[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic] - Speeltopics

27 april 2021 - 12:02 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS

Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

VAKKEN

QUIDDITCH

PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT
ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
ϟ alina • DADA Classroom • alone
ϟ aster - jem • Hallways • jem

nowhere yet: avalon,

VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

16 juni 2021 - 20:30 Basim is offline

Basim 18651

A I D A N F E N W I C K

16 jaar ~ Hufflepuff prefect ~ in de gangen ~ met Julian

Terwijl Aidan zijn verhaal deed over zijn gang omzwervingen en prefect taken, leek Julian niet volledig overtuigd te zijn. De jongeman kende hem blijkbaar te goed, maar gelukkig liet hij het gaan. Het was iets waar Aidan nu geen zin had om over te praten.
'Yes,' grinnikte Julian enthousiast toen Aidan hem vrij spel gaf om de keuken te plunderen. Aidan grinnikte er ook door, aangestoken door het enthousiasme.
'Heb je nog een verzoek qua eten en drinken?' vroeg Julian hem vervolgens en Aidan hield even nadenkend zijn hand onder zijn kin terwijl zijn maag begon te rammelen. 'Er is wel een limiet aan dingen die ik mee kan nemen,' voegde Julian er nog met opgeheven handen aan toe. Jammer, al was dit natuurlijk begrijpelijk. Ze zouden eigenlijk een tas met een binnenkant groter dan het lijkt moeten hebben. Dan konden ze daar zoveel versnaperingen als ze wilden in verstoppen. Iets om over na te denken, wie weet of ze dit jaar iets leerden bij charms wat hij voor dit idee kon gebruiken.
'Als je wat mead en pumpkin pasties kan vinden, ben je een held,' zei Aidan uiteindelijk toen hij had bedacht waar hij zin in had. 'Neem verder mee waar jij zin in hebt, het komt vast op.' Hij grijnsde even, want zichzelf kennende kwam het inderdaad wel op. Hier op Hogwarts was het vaak niet nodig, vanwege de borden die zichzelf afruimden, maar hij stond bekend als een vuilnisbak onder zijn vrienden. Wat zij niet opkregen, at hij wel op.
'Denk je dat wij de enigen zijn die niet naar het feestje zijn gegaan?' vroeg Julian, terwijl ze richting de keuken liepen. Direct schudde Aidan van nee, want hij wist op zijn minst twee personen van wie hij vrij zeker was dat ze niet gegaan waren.
'Shane en Josephine zul je er sowieso niet vinden. En ik kan me ook niet voorstellen dat wij vier de enigen zijn.' De broer en zus stonden algemeen bekend om hun afkeer van feestjes en andere grote bijeenkomsten. Beiden vond hij wat lastig om mee om te gaan, maar hé, Shane maakt Nova wel gelukkig, dus liet hij de jongen.
Ze liepen verder en eenmaal bij de keuken vroeg Julian hem of hij bleef wachten of vast naar de Common Room ging. Hoe zeer de lege gangen hem ook trokken, het was waarschijnlijk beter als hij gewoon even zou wachten hier. Kon hij ook vervolgens helpen met het dragen van hun buit.
'Nah, Ik wacht hier wel, joh. Ik vertrouw erop dat je niet te lang bezig zal zijn. En mocht je enthousiast zijn, een extra paar handen is dan vast welkom.' Hij grijnsde breed en stak zijn zakken in zijn handen, om vervolgens tegen de muur aan te leunen.

Stenenlikker

16 juni 2021 - 23:31 reguluswife is offline

reguluswife 37248

JEMIMA GAUTHIER

to quote hamlet, act III, scene iii, line 87 – no

sixteen • ravenclaw • with illias • slytherin common room • outfit (but in maroonred and no necklace)

Jem trok haar wenkbrauwen op bij de blik die Ash haar gaf. Hoewel ze normaal dol was op de nieuwsgierigheid van de jongen, besloot ze op dat moment dat dat niet meer het geval was wanneer deze nieuwsgierigheid op haar gericht was. Ze was haast blij dat ze nog nooit eerder een relatie had gehad. En dan had ze nog niet eens de horror aan vragen van familieleden hoeven te doorstaan. Haar vraag over het feest werd compleet genegeerd. Tot zoverre haar afleidingsmaneouvre. Dat werd overgaan op plan B: shots.
“Oh kom op Mimi. Jij en Illias? Die elkaar leuk vinden? In een relatie? Kijk nou zelf!”
Jem volgde Ash’ blik richting Illias en haalde haar schouders op in een ‘ja dus?’-gebaar. Haar ogen vernauwden iets vanwege haar nickname, wat gevolgd werd door een zachte trap tegen Ashley’s arm.
“Je gaat mij niet vertellen dat jij en hij een romantische zomer achter de rug hebben. Zeg jij er iets van Jordyn!” vervolgde hij.
“Ja! Ik was aan het opletten! Ehm. . . waar moet ik precies iets van zeggen? Ow, ja. Jemillias. Jem? Is hij goed voor je? Heb je hem al op de hoogte gesteld van het feit dat als hij je hart breekt hij twee beaters achter zich aan heeft,” voegde Jordyn zich bij het gesprek.
“Oh, kom op. Ash, je doet net alsof het belachelijk is dat ik een relatie heb.” Jem wist niet of ze nou beledigd moest zijn of niet. Ze neigde naar het eerste. Misschien was het enigszins vreemd, maar het was ook weer niet zo onmogelijk. Het zou heus niet de eerste keer zijn dat tweede goede vrienden een stelletje werden. “Wie zou ik dan moeten daten volgens jou, als je er zo heilig van overtuigd bent dat Illias niks is voor mij? En dankje, Jor, maar als hij mijn hart breekt dan steel ik liever een van jullie knuppels en ga ik hem zelf wel achterna. Het is een ‘nee’ voor die shipname, trouwens. ” Veel hadden Illias en zij überhaupt nog niet besproken over hun ‘relatie’, wat eigenlijk wel eens tijd werd om te doen.
Ash ging hierna weer verder, maar zowel zijzelf als Jordyn leken zijn korte verontrustheid op te merken. “Niet een van de Hogwarts-geesten,” helderde Jem op, blij voor het verandering van onderwerp, ook al was ze daadwerkelijk ongerust vanwege de plotseling blik op zijn gezicht. Jem ging overeind zitten en leunde richting Ash. “En nu niet weer het onderwerp veranderen. What’s on your mind?”

~~sorry voor deze kut post lol~~

To the stars who listen — and the dreams that are answered

17 juni 2021 - 9:20 darkurge is offline

darkurge 3074

♠ Ashley Joseph Jones ♠
- Ready to start a Revolution -
17 years old • Gryffindor • Progressive • Black Tie • Slytherin Common Room • with ~~Jordyn and Jem~~ Willow and Alina

"Ho ho, ik zeg alleen wat me opvalt. Dat jij nu meteen in de verdediging schiet, is niet mijn probleem. En op dat laatste - “ Jordyn glimlachte, duidelijk tevreden met zichzelf en knipperde met haar wimpers. “Ik zou het je niet kwalijk nemen, ik ben nu eenmaal onweerstaanbaar. Ten minste, als je Joakim moet geloven.”
Ashley lachte. “Nou bij deze, als Joakim er niet was geweest, had ik je nu meteen gezoend.” Hij boog verder voorover richting zijn beste vriendin en blies een kus in haar richting. Ash wou het Jordyn niet laten merken, maar eigenlijk was hij heel erg bij ‘Joadyn’. Het idee van twee van zijn betere vrienden die een relatie met elkaar hadden, vond hij niet verkeerd. Plus hij vond het grappig om Jordyn te zien wanneer ze in het gezelschap was van Joakim. Ze veranderde in een soort Jordyn-Light versie en daar kon Ash geen genoeg van krijgen.

“Ik heb niet zo’n hekel aan de Slyths zoals jij dit hebt. Je weet hoe ik over Zaheer denk. Toch is die Zoya wel een gluipert, maar dat vind ik van Willow ook. Wist je dat ik bijles van haar krijg? Dan heb ik nog liever Jemima. Het enige wat zij doet, is je uitlachen als je iets fout doet.” Jordyn liet de naam van Willow heel nonchalant vallen in haar zin, maar Ash sperde zijn oren. Hij vond Willow alles behalve een gluipert... to say the least. Maar juist voor meningen zoals die van Jordyn had hij zijn geflikflooi met Willow vorig jaar het liefst geheim gehouden. Pandora was de enige die van zijn niet zo vriendschappelijke relatie met Willow op de hoogte was, aangezien zij de laatste persoon zou zijn die hem zou veroordelen of die zijn geheim zou doorvertellen.
Ash ging niet in op Jordyn haar opmerking. Haar speculatie rondom zijn gevoelens voor Jem waren genoeg voor vandaag. Daar hoefde Willow niet bij te komen. Daarnaast hield hij zijn liefdesleven sowieso het liefst voor zichzelf. Iets wat lichtelijk hypocriet was, gezien de aanval die hij vervolgens op Jem ging inzetten.

“Een relatie, je weet wel, wanneer twee mensen elkaar leuk vinden?”
“Geen zorgen, Ash. Er komt ook ooit wel een tijd waarin je dat gaat begrijpen,”
“HA HA.” zei Ash sarcastisch. “Ik heb absoluut geen behoefte aan een relatie. Ik ben een vrij man.” Ash bracht zijn handen achter zijn hoofd en leunde tevreden naar achteren.
“Oeh, ik krijg het betere deel,” Jordyn kuste Jem haar haargrens.
“Ja wrijf het er maar in!”
Ash hervatte zijn verhoor over de relatie die Jem zogenaamd met Ilias zou hebben. Wat nogal ongeloofwaardig klonk in Ash zijn oren. Uiteindelijk zocht hij steun bij Jordyn, die zou zijn mening wel delen, toch?
““Ehm. . . waar moet ik precies iets van zeggen? Ow, ja. Jemillias. Is hij goed voor je? Heb je hem al op de hoogte gesteld van het feit dat als hij je hart breekt hij twee beaters achter zich aan heeft.”
Ash rolde met zijn ogen, kon Jordyn niet heel even blijven opletten. Dit was belangrijk!
“Oh, kom op. Ash, je doet net alsof het belachelijk is dat ik een relatie heb.” Jem haar stem had een lichtelijk beledigde ondertoon. “Wie zou ik dan moeten daten volgens jou, als je er zo heilig van overtuigd bent dat Illias niks is voor mij? En dankje, Jor, maar als hij mijn hart breekt dan steel ik liever een van jullie knuppels en ga ik hem zelf wel achterna. Het is een ‘nee’ voor die shipname, trouwens. ”

Ash stond op het punt om Jem een lijst aan geschiktere kandidaten te geven, maar verstijfde bij het aanzicht van Pandora die Zaheer zijn hand vast hield en vervolgens met hem verdween in een van de donkere hoekjes in de Common Room.
“Ik wil je best vertellen hoe ik erover denk maar volgens mij zou een goede vriendin nu eerst vragen hoe het met jou gaat. Je kijkt alsof je een spook hebt gezien. En dan bedoel in niet. . . Ugh, je snapt me wel.” Merkte Jordyn op.
“Niet een van de Hogwarts-geesten,” blijkbaar had ook Jem zijn gezicht gezien. “En nu niet weer het onderwerp veranderen. What’s on your mind?”
Ash was niet van plan om mede te delen wat hij zojuist had gezien. Hij kon Pandora en Zaheer hun namen gewoon niet in één zin verwerken. Alles daar aan was verkeerd. Hij keek Jem en Jordyn niet aan, in plaats daarvan bleef hij de Common Room in kijken, in de hoop Pandora weer te zien verschijnen. En deze keer zonder Zaheer. Maar dat gebeurde niet. De twee bleven verscholen in de duisternis.
Ash begreep er niks van. Hij wist dat Pandora de slechte gewoonte had van staren naar die Demon Spawn van een Slytherin. Maar daar bleef het bij... toch?
Het waren Willow haar ogen die Ashley weer bij zinnen brachten. Ze gebaarde dat hij naar haar toe moest komen en Ash greep deze uitnodiging met beide handen aan. Normaliter bleven Willow en hij uit elkaars buurt in het openbaar, maar dat principe wou hij wel aan de kant schuiven als hij dan zijn huidige gesprek kon ontwijken.

“Niks!” zei Ashley uiteindelijk. “Ik zag gewoon... niks. Gewoon gore Slytherins.” zijn stem klonk enigszins afwezig, terwijl hij glimlachte naar Willow.
”Dames, mijn aanwezigheid is ergens anders vereist." Ashley stapte met zijn voeten op de bank, griste de fles uit Jordyn haar handen en stapte over de rug van de bank de bank af. “Jem, dit gesprek is nog niet klaar.” Hij wees met één vinger naar zijn goede vriendin. “Jordyn, make Joadyn happen.” zei hij plagerig, lachte en ging met zijn hand door Jordyn haar haren.
Ashley bracht de fles drank aan zijn mond, en nam een teug terwijl hij op Willow en Alina afliep.
“Dames, goedenavond.” En hij maakte een theatrale buiging. “Hebben jullie het naar je zin?” Vroeg hij, zijn armen wijd gespreid. Tevreden dat hij dit feestje voor elkaar had gekregen. Vervolgens keek hij naar het meisje waar hij vorig jaar genoeg leuke avonden mee had beleefd. “Willow, leuke zomer gehad?”

17 juni 2021 - 16:17 MeIinoe is online

MeIinoe 1432

“Ik wou dat Quidditch Captain ook zulke voordelen met zich mee bracht, maar helaas...” Oh ja shit, ze had haar niet gefeliciteerd met het behalen van Captain.
''Gefeliciteerd nog trouwens, Slytherin kan dus een goede competitie verwachten.'' zei Amira tegen de dame naast haar. Hoewel het niet gelogen was, hadden ze als Slytherin alsnog een goede kans met Dmitri as Captain. ''Tussen jou en mij, als ik je door de gangen zie lopen na de curfew zou ik je gewoon door laten lopen.'' Ze was nooit echt een Prefect geweest die keek naar alle regeltjes of meteen punten aftrok en ze was ook niet van plan om dit te gaan doen dit jaar.

“Hee, als Zoya me zo komt opjagen aangezien ik me niet aan de dresscode heb gehouden, komen die Prefect Perks van jou dan ook van pas? Of is het dan iedere vrouw voor zichzelf? Gewoon zodat ik weet wat mijn kansen zijn... " Ze moest even lachen. ''Die komen zeker te pas, maakt je geen zorgen,'' zei ze, voordat ze een slok nam van haar wijn. Amira kende Sasha niet heel goed, maar ze mocht haar wel. ''I got your back.''

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

17 juni 2021 - 20:46 deangelis is offline

deangelis 19

JEAN-MARIE ✖ DAKOTA ✖ LARTIUS

16 | Gryffindor | Pureblood | outfit | with Amira and Sasha at the back of the Slytherin Common Room

❝ Although you are very small and your kind have existed in the U N I V E R S E only for a short time, you are an important part of something very large and very
beautiful. ❞

Buy the Stars | Would That I | Persephone | Brain & Heart

Per dag maken we duizenden keuzes, misschien wel miljoenen. We kunnen het nooit zeker weten, behalve als we gaan tellen, maar wie heeft nou zin om zijn keuzes te tellen? Ik kies ervoor om het niet te doen, maar even serieus. Duizenden keuzes en het bijzondere is, is dat we deze onbewust maken, omdat niet alles wat we kiezen een grote impact heeft. Iedere keuze heeft wel gevolgen, dat kan je niet ontkennen. Denk er maar eens over na en trouwens: dat is een keuze, want je kiest om erover na te denken en het gevolg ervan is dat je erover nadenkt. Zo kun je eeuwig doorgaan, je kiest ervoor om het te doen en het gevolg ervan is dat je het doet. Alles is een keuze met consequenties, van het kiezen om een moord te plegen en dan een moord plegen tot het kiezen welk drankje je neemt in de supermarkt en er dan achter komen dat je hem niet lust en je geld hebt verspild. Keuzes, keuzes, keuzes, het leven zit er vol mee, maar waarom hebben we het er nu over? Dat zal ik je vertellen.
- - -
Het leven zit vol met keuzes, maar de grootste beslissingen van ons leven worden niet door ons zelf gedaan. Het is meestal een ander die ons beïnvloed en soms zelfs de keuze voor ons maakt. Een voorbeeld: Jean-Marie heeft niet om vijf zussen gevraagd, die keuze werd gemaakt door haar ouders die zich verplicht voelden een zoon te produceren en in die taak diep gefaald hebben. Het waren de grootouders die de keuze maakten hoe het gezin van hun zoon eruit kwam te zien, namelijk met een mannelijke erfgenaam, maar je weet wat ze zeggen. Karma can be a bitch sometimes. Niemand kreeg wat hij of zij wilde en nu moet Jean-Marie het maar doen met een gedeelde slaapkamer, of nou ja... Een oude gedeelde slaapkamer, want natuurlijk. Alweer een keuze die Jean-Marie niet zelf heeft gemaakt. Verhuizen naar Schotland en van school wisselen... Een beslissing die door een ander voor haar werd genomen en de impact daarvan is groot.
De jongedame wist het al langer, maar die dag was echt de dag. Vanaf de ochtend tot nu was ze bezig geweest met inpakken en uitpakken, afscheid nemen en nieuwe handen schudden en iets bekends verlaten en een nieuw avontuur binnenwandelen. Grappig is het toch, Hogwarts heeft zoveel deuren, maar niet één leidt naar de toekomst. Een zijweg, zodat ze alles wat er nog zou komen kon overslaan. Jean-Marie had niet de energie om aan iets nieuws te beginnen, noch de zin om iets ouds achter te laten, maar ja. De belangrijkste keuzes worden door een ander gemaakt, dus die middag kneep ze op het station nog even haar vaders hand fijn, totdat haar beide voeten voor Hogwarts stonden. Toen pas liet ze zijn hand los en koos ze ervoor om moedig te zijn. De jongedame kon handelen wat er komen ging. Het was tijd om te beginnen aan haar nieuwe hoofdstuk en één voordeel: niemand kende haar hier nog. Ze had zelf de teugels in handen van haar toekomst, aan een ander de keus of dat juist goed of slecht kon zijn.
Jean-Marie nam de tijd om haar spullen uit te pakken en haar weg te zoeken in de school. Haar familie wist dat het het beste was om de jongedame te laten gaan en zelf hun eigen zaken te gaan regelen. De hele namiddag was ze in haar kamer bezig geweest met het uitpakken van haar spullen en werd haar gezin rondgeleid door de school door een andere docent, waardoor ze geen tijd had om zich tussen de andere leerlingen te mengen. Haar dag was volgepland geweest en eigenlijk had ze ook niet de energie om nog later die avond erop uit te gaan, totdat ze, na nog geen vijf minuten vrijheid te hebben, door haar vader werd herinnerd dat de dag nog lang was en ze misschien haar nicht en neef kon opzoeken. Jean-Marie wilde meteen al nee zeggen, maar eigenlijk was het geen slecht idee. Hoe zou het zijn met Julian en Sasha... Het was al een tijdje geleden.
Via-via kwam Jean-Marie erachter dat haar nicht binnen was gekomen in de Slytherin Common Room en nergens anders werd gezien, dus nam de jongedame het zekere voor het onzekere. Na lang twijfelen en alle mogelijke voor en tegens te hebben overwogen en zeker te weten dat Sasha hier wel moest zijn daalde de jongedame de trap af en bij toeval stond de deur zelfs open. Het kon een slecht idee zijn om ernaar binnen te gaan, maar eigenlijk was Jean-Marie toch wel nieuwsgierig geworden en als ze het toch fout had kon ze altijd nog weggaan. Het kon geen toeval zijn dat de deur open was opengelaten... Toch? Eigenlijk wist ze het niet zeker, maar ja. Keuzes hebben sowieso altijd impact, soms negatief en soms positief.
Toen Jean-Marie haar eerste stappen in de Slytherin Common Room zette kwam ze erachter wat er gaande was, een feestje. Dames en heren droegen de mooiste jurken en strakste pakken, waardoor de jongedame zich als een buitenstaander begon te voelen. Niemand had haar gewaarschuwd voor het thema en dat er überhaupt een activiteit werd gehouden. Het voelde alsof alle ogen op haar gericht waren, wat natuurlijk niet waar was, maar toch. Als je je anders voelt, denk je al snel dat anderen het doorhebben en hetzelfde vinden. Je begint je dan ook anders te gedragen en dat is hoe moordenaars worden opgepakt, maar Jean-Marie had geen moord gepleegd gelukkig. Nog steeds zocht ze haar doel, Sasha. Tussen al die mensen was er maar één die het profiel van haar nicht matchte, de blonde achterin voldeed. Ooit zou ze haar familie tegenkomen, waarom niet alvast naar dat moment doorspoelen.
Hetgeen wat Jean-Marie toch tegenhield was het feit dat Sasha niet alleen was. Er was een dame in een beeldschone groene jurk bij haar, iets wat Jean-Marie zich nog meer als een buitenstaander liet voelen, die met haar nicht in gesprek was. ''I got your back'', hoorde ze de onbekende nog zeggen. Jean-Marie had nu twee keuzes, of ze liet de twee met rust en had al die moeite voor niks gedaan of stapte op haar nicht af en kon zichzelf voorstellen in de kleren die ze droeg. Haar ogen bekeken heel snel even haar outfit. Uit haar mond kwam een zucht, wat maakte het ook eigenlijk uit.
''Sasha!'' Een grote glimlach vulde haar gezicht en met haar wijsvinger zette Jean-Marie haar bril beter op haar neus. ''Raad eens wie Beauxbatons heeft verlaten'', wat zou de dame die school missen, ''en naar Hogwarts is gekomen?'' Jean-Marie kwam voorzichtig dichterbij en keek met een hoopvolle blik haar nicht aan. ''Ik ben het!'' Ze sloeg haar armen open voor een knuffel. Misschien zou Sasha haar wel aan haar vriendin voorstellen, iets waar Jean-Marie op hoopte, anders voelde ze zich schuldig dat ze niet meteen op de onbekende was afgestapt. In ieder geval droeg, in tegenstelling tot Jean-Marie, de onbekende dame wel een mooie jurk. Je kan ook niet alles hebben. ''Hoe gaat het met je? Ik hoop dat ik niet ongelegen kom.'' Haar ogen gleden even naar het onbekende meisje in de groene jurk en toen weer terug naar Sasha. Ze hoopte dat haar nicht in haar ogen ''help me'' kon aflezen, zodat Sasha Jean-Marie kon voorstellen. De glimlach was niet van haar gezicht verdwenen, het was goed om haar nicht weer te zien. Keuzes hebben wel eens negatieve gevolgen, maar pakken vaker positief uit.

[ bericht aangepast op 17 juni 2021 - 20:46 ]

I tried to draw my soul, but all I could think of was flowers.

17 juni 2021 - 21:33 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON

I've been dancing with the devil

sixteen • slytherin • with maximus • slytherin common room • outfit but emeraldgreen

“Als jij het zegt,” lachte Max, over haar opmerking dat ze enkel ruzie zocht met mensen die er om vroegen.
Mads wierp hem een waarschuwende blik toe. Zo erg was ze nou ook weer niet. Ze was prima instaat om te doen alsof ze mensen mocht, ondanks dat ze een groot deel het liefst van de astronomietoren flikkerde. Letterlijk.
“Ik zei toch dat jullie perfect voor elkaar zijn. Hij is meteen gek op je.” Max aaide het kleine beest.
”Zegt dat ook iets over jou, dan?” durfde ze te vragen, terwijl ze een onschuldige blik opzette, die verraden werd door een fonkeling in haar ogen. “Als we het hebben over soort zoekt soort…” Hoewel ze niet bepaald soort zoekt soort waren, waren ze ook zeker niet opposites attract. Over bepaalde dingen mocht Max dan wel compleet anders denken, daar zou nog wel verandering in komen. Daar zou ze zelf wel voor zorgen, al wist ze nog niet precies hoe. Het maakte haar niet veel uit hoelang het zou duren, maar hoe sneller, hoe beter. “Maar, okay, je hebt een zeer goede keuze gemaakt.” Mads drukte nogmaals een kus op Max’ kaak en drukte het katje tevreden tegen haar wang. Mentaal was ze al een lijst aan het opstellen met alle speeltjes en andere dingen die ze voor de kitten moest kopen. “Heb je al speeltjes?” vroeg ze. “En eten? Heeft ‘ie al favoriet eten, of juist iets dat absoluut niet gegeten wordt?” En natuurlijk zeer belangrijk: de naam.
“Hij heeft nog geen naam, nee. Dat wou ik aan jou overlaten. Alhoewel ik er ook iets over te zeggen heb, want ik heb zo het idee dat ik deze kleine nog heel vaak ga zien. Dus hij krijgt geen pussy name.”
Natuurlijk had hij een mannelijke kitten gekocht. Toch verscheen er een tevreden glimlach op haar gezicht. “Hmm, als je lief bent zal ik jou ook eerst om goedkeuring vragen.” Zo snel kwam er geen naam in haar op, maar ze wist wel dat ze de kitten niet weer ging vernoemen naar één of ander figuur uit een kindersprookje. Hoewel… “Wat dacht je van Hades?” opperde Mads. De naam paste in elk geval bij de zwarte vacht.
"Weet jij trouwens of Pandora hier ook is?" Protective brother mode activated.
Mads deed alsof ze nadacht en schudde haar hoofd. Hoewel het er zonet er meer op leek dat Pandora Zaheer meetrok in plaats van andersom, betwijfelde ze of haar beste vriend onderbroken wilde worden door Max. De blondine was vast ook meer instaat om zichzelf te verdedigen dan haar broer van haar vermoedde. “Ik heb haar net wel even gezien, maar nu niet meer. Ze is vast wel okay, Max.” Ze verstrengelde haar hand met de zijne en kneep er bemoedigend. Bijna maakte ze een opmerking dat Pandora heus niet ontvoerd zou worden, alleen was dit niet heel praktisch, wetende wat er met Aiofe zou gebeuren. “Wil je haar anders samen gaan zoeken?” Merlin, zeg alsjeblieft ‘nee’.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

17 juni 2021 - 23:35 Aynur is offline

Aynur 2380

NOVALIE ARIA FITZGERALD

16 years — Hufflepuff Prefect — Outside — w. Shane

"for the healers and feelers of the world: — "

" — be kind to yourself first."

Bij het horen van Josephine haar naam verduidelijkte Shane me dat ik niets te vrezen had van zijn zusje. Ik beet op mijn lip maar besloot er niets van te zeggen. Zijn zusje zorgde er altijd voor dat ik me absoluut niet op mijn gemak voelde. Haar staalblauwgrijze ogen, haast identiek aan die van haar oudere broer, wisten al mijn handelingen te volgen. Op een manier waarvan ik zeker wist dat ze al mijn slechte punten ergens op sloeg in dat brein van haar.
Het was onze kus die alle gedachten en alle zorgen die ik op mijn nek meedroeg, leek weg te smelten. Alles dat overbleef, waren Shane en ik – in onze eigen wereld. Toen ik hem vertelde dat ik wenste de tijd stil te kunnen zetten, humde hij tevreden. Ik glimlachte waardoor mijn ogen iets versmalden.
“Ik herken dat gevoel,” stemde hij in. Waar ik eerst ongelovig met mijn ogen knipperde, werd mijn glimlach mogelijk nog breder. Nog diepere blosjes verschenen op mijn wangen. “Geldt dat ook voor dit moment?” Ietwat verlegener deze keer kwam ik Shane tegemoet voor de tweede kus. Ik sloot mijn ogen en genoot van de sensatie die zijn lippen tegen de mijne gaven.
Een zacht kreunend geluidje wist te ontsnappen waardoor ik geschokt de kus verbrak. Vlug verstopte ik mijn gezicht in de sweater van Shane en mijn bril kraakte verontrustend. “Sorry dat je dat moest horen,” piepte ik vanuit mijn veilige schuilplaats. Met kloppend hart wachtte ik zijn reactie af – doodsbang dat ik hem op deze manier verder van me had weggejaagd. Voordat ik me kon vragen of ik het in me had om hem nu los te laten, had Shane me al steviger in zijn armen genomen en zijn kin bovenop mijn hoofd laten rusten.
“Is er iets mis dan?” hoorde ik hem vragen en ik kroop onderhand nog dichter zijn trui in. Het was wel echt een vraag voor Shane – niet doorhebbend hoe ik door de grond kon zakken van het geluid dat ik gemaakt had. “Nnnggg,” was het gesmoorde geluid dat ik eruit wist te persen met mijn gezicht tegen zijn bost.
Ik bleef even zo staan – druk bezig om mijn waardigheid bijeen te rapen. Zelfs toen hij liefdevol aangaf dat ik me niet hoefde te schamen bij hem had ik nog even de tijd nodig om over mijn verlegenheid heen te stappen. Uiteindelijk richt ik behoorlijk langzaam mijn hoofd omhoog. “Alsjeblieft niet denken dat er nu iets mis is met jou,” begon ik terwijl ik bezorgd mijn wenkbrauwen fronste. “Ik. . . jij. . . gevoelens zijn moeilijk.” Ik probeerde Shane zijn eventuele zorgen weg te lachen. “Ehm, ik heb nog nooit. . . zeg maar . . voor iemand zoiets gevoeld. Het was niet mijn bedoeling om zo onverwachts te reageren. . . Gaat het met jou?” vroeg ik hem waarna ik zijn gezichtsuitdrukking poogde te peilen.

I have seen my own sun darkened

18 juni 2021 - 0:33 MeIinoe is online

MeIinoe 1432

Miran Perceval Crawfort
Sixteen years old | Slytherin | Beater | With Dmitri | Slytherin Common Room

De Common Room was al goed gevuld met studenten, maar het leek tot dus ver nog redelijk saai. Beter had Dmitri ook iets interessants te melden over wat er gebeurd was. “Aster is op Weirdo Lovegood haar tenen gaan staan...maar dat is ook wel het spannendste wat tot nu toe is gebeurd.” antwoordde de jongen naast hem op zijn vraag. Oh, dat was teleurstellend. Niet verassend, maar wel teleurstellend. ''Dat is nou weer jammer.'' gaf hij als antwoord.

“Maar als het aan mij ligt komt daar snel verandering in.” Miran knikte instemmend en tikte zijn glas even terug tegen die van Dmitri. ''I like the way you think.'' Hij kon dingen bedenken die zijn avond leuker maakten, maar de avond zelf leuker maken? Nope, niets. ''Enig idee hoe we dat kunnen doen?''

“Heb jij nog getraind in de zomer? Of ga ik teleurgesteld zijn wanneer ik je weer op het veld zie?” De plagerige stoot tegen zijn bovenarm die volgde gaf hij ook retour voordat hij grijnsde. ''Wanneer heb ik je ooit teleurgesteld, Captain?'' zei hij met dezelfde grijns op zijn gezicht. Hij nam nog een slok van zijn glas. Het was goed spul, wat ook te verwachten was sinds zijn zus de boel had geregeld.
''Maar natuurlijk heb ik nog getrained, maak je niet druk. Had je al een idee van wie je allemaal in het team wilt?''

[ bericht aangepast op 18 juni 2021 - 0:34 ]

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

18 juni 2021 - 16:14 Chiacchierare is offline

Chiacchierare 263

Willow Millie Yaxley

16 ~ Ravenclaw ~ Chaser ~ Outfit ~ Slytherin common room, with Alina

'Inderdaad. Ik had altijd de indruk dat hun Common Room een soort van heilige grond was. Het leek niet echt alsof andere afdelingen welkom waren.' Ineens vond Willow dit gesprek helemaal niet zo leuk meer. Als iedereen net zo als Alina zou denken, zou het morgen wellicht veel te duidelijk worden dat de andere afdelingen alleen uitgenodigd waren om een alibi voor de Slytherins te creëren. Iets wat ze helemaal niet konden gebruiken. Echter wist Willow zichzelf al snel te kalmeren en niks van haar gevoelens te laten blijken. Ze was zelf geen Slytherin, dat was juist het mooie aan haar situatie, dus waarschijnlijk zouden ze haar ook niet zo snel gaan verdenken en zou ze gewoon haar opdrachten uit kunnen blijven voeren.

'Dat zou me inderdaad niets verbazen,' antwoordde Alina toen ze haar verteld had dat ze dacht dat Ashley ervoor had gezorgd dat ze hier nu welkom waren. Ze bedacht zich dat ze hem nog moest bedanken, zonder hem was het plannetje van vanavond een stuk lastiger geworden.

'Heb je wel eens eerder alcohol op?' Willow keek Alina vragend aan nadat ze haar had verteld dat ze de alcohol wellicht inderdaad beter kon laten staan. 'Anders kunnen we wellicht een keer een proeverij houden? Dan kun je kijken wel drankje je het beste kunt verdragen?' Hoewel Willow dat alleen voorstelde omdat ze het enorm grappig zou vinden om te zien hoe Alina op verschillende drankjes zou reageren, wist ze de woorden er lief en zeer geïnteresseerd uit te brengen.
Ze liet haar ogen even over de tafel gaan, tot ze een drankje vond waar de alcohol bijna niet in te proeven was.
'Hier,' zei ze glimlachend, terwijl ze het drankje aan Alina gaf, 'dit is één van de lichtere drankjes, ik denk dat dat wellicht wat beter gaat.' Het feit dat veel mensen ook van dit drankje, juist omdat er bijna geen alcohol in leek te zitten, erg snel dronken werden liet ze expres achterwege.

'Bedankt!' Het vrolijke antwoord op Willow's complimentje zorgde ervoor dat de glimlach op Willow's gezicht groter werd en ook zij zich vrolijker begon te voelen. Wellicht moest ze vaker complimentjes uit gaan delen, want dit soort reacties waren erg leuk.

'Dat was inderdaad een binnenkomer, ik hoop in ieder geval van niet. Dumbledore zal vast wel goede maatregelen getroffen hebben, niet?' De rilling die door Alina heen trok deed Willow zeker goed. Ze beet hard op haar lip om de grijns van haar gezicht te houden en niks van haar gevoelens te doen.
'Ja, dat geloof ik ook wel, als het echt onveilig zou zijn hadden we waarschijnlijk niet terug naar school kunnen keren,' antwoordde ze. Alina angst aanjagen zou morgen veel leuker zijn, wanneer Willow zich voor moest doen als het bange meisje, dat enorm geschrokken was van de ontvoering van Aiofe. Voor nu kon ze er beter nog niet teveel over zeggen.

'Wat was dat? Je ogen vielen nog net niet uit hun kassen.' Willow voelde hoe haar wangen rood kleurden, iets wat ze helemaal niet gewend was. De enige keer dat haar wangen normaliter rood kleurden was wanneer één van de klappen die ze ter verduren kreeg weer een afdruk had achter gelaten.
'Hij is ook wel erg leuk he?' De woorden hadden Willow's lippen verlaten voor ze het zelf goed en wel door had. Dit kon ze niet menen toch? Ze kon onmogelijk gevoelens krijgen voor een jongen als Ashley. De glimlach die hij haar schonk liet haar echter beseffen dat dat zorgen waren voor later, voor nu wilde ze gewoon van zijn aandacht genieten.
Grinnikend keek ze toe hoe hij met zijn voeten op de bank stapte, de fles uit Jordyn haar handen griste, over de rug van de bank af stapte en, na iets tegen Jemima en Jordyn gezegd te hebben, een teug van de fles nam en haar kant op kwam lopen.
'Dames, goedenavond.' De theatrale buiging die hij maakte zorgde voor een kleine grijns op haar gezicht. 'Hebben jullie het naar je zin?'
'Zeker nu jij hier bent,' antwoordde Willow glimlachend, 'het is echt een stuk leuker hier dan ik verwacht had.'
'Ik hoorde trouwens dat jij ervoor gezorgd hebt dat wij hier nu welkom zijn?' Het was dan misschien een onderdeel van een groter plan, als Ashley niet onbewust had meegeholpen was het vast heel anders gelopen.
'Bedankt daarvoor,' vervolgde ze daarom, terwijl ze op haar tenen ging staan om een kus op zijn wang te drukken.
'Mijn zomer was wel oké,' antwoordde ze glimlachend, hopend dat hij er niet teveel over zou vragen, 'maar ik miste jou wel hoor,' vervolgde ze plagend.

18 juni 2021 - 20:47 darkurge is offline

darkurge 3074

⌘ Dmitri Viktor Volkov ⌘
16 years old • Slytherin • Quidditch Captain • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Miran

Make your man call me daddy

"I like the way you think.” complimenteerde Miran Dmitri, na zij opmerking dat de avond waarschijnlijk wel interessanter zou gaan worden.
“Enig idee hoe we dat kunnen doen?”
Dmitri zijn ogen zochten die van Miran en hij grijnsde. Hij had genoeg ideeën, maar hield zijn mond wijselijk gesloten.

“Wanneer heb ik je ooit teleurgesteld, Captain?” Met een grijns op zijn gezicht keek Miran Dmitri aan. “Maar natuurlijk heb ik nog getraind, maak je niet druk. Had je al een idee van wie je allemaal in het team wilt?”
Dmitri haalde zijn schouders op. “Er zullen try outs moeten worden georganiseerd.” vertelde hij. “Maar ik verwacht dat daar een gelijksoortig team zal uitkomen als vorig jaar. Jij en Max als beaters.. Eileen als Keeper en Amira en ik als Chasers.. de rest zullen we moeten zien.”
De tweelingzus van zijn gesprekspartner liep stellig door de leerlingenkamer op haar hoge hakken en Dmitri volgde haar geïnteresseerd.
“Hoe ben jij zoveel relaxter dan Zo?” vroeg Dmitri een beetje plagend. Dmitri bleef steevast de bijnaam 'Zo' gebruiken, ondanks dat Zoya daar geen fan van was. “Heeft ze je ooit verteld dat we hebben gezoend in het tweede jaar?” Grinnikte Dmitri. Hij wist zijn lach nog net in te houden, terwijl hij terugdacht aan dat moment. Vooral met de kennis van nu. “En is ze nog steeds verloofd met die Black uit Gryffindor?”
Dmitri wou eigenlijk vragen of er ook zo'n afspraak was gemaakt voor Miran, maar was bang dat het te desperate zou klinken wanneer hij daar meteen naar vroeg. Deze omweg via Zoya leek hem daarom een goede optie, om uiteindelijk zijn echte vraag te kunnen stellen.

18 juni 2021 - 21:17 darkurge is offline

darkurge 3074

MAXIMUS 'MAX' LOVEGOOD
18 years old • Slytherin • Beater • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Madigan

Een gevaarlijke blik richtte zich op Max. Het was grappig dat Madigan dacht dat ze dreigend kon overkomen tegenover Max, gezien ze zo’n flink stuk kleiner dan hem was.
”Zegt dat ook iets over jou, dan?” Madigan wisselde de dreigende blik in voor een onschuldig gezichtje. “Als we het hebben over soort zoekt soort...”
Max glimlachte. “Natuurlijk zegt dat ook iets over mij.” Zei hij in alle eerlijkheid. Het zou een leugen zijn om te beweren dat Max Madigan haar bazige en felle karakter niet leuk vond. Zaheer zei soms Madigan te veel de overhand over hem had in hun relatie. Maar eerlijk gezegd vond Max dat niet zo’n groot probleem. Hij hield van de aandacht die hij van Mads kreeg, ook wanneer die aandacht iets baziger was dan hij van andere meisjes gewend was.
“Maar, okay, je hebt een zeer goede keuze gemaakt.” Opnieuw ontving Max een kus van Madigan. Hij keek toe terwijl ze het katje tegen haar wang aandrukte.
“Heb je al speeltjes?” Oh oh, daar gaan we... “En eten? Heeft ‘ie al favoriet eten, of juist iets dat absoluut niet gegeten wordt?” Over de naam besloot Madigan “Hmm, als je lief bent zal ik jou ook eerst om goedkeuring vragen.”
Max trok zijn wenkbrauwen op. “Wanneer ben ik niet lief?”
“Wat dacht je van Hades?” stelde ze voor.
“Oh, je wou deze kleine naar jezelf vernoemen?” plaagde Max zijn vriendin. “Beetje narcistisch, vind je niet?”

Max zijn jongere zusje Pandora zou hier ook ergens moeten rondhangen en hij kon er niks aan doen dat hij bezorgd was om haar. Pandora hoorde niet thuis op dit soort feestjes. Ze was te naief en onbezonnen... Als Max er niet was, had ze niemand om haar te beschermen.
Gelukkig leek Mads vastbesloten om hem te helpen een oogje in het zeil te houden. Ze dacht goed na en schudde daarna haar hoofd.
“Ik heb haar net wel even gezien, maar nu niet meer. Ze is vast wel okay, Max.” probeerde Mads hem gerust te stellen. Max keek opnieuw de ruimte rond.
“Maar waar is ze nu dan?” Hij hoopte terug naar de Common Room van Ravenclaw.
“Wil je haar anders samen gaan zoeken?” stelde Madigan voor.
“Ja!” greep Max die kans met beide handen aan. “Heel graag.” Hij kuste Madigan op haar hoofd. “Je bent echt het beste vriendinnetje die ik me maar kan wensen. Maar zullen we eerst zorgen dat je nieuwe vriend een plekje heeft?”

18 juni 2021 - 22:35 Aynur is offline

Aynur 2380

Jordyn Mariah Kingsley◂
16 years ▲ Gryffindor Chaser ▲ Slytherin Dungeon ▲ w. ~~Ashley~~ & Jemima

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

▸Zodra ik aangaf dat ik Willow net als Zoya een gluipert vond, sloeg ik mijn handen geschokt voor mijn mond. “Ow nee, wacht. Misschien is er toch nog wel hoop voor haar met zo’n muts als jij in haar leven.” Ik boog mezelf iets meer in zijn richting en woelde liefdevol door zijn haren. Op het moment dat ik me vooroverboog kon ik over de rand van de sofa kijken waar ik tegenaan geleund zat. Mijn ogen ontmoette kort die van Joakim die naast mijn pleegbroer Theseus stond. Hij stak zijn hand naar ons op en ietwat bedeesd zwaaide ik terug.
Het was dat Jemima zich vlak daarna tussen Ashley en mij in wurmde. Ons gesprek liep gauw over naar de relatie tussen Mimi en Illias. Ik schudde mijn hoofd. Al die serieuze gedachten over Joakim waren niet goed voor mijn gesteldheid. Ik was nooit écht serieus, ik kon overal een grap van maken en was er nog lang niet aan toe om te binden. Toch?
Om aan te sluiten bij de brunette haar sarcasme vertelde ik Ashley dat zijn tijd wel zou komen met de liefde. Hierop lachte mijn beste vriend sarcastisch. “Ik heb absoluut geen behoefte aan een relatie. Ik ben een vrij man.” Tevreden legde hij zijn handen achter zijn hoofd en leunde hij naar achteren. Het rode plastic bekertje dat ik eerder gebruikt had voordat ik de fles van Ashley afgepakt had, griste ik van tafel en gooide deze plagend in de richting van zijn hoofd. “Je zit wel mooi aan mij vast. Free man, my ass,” lachte ik waarna mij aandacht werd verlegd naar Jemima die haar hoofd op mijn schouder legde.
Met een grijns op mijn gezicht gaf ik haar een kus op haar haargrens met de mededeling dat ik het betere deel had. “Ja, wrijf het er maar in!” hoorde ik Ashley quasi-verontwaardigd uitroepen. Speels stak ik mijn tong naar hem uit. “Met alle liefde.” Ik trok mijn vriendin nog iets steviger tegen me aan waarna ik nog een slok van de sterke drank naar binnen werkte.
De grijns verdween echter van mijn gezicht toen Mimi aangaf dat de shipname Jemillias niet zou gaan werken. “Niet?” Ik trok een pruilend gezicht. “Ik vond hem wel lekker over de tong rollen. Wat vind jij, Ash?” Niet zeker wetend of Ashley me wel gehoord had, zei ik zijn naam nog een tweede keer – al leken zijn gedachten elders te zijn.
Ik uitte mijn bezorgdheid op de albekende Jordyn-manier en gelukkig was daar Jemima om mijn zin op de juiste manier af te maken. “Niet een van de Hogwarts-geesten. En nu inet weer van onderwerp veranderen. What’s on your mind?” Ik knikte instemmend en ging iets rechterop zitten zodat ik Ashley aan kon kijken.
“Niks!” was hetgeen waar Ashley mee kwam na een tijdje niets gezegd. “Ik zag gewoon. . . niks. Gewoon gore Slytherins.” Ik zag hoe zijn blik verplaatste naar Willow en hij glimlachte – een glimlach die ik vaker gezien had als hij zijn hart weer verpatst had aan een ander. Zijn gedrag en intonatie vertelde me anders meer van de waarheid dan de woorden van mijn vriend zelf. Echter kreeg ik de kans niet om daar op te reageren aangezien hij abrupt opstond. “Dames, mijn aanwezigheid is ergens anders vereist.” Hij griste de fles uit mijn handen – waar inmiddels niet veel meer inzat en hij vertelde Jem dat het gesprek nog niet klaar was. Hierna richtte hij zijn vinger op mij en zei: “Jordyn, make Joadyn happen.”
Nadat Ashley met zijn hand door mijn bruine haar gewoeld had, stak ik vliegensvlug mijn hand uit om zijn mouw vast te pakken. “Hier spreek ik je later nog over, okay Ashley.” Met een strenge uitdrukking op mijn gezicht. Op het moment dat ik hem losliet, liep hij verder in de richting van Willow en een Huffelpuf-meisje waar ik wel eens naast had gezeten tijdens lessen die we deelden. Alina meende ik me te herinneren dat haar naam was.
Nu de rust weer was wedergekeerd, kon ik me weer op mijn vriendin richtten. “Dus,” begon ik terwijl ik mijn nek verboog om haar iets beter aan te kunnen kijken. “Hoe zit het nou écht tussen jou en Illias? Waarom heb ik daar nog nooit eerder over gehoord? Dat raakt me zeer, hoor.” Ik deed net alsof ik er een mes in mijn hart werd gestoken door mijn gezicht pijnlijk te vertrekken en een hand op mijn hart te leggen. “Een eerste liefde. . . Pfoe, kleine meisjes worden groot.”

I have seen my own sun darkened

19 juni 2021 - 21:20 reguluswife is offline

reguluswife 37248

CASTOR AELIUS BLACK

sending your selfies to NASA because you're a star

sixteen • gryffindor • beater • with aster and zoya • slytherin common room

Castor was al bijna een uur opzoek naar Aiofe en had haar nog steeds niet gevonden. Na hun korte moment buiten hadden ze besloten zichzelf eerst op te frissen, om later weer af te spreken voor de Great Hall, om samen naar het feest in de Slytherin Common Room te gaan. Alleen was Aiofe nooit komen opdagen. Na twintig minuten wachten was hij uiteindelijk naar de Hufflepuff Common Room te gaan. Een van de meisjes die daar op een comfortable banken zat had voor de meisjesdorm gecontroleerd. Nog een reden waarom jongens gewoon de meisjesdorms in zouden moeten komen: wat als er een noodgeval is en geen meisje in de buurt? Praktisch was het niet. Maar, daar was ze ook niet. Nadat hij op andere plekken had gekeken waar ze mogelijk zou kunnen zijn – ook zonder resultaten – was hij uiteindelijk alleen richting de Slytherin Dungeons gegaan, in de hoop dat Aiofe het anders in haar hoofd had en zelf richting het feestje was gegaan.
Veel zin in het feest had Cas niet meer toen hij naar binnenliep, zijn hoofd te veel bij de kleine, donkerharige Hufflepuff. Het was niks voor haar om zomaar niet te komen. Half ingedachten verzonken liep hij door de Common Room. Enkele keren botste hij vrij hard tegen een van zijn feestlijk gekleede klasgenoten aan, maar zelf had hij het nauwelijks door. Pas toen hij een bekende stem zijn naam hoorde roepen, keek hij op en liep hij richting Aster en Zoya.
”Waar zat je de hele tijd? Zoya zocht je.”
”Hey, Aster. Klaar om weer weddenschappen te verliezen dit jaar?” Cas’ blik gleed naar de Slytherin, en tevens zijn verloofde. “Zo,” glimlachte hij. “Je ziet er prachtig uit, zoals altijd.” Hij kon het niet laten om opnieuw door de Common Room te kijken, alsof Aiofe ineens zou verschijnen. Vermoeiend haalde Cas een hand door zijn al warrige kapsel. “Heeft een van jullie Aiofe gezien? We zouden samengaan, maar ze is nergens?” Hoewel hij zijn best deed om nonchalant te klinken, klonk er een vleugje paniek in zijn stem. Er waren wel meerdere andere Hufflepuffs aanwezig. Misschien moest hij hen straks maar vragen of ze hun huisgenootje hadden gezien. "Merlin, ik heb drank nodig. Lieve Zoya, wat heb je allemaal in de aanbieding?"

[ bericht aangepast op 20 juni 2021 - 0:25 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

19 juni 2021 - 23:07 Basim is offline

Basim 18651

S H A N E M O N T G O M E R Y

17 jaar ~ Ravenclaw ~ buiten ~ met Novalie

Shane sloot zijn ogen even tevreden na hun kus, probeerde het gevoel van hun lippen tegen elkaar terug te halen. Hij was het dan ook helemaal met Nova eens toen ze opmerkte dat ze de tijd stil zou kunnen zetten.
'Geldt dat ook voor dit moment?' vroeg ze vervolgens na zijn opmerking dat hij het gevoel herkende. Hij hield zijn hoofd even schuin, terwijl hij haar aankeek.
'Juist voor dit moment.' Hij glimlachte breed en drukte zijn voorhoofd tegen de hare. Het was geweldig dat zijn lichaam en hoofd eindelijk even meewerkten en hij echt vol kon genieten van hun moment samen. Precies dat was waar hij voor een langere tijd van zou willen kunnen genieten.
Op Shanes initiatief kusten ze elkaar weer, maar Nova verbrak deze veel te gauw naar zijn mening. Hij schrok heel even van de plotse beweging, maar zijn verbazing overheerste al gauw. Hij had eigenlijk geen idee hoe hij hier nu weer op moest reageren, dus nam hij haar maar weer stevig in zijn armen. Dat zou vast op één of andere manier wel een gepaste actie zijn. Desnoods liet het haar vast houden dat hij alsnog van haar hield, al zou hij wel graag wat uitleg willen.
In eerste instantie kwam er alleen niets nuttigs uit Nova, slechts een "nnnggg". Shane hield haar dan ook maar iets minder stevig vast, zijn hoofd weer geheven, zodat ze de ruimte kon nemen om te praten. Ze had duidelijk even nodig om tot woorden te komen, maar de uitleg kwam er, een soort van.
'Alsjeblieft niet denken dat er nu iets mis is met jou,' begon ze en direct fronste hij zijn wenkbrauwen. Ohoh, wat ging er nu komen?
'Ik. . . jij. . . gevoelens zijn moeilijk,' ging ze verder. Haar zenuwachtige lach stelde hem weinig gerust. 'Ehm, ik heb nog nooit. . . zeg maar . . voor iemand zoiets gevoeld. Het was niet mijn bedoeling om zo onverwachts te reageren. . . Gaat het met jou?' Zijn verwarring hield niet op, dus Shane schudde dan ook met zijn hoofd. Het legde naar zijn idee niet haar reactie uit. Wel kon hij niet heen om het feit dat ze zei nog nooit zoveel voor iemand gevoeld te hebben. Zou dat echt zo zijn, was hij echt haar eerste echte liefde?
'Heb je echt nog nooit zoiets voor iemand gevoeld?' vroeg hij dan ook. Hij moest zijn nieuwsgierigheid tevreden stellen. Hij kon zich nauwelijks voorstellen dat hij tot nu toe blijkbaar de enige was die haar hart zo op hol had kunnen brengen.
'Daarnaast, ik snap nog steeds niet waarom je opeens terugtrok?' Ook wat dit betreft wilde hij gewoon meer informatie. Hij snapte het oprecht niet. Het geluid dat ze had gemaakt, had er vast iets mee te maken gehad, maar dan nog steeds. Waarom zou ze daarom zo opeens hun kus verbreken?

[ bericht aangepast op 19 juni 2021 - 23:07 ]

Stenenlikker

20 juni 2021 - 18:31 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON

I've been dancing with the devil

sixteen • slytherin • with maximus • slytherin common room • outfit but emeraldgreen

“Wanneer ben ik niet lief? Oh, je wou deze kleine naar jezelf vernoemen?” plaagde Max. “Beetje narcistisch, vind je niet?”
Mads keek hem voor enkele seconden in stilte aan voordat ze in lachen uitbarstte. “Oh, jij hebt wel veel lef vanavond, Maximus. Daar pak ik je wel op terug. Maar nee, hij zou dan eerder naar jou vernoemd zijn. Persephone is de koningin van de onderwereld en gezien de koningin het sterkste stuk op een schaakbord is…” Ze gaf Max een klopje op zijn schouder. “Alleen is onze lieflijke kitten een mannetje, dus moet ik het maar doen met Hades.” Met haar vingers kietelde ze Max zijn zijde. “En over het algemeen ben je heel lief hoor. Maar je hebt nog geen antwoord gegeven over het eten. Of over de speeltjes. En heeft hij de benodigde prikken al gehad? Anders moeten we dat morgen even regelen…”

Met tegenzin stelde ze aan haar vriendje voor om Pandora maar te zoeken.
“Ja! Heel graag.” Een kus op haar hoofd volgde. “Je bent echt het beste vriendinnetje die ik me maar kan wensen. Maar zullen we eerst zorgen dat je nieuwe vriend een plekje heeft?”
Natuurlijk zei Max ‘ja’. Mads kon er niet eens verbaasd over zijn. De jongen zou alles voor zijn zusje doen. Zelf dacht ze dat Pandora over heel wat meer kracht bezat dan haar broer vermoedde. Bovendien, als Max haar altijd met alles achterna zat zou ze nooit leren om volledig op eigen benen te staan, hoewel ze dat nu ook wel leek te kunnen. Misschien dat ze gewoon had moeten zeggen dat ze Pandora met Zaheer had gezien, de twee jongens waren toch beste vrienden.
”Maar natuurlijk,” glimlachte ze. “Ik breng Hades wel naar mijn kamer.” De kitten was toch al in haar armen aan het slapen. “Ik ben zo weer terug.” Dat de school geen jongens in de meidendorms toe liet was zeer onhandig wanneer je een vriendje had. Hoewel, het was ook onhandig wanneer je geen vriendje had maar wel aan je trekken wilde komen.
Eenmaal in haar dorm pakte ze haar zachtste dekens, die ze oprolde tot een knus nestje voor de kitten. Twijfelend keek ze naar de slapende kitten. Mads vond het haar niks om de kitten hier achter te laten, maar om met de kitten rond te lopen op het feest met al die dronken idioten was ook verre van ideaal. Het moest maar zo.
Terug in de common room, stond Max nog altijd te wachten bij de ramen. “De kleine prins is heerlijk aan het slapen. Nu ga je mij voortaan moeten delen.” Plagerig tikte ze met haar vinger tegen Max’ neus. “Dus, waar wil je beginnen met zoeken, hier of kijken dat ze terug is naar haar eigen common room? Een andere plek waar ze graag is?” Mads wist dondersgoed in welke richting Pandora verdwenen was, maar dat kon ze lastig gelijk zeggen, al zou het haar ook niet verbazen als Pandora ondertussen alweer ergens anders heen was. Ze hoopte vooral dat het niet de hele avond zou kosten. De jurk was te duur om de hele avond detective te spelen in een speurtocht om Pandora te vinden.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Index RPG Actieve Topics Zoek