• EXPERIUM - THE PREQUEL

    Voordat de Zuivering begon, speelden er heel andere verhalen...



    LIONS
    ⚜️
    Fire Vuur
    Fox In dieren veranderen.
    Astreal Astral projection.
    Tony Onzichtbaar in het donker.
    Emil Dupliceren
    Onna Ondoordringbare huid
    Vera Vliegen
    Serena Stembeheersing
    Heidi Groene vingers.
    8226 Praten met dieren
    Elephants
    ⚜️
    Vision Met zintuigen spelen
    Dalit Immuniteit voor gaven
    Rai Electriciteit
    [Onbekend] [Onbekend]
    [Onbekend] [Onbekend]
    Kijo Veranderen in een Oni.
    Stella Licht ombuigen.
    Vera Leugendetector.
    Helene Genezing.
    Cherry Voedsel toveren
    Rhino's
    ⚜️
    Romeo Emoties manipuleren
    Damon Dementor
    Peter Spiderman
    Azrael Krachten afnemen en aanvullen
    Darian Objecten materaliseren
    Maaya Hallucinates.
    Melissa Fauna manipulatie.
    Alice Spiegelloper
    Medusa Verstenen onder haar blik
    Naamloos Gedachtenlezer.
    Buffalo's
    ⚜️
    Ednoces Tijd bevriezen voor 10 sec
    Nish Aanwezigheid verbergen
    Goliath Ant-Man
    Klaus Necromancer
    8167 [Onbekend]
    Evelin Reizen tussen werelden/dimensies
    8034 Gevarensonar
    Nemesis Vloeistoffen sturen
    Maevis [Onbekend]
    Sarah Binding



    Oud-studenten
    Conway Lion [Onbekend]
    Raz Lion [Onbekend]
    Ylva Lion [Onbekend]
    Tuuli Lion Wind
    Kris Buffalo Edelstenen manipulatie
    Safira Buffalo Drakengedaante
    Zebediah Rhino Manipulatie
    Thor Rhino Sterk
    Moacir Rhino [Onbekend]
    Adrasteia Rhino Via bloed gave overnemen
    Ryan Panther [Onbekend]

                     
    Eerdere topics
    Speeltopic 1: Klik ^^
    Speeltopic 2: Klik ^^
    Speeltopic 3: Klik ^^
    Speeltopic 4: Klik ^^
    Speeltopic 5: Klik ^^
    Speeltopic 6: Klik ^^
    Speeltopic 7: Klik ^^
    Speeltopic 8: Klik ^^
    Speeltopic 9: Klik ^^
    Speeltopic 10: Klik ^^
    Speeltopic 11:Klik ^^
    Speeltopic 12:Klik ^^
    Speeltopic 13: Klik ^^
    Speeltopic 14: Klik ^^
    Speeltopic 15: Klik ^^
    Speeltopic 16: Klik ^^
    Speeltopic 17: Klik ^^
    Speeltopic 18: Klik ^^
    Speeltopic 19: Klik ^^
    Speeltopic 20: Klik ^^
    Speeltopic 21: Klik ^^
    Speeltopic 22: Klik ^^
    Speeltopic 23: Klik ^^

    ~
    Rollentopic

    ~
    Tijdlijn
    ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah)
    ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire)
    ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo
    ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx)
    ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya)
    ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox)
    ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna)
    ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr)
    ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla)
    ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin)
    ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya)
    ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)


    [ bericht aangepast op 12 okt 2022 - 11:35 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Jester Madcap



    Onyx' woorden deden hem meer dan hij eigenlijk wilde toegeven. Half-en-half had hij eigenlijk gedacht dat zijn vriend het onzin had gevonden dat dit hem zo dwars zat en hij wilde hem niet zo teleurstellen. Nu vloeide het laatste beetje spanning uit zijn schouders die hij er al de hele tijd uit had willen krijgen. Hij keek weer op in die prachtige ijsblauwe ogen en voor hij het wist krulde er een kleine glimlach om zijn lippen—en wat de fuck?
          Jester schudde zijn hoofd en herstelde zich vlug met een grijns. 'Ach hou op en zoen me gewoon.'


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx


    Onyx grijnsde. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Met een arm om Jes’ middel trok hij de jongen tegen zich aan en zoende hem hartstochtelijk, terwijl de douchestralen op hem neerkletterden. Nog voor hij een beetje buiten adem zijn lippen weer van die van Jester losmaakte, had hij hem het hele gedoe al vergeven. Hij streek door Jesters natte haar en liet de top van zijn duim langs zijn oorschelp glijden. Hij wierp een blik in zijn bruine ogen, waar in elk geval geen spoortje machteloosheid meer te bekennen was. Hij vroeg zich af of hij daarover moest doorvragen, maar deed het uiteindelijk maar niet. Jester had het een zwakte van zichzelf gevonden en als er iets was waar Onyx doorgaans niet over wilde praten, was het wel zijn eigen zwaktes.
          ‘Wat nu?’ vroeg hij op een donkere, ietwat hongerige toon. ‘Hoe ga je ervoor zorgen dat dat jong nooit meer bij me in de buurt durft te komen?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



    De hongerige blik sprak boekdelen en Jester grijnsde. Hij wist hoe Onyx erop kickte om zulke dingen te verzinnen, hoe gruwelijker hoe beter. En zelf had hij trouwens er ook lol in om steeds iets nieuws te verzinnen, iets ergers, iets wat net weer iets verder ging dan ze tot dusver gedaan hadden. Er was er al eentje dood, maar dat was het ergste niet wat je kon overkomen als hij echt goed zijn best deed.
          Hij trok met zijn vingertoppen trage cirkels over Onyx' rug. 'Ik ga...' begon hij langzaam, terwijl de ideeën langzaam vorm aannamen in zijn hoofd, 'ik ga zijn lippen dichtnaaien met een draad die niet kapot kan. Ik ga met zijn gave kloten zodat hij nergens naartoe kan als ik hem kom opzoeken en dan rijg ik hem steekje voor steekje aan elkaar. Als hij ooit nog iets wil kunnen zeggen mag hij zijn scheur helemaal zelf opentrekken. Misschien naai ik 'm daarna wel opnieuw dicht, dat wordt leuk. En ik ga hem wat beloven. Dat als hij nog een keer naar je durft te kijken, dat ik dan zijn ogen met een lepeltje uit zijn hoofd pel en hem ze zelf laat oppeuzelen.' Zijn gezicht klaarde op en Jester grinnikte tevreden. 'Ja, dat ga ik doen. Heb er nou al zin in.'

    [ bericht aangepast op 21 jan 2022 - 13:11 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx


    Onyx ademde diep in terwijl de woorden zich tot beelden vormden en door zijn hoofd spookten. Hij had Jester nog nooit zo sexy gevonden als nu. Zo duister, zo… Hij had er geen woorden voor en kuste zijn vriend opgewonden in de nek.
          ‘Klinkt adembenemend,’ fluisterde hij in zijn oor, waarna hij met zijn tanden langs Jesters nek schraapte. ‘Z’n lippen zo verminkt dat niemand ze ooit nog wil aanraken, voor eeuwig de herinnering aan die van mij erop gebrand – dat wat hij dacht te kunnen krijgen maar nooit zal krijgen…’
          Hij liet zijn handen en lippen even hun gang gaan, totdat er toch een beetje twijfel de kop opstak. Hij zocht Jesters blik.
          ‘Maar dan moeten we wel voorkomen dat het bestuur er ooit achter komt dat wij daarachter zitten.’
          Want hij wilde Jes niet kwijt. Nooit.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



    Jester hield zijn hoofd even schuin. 'Ik kan hem laten stikken zodra hij erover denkt om het verder te vertellen? Aan vrienden, onderzoekers, het bestuur. Soort van trauma-respons.'

    [ bericht aangepast op 21 jan 2022 - 13:25 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx


    Onyx’ lippen krulden om. ‘Klinkt goed. En dat dreigement met z’n ogen waarmaken helpt vast ook. Als hij blind is, zal hij zich voor het bestuur willen verbergen, anders wordt hij geheid van school getrapt. Ze hebben immers niks meer aan hem.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



    Hij grijnsde en leunde wat naar voren. 'Als jij nou meegaat en achter me komt staan. Dan zie ik z'n blik wel even wegglijden. En meer dan dat heb ik niet nodig, zal alvast een lepel in m'n achterzak steken voor we weggaan. Vanavond?'


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx


    'Vanavond,' stemde Onyx toe. Hij liet zijn handen naar Jesters achterwerk glijden en trok hem dicht tegen zich aan. 'Eerst wil ik nog meer van dit.' Met zijn tanden gaf hij een rukje aan Jesters onderlip, voor hij hem weer begon te zoenen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



    Hitte rolde door zijn borst. 'Ask and it is given,' antwoordde hij, en verloor zich in de aanrakingen van zijn vriend.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Adam
    ———

    Adam had zijn dienblad gehaald en was de eetzaal in gelopen. Hij wist niet zo goed waar hij moest gaan zitten, want hij had al gemerkt dat lang niet iedereen bij zijn afdeling zat. Van Nish had hij al een paar uur geleden afscheid genomen, toen die wilde gaan kijken of Onyx in het zwembad was. Hij zag hem nu ook niet zitten, hoewel Jester en Onyx er al wel waren.
          Het was alsof er een steen op zijn maag landde toen hij naar zijn vriend keek. Door Merrins bekentenis dat hij gevoelens voor hem had, had dat hem vooral beziggehouden en dat was ook veel positiever dan het feit dat zijn beste vriend hem had willen vermoorden. Want hoe rot hij het ook vond dat Merrin met een ander was; ze waren in elk geval nog vrienden.
          Onyx en hij waren dat niet en het feit dat Onyx hem had willen vermóórden en dat Adam hem had moeten bedreigen, wees wel uit dat hij Onyx echt kwijt was. Het was fijn als Nish wat in hem kon losmaken, maar hij had het gevoel dat de relatie tussen Onyx en hem al zo verstoord was dat die niet meer gerepareerd kon worden.
          Nu naar de twee jongens kijken deed dan ook zeer. Want zij waren écht helemaal veranderd. De oude Jester en Onyx waren er gewoon niet meer en daardoor voelde het eigenlijk alsof de jongens gestorven waren. Een besef dat opeens enorm hard aankwam. Een vlaag van gemis trok door hem heen. Ergens wist hij wel dat hij zichzelf tijd moest geven om te rouwen, maar sinds zijn aankomst hier was alles zo’n emotionele rollercoaster dat dat nog helemaal niet kon. De enige die hij over Onyx had verteld, was Nish en die had er nogal luchtig op gereageerd. Ergens was dat fijn, want het voorkwam dat hij erover ging zitten malen, maar op deze manier schoof hij het alleen maar voor zich uit en kwam het terug zodra hij wel alleen was.
          Zoals nu.
          Uiteindelijk ging hij bij Fayr en Nenya zitten. Die wisten natuurlijk nog niet van zijn tijdsprong en hij hield zich maar een beetje buiten het gesprek, terwijl hij stilletjes zijn eten naar binnen lepelde.
          Merrin en Yrla lieten zich niet zien tijdens het avondeten, waaruit Adam wel opmaakte dat ze het gezellig hadden samen en Merrins gevoelens voor hem niet voor een nieuwe ruzie hadden gezorgd. Hoewel hij echt blij voor zijn vriend wilde zijn, lukte het niet.
          Hij zei wel steeds dat hij wilde dat Merrin gelukkig was, maar zelf wilde hij toch ook wel heel graag gelukkig zijn.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Fox


    Fox trok zijn kleren uit de kast en smeet ze op het bed. De woede zinderde door zijn lijf. Hij voelde zich zo’n idioot! Hij had zich zo makkelijk laten bespelen! Bijna een jaar was hij samen geweest met een manipulatieve lul en hij had zich nu wéér zo gemakkelijk van alles op de mouw laten spelden. Hij sloeg de kastdeur dicht, rukte de sokkenla open en haalde die ook leeg. Hij knoopte het laken dicht waarmee hij de spullen hier twee maanden geleden ook naartoe had verhuisd, daarna opende hij zijn schooltas en propte die vol met zijn boeken en wat er verder nog maar in paste.
          Hij deed de rugzak om. Het was waarschijnlijk wel twee of drie keer heen en weer lopen, maar hoe eerder hij hier weg was, hoe beter. Net toen hij zich omdraaide, viel zijn blik op Adams viool. Hij zakte op de rand van Adams bed neer en streek even langs het koele hout. Een steek van gemis trok door hem heen.
          Hij miste zijn vriendje, die iedere avond een stuk voor hem speelde. Hij vond het heerlijk om naar Adams gezicht te kijken terwijl hij speelde en echt álles kon loslaten. Hij kon er heerlijk bij wegdromen.
          Deze nieuwe Adam had dat geen enkele keer gedaan.
          Die keek überhaupt amper naar hem om. Hij was alleen maar bezig met Merrin en Nish.
          Hij klemde zijn kiezen op elkaar toen hij aan Nish dacht. Het had hem niet lekker gezeten dat Adam met de jongen op pad ging en nadat Yrla de school was binnengegaan om met Merrin te praten, was hij naar het bos gevlogen omdat hij de twee toch in het oog wilde houden. Hij vertrouwde Nish voor geen meter na wat hij over hem te weten was gekomen en Adam was al zo enorm kwetsbaar…
          Een tijd lang had Fox vanuit een boom toegekeken. Hij had gezien dat Adam een soort paniekaanval kreeg — zonder de reden te hebben kunnen achterhalen. Daarna had hij de twee jongens samen in het water zien stoeien waar Adam Nish zelfs gekust had.
          Vol ongeloof schudde hij zijn hoofd. Hij vond het onbegrijpelijk.
          Adam schopte de relatie van zijn beste vriend en Yrla overhoop en vervolgens flirtte hij zo overduidelijk met een ander? Het maakte hem woest. Vooral omdat hij had geloofd dat Merrin en Adam inderdaad bij elkaar hoorden. Nou dus niet deze Adam! Hij schaamde zich dood tegenover Yrla, die er zo doorheen zat door wat Adam aanrichtte. Eerder vandaag had hij Adam zelfs nog willen verdedigen, maar hij was blij dat hij dat niet gedaan had.
          Klootzak.
          Adam had hun relatie opgebroken omdat hij zo immens veel van Merrin hield en in de tussentijd zat hij gewoon met Nish te flikflooien. En niet alleen met drank op!
          Hij keek met een ruk over zijn schouder toen de deur openging. Oh, daar kwam die eikel nog aan ook!
          ‘Fox?’ klonk het verbaasd. ‘Wat — wat ben je aan het doen?’
          ‘Je bent toch niet blind?’ sneerde hij.
          ‘Je gaat weg. Maar — waarom?’
          Oh, nu ging hij ook nog de vermoorde onschuld spelen? ‘Ga maar lekker met Nish op een kamer liggen.’ Hij pakte de bundel met kleren en hees die over zijn schouder.
          Adam bleef voor de deuropening staan en maakte niet echt aanstalten om opzij te stappen. ‘Ben je boos op me?’
          ‘Ja. Ik vind het kut dat je eerst zit te verkondigen dat je zo’n beetje dood wil zonder Merrin, en dat wanneer hij aan zijn gevoelens voor je gaat twijfelen, je opeens met die lul van een Nish gaat flikflooien.’
          ‘Ik zit niet met Nish te flikflooien.’
          ‘Ik zag het zelf! Ik vertrouw die vent voor geen meter sinds ik weet wat hij Yrla heeft aangedaan — en ik vond het eigenlijk altijd al een rotjong — dus ik bleef in de buurt. Maar jullie hadden het wel erg gezellig samen in het water.’
          ‘Het betekende helemaal niets.’
          ‘Je kúste hem.’
          ‘Dat was een geintje!
          ‘Ongetwijfeld. Het is allemaal een lolletje voor jou geloof ik hè? De relatie van Merrin en Yrla; ónze relatie… Je zegt dat je zo graag met Merrin wil zijn en vervolgens hang je alleen maar met Nish rond. Ben ik niet goed genoeg voor je ofzo?’ Zijn stem sloeg over. ‘Ik heb je amper gezien de afgelopen dagen. Het kan je geen bal schelen hoe ik me voel, je bent alleen maar met jezelf bezig! Wat dacht je? Ik zeg gewoon dat Kris nog leeft, dan redt Fox zich wel?’ De tranen sprongen in zijn ogen.
          ‘Maar Kris leeft écht nog…’
          ‘Dat weet je niet!’ schreeuwde Fox. ‘Alles is hier anders, weet je nog? Je bent niet met Merrin, je bent met míj. We weten helemaal niet of Kris hier ook nog leeft en of ik hem ooit nog terugzie — kijk naar Onyx! Je beste vriend in de andere tijdlijn terwijl hij je hier gebruikt heeft om iemand te vermoorden! Alles is anders, Adam!’ Hij schreeuwde de laatste woorden. Sinds de wisseling had hij zich helemaal vastgebeten in de gedachte dat Kris nog leefde maar hij wíst helemaal niet of dat zo was en het maakte hem gek. Hij had niemand om erover te praten: zijn vriendje was weg, Yrla had genoeg aan zijn hoofd en Fire was dood. Hij voelde zich ongelofelijk eenzaam terwijl Adam de hele tijd met Nish aan het chillen was en alleen bij hem kwam klagen.
          ‘Onyx — heeft Onyx me gebruikt om iemand te doden?’
          ‘Jester,’ gromde Fox, die zijn tas over zijn schouder hing. ‘Ze hebben je Fire laten doden. Ik wilde het niet zeggen omdat ik het sneu voor je vond, maar misschien dringt het dan eens tot je door dat de wereld hier anders is. Jester en Onyx zijn klootzakken, Kris zou nog steeds dood kunnen zijn en Merrin en Yrla houden van elkaar.’ Hij haalde diep adem en schudde zijn hoofd. ‘Ik kan het niet meer, Adam. Je was alles voor me. Verdomme, ik heb iets onvergeeflijks gedaan om jou tegen Onyx te beschermen en nu wil je alleen maar vrienden met die lul zijn en kijk je niet eens om naar wie écht je vrienden waren! Ik kan het niet meer, oké?’
          Fox voelde de tranen langs zijn wangen stromen en duwde Adam aan de kant, die hem verslagen aanstaarde. Hij kon het niet meer, de jongen helpen. Hij ging maar lekker bij Nish uithuilen, maar Fox wilde niet de hele tijd aan de kant geschoven worden en worden geconfronteerd met het feit dat Adam hem vervangen had door een aanrander, door iemand die hem gehaat had vanaf het moment dat hij zijn naam kende.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Adam
    ———

    Adam was nogal verbluft door Fox’ plotse vertrek, al kon hij ook wel begrijpen dat het moeilijk voor hem was. Want hoewel Adam vandaag weer hoop had dat hij Merrin terugkreeg, had hij Fox die hoop meteen ontnomen en hij wist ook dat het niet tussen hen zou gebeuren.
          Fox’ laatste woorden voelden echter als klappen in zijn gezicht.
          Hadden Jester en Onyx hem Fire laten doden?
          In een reflex greep hij Fox bij zijn arm toen die langs hem heen liep. ‘Je kunt niet zomaar dit tegen me zeggen en daarna weglopen? Wat is er met Fire gebeurd?’
          Er stonden tranen in Fox’ ogen.
          ‘Onyx deed alsof hij je vriend wilde zijn. Dat deed hij alleen om je te leren teleporteren, zodat Jester je daarna kon overtuigen dat je Fire moest doden. Dus dat heb je gedaan, met Onyx’ mes. Het was afschuwelijk, maar we kwamen er samen doorheen, en met steun van Merrin. Een paar dagen later zette Onyx een mes op je keel en dreigde hij jou en mij iets aan te doen als iemand er ooit achter kwam wat Jester en hij hadden gedaan.’
          Adam voelde dat hij licht werd in zijn hoofd. Hij leunde tegen de deurpost aan. Had hij Fire vermoord?
          Nee, dat was jij niet.
          Dat was de andere Adam. Degene die met Fox samen was.

          Toch werd hij misselijk van de gedachte dat Fire misschien wel in zijn ogen had gekeken, vlak voor hij stierf. En Onyx en Jester hadden hem dat laten doen? Nadat ze zijn vertrouwen hadden gewonnen? Ongelovig schudde hij zijn hoofd. Ondanks wat Onyx vanochtend had willen doen, besefte hij nog steeds nauwelijks dat die jongen hier zo verrot was vanbinnen.
          ‘Sorry Adam.’ Fox’ stem klonk gesmoord. ‘Ik begrijp dat het slikken is. Maar ik… ik weet het gewoon ook even niet meer en ik moet nu aan mezelf denken.’
          Adam stapte opzij. ‘Het geeft niet.’ Hij kneep zijn lippen op elkaar. ‘Ik ga niet in een hoekje zitten janken, als je dat soms denkt.’
          Hij had genoeg gejankt. Er kolkten echter wel hevige emoties door hem heen en hij keerde zich van Fox af om door de kamer te ijsberen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Onyx


    Onyx had het geschreeuw iets verderop wel gehoord. Hij deed de deur open en bleef in de opening staan, benieuwd of hij nog iets meer kon meekrijgen. Het waren 8175 en Fox. De Lion denderde met zijn spullen de trap af. Tevreden trok hij een mondhoek op. Jaag iedereen zelf maar weg. Hartstikke leuk. Al was het wel wat zonde van de droom die hij vanmiddag had gecomponeerd voor de twee jongens. Al kon hij dat nog wel doen. Was eigenlijk wel geinig juist, als ze ruzie hadden. Tevreden draaide hij zich om naar Jester. ‘Blijkbaar is het jachtseizoen op de tortelduifjes hiero. Ik word er bijna bang van.’
          Vanochtend had Vienna voor het eerst bij hen gezeten, waaruit hij had geconcludeerd dat ze op z’n minst een fikse ruzie had met Romeo. Tussen Yrla en Merrin ging het ook al niet zo vlekkeloos sinds de verdwaalde tijdreiziger de jongen gezoend had en nu lagen de Lion en de Naamloze ook nog uit elkaar.
          Hij wierp een blik op Jester.
          Nope, dat ging hij echt niet laten gebeuren. Al schoten zijn gedachten wel weer naar de bedreiging van vanochtend…


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jester Madcap



    'Het werd al te gezellig hier,' knikte Jester vanaf het bed. 'Welkom bij de Hongerspelen.'


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Adam
    ———

    Adam liep voor de zesde maal door heen weer door de kamer. Bij iedere stap die hij zette, nam zijn woede toe.
          Ze hadden hem Fire laten vermoorden.
          Ze hadden hem Fíre laten vermoorden.
          Ze hadden hem Fíre laten vermóórden.
          Jester en Onyx – die alles in werking hoorden te stellen om iemand als Fire in leven te houden. Want Fire was hun vriend, hun bondgenoot tegen Zebediah!
          Met kracht ademde hij uit.
          En nu kleefde er aan bloed aan zijn handen. Aan die van Adam.
          Ze hadden hem in een moordenaar veranderd, precies zoals Zebediah Fox in een moordenaar had veranderd.
          Hier, in deze tijdlijn, waren Jester en Zebediah haast synoniemen.
          En wie ging ze stoppen?
          Niemand wist hier van Zebediah en tegen Jester en Onyx ondernamen ze ook al niets!
          Zelfs al kon hij fysiek nooit tegen Onyx op – hij kon dit niet gelaten over zich heen laten komen. Misschien dat die andere Adam dat had gedaan, maar hij was niet zo! En wat had hij nog te verliezen? Hij was iedereen hier toch al kwijt. Hij kon dan op zijn proberen wat sense in Onyx te sláán.
          Bij iedere stap die hij naar de deur zette, nam zijn vastberadenheid toe. Zijn gebalde vuisten trilden terwijl hij de oversteek maakte naar de kamer van Jester en Onyx en hij gooide de deur open.
          Boze woorden hadden al op zijn tong gelegen, maar toen hij Onyx’ spottende opgetrokken wenkbrauwen zag, hield hij het niet meer uit. Hij schoot op Onyx af, gooide zijn gewicht tegen de jongen aan zodat hij op het bed viel en ramde met zijn vuisten naar zijn gezicht terwijl hij alle frustratie en verdriet voor het eerst omzette in woede in plaats van tranen.
          Het luchtte vreselijk op. Zelfs al vocht Onyx terug en piepten zijn oren toen hij een dreun tegen zijn slaap kreeg, het luchtte nog steeds op.


    Every villain is a hero in his own mind.