• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Lane • Isolophilia
    • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn
    • Justin • Keeper • Catan
    • Andreas • Sombre
    • Brenn • Trijn
    • Margo • Chaser• Klaar
    • Jordyn • Beater• Croweater
    • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann
    • Arianna • Frangente
    •
    Ravenclaw

    • Nomad • Catan
    • Roman • Keeper/Headboy • Croweater
    • Noah • Trijn
    • Cole • Catan
    •
    • Blythe • Chaser• Catan
    • Isabella • Slughorn
    • Jemina • Morrigann
    • Rhae • Croweater
    • Elsie • Catan
    Slytherin

    • Casper • Croweater
    • Mosh • Seeker • Croweater
    • Marcus • Beater • Frangente
    • Thomas • Slughorn
    • Evan • Sombre
    • Prudence • Trijn
    • Lene • Keeper • Klaar
    • Daphne • Croweater
    • Zoya • Head girl • Catan
    • Nora • Morrigann
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Croweater
    • Theo • Chaser/Prefect • Frangente
    • Vinnie • Croweater
    •
    •
    • Mavis • Beater • Catan
    • Rosalie • Slughorn
    • Tilly • Catan
    • Maddie • Trijn
    • Novalie • Prefect •Slughorn

    [ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 19:13 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    NORA PENELOPE LESTRANGE
    slytherin • secret balcony • daphne, prudence and mosh
    Daphne had zelfs al iemand ingedachten voor haar? De blondine had in elk geval meer vertrouwen in haar dan dat ze zelf had. Als het ging zoals met Evan daarnet, dan had ze wel langer nodig dan vier maanden. Wel was ze er stiekem benieuwd naar bij wie de anderen het moesten proberen. "Ik vertrouw je ook wel," vertelde Nora aan Daphne. Het idee zat haar nog steeds niet helemaal lekker, maar als haar drie afdelingsgenoten het al zolang deden, kon het vast niet zo heel erg zijn. Ze wilde ook niet haar vriendin's teleurgestelde gezicht zien als ze niet mee zou doen. Nora wierp een laatste blik op Mosh en Pru, waarna ze een slok van het veritaserum nam en het flesje doorgaf aan Daphne.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Rosalie Williams
    ~ Common room met Vinnie ~


    "Het is inderdaad wel gezellig ja," zei ze met een kleine glimlach. Ze moest stiekem grinniken om Vinnies enthousiasme rond Ravi. "Hij krijgt tegelijkertijd eten met mij, maar hij gaat toch ook nog wel in de nacht jagen. Meestal doet hij overdag hazenslaapjes als ik hem niet nodig hebt. Dus vaak slaapt hij op mijn schouder."
          Rosalie had hem wel eens wakker moeten schudden, omdat ze hem nodig had. Maar de uil deed bijzonder genoeg nergens moeilijk over. Hij hielp haar gewoon en sliep daarna zo weer verder. Ze hoorde Ravi op haar schouder even een waarschuwende kreet uitslaken, eentje die ze op dat moment niet verwacht had. Rosalie bleef even stokstijf stil zitten, niet wetende wat ze kon verwachten op dat moment. Tot ze het lichte gespin hoorde. Ah, de waarschuwingskreet was niet voor haar geweest. Rosalie voelde een lichte blos op haar wangen stijgen en hoopte maar dat Vinnie niet gezien had dat ze net even bevroor.


    It's never gonna happen, Guys.

    Thomas Byrne
    Slytherin Common room met Marcus en Evan


    "Dat zijn gewoon andere woorden voor het feit dat hij ons gemist heeft," zei Thomas met een grijns. Hij wierp even een blik naar Marcus en keek toen weer terug naar de jongen tegenover hem. "Wat denk je zelf?" vroeg Thomas, die een pakje peuken uit zijn gewaad viste en omhoog hield.


    It's never gonna happen, Guys.

    ANDREAS WILLIAMS
    Gryffindor | Gryffindor common room > room of requirement| with Gryffindors

    Voor Andreas het wist had hij een snauw van Jordyn gekregen en was ze het zwembad uit gevlogen. Justin volgde haar, waardoor Andreas even diep zuchtte en zich weer omdraaide naar Lane en Kyra. Rafael leek ook niet al te blij, maar dat negeerde Andreas voor nu. Lane had tussen de hectiek door een biertje voor zichzelf gescoord, waar Kyra het niet helemaal mee eens leek te zijn. Shots klonken al een stuk beter.
          'Dat lust ik wel!' glimlachte Andreas naar Kyra. Andreas ging met zijn hand onderwater en spetterde wat water richting Lane's gezicht.
          'Hoe smaakt je biertje?' Er stond een vervelende grijns op Andreas zijn gezicht. Hij werd vervelend van formele gelegenheden en lange treinreizen.


    - thank you for existing -

    Mozart "Mosh" Bauer


    >> Op het Slytherin-balkon met Daphne, Nora en Pru <<


    In alle eerlijkheid moest Mosh bekennen dat hij helemaal niet zo blij was met Nora’s aanwezigheid. Hij wilde helemaal niet dat er meer mensen waren die van zijn geheim af wisten. Het was nu echter te laat, inmiddels had Nora toegezegd en de Veritasum genomen.
          ‘Aan jou de eer om te beginnen, Mosh,’ zei Daphne. ‘Vertel ons een geheim dat bijna niemand weet en waarvan je ook niet wil dat anderen het weten.’
          Hij kon een ander geheim vertellen.
          Iets wat hij deze zomer had ontdekt.
          Feit was alleen wel dat Daphne en Pru toch al van de zoen wisten, want dat geheim had hij vorig jaar ook voor de weddenschap gebruikt. Pas helemaal op het laatste moment was het hem toen gelukt om Maddie toch een bed te krijgen – maar hij had toen flink lopen zweten.
          Nora was maar een kleine toevoeging, maar wát voor toevoeging.
          Natuurlijk was het niet het type dat het aan de hele school ging verkondigen, maar het ging wel om haar bróér.
          ‘Oké dan.’ Hij schraapte zijn keel. ‘Wat bijna niemand van mij weet en wat ik zo wil houden… Is dat ik met Marcus heb gezoend. In de vijfde.’
          Alleen bij de herinnering eraan proefde hij gal. Hij kon nog steeds niet geloven dat hij met een jóngen had gezoend, zelfs niet met een dronken kop. Het had het einde van hun vriendschap betekend en hij vond het nog steeds ongemakkelijk wanneer hij alleen met de jongen was.
          Hij draaide zich naar Prudence toe. ‘Oké, jouw beurt.’

    [ bericht aangepast op 1 juni 2021 - 15:01 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jordyn Mariah Kingsley


    >> Op de gang naast de Kamer van Hoge Nood met Justin <<


    Jemig, die jongen wist ook van geen ophouden! Jordyn was in staat om hem nog een dreun voor zijn harses te geven, maar had ergens nog een klein beetje redelijkheid dat haar daarvan weerhield. Ze kon nog één andere manier bedenken om van zijn irritante vragen af te komen en draaide zich naar hem toe. Zonder wat te zeggen schoof ze hem tegen de muur en duwde ruw haar lippen op die van hem.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Lane Favian Thornton
    Seventeen      •       Gryffindor      •       @ room of requirement      •       with the Gryffindors

          Terwijl hij nog een slok van zijn bier nam, keek hij toe hoe Justin achter Jodlyn aanliep en opnieuw schudde hij zijn hoofd. Jordlyn kennende zou ze hem dit alles niet in dank afnemen. Lane richten zijn aandacht op de brunette en keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan. "Blijkbaar kunnen mensen zich zonder alcohol op zich al niet gedragen, dus laten we maar rustig aandoen." sprak hij na een korte pauze want hij had net de laatste slokken van zijn biertje genomen en plaatste deze dan ook op de rand van het zwembad. Lane rolde met zijn ogen toen Andreas instemde om shotjes te nemen. "Rustig aan jij" waarschuwde Lane hem met een serieuze blik, die veranderde in irritatie toen zijn vriend water in zijn gezicht spetterde. Hij haalde even diep adem om hem geen dreun te verkopen na het zien van die grijns op Andreas gezicht, maar wist ook dat hij zich een beetje moest gedragen. Daarom besprong de jongeman zijn vriend en probeerde hem onder water te trekken.



    "I choose being real over being perfect."


    • Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

    Casper Ainsworth

    >> Op de rotsen aan The Great Lake met Lee Nomad <<


    Hij moest echt beter op zijn woorden letten. Zijn reputatie was toch al niet te best en ze vonden hem waarschijnlijk toch al gestoord, maar als ze dachten dat hij geloofde dat hij met dieren kon praten dan was dat weer een heel nieuw level craziness.
          Al ben ik misschien ook wel echt zo gek.
          Er waren genoeg momenten waarop hij vergat dat Sage niet echt kon praten en dat de eenzaamheid ervoor gezorgd had dat hij het stemmetje in zijn hoofd aan haar had toegekend. Genoeg mensen praatten tegen zichzelf. Hij noemde dat stemmetje, zijn geweten of wat het dan ook was, gewoon Sage.
          Naast hem zuchtte Lee. Nu het een tijdje stil was geweest, leken zijn sombere gedachten weer terug te komen. ‘Ik moet maar weer teruggaan naar de anderen. Ik wilde een klein feestje voor Rosalie organiseren, maar had het eigenlijk al te druk en nu zou Theo het doen, maar het is wel heel onaardig als ik helemaal mijn gezicht niet laat zien. Ik bedoel – niet dat Rosalie überhaupt mijn gezicht kan zien, maar je weet wat ik bedoel.’
          Casper reageerde niet. Het kon hem niet schelen of de jongen hier bleef of niet.
          Wat toch ook best vooruitgang is, hè?
          Ja. Misschien.
          Hij dacht terug aan het idiote aanbod van de jongen om vrienden te worden. Hoe zag hij dat in vredesnaam voor zich? Zijn gedachten dwaalden af naar Evan, wat hij gauw wegspoelde met een slok whisky. Het vervelende was dat de drank er voor zorgde dat hij dat steeds meer deed, al zorgde het er ook weer voor dat het minder vervelend werd.
          Lee ging op zijn knieën zitten, pakte zijn gitaar en deed die in de tas. Daarna glimlachte hij. ‘Bedankt voor je gezelschap. Dat was heel lief van je.’
          Voor Casper wist wat hem overkwam, trok de jongen hem in een knuffel.
          Casper was zo overdonderd dat hij zich niet kon bewegen.
          Grinnikend pakte Lee Sage van de grond, drukte een kus op haar kopje en stond toen op.
          ‘Als we onze roosters hebben gekregen, moeten we maar even kijken wanneer we kunnen gitaar spelen. Toch?’
          De jongen keek hem met zulke hoopvolle ogen aan dat hij nors knikte.
          ‘Super! Nou, dan ga ik nu. Doei!’ De jongen zwaaide en ging er toen vandoor.
          Een heel klein glimlachje trok aan Caspers lippen toen hij zag dat de jongen weer een stuk vrolijker leek dan voor Casper naast hem ging zitten.
          Misschien ben ik toch niet helemaal een monster.
          Casper stond ook op. Direct golfde het steen.
          ‘Tering,’ bromde hij. Hij verstevigde zijn greep om de fles. Het zou toch flink jammer zijn als die stukviel.
          Hij deed er ongetwijfeld tien keer langer over dan wanneer hij nuchter was geweest om het grasveld naast de stenen te bereiken.
          Een tijdje slenterde hij langs de waterlijn, totdat hij weer iemand tegenkwam. Het werd hier bijna gezellig. Hij aarzelde of hij zou doorlopen, maar terugkeren naar kasteel stond nou niet echt hoog op zijn prioriteitenlijst en ergens had dat gesprek met Lee hem wel vermaakt.
          En nu struikelde hij zo onderhand over Nomad heen – die er nou ook niet uitzag alsof hij heel blij was met zijn ruzie met Lee.
          Casper plofte naast de jongen neer. Hij kon zich niet herinneren hem ooit te hebben gesproken.
          ‘Zo… Dus jij hebt het niet zo op batsende kerels, huh?’
          Toch wel nieuwsgierig keek hij de jongen aan. Hij had nooit begrepen waarom iemand zich daar druk over kon maken, al was het altijd een mooie manier om Mosh op de stang te jagen.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2021 - 16:15 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Arianna Reign Tudor
    Seventeen years old | Gryffindor| With the Gryffindors | Room of Requirement




    Arianna was de rest hun voorbeeld gaan volgen en had haar kleding uit gedaan, waarna ze in haar lingerie het zwembad in sprong. De fles tequila had ze bij de rand van het zwembad gezet en nadat ze er dop er vanaf haalde, nam ze een teug.
    Bezorgd keek ze Jordyn na die de ruimte verliet na een stomme grap van Justin, die achter haar aan ging.
    ''Damn,'' mompelde ze, meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders, en ze nam nog een teug van de tequila. Ze keek op zij naar Rafaël die naast haar kwam in het water en vroeg over haar vakantie.
    ''Magieloos, maar wel leuk verder,'' begon ze. Arianna wist dat hij wat afleiding zocht. ''veel geprobeerd enige zon te pakken in het park, nieuwe vrienden gemaakt en naar veel feestjes geweest.'' Ja dat hadden haar ouders niet zo tof gevonden. Gelukkig voor Arianna was haar broer ook bij die vele feestjes, wat er voor had gezorgd dat ze wel heen mocht.
    ''En jij? Nog wat interessants gebeurd?''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Rafaël Wilson
    In de Room of Requirement


    "Klinkt gezellig," zei hij met een glimlach, terwijl hij een lichte jaloezie misschien ook ergens voelde. "Ik kon helaas niet zoveel, behalve rondzwerven thuis. Vanwege Jeweetwel ben ik een zogenaamd doelwit, aangezien ik een zoon van schouwers ben. Pa en Ma waren veel weg." Er klonk een lichte irritatie uit zijn stem. Het was een van zijn meest saaie vakanties geweest als hij eerlijk was. "Maar ik heb een nieuwe bezem gekregen!" probeerde hij er toch wat van te maken."Het is een Air Wave Gold en een stuk sneller dan mijn vorige bezem en beter wendbaar! Ik kan niet wachten om hem morgen uit te proberen op het Quidditch veld."
          Hoewel Rafaël super trots was op zijn nieuwe bezem, had het ook een beetje een wrange kant. Het was een soort goedmakertje geweest, aangezien hij en zijn broertje opgesloten zaten die vakantie en hun ouders er weinig waren. Hoewel hij eigenlijk liever zijn ouders vaker had gezien, zeker nu hun baan extra spannend was, was hij maar dankbaar voor het cadeau wat ze hem gegeven hadden.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2021 - 17:30 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Nomad Morphew

    Nomad had niemand verwacht en schrok ook toen hij een stem hoorde - en heel even schoot Lee's gezicht door zijn hoofd - maar toen zag hij dat het Casper was.
    'Good news travels fast,' bromde hij. Het was te verwachten dat Lee het aan mensen zou vertellen - hij was een open boek. Dat het Casper was aan wie hij het verteld had, verbaasde hem dan weer wel.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2021 - 17:59 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Justin Trelawny

    Justin werd verrast door haar lippen op de zijne, maar was niet verbaasd. Ze hadden niet vaak onenigheid, maar dat resulteerde vaak wel in hetzelfde. En hoewel hij het er niet mee eens was - hij maakte zich oprécht zorgen om haar heftige reactie - kon hij niet anders dan erin meegaan. Hij had de hele vakantie weinig actie gehad en wel tegen het lekkere wijf van zijn pa aan moeten kijken, en toegegeven - Jordyn was goed in wat ze deed. Zijn opwinding nam in razendsnel tempo toe toen ze haar lichaam tegen hem aan drukte - en dat moest zij ook voelen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Casper Ainsworth

    >> Op de rotsen aan The Great Lake met Nomad <<


    Casper keek even bedachtzaam naar zijn fles, maar bood hem toen aan de jongen aan. ‘Ja? Wat is er zo goed aan?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nomad Morphew

    Dat ik nu in ieder geval Lee niet meer op een andere manier hoef te laten vallen.
    Hij zei het echter niet en haalde zijn schouders op. Het was een sarcastische opmerking geweest, maar Casper leek niet meer nuchter te zijn en die zou dat vast niet opmerken. Hij was echter wel dankbaar voor de fles drank - en nam een paar flinke slokken, die behoorlijk in zijn keel brandden. 'Lee was vast niet in een vrolijke bui,' zei hij daarna, terwijl hij heel hard zijn best deed om te onderdrukken dat hij wilde weten hoe Lee zich eronder hield.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2021 - 18:16 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Casper Ainsworth

    >> Op de rotsen aan The Great Lake met Nomad <<


    'Nope, hij vond zelfs dat zijn afzichtelijke gitaar vliegles nodig had.'


    Every villain is a hero in his own mind.