigd haar dan maar haar gang te laten gaan. Dan wist iedereen maar dat hij aseksueel is, terwijl hij mensen verder wel kon liefhebben. Zoals hij Jordyn liefhad.
Toch had Joakim nooit overwogen om niet te gaan. Hell, waarom zou hij in hemelsnaam nee tegen een feestje zeggen, alleen maar omdat het door Zoya georganiseerd was. Daarnaast zouden er vast genoeg mensen aanwezig zijn om haar te kunnen ontwijken. Ze zou hem vast niet midden in de menigte aanspreken over iets wat ze van hem wilde. Niet alweer, want hij had vanavond al een klus voor haar gedaan. Dus had hij maar zijn best pak aangetrokken met bijbehorende zwarte strik.
Joakim rolde met zijn ogen terwijl hij het wachtwoord uitsprak. Het was niet alsof de Slytherins nogal bescheiden waren over het algemeen, maar ze hoefden dit nou ook weer niet te benadrukken. Hij grinnikte even en stapte de Common Room binnen waar het feestje al in volle gang was. Hij was inderdaad wat aan de late kant, maar Zoya's opdracht had hem vertraagd. Waarom ze nu per se had gewild dat hij de gangen patrouilleerde in Zaheers plaats, snapte hij niet helemaal, want ze hadden het ook prima kunnen laten. Toch had hij maar zonder enig gemopper haar bevel opgevolgd. Het had niet al te lang geduurd en er was nog meer dan genoeg tijd om te feesten.
Eenmaal binnen zag hij meerdere vrienden, maar dat was eigenlijk ook niet zo gek. Hij was eigenlijk met bijna iedereen in zijn jaarlaag wel op zijn minst enigszins bevriend en onder hen bevonden zich meerdere goede vrienden. Hij zag Jordyn en Ashley samen met Jemina ergens op een bank zitten en hij stak zijn hand naar hen op. Ze leken alleen in een flinke discussie verwikkeld, dus hij liet ze maar even verder discussiëren. Hij zou ze later vanavond nog wel opzoeken.
Even verderop zag hij Theo en Euribya staan. Theo had hij al te lang niet gesproken, terwijl hij zijn meeste goede vrienden al wel even had kunnen spreken sinds hun aankomst, dus hij besloot om hen maar als eerste lastig te vallen. Terwijl hij op hen af liep, griste hij een glas wijn mee van de dranktafel. Het boeide hem niet zo veel wat voor wijn, want het meeste dronk hij wel.
'Dus, hoe is het weer om terug op Hogwarts te zijn?' vroeg Joakim hen met een grijns. 'Hebben jullie het hier net zo hard gemist als ik?' Want eerlijk was eerlijk, de situatie bleef thuis altijd lichtelijk gespannen. Hij vond het zeker niet erg om thuis te zijn, maar hij had het gevoel om hier op Hogwarts net iets meer zichzelf te kunnen zijn. Hier had hij al zijn vrienden om zich heen.

[ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 11:48 ]

Stenenlikker

11 juni 2021 - 22:50 darkurge is offline

darkurge 3074

⌘ Dmitri Viktor Volkov ⌘
16 years old • Slytherin • Quidditch Captain • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Miran

Make your man call me daddy

Dmitri had kunnen zweren dat hij met iemand had staan praten, maar stond toch echt alleen bij de dranktafel. Hij was duidelijk al meer aangeschoten dan hij had beoogd op dit punt op de avond. Misschien waren die boterbiertjes met Avalon om de avond af te trappen niet zo’n heel goed idee geweest gezien het Slytherin feest waar hij nu aanwezig op was.

Maar hij zou niet lang alleen blijven. Miran Crawfort voegde zich bij Dmitri om een drankje te pakken. Dmitri zei niet meteen wat. Zijn relatie met Miran was... ingewikkeld. Hij wist niet goed hoe hij zich voelde over de jongen. Eén ding was zeker; volledig vriendschappelijk was het niet. Of dit wederzijds was, wist Dmitri niet en dus besloot hij af te wachten tot Miran iets zou zeggen.
De jongen had een Firewhisky voor zichzelf ingeschonken, nam een slok en keek toen Dmitri aan.
“Heb ik nog wat gemist, Captain?” vroeg Miran met een grijns op zijn gezicht.
Dmitri haalde zijn schouders op. “Aster is op Weirdo Lovegood haar tenen gaan staan...” vertelde hij. “Maar dat is ook wel het spannendste wat tot nu toe is gebeurd.” Hij keek de jongen naast hem aan. “Maar als het aan mij ligt komt daar snel verandering in.” Hij tikte zijn gals tegen die van Miran aan. “Heb jij nog getraind in de zomer? Of ga ik teleurgesteld zijn wanneer ik je weer op het veld zie?”
Dmitri gaf Miran een plagerige stoot tegen zijn bovenarm.

[ bericht aangepast op 11 juni 2021 - 22:50 ]

11 juni 2021 - 23:13 darkurge is offline

darkurge 3074

MAXIMUS 'MAX' LOVEGOOD
18 years old • Slytherin • Beater • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Madigan

Maximus leunde tegen het raam aan dat de Common Room scheidde van het meer. Het glas voelde koud aan tegen zijn rug. Hij had zijn jasje al uit gedaan, het was veel te heet met al die mensen hier beneden. In zijn hemd stond hij in z’n eentje een biertje te drinken. De meeste Slytherins hadden er vast iets op tegen dat andere afdelingen aanwezig waren in hún Common Room, maar Maximus vond het eerlijk gezegd wel vermakelijk. Hij kon de rest van het jaar ook nog doorbrengen met zijn standaard vriendengroep. De huidige situatie kon nog wel eens verrassend worden. Of dat nu was omdat de grootste polar opposites met elkaar het bed in zouden duiken, of door een vechtpartij. Max stond overal voor open. Zolang hij zich maar niet hoefde te vervelen vanavond. Zijn hele zomer had hij gewerkt op het Ministerie van Toverkunst in Duitsland. In een uitwisselingsprogramma. Hij had er veel geleerd, maar na de lange werkdagen was er geen tijd geweest voor feestjes. Dus bood deze avond voor dat gebrek aan vermaak een oplossing.
Zijn grootste vermaak van de avond kwam aanlopen in een prachtige groene jurk die haar lichaam complimenteerde.

“Hallo, Musje.” Madigan liep op hem af en moest op haar tenen staan om Max te kussen. “Je bent mij nog steeds een verrassing schuldig, geloof ik.”
Waar Max net nog stoïcijns voor zich uit had gestaard was er nu een glimlach op zijn gezicht verschenen, maar hij zei niks. Het was leuk geweest om een geheim voor Mads te hebben. Vooral omdat hij wist dat ze enorm blij zou zijn met zijn verrassing.
“Of ga je mij nog langer in kwelling en nieuwsgierigheid laten afwachten?” Ze bracht haar hoofd schuin. “Of… moet ik je op een andere manier overtuigen?”
Max lachte. Madigan wist precies hoe ze met hem kon spelen en hij vond het geweldig.
“Ten eerste, schoonheid.” Begroette hij zijn vriendin en hij pakte haar bij haar middel vast en trok haar naar hem toe. “Je ziet er fantastisch uit vanavond. Je kan toch niet van me verwachten dat ik genoegen neem met een kus op mijn wang?”
Max keek Madigan met een kleine glimlach aan om haar vervolgens haar te kussen.
“Ten tweede, ik stond net op het punt om je verrassing op te halen.” Hij liet haar los. “Blijf hier staan, oke?”

Hij snelde naar zijn slaapzaal waar hij Madigan haar verrassing bewaarde. Op zijn bed trof hij het cadeau aan. Een kleine zwarte kitten lag opgerold op zijn bed te slapen. Max vond het lastig om het kleine diertje te wekken, maar hij moest zijn nieuwe moeder ontmoeten.
“Kom kleintje, we gaan naar je mam toe.” fluisterde hij toen hij de kleine kitten oppakte. Het kleine diertje opende zijn oogjes, maar stribbelde niet tegen. In de afgelopen weken was Max best gesteld geworden op de kleine kat, maar hij was nog meer gesteld op Madigan.
Hij liep de drukke Common Room weer in met een grote glimlach op zijn gezicht. Max hield de kitten achter zijn rug en lie naar Madigan toe.
“Vertrouw je me?” vroeg hij en hij bracht één van zijn handen voor Madigan haar ogen, terwijl hij achter haar ging staan. “Houd je handen eens op.”
Zodra ze dat had gedaan plaatste Max de kitten in haar armen. “Toen ik hem voor het eerst zag, had hij ruzie met alle andere kittens in het nestje... jullie zijn perfect voor elkaar.”

[ bericht aangepast op 11 juni 2021 - 23:15 ]

12 juni 2021 - 11:06 Culloden is offline

Culloden 546

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • Slytherin Common Room • dress • with Willow

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

Er stond echt heel veel drank op de tafel en Alina begon zich af te vragen wie zoveel had weten binnen te smokkelen. Dit jaar waren ze namelijk allemaal gecontroleerd geweest vooraleer ze het kasteel binnen mochten. Het leek haar dan ook sterk dat de Aurors zo'n berg drank over het hoofd hadden gezien nadat ze letterlijk alle bagage binnenstebuiten hadden gekeerd.
'Ja zeker,' was Willow het met haar eens. 'Het is echt heel bijzonder. Heel fijn dat ze ons wilden verwelkomen, vind je niet?' Ondertussen had Alina een bekertje genomen met één of andere drank in. 'Ja, dat had ik eerlijk gezegd niet van de Slytherins verwacht.' Slytherins leken altijd zo trots over hun Common Room en iedereen wist dat ze zekers geen buitenstaanders toelieten. Tot vandaag.
'Ik vraag me af wie hen zover gekregen heeft.' Er moest vast wel iemand de moeite hebben genomen om dit bij de Slytherins klaar te krijgen. Haar vermoedens gingen in ieder geval uit naar de Gryffindors. Alina bracht het bekertje naar haar lippen en nam een kleine slok. Haast meteen voelde ze het goedje in haar keel branden waardoor ze een hoest niet kon onderdrukken. Hier moest ze niet teveel van gaan drinken, want dan zou ze binnen de kortste keren niet meer op haar benen kunnen staan.
'Je jurk is echt heel erg mooi trouwens,' complimenteerde ze Willow. Haar ogen gleden even door de ruimte en eigenlijk zag iedereen er wel goed uit. Het leek alsof iedereen vanavond extra veel moeite had gedaan om indruk te maken. Zelf droeg ze een groen exemplaar waar ze best wel trots op was, ook al was het dan de kleur van Slytherin.
'Heb je een beetje zin in het nieuwe schooljaar?' Het was een standaardvraag, maar toch bleef het ergens wel leuk om te weten hoe haar jaargenoten tegenover het nieuwe jaar stonden. Zeker met alle recente ontwikkelingen die het zeker en vast een speciaal jaar zouden maken.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

13 juni 2021 - 0:45 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON

I've been dancing with the devil

sixteen • slytherin • with maximus • slytherin common room • outfit but than emeraldgreen

Een triomfantelijke glimlach verscheen op Mads’ lippen toen Max zijn armen rondom haar middel legde. Hoewel ze het zeer waardeerde dat ze zijn armen kon bewonderen, sjorde ze hem liever zijn jasje weer aan.
“Ten eerste, schoonheid. Je ziet er fantastisch uit vanavond. Je kan toch niet van me verwachten dat ik genoegen neem met een kus op mijn wang?” Een uitgebreide zoen volgde. Ze voelde hoe enkele blikken hun kant op gleden, maar negeerde het compleet. Hun mede-studenten konden er beter aan wennen. Ze pruilde lichtelijk naar Max toen hij de kus afbrak. “Ten tweede, ik stond net op het punt om je verrassing op te halen. Blijf hier staan, oke?”
Mads wierp een blik op haar klasgenoten en terug naar de jongen voor haar. “Hmm, vooruit dan maar.” Er waren echter weinig andere personen aanwezig op het moment met wie ze wel wilde praten. Ze waren met gemak op een hand te tellen, en de meeste van hen waren in gezelschap van iemand waar ze geen behoefte aan had. Sippend van haar wijn keek ze toe hoe Max’ lange gestalte richting de jongens dorm verdween.
Mads’ aandacht gleed terug naar de menigte, die ze bestudeerde terwijl ze tegen het raam leunde. De redering waarom het feest hier moest plaats was logisch, maar ze was het er nog steeds geheel mee eens. Over het algemeen werden andere huizen strikt uit de Slytherin common room gehouden. Er waren in elk geval nog geen mudbloods te spotten. Mocht dit nog wel gebeuren, dan kon Zoya zelf de volgende dag de gehele ruimte desinfecteren. Daar ging ze zelf niet aan meewerken.
Het duurde niet lang voordat Max weer verscheen, met zijn handen achter zijn rug. Een kleine verrassing. Mads probeerde langs hem te spieken, maar hij leek dit door te hebben. Betrapt vonden haar ogen de zijne.
“Vertrouw je me?”
Haar zicht werd ontnomen door Max’ hand en ze wist beter dan proberen om hem nu tegen te gaan. “Altijd,” murmelde ze. Ze deed braafjes wat hij vroeg en hield haar handen om hoog. Enkele seconden later werd er een zacht voorwerp in geplaatst, gevolgd door een zacht gemiauw. Een kleine, zwarte kitten.
“Toen ik hem voor het eerst zag, had hij ruzie met alle andere kittens in het nestje... jullie zijn perfect voor elkaar.”
Waar ze normaal gesproken een scherpe opmerking terug had gegooid, kon ze nu enkel staren naar het beestje in haar armen. Met moeite slikte Mads de brok in haar keel door. Vlak voor de zomervakantie was haar kat, Asha – liefkozend vernoemd naar een personage uit een van haar lievelingssprookjes toen ze een kind was – overleden. Haar vader had haar de kat gegeven toen haar moeder was vertrokken. Stilletjes leunde ze tegen Max aan, met haar blik nog steeds op de kitten gericht. “Dankje, Max,” kwam er met een lichte trillende stem over haar lippen. Mads moest grote moeite doen om haar gezicht in de plooi te houden, ze stonden nog altijd niet alleen in de ruimte. Ze draaide zich om naar haar donkerharige vriend. “Ik…” Hem een knuffel geven en voorlopig niet meer loslaten, dat is wat ze wilde doen, maar dat ging moeizaam met de kitten in haar armen. “Dankje,” zei ze nogmaals, haar dankbaarheid duidelijk hoorbaar. “En ook, houd je kop. Ik maak helemaal niet ruzie met iedereen, alleen met mensen die het verdienen,” bromde Mads. Max kreeg een verdiende klap tegen zijn borstkas, waarna haar hand daar bleef liggen. Met haar vrije hand hield ze teder de kitten tegen haar eigen borstkas. Voor zo’n klein ding, spinde het luid. “Kom, voel.” Ze pakte Max’ hand en hield die tegen de kitten aan. “Heeft ze al een naam, of hij?”

[ bericht aangepast op 13 juni 2021 - 0:46 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

13 juni 2021 - 21:53 Novalunosis is offline

Novalunosis 525

Julian Nolan Lartius

Hufflepuff — Chaser – Black tie — Somewhere in the hallways – With Aidan

Ondanks dat zijn vriend naar hem grijnsde, leek er iets niet helemaal te kloppen. Wat het precies was, daar kon Julian de vinger niet opleggen. Het zou kunnen dat iets anders hem naar de gangen had gebracht, of juist dat iets compleet anders hem dwarszat. Julian nam de jongeman kort in zich op, maar net op het moment dat hij ernaar wilde vragen haalde Aidan zijn schouders op en sprak hij verder.
'Ach, we hebben allemaal hard gewerkt vandaag en zij mogen ook wel even van een feestje genieten.'. Met toegeknepen ogen keek hij Aidan aan. Het een uitspraak die maar van een handjevol andere klasgenoten kon komen. Zelden had hij iemand ontmoet die zo zorgzaam was tegenover anderen, echter had hij overduidelijk niet door dat hij zelf evenveel recht had op het genieten van een feestje. Er iets van zeggen deed Julian echter niet. Hij zag het eerder als een reden om Aidan mee terug te nemen naar de common room. Een feestje bij Slytherin zou hem niet veel plezier geven, maar misschien een relaxte avond in hun eigen common room wel.
Aidan beantwoorde zijn vraag over een ommetje naar de keuken met een grijns en een duwtje tegen zijn schouder. Het antwoord stelde Julian niet teleur. Hij kon het dan ook niet laten om al grinnikend een ‘yes’ te laten ontsnappen. Nu was het echter nog een kwestie van een keuze maken. Er waren genoeg versnaperingen om mee te nemen, maar hij had maar twee handen en het moest ook weer niet al té opvallend zijn. Of te veel, want hij mocht dan zo nu en dan wel iets meenemen, echt onder de categorie ‘dief’ wilde hij niet vallen. ''Heb je nog een verzoek qua eten en drinken?'' Als bevestiging klonk er een rammelend geluid vanaf Aidan’s kant. Al lachend verhief hij zijn handen. ''Er is wel een limiet aan dingen die ik mee kan nemen.''
'Kom, laten we gaan. Een gezellige Common Room en eten wacht op ons.' Zei Aidan waarop Julian instemmend knikte om vervolgens in beweging te komen. De keuken was toch op dezelfde route. Tijdens hun wandeling terug werden ze enkel begroet door nog meer lege gangen. ''Denk je dat wij de enigen zijn die niet naar het feestje zijn gegaan?'’ Vroeg Julian zich hardop af.
Eenmaal aangekomen bij de keuken kwam hij tot stilstand waarna hij Aidan vragend aan keek. ''Blijf je hier wachten of ga je alvast naar de Common room?''

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

14 juni 2021 - 1:26 Aynur is offline

Aynur 2380

Jordyn Mariah Kingsley◂
16 years ▲ Gryffindor Chaser ▲ Slytherin Dungeon ▲ w. Ashley & Jemima

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

▸Ik trok mijn wenkbrauw op toen Ashley plotseling voorover boog. De manier waarop dit ging, liet me bijna nogmaals in de lach schieten. Gelukkig voor mijn beste vriend kon ik me nog net inhouden anders had zijn hele gezicht onder de inhoud van mijn mond gezeten. “Wat impliceer je nu? Dat ik gevoelens heb voor Jem? Onze relatie is puur vriendschappelijk. Dat weet jij ook!”
Verdedigend stak ik mijn handen in de lucht waarvan in eentje de fles nog zat. “Ik impliceer helemaal niets – ” begon ik, maar ik werd door Ashley zijn tirade in de reden gevallen. “Met Jem zoenen zou net zo vreemd zijn als ik jou nu op je bek pakte. Of ga je me nu ook vertellen dat ik stiekem verliefd op jou ben.”
Met mijn armen nog steeds in de lucht haalde ik mijn schouders op alvorens ik mijn handen liet zakken. “Ho ho, ik zeg alleen wat me opvalt. Dat jij nu meteen in de verdediging schiet, is niet mijn probleem. En op dat laatste – ” Ik zette mijn mooiste glimlach op en knipperde quasi-verleidelijk met mijn wimpers. “Ik zou het je niet kwalijk nemen, ik ben nu eenmaal onweerstaanbaar. Tenminste, als je Joakim moet geloven.” Hoewel Joakim en ik nog geen relatie met elkaar hadden in naam waren er weddenschappen gesloten onder mijn vrienden of Joadyn nog iets ging worden dit schooljaar. Kort gleed mijn blik over de jongeman in kwestie die bij Theseus, mijn pleegbroer, stond.
Op de vraag of ik de mening van Ashley deelde, haalde ik slechts nonchalant mijn schouders op. “Ik heb niet zo’n hekel aan de Slyths zoals jij dit hebt. Je weet hoe ik over Zaheer denk. Toch is die Zoya wel een gluipert, maar dat vind ik van Willow ook. Wist je dat ik bijles van haar krijg? Dan heb ik nog liever Jemima. Het enige wat zij doet, is je uitlachen als je iets fout doet.”
En als je het over de Duivel had, kwam daar onze geliefde Mimi aanzetten die ons meteen beschuldigde van herrieschoppers. Ik zette grote onschuldige ogen op. “Stinkbom? We zijn de goedheid zelve.” Om mijn duivelsachtige grijns die dreigde op te komen te verhullen, nam ik nog een slok uit de fles van Ashley. Subtiel wist de laatste over te gaan op een ander onderwerp. Er waren immers meer dan genoeg prefects aanwezig en onnodig puntenverlies stond niet bepaald hoog aan mijn lijstje.
Jemima nam ietwat onhandig plaats tussen Ashley en mij in. Haar arm werd om mijn schouder gegooid en ik verwelkomde haar omhelzing met een grote glimlach op mijn gezicht. “Hallo daar,” zei ik op een plagende toon terwijl ik suggestief met mijn wenkbrauwen wiebelde. Ik wist niet of ze dit goed en wel doorhad aangezien ze zich meteen tot Ashley richtte en zei: “Een relatie, je weet wel, wanneer twee mensen elkaar leuk vinden?”
“Geen zorgen, Ash. Er komt ook ooit wel een tijd waarin je dat gaat begrijpen,” zei ik terwijl ik Jemima har krullenbos opzij schoof om Ashley te kunnen aankijken. Dit zag Jem als een teken om haar hoofd op mijn schouder te leggen en haar benen in Ashley zijn richting te gooien. “Oeh, ik krijg het betere deel,” was mijn grappende opmerking en ik drukte een vlugge kus op haar haargrens.
Schijnbaar had Ashley zijn zinnen erop gezet om een antwoord te krijgen waar hij tevreden mee kon zijn. Gezien de familiale achtergrond van Illias kon ik dit ergens wel begrijpen. Toch was ik van mening dat Jemima oud en wijs genoeg was om zelf haar beslissingen te nemen – of in ieder geval oud genoeg. “Oh, kom op Mimi.” Bijna kon ik Jemima haar reactie al horen op de verkleining van haar naam die alleen ik zonder kleerscheuren kon zeggen en wijselijk hield ik mijn mond. “Jij en Illias? Die elkaar leuk vinden? In een relatie? Kijk nou zelf! Je gaat mij niet vertellen dat jij en hij een romantische zomer achter de rug hebben. Zeg jij er iets van Jordyn!”
Bij het horen van mijn naam schoot ik ietsjes overeind. “Ja! Ik was aan het opletten!” Het viel even stil. “Ehm. . . waar moet ik precies iets van zeggen? Ow, ja. Jemillias.” Ik schraapte dramatisch mijn keel. “Jem?” vroeg ik haar gewichtig. “Is hij goed voor je? Heb je hem al op de hoogte gesteld van het feit dat als hij je hart breekt hij twee beaters achter zich aan heeft.”
Tijdens deze korte woordenwisseling met Jemima was Ashley even afgeleid door iets wat zich verderop afspeelde. Bezorgd keek ik hem aan en negeerde zijn vraag. “Ik wil je best vertellen hoe ik erover denk maar volgens mij zou een goede vriendin nu eerst vragen hoe het met jou gaat. Je kijkt alsof je een spook hebt gezien. En dan bedoel in niet. . . Ugh, je snapt me wel.”

NOVALIE ARIA FITZGERALD

16 years — Hufflepuff Prefect — Outside — w. Shane

"for the healers and feelers of the world: — "

" — be kind to yourself first."

Hoewel Shane aangaf dat hij het wel overleefde, kwam de bekende zorgrimpel tussen mijn wenkbrauwen toch tevoorschijn. “Je zusje vermoord me als ik je niet heelhuids terugbreng,” zei ik uiteindelijk lachend alvorens hij en ik weer op ‘huis’ aan gingen. En volgens mij was dat nog niet eens gelogen. Josephine leek echt in staat om me iets aan te doen als ik Shane ook maar een minuut langer voor mezelf hield dan afgesproken.
Algauw kwamen de kaarsverlichte ramen van Hogwarts in zicht. Ik raakte half in paniek toen ik me realiseerde dat ik nog maar weinig tijd had en aangemoedigd door deze druk vond ik de durf om Shane te vertellen dat ik van hem hield. Aangezien hij plots gestopt was met wandelen, draaide ik me naar hem om met de woorden ‘Gaat het?’ al op mijn lippen. Echter was mijn bezorgdheid ongegrond en zorgde zijn oprechte liefdesverklaring ervoor dat er rode vlekken rondom mijn gezicht én nek verschenen.
Ik overbrugde de afstand tussen ons in en vroeg om toestemming alvorens ik mijn lippen teder op de zijne drukte. Hiervoor moest hij zijn hoofd iets voorover buigen omdat ik er anders niet bij kwam, zelfs als ik op mijn tenen ging staan zoals nu. Graag had ik hem dichter tegen me aan gedrukte om zijn lichaam tegen de mijne te voelen, maar ik was bang dat dit verstikkend zou werken op Shane en gaf hem in plaats daarvan de ruimte. Een verbaasd geluidje ontsnapte aan mijn lippen toen ik zijn arm om mijn middel voelde glijden waarmee hij me dichter tegen zich aan duwde. Voordat hij de kus zou verbreken en weer een stap terug zou doen, legde ik verlegen mijn armen in zijn nek.
Zodra ik voelde dat Shane weer iets omhoog wilde komen, bood ik hem deze ruimte ook door mijn armen iets losser te laten. “Ik hou ook van jou,” verzekerde hij me voor de tweede keer waarop ik mijn ogen warm voelde worden – meestal een teken dat mijn traanbuizen gevuld werden. Shane uitte nauwelijks zijn gevoelens. Dus wanneer hij tweemaal aangaf van me te houden, betekende dat er oprechte emoties aan te pas kwamen.
“Soms, wenste ik echt dat ik de tijd stil kon zetten,” fluisterde ik met een breekbare stem bij elkaar gehouden door de armen van deze jongen. Kortstondig verloor ik mezelf in zijn grijze poelen. Op het moment dat ik hem weer toenadering voelde zoeken, sloot ik mijn ogen alvorens zijn lippen voor de tweede keer de mijne beroerden. Een gelukzalig geluid vond zijn weg naar buiten waardoor ik mijn hoofd in brand voelde vliegen. Vlug verbrak ik de kus en begroef beschaamd mijn hoofd in zijn borst. “Ehm. . . Sorry dat je dat moest horen. . .” piepte ik. Voor zover het kon drukte ik mijn gezicht nog verder in zijn sweater.

I have seen my own sun darkened

14 juni 2021 - 10:38 darkurge is offline

darkurge 3074

❂ Pandora Lovegood ❂
Experimental Witch
17 years old • Ravenclaw • Free Spirit • At the back of the Slytherin Common Room • dress • w. Zaheer

Pandora had Zaheer zijn hand losgelaten en keek iets omhoog om Zaheer in zijn groene ogen aan te kunnen kijken.
“Hoezo niet?” Klonken zijn woorden uitdagend. Zaheer zette een stap naar Pandora toe en vrij instinctief wou ze een stap naar achteren doen. Dat bleek echter niet mogelijk en haar rug raakte de koude muur achter haar. “Speel ik met je hoofd, Panda?”
Opnieuw noemde hij haar bij haar koosnaampje... Voor een moment wist ze niet wat ze moest doen. De combinatie van alcohol en Zaheer zijn ogen zorgden ervoor dat Pandora haar benen slap aanvoelden. Het was fijn om zo dicht bij hem te staan. Iets in haar wou nóg dichterbij hem komen... Maar ergens wist ze wel beter. Ze vond Julian leuk, niet de jongen de nu voor haar stond in een perfect uitgesneden pak.
Maar waarom was Zaheer zo knap? Dat was altijd al haar zwakke punt geweest. Hij was te dreamy...
“Je speelt niet met mijn hoofd.” Ze had al haar moed bij elkaar geraapt om tegen hem in te gaan. “Maar we praten hier niet met elkaar. Je hebt op Hogwarts nog nooit één vriendelijk woord tegen me gezegd.”

Ze wierp een blik op de menigte, die ze nog net kon zien vanaf waar zij en Zaheer stonden. Ashley was één ding, maar als Maximus haar samen met Zaheer zag, dan had ze pas de poppen aan het dansen. Max was alles behalve een makkelijke broer. Hij leek nooit tevreden. Relatie met Castor? Niet oké. Relatie gaat uit met Castor? Ook niet oké. Op het moment dat ze geen vriendje had was Max zijn mening dat ze beter haar best moest doen om een goede man te vinden. Maar het moment dat ze mannelijke aandacht kreeg, leek hij zich te bedenken en was het beter als ze voor altijd bij hun ouders zou blijven wonen. Ze kon niet winnen. En dan ging het nog over Castor of andere jongens waar hij niet echt iets mee te maken had. Maar dit was Zaheer...
Haar oudere broer had geen idee van wat er zich afspeelde tijdens de zomervakantie tussen haar en zijn beste vriend. En dat wou ze graag zo houden. Hier zo open en bloot met Zaheer staan maakte haar zenuwachtig.
"En ik kan best wijn drinken, dat heb ik inmiddels toch wel bewezen." Kwam ze terug op zijn commentaar op haar drankconsumptie. Ze bracht het wijnglas naar haar lippen, keek Zaheer in zijn ogen aan en dronk het glas in één keer op. "Zie." zei ze met een tevreden glimlach. "Wil niet met je vrienden omgaan vanavond? Dat boze meisje zag eruit alsof ze aandacht van je wou." Ze hoopte hem hiermee te weten afschudden, zodat ze Ash kon opzoeken.

[ bericht aangepast op 14 juni 2021 - 11:15 ]

14 juni 2021 - 10:55 darkurge is offline

darkurge 3074

MAXIMUS 'MAX' LOVEGOOD
18 years old • Slytherin • Beater • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Madigan

Wanneer het aankwam op zoenen met Mads in het openbaar, had Max geen boodschap aan de mening van anderen. Hij zoende haar schaamteloos ten midden van alle andere aanwezigen.
Kort keek Mads om naar de vele ogen die op hen waren gefocust. “Hmm, vooruit dan maar.”
Gaf ze hem toestemming om haar cadeau te gaan halen.

Niet veel later trof hij zijn vriendin aan op precies dezelfde plek als hij haar had achtergelaten.
“Vertrouw je me?” Hij bracht één hand voor haar ogen.
“Altijd.”
Max plaatste de kleine kitten in Madigan haar handen en kon niet wachten om haar reactie te zien. Hij haalde zijn hand voor haar ogen weg, zodat ze haar nieuwe huisdier kon bewonderen. Maar Madigan zei niets... bezorgd kwam Max achter haar vandaan om haar gezicht te kunnen zien.
“Dankje, Max,” bracht ze uiteindelijk met een licht trillende stem uit.
Fack, was het te veel? Had hij haar gekwetst? Zijn hart ging te keer, terwijl hij haar volgende woorden afwachtte.
Ze draaide zich naar hem toe. “Ik...” stamelde ze. “Dankje.” deze kon hij horen dat ze blij was met zijn verrassing. “En ook, houd je kop. Ik maak helemaal niet ruzie met iedereen, alleen met mensen die het verdienen.” Ze gaf hem een klap tegen zijn borstkas.
Daar was ze weer! Max lachte. “Als jij het zegt.” zei hij en hij gaf haar een kus op haar haren.
Inmiddels lag het kleine katje hard te spinnen in Madigan haar armen.
Ze greep zijn hand vast en bracht deze op de kitten. “Kom, voel.”
“Ik zei toch dat jullie perfect voor elkaar zijn. Hij is meteen gek op je.” Hij aaide de vacht van het kleine beestje.
“Heeft ze al een naam, of hij?”
“HIJ heeft nog geen naam, nee.” Max benadrukte het eerste woord. “Dat wou ik aan jou overlaten. Alhoewel ik er ook iets over te zeggen heb, want ik heb zo het idee dat ik deze kleine nog heel vaak ga zien.” Met één vinger krabbelde hij over het kopje van de kitten. "Dus hij krijgt geen pussy name."
Kort keek Max op en observeerde de common room. "Weet jij trouwens of Pandora hier ook is?" vroeg hij serieus.

[ bericht aangepast op 14 juni 2021 - 10:56 ]

14 juni 2021 - 20:35 Chiacchierare is offline

Chiacchierare 263

Willow Millie Yaxley

16 ~ Ravenclaw ~ Chaser ~ Outfit ~ Slytherin common room, with Alina

'Ja, dat had ik eerlijk gezegd niet van de Slytherins verwacht,' was het antwoord dat ze van Alina kreeg. Ze moest eens weten, als Zoya wat voorzichtiger was geweest en ze vanavond haar probleem niet op hoefden te lossen, was het heel waarschijnlijk heel anders gegaan en hadden alle bloedverraders hier vast niet gestaan.
'Nee, ik had dat ook echt totaal niet verwacht,' waren echter de woorden die over Willow's lippen rolden, 'ik had de Slytherins toch echt heel anders ingeschat.'
'Ik denk dat dat Ashley is geweest,' antwoordde Willow met enige trots in haar stem, als antwoord op Alina's vraag wie de Slytherins zover had gekregen dat ze hier nu binnen stonden. Ze was blij dat ze het afgelopen jaar veel tijd met de jongen had doorgebracht, want hoewel ze uit zichzelf zijn vriendschap nooit uit zou kiezen en er ook nog niet helemaal blij mee was dat ze tijd door moest brengen met een halfbloedje, was hij, zonder dat hij dat zelf door had, de perfecte persoon om misbruik van te maken.
Alina's gehoest wist Willow weer terug naar de realiteit te doen keren.
'Gaat het? Misschien moet je het op water houden.' De lichtelijk spottende woorden hadden Willow's lippen verlaten voor ze het zelf goed en wel door had, maar ze vond Alina's reactie op het drinken van alcohol dan ook veel te vermakelijk.

'Je jurk is echt heel erg mooi trouwens.' Het complimentje zorgde ervoor dat er voor het eerst die dag een oprechte glimlach op Willow's gezicht kwam te staan.
'Dank je,' antwoordde ze dan ook, 'ik vind die van jou ook heel mooi.' Ditmaal meende Willow wat ze zei. Ze had de jurk in de winkel zien hangen en had erover getwijfeld hem zelf te kopen. Echter had het feit dat de jurk de kleur van Slytherin had haar er uiteindelijk van weerhouden. Dat leek haar nou niet zo een hele slimme keuze. Ze vond het daarom ook vrij bijzonder dat Alina juist hier, vandaag een groene jurk droeg, maar ze besloot er geen opmerking over te maken.

'Heb je een beetje zin in het nieuwe schooljaar?' Een zucht verliet Willow's lippen. Moesten ze het hier nou echt over hebben? Willow had helemaal geen zin in een standaard, saai gesprek als dit.
'Ik denk het,' waren de woorden die uiteindelijk twijfelend over haar lippen rolden, 'ik kijk wel uit naar de lessen, maar ik vind alles wat er lijkt te gebeuren ook wel spannend hoor,' vervolgde ze, 'vooral Dumbledore's woorden lieten mij schrikken. Ik hoop niet dat het echt zo serieus is als iedereen lijkt te denken. Geloof jij echt dat er Death Eaters in de buurt zijn?' Willow beet hard op haar lip om haar gezicht in de plooi te houden en serieus, lichtelijk bezorgd te kunnen blijven kijken. Als Alina eens zou weten dat ze nu met een Death Eater stond te praten...

In een poging zichzelf af te leiden en aan andere dingen te laten denken, want als dit zo door ging zou het gesprek zeker de verkeerde kant op gaan, liet Willow haar blik door de Slytherin common room gaan. Ze zag wel wat interessante mensen bij elkaar staan, en moest zelfs glimlachen door het tafereel dat zich tussen Max en Mads af speelde, maar niets wist haar genoeg af te leiden, totdat haar ogen die van Ashley vonden.
Voor een seconde trok er een soort rilling door haar lichaam heen. Ze wist niet wat het was, maar ze leek de jongen op een hele nieuwe manier te zien. Zoals hij daar zat in zijn black tie zag hij er ongelofelijk knap uit, en zeker niet alleen voor een halfbloedje, hij kon makkelijk voor één van de knapste fullbloods doorgaan. Voor ze het zelf goed en wel door had, maakte ze een schuin gebaar met haar hoofd, hem met haar ogen vragend om naar haar toe te komen, want ze wist niet waar ze last van had, maar ze wilde met hem samen zijn. Niet zoals ze wel vaker samen waren geweest, zodat ze makkelijk informatie uit hem kon krijgen, maar echt... om met hem samen te zijn. Een gevoel dat ze heel hard wilde ontkennen, waardoor ze snel de andere kant op keek, maar ze had het gevoel dat het al te laat was...

14 juni 2021 - 22:14 Basim is offline

Basim 18651

S H A N E M O N T G O M E R Y

17 jaar ~ Ravenclaw ~ buiten ~ met Novalie

'Je zusje vermoord me als ik je niet heelhuids terugbreng,' bracht Nova er echter tegenin toen hij opmerkte dat hij het wel zou overleven. Hij rolde even met zijn ogen, maar grinnikte wel.
'Oh, ik zorg wel dat dat niet gebeurt. Ze blijft van je af.' Hoeveel hij ook van zijn zusje hield, hij wilde dat ze zich niet al te veel bemoeide met zijn relatie. Hij redde dat heus zelf wel en ze zou echt niets tekort komen.
De kus deed hem goed en hij trok Nova dan ook dicht tegen hem aan. Een verrast geluidje uit haar deed hem tegen haar lippen aan grinniken. Hij verhevigde hun kus lichtelijk toen ze haar armen om zijn nek heen sloeg en hij probeerde te genieten van haar huid tegen de zijne. Het bleef lastig en verwarrend, want instinctief wilde hij eigenlijk heel hard wegrennen van al die aanrakingen, terwijl hij er aan de andere kant ook erg van kon genieten. Het zou hem vast nog veel tijd kosten voor hij zich echt volledig op zijn gemak bij haar voelde, maar hij wist dat het hem zou lukken, al zou het alleen maar op wilskracht gaan. Eén ding was zeker: Hij hield van Novalie en hij wilde er alles aan doen om haar gelukkig te maken. Zelfs al zou hij zijn eigen lichaam er toe moeten dwingen de aanrakingen te accepteren, want fijn vond hij ze wel. Misschien zou hij haar moeten vragen om proberen te zorgen dat hij de aanrakingen kon zien aankomen, dat zou al een hoop kunnen schelen. Het was de onverwachtheid ervan dat zijn lichaam vaak ongewild deed reageren.
'Soms, wenste ik echt dat ik de tijd stil kon zetten,' fluisterde Nova toen ze hun kus beëindigd hadden. Shane sloot even zijn ogen en knikte al hummend.
'Ik herken dat gevoel.' Hoeveel momenten als dit zouden ze nog kunnen hebben voor hij haar per ongeluk zou wegjagen? Zijn relatie met Nova bleef ietwat onwerkelijk voelen en hij vroeg zich af wanneer het moment zou komen dat haar geduld met hem op was. Hoe zeer hij ook zijn best voor haar deed, hij kreeg nog wel eens het gevoel dat het toch te weinig zou zijn.
Dit was alleen niet waar hij nu aan wilde denken, dus focuste hij zijn blik op Nova voor hem, keek hij in haar blauwe ogen die vol liefde schitterden. Hij gaf al gauw toe aan de neiging haar weer te kussen. Een geluid dat hij niet volledig kon plaatsen, maar wel positief leek te zijn, verliet haar mond. Veel sneller dan hij wilde, verbrak ze de kus weer en hij keek haar verward aan.
'Ehm... Sorry dat je dat moest horen,' kwam er zachtjes uit haar nadat ze haar gezicht in zijn trui had begraven. Hij schudde even verward met zijn hoofd, had oprecht geen idee wat er mis mee was. Hij nam haar stevig in zijn armen en legde zijn hoofd bovenop de hare.
'Is er iets mis dan?' mompelde hij, waarna hij een kus op haar kruin drukte. Nova bleef hem verbazen, maar hij vond dit eigenlijk niet erg. Het was eigenlijk juist interessant om de verschillende manieren waarop mensen reageerden op situaties te ontdekken. Hij had geen idee hoe lang zijn brein bereid was om die informatie vast te houden, het gaf de voorkeur aan random feitjes, maar hij probeerde wel zijn voordeel eruit te halen. Op zijn minst zodat hij gepast op Nova kon reageren.
'Je hoeft je echt niet te schamen bij me.' Hij zou dingen eerder fascinerend dan raar vinden. Sowieso leken mensen zich vaak te schamen om de meest onnodige dingen en Nova was hierop blijkbaar geen uitzondering. Niet dat hij dat erg vond.

Stenenlikker

16 juni 2021 - 0:37 Aynur is offline

Aynur 2380

𓆙 Zoya Elaine Crawfort 𓆙

They fell for her beauty then ran for her brain

16 years 𓆙 Dress 𓆙 Slytherin Dungeons 𓆙 with Aster

Na de pyjama van Diggory gezien te hebben, trok ik geamuseerd mijn wenkbrauw op. Hoewel ik op dit moment veel belangrijkere zaken aan mijn hoofd had, had ik het vermoeden dat Zaheer het wel op prijs kon stellen dat ik deze kleine vondst met hem deelde. Vandaar dat ik doelbewust op hem afliep en hem op zijn schouder tikte.
“Jij ook een hele goede avond Zoya. Ik zie aan de grijns op je gezicht dat je weer mensen hun levens gaat verpesten.” Ietwat verveeld verplaatste ik mijn blik naar mijn neefje die het nodig vond om zijn fantastische humeur met ons te delen. “Spijtig, ik had inmiddels wel beter van je verwacht eigenlijk.”
Voordat ik Illias een sneer terug kon geven, had Lovegood No.1 zich tussen Zaheer en mij in weten te wurmen. Alsof ze honing aan haar achterste had zitten, volgde mijn beste vriend haar en verdween door de uitgang. Verbaasd knipperend met mijn ogen bleef ik achter. Het leek erop alsof Illias nog een overbodige opmerking wilde maken en ik stak slechts mijn hand omhoog om hem tot stilte te manen.
“Ga. Alsjeblieft. Iets nuttigs doen.” Ik kneep in mijn neusbrug en probeerde met heel mijn hart te denken dat dit feest niet voor niets was. Madigan had me beter dan verwacht bijgestaan tijdens het hele proces. In iedr geval was ik rachter gekomen dat ik de rest van het jaar niet bij Yaxley in de buurt wilde komen. Zeker niet als Miran zijn veiligheid wilde waarborgen. Ik zuchtte diep. Eén ding tegelijk, Zoya. Eén ding tegelijk.
Ik keek op en de jongen van Gryffindor, die ik zo gauw niet had kunnen plaatsen, stond er nog steeds. “Nu je hier toch staat, kan ik je net zo goed vragen waar Castor is. Jij hebt hem toevallig niet gezien, of wel?” Hoewel velen me inschatte als een persoon met een hart van ijs, of zelfs zonder hart, had ik er wel degelijk eentje in mijn bezit. Zo waren Castor, Amira en ik al vroeg bij elkaar over de vloer te vinden zodra onze verloving bekend gemaakt was. En als je elkaar al zestien jaar kent, was er toch sprake van een bepaald soort. . . waardering. . . naar elkander. Dus ik zou niet willen dat Castor ergens midden in Aiofé haar ontvoering verzeild raakte.
Later zou ik Diggory wel op haar gedrag aanspreken.

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 0:37 ]

I have seen my own sun darkened

16 juni 2021 - 14:27 Culloden is offline

Culloden 546

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • Slytherin Common Room • dress • with Willow

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

'Nee, ik had dat ook echt totaal niet verwacht,' was Willow het met Alina eens. 'Ik had de Slytherins toch echt heel anders ingeschat.' Dan was ze dus niet de enige die er zo over dacht.
'Inderdaad. Ik had altijd de indruk dat hun Common Room een soort van heilige grond was. Het leek niet echt alsof andere afdelingen welkom waren.' Alina had het nog wel willen geloven als iemand haar verteld zou hebben dat de Slytherins iedereen zouden vervloeken die ook maar probeerde de ruimte binnen te dringen. Achja, misschien moest ze eens wat minder de verhaaltjes geloven die de ronde gingen, ze hadden nu immers best een leuk feestje op poten gezet.
'Ik denk dat het Ashley is geweest,' vermoedde Willow. Enige trots viel in haar stem te horen. Alina liet haar blik even glijden naar de Gryffindor die wat verderop bij Jordyn en Jem zat. Ze knikte instemmend.
'Dat zou me inderdaad niets verbazen.' Ze was zelf ook goed bevriend met de jongen, dus het klonk haar niet vreemd in de oren wanneer Willow zei dat hij het wel eens geregeld kon hebben.
Alina nam een slok van haar drankje, maar moest meteen hoesten door de alcohol die in haar keel brandde. 'Gaat het? Misschien moet je het op water houden,' reageerde Willow. Ze kon voelen hoe haar wangen lichtjes rood kleurden. Daar had ze zichzelf weer even mooi voor schut gezet.
'Eh ja, het gaat wel. Misschien is dat geen slecht plan...'

Nadat Alina het drankje weer veilig op de tafel had neergezet glimlachte ze om het wederkerende compliment van Willow. 'Dank je. Ik vind die van jou ook heel mooi.' Ze kon niet ontkennen dat het fijn was om te horen dat ze er goed uitzag. Eerder had ze best getwijfeld over de jurk en vooral over de kleur. Gelukkig had ze al meerdere meisjes zien rondlopen in een jurk die de kleur van een andere afdeling had. Zo'n groot probleem zou het dus wel niet zijn.
'Bedankt!' antwoordde ze dan ook vrolijk.

Willow zuchtte toen ze vroeg naar het nieuwe schooljaar. Had ze dat niet moeten doen? Had ze het meisje echt zo hard verveeld met haar vraag? Ze kon haar geen ongelijk geven, waarschijnlijk had ze die vraag vandaag alleen al zo'n vijftig keer gehoord. Onbewust sloeg ze haar ogen af naar de grond.
'Ik denk het,' klonk het vervolgens twijfelachtig. 'Ik kijk wel uit naar de lessen, maar ik vind alles wat er lijkt te gebeuren ook wel spannend hoor.' Dat was het ook. Waarschijnlijk was er geen enkele persoon op Hogwarts die ze spanning niet voelde hangen. Er stond iets te gebeuren.
'Vooral Dumbledore's woorden lieten mij schrikken. Ik hoop niet dat het echt zo serieus is als iedereen lijkt te denken. Geloof jij echt dat er Death Eaters in de buurt zijn?' De toespraak van Dumbledore had Alina ook niet echt lekker gezeten. Ze had zich altijd veilig gevoeld op Hogwarts, maar dit jaar leek die garantie een beetje weg te vallen.
'Dat was inderdaad een binnenkomer,' was Alina het met haar eens. 'Ik hoop in ieder geval van niet. Dumbledore zal vast wel goede maatregelen getroffen hebben, niet?' vroeg ze zich luidop af. Hij zou toch niet zomaar Death Eaters zijn school binnen laten dringen? Een rilling trok over haar rug heen bij de gedachte alleen al.

Vervolgens bleef het even stil. Willow leek afgeleid te zijn. Alina probeerde de blik van het meisje te volgen en kwam al snel bij Ashley uit. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht. Alina mocht dan wel naïef zijn (dat wist ze zelf ook wel), maar blind was ze daarentegen zeker niet.
'Wat was dat? Je ogen vielen nog net niet uit hun kassen,' vroeg ze grinnikend toen Willow zichzelf uit haar potje staren had gehaald. Hier zat duidelijk meer achter.

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 14:30 ]

Nothing is impossible in my own powerful mind.

16 juni 2021 - 17:10 Culloden is offline

Culloden 546

Aster Muir

17 • Gryffindor • Beater • Slytherin Common Room • with Zoya

“When angry, count four. When very angry, swear.”

Aster had zich nog net niet verslikt in zijn drankje toen Illias het over zijn vriendinnetje had gehad. Hij was samen met Jem de Common Room binnen gewandeld, dus het kon haast over niemand anders gaan. Nu moest hij toegeven dat hij deze zomer niet geweldig goed contact had gehouden met zijn vrienden, maar deze had hij echt niet zien aankomen. Ten eerste: Illias een vriendin?! Ten tweede: Jem?! Hier klopte iets niet en het was niet zijn hart dat zonet een paar slagen had overgeslagen. Het leek hem nu echter niet het ideale moment om erop door te gaan. Daar zou hij zijn twee vrienden later wel mee confronteren.
Om wat te bekomen draaide hij zich weer naar de tafel om zijn bekertje weer bij te vullen. Ondertussen had Pandora Zaheer naar één of ander donker hoekje meegesleurd. Die waren er in deze Common Room zeker en vast genoeg te vinden. Veel licht kwam er immers niet binnen.
Voor hij het wist bleef hij alleen achter met Zoya die Illias inmiddels ook weer had weggejaagd. Niet dat hij het meisje geweldig goed kende, maar hij bleef toch altijd op zijn hoede bij haar.
'Nu je hier toch staat, kan ik je net zo goed vragen waar Castor is. Jij hebt hem toevallig niet gezien, of wel?' werd er aan hem gevraagd. Eerlijk gezegd had hij gedacht dat Zoya hem ook gewoon zou achterlaten. Hij nam nog een slok van zijn drankje en dacht na over Castor. Eigenlijk had hij zijn vriend ook de hele avond nog niet gezien, iets wat best ongebruikelijk was.
'Ik heb hem de hele avond nog niet gezien,' antwoordde hij dan ook op Zoya. Zij ogen gleden nog eens door de donkere ruimte toen hij wat verderop een bekend hoofd zag. Alsof Castor net zijn naam had gehoord, verscheen hij opeens. 'Alsof je het over de duivel hebt, daar is hij net.' Aster wees in de richting van zijn mede-beater.
'Hey, Cas!' probeerde hij de aandacht van zijn vriend te trekken. Hij stak zijn hand nog even op zodat hij beter zichtbaar zou zijn. 'Waar zat je de hele tijd? Zoya zocht je.' Hij knikte kort naar het Slytherin meisje dat naast hem stond.

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 17:21 ]

Nothing is impossible in my own powerful mind.

Index RPG Actieve Topics Zoek