[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 3 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Isolophilia • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • Justin • Keeper • Catan • Andreas • Sombre • Brenn • Trijn • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Croweater • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • Arianna • Frangente •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • Cole • Catan • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • Rhae • Croweater • Elsie • Catan

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Frangente • Thomas • Slughorn • Evan • Sombre • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Catan • Nora • Morrigann

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Frangente • Vinnie • Croweater • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Slughorn

[ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 19:13 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lane had met zijn ogen gerold toen hij Kyra's opmerking hoorde. "Ja.. dat weet ik" gaf hij dan ook toe met een zucht. "wat dom om te vergeten wat voor kleuters jullie soms ook zijn." Hij lachte even spottend.       Wat hij niet voorzien had in zijn plan om Andreas onderwater te krijgen, was dat de jongen zich vastklampten aan hem. Na een flinke hap adem ging hij dan ook kopje onder en probeerde hij Andreas armen van zijn lichaam af te krijgen, tot er ineens nog een persoon zich met hun gestoei kwam bemoeien. Toen hij zijn ogen onderwater opende zag hij dat het Kyra was en zo te zien stond ze aan zijn kant want ook zij deed haar best om Andreas te plagen Lane stak dan ook zijn duim naar haar op. De jongen deed nog een poging om met een hartjes vorm om vergevenis te vragen maar dat resulteerde in een middelvinger van Lane. Na onderwater wat te hebben gekloot was ook Lane's adem op en moest hij bovenwater komen. Met zijn hand veegde hij de krullen uit zijn gezicht en keek met een speelse grijns van Kyra naar Andreas en weer terug. "You're kidding, right?" beantwoorde Lane zijn vriend's vraag om genade en begon te lachen. Hij keek naar Kyra met opgetrokken wenkbrauw. Hij wachtte even af op haar reactie en of ze een tweede ronde wilde.

"I choose being real over being perfect."

[ bericht aangepast op 2 juni 2021 - 0:03 ]

---

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

Nomad Morphew

Nomad lachte vreugdeloos. 'Je kent Lee niet goed en m'n pa al helemaal niet. Beide zouden daar beide niet genoegen mee nemen.'
Hij pakte de fles weer af en zette hem aan zijn mond. Als ze het over zijn vader gingen hebben, moest hij nog wel wat meer drinken.

[ bericht aangepast op 2 juni 2021 - 8:07 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Casper begreep geen zak van die gast. ‘Ik heb Lee inderdaad nog nooit gesproken voor vandaag, maar die gast is sociaal minder verknipt dan wij’ – want ja, het was hem echt wel opgevallen dat Nomad zo ongeveer alleen met Roman optrok en er soms voor spek en bonen bij Caspers afdelingsgenoten stond – ‘Als jij tegen ‘m zegt dat zijn pa je afmaakt als je met hem omgaat dan blijft ie heus wel bij je vandaan. En je pa hoeft dat toch niet te weten?’ Hij haalde zijn schouders. ‘Maar goed, dit werkt ook.’ Hij dacht aan Nora en Kyra. Het was nou niet alsof hij zelf altijd zo subtiel was met mensen wegjagen. Hij nam weer een paar slokken. ‘Waarom ga je überhaupt nog naar huis als je pa zo’n lul is.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Hij zou me vermoorden als ik het niet deed.' Het was geen overdrijving. Nomad was bang dat zijn pa zo'n schande niet aan zou kunnen. Hij had er wel eens mee gedreigd en nu Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden terug was, zou hij waarschijnlijk daad bij woord houden.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oh, lekker ventje.' Casper trok zijn wenkbrauwen op. 'Waarom laat je hem nog leven dan?'
      Als zijn pa hem dwong om thuis te gaan wonen terwijl hij dat niet wilde, of zich überhaupt met zijn zaken bemoeide, zou hij dat echt niet pikken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad grinnikte. 'Dat is wat jij zou doen?' Hij wist dat Casper dingen had gedaan die niet door de beugel konden - echt heftige dingen - maar zou hij tot moord in staat zijn?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Het maakt niet uit wat ik zou doen. Ik heb mijn pa al jaren niet gezien. Maar de mijne dreigt me niet van kant te maken. Maar serieus – waarom zou je het níét doen?’ vroeg Casper zich oprecht af. ‘Hij ranselt je echt af om de meest stompzinnig reden die ik kan bedenken.’
      Want wat voor kwaad kon het nou om met Lee om te gaan?
      Zelfs als Nomad z’n pa zo’n overdreven Pureblood-fetisj had, vond hij het achterlijk dat hij zijn “zoon” daar ook toe dwong.
      Als je geen marionet wilde zijn, moest je de draadjes doorknippen.
      En als de marionettenspeler ze weer aan elkaar knoopte, moest je ervoor zorgen dat ie dat niet meer kon doen. Zo simpel was het.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Misschien moest hij bang worden van Casper's woorden, maar gek genoeg werd hij dat niet en overdacht hij de woorden serieus. 'Dan maken z'n - maten - me wel af.' Hij haalde zijn schouders op. Hij zou waarschijnlijk helemaal niet in staat zijn om het leven van zijn vader te beëindigen en hij wilde het zijn broertje niet aandoen - maar een heel kort moment schoot er door zijn hoofd hoeveel minder druk hij zou voelen als zijn vader gewoon uit zijn leven zou verdwijnen. Gedood zou worden door een ander. Realistisch was het niet; zijn vader liet liever het vuile werk door anderen opknappen, zonder zijn eigen leven zomaar op het spel te zetten. Hij was door zijn hoogstaande positie in het Ministerie Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden bovendien genoeg waard dat het ook niet van die kant zou komen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daphne gaf een knikje naar het meisje. Ze had geen heel spectaculair geheim verwacht – Nora was immers nogal braaf. Toch verraste dit haar. Ze was benieuwd waar ze zo bang voor was, maar dit was niet het goede moment om daar over te praten en haar met haar angsten te helpen.
      ‘Dan is het mijn beurt.’
      Er waren wel meer dingen die Daphne niet aan de grote klok wilde hangen. Ze was absoluut niet van plan om iets over haar thuissituatie te vertellen. Dat ging niemand wat aan. Ze hield het liever bij dingen die hier op school waren gebeurd – en dan het liefst iets waar ze zich voor schaamde. Schaamte was niet altijd erg – het liet ook een menselijke kant zien die ze niet zo vaak toonde, maar die ze wel aan Nora wilde laten zien.
      ‘Pru en Mosh weten het al.’ Ze keek Nora aan, boog haar hoofd en speelde toen met een ring om haar vinger om haar niet aan te hoeven kijken. ‘In had een enorme crush op Roman. Dat was niet zo wederzijds en dat… was nogal een klap voor mijn zelfbeeld. In het vijfde jaar begonnen we met de weddenschappen. Ik was nog steeds gefrustreerd rondom om Roman en ik kon het niet hebben dat de jongen die ik moest verleiden ook niet zo heel erg hapte.’ Ze liet even een pauze vallen voor het dramatisch effect en keek Nora vluchtig aan. ‘Ik heb hem toen aangerand - de jongen van de weddenschap. Ik heb de staart van zijn kat in brand gestoken en gedreigd het hele beest op te blazen als hij niet deed wat ik wilde. Ik heb die knul oraal bevredigd – en andersom – en ik wilde nog verdergaan, totdat ik me opeens afvroeg wat ik in vredesnaam aan het doen was. Ik weet wel dat ik soms over grenzen ga, maar hier ging ik echt te ver en ik schaam me er ontzettend voor.’ Ze wilde zeggen dat ze hem nooit meer had durven aankijken, maar dat was een leugen en kwam dan ook niet over haar lippen. Zogenaamd zenuwachtig bleef ze aan de ring om haar wijsvinger draaien.

[ bericht aangepast op 2 juni 2021 - 14:20 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper rolde met zijn ogen. ‘Zoiets kan heus wel gedaan worden zonder dat het duidelijk is dat jij erachter zit.’ Hij stak een sigaret op. ‘Moeten we gewoon een goed plan bedenken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Een kleine grijns ontstond rond zijn lippen. 'Maak jij met iedereen die je spreekt plannen om iemand te vermoorden?' vroeg hij, deels spottend, maar ook deels oprecht een beetje nieuwsgierig. Wie weet wat hij allemaal in zijn mars had; hij had Rosalie van haar zicht afgenomen en hij had vast meer dingen uitgespookt.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Casper grinnikte zacht. ‘Assassins verdienen vast aardig. Ik moet mezelf straks toch op een manier kunnen onderhouden. De wereld wat opschonen is best een nobel beroep.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'En er zijn genoeg klootzakken om uit de weg te ruimen,' knikte Nomad. 'Interessanter dan op het ministerie werken, of zo.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Wat je zegt.' Casper nam nog een slok. 'Dus waarom niet beginnen met die lul die zich jouw vader durft te noemen? Zorg dat ie voor jou knikkende knieën krijgt, man. Zijn bloedeigen kind willen doden als ie z'n zin niet krijgt, zulke lui moeten ze een enkeltje tussen de Meermensen geven.' Hij keek naar het meer waarin die samenleving verborgen ging. Het leek hem best interessant om te zien hoe ze daar Nomads pa aan een pilaar vastbonden en toekeken hoe de luchtbel steeds kleiner werd en uiteindelijk knapte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Opnieuw zag hij het voor zich - zijn vader in dit meer, stikkend, pijnlijdend, zoals hij Nomad ook pijn had gedaan. 'Ik denk dat m'n moeder eraan onderdoor zou gaan,' verzuchtte hij echter. 'En dat kan mijn broertje niet aan...' Toch was het idee aanlokkelijk. 'Heb jij broers of zussen?' zei hij na een stilte.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain