• Omdat de organisator (SUMMERx) van deze RPG maar geen nieuw topic opende, heb ik besloten dit zelf te doen. Voor vragen e.d. kan je wel nog steeds bij SUMMERx zelf terecht.



    So what we get drunk
    So what we smoke weed
    We’re just having fun
    We don’t care who sees
    So what we go out
    That’s how its supposed to be
    Living young and wild and free



    Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

    Beginning:
    Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

    Meespelen kan altijd! -KLIK-


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Ik begin te grommen maar val dan zuchtend neer. Ik pieker wat en kijk naar de kamer deur tegenover me, een traan glipt langs mijn gezicht en zuchtend ga ik naar de badkamer waar ik mijn gezicht even was.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Oké, hier kan ik dus niet op reageren, want Mickey weet niet wat je nu doet eh (;]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [ Ach kak..]

    Liberty

    Zuchtend kom ik terug, 'Ik denk dat hij al dood is,' zucht ik, 'Ik sloeg hem tegen zijn slaap, hij moet nu wel dood zijn,'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    'Als jij dat gelooft...' mompel ik terwijl ik met mijn ogen rol.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Zijn houding begint me te irriteren, 'Wat heb ik je godverdomme aangedaan,' brom ik dan. Ik open een deur, 'Kom,' zeg ik dan geirriteerd. Ik sta voor een grote inloop kast. Ik duw het kledingrek met een bepaalde druk code naar beneden en daar verschijnt de kluis, 'Nu je er toch bent kan je me helpen,'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    Ik kijk haar ongeloofwaardig aan. 'Wat jij MIJ hebt aangedaan? Je gooit de deur voor mijn ogen dicht zonder reden en je bent de hele tijd geïrriteerd. Maar laat me je iets zeggen: MOVE ON! Vergeet wat er is gebeurd, vergeet het verleden en ga verder met je leven!' gil ik.
    'En nee, ik ga je niet helpen voordat je me vertelt waarom je altijd geïrriteerd bent en waarom je nooit iemand toelaat in je gedachten. Je zegt nooit wat er in je omgaat!'


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Geschrokken kijk ik hem aan. Emotieloos keek ik hem aan. Ik probeerde mijn masker weer op te zetten en het was gebroken, het meisje dat al die jaren hier woonde komt naar buiten.
    Ik sta in de kast maar val meteen neer. Een luide snik verlaat mijn mond en tranen tromen over mijn wangen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Ik reageer morgen weer, maar moet nu weg! Byee! x]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [ Is goed x ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    Plots zakt Liberty door haar knieën. Ik kijk haar geschrokken aan terwijl de tranen over haar wangen lopen. Ongemakkelijk sta ik er maar wat bij, niet wetende wat ik precies moest doen. 'Ehm... Liberty?' probeer ik haar aandacht te trekken, 'Wil je dat ik bij je kom zitten of moet ik je met rust laten?'


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Ik grinnikte even. Hij maakte me aan het lachen, het was schattig. Ik droogde mijn tranen, 'Wat je wil,' zei ik toen, 'Het spijt me, maar het is waar wat je zegt,' zei ik toen zacht en mompelend. In een keer was ik het kwetsbare meisje weer van vroeger. Ik zuchtte, 'De laatste jaren weet ik gewoon minder wie ik moet vertrouwen, dat kan je toch begrijpen?' Ik beet even op mijn lip, 'Jou reactie toen op het geld in het pand, ik snapte het niet, ik bedoelde alleen maar hier hou jij het geld bij je en doe maar ermee wat je wil. Ik bedoelde toen het pand he,' Ik keek hem aan, mijn ogen waren nog steeds betraand. Hij had me geraakt zeker, niemand heeft 't ooit tegen mij durven zeggen. Maar waarom hij? Ik heb hem mijn dierbaarste geheim verteld, het floepte er gewoon uit. Wat ik in fucking bijna drie jaar niet meer heb gedaan. Ik vroeg me af waarom hij me nog heeft geholpen? Ik schudde mijn hoofd. 'Bedankt,' mompelde ik nog. Ik zuchtte even en liep daarna naar de kluis waar ik de code in tikte en daarna de deur van de kluis open deed. 'Als we dit nemen kunnen we van alles doen met het huis,' mompelde ik weer eens.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Vraagje: 'Hij had me geraakt zeker, niemand heeft 't ooit tegen mij durven zeggen. Maar waarom hij?', wat bedoel je daar precies mee? ;x]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [ Nou, niemand heeft ooit zoiets tegen haar durven zeggen. En als dat wel was dan raakte het haar niet, maar ze vraagt zich af waarom het bij hem wel raakt. ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Wat heeft niemand ooit tegen haar durven zeggen? Dat ze nooit zegt wat er in haar omgaat enzo?]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [ Jup en al dat soort kak, ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.