[RPG • o] Experium || 49 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin deed gehoorzaam wat Adam van hem vroeg en sloot zijn ogen. Een brede glimlach kwam op zijn gezicht te liggen en genoot met volle teugen van Adams lippen die over zijn huid trokken. Toen Adam met zijn duimen langs de bobbel in zijn broek gleden, ontwaakte er een wervelstorm in zijn onderbuik. Hij kromde lichtelijk zijn rug en een sterk verlangen -wat hij nog nooit eerder had gevoeld - steeg in hem op. Merrin wilde, nee verlangde ernaar dat Adam het nog een keer deed, maar dit keer goed. Het voelde alsof de jongen hem plaagde door het net niet aan te raken.
      Voor hij echter wat kon zeggen, werd hij overvallen door Adams heftige zoen. Het maakte dat zijn handen jeukten en uiteindelijk verloor Merrin toch de strijd. Stil blijven liggen was gewoon geen optie. Hij moest en zou Adam voelen. Merrin trok Adam zijn shirt uit zijn broek en liet zijn handen eronder dwalen. Het liet het verlangen alleen nog maar meer groeien en met enige moeite duwde Merrin Adam een klein stukje van hem af. Volledig buiten adem bestudeerde hij Adam zijn gezicht. Nog altijd vond hij zijn vriend razend knap. Hij kreeg het alleen al warm bij het zien van die ogen die met zoveel liefde op hem neer keken. "H-h-het m-mag wel. A-a-als jij dat ook wil." Merrin voelde een rode gloed naar zijn wangen schieten en hij durfde nauwelijks naar Adam te kijken. Hij liet zijn vingers op Adams borst dwalen, langs de rand van zijn shirt. "M-mag ik?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam voelde een trilling door zijn hele lichaam gaan toen Merrin zijn toestemming gaf.
      ‘J-ja,’ antwoordde hij. ‘D-dat wil ik ook wel.’
      Het was een verlegen fluistering die zijn lippen verliet. Met een beetje hulp van Merrin ging zijn shirt over zijn hoofd. Zonder goed te weten waarom, gierden de zenuwen opeens door zijn lichaam. Hij wierp een blik in Merrins blauwe ogen. Ondanks dat hij het al snikheet had, was het alsof iedere blik erin toch nog voor een beetje extra warmte zorgde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin voelde zich nog altijd verlegen onder zijn vraag, maar nu Adam zijn toestemming had gegeven, kwam er ook een lichte durf over hem heen. De jongen draaide zichzelf en Adam op hun zij en liet zijn handen over de naakte huid van Adam dwalen. Over zijn zij, in de richting van zijn broek. Vlak daarvoor kriebelde hij weer om hoog. In de tussentijd drukte hij zijn lippen op die van zijn vriendje. Het was een kalme zoen, die een poging waren om de zenuwen een beetje te onderdrukken. Want hoewel Adam zijn toestemming had gegeven, vond hij het nog altijd ontzettend spannend.
      Met een trillende hand dwaalde hij uiteindelijk langs Adams borst naar beneden en bleef even aarzelend langs de broekrand hangen. Adam had gezegd dat het mocht. Merrin liet Adams lippen los en keek Adam aandachtig, terwijl hij zijn hand naar beneden liet zakken. Hij wilde zien hoe Adam erop reageerde als hij langs zijn opwinding zou strijken met zijn vingers, al deed hij dat maar heel voorzichtig.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam merkte dat zijn vriendje ook zenuwachtig was, dat zijn vingers zelfs lichtjes trilden. Het maakte hem iets kalmer. Hij knikte verlegen toen Merrin hem een beetje vragend aankeek en hield zijn adem in terwijl de jongen langs hem heen streek. Een steek van verlangen trok door zijn onderbuik. Hoe zou het voelen zonder die spijkerbroek ertussen? Of zelfs met helemaal niets ertussen? Die gedachte liet hem hevig blozen.
      Ter aanmoediging om door te gaan, drukte Adam kusjes langs Merrins lippen. Terwijl Merrins vingers zich iets dichter tegen hem aan drukten, liet Adam zijn hand ook afdwalen. Hij liet zijn hand er even tegenaan rusten, waardoor de zenuwen algauw door zijn lijf gierden. Aarzelend verkende hij de omtrek, terwijl hij naar Merrins blik zocht – iets wat hij spannend, maar wel belangrijker vond. Uiteindelijk kropen zijn vingers omhoog en liet hij zijn duim op de broeksknoop rust.
      ‘Verder of niet?’ vroeg hij zachtjes.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin voelde een golf van verlangen over hem heen spoelen, toen hij voelde hoe Adam met zijn hand langs hem heen streek. Het was een gevoel dat hij nog nooit eerder had ervaren, maar het was zo goed dat Merrin ergens meer wilde. Toen Adam echter met zijn vinger op zijn knoop bleef rusten, voelde Merrin de spanning in zijn buik terug komen. Wilde hij dat? Het was allemaal verschrikkelijk spannend wat ze aan het doen waren, maar het voelde wel goed. Er was nergens een punt dat hij het niet wilde. Hij knikte een beetje ademloos voorzichtig met zijn hoofd en glimlachte even naar Adam. Hij kon nog altijd stop zeggen als het te spannend werd. Maar voor nu, hij wilde zijn vriendje voelen. Hij wilde weten hoe het was. En als Adam verder durfde, na alles wat er gebeurd was, dat voelde extra speciaal. Het gaf het gevoel dat Adam echt van hem hield. En Merrin hield van hem.
      Om die gedachte kracht bij te zetten liet hij zijn lippen gretig met die van Adam versmelten. Merrin voelde hoe Adam zijn broek losknoopte en een beetje onhandig hielp hij zijn vriendje om zijn eigen broek uit te trekken. In eerste instantie voelde hij de kou van de kamer over zijn lichaam trekken, maar er volgde een vlaag hitte toen Adam zijn hand langs zijn blote been streek. Het maakte dat hij andersom ook meer van zijn vriendje wilde voelen. Merrin liet zijn handen naar beneden zakken en volgde Adam zijn voorbeeld. Echter voor hij Adam zijn broek afstroopte, stopte hij toch even in zijn handeling. Hij moest het zeker weten. "Zeg je het als ik moet stoppen?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam knikte. ‘Ja,’ zei hij – een beetje hees. ‘Jij ook?’
      Tenslotte was het voor Merrin ook de eerste keer. Hij was degene die een paar weken geleden hun grens had voorgesteld.
      Nadat Merrin ook had ingestemd en ze alleen nog hun boxers aan hadden, zakten ze weer op hun zij op het bed, zoenend, hun handen verkennend in hetzelfde tempo. Toen Merrins vingers zijn boxer weer vonden, opende hij voor de zekerheid zijn ogen. Ergens knaagde toch de herinnering aan Dezi en hij keek liever naar het gezicht van zijn vriendje, zodat er geen ander gezicht in zijn gedachten naar boven kwam.
      Door de dunne stof van de kleding heen streelde hij Merrins opwinding en legde aarzelend zijn hand eromheen. Kriebels schoten door zijn onderbuik, de vlinders leken veel groter en zwaarder dan normaal. Zijn andere hand bracht hij naar Merrins gezicht, met zijn duim streelde hij zijn lippen.
      Hij glimlachte verlegen naar zijn vriendje toen hun blikken elkaar vonden en focuste zich op Merrins rustige, voorzichtige aanrakingen, die zo anders waren dan de gretigheid van Dezi.
      ‘Het – het gaat goed,’ zei hij zacht, omdat hij wel begreep dat niet alleen hij bang was voor herinneringen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jouw hobby uitproberen... Yrla had maar twee seconden nodig om te beseffen wat Onyx daarmee bedoelde. Walging liep als een soort grote spin met harige poten over zijn rug heen. Het bezorgde hem de kriebels en Yrla voelde een misselijk gevoel opkomen. Met enorme snelheid zat hij aan de andere kant van zijn bed, zijn dekens strak omhoog getrokken, zo ver mogelijk van Onyx vandaan. Yrla zijn gave en zijn lichaam waren echter helemaal niet voorbereid op de plotselinge actie. Hij beukte veel te hard tegen de muur aan en een verlammende pijn schoot door zijn lichaam omhoog. Duizelingen namen het al gauw over, maar Yrla wilde er niet aan toe geven. 'Het zijn echt een stel freaks, Yrla. Voor je het weet, bevind je je op een orgie en dwingen ze je alle drie om ranzige dingen te doen.' Dezi haar woorden schoten als een mokerslag ineens door zijn gedachten heen, die door zijn plotselinge paniek een eigen leven begon te leiden.
      ’Dit krijg je ervan als je aardig doet tegen die flikkers. Ik had je gewaarschuwd.’ Yrla voelde zijn ademhaling omhoog komen, al probeerde hij zichzelf onder controle te houden. Hij mocht geen zwaktes tonen aan de ander, daar maakten ze direct gebruik van. Dezi had het zelf gezegd, ze waren uit op zijn zwakte, als hij toe zou geven zouden ze ranzige dingen met hem doen. Maar hij was niet zoals hen! Hij had niet zulke verlangens, die waren slecht! Hij was normaal, totaal geen freak! Gewoon normaal!
      Yrla voelde zich behoorlijk machteloos in zijn hoekje. Door de klap tegen de muur was zijn beeld onscherp en kon hij de jongens nauwelijks zien. Zou Onyx hierop gewacht hebben? Op het moment dat hij zijn gave nauwelijks kon gebruiken? Dat hij zich niet kon verdedigen? “Ga weg, ik wil hier niets mee te maken hebben.” Zijn stem klonk onvaster dan hij gewild had en Yrla voelde wanhoop hem overspoelen. Het kneep zijn maag samen. Dit wilde hij niet!

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin glimlachte naar Adam. Hij schoof iets dichterbij Adam, waardoor hun handen tegen elkaar kwamen. Het feit dat ze dit deden liet Merrin helemaal opwarmen. De jongen zocht de blik van zijn vriendje en drukte even een lichte kus op zijn lippen, zonder zijn blik los te laten. "Ik hou van je," fluisterde hij zachtjes. Voor een moment voelde hij de kou langs zijn armen trekken en Merrin kwam voor een moment overeind, om hun deken onder hen vandaan te plukken en over hen heen te gooien. Hij draaide de jongen op zijn rug en kroop voorzichtig over zijn vriendje heen. Merrin begon bij Adam zijn lippen en liet een spoor van kusjes achter in Adam zijn nek. Hij verdween onder de dekens met zijn hoofd en liet zijn lippen voorzichtig over Adam zijn borst dwalen tot hij bij zijn onderbroekrand kwam. Voor het eerst liet hij even zijn ogen bewust over de bobbel in de broek van zijn vriendje gaan, een beeld waar hij het ontzettend heet van kreeg. Adam genoot hier net zo van als hij. Merrin liet zijn vingers erlangs dwalen en dwaalde uiteindelijk terug naar boven, waar hij met een brede glimlach op Adam neerkeek.
      Al deze handelingen maakte dat hij het ontzettend warm kreeg en dat hij spanning voelde opbouwen in zijn buik, al was het dit keer geen zenuwen. Hij vond Adams lippen terug en trok de jongen zo tegen zich aan dat hij het nog warmer kreeg. Toen de hand van zijn vriendje zijn opwinding weer omsloot, voelde Merrin opeens een enorme hitte hem overvallen. Nog nooit eerder had iemand anders hem zo aangeraakt en kreeg hij het zo warm van de aanrakingen. Zijn hoofd duizelde van het idee dat Adam van hem hield, dat hij de hitte met een schok vrij voelde komen. Een haast euforisch gevoel overviel hem en Merrin drukte zijn lippen stevig op die van Adam. Het duurde even een paar tellen voor Merrin door had wat er daadwerkelijk gebeurd was en opeens voelde hij schaamte hem overvallen. Zijn boxer was nat en kleverig en Merrin besefte dat Adams aanrakingen, al waren ze nog zo simpel, hem tot een hoogtepunt hadden gebracht.
      Geschrokken schoof hij iets achteruit, keek even naar beneden en voelde een hoogrode blos op zijn wangen ontstaan. "U-uhm, S-sorry," verontschuldigde hij zich, al wist hij niet zo goed waarvoor. Hij schaamde zich in ieder geval diep.

[ bericht aangepast op 22 jan 2022 - 16:02 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester schoot bezorgd overeind toen Yrla met een klap ineens naar de andere kant van het bed flitste, zijn gezicht vertrokken met angst. 'Woah, rustig aan,' suste hij, terwijl hij een blik uitwisselde met Onyx. 'Er is niets aan de hand, Yr, je bent oké.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam was zo opgegaan in wat Merrin en hij aan het doen waren dat hij schrok toen Merrins spieren zich opeens aanspande en er een kreun over zijn lippen rolde die de puntjes van zijn oren lieten gloeien. De stof onder zijn hand was plotseling kleddernat en hij had een paar tellen nodig om te beseffen wat er was gebeurd. In die tijd was Merrin al achteruit gedeinsd.
      ‘Sorry,’ stamelde Adam, net zo onhandig als zijn vriendje. ‘Ik wist niet – ik deed dat niet expres.’
      Hij keek zijn vriendje aan en moest toch zachtjes lachen toen hij zijn beschaamde gezicht zag. Hij pakte Merrins hand en grijnsde een beetje dommig. ‘Was het… voor het eerst?’ vroeg hij toch een beetje nieuwsgierig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin keek even op naar Adam zijn gezicht en voelde daardoor de schaamte al iets zakken. Dat Adam sorry zei, begreep hij ook niet zo goed. "H- het geeft niet. Het was gewoon l-lekker," zei hij met een nog roder hoofd dan hij al had gehad. Maar het was wel de waarheid. Toen Adam zachtjes begon te lachen, voelde hij een lichte opluchting overvallen. Hij grinnikte een beetje onhandig mee met Adam. "Wel, uhm, ja?" zei hij met een hoogrode blos op zijn wangen. Natuurlijk wist Merrin dat dit wel eens kon gebeuren, maar het was nog niet eerder echt gebeurd... "I-ik denk dat ik even ga douchen," zei hij, terwijl hij ongemakkelijk zijn vrije hand door zijn haar haalde. Hoewel het heerlijk was geweest, voelde hij zich nu vooral vies door het plakkerige spul.

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla lachte een beetje nerveus. Ja, natuurlijk was hij oké. Hij was geen flikker. Maar er was zeker wel wat aan de hand! Hoe kon Jester dat niet inzien! Onyx... Hij... Het was alsof iemand hem een klap gaf recht in zijn gezicht, terwijl hij met grote ogen naar zijn vroegere beste vriend keek. Jester kon dat niet meer inzien, dat dit niet hoorde. Jester zag dat allang niet meer. Yrla voelde een steen op zijn maag zakken. Zie je wel, Jester was al besmet. Onyx had hem al zo ver gekregen. Had zijn vroegere beste vriend nu ook van die smerige verlangens? Zou hij nu ook met zijn smerige poten aan hem willen zitten, nu er niets meer over was van hun vroegere vriendschap? Vandaar dat hun vriendschap niet meer bestond, dat Jester opeens zo anders deed. Was hij nu net zo'n Freak?! Hadden ze hem daarin veranderd?
      Yrla werkte zich met behulp van de muur overeind en stond met trillende benen op de hoek van zijn bed. Hij had alleen een onderbroek aan! Maar ze zouden hem niet krijgen, hij deed hier niet aan mee. Zulke smerige verlangens had hij niet. Hij was nog niet verloren! In plaats van de paniek voelde hij een ziedende haat voor de twee jongens voor hem omhoog komen. Het kwam opzetten als gal en vervulde hem van top tot teen. Ondanks dat hij nog stond te trillen op zijn benen voelde hij zich al iets zelfverzekerder. Het was het enige verdedigingsmiddel dat hij nog had, de weg naar de gang was verspert en hij kon zijn gave waarschijnlijk toch niet aanspreken. Gif verspreidde zich door zijn stem. "Ik zei, donder een eind op uit mijn kamer. Ik wil niets te maken hebben met jullie smerige praktijken."

[ bericht aangepast op 22 jan 2022 - 18:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dit was meer dan gewoon bokkig gedrag. Het was geen sneer zoals Onyx weleens eerder had gekregen (maar die hij eigenlijk niet meer verwacht had nadat Yrla had gezegd dat Nish best goed kon zoenen) – het leek wel of Yrla in paniek raakte.
      Paniek zodra hij een referentie maakte naar seks.
      Wat toch best gek was, voor een jongen die al met de halve school had geslapen.
      De meiden dan, natuurlijk. Want van jongens moest hij niks hebben – die aversie tegen homo’s waarvan hij inmiddels begreep dat Nish daar onbedoeld een oorzaak van was.
      Onyx stapte naar voren en liet zijn vingers om Jesters pols glijden. Hij had geen idee wat zich nu in Yrla’s hoofd afspeelde, maar hij geloofde dat hij het alleen maar erger maakte als ze hier bleven aandringen. Yrla wilde dat ze weggingen, dus dan konden ze dat maar beter doen en hier op een rustiger moment over praten.
      Niet nu hij herstellende was van zijn bijna-doodervaring, terwijl hij bijna zijn leven had gegeven voor een jongen die zich eens aan hem vergrepen had.
      De wereld was ingewikkeld – en met Jesters paniekaanval vond hij eigenlijk dat ze hun portie paniek wel gehad hadden voor vandaag.
      ‘Okido, we gaan ervandoor. Tips moet ik dan maar bij de andere buren vragen,’ voegde hij er met een scheve grijns aan toe, in een slappe poging de sfeer toch een beetje luchtig probeerde te houden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam was stiekem ook wel benieuwd hoe het voelde. Dezi had hem destijds dan wel gedwongen om klaar te komen, maar toen had hij zich alleen maar vreselijk smerig gevoeld.
      ‘Zal ik meegaan?’ vroeg hij Merrin. ‘Of wil je je gewoon snel afspoelen?’
      Er lag nog steeds een dieprode blos op Merrins wangen; eens temeer realiseerde hij zich hoe ontzettend gek hij op die blos was en hoe leuk hij het vond dat ze allebei om de haverklap bloosden, in plaats van dat alleen hij dat deed.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester stapte achteruit, met Onyx mee richting de deur. Het voelde verkeerd om Yrla zo achter te laten, maar hij zag ook wel in dat als ze bleven het alleen maar erger zou worden. Misschien dat hij het met zijn gave nog zou redden, maar-- Dat was vast niet oké, of wel? Hij liet zich uiteindelijk maar meenemen, met een zachte, 'Sorry, Yr.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.