[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 16 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 31 jan 2022 - 21:04 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper grinnikte. ‘Maar wel eentje die haar zinnen al op een ander heeft gezet.’ Hij strekte zijn been nog eens en probeerde er wat meer gewicht erop te zetten terwijl hij toekeek hoe ze een briefje uit de lucht graaide. Was dat Justin, die al vroeg waar ze bleef? ‘Het is niks,’ zei hij een beetje afwezig. ‘Een of andere eerstejaars vloog me vanmiddag omver bij zijn eerste bezemritje. Kwam een beetje ongelukkig neer, maar behalve een fikse blauwe plek is er niks aan de hand.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jordyn grinnikte. Een opmerking over dat dit toch een slechte voorbode was als ze écht met hem aan de haal zou gaan, hield ze maar voor zich. Een paar dagen geleden was hij al geïrriteerd geweest door het onderwerp en hoewel ze het leuk vond om haar vrienden een beetje te plagen, wilde ze ook weer niet dat het een écht hekelpunt werd.
      Inmiddels had Justin een tas vol eten in zijn handen en konden ze terugkeren naar de leerlingenkamer.
      ‘Heb jij al plannen voor vanmiddag?’ vroeg ze aan Raf. ‘Anders wil ik wel even van je prefect-privileges gebruikmaken. Een relaxed bad helpt vast tegen die vréselijke date-zenuwen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nogal nerveus keek ze hem aan. Isabella betrapte zichzelf erop dat ze om een extra reden nerveus was. Niet alleen om het feit dat ze nu voor het eerst in twee jaar weer op een bezem zou klimmen, maar ook dat ze voor het eerst in twee jaar zo dicht bij een jongen zou zitten. Nu wist ze heus wel dat Jeremy niet op die manier naar haar keek, maar het maakte haar toch zenuwachtig. Aarzelend (en misschien met een beetje hulp van Jeremy) ging ze voor hem op de bezem zitten. Isabella voelde dat de jongen zijn armen om haar heen sloeg en voor haar de steel van de bezem vastpakte. Om een of andere reden maakte dit gebaar haar wangen rood en ze was blij dat ze naar voren keek, hoopte dat Jeremy haar gezicht niet kon zien. Ze knikte kleintjes, als teken dat ze er klaar voor was. Al wilde ze eigenlijk het allerliefst heel hard wegrennen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Rafaël haalde zijn schouders op. "Ik had nog geen plannen, maar een bad klinkt goed," zei hij met een grijns. Hij wilde een grapje maken over Jordyn haar date, maar om een of andere reden bleef zijn hoofd leeg. Een beetje ongemakkelijk rolde hij met zijn schouders. Hij verplaatste gauw zijn aandacht naar Justin. "Heb je er een beetje zin in?" vroeg hij hem.

---

It's never gonna happen, Guys.

Voor Isabella kon terugkrabbelen, steeg Jeremy op. Niet zo snel als hij anders zou doen, schoot hij weg. Zijn schouder zeurde doordat de greep toch best wat van hem vroeg, maar hij deed zijn best om het te negeren. Al snel cirkelden ze boven de school. Zijn krullen sloegen om zijn oren en het was waarschijnlijk maar goed dat Isabella haar haren in een staart had gedaan. Hij glimlachte, het was typisch iets voor haar om daarover na te denken.
      ‘Ik begreep dat de meeste jongens tegenwoordig weinig goeds bij je kunnen doen,’ zei hij op een geamuseerde toon. ‘Maar is er echt niemand wiens sterke armen je nu stiekem om je heen fantaseert?’ Hij hield zijn toon plagend, hij wilde haar niet écht uithoren. Maar een beetje nieuwsgierig was hij wel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Voor een moment vroeg Rosalie het zich af of Charming het jammer vond dat ze met iemand anders aan het daten was, maar ze stelde de vraag niet. "Wat een pech," zei ze met een glimlach, omdat ze niet zo goed wist hoe ze verder moest reageren. Rosalie liep naar de deur en riep nog even gauw, 'Tot morgen', voor ze de trap afdaalde. Het ging niet zo snel als ze wilde, maar ze had in ieder geval even tijd om nu naar de brief te luisteren. Het luchtte haar verschrikkelijk op toen ze merkte, dat het briefje van Andreas was. Die had waarschijnlijk door dat er iets gebeurd was. Terwijl ze naar beneden strompelde, citeerde ze een briefje terug voor haar broer. Ze had voor even de neiging om terug te schrijven dat alles goed ging, maar als ze niet zou vertellen over Herbology zou ze het later terughoren.

Hee bolle,

Ik ben in de common room. Vandaag was prima hoor en de jouwe?
Ik heb een nieuw stoer verhaal. Aangevallen door een plant. Klinkt dat niet lollig?

Rosalie

Rosalie ving het briefje op wat ze geschreven had. Ze liet zich leiden door Ravi terug naar de common room leiden. Daar werd ze vrijwel direct begroet door Novalie die haar binnen zag komen.

[ bericht aangepast op 16 jan 2022 - 18:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Novalie was vrijwel direct opgesprongen, toen ze Rosalie zag binnen komen. Hoewel ze het niet wilde toegeven aan haar vriendin had ze zich misschien wel stiekem zorgen om haar gemaakt. Ze hadden afgesproken samen voor te bereiden voor hun date, maar toen Novalie ging kijken of ze nog boven was in hun slaapkamer, was ze opeens verdwenen. Ze was te druk geweest met Feliks, die toch wel een lelijke smak had gemaakt. Novalie had eerst een beetje geamuseerd staan toekijken hoe hij een verhaal begon over dat het sorteren bij Durmstrang heel anders was dan op Hogwarts. Hij was echter zo enthousiast aan het vertellen geweest dat hij over zijn eigen veter was gestruikeld en een nogal lelijke smak had gemaakt. "Roos! Daar ben je! Waar ben je geweest?" Ze keek even naar haar vriendin, maar kon ze zorgen iets laten zakken nu ze haar weer zag. Ze zag er iets beter uit, om een of andere reden. "Ik was even naar buiten, even frisse neus. Even de spanning eruit" Novalie knikte, ook al kon Rosalie dat niet zien. Ze keek even aarzelend naar haar vriendin, opeens weer nerveus. "Gaan we nog samen voorbereiden voor onze date?"

[ bericht aangepast op 16 jan 2022 - 20:35 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het voelde niet goed om tegen Novalie te liegen, maar ze kon onmogelijk vertellen waar ze geweest was. "Natuurlijk!" Rosalie stak haar hand uit naar voren, die ze met enige hulp bij Novalie door haar arm heen vlocht. Gezamenlijk gingen ze naar boven, waar Rosalie Tilly haar stem hoorde. Rosalie plofte op haar eigen bed neer en probeerde het gesprek van net even te vergeten. Ze had een date. En daar mocht ze van genieten. "Wat voor leuks heb je meegenomen?" vroeg Rosalie aan haar vriendin. Novalie had pas na het eten met Cole afgesproken, maar ze konden wel alvast samen voorbereiden. Zonder Noof haar hulp zou Rosalie ook nergens zijn. "M-moet ik een jurkje aan?" hoorde Rosalie haar nogal verlegen vragen. Rosalie grijnsde. "Nee, joh. Trekt gewoon iets aan wat leuk zit en lekker. En misschien een beetje warm. Jullie gingen wandelen toch?"

[ bericht aangepast op 16 jan 2022 - 20:02 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella deed de moeite om vooral vooruit te kijken en maar lichtjes naar het wijde landschap onder hen. Ze voelde de onrust door haar maag gieren, maar ze wilde niet toegeven aan de angst die ze zelf vaak bij vliegen ondervond. Ze was met Jeremy. Dat was nog nooit fout gegaan.
      Ze miste ook haast zijn vraag, doordat ze zo gefocust was op het vliegen. Sterke armen? Om een of andere reden vloog het beeld van Casper door haar hoofd heen, die alleen nu haar optilde net zoals hij bij Rosalie had gedaan. Geschrokken schudde Isabella het beeld van haar netvlies en greep daarbij de steel van de bezem beter beet. Er vloog even een gierend gevoel door haar maag en Isabella slikte even een brok in haar keel weg. Kut Jeremy, met zijn rare vraag.
      “Het zijn beesten, allemaal. Het kan ze tegenwoordig gewoon niet meer schelen wie je bent, maar ze zijn alleen geïnteresseerd in wat je in je broek hebt.” Isabella klemde haar handen iets steviger om de steel van de bezem. “Of ze denken dat ik dom ben. Ik haat het als ze dat doen.” Isabella zuchtte gefrustreerd. “Vanmiddag nog! Een of andere nieuwe klootzak ging aan me uitleggen hoe ik tin moet smelten, alsof ik een kleuter was. Ik mag dan niet al te sterk zijn met mijn stok, maar ik ben geen idioot!” Isabella had een hekel aan zulk soort gasten, die waarschijnlijk nog altijd de overtuiging had dat vrouwen achter het keukenblok hoorden. Traditionele gek.

[ bericht aangepast op 16 jan 2022 - 20:12 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Isa’s eerste woorden zorgden voor een knoop in zijn maag. Kwam het door Roy? Had hij haar alleen voor de seks willen hebben? Maar dat verklaarde niet waarom ze aan álle jongens een hekel had, of bijna alle jongens dan. Was iemand echt een grens overgegaan? Het was geen gesprek dat ze nu al konden voeren, en al helemaal niet op een bezem. Hij was dan ook blij dat ze zelf al overging op een andere reden waarom ze jongens haatte, eentje waar hij wel om moest grinniken.
      ‘Misschien was het wel iemand die van een jongensschool kwam en geen flauw idee heeft wat een meisje is,’ grinnikte hij.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella lachte spottend. “Nou, dan zal ik hem eens laten zien wat ik in huis heb.” Ze waagde even over haar schouder naar Jeremy te kijken en schonk hem een uitdagende grijns. “Niemand die mij achter een keukenblokje plaatst.”

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Ik heb kilo's met eten gejat net. Wat denk je zelf?' Hij grijnsde. 'Het wordt gezellig. Meer kun je niet willen, toch?' Oké, dat was niet helemaal waar. Hij wilde eigenlijk wél meer, maar dat idee beangstigde hem ook wel weer, dus daar probeerde hij maar even niet over na te denken.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elsie Bee

'Hé, je schrok, dat is toch niet gek?' zei Elsie. Ze legde haar hand even op zijn arm en negeerde de tintelingen die door haar vingers schoten. 'Het ging al fout toen die plant überhaupt groot werd.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Dat je moddervet bent na vanavond," plaagde hij Justin. Hij gaf zijn beste vriend een elleboog en zei daarna het wachtwoord tegen het schilderij om terug in de common room te komen. "Ik ga mijn zwembroek halen," zei hij met een glimlach. "Heb jij nog kledingadvies nodig. Uren voor de spiegel staan?" vroeg hij plagend aan Justin. "Dat is wat meisjes doen toch?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Maar ik zie er nu al geweldig uit, toch?' zei hij grinnikend. 'Daar heb ik geen spiegel voor nodig.' In werkelijkheid wilde hij nog wel even snel opfrissen, al was het alleen maar om een geurtje op te doen - iets wat bij Roos extra belangrijk was, nu haar zicht het niet meer deed.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain