[RPG • 300] Gravity Falls • Speeltopic - Speeltopics

Met veel moeite wist Felicity een diepe zucht binnen in haar longen te houden. Het was inmiddels al half zes geweest en ze had een hoopje gehad dat de klanten bij de Greasy Diner wat enthousiaster het weekend in zouden gaan in het kleine plaatsje Gravity Falls. Helaas kreeg ze wederom het verzoek om extra koffie te schenken voor de klanten en bleven de meeste biertjes nog in de koeler. De koffie schenken was echt niet het probleem, maar het zetten van de koffie was een ander verhaal. De geur bij het zetten van de koffie maakte haar misselijk en uiteraard was de koffiekan leeg en was het aan haar de taak om nieuwe te zetten. Natuurlijk had Lazy Susan geen fatsoenlijk modern apparaat maar een ouderwetse filterkoffiemachine. Ondanks dat ze koffie haatte had Felicity het wel snel voor elkaar gekregen om de perfecte koffiesamenstelling te creëren. Ze wist precies hoeveel scheppen ze moest toevoegen bij elke hoeveelheid water. Voorzichtig plaatste Felicity het papieren filter in het daarvoor bestemde bakje. Met een simpele eetlepel vulde ze het filter met de koffie, waarna ze het filter voorzichtig schudde. Hierdoor was de koffie gelijkmatig verdeeld. Voor nu zat haar taak erop en mocht de machine tot slot aan het werk gaan. Het enige wat haar nog rustte was om de 'aan'-knop om te schakelen.
In haar gedachten klaagde Felicity constant over haar werkzaamheden in de Greasy Diner, maar zo slecht was het helemaal niet. Ze was haar eerste week al goed opgevangen door haar collega Mar en het klikte direct. Lazy Susan was qua uiterlijk, en misschien een beetje qua geur, een raar persoon, maar ze was een schat van een vrouw. Een betere baas kon Felicity haarzelf niet wensen. Alleen de werkplek kon wel enigszins wat verbetering gebruiken. Een enkele keer bij het afsluiten kon ze zweren dat ze iets van een muis of misschien zelfs wel een rat had gezien.
De koffiemachine pruttelde op een uiterst langzaam tempo door. Het gaf Felicity de mogelijkheid een tafel af te ruimen. Heel behendig wist ze met (te)veel servies in de keuken te komen zonder ook ook maar een moment geklungeld te hebben. In de keuken vond ze Marlowe. "Lo, ik betaal je als jij de koffie inschenkt en ik de afwas van je mag overnemen." Felicity probeerde haar gezicht zo strak mogelijk te houden, maar haar mondhoeken krulde al langzaam omhoog. Marlowe was één van de weinige waar ze haar haat voor koffie naartoe had uitgesproken. Het had even geduurd, maar nu ontsnapte dan toch die diepe zucht, die ze al geruime tijd binnen probeerde te houden. "Is het al weekend?" kreunde ze op overdreven toon. Ze kwam naast Marlowe staan en hielp haar met haar werkzaamheden. "Beter nog. Wat zijn de plannen voor dit weekend?"

Felicity was met veel zelfvertrouwen de keuken binnengekomen. Al het servies wat ze verzameld had had ze op een uiterst nauwkeurige manier opgestapeld. Ze had immers al enige ervaring met horecabaantjes en wist met haar kunnen menige mensen te verbazen. Eenmaal in de keuken verdween dat zelfvertrouwen en moest de brunette haarzelf voor een momentje volledig focussen om geen servies stuk te laten vallen. Waarschijnlijk zou niemand behalve Marlowe het gezien of gehoord hebben, want de koffiemachine pruttelde luid door. Het opstapelen van het servies en het ermee lopen was nooit een echte uitdaging. Het weer neerzetten van de kopjes en borden, dat was altijd een uitdaging. Gelukkig had ze nog altijd een recordscore van 0 spullen die ze had kapot gemaakt.
Felicity had er geen moment aan getwijfeld en wist dat Marlowe haar aanbod zonder enige wijze van twijfel zou aannemen. De mondhoeken van de brunette krulden omhoog en een grote lach sierde haar gezicht. “Uiteraard weet ik dat daarom bood ik het ook aan, maar nu begint het interessant te worden. Hoeveel wil je ervoor betalen?” grinnikte Felicity. Ze pakte één van de rubberen gele handschoenen aan en trok deze aan. Ze reek haar arm naar voren en bestuurde de handschoen alsof ze een dure ring om één ban haar vingers had gedaan. “Bij deze weet ik dus al wat ik van jou ga krijgen op m’n verjaardag.” Grapte Felicity terwijl ze de handschoen weer uittrok. “Maar dat compliment omarm ik met genoegen. Er is ook een roze set van die krengen. Zou wel beter bij ons uniform passen.”
Met kreun en steun liet de brunette blijken aan haar collega dat ze aan weekend toe was. “Ow, dan kom ik er nog goed vanaf met deze eerste keer. Maar ben ik dan zo’n erge collega dat je zo graag weekend wilt?” Ze pakte een theedoek en hield Marlowe gezelschap tijdens het verwerken van de overige vaat en vroeg naar de plannen dit weekend van de blondine. "Ik moet bekennen dat ik nog niet echt plannen heb.. yeah I know, wat een mislukte tiener ben ik." Het antwoord van Marlowe zorgde ervoor dat Felicity op een overdreven manier haar mond open liet vallen. “Geen plannen voor in je vrije weekend? Lo, schaam je!” plagend sloeg Felicity de theedoek tegen de schouder van de jongedame aan. Ze gooide de theedoek naar het lege aanrecht en verliet de keuken voor een kort moment om de Sheriff Scott en Deputy Barnes te voorzien van een biertje. Bij terugkomst bedankte ze Marlowe voor de cola en proostte ze met haar collega, waarna ze direct een grote slok nam van het verkoelende drankje. Deze break hadden ze wel even verdiend.
“Een feestje vanavond bij een verlaten kerk?” herhaalde Felicity de woorden van Marlowe. “Kijk dat begint al interessant te klinken. Alleen stel je me wel teleur met dat laatste Lo.” Grinnikte ze plagend. “Om heel eerlijk te zijn had ik geen echte wilde plannen voor vanavond. Ik had gehoopt iets op te vangen van een feestje anders was mijn wilde plan van vanavond om knus op de bank met een Ben en Jerry’s Love Actually te kijken.” Ze probeerde haar gezicht strak in pleidooi te houden, maar ze moest al stevig op haar onderlip bijten om niet in lachen uit te barsten. “Dus bij deze ben jij mijn plus one voor dat feestje bij de verlaten kerk.” Glimlachte Felicity. “En ik accepteer geen nee.”
Ze ondernam een snelle, stiekeme, blik de eettent in om te kijken of hun ingelaste pauze al een einde leek te bereiken. Het leek nog aardig rustig qua klanten en Lazy Susan leek haarzelf voor nu prima te redden in haar eentje, waardoor het tweetal nog altijd van elkaars gezelschap kon genieten. “Hoe vind je het tot nu toe überhaupt hier? Heb je al meer mensen leren kennen?" Felicity trok een bedenkelijk gezicht en probeerde naar een juist antwoord te zoeken. De eerste dagen had ze haarzelf afgevraagd waar ze nu weer gestrand was, maar van bijna alle bewoners had ze een positieve eerste indruk gekregen. De samenleving van zo’n klein dorpje als Gravity Falls had ze gemist. Iedereen leek elkaar te kennen en het zorgde voor een gezellige sfeer. De bijgewoonde feestjes waren haar ook prima bevallen en qua werk had ze het helemaal niet zo slecht getroffen. “Ik heb zo het idee dat ik het hier nog wel een tijdje kan volhouden. Zo slecht is het hier helemaal niet. Het dorpje bevalt me enigszins wel en de bewoners zijn extreem vriendelijk.” Felicity veegde een stukje van het aanrecht schoon en nam daarop vervolgens plaats. “Zijn er dan nog geen roddels te ronden gegaan van die rare freak die nieuw is in Gravity Falls?” lachte Felicity naar Marlowe toe.