[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year • Prequel || 1 - Speeltopics

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 23 dec 2021 - 22:01 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper bleef eigenlijk liever staan, maar het voelde zo asociaal om dat tegen haar te zeggen – en zij was nog steeds de grootste reden dat hij hier nu was. Hij zakte naast haar neer, iets te dichtbij waardoor haar been dat van hem raakte. Vlug trok hij zijn knie een stukje opzij. Zijn hart klopte opeens in zijn keel toen ze dichter naar hem toe leunde en iets fluisterde.
      Hij ergerde zich enorm aan zichzelf en focuste zich op haar woorden.
      ‘Heb ze niet echt gesproken. Een of andere Rus zei dat ik z’n type wel was.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ook niet mijn smaak,’ voegde hij er maar met een flauwe grijns aan toe.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze grinnikte om zijn woorden. "Wat is dan wel jouw smaak?" Vroeg ze met een plagende grijns. Ze was stiekem wel nieuwsgierig waar Casper voor viel.

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper haalde wat ongemakkelijk een hand door zijn haar. Tja… Wat was zijn smaak? Hij had in zijn hele leven maar één echte vriend gehad en dat was Evan. ‘Kweenie,’ mompelde hij. ‘Een patroon is lastig ontdekken als je vriendenteller op één staat.’ En zelfs die vriend was ervandoor gegaan. Het klonk plotseling heel sneu – wat helemaal zijn bedoeling niet was, want hij vond het allemaal wel prima zoals het nu was. Hij grijnsde een beetje toegefelijk om te laten merken dat het allemaal zo erg niet was en het gewoon een opmerking was geweest waar ze niet te veel achter moest zoeken.

[ bericht aangepast op 29 dec 2021 - 19:01 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Is dat niet soms... Eenzaam?" Vroeg ze voorzichtig. Ze had Casper inderdaad nog nooit gezien met iemand anders samen en dat vond ze eigenlijk wel jammer voor hem. Ze vond hem stiekem wel gezellig. "Anders wil ik je vriend wel zijn hoor," zei ze met een knipoog. "Dan heb je al twee vrienden waar je aan kan bepalen wat je smaak is."

---

It's never gonna happen, Guys.

Nomad Morphew

'Ik kan het proberen,' zei hij. Hij was prima in dit soort bezweringen. Over het algemeen waren vakken waar hij spreuken mocht uitspreken zijn sterkere vakken, al was hij nergens écht slecht in. Hij sprak de spreuk uit en het lukte om de vloeistof qua inhoud te verdubbelen - al was dat nog steeds uitzonderlijk weinig. 'Als jij nou blijft druppen met die blaadjes, dan blijf ik het vermenigvuldigen. Teamwork.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Vroeg hij nou? Isabella haar binnenste maakte een klein sprongetje met het vooruitzicht dat ze met Roy een ijsje zou gaan eten, iets wat ze eerder nog niet had kunnen voorstellen. En het was ook nog eens hem die het vroeg! "N-nee, mijn vader zal zo wel terug zijn. Hij heeft zijn lunchpauze, snap je?" Isabella kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Sta niet zo stom te bazelen! Ze kwam even achter de toonbank vandaan en liep in zijn richting. "Maar ik zou het erg leuk vinden om met je een ijsje te eten. Ook al is het kerstvakantie," zei ze met een grijns. Dat liet haar denken. "Is Fanielje niet gesloten op het moment dan?"
      De jongen voor haar neus keek haar aan met zo'n brede glimlach dat Isabella even haar benen week voelde worden. "Ze zijn speciaal open voor de kerstvakantie. Iets met desserts voor de kerstmaaltijden, maar het mag ook warme chocomelk zijn in de lekker ketel hoor." Isabella knikte haastig, tot ze besefte dat ze een keuze kreeg. "IJs is goed," bevestigde ze met een knikje. Het liefst zou ze nu direct met hem meegaan, maar ze kon de winkel niet onbeheerd achter laten. "Over een kwartier heb ik tijd," zei ze na op haar horloge te hebben gekeken. Ze hoopte maar dat ze hem niet wegjoeg met het feit dat hij even op haar moest wachten. De jongen knikte haar kant op. "Dan wacht ik gewoon even."
      Isa keek ongelovig naar de jongen die zijn spullen terug op de toonbank zette. Ging ze nu echt met Roy een ijsje eten? Met grote ogen keek ze naar hem op, terwijl hij op haar afliep en zijn hand haar haar uitstak. "Roy," stelde hij zichzelf voor, ook al wist Isabella dat allang. Voorzichtig pakte ze zijn hand aan en schonk de jongen een voorzichtige glimlach. "Isabella."

[ bericht aangepast op 30 dec 2021 - 13:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Isabella," liet hij de naam een keer over zijn lippen rollen. "Mooie naam," complimenteerde hij haar. Een lichte blos verscheen op haar wangen, wat Roy als hij echt heel eerlijk was ergens wel schattig vond. Hij keek het meisje even met een halve grijns aan, waarna hij door de winkel begon te struinen. "Help je vaak in de winkel?" vroeg hij haar, in een poging een gesprek op te starten. Hij ging met zijn hand langs de verschillende kruiden, maar herkende eerlijk gezegd er niet een. "Niet vaak, soms in de vakanties. Dat zijn vaak de drukkere periodes, omdat er dan ook veel scholieren weer naar de winkel komen." Het belletje van de winkel rinkelde, wat betekende dat Isabella aan de slag moest. Roy hield wijselijk zijn mond, terwijl hij langs de stellingen liep alsof hij enorm geïnteresseerd was. Uiteindelijk bleef hij voor het rek met Potions staan. Misschien stond er nog wel iets handigs tussen, zoals een drankje dat ervoor zou zorgen dat zijn ouders gewoon kerst met hem kwamen vieren. Ofzo. Roy grinnikte even vreugdeloos. Wat klonk hij zielig zeg....
      Nadat Isabella de vrouw had geholpen, kwam ze vlak naast hem staan. "Wat doe jij dan in je vakantie?" Roy trok zijn gezicht in de plooi. "Meestal Quidditch met mijn vrienden bij ons op het terrein. Of gewoon even chillen." Hij keek even naar Isabella, maar die leek niets te merken van zijn wisselende gemoedstoestand. "Meestal zwerf ik samen met mijn tweelingzus door de straten hierzo. Of doe met vrienden spelletjes. Of lees ik een boek, of maak een potion." Ze zweeg even, maar Roy was allang blij dat ze doorpraatte. Toegeven dat hij zich verveelde, ging hem te ver. Roy zette even een plagerige grijns op. "Dus jij bent zo' nerd die in haar vakanties nog altijd bezig is met haar huiswerk." Het meisje kreeg een rode kleur op haar gezicht en schudden heftig met haar hoofd. "Misschien... Maar nee dat is het niet! Ik vind dat gewoon.. Leuk." Roy moest zachtjes lachen om haar worsteling, maar kon zich absoluut niet voorstellen dat iemand voor de lol iets zou maken. "Voor je kwam, was ik eigenlijk bezig met ingrediënten te verzamelen om straks een potion te maken om mijn foto's in te ontwikkelen." Roy knikte even goedkeurend. Serieus was ze dus in ieder geval wel.
      Hij trok een willekeurig flesje uit het rek en bekeek het etiket. Hij keek even vanuit zijn ooghoeken naar het meisje naast hem. "Dat is een Laxative Potion. Daar ga je van... Nou ja, je weet wel. Naar de wc." Roy grinnikte even om wat ze zei en zette het flesje maar weer gauw terug in het rek. "Laten we die dan maar niet nemen, dan komt er niets terecht van dat ijsje," grapte hij.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nou, het is dat je zo’n leuk uitzicht bent, anders had ik me allang te pletter verveeld. Het waren woorden die hij tegen de meesten wel hardop had uitgesproken, maar bij Nomad kon hij niet goed inschatten hoe die erop zou reageren en hij wilde hem ook niet afschrikken. ‘Ik blijf braaf druppeltjes droppen. Echt een talent om beretrots op te zijn.’ Hij grijnsde. ‘Ik zie een glansrijke carrière tegemoet.’ Plagerig gaf hij Nomad een zetje met zijn schouder. ‘Wat wil jij later doen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Caspers kaak verstrakte. Had ze medelijden met hem, ofzo? Ze waren hier gewoon omdat ze een prijs hadden gewonnen, dat was anders. Ze hoefde heus geen vrienden met hem te worden omdat hij verder niemand anders had. Hij stond net op het punt om een vinnige opmerking te maken toen de deur openging. Een vrouw stapte naar binnen.
      ‘Ik kom jullie halen voor het eerste onderdeel.’
      Casper stond vlug op van de bank, blij dat hij naast Rosalie weg kon — en dat hij eindelijk echt draken kon gaan zien.
      De vrouw nam hen mee naar buiten. Het was best fris en hij dook wat dieper in zijn mantel weg terwijl ze naar een omheind gebied liepen waar een soort jeeps klaar stonden. Hij was verbaasd dat er een soort dreuzelvoertuigen werden gebruikt — zelfs al waren ze ongetwijfeld magisch aangepast.
      Casper keek naar de omheining, waar een soort paarse gloed omheen hing. Hoog in de lucht zag hij eenzelfde waas — waarschijnlijk magie die ervoor zorgde dat de draken niet ontsnapten.
      ‘Twee koppels per wagen,’ zei de vrouw.
      Fantastisch, toch met Rosalie. Met een nukkig gezicht wachtte hij tot ze bij hem was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper was zo vlug opgestaan dat ze zich afvroeg of ze iets verkeerd gezegd had. Misschien was het het moment er gewoon nog niet voor. Rosalie zuchtte even. Het was haast jammer dat Casper zo moeilijk deed. Op haar dooie gemakje volgde ze Casper naar buiten. Toen ze hoorde dat ze samen in de auto moesten, wilde Rosalie een grap maken. Casper zijn gezicht was echter al vertrokken, dus besloot Rosalie hem niet verder te teasen. "Oh, ik hoop dat we er vandaag al een te zien krijgen," zei ze enthousiast. Ze liep naar de auto en trok de deur open. "Na u, meneer," zei ze plechtig.
      Oke, ze kon het toch niet laten hem een klein beetje te plagen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Iets aan Rosalie irriteerde hem opeens. Hij wilde aanvankelijk dan ook botweg weigeren en straks zijn plek innemen naast wie er dan ook met hun moest meerijden — totdat hij zag dat die Rus met een ring door z’n neus hun kant op liep, met een grijns op zijn kop die hem het gevoel gaf dat hij er zin in had om Casper eens lekker dwars te gaan zitten. Hij wierp de jongen een vuile blik toe — die met een fucking knipoog werd beantwoord — en stapte binnensmonds vloekend het voertuig in, dat hij nu al veel te krap vond.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie grinnikte, toen ze zag dat Casper het toch niet helemaal kon hebben. Hij was ook zo makkelijk op de kast te jagen eigenlijk. Ze volgde even zijn blik en zag dat een groepje op hen kwam afgelopen. Rosalie was best onder de indruk van de eerste jongen. Er lag een brede grijns op zijn gezicht, hij had een wat ruig uiterlijk en een ring door zijn neus. Toen de jongen vlak naast haar stond, moest ze zelfs tegen hem op omhoog kijken. Al was hij nog lang niet zo lang als Casper. "Hoi," begroette ze hem met een beverige glimlach. Ze liet haar ogen even over de jongen dwalen en keek toen naar de jongen achter hem. Die oogde een stuk vriendelijker, maar verborg zich zo erg achter de stoere jongen dat ze nauwelijks een glimp van hem opving.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mikhail was wel nieuwsgierig met wie mijn-naam-zeggen-is-niet-cool op pad ging. Hij was dan ook verbaasd toen het een klein blondje bleek te zijn. Als zo’n knap wijfie zijn vriendin was geweest, had ie vast niet gekeken alsof hij al weken niet kon schijten, dus blijkbaar lag hun relatie iets gecompliceerder. Nou zat hij zelf ook met de grootste droplul van de school opgescheept, dus blijkbaar waren ze niet alleen op Durmstrang zo irritant geweest om vervelende koppels te maken. Aan de andere kant — anders had ie met Aleksi aan die opdracht gewerkt en die was lang niet zo’n nerd als die wurm die zich nu achter hem probeerde te verstoppen. Dan was hij hier nooit geweest.
      ‘Hé. Engeland heeft dus niet alleen knappe jongens,’ zei hij met een grijns. Hij stak zijn hand uit. ‘Ik ben Mikhail.’ Daarna stapte hij opzij om Feliks naast zich te trekken, die nog net niet als een bang muisje zat te trillen. Hij liet zijn arm om de jongen heen rusten. ‘En dit is Feliks.’
      Zijn Engels was niet heel best, maar hij kon zich op zich nog best een beetje verstaanbaar maken, zolang hij maar geen boeken hoefde door te spitten of lessen moest aanhoren. Dit was echter allemaal voor de lol, dus het maakte niemand wat uit als hij de helft niet meekreeg.

[ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 16:30 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie voelde een lichte blos naar haar wangen schieten. Hij noemde haar knap! Ze nam zijn hand aan, die erg warm aanvoelde. "Rosalie," stelde ze zichzelf voor. Even schudde ze haar hoofd om zichzelf weer bij elkaar te rapen. Ze zette een halve grijns op haar gezicht. "En dank je. Je mag er zelf ook best wezen." Als ze de hele week tegen zijn hoofd aan mocht kijken, zou ze absoluut niet klagen.
      Ze keek even nieuwsgierig naar de jongen die Mikhail naar voren schoof. Ze betrapte zichzelf erop dat ze zijn Russische accent stiekem wel leuk vond, al zou ze dat niet aan hemzelf toegeven. "Hoi, Feliks," begroette ze de andere jongen. De jongen mompelde iets onverstaanbaars, waar Rosalie in zichzelf om moest grinniken. Zo op het eerste gezicht deed Feliks haar heel erg aan Vinnie denken. Als dat echt zo was, dan zou ze hem wel mogen.
      "Klaar om wat draken te spotten?" vroeg ze de jongens met een grijns.

[ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 16:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Caspers gezicht betrok toen hij Rosalie zag blozen en haar zelfs hoorde zeggen dat ze die knul wel zag zitten – of iets wat erop neerkwam. Hij snoof, hij had niet verwacht dat zij voor zulke gladde praatjes zou vallen. Hij ging links voor in de wagen zitten en staarde naar buiten. Zo zou hij draken gaan zien – waarom voelde hij zich dan helemaal niet zo opgewonden als hij gedacht had? Er zat een vervelend, knagend gevoel in zijn maag en het lukte hem niet om het te negeren.
      ‘Absoluut. Durf je het aan, met mij achterin?’ hoorde hij die Mikhail met zijn irritante accent aan Rosalie vragen. ‘Feliks hier is een heuse drakenfan, als-ie voorin zit kan ie het meest zien.’

[ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 16:19 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.