• Let op: RPG rechten zijn van: @KaulitzGurl


    Regels:

    x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
    x 16+ is toegestaan
    x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

    Dagroutine:

    - Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
    - Chillen en doen wat je wilt
    - Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
    - Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
    - OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
    - Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
    - Vrije tijd [3 tot 4.30]
    - Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
    - Dinnertime [7.30 tot 8]
    - Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

    Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2012 - 22:12 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    [Komop linn. xD]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    *Wow waarom reageert er niemand meer :c*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    (Omdat ik moet wachten ot de volgende ochtend en zolang die twee niet klaar zijn.......)


    We've lived in the shadows for far too long.

    *Zucht.. :c*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Emily
    Ik keek even op mijn wekker het was al best laat dacht ik tegen mezelf, ik ga vootzichtig in mijn bed liggen en trek de dekens over me heen. Als ik er zeker van ben dat Liv niet meer langs komt klik ik mijn licht uit en sluit ik langzaam mijn ogen.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    [Ga gerust verder ;)]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Liv:


    Vrolijk rek ik me uit. Wat was het een mooie dag vandaag. Ik stapte vrolijk uit bed. Een schrifje met verschillende uitstekende briefjes lag naast het bed. Ik begon te lezen. Over alles verwonderde ik me. Zoveel mooie en slechte dingen die ik niet had onthouden. Voorzichtig leg ik het boekje weer weg en denk na over de laatste zin. Dat moest gister zijn geweest, gisteren had ik Emily ontmoet. Ik trok wat kleren aan en liep naar beneden om te gaan ontbijten.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Het is ochtend als ik mijn ogen open en ik kijk vluchtig naar de wekker bijna 10 uur, ik zucht en sla de dekens van me af. Zou liv me herinneren dacht ik in mezelf, ik liep zachtjes naar mijn douche en zet de kraan aan en wacht tot de eerst koude stralen langzaam warm worden. Na zo'n kwartier te hebben gedouched droog ik mezelf af en zoek ik snel wat Kleren uit niet de meest geschikte kleren om bij paarden te zijn maar ik had toch geen zin om te gaan rijden vandaag.
    Ik loop mijn kamer uit en draai hem opslot voordat ik het een kloppend hart de trap afloop en me afvraag of liv al wakker is. Ik duw de deur open en zie dat Liv al vrolijk aan de tafel zit te ontbijten, oh nee.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    David

    Het was gister laat geworden met de Pizza maken, maar hij was geslaagt. Al was de kant van Alex lekkerder, maar ja.
    Ik loop aangekleed en wel naar beneden voor de deur staat Emily.
    "Hey, doorlopen kan." Zeg ik droogjes met een lachje.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Emily
    Ik schrik even van de stem die ik achter me hoor, ik lach verlegen als ik naar achter kijk en David zie staan "Uhhm..Ja...Sorry" zeg ik zacht en loop zachtjes naar de koelkast waar ik de Yoghurt eruit haal en het rustig in een bakje schenk, Ik zet de yoghurt weer terug en begin aardbeien te wassen en snijden. Als ik klaar ben meng ik ze samen met de yoghurt en ga ik twee stoelen vanaf Liv vandaan zitten.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    David

    Ik grinnik even en glimlach naar haar. Dan ga ik een tafel zitten.
    Ik zit nogsteeds vol van de Pizza van gisteravond.
    Ik glimlach even naar Liv. "Morgen." Zeg ik dan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Emily
    David gaat ook aan de tafel zitten en hij begroet Liv, Ik neem langzame hapjes van mijn ontbijt en kijk snel op mijn horloge half 11. Ik zucht en ga rustig door met mijn ontbijt.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    Ik ijs even naar de jongen. "jij was David." Zeg ik grinnikent. Ik was blij dat ik alles opgeschreven had. Ik keek even welke broodjes ik wel en niet lusten. "Vertel mij is David, zit ik elke week zo eigenaardig naar die broodjes te staren?" Ik had niet opgeschreven wie ik verteld had dat ik me telkens maar een week herinnerde. Maar oke.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik hoorde wat Liv zei, dat wist David niet dacht ik tegen mezelf, "Je houd niet van pitjes" zeg ik zacht toen ik zag dat hij er een vast had met pitjes. Dat wist ik toevallig omdat ik er bij het ontbijt op had gelet.

    [ bericht aangepast op 8 juni 2012 - 19:40 ]


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    David

    Ik kijk even niet begrijpend naar de twee.
    "Wat zei je? Of je elke week eigenaardig naar die broodjes zit te staren?" Ik haal mijn schouders op.
    "Weet ik het, vast wel." Zeg ik dan.
    Hoe kan ik dat weten ik let niet zo op hem.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.