[RPG] Mainstreaming 3. - Speeltopics

Het kleine stadje Bon Temps heeft maar weinig inwoners, maar sinds de komst van de vampieren verandert het aantal. Meerdere mensen komen speciaal voor hen, omdat ze zich aangetrokken voelen door de vampieren of gewoon nieuwsgierig zijn en sommigen verdwijnen spoorloos.
De bewoners van Bon Temps weten niet wat ze er mee aanmoeten. Bovendien zijn er ook nog twee groepen vampiers: De groep die zoveel mogelijk mee doet met de mensen, zover dat kan in een wereld. Zij drinken TrueBlood, een soort fake bloed zodat ze geen echt bloed hoeven te drinken. Als je dit doet -het meedoen met de mensheid- heet dat 'mainstreaming'. Dan heb je ook nog de andere groep, die vinden dat vampieren veel beter zijn dan gewone mensen en zullen er alles aan doen om Bon Temps over te kunnen nemen.
Tot overmaat van ramp, blijken er niet alleen vampiers te zitten, maar ook andere mythische wezens. Het probleem is dat je ze niet herkend en je dus niet weet wie je wel en wie je niet kunt vertrouwen.

Zo klinkt het saai, maar ja, het ligt eraan wat we er zelf van maken.

RPG? Ik heb geen idee waar je het over hebt, hoor!
Neem dan vooral hier een kijkje als je benieuwd bent!

Hoe gaan we het doen?
Je schrijft allereerst je naam erboven en wát je bent. Daarna schrijf je wat. Als je wat wil zeggen typ je het gewoon, aanhalingstekens mogen natuurlijk, maar hoeft niet. Wat je doet zet je tussen streepjes/sterretjes, wat jij fijner vindt.
bijvoorbeeld:
Fjodor - Slechte vampier.

Zwijgend neem ik haar in me op. Het is overduidelijk dat ze zich niet op haar gemak voelt en we weten beiden waarom: ik ben een vampier en zij niet. Ik vraag me af of ze iets weet van infiltratieacties van de weerwolven, maar ik heb geen zin in om mijn energie te gebruiken om haar te gaan martelen. Bovendien heb ik een ongelofelijke dorst naar bloed. Mensenbloed. Haar bloed. Ik glimlach even en zeg tegen haar:
'Je krijgt twee minuten voorsprong. Gebruik die goed.' Ik geef mijn woorden extra nadruk door mijn tanden te laten zien. 'Ik zou nu gaan rennen als ik jou was,' voeg ik kil toe als advies.

Even een paar details:
1. Als vampier kun je niet zomaar een huis binnengaan, je moet uitgenodigd worden. Openbare plekken tellen niet mee, daar kun je gewoon naar binnen.
2. Vampierbloed kun je drinken. Het is erg zeldzaam maar zeer populair. Sommige vampiers bieden zich aan, in ruil voor andere diensten. Dat spul heet V.
3. Er is een vampierclub, waar mensen in contact kunnen komen met vampieren. Het heet 'Fangtasia'.
4. Het stamcafé is 'Merlotte's'. De baas is Sam Merlotte.

Beschikbare personages: Mensen, vampiers, weerwolven, elven/feeën en alle andere mythische wezens.
Graag ook mannelijke personages. Je mag meerdere personages hebben, zolang het voor jou maar duidelijk is.

Invullen:
Personage:
Volledige naam:
Leeftijd: *Voor vampieren de leeftijd waarin ze gebeten worden en hoelang ze al vampier zijn.*
Uiterlijk: *Het liefst een foto, geen beroemdheden.*
Goed/Slecht: *Feeën en Elven zijn altijd goed.*
Verslaafd aan V: *Vampieren en andere wezens kunnen dit niet, weerwolven wel.*
Werk: *Niet voor vampieren*
Wel/niet voor vampierrechten: *Dus vind je dat ze wel als normale mensen behandeld moeten worden of niet? Dit hoeven vampieren ook niet in te vullen.*

Als ik nog iets vergeten ben hoor ik het wel. (: En als je denkt 'O, dit is ook belangrijk!' zet je het er maar gewoon bij!

Rollen:
Mens: Milla Maxime Grey.(17) Runako Tahir.(19)
Slechte vampier: Fjodor Iljitsj Kharkov(24/126) Allison Rose.(18/124) Gérard.
Goede vampier: Alicia Leonie Valence.(18/53)Farrah Tsakonis. (18/566)
Slechte weerwolf:
Goede weerwolf: Liv Sophia Cajuki.(18)

[ bericht aangepast op 28 april 2011 - 19:11 ]

everything, in time

Ik ga hier zo op reageren maar moet effe weg .

No growth of the heart is ever a waste

Fjodor - Slechte vampier.

Ik zie hoe er letterlijk bolletjes kippenvel op haar huid verschijnen en dat windt me ongelofelijk op. Dan voel ik haar handen op mijn kont. "Komt nu de tweede ronde?" hoor ik haar met een mengeling van onschuld en stoutheid vragen. Ik trek een brede grijns, vooral nu ik me bedenk dat Gerard niet thuis is. Ik til haar op en zet haar op het aanrecht neer, waarna ik de handen om haar heen sla en haar heftig begin te zoenen. Ik laat mijn hand langs haar wang, hals en door haar haar gaan, terwijl een andere hand langs haar zij streelt. Ik zie hoe ze gewillig de benen om me heen slaat en ik aai voorzichtig langs haar dij, terwijl ik met mijn hand de jurk subtiel omhoog haal.
'De tweede ronde is begonnen,' fluister ik in haar oor, waarna ik haar zachtjes in haar hals zoen.

No growth of the heart is ever a waste

Mhehe, ik ga nu eerst douchen, dat zou ik een uur geleden al doen.xd jij mag kiezen: ik kan hierop ingaan, maar ik kan er ook een.. Soort van drama-twist aangeven.

everything, in time

Joh doe dat! 8D Drama is leuk man. We maken onze eigen soap, ik haat de bestaande soaps :'D

No growth of the heart is ever a waste

Hahahahha, 't is niet bijzonder fso. Ik heb alleen weer gedroomd, een stukje dan.
Maar echt, we zouden een tv station moeten bellen!(':

Milla - Mens.

"De tweede ronde is begonnen," fluistert Fjodor in mijn oor. Ik grijns van oor tot oor en duw hem, ondanks dat hij me in mijn nek zoent, iets van mijn af.
'Ho ho, dat gaat niet zo makkelijk,' lach ik en spring van het aanrecht af. 'We gaan verstoppertje doen, als je mij niet binnen tien minuten kan vinden, gaat het feest niet door. Ogen dicht! En niet stiekem gluren, eigenlijk mag je ook je vampierzintuigen niet gebruiken. Dat is niet eerlijk want dan hoor of ruik je me zo. Kun je je neus niet dichthouden?' grijns ik. Ik zie dat Fjodor me raar aankijkt, maar dat toch ook de pretlichtjes in zijn ogen staan. Gelukkig maar, denk ik. 'Tel maar tot vijftig, that seems fair enough,' zeg ik en wacht tot hij inderdaad aan het tellen is.
Dan loop ik zo snel mogelijk op mijn teentjes de woonkamer in, maar als ik daar geen goede verstopplek zie, loop ik snel verder. Ik moet echt mijn best doen niet als een klein meisje te giechelen. Fjodors getel op de achtergrond maakt het niet viel beter.
Plots zie ik een deur in de gang, waarschijnlijk ben ik daar voorbij gelopen. Ik open hem en tref een trap aan. Iets in me zegt dat ik daar beter niet naar beneden kan gaan. Maar mijn nieuwsgierige en eigenwijze zelf overwint het en ik sluip gniffelend naar beneden. Beneden is wederom een deur en hoewel de deur echt zwaar is om open te krijgen, verbaast het me ergens dat hij niet op slot is. Zou Fjodor me hier ook zoeken? Ik hoop het wel, denk ik grijnzend, dan pas gaan we verder.
Zo zachtjes mogelijk sluit ik de deur achter me. Wat is het hier donker! Ik wil op zoek gaan naar een licht, maar bedenk dat ik dat beter niet kan doen, want dat zou eerder opvallen. Het stinkt hier trouwens ook enorm.
Nog steeds nieuwsgierig loop ik voorzichtig door de kamer, er drupt iets, maar ik kan het niet thuisbrengen. Dan voel ik een tafel, of nou ja, ik stoot er tegenaan. Ik laat mijn handen erover glijden en voel vanalles, ik concentreer me op de voorwerpen en lach als ik zie wat het is. Fjodors gereedschap, maar wat doet dat hier? Ik loop verder, nu mijn ogen wat gewend zijn kan ik de kamer pas goed doorkijken. Een misselijk gevoel bekruipt me als ik midden in de kamer een stoel zie staan. Het is niet de meest comfortabele stoel en het is ook ontzettend vies. Gadver, denk ik waarna ik me snel weer omdraai. Hé, wat leuk, foto's. Mijn ogen zien van alles en de spanning van het spel dat we aan het spelen zijn maakt me zenuwachtig. Ik concentreer me weer op de foto's en snap niet zo goed wat er op staat. Als het echter wél tot me doordringt, voel ik me pas echt misselijk. Het is Gérard. Achter hem op de achtergrond is vaag dezelfde stoel te zien, maar er zit iemand in. Het lichaam hangt slap, terwijl Gérard heel blij kijkt. Ik kijk naar de andere foto's. Ze zijn vrijwel allemaal hetzelfde, maar op sommige foto's staat -even goed kijken-.. Mijn god, dat is Fjodor. Zijn gereedschap, het levenloze lichaam en de twee lachende gezichten. Maagzuur komt omhoog en ik voel me nu echt misselijk worden. Maar wat had ik dan verwacht? Fjodor is een vampier en hij heeft nooit beweerd dat hij een heilig leventje heeft gehad. Maar nu ik er zo mee geconfronteerd wordt, realiseer ik me alles pas. Ik heb geen zin meer om me te verstoppen. In plaats daarvan doe ik mijn haar in een staart en loop terug naar de deur. Waarom geeft dat klote ding niet mee? Ik trek zo hard als ik kan aan de deur, maar het lijkt wel alsof er een vampierslot of zo op zit, het is dat ze niet bestaan. Jezus, het stinkt hier écht. Ik kijk even om om te zien of er iets is waarmee ik de deur kan open krijgen, maar het enige wat ik zie, is Pearls levenloze lichaam in een hoekje geduwd. Nu weet ik de reden waarom het hier zo stinkt, maar het maakt me ook panisch. Ik richt mijn aandacht weer terug op de deur en trek er nu nóg harder aan. Plukjes glijden uit mijn staart, maar het kan me niet schelen. 'Fjodor!' gil ik, 'Fjodor, help!' Alsjeblieft laat hem mij nog horen, als ik hier nog langer moet blijven gaat dat niet goed.






zo dat was nog best moeilijk omdat er veel info in moest. Niet meer dromen.:'D

everything, in time

Wow, dat is echt creepy
Heb je dat gedroomd? Ik zou helemaal flippen joh 0_0

Haha ik werd inderdaad wel bang wakker en dacht dat ik een lijk zag liggen.:'D
But then again, ik ben eigenlijk een watje haha. :'D

everything, in time

Sick, das een weirde droom!

Fjodor - Slechte vampier.

'33, 34, 35-' "Fjodor! Fjodor, help!" Onmiddellijk haal ik de handen voor mijn ogen weg. De ijzingwekkende schreeuw om hulp snijdt door merg en been. Ik vlieg het huis door terwijl ik haar geur probeer te lokaliseren.
'Ik kom eraan!' schreeuw ik. Mijn blik valt op de deur die naar de kelder leidt. Zo snel als ik kan smijt ik de deur open en hol naar beneden. Ik smijt de kelderdeur open en tref Milla aan, doodongerust. Ook vang ik een andere, nog vaag bekende geur op. Verdomme Gérard, ruim je rotzooi op! schiet er door me heen. Ik verban de gedachte en neem Milla in mijn armen. 'Het is goed, het is goed,' zeg ik terwijl ik over haar rug wrijf. Nee, dat is het niet. Het is verre van goed. Ik zie haar ogen, waar nu tranen uit lijken te komen. Ik kijk naar Pearl en vervolgens naar de tafel. Mijn blik valt op de foto's en mijn adem stokt ogenblikkelijk. Waarom zijn die hier nog?! Rustig Fjodor, rustig. 'Laten we naar boven gaan,' zeg ik op een fluisterende toon die akelig veel van mijn kracht vergt. Het lijkt wel of iets al mijn energie uit me heeft gezogen en een dood omhulsel achterliet. Ze heeft het gezien. Ik moet mezelf een bekentenis doen, eentje die akelig veel pijn doet, maar wel de waarheid is: nog langer bij mij blijven wordt vroeg of laat nog eens haar dood. Als we weer bij de woonkamer aankomen lijkt ze nog steeds in shock. Ik heb haar nog steeds in mijn armen en ergens verbaast het me dat ze me nog niet van zich heeft af geslagen, want dat is wat ik verdien. Wat moet ik zeggen? Er zijn geen woorden die wat ik in mijn verleden heb gedaan kunnen rechtvaardigen. Niemand kan van een sadistisch monster houden.

[ bericht aangepast op 20 maart 2011 - 21:59 ]

No growth of the heart is ever a waste

Milla - Mens.

Met een kracht van jewelste vliegt de kelderdeur open en Fjodor neemt me gelijk in zijn armen. Van frustratie en medelijden voor de slachtoffers begin ik als een klein kind te huilen. Als hij dan vraagt of we naar boven zullen gaan, kan ik ook niet veel meer dan knikken. Het beeld van Pearls meegezogen lichaam staat op mijn netvlies gebrand en ook de foto's verdwijnen niet uit mijn hoofd.
Het is helemaal niet goed. Wie weet of Gérard dat ook nog met mij van plan is. Of erger; wie weet waar Fjodor toe in staat is als hij zichzelf een keer verliest? Ik heb Fjodors lichaam gezien en dat opgeteld bij zijn krachten zorgen ervoor dat ik een hulpeloos slachtoffer ben, hij zou me zo kunnen vermoorden.
Oké, stop met piekeren. Ik maak mezelf nog bang voor Fjodor. En heb ik daar dan niet eigenlijk alle redenen toe? Oh wat is dit verwarrend. Hoewel ik kwaad ben op Gérard, ben ik dat niet op Fjodor, hoewel hij dezelfde dingen heeft gedaan.
'Waarom?' dat is het enige wat ik wil weten. 'Was het leegzuigen van onschuldige slachtoffers soms niet genoeg?' ik probeer de walging in mijn stem te verbergen, maar het lukt niet goed. Dit is dus precies de reden waarom ik wezens zoals Fjodor haat.

everything, in time

Ik heb nu al medelijden met Milla :'(

Fjodor - Slechte vampier.

Genoeg genade gehad, genoeg medeleven en vooral: genoeg liefde. Ik verdien het niet. Allemaal. Ik hoor haar stem trillen van verdriet, woede en walging. Intense afkeer, haat. Ja, ook haat. Er is geen verklaring, geen rechtvaardiging en daarom ga ik die ook niet geven. Ik kan me de foto's niet eens meer herinneren, maar het verleden blijft me achtervolgen. Haar ogen snijden in de mijne. Ze eist een antwoord en ik kan maar op één mogelijk antwoord komen.
'Omdat ik een gewetenloos monster ben.' Ik denk aan de foto die Milla me liet zien. Een vampier heeft haar moeder vermoord, degene van wie ze hield. En nu moet ik haar nog eens de rest afnemen? Nee. Dat gaat niet gebeuren! Ze heeft al te veel geleden. Ze moet iemand vinden die haar kan geven wat ze echt wil. Een warm lichaam dat haar kan omarmen, een jongeman die geen wandaden op zijn naam heeft staan. Iemand van haar eigen soort. Ze moet weg, voor ze hier helemaal aan onderdoor gaat. En ik moet ook weg, voor ze het in haar hoofd haalt om terug te komen. Het gaat een pijnlijke beslissing worden, maar het is de enige mogelijkheid. Ik heb haar meer kapot gemaakt dan dat ik haar gegeven heb en deze egoïstische daad moet nu ophouden.
Gehaast loop ik naar de kapstok, waar ik haar jas vandaan gris.
'Je moet weg,' zeg ik tegen haar. Ze kijkt me met ogen zo groot als schoteltjes aan, maar mijn blik blijft kil. Toch wordt diep van binnen mijn hart aan stukken gescheurd. 'Je moet weg, zoek iemand die je kan geven wat je verdient. Je verdient beter dan ik.' Haar armen blijven strak langs haar lichaam hangen. Te geschokt om ook maar te reageren. Ik druk haar de jas in handen, ga haar voor richting de deur en doe die voor haar open.
'Kom niet meer terug. Nooit meer, begrepen? Dit leven is geen leven voor jou. Je verdient beter.' Ik duw haar zachtjes de deur uit, wanhopig proberend mijn verdriet te onderdrukken. 'Ga weg, Milla,' zeg ik nog eenmaal, waarna ik de deur achter me sluit.
Ik bedenk me geen seconde. Als een waanzinnige gooi ik de achterdeur open en ren het bos in. Ik blijf rennen met het hart van een op hol geslagen paard. De bomen vliegen aan me voorbij, ik spring over beekjes en vlieg over heuvels. Als ik geen energie meer in mijn lijf heb en ik de omgeving niet meer herken laat ik me op de mossige grond vallen. Het is beter zo, Fjodor. Het is beter zo.

No growth of the heart is ever a waste

Noooooooh, agèrm! Nu zijn ze beide zielig!

Milla - Mens.

"Je moet weg." Wat? Nu? Nee! Nee ik wil helemaal niet weg, ik wil een verklaring. Het lukt me niet te spreken en de blik van Fjodor maakt duidelijk dat hij ook geen tegenspraak wil. ''Je moet weg, zoek iemand die je kan geven wat je verdient. Je verdient beter dan ik.'' Wat zegt hij nu allemaal? Hoewel ik het aan de ene kant 's werelds grootste onzin vind, zegt aan de andere kant een stem dat ik inderdaad snel weg moet. Zoals ik al zei; áls Fjodor zich verliest gaat dat een vieze boel worden.
Mijn lichaam reageert absoluut niet, maar Fjodor drukt mijn jas in mijn handen en duwt me zo'n beetje naar buiten.
"Kom niet terug. Nooit meer, begrepen? Dit leven is geen leven voor jou. Ga weg, Milla." Au. Zijn woorden doen me echt pijn. Bovendien zijn ze verwarrend. Wil hij echt dat ik wegga, of doet hij het uit bescherming? Misschien was het de toon waarop ik tegen hem praatte, ik ben ook zo lomp! De deur gaat voor mijn neus dicht en dan pas kan ik spreken.
'Ik wil helemaal niet bij je weg,' zeg ik tegen een dichte deur. Nog even blijf ik staan, in de hoop dat Fjodor de deur open gooit en zegt dat het allemaal een grapje was. Maar dat gebeurt niet. Crap. Tevergeefs draai ik me om, niet wetend waar ik heen moet. Naar huis wil ik niet, niet zonder Fjodor. Ik wil nergens heen zonder Fjodor. Sterker nog, ik wil helemaal niets zonder hem. En al helemaal niet, zoals nu, alleen buiten zijn. In het donker. Misschien moet ik toch naar huis gaan, de enige plek waar ik veilig ben en kan huilen zonder dat iemand het ziet. Dat is alles wat ik wil; huilen. Buiten Fjodor terug bij me hebben, maar dat zit er niet meer in. Als hij niet meer wil dat ik kom, moet ik dat respecteren, hoe moeilijk dat ook is. Het is zijn wil.

[ bericht aangepast op 20 maart 2011 - 22:59 ]

everything, in time

Dubbelfaal.xd

[ bericht aangepast op 20 maart 2011 - 22:59 ]

everything, in time

Aw.. Wat sneu allemaal

Naira - Zeemeermin
Ik merk dat het weer ochtend is en snel zwem ik naar de kant. De zon staat al fel te branden, dus het zal vast niet lang duren voordat mijn staart is opgedroogd. Ik kruip het land op, naar mijn vissershutje. Ik heb altijd een stapeltje handdoeken klaarliggen naast de deur, voor het geval dat. Snel pak ik er twee. Een wikkel ik om mijn haar, en met de ander droog ik snel mijn bovenlijf en vissestaart af. Hopelijk ziet niemand me, dat kan ik nu echt niet gebruiken.

Runako - Mens
Mijn fiets zwabbert wild heen en weer, en het verbaast me dat ik niet weer val. Langzaam fiets ik naar huis, en af en toe hik ik. Ik fiets langs de bosrand en de opritten van de grote huizen die er staan. Er loopt een meisje van een van de opritten af. Ik hoor haar zacht snikken. Ik kom van mijn fiets af en ga naast haar lopen. "Gaat het?" vraag ik, en ik hoop dat ze niet merkt dat ik zo dronken ben als wat. Ik wil haar echt geen kwaad doen.

Gérard - Vampier
Nog nagrinnikend ren ik door het bos, en al snel heb ik een hert tussen mijn tanden. Het bloed lest de dorst, maar ik merk dat ik wel weer eens mensenbloed wil. Normaal gesproken kan ik veel langer zonder bloed, maar nu er eens mens in ons huis rondloopt zit dat anders. Het is als of er overal in je huis snoep ligt, maar je er niet aan mag komen. Als het hert leeg is loop ik rustig terug. Ineens ruik ik een bekende geur. Fjodor.. Betekent dat dat Milla alleen is? Een grijns vormt zich al op mijn gezicht, maar haar geur is zwakker geworden. Is ze weg gegaan? Mijn grijns wordt breder. Wie weet heeft ze hem wel gedumpt. Of hij haar. Dat zou ook kunnen, misschien hield hij haar maar voor de gek. Maar waarom heeft hij haar dan niet leeggedronken? Nieuwsgierig volg ik zijn geur, en zie hem daar in het gras liggen, tussen de bladeren. "Hé makker, blauwtje gelopen?" zeg ik grijnzend.

was haar even vergessen (;
McKayla - Heks
'Hier ben je' ik glimlach waterig terwijl ik het meisje weer voor haar huis afzet, best gemeen. Iemand van straat plukken en dan gebruiken om spreuken op te testen, maar iemand moet het toch doen. Misschien dat ik ooit een vieze bloedzuiger kan vinden maar tot zoverre moet ik het hiermee doen 'Doei' hoor ik haar opgewekt zeggen terwijl ze de auto deur dichtgooit.Arme schat, ze zou eens moeten weten wat ik met haar geheugen heb gedaan. Ik heb haar simpelweg laten geloven dat ik een goede vriendin ben en dat we wat zijn gaan eten in een restaurantje. Ik zwaai een keertje en rij dan naar Fangtasia, eens kijken of hier wat bloedzuigers te vinden zijn.

Allison - Vampier

Met een grijns stel ik me voor wat Milla en Fjodor nu allemaal aan het doen zijn, sex sex sex. Misschien moet ik ze eens eventjes opzoeken, als ik merk dat ze 'iets' aan het doen zijn zal ik ze meteen verlaten maar ik wil nu wel weten hoe het met Fjodor gaat. Hij was flink afgetakeld met het hele Pearl gebeuren. ik legde een briefje van 20 euro op de bar en maakte een teken dat ze het wisselgeld mochten houden, een man reageerde hier vrolijk op en stopte het geld ergens in een potje. Behendig en flexibel stond ik op en meteen rende ik Fangtasia uit, het zou niet uitmaken als iemand zou zien dat ik sneller dan een mens ren. Niemand zou het volgens mij kunnen opmerken in dit licht. Ik rende even heen en weer, al snel kwam het beroemd huis van Fjodor in zicht. Meteen merkte ik dat er iets niet klopte, Milla stond snikkend voor de deur met een onbekende persoon naast haar. Correctie een vriend van mijn slachtoffer. Meteen begon ik het ergste te denken, zou Fjodor overleden zijn door zijjn wonden? ALhoewel mij dat onwaarschijnlijk lijkt, Milla zal niets voor niets huilen. Ik kijk haar even aan en ren dan naar de achterkant van het huis, misschien kan ik zo binnenkomen en kijken waar Fjodor of Gerard uithangt. Bingo, met een korte ruk aan de deurknop geeft hij gelijk mee, blij stap ik naar binnen. Dit kan handig worden.

Trust me. I'm the doctor

Milla - Mens.

Zodra ik de oprit afgelopen ben staat er al direct iemand naast me. "Gaat het?" hoor ik hem vragen. Zijn adem stinkt naar alcohol en dat zorgt ervoor dat ik meteen op mijn hoede ben. Ruw wrijf ik met de rug van mijn handen de tranen weg. 'Ja, niets aan de hand,' zeg ik en ik wil al doorlopen. Ik heb geen zin om te praten en dan al helemaal niet met een vreemde. Bovendien is het duidelijk dat je dronken mensen niet moet vertrouwen, ook niet overdag.

everything, in time