• The Path to War
    It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.









    TIMES ARE CHANGING
    Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

    De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
    Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?


    CHARACTERS
    Naam
    Leeftijd
    Bloedstatus
    Afdeling
    Innerlijk
    Uiterlijk
    Verleden
    Familie
    Relaties
    Extra

    Gryffindor
    ♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
    ♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
    ♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
    ♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
    ♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
    ♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

    Hufflepuff
    ♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
    ♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
    ♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
    ♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
    ♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
    ♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
    ♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

    Ravenclaw
    ♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
    ♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
    ♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
    ♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
    ♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
    ♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
    ♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

    Slytherin
    ♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
    ♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
    ♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
    ♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
    ♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
    ♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
    ♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

    VAKKEN

    • Astronomy
    • Charms
    • Defence Against the Dark Arts
    • Herbology
    • History of Magic
    • Potions
    • Transfiguration
    • Alchemy
    • Arithmancy
    • Care of Magical Creatures
    • Divination
    • Muggle Studies
    • Study of Ancient Runes


    QUIDDITCH

    Gryffindor
    • Captain: Jordyn Kingsley
    • Keeper: Joakim Berglund
    • Chaser: Kyra Aliyeva
    • Chaser: Jordyn Kingsley
    • Chaser: Ashley Jones
    • Beater: Aster Muir
    • Beater: Castor Black
    • Seeker:

    Hufflepuff
    • Captain: Sasha Diggory
    • Keeper:
    • Chaser: Julian Lartius
    • Chaser: Theseus Scamander
    • Chaser:
    • Beater:
    • Beater:
    • Seeker: Sasha Diggory

    Ravenclaw
    • Captain: Adrastos Montague
    • Keeper: Adrastos Montague
    • Chaser: Avalon Fitzgerald
    • Chaser:
    • Chaser:
    • Beater:
    • Beater:
    • Seeker: Shane Montgomery

    Slytherin
    • Captain: Dimitri Volkov
    • Keeper:
    • Chaser: Amira Black
    • Chaser: Dimitri Volkov
    • Chaser:
    • Beater: Maximus Lovegood
    • Beater: Miran Crawfort
    • Seeker:


    PREFECTS
    Prefects

    Gryffindor
    Joakim Berglund
    Kyra Aliyeva

    Hufflepuff
    Aidan Fenwick
    Novalie Fitzgerald

    Ravenclaw
    Ilias Eisenberg
    no female prefect

    Slytherin
    Amira Black
    Zaheer Selwyn



    VERHAAL OVERZICHT
    ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
    ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
    ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
    ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
    ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
    ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
    ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
    ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
    ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
    ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
    ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
    ϟ alina • DADA Classroom • alone
    ϟ aster - jem • Hallways • jem

    nowhere yet: avalon,


    VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

    Als je geen vakantie plannen hebt dan is dat ook oké, dit schema kan miss een beetje een FOMO effect hebben. maar fuck fomo haha.
    Anway, ben je afwezig, geef het door (: Blijf je thuis deze zomer; awesome.

    ϟ Lerwick: 17 tot 31 juli.
    Alina, Aster
    ϟ Helvar: 19 tot 23 juli en 1 tot 16 augustus.
    Joakim, Aidan, Shane
    ϟ Fika: 12 tot 19 juli.
    Julian
    ϟ Calice: 29 juli tot weet niet, ik denk 8 augustus, ofzo
    Ashley, Sasha, Pandora, Max, Dmitri
    ϟ Veda: 12,13 en 14 juli
    Josie, Zoya, Novalie, Jordyn




    [ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

    Jordyn Mariah Kingsley◂
    16 years ▲ Gryffindor Chaser ▲ Slytherin Dungeon ▲ w. Ashley & Jemima

    ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━


    ▸Ergens kon ik Ash zijn reactie begrijpen maar naar mijn bescheiden mening was Zaheer zo slecht nog niet. Ik was het niet eens met al zijn handelingen, toch kon ik ergens respect voor hem opbrengen tijdens het duelleren. Hij was één van de weinige leerlingen die ik als waardige tegenstander bestempelde.
          “Natuurlijk wel,” zei Ash en zijn bloedserieuze houding liet de lach van mijn gezicht afsterven. Hij vervolgde: “Je gaat me nu niet vertellen dat jij wel valt voor zijn geniepige groene ogen van hem?” De slok die ik net had genomen uit de fles in combinatie met die opmerking werd zo onderhand mijn dood. Ik verslikte me en de tranen sprongen in mijn ogen terwijl ik de longen uit mijn lijf leek te hoesten.
          “Zover zou ik nou ook weer niet willen gaan,” mompelde ik. “Ach ja. Jij mag niet zeuren. Ik zie je ogen wel iedere keer in de richting van Mimi glijden. En, eerlijk waar. Als blikken konden doden, zou Illias nu al zo’n 12 keer dood zijn.” Ik rolde met mijn ogen en gaf mijn beste vriend een plagende stomp tegen zijn schouder.
          Vervolgens leidde ik het gesprek terug naar het plan van Ashley. Echter stelde ik voor om grootster te denken dan alleen het stelen van een trofee om te laten zien dat de Gryffindors de beste waren, zoals bijvoorbeeld het verstoppen van verfbommen tussen de lakens van de Slytherins.
          “Wat zou ik zonder jou moeten. . . Heb je iemands bed specifiek in gedachte?” De twinkeling in de ogen van mijn vriend ontging me niet. Ook ik ging rechterop zitten, meteen in actiestand. Dit was ten slotte een kans die we niet konden laten liggen. “Nee dat nog niet, maar zo te zien weet jij al precies wie je te grazen wilt nemen.”
          De aanwezigheid van een nieuwe en al te bekende stem voegde zich bij ons gezelschap. “Ik herken die blik in jullie ogen. Wat hebben mijn twee favoriete herrieschoppers nou weer gepland?” Ik sperde mijn ogen wijd open en legde quasi-beledigd een hand op mijn hart. “Herrieschoppers? Je kent me toch, Mimi. Ik zou niet durven.” Ik stak mijn tong naar haar uit en dook alvast in elkaar voor als ze van plan was om me een mep tegen mijn hoofd te verkopen.
          Het was schattig om te zien dat Ashley mijn advies onmiddellijk ter harte nam en recht voor zijn raap aan Jemima vroeg hoe het zat tussen haar en Illias. “Hey!” riep ik verontwaardigd toen hij de fles van me over nam en zelf er een slok uitnam. Ik zuchtte diep en maakte aanstalten om op te staan. “Zal ik jullie voor het verhoor weer even alleen laten? Ik heb zin om even helemaal los te gaan en deze muziek gaat dat echt niet voor elkaar brengen. Wij hebben meegeholpen, dus wij hebben ook zeggenschap over het soort nummers dat gedraaid wordt, nietdan? Misschien wil Eileen, Castor of Aiofe met me dansen.” Archer zou ik niet gaan storen, zeker niet nu hij zo dichtbij Dmitri stond. Zelfs hij was een betere keus dan Zoya
    ooit zou kunnen zijn.

    [ bericht aangepast op 2 juni 2021 - 22:30 ]


    I have seen my own sun darkened

    S H A N E      M O N T G O M E R Y


    17 jaar ~ Ravenclaw ~ buiten ~ met Novalie





    'Volgens mij ga je te lang met mij om. Je begint zelfs mijn slechte grappen over te nemen,' vertelde Nova hem, nadat Shane een poging had gedaan tot het overnemen van haar humor. Het was hem gelukt dus en hij grinnikte terwijl hij zichzelf een denkbeeldig schouderklopje gaf.
          'Ik ben er nog niet uit of ik dit wel of niet erg moet vinden.' Hij sloot zijn ogen weer en genoot nog heel even van het geluid van haar kloppende hart. Toch kromp hij onbewust even ineens toen Nova een kus op zijn haargrens drukte. Waarom kon zijn lichaam nou niet een keer naar hem luisteren, terwijl hij juist van de aanrakingen wilde genieten? 'Sorry,' mompelde hij en hij greep haar hand vast. Hopelijk snapte ze het.
          Ze waren ondertussen weer opgestaan en Shane hield zijn blik op de grond gericht, terwijl hij haar vertelde wat hij voor haar overhad. Wel keek hij daarna weer op om haar reactie te kunnen zien en ze staarde hem met grote ogen aan.
          'Meen je dat. . ?' Shane dacht de onzekerheid in haar stem te kunnen horen, maar kreeg niet veel tijd om hierover na te denken, gezien ze zichzelf tegen hem aan liet leunen. Hij legde zijn hand op haar schouder en bloosde.
          'Oké, misschien niet alles.' Op het moment dat hij het zei, kreeg hij het gevoel dat hij wat verkeerds aan het zeggen was. 'Maar heel veel wel,' verbeterde hij zichzelf gauw, hopend zijn misser te redden. Hij wist nooit zo goed wat nou eigenlijk het juiste was om in zo'n geval te zeggen, dus deed hij meestal maar wat, probeerde hij zo eerlijk mogelijk te zijn. En helaas was pure eerlijkheid dus ook vaak precies het verkeerde. Hij had een paar jaar terug op deze manier al een meisje dat hij leuk vond van hem weggejaagd.
          Het voelde wat onwennig met Novalie's jas over zijn schouders, die natuurlijk veel te klein voor hem was. Toch probeerde hij het gevoel van de jas op zijn schouders te negeren het deze te laten voor wat het was. Novalie zelf was nu belangrijk, dus focuste hij zich op haar lichaam onder zijn arm.
          Terwijl ze nu langzaamaan terug richting het kasteel liepen, vertelde Novalie hem dat het best mee viel. Hij had eigenlijk alleen geen idee of ze het nou over de kou had of over zijn opmerking dat ze te goed was voor deze wereld. 'Bovendien heb ik mijn eigen persoonlijke kacheltje,' vervolgde ze, dus gokte Shane dat het ging over de kou. Hij wreef dan ook even over haar schouder.
          'Ik doe mijn best,' zei hij zachtjes, terwijl hij haar richting het kasteel loodste. Ze zouden nog een klein stukje moeten lopen en ondanks dat hij het helemaal niet erg vond om hier met haar te zijn, begon zijn vermoeide lichaam wel nogal te zeuren.
          'Shane, ik hou van je.' De woorden deden hem opeens stilstaan en verrast schudde hij even met zijn hoofd. In al die maanden hadden ze dit eigenlijk nooit zo duidelijk naar elkaar uitgesproken. Hun onuitgesproken gevoelens voor elkaar had hij direct als een feit aangenomen, hij had nooit de behoefte gevoeld om dat feit ook daadwerkelijk uit te spreken. En toch, nu Novalie dit deed, maakte het zoveel in hem los. Alsof ze hun relatie nu pas echt volledig omarmden, alsof ze de afgelopen paar maanden slechts hadden toegewerkt naar een echte relatie, één die vanavond ontstaan was met deze bekentenis als hoogtepunt.
          Shane ging tegenover haar staan en nam haar beide handen in de zijne. 'Ik hou ook van jou, Nova.' Hij keek in haar ogen zover de duisternis dit toeliet en glimlachte breed, gelukkig met het moment waarin ze terecht waren gekomen.


    Stenenlikker

    ILLIAS EISENBERG
    ravenclaw • 16 • beater • Ravenclaw CR • with As & Pan (+ Z & Z)

    Illias grinnikte kort bij het luide protest van Aster na zijn opmerking over dat de jongen niet kon dansen. Zijn beste vriend kon protesteren wat hij wilde, iedereen in de ruimte wist dat Illias gelijk had. Een danstalent zat niet in Aster verborgen. Evenmin in die van Illias, maar hij was toch wel een stuk minder slecht. Het gesprek ging daarna over in dat Illias en Aster op elkaar zouden lijken, volgens Pandora in ieder geval. Geen van de jongens was het met haar eens. Op Illias’ grappende opmerking dat ze niet te hard moest schudden met haar hoofd, omdat ze anders haar hoofd zou verliezen, kreeg hij een hele uitleg terug. Illias staarde haar even kort aan.
          ”Oh, ik bedoelde het.. Niet letterlijk?” zei hij relatief verward, waarna hij Aster aankeek. Hij leek evenmin de dame niet te snappen. Pandora bleef een interessant figuur. Illias grinnikte kort bij de opmerking van zijn beste vriend. “Het lijkt me vooral een heel bloederige party trick. Aan de andere kant zal Nearly Headless Nick vast jaloers op je zijn. Die man wilt zo graag onthoofd zijn, haast een obsessie,” ging Illias verder. Erg lang steken op dit onderwerp bleven ze echter ook niet, want inmiddels hadden ze het alweer over hun vrienden en een drankje halen. Illias hielt het haast niet meer bij.
          ”Oh, dat is jammer,” verklaarde hij toen Pandora opsomde waar al haar vrienden waren. Nu kwam Illias alsnog niet van de meid af. Begreep hem niet verkeerd, het was niet alsof hij Pandora niet aardig vond. Ze was gewoon nogal sociaal ongemakkelijk. Niet zijn type persoon. Daarnaast wilde hij gewoon tijd doorbrengen met zijn beste vriend. Maar goed, Pandora wilde ook gewoon een leuke avond hebben en daarom zei Illias niks toen ze met het tweetal meeliep naar de dranktafel. Terwijl hij een alcoholische drank pakte, luisterde hij naar het gesprek dat Pandora en Aster hadden.
          ”Nou ja, ik ben hier natuurlijk met mijn vriendinnetje, maar Ashley wilde dolgraag haar uithoren over ons, of zo. En ik had met Aster afgesproken. Verder zie ik wel of er nog andere vrienden komen opdagen. Misschien dat ik mijn nichtje straks ook nog gedag zeg,” zei Illias. Hij keek het tweetal even kort aan, waarna hij een slok nam van zijn drankje.
          Op dat moment kwam Zaheer, samen met zijn breinloze volgelingen, het drietal storen. Illias rolde kort met zijn ogen. “Volgens mij kan Pandora prima zelf bepalen wat ze drinkt, Zeertje,” sneerde hij tegen de jongen. Een grinnik verliet zijn lippen bij het horen van Aster’s opmerking. Het gezelschap was immers inderdaad een stuk minder geworden. Een van Zaheer’s vele mistalenten, als je het Illias vroeg.
          Omdat het nog niet ongezellig genoeg was, voegde zijn nichtje Zoya zich er ook nog eens bij. Echter leek deze alleen maar aandacht te hebben voor mooiboy Blondie. Iets wat Illias meer irriteerde dan zou moeten. “Jij ook een hele goede avond, Zoya. Ik zie aan de grijns op je gezicht dat je weer mensen hun levens gaat verpesten?” zei Illias daarom maar tegen haar, uit wrok. “Spijtig, ik had inmiddels wel beter van je verwacht eigenlijk.”


    [ bericht aangepast op 3 juni 2021 - 13:42 ]


    That is a perfect copy of reality.

    ❂ Pandora Lovegood ❂
    Experimental Witch
    17 years old • Ravenclaw • Free Spirit • At the back of the Slytherin Common Room • dress • w. Aster, Illias, Zoya and Zaheer

    Pandora had haar glas rode wijn ingeschonken, toen ze een stem achter haar hoorde.
    “Zou je dat wel doen, Panda?”
    Ze verstijfde, haar ogen werden groot en ze staarde voor een moment naar de grond. Ze wist maar al te goed van wie die stem afkomstig was.
    “Volgens mij kan Pandora prima zelf bepalen wat ze drinkt, Zeertje,” Het was Ilias die het voor haar opnam.
    Dat Pandora en Zaheer elkaar goed kenden, was geen algemeen bekend feit op Hogwarts. Normaliter zorgde Pandora voor een grote afstand tussen haar en de Zwadderaar. Bovendien kon ze zich niet herinneren wanneer hij ooit op Hogwarts tegen haar had gepraat. Op absolute rotopmerkingen in de gang na dan. Maar dit was een zin. Het was een vraag! Waar was hij mee bezig?
    Pandora haar ogen schoten naar Ashley, maar hij was te druk met Jem en Jordyn. Ze had nooit aan Ash verteld dat zij en Zaheer het nog best leuk met elkaar konden hebben tijdens hun vele verplichte familiediners in de schoolvakanties. Meer dan leuk zelfs. Na al die diners die ze samen hebben gehad, keek ze uit wanneer de naam Selwyn op de gezamenlijke agenda van haar familie stond.
    Maar wat hat dit te betekenen? Hij noemde haar Panda in het bijzijn van al deze mensen. Het was zijn koosnaampje voor haar. Ze had er een absolute hekel aan. Maar wat haar vooral dwars zat was dat hij het hier zo open en bloot zei, dat voelde verkeerd. Hun relatie of vriendschap of hoe je het ook wou noemen, was alleen iets tussen hen. Met de onuitgesproken afspraak dat ze hun medestudenten er niet over vertelden.

    Pandora draaide zich om en zag het knappe gezicht van Zaheer. Ze had hem altijd al knap gevonden... Vanaf het allereerste moment dat ze hem zag. Voor een seconde bleef ze even naar hem kijken, zoals ze wel vaker deed wanneer ze op Hogwarts waren. Staren naar Zaheer.. totdat Ash haar meestal een klap gaf om weer bij zinnen te komen.
    Deze keer werd ze wakker geschud doordat Ilias wat zei. Het was iets aan Zoya gericht, maar Pandora had het niet helemaal meegekregen. Ze pakte haar glas wijn van de tafel en liep op Zaheer af.
    Vastberaden pakte ze Zaheer zijn hand, iets wat ze al zo vaak had gedaan, en loodste hem mee naar een donkere gang aan de achterzijde van de leerlingenkamer.
    Toen ze uit gehoorsafstand van de anderen waren liet ze zijn hand los en keek hem aan.
    “Je moet me niet zo noemen.” zei ze, half boos, half verward. “Ten minste, niet hier...”



    .

    [ bericht aangepast op 3 juni 2021 - 17:46 ]

    Julian Nolan Lartius

    Hufflepuff — Chaser – Black tie — Somewhere in the hallways – With Aidan
          Met een schouderophaal en een grimas gaf Aidan toe dat hij het ergens ook wel jammer vond om niet heen te gaan. Een mening die Julian ook deelde, maar welke hem tevens verbaasde. Het klonk eerder immers alsof hij vrij zeker van zijn zaak was, maar kennelijk was er toch nog een deel dat het jammer vond. Zonde wat één persoon eigenlijk wel niet kon verpesten. ''Begrijpelijk.'' Stemde hij al knikkend in.
          ''Dat is dan toch een voordeel aan niet gaan,'' Zei Aidan al grijnzend. Ook Julian grinnikte er even om. ''Ja dat is zeker een groot voordeel.''
          Toen Julian dezelfde vraag terugstelde aan Aidan bleef hij eerst ook even stil. 'Er moet iemand van de prefects in de gaten houden of leerlingen op de eerste nacht niets gaan uitspoken. Ik vermoed dat de andere prefects wel op het feestje zullen zijn, dus die taak ligt bij mij.'' Al grijnzend gaf hij Aidan een schouderduwtje met zijn hand. ''Kijk jou eens goed je rol uitvoeren.'' Hoewel zijn ondertoon iets plagend was, meende hij het wel. Als er een prefect was die goed zijn werk deed dan was het Aidan wel. Ongeacht wat anderen daarvan vonden. Julian had daar wel respect voor, zelf zou het hem niet gelukt zijn. ''Vergeet niet dat de andere ook wel wat werk mogen verrichten, voordat jij straks alles op je neemt.'’
          Toen Aidan voorstelde om de donkere gangen in te ruilen voor de gezelligere Hufflepuff common room, knikte Julian instemmend. Erg lang hoefde hij er niet over na te denken. Nu hij niet meer alleen was begon de drang om naar het feestje te gaan af te nemen. Al moest hij eerlijk bekennen wel zin te hebben in een drankje en snacks.
          'Denk je dat we nog snel langs de keuken kunnen?'' Vroeg hij voorzichtig, peilend hoe Aidan er tegenover stond. ''Of mij naar de keuken laten gaan en even een oogje toeknijpen.'' Voegde hij er dan ook grinnikend aan toe. Tripjes naar de keuken waren echter best gebruikelijk bij Hufflepuff, hun afdeling had dan ook de perfecte locatie in de school.


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

    JEMIMA GAUTHIER
    to quote hamlet, act III, scene iii, line 87 – no
    sixteen • ravenclaw • with illias • slytherin common room • outfit (but in maroonred and no necklace)
    Jem vernauwde haar ogen bij het horen van haar mijn favoriete nickname. Het was Jordyn het zei, die kon er nog meewegkomen. “Uhu. Jullie hebben zeker ook niks te maken met de stinkbomb die afging in de trein?” Ze had zelf het grootste gedeelte van de reis geslapen en er niet veel van meegekregen, maar er gingen al genoeg geruchten rond. Als er iets gebeurde met een Slytherin, dan kon je er vrijwel vanuit gaan dat iemand uit Gryffindor er mee te maken had, en vice versa. Dat er nog geen doden waren gevallen was soms een waar wonder.
          Ash leek opgeheel iets anders gefocust en negeerde haar vraag. Oh Merlin, here we go. “Jij en Illias he… Hoe zit dat precies?” Die jongen kon het ook echt niet laten. Voor nu werd haar plan maar om hem dronken te voeren, dan werden de vragen hopelijk minder scherp.
          Jem rolde met haar ogen. “Een relatie, je weet wel, wanneer twee mensen elkaar leuk vinden?” Waarschijnlijk zou ze er toch een keer aan moeten geloven om Illias in het zich van iedereen te zoenen. Ze keek er nu al niet naar uit. Het was niet alsof hij niet aantrekkelijk was, in tegendeel zelfs, maar het idee was te absurd voor woorden. De twee kenden elkaar al te lang. Ze hadden nota bene als kleuters bij elkaar in bad gezeten. Ze zou haast een weddenschap met zichzelf aan gaan over hoelang ze dit zouden volhouden. Waarschijnlijk niet tot kerst. Haar blik schoot onmiddellijk naar haar vriendin toen die opperde om er van door te gaan. Jem liet zich tussen Ash en Jordyn invallen, er op lettend dat de inhoud van haar glas niet overal heen vloog, en gooide haar arm rondom Jordyn’s schouder.
          “Welk verhoor?” vroeg ze onschuldig. Jem kwam zelf liever meer te weten over hoe het huidige feestje tot stand was gekomen, in the Slytherin Common Room nog wel. Het kon niet veel goeds beloven, de Slytherins zouden dat niet zonder tegen prestatie laten gebeuren. “Maar goed, feestje, hier? Dit staat haast gelijk aan je ziel aan de duivel verkopen. Wat hebben jullie hier ooit voor moeten doen?” Jem nam een slok van haar drankje, leunde met haar hoofd op Jordyn’s schouder en gooide haar benen over Ash’ schoot. “Ik hoop dat jullie niks doms hebben afgesproken.” En nu hopen dat het op dit onderwerp bleef hangen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    ♠ Ashley Joseph Jones ♠
    - Ready to start a Revolution -
    17 years old • Gryffindor • Progressive • Black Tie • Slytherin Common Room / Couch • with Jordyn and Jem


    Jordyn verslikte zich in haar drank en de tranen schoten in haar ogen. Ashley kon het niet helpen dat hij moest lachen om het hele tafereel.
    “Zover zou ik nou ook weer niet willen gaan.” gaf ze uiteindelijk over Zaheer toe. Gelukkig maar, anders had Ashley zijn vriendschap met Jordyin moeten afzweren. Geen enkel weldenkend mens zou kunnen omgaan met Zaheer Selwyn. In ieder geval geen van zijn vrienden zou met hem moeten omgaan. “Ach ja. Jij mag niet zeuren. Ik zie je ogen wel iedere keer in de richting van Mimi glijden. En, eerlijk waar. Als blikken konden doden, zou Illias nu al zo’n 12 keer dood zijn.” Ze rolde met haar ogen en stompte Ashley op zijn schouder.
    Ash boog zich voorover. “Wat impliceer je nu? Dat ik gevoelens heb voor Jem?” vroeg hij op de man af. “Onze relatie is puur vriendschappelijk. Dat weet jij ook!” verdedigde hij zichzelf. “Met Jem zoenen zou het zo vreemd zijn als dat ik jou nu op je bek pakte.” ging hij een stap verder, ook al was dat niet helemaal waar. Hij had vaak genoeg 's avonds laat met Jem geflirt en over Jordyn kon hij niet hetzelfde zeggen. “Of ga je me nu ook vertellen dat je denkt dat ik stiekem verliefd op jou ben?”

    Het voorstel om vanavond nog hun tweede grap uit te halen klonk als muziek in Ash zijn oren.
    “Nee dat nog niet, maar zo te zien weet jij al precies wie je te grazen wilt nemen.”
    Ashley leunde achterover en grijnsde breed. “Oh, Jordyn, we zijn in het hol van de leeuw! Er zijn hier genoeg mensen die het verdienen om door ons te worden aangepakt. “Als het aan mij lag dan gingen we voor Zoya, maar misschien verraden we haar daarmee niet iets te erg.” hij kwam weer overeind en leunde naar Jordy toe. “Of deel jij die mening niet?”

    “Herrieschoppers?” zei Jordyn verontwaardigd bij het horen van Jem haar woorden. “Je kent me toch, Mimi. Ik zou niet durven.” Speels stak ze haar tong uit en Ash lachte, omgaan met Jordyn was een van zijn beter beslissingen op Hogwarts geweest. Alhoewel hij niet weet in hoeverre het daadwerkelijk een beslissing was. Zou hij ooit nee kunnen zeggen tegen een van haar geniale plannen? Waarschijnlijk niet.
    “Uhu. Jullie hebben zeker ook niks te maken met de stinkbomb die afging in de trein?” Jem
    “Jij en Illias he... Hoe zit dat precies?” zette Ashley meteen de aanval in.
    Jem rolde met haar ogen. “Een relatie, je weet wel, wanneer twee mensen elkaar leuk vinden?” was haar verklaring. Ash bleef haar achterdochtig aankijken, maar hij kon niets op Jem haar gezicht ontdekken wat erop wees dat ze loog.
    “Zal ik jullie voor het verhoor weer even alleen laten? Ik heb zin om even helemaal los te gaan en deze muziek gaat dat echt niet voor elkaar brengen. Wij hebben meegeholpen, dus wij hebben ook zeggenschap over het soort nummers dat gedraaid wordt, nietdan? Misschien wil Eileen, Castor of Aiofe met me dansen.” Probeerde Jordyn de situatie te ontvluchten.
    Jem liet haar niet zo makkelijk gaan.“Welk verhoor?” zei ze, plofte op de bank neer, legde haar hoofd op Jordyn haar schouder en gooide haar benen over Ashley heen. “Maar goed, feestje, hier? Dit staat haast gelijk aan je ziel aan de duivel verkopen. Wat hebben jullie hier ooit voor moeten doen?”
    Zo makkelijk kwam ze er niet vanaf. “Oh kom op Mimi,” zei Ash verontwaardigd. “Jij en Ilias? Die elkaar leuk vinden? In een relatie?” Ash naar Ilias die bij de dranktafel stond. “Kijk nou zelf!” bracht hij uit. “Je gaat mij niet vertellen dat jij en hij een romantische zomer achter de rug hebben.” Hij was absoluut overtuigd van zijn gelijk. “Zeg jij er iets van Jordyn!” zocht hij back up.
    Ashley keek opnieuw naar Ilias, maar zijn aandacht werd nu getrokken door Pandora die de hand van Zaheer vastpakte en met hem verdween naar één van de donkere hoekjes van de Common Room.
    Ash duwde zichzelf rechter op in de hoop ze te kunnen volgen met zijn ogen, maar hij was ze kwijt. Wat had dat te betekenen?
    Lichtelijk van zijn stuk gebracht richtte hij zich weer tot zijn twee vriendinnen. “Jor, wat vindt jij?” vroeg hij opnieuw. “Jem en Ilias zie jij dat voor je?”



    A I D A N      F E N W I C K


    16 jaar ~ Hufflepuff prefect ~ in de gangen ~ met Julian




    'Begrijpelijk,' zei Julian al knikkend. Aidan glimlachte vluchtig naar hem, blij dat hij het leek te begrijpen. Julian had zelf ook niet de beste ervaringen met een paar zekere personen. Naast Zoya, vermeed Aidan liever ook Zaheer. Hij was degene die hem altijd te grazen had genomen, terwijl Zoya grijnzend had staan toekijken. Hij was er vrij zeker van dat Julian een vergelijkbaar lot wel eens had moeten ondergaan.
          Aidan vertelde aan Julian waarom reden voor waarom hij hier in de gangen te vinden was en de jongeman gaf hem een goedbedoeld duwtje tegen zijn schouder.
    'Kijk jou eens goed je rol uitvoeren,' vertelde Julian. Het was duidelijk plagend bedoeld, maar Aidan pikte wel ook het respect op dat Julian voor hem leek te hebben wat dit betreft. Aidan grijnsde even, maar voelde zich toch niet helemaal comfortabel bij dit compliment, gezien het niet de daadwerkelijke reden was dat hij hier was. Het was slechts een praktische bijkomstigheid. 'Vergeet niet dat de andere ook wel wat werk mogen verrichten, voordat jij straks alles op je neemt,' vervolgde Julian nog, maar Aidan haalde slechts zijn schouders op.
          'Ach, we hebben allemaal hard gewerkt vandaag en zij mogen ook wel even van een feestje genieten.' En het was niet alsof hij nou echt zo hard aan het werk was. Hij was meer bezig geweest met het ordenen van zijn eigen gedachten en het eruit lopen van de gedachten die niet welkom waren. Het zou hem weinig verbazen als hij een leerling die heel sneaky was, gemist had.
          Julian reageerde goed op zijn voorstel om terug te keren naar de common room. Aidan zuchtte even opgelucht, want nu hij eenmaal gezelschap gevonden had, bleef hij liever niet in de gangen rondhangen. Hij bewaarde de gangen laat op de avond liever voor individuele dwalingen. Het voelde raar om zijn veilige plek met iemand te moeten delen.
          'Denk je dat we nog snel langs de keuken kunnen?' vroeg Julian toen ze aanstalten maakten om te gaan lopen. 'Of mij naar de keuken laten gaan en even een oogje toeknijpen.'
          'Ik ga voor de tweede optie.' Aidan grijnsde breed en gaf Julian nu zelf een goedbedoeld duwtje tegen zijn schouder. 'Ik heb een reputatie om hoog te houden.' Hij kon niet ontkennen dat hij in zijn eerste jaren hier ook zeker wel eens in de keuken te vinden was geweest, maar nu als prefect moest hij wel het goede voorbeeld geven. Niet dat dit betekende dat hij nooit aan eten uit de keuken kwam. Hij was prima te porren voor een deal, precies zo een als Julian nu voorstelde. Zolang hij op onschuldige manier er gewin uit kon halen, was hij prima bereid een oogje dicht te knijpen.
          Nu Julian over eten begonnen was, begon Aidans maag ook lichtjes te knorren. Blijkbaar was het uitgebreide feestmaal niet voldoende geweest en hij grinnikte even. Dat kreeg je met jongens in de groei, hij kon grote hoeveelheden eten op.
          'Kom, laten we gaan. Een gezellige Common Room en eten wacht op ons.'


    Stenenlikker

          ZAHEER ACEVES SELWYN     
    The beast inside is sleeping, not dead
    Seventeen years • Slytherin • Prefect • with Pandora, Zoya, Aster en Illias • at Slyterhin Common Room

    “Volgens mij kan Pandora prima zelf bepalen wat ze drinkt, Zeertje.” De sneer kwam van Illias, nog voor Pandora zelf de kans had gehad om te reageren. Grinnikend krapte Zaheer even aan zijn hoofd. Hij moest diep in zijn geheugen graven om zich te kunnen herinneren wie deze zelfingenomen jongen in het blauwe uniform voor hem eigenlijk was. Voor dat hij antwoorden, draaide hij zich vragend naar Rowle en Rosier toe, die braaf achter hem stonden, zeer bewust van het feit dat Illias, Aster en Pandora ook van hun onderonsje mee konden genieten. “Illias Eisenberg” Beantwoorden Rowle zijn ongestelde vraag stilletjes. Zaheer knikte goedkeurend en draaide zich terug naar het drietal. “Volgens mij kan Pandora prima zelf antwoorden, Eisenberg” bootsen hij de sneer van de jongen na. Voor Zaheer verder kon gaan voelde hij een discreet tikje op zijn schouder die hem deed laten omdraaien. “Er is iets dat je vast wel zou willen zien.” De grijns op Zoya’s gezicht sprak boekdelen. “Jij ook een hele goede avond, Zoya. Ik zie aan de grijns op je gezicht dat je weer mensen hun levens gaat verpesten?” Het was weer Illias die een sneer uitdeelde. “Spijtig, ik had inmiddels wel beter van je verwacht eigenlijk.” Zaheer rolde met zijn ogen. Er moest wel iets mis zijn met deze Ravenclawer. Met deze opmerkingen liet hij namelijk blijken noch wijs als slim te zijn. En zover Zaheer wist waren dat toch cruciale kenmerken voor iemand uit Ravenclaw. De arme knul kon er zeker niet mee omgaan dat hij ingedeeld was bij de verkeerde afdeling en uitte zijn gevoelens waarschijnlijk daarom op deze manier. Want om zowel hemzelf als Zoya zo uit te dagen, in hun eigen leerlingenkamer note bene; dan was je niet al te slim of had je een death wish. Best zielig eigenlijk. Zaheer was in ieder geval niet van plan om op de allereerste dag van het nieuwe schooljaar in de problemen te komen door een snotneus als Illias Eisenberg. In ieder geval nog niet. Hij besloot het onderwerp te laten rusten voor wat het was.
          Nog voor Zaheer op Zoya kon reageren was Pandora daar en trok hem aan zijn hand mee naar een van de donkere gangen aan de achterzijde van de leerlingenkamer. Onttrokken aan het zicht liet Pandora zijn hand weer los en keek hem aan. “Je moet me niet zo noemen.” Ze ze, half boos, half verward. “Ten minste, niet hier…”
          “Hoezo niet?” Hij zette een stap naar haar toe en kwam vervaarlijk dichterbij. “Speel ik met je hoofd, Panda?” Het was niet zijn plan geweest om deze avond openlijk op weirdo Lovegood af te stappen, maar hij verveelde zich en Pandora was een volbloed heks van goede afkomst die nog niet op zijn lijstje stond. Wat kon het nou voor kwaad om een balletje op te gooien en haar grenzen op te zoeken?


    someone out there feels better because you exist

    ☽ SASHA DIGGORY
    16 years old • Hufflepuff • Quidditch Captain • the back of the Slytherin Common Room • still yellow pyjama pants and grey sweater • Amira

    Amira en Sasha toosten, in de hoop dat de avond interessanter zou worden dan hij tot nu toe was geweest. Kort hadden ze het over de traditionele diners waar Amira bij aanwezig moest zijn. Dat ging nu eenmaal gepaard met een achternaam als die van haar. Sasha zelf kende zulke verplichtingen niet. Haar familie was niet zo traditioneel, familiediners bij hen betekende gezellig eten met iedereen uit het gezin. Sasha voelde een steek in haar maag toen ze dacht aan die herinneringen. Iedereen uit het gezin... Cedric.
    ''Hm, ik ben bang dat het wel is opgevallen,” zei Amira. Sasha werd weer teruggehaald naar het heden en keek Amira verward aan. Wat was opgevallen? ''maar ik denk ook dat je haar hebben kan.''
    Oja, Zoya..

    “Thanks.” Grijndse Sasha, maar voor de zekerheid zocht ze Zoya in de ruimte op. Ze stond met Dmitri bij de dranktafel, maar alsof het lot met haar speelde keek ze net op dat moment naar Sasha. Shit. Zoya leek geen halve maatregelen te nemen en liep meteen op Zaheer af. Ze fluisterde iets in zijn oor. Dit kon niks goeds betekenen...
    ''Voornamelijk omdat het in onze Common Room is.” Beantwoordde Amira haar vraag. ''Plus ik hoop dat het minder vanilla wordt,'' een ondeugende glimlach verscheen op Amira haar gezicht. ''en anders kan ik altijd ergens anders in het kasteel zitten tot dit voorbij is. Perks of being a Prefect.''
    Sasha lachte. “Ik wou dat Quidditch Captain ook zulke voordelen met zich mee bracht, maar helaas...” Alhoewel ze niet echt geïnteresseerd was de verplichtingen die verbonden waren aan Prefect zijn.
    “Hee, als Zoya me zo komt opjagen aangezien ik me niet aan de dresscode heb gehouden, komen die Prefect Perks van jou dan ook van pas? Of is het dan iedere vrouw voor zichzelf?” vroeg ze. "Gewoon zodat ik weet wat mijn kansen zijn... "
    Zaheer had Zoya inmiddels verlaten, maar dat betekende niet dat Sasha veilig was voor het bitchy gedrag van haar minst favoriete Slytherin.




    [ bericht aangepast op 9 juni 2021 - 21:46 ]

    NOVALIE ARIA FITZGERALD
    16 years      —      Hufflepuff Prefect      —      Outside      —       w. Shane


    "for the healers and feelers of the world: — "

    " — be kind to yourself first."



    Ons onschuldige geplaag zorgde voor een grote glimlach op mijn gezicht. Zonder er goed en wel bij na te denken, ging mijn hand omhoog om voorzichtig mijn vingers door zijn haren te laten glijden. Zijn opmerking over dat hij twijfelde of hij het erg dat mijn humor aan hem bleef hangen, liet me zachtjes grinniken. De ontspanning op zijn gezicht maakte dat ik overvallen werd door een noodzaak om hem een kus te geven. Zonder na te denken boog ik voorover en plaatste een kus op zijn haargrens.
          Ik schrok van Shane toen hij in elkaar kromp. Hij was net zo geschrokken van mijn impulsieve reactie als ik. Normaal gesproken was ik heel voorzichtig in mijn omgang met hem – te bang om één verkeerde beweging te maken die hem bij me weg zou jagen. “Sor-” begon ik, maar Shane was me voor met het aanbieden van mijn excuses. Hij greep naar mijn hand en ik nam de zijne in beide handen aan.
          “Je handen zijn ijskoud,” merkte ik bezorgd op. “Misschien wordt het inderdaad maar tijd dat we naar binnen gaan.” We stonden op waarna ik mijn jas aanbood aan Shane. Ik moest iets opspringen om deze goed en wel over zijn schouders te hangen. Toen ik hem bedankte dat hij langer was gebleven omdat ik dat van hem vroeg, gaf hij aan dat hij alles voor me over had. “Meen je dat?” vroeg ik hem ongelovig en met grote ogen keek ik naar hem op. Hij legde zijn hand op mijn schouder. Even vroeg ik me af of ik nu daadwerkelijk blosjes op zijn gezicht zag verschijnen – iets wat mezelf ook enorm verlegen maakte.
          “Oké, misschien niet alles,” begon hij waarop ik een kleine steek door mijn hart voelde glijden. Ik knikte begrijpend en sprak mezelf streng toe dat ik me niet zo moest aanstellen. Daarbij verbeterde hij zich gauw door ‘Maar heel veel wel’ erachteraan te gooien.
          “Het is okay, gekkie. Ik weet het.” Hij had het me dan nooit écht gezegd, maar ik wist vrij zeker dat Shane zeker wel om me gaf. Anderen genoten een geheel andere behandeling dan ik deed. Vooral Aidan leek tegenwoordig steeds meer de afstandelijke kant van Shane te zien.
          In een rustig tempo liepen we terug naar het kasteel. De lichten van de kaarsen voor de ramen waren gemakkelijk te zien in het duisternis van de nacht. Ik wuifde Shane’s bezorgdheid weg en verzekerde hem dat ik genoeg had aan mijn eigen persoonlijke kacheltje. Hij had immers zijn arm om me heen geslagen, dus koud had ik het niet. Mijn wangen leken eerder in vuur en vlam te staan – zeker bij de gedachte aan hetgeen wat ik van plan was om te gaan zeggen vanavond. Dit was dan ook de reden dat ik hem mee naar buiten had gevraagd – onze eerste tijd sinds de gehele zomervakantie.
          Al moed verzamelend, iets waaraan zeker te zien was dat ik niet in Gryffindor thuishoorde, ademde ik geconcentreerd in en uit. Oké, hier gingen we dan. “Shane, ik hou van je,” zei ik zo oprecht en ik gluurde tussen mijn wimpers door naar zijn reactie. We waren gestopt met lopen en vragend draaide ik me naar hem op. “Gaat he-”
          De rest van mijn zin ging verloren toen Shane onverwachts naar voren stapte en met zijn grote handen mijn kleine omvatte. Verbaasd keek ik naar hem op. “Ik hou ook van jou, Nova.” Zijn woorden en prachtige grijze ogen die me recht aankeken, benamen me de adem. Er waren vast rode vlekken in mijn nek verschenen doordat mijn hersenen langzaam oververhit raakte door de liefde die ik vandaag van hem had ontvangen. Hoewel de klanken van de woorden snel wegstierven, was de liefde die ze meedroegen zeker niet verloren gegaan.
          Zo langzaam mogelijk, om deze keer niet weer een onverwachte beweging te maken die hem zou laten schrikken, ging ik op mijn tenen staan. “Mag ik?” vroeg ik hem met een breekbare stem – eentje waarin mijn onzekerheid als mijn liefde voor hem doorschemerde. Mijn handpalmen legde ik tegen zijn gezicht aan en boog deze teder naar me toe. Ik wachtte een kort moment voordat onze lippen elkaar daadwerkelijk raakten en fluisterde nogmaals ‘Ik hou van je’. De afstand tussen ons in was met een zachte beweging verdwenen. Wel zorgde ik ervoor dat Shane de ruimte zou krijgen om onze kus te verbreken, wanneer hij zich er niet comfortabel bij voelde.

    [ bericht aangepast op 9 juni 2021 - 22:08 ]


    I have seen my own sun darkened

    MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON
    I've been dancing with the devil
    sixteen • slytherin • with maximus • slytherin common room • outfit but than emeraldgreen
    Met een frons op haar gezicht keek ze toe hoe de Slytherin Common Room gevuld werd met mensen die daar absoluut niet thuis hoorden. Waarom Zaheer en Zoya dachten dat dit een goed idee was, Merlin mocht het weten. Mads zou een van de twee later wel overhoren. Hun kennende zat er vast meer achter, hoopte ze in elk geval. Dat Ashley er aan mee had gewerkt was een nog groter raadsel. “Tijd voor wijn,” mompelde ze tegen zichzelf, terwijl ze zich richting de tafel met drankjes begaf. Haar vingers gleden keurend over de flessen wijn. Het voordeel aan feestjes die mede-georganiseerd waren door Zoya, was dat je in elk geval kon rekenen op alcohol van kwaliteit. Haar blik skipte over de rode plastic cups met daarop bewegende leeuwen en ging gelijk naar de wijnglazen. Nogmaals dankje, Zoya. Voor enkele seconden keek ze in de richting van de Slytherin, die bij Illias en Aster stond. Pandora verdween net met Zaheer. Interessant. Nog meer om naar te vragen. Madigan stak haar hand op naar het drietal, waarna ze haar aandacht verplaatste naar iemand die lastig over het hoofd te zien was. Haar voeten brachten haar al snel naar de ramen die de Common Room scheidden van het meer. “Hallo, Musje.” Mads stond op haar tenen om een kus op Max’ kaak te drukken. “Je bent mij nog steeds een verrassing schuldig, geloof ik.” Tot haar grote frustratie gedroeg de jongen zich de gehele dag al geheimzinnig en ze had geen enkel woord uit hem gekregen waarover het kon gaan. Niks. Nada. Verrassingen waren normaal gesproken niet iets waar ze een grote fan van was, hoewel ze er bij Max nog wel vertrouwen in had. “Of ga je mij nog langer in kwelling en nieuwsgierigheid laten afwachten?” Mads hield haar hoofd een tikkeltje schuin terwijl ze hem aankeek. “Of… moet ik je op een andere manier overtuigen?”


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Miran Perceval Crawfort
    Sixteen years old | Slytherin | Beater | With Dmitri | Slytherin Common Room




    Net voordat het feest was begonnen was Miran de Common Room uit gelopen om nog één sigaret te roken op de Astronomy Tower. Het was een heldere nacht en als hij zijn best deed kon hij daadwerkelijk dingen herkennen. Heeft het toch nog iets opgeleverd om Astronomy goed te volgen de afgelopen jaren. Dit jaar zou Miran het ook weer Astronomy volgen, evenals volgend jaar en hij hoopte dat het wat interessant was.

    Eén sigaret werden algauw drie, wat er voor had gezorgd dat hij nu later dan gepland de Common Room in kwam lopen. Zijn ogen gleden door de ruimte heen en stopten bij Dmitri, die alleen stond bij de drankjestafel. Hij kon wel een drankje gebruiken. Dus liep hij richting de tafel en pakte een glas waar hij Firewhiskey in schonk.
    Miran nam een slok van zijn drankje voordat hij naar de jongen keek bij wie hij was gaan staan. Hij kon zich nog goed genoeg herinneren wat er vorig jaar gebeurd was, maar hij dwong zichzelf om er niet te lang over na te denken.

    ''Heb ik nog wat gemist, Captain?'' vroeg hij daarom dus, met een lichte grijns.


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Alina Meadows

    16 • Hufflepuff • Slytherin Common Room • with Willow


    "The good you do today will be forgotten tomorrow.
    Do good anyway."

    Alina was te laat. Veel te laat. Het gebeurde wel vaker dat ze nog even wat in een boek las om wat tijd te doden en wanneer ze dan eindelijk het besef kreeg om de tijd eens te checken, was het alweer veel later dan ze had gedacht. Vanavond was dat niet anders geweest. Toen ze door kreeg hoe laat het was, had ze nog net haar boek niet aan de kant gegooid en was ze geschrokken van haar bed gesprongen. Gelukkig had ze haar jurk al aangetrokken.
          Nu stond ze dus, half hijgend van de inspanning, in de deuropening van de Slytherin Common Room. Er waren al veel mensen aanwezig waardoor er al groepjes gevormd waren. Wat verderop zag ze Sasha bij Amira staan. Normaal gezien zou ze gelijk naar haar beste vriendin stappen, maar ze wilde de conversatie niet storen. Ze besloot dan ook om maar gewoon wat rond te wandelen en de Slytherin Common Room in zich op te nemen. Dit zou waarschijnlijk de enige kans zijn die ze zou krijgen om de ruimte eens vanbinnen te zien.

    Na enkele minuten rondgewandeld te hebben zag Alina Willow in haar eentje staan. De Ravenclaw was eigenlijk altijd wel vriendelijk tegen haar. Toch was er iets aan het meisje waardoor Alina zich soms wel een beetje geïntimideerd voelde door haar, maar ze kon niet zeggen wat het precies was. Ze besloot om haar toch aan te spreken.
          'Hey,' begroette ze haar met een glimlach. 'Vind je het ook zo speciaal om deze Common Room eens vanbinnen te zien?' De geruchten waren dat de ruimte altijd erg donker was, maar eigenlijk viel dat nog best wel mee. Het water van het meer zorgde ervoor dat er een mooie gloed zichtbaar werd.


    Nothing is impossible in my own powerful mind.

    S H A N E      M O N T G O M E R Y


    17 jaar ~ Ravenclaw ~ buiten ~ met Novalie





    De kus op zijn haargrens bracht meer teweeg in hen beiden dan ze eigenlijk wilden. 'Sor-' was Nova al begonnen voor hij zich had verontschuldigd, duidelijk geschrokken door zijn reactie. Shane's eigen gezicht betrok ook even, gepijnigd door Nova's reactie. Hij wilde haar geen pijn zien lijden, al helemaal niet door zijn eigen stomme acties, of ze nu bewust of onbewust waren. Gelukkig nam ze wel zijn hand met haar beide handen aan, iets wat hopelijk een goed teken was.
          'Je handen zijn ijskoud,' merkte Nova vervolgens op. Klonk er bezorgdheid door in haar stem? 'Misschien wordt het inderdaad maar tijd dat we naar binnen gaan.'
          'Ik overleef het wel,' mompelde hij, terwijl hij zijn schouders ophaalde. Maar het was inderdaad tijd om weer naar binnen te gaan, dus even later liepen ze inderdaad richting het kasteel, Shane met Nova's jas over zijn schouders.
          Het was alleen al gauw tijd voor het volgende ongemakkelijke moment, waardoor Shane zichzelf weer voor zijn kop kon slaan. Op een veel te onhandige manier reageerde hij op Nova's verwondering, omdat hij haar had verteld alles voor haar over te hebben. Mensen konden pure eerlijkheid nou eenmaal niet waarderen, daar was Shane de afgelopen paar jaar wel achter gekomen. Toch bleef hij het moeilijk vinden om dit te verbloemen met mooie en lieve praatjes.
          'Het is okay, gekkie. Ik weet het,' vertelde ze hem, maar toch dacht hij even een blik van pijn op haar gezicht te hebben gezien. Tweede keer in een avond, ging lekker weer. Shane beet op zijn lip en drukte haar maar weer even tegen zich aan in de hoop dat ze zijn onzekerheid niet zou zien. Hij wilde er juist voor hààr kunnen zijn.
          Het kasteel kwam langzaamaan steeds dichterbij en de lichtjes gaven Shane toch echt wel een gevoel van thuis zijn. Bij zijn ouders was thuis, maar ook hier op Hogwarts. Met alle ups en downs vond hij het toch echt wel een fijn leven hier. De aanwezigheid van Nova en zijn zusje Josie maakten het voor hem af.
          Haar liefdesverklaring kwam onverwacht, deed hem even stil staan, maar toch was het alles waar hij van had kunnen dromen. 'Gaat he-' wilde ze blijkbaar nog vragen, vast verrast omdat hij plotseling gestopt was met lopen, maar hij was haar voor.
          'Ik hou ook van jou, Nova.' Shane had zijn best gedaan om al zijn liefde voor haar in die woorden te leggen, haar ervan te overtuigen dat het echt was. Met grote ogen keek ze hem aan en hij kon weinig anders dan terug in de hare te staren.
          'Mag ik?' vroeg ze, terwijl ze op haar tenen dichterbij hem was komen staan. Voor een miliseconde vroeg hij zich af wat ze bedoelde, maar toen hij zich realiseerde dat ze hem toestemming vroeg voor hun kus, glimlachte hij breed en hij knikte. Natuurlijk mocht ze, al vroeg ze dit hem vast zodat hij niet weer zou schrikken. Hij boog zijn hoofd dan ook naar voren, zodat hun lippen elkaar konden raken.
          'Ik hou van je,' fluisterde ze nog vlak voor ze elkaar daadwerkelijk kusten. Hij had geen tijd meer om haar hetzelfde toe te fluisteren, dus genoot hij maar van de kus. Hij voelde de ruimte die ze gaf, waardeerde het, maar hij wilde haar liever nog iets dichterbij zich hebben, dus sloeg hij zijn arm om haar middel heen. Hij wist dat ze het wel zou laten merken als ze niet meer wilde.
          'Ik hou ook van jou,' vertelde hij haar toen hun lippen elkaar weer verlieten. Toch bleef hij haar dicht tegen zich aanhouden, voelde hij eigenlijk de nood om haar weer te kussen. Dus deed hij dit ook, maar hoe zeer hij ook naar haar verlangde, zo teder was hij. Hij wilde haar niet per ongeluk pijn doen of iets door te gretig te zijn. Wel sloeg hij nu ook zijn tweede arm om haar heen, haar stevig tegen zich aandrukkend. In alle chaos was zij zijn veilige haven.


    Stenenlikker