[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 13 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Sefu Adomako

Hij schudde zijn hoofd. 'Maar ik loop graag even mee, om het gebouw beter te leren kennen.' Dan kon hij daarna mooi even alleen op ontdekkingstocht gaan - en hopelijk snel ook weer met Jeremy bijpraten, maar die volgde het vak wel.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Isabella schrok even van zijn vraag. Ze wilde in paniek ontkennen, zeggen dat hij daar niets mee te maken had, tot ze besefte dat ze dinsdag iets verteld had. Iets, maar geen details. Vinnie wist niet dat het over Thomas ging, hij wist niet wat er precies gebeurde, maar deze vraag was gewoon een logische conclusie. “Gelukkig niet,” gaf ze met een lichte blos toe. “Ik probeer ze zoveel mogelijk te ontlopen. Al heb ik het gevoel dat Mosh hetzelfde doet, dus dat is wel opluchtend.” Ze was zelfs van plek gewisseld met Potions, waar Casper niet zo moeilijk over deed gelukkig. En Mosh ook niet.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh, dat is wel een g-goed teken,’ vond Vinnie. ‘Misschien vond hij toch dat hij te v-ver ging.’
      Mosh had hem eigenlijk ook niet lastiggevallen deze week, al had hij ook zijn excuses niet aangeboden. Hij probeerde er geen aandacht aan te schenken, het veranderde toch niets aan wat er gebeurd was.
      Vinnie sloeg zijn schrift open, al stond zijn hoofd nog niet naar de lesstof.
      ‘Jij uhm, b-bent weleens v-vrienden kwijtgeraakt t-toch?’ vroeg hij voorzichtig. Hij wist dat het een heel persoonlijk onderwerp was, maar dit was niet iets waarmee hij naar Lee dacht te kunnen. Die had zo waanzinnig veel vrienden… Die van Isabella waren ook wat schaarser.
      ‘H-heb je uhm, h-heb je daar s-spijt van? Of - of was het soms b-beter?’ vroeg hij met neergeslagen ogen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee en Sefu waren zo diep in gesprek dat Lee per ongeluk een verkeerde trap pakte en uiteindelijk echt nét op het nippertje bij het Charms-lokaal aankwam. Hij glimlachte vluchtig naar Rhae, die ook aan de late kant was.
      ‘Laten ze je al helemaal alleen in dit doolhof? Zelfs na zeven jaar verdwaal ik nog – en dan te bedenken dat ik een rondleiding aan het doen was.’
      Zijn blik flitste het lokaal rond toen hij binnenkwam. Achterin was nog een plekje vrij, maar dan zat hij voor Nomad en daar had hij geen zin in. Dus schoof hij maar aan het voorste tafeltje en hij zag dat Rhae naast hem ging zitten.
      ‘Ravenclawers worden verondersteld goed te kunnen leren en blijkbaar een goed geheugen te hebben,’ fluisterde het meisje. ‘Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik hier er dan wel thuis hoor.’
      Lee grinnikte terwijl hij zijn boeken pakte. ‘Ben je straks vrij?’
      Ze knikte.
      ‘Zal ik je dan een rondleiding 2.0 geven? Ben je bijvoorbeeld al in het Verboden Bos geweest?’
      Ze glimlachte. ‘Klinkt goed.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was alsof er een monster in haar ontwaakte. Zodra ze Vinnie naar iets persoonlijks hoorde vragen, wilde ze niets liever dan boos op hem worden, dan hem af blaffen. Hij had dat niets mee te maken. NIETS. Ze voelde de kattige woorden al op haar lippen liggen, haar wenkbrauwen zakken.
      Toen ze echter naar hem keek, zag ze hoe kwetsbaar hij keek naar zijn schrift. Een beeld van de avond ervoor schoot door haar hoofd heen waar ze de jongen volledig in tranen zag. Dit was geen vraag om bij haar iets los te krijgen. Even draaide ze haar hoofd van hem weg, proberend het monster onder controle te krijgen. Ze wilde ergens gewoon niet lelijk doen op het moment, hij had het al lastig genoeg. “Ik heb daar wel eens spijt van ja.” Isa kon niet helemaal voorkomen dat ze niet hard overkwam. Ze pakte haar pen en begon in het hoekje van haar perkament te tekenen, dat kalmeerde haar iets. “Maar soms is het ook wel beter. Minder ruzies enzo.” En ze lopen geen gevaar van Thomas, vulde ze in gedachten aan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Vinnie wist niet echt wat hij gehoopt had te horen. Een kant-en-klaar antwoord was er niet, dat wist hij ook wel. ‘Noah en ik hebben n-nooit eerder ruzie gehad,’ mompelde hij. Verder had hij alleen Lee, dus Isabella kwam er toch wel achter dat ze ruzie hadden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vinnie had ruzie met Noah? Dat verbaasde haar eigenlijk niet, al vond ze het wel bijzonder dat dit pas hun eerste keer was. “Ik heb zo vaak ruzie met Noah,” zei ze schouderophalend. Toen ze besefte hoe harteloos dat overkwam, bedaarde ze iets. “Maar ik snap dat je het vervelend vind. Wil je vertellen waar de ruzie over ging? Of kan ik ergens mee helpen?”

---

It's never gonna happen, Guys.

Vinnie kauwde op zijn lip.
      ‘Hij heeft me gekwetst.’ Met zijn vingertop streek hij langs de rand van het boek dat hij voor zich op de tafel had gelegd. ‘E-en hij heeft s-sorry gezegd. M-maar ik weet nu niet hoe verder. Het is d-daarmee niet weg.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bij Blythe zou ze even een hand op een arm hebben gelegd, maar Vinnie durfde ze niet aan te raken. “Nou, het is een start toch?” zei ze zachtjes. Isabella glimlachte zachtjes. “Ik weet dat het gevoel niet met een sorry weggaat, maar het is beter dan niets toch? Neem gewoon even je tijd. Het hoeft niet perse meteen goed te voelen.” Ze zocht even naar de woorden. Zij had ook heus wel eens spijt gevoeld, ze had ruzie genoeg gemaakt. Blythe was altijd zo lief geweest haar te vergeten. “Als Noah je vriend wil zijn, dan bewijst hij zich wel dat het hem spijt” zei ze zachtjes.

[ bericht aangepast op 16 dec 2021 - 20:04 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Oeps

[ bericht aangepast op 16 dec 2021 - 19:47 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vinnie had het gevoel alsof Noah vond dat hij had gedaan wat hij moest doen, maar hij hield dat maar voor zich. Misschien was dat ook wel gewoon zo. Hij vond het allemaal maar moeilijk en misschien was het gewoon tijd geven inderdaad het verstandigste.
      ‘Ja, waarschijnlijk wel,’ mompelde Vinnie.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella had nu niet echt het idee dat ze hem opgevrolijkt had. Ze wilde het wel, opvrolijken. Maar ze wist niet zo goed wat ze verder moest zeggen. Het was nu niet dat zij haar ruzies had opgelost, ze had erdoor zelfs mensen verloren. Al was dat soms de opzet geweest. Isabella voelde een vlaag van spijt door haar lichaam gaan, waarbij ze direct de gedachten aan haar oude vriendin weg drukte.
      ”Laten we iets doen om je gedachten af te leiden.” Dat was althans wat Isabella zelf altijd probeerde als ze zich kut voelde. “Wil je dat ik je help met Charms? Het is niet mijn sterkste vak, maar wie weet kan ik iets. Of we kunnen een rondje gaan lopen ofzo? Potje knal poker?” Isa had geen idee wat Vinnie leuk vond en het voelde een beetje als een wanhopige poging iets leuks te bedenken.

[ bericht aangepast op 16 dec 2021 - 21:51 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vinnie vond het lief dat ze hem zo probeerde te helpen. Dat was hij niet van haar gewend. Eigenlijk begreep hij nu pas waarom Noah haar altijd als zo’n waardevolle vriendin beschouwde. De suggesties deden hem dan ook blozen en automatisch dook hij iets dieper zijn mantel in. Zijn hoofd stond eigenlijk helemaal niet naar huiswerk. Maar knalpoker maakte altijd zo’n lawaai en hij werd er nerveus van. ‘Uhm, uh, m-misschien kunnen we de Runok Ko uit de o-ochtendprofeet maken? Of - of h-hou je niet van puzzels?’ Hij haalde de krant, die hem iedere ochtend bezorgd werd, uit zijn tas vandaan en legde die aarzelend op tafel, terwijl hij haar afwachtend aankeek. Puzzelen vond hij wel leuk en Isabella was slim. Misschien vond zij dat ook wel leuk.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella knikte op zijn idee. “Puzzelen klinkt goed,” zei ze met een glimlach. Ze schoof haar stoel voorzichtig iets dichter bij en toverde haar ganzenveer tevoorschijn. Ze keek even bedachtzaam naar de puzzel voor haar neus. Het was de bedoeling dat je met bepaalde afbeeldingen en omschrijvingen uiteindelijk terecht zou komen op verschillende woorden. “Ik denk dat dit Elixer moet zijn,” zei Isabella, terwijl ze een lege ruimte aanwees en aan Vinnie uitlegde hoe ze aan dat woord kwam. Ze schonk hem even een korte glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mavis Keegan

Mavis keek toch een beetje bedrukt naar haar kaarten. Ze had echt verwacht dat ze haar laatste inzet hiermee wel terug zou winnen, maar helaas waren de kaarten van Raf nog een stuk beter. 'Nou zeg. Ik had gehoopt op een moment van ontspanning, maar nu word ik nog aan het werk gezet ook...' Ze stond op. 'Nou, zeg het maar, Rafje. Wat wil je gemasseerd hebben? Je schouders? Je gezicht? Schijn je van af te vallen. Of je billetjes?' Ze zou zich absoluut niet aan zijn achterwerk wagen, maar ze wist wel dat Raf zich daar alleen maar ongemakkelijk door zou voelen en dat maakte het des te leuker om te zeggen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain