• Omdat de organisator (SUMMERx) van deze RPG maar geen nieuw topic opende, heb ik besloten dit zelf te doen. Voor vragen e.d. kan je wel nog steeds bij SUMMERx zelf terecht.



    So what we get drunk
    So what we smoke weed
    We’re just having fun
    We don’t care who sees
    So what we go out
    That’s how its supposed to be
    Living young and wild and free



    Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

    Beginning:
    Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

    Meespelen kan altijd! -KLIK-


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [Ze pakte haar niet vast.. x3]


    Yulia Nena Katineh
    Ik haal mijn schouders op en neem een trek van mijn sigaret. Dan niet.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    [ Weet ik..het was ook niet op haar gericht, XD]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Als het op iemand bedoeld was die geen echte rol heeft in het RPG, moet je die persoon zelf spelen. Dat is in dit geval wel nodig, want anders kunnen we niet verder.]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Guy

    Ik grijnsde en liep op haar af. Ik volgde haar al een tijdje, ik heb al haar gesprekken gehoord en het was zo. Dit was het meisje, Emmanuela. 'Eindelijk,' mompelde ik nog. Ze was hevig aan het tegen stribbelen, waarom moest ze zo nodig op een vechtsport hebben gezeten. Ik gromde en hield nu een mes langs haar gezicht. Ze begon te gillen maar toen ik het in haar gezicht drukte was ze opeens stil.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Mwuahaha, Mickey gaat haar komen redden ;D]

    Mickey
    Ik staar wat voor me uit, maar mijn gedachten worden verstoord door een luide gil. Het geluid houdt even aan, waarna het plots heel stil is. Ik schiet recht als ik me bedenk vanwaar ik de stem herken. Liberty.
    In looppas ga ik paniekerig naar de deur en ik loop zo snel mogelijk vooruit. Geen idee of ik wel de goede kant oploop, maar ik kan altijd proberen. Na een tijdje kom ik langs Yulia, maar ik loop haar straal voorbij, amper doorhebbend dat zij het is.
    Uiteindelijk zie ik Liberty in de greep van een oude man. Hij heeft iets glinsterend vast en dus blijf ik op een afstand. Als ik haar hier weg wil krijgen, moet ik zorgen dat ik er zelf niet onderdoor ga.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    [ Mwhauhau yeaah. ]

    Liberty

    Ik grom en geef de man een knietje, ik herken zijn stem wel en als hij het mes langs mijn gezicht laat gaan weet ik wie hij is. Ik voel een straaltje vloeibaar spul langs mijn wang glijden en verstijf. In de verte zie ik Mickey staan, en wat komt hij nou weer doen? Denk ik dan nog steeds boos.

    Guy

    'Hah, je hebt me dus al herkend' lach ik dan. Ik schud even met mijn hoofd, 'Dast knietje had je me inderdaad niet moeten geven,' Ik lach als er bloed van mijn mes afdruipt. 'Jammer zeg, nu is je mooie gezichtje verpest,' lach ik geniepig en gemeen. 'Je vader zal heel blij zijn als hij te horen krijgt dat ik je na die twee jaren heb gevonden,'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    Als ik zie dat Liberty kort naar me kijkt, doe ik snel teken dat ze moet zwijgen. Nog steeds paniekerig frunnik ik in mijn broekzak en tik het nummer van de politie in. Ik fluister bijna onhoorbaar het adres en de situatie en de vriendelijke man stelt me gerust dat ze meteen komen. Ik bedank hem en houd de man, die Liberty nog steeds vastheeft, aandachtig in de gaten.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Ik wil schreeuwen dat hij de politie niet moet bellen, stomkop het is een gekraakt pand, dat mag in deze buurt niet. En ze sturen me toch misschien terug naar mijn ouders ik ben nog geen achttien jaar. Ik draaide me met een ruk om en sloeg hem zo hard als ik kon. Hij stak het mes in mijn arm maar viel daarna op de grond. Terwijl ik de pijn negeerde rende ik naar Mickey, 'Ren naar binnen,' zei ik enkel.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    Ik begin te lopen terwijl ik Liberty ruw aan haar arm meetrek. 'Niet naar het pand,' hijg ik, 'dan vindt hij ons zeker. Toon me de weg naar jouw huis. Het moet.'

    [ bericht aangepast op 30 maart 2012 - 18:31 ]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Mijn ogen worden groot, 'Hij ligt bewusteloos en de politie komt, ' zeg ik dan paniekerig maar trek hem dan toch mee. Rond deze tijd waren ze toch op een cruise. Ik trek ruw aan zijn arm en ren naar het huis toe.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    'En dan? Dan bellen we de politie nogmaals en zeggen we dat we konden ontsnappen. En verspil je energie niet meer zo veel, rennen en niet praten!'
    Ik versnel mijn pas om Liberty bij te kunnen houden. Jezus, die meid is een sneltrein!


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Eenmaal bij mijn huis check ik nog als 't leeg is. Gelukkig. 'Kom,' zeg ik en doe snel de achterdeur open.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    'Kom,' zegt Liberty en ik loop gehaast naar binnen. 'Doe de deur dicht en op slot. En doe alle ramen ook dicht, nu!' beveel ik haar.
    Ik blijf kort bij haar, maar ga ook op zoek naar evt. openstaande ramen.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Liberty

    Ik was nog steeeds boos, 'Commandeer me niet in mijn eigen huis graag en dankje,' glimlachte ik gespeeld. Toch deed ik wat hij zei en uiteindelijk deed ik het licht aan, gelukkig hadden we een dimmer dus het was niet meteen fel licht. Ik liep naar mijn oude kamer en toen ik zag hoe het eruit zag deed ik meteen die deur op slot. Het zag er nog precies hetzelfde uit. Stoelen die omver waren gegooid. Mijn bureau dat scheef staat, het bloed op de muur, vloer en mijn kasten. Ik zuchtte, 'Waarom laat je me weer hier heen gaan,' mompel ik dan.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Mickey
    'Hé, behandel me niet zo. Ik heb je net geholpen, ja? Als ik daar niet was geweest, was je naar het pand gegaan en had hij je meteen gevonden. Ik heb je een dienst bewezen dus doe niet alsof ik je leven verpest heb.'
    Ze loopt weg en gaat naar een kamer. Ik volg haar, maar ze sluit haar deur. Ik zucht diep, waarna ik me met mijn rug tegen haar deur op de grond laat zakken, met mijn knieën hoog opgetrokken.


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein