• De Story

    Regels:
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - Ik open een nieuw topic als het andere vol is, ik wijs twee anderen aan die ook een topic mogen openen als ik afwezig ben.
    - Als er na 24 uur na het sluiten van het oude topic geen nieuw topic is geopend mag je mij pb’en
    - Ik wil deze RPG actief houden dus het is wel handig als je iedere dag (of iedere twee dagen als je een dagje niet kan) iets post (behalve als dat onmogelijk is) en je er ook niet binnen een week mee stopt (i.v.m. beperkt aantal rollen)
    - Posts hebben het minimum van 3 regels, dit geldt niet als je een gesprek voert en dus omstebeurt een zin zegt (o.i.d.)
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Als vanzelfsprekend niemand buitensluiten, en omdat er zo weinig rollen zijn is het ook niet leuk als er allemaal groepjes van twee personen ontstaan (dus probeer met verschillende mensen in contact te komen)
    - Houd rekening met elkaar qua tijd en gesprekken (dus niet dat het bij de een ochtend is en bij de ander avond of dat je een gesprek voert o.i.d. en dat je dan ineens niet meer online komt waardoor de ander niet meer verder kan)
    - Naamveranderingen doorgeven via het topic
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders

    - Af en toe komt er een reactie van mij in een quote blokje, dit betekend dat er een stukje verhaal lijn wordt geschreven, dit is dan niet vanuit de ogen van mijn personage, jullie mogen zelf weten hoe je daar op in speelt

    Rollen
    - Michelle Yvonne Maria Varlow (v)- SpringRose/Eline
    - Tayuya Hoshigaki (v)- AkatsukiXxX??
    - Vintain Ayden O'Connor (m)- Zayngasm/Naomi
    - Timothy Floris McAllister (m)- Wonderway??
    - Luna María van den Nou (v)- Amor8/Noa
    - Elena Mae Perret (v)- SupahBaby/Yara
    - Nala Rose Garcia (v)- JokerBaby/Femke
    - Sanne claire Smith (v)- nakito/ Anne



    [ bericht aangepast op 22 aug 2012 - 13:30 ]


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Amor8 schreef:
    [Idd, Luna is helderziend en dan plaatst ze een sirene op de taxi, zodat ze naar de ranch kan stormen, het huis binnenvalt, de trap op dendert en het mes uit het raam gooit :Y)]

    {hahahah, natuurlijk!}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nala
    Ik plantte hard mijn kaken op elkaar, terwijl ik probeerde mijn kracht terug te vinden.
    Ik haal eens heel diep en beverig adem en wrijf met mijn hand over mijn wangen.
    "Prima. Het gaat prima." zei ik en het klonk bijna normaal, behalve dat mijn stem op het laatste brak. Ik ging een beetje wankelend rechtstaan en gooide mijn tas op mijn bed. Toen viel me de krant die op de grond lag weer op. Tranen kwamen weer in mijn ogen, terwijl ik naar staarde, maar ik wist ze terug te dringen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Michelle
    Ik sluit Nala voor de tweede keer vandaag in mijn armen. Het gaat helemaal niet prima, schreeuwen mijn gedachtes. Maar ik zeg niets, ik vraag niets, ik bemoei me helemaal nergens mee. Ik houd haar alleen maar vast met het gevoel dat ik maar beter kan wachten tot ze me iets wil vertellen. Medelijden overspoelt me, ik kan nooit goed aanzien hoe anderen lijden, het is zo vreselijk! Stille tranen rollen over mijn wangen en vermengen zich met Nala's haar. Medelijden en angst is alles wat ik nu voel.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala
    Ik kon de tranen niet meer binnen houden, wanneer ze haar armen om me heen sloeg. En alsof mijn verdediging gebroken was, hoorde ik de zin die laatst zo vaak door mijn gedachten gespookt was over mijn lippen komen.
    "W-waarom hebben ze het niet verteld? I-ik zou nog steeds van ze gehouden hebben! Ik zou nooit iets anders kunnen!" snikte ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Vintain
    Als ik eenmaal in een donkere kamer op bed lig blijkt de rust me nog niet gegund te zijn. In de kamer naast me hoor ik eerst gedempte stemmen en vervolgens gesnik. Meisjestranen... De hoeveelste keer in deze korte tijd? Hulpeloos ga ik overeind zitten, niet wetend of ik weer moet gaan liggen met een kussen over mijn hoofd (wat heel erg aanlokkelijk klinkt, maar ook egoïstisch) of poolshoogte moet gaan nemen. En dan? denk ik en bijt op mijn lip. Helpen? Troosten? Like I could do that!
    Het is Nala, want ik had maar één persoon de trap op horen komen en Nala was al boven geweest. Wat een verschrikkelijk mens ben ik toch. Een paar dagen geleden had ze me zowaar de liefde verklaar, gezoend, en had ik haar advies gegeven aan de telefoon... En zie me hier nu zitten. Laf. Als een jongen in plaats van een man.


    I can't define who I am.

    Michelle
    Voorzichtig begeleid ik Nala naar een bed en ik plant haar daar neer.
    'Wat zei je? Wil je iets kwijt? Je kunt het allemaal vertellen,' zeg ik voorzichtig. Ik weet niet wat ze kwijt wil, en of ze überhaupt iets kwijt wil. Een gevoel van dejavu overspoelt me weer, lang geleden, in een eerder leven lijkt het wel, heb ik ook zo met mijn zus gezeten, smekend of ze wilde vertellen waarom ze niet at. Ik schuif die gedachte opzij en richt me weer volledig tot Nala.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    [Ik heb seriously medelijden met Vintain, en Nala, en Michelle.. en Luna, omdat ze nog van niks weet xD]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Nala
    De tranen liepen over mijn wangen, terwijl mijn lippen trilden. Ik kreeg het gewoon niet uit mijn keel geperst.
    In plaats daarvan staarde ik gewoon naar de krant, hopend dat ze het zou begrijpen.
    Ze moest het begrijpen! Anders zou ik niet weten hoe het zou eindigen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Michelle
    Ik volg haar blik naar de krant die op het bed ligt. Die had er overduidelijk iets mee te maken. Mijn ogen scannen het artikel en mijn hersens kraken. Wat wil ze me duidelijk maken? Dan valt me ineens de gelijkernis tussen de twee mensen op de voorpagina en Nala op. Een gelijkernis die bijna subtiel is, maar toch overduidelijk. De puzzelstukjes vallen bijna hoorbaar op hun plaats in mijn hoofd.
    'Zijn dat...' Verward kijk ik haar aan, als dat zo zou zijn verklaart het veel, heel veel.
    'Je hoeft nooit meer terug naar hen, je mag hier blijven zo lang als je wilt,' zeg ik dan impulsief en ik weet dat ieder woord waar is.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala
    Ik snikte zacht en schudde licht mijn hoofd.
    "Ik kán niet meer terug! Ze draaien waarschijnlijk levenslang de gevangenis in. En hoe moet ik daar nu mee leven? Hoe moet ik nu naar school gaan, een baan zoeken, een gezin stichten, met de gedachte dat mijn ouders bijna de grootste criminelen zijn van deze eeuw?" Ik wrijf de tranen weer van mijn wangen en maak mezelf sterk. Ik moest hard zijn anders kwam ik de wereld zo niet door.
    "Het is een lief aanbod Michelle, dank je. I-ik zal erover nadenken. Ik ben trouwens geslaagd... ik mag naar de balletschool." ging ik dan snel over op iets anders.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Michelle
    'Echt waar?' Blijdschap overspoeld me, toch nog goed nieuws vandaag!
    'Wil je nu verder met de dansschool? Ik ga er vanuit dat je dan daar in de buurt moet gaan wonen, want het is echt vreselijk om steeds maar heen en weer te moeten reizen tussen hier en die school,' denk ik vrolijk hardop. Maar tegelijkertijd klinkt er iets van spijt door in mijn stem, ze gaat weg... Ze is net terug en dan gaat ze weer weg, om zich in de harde wereld van de ballet te storten, een wereld waar ze constant te horen gaat krijgen dat ze niet goed genoeg is en waar ze word geconfronteerd met allemaal dunne meisjes (niet dat ze zelf niet de dunste is, maar zo werkt dat met mensen die anorexia hebben, die vinden zichzelf altijd dikker).


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    {Whoehoe, ik heb alles zo'n beetje terug gelezen en ik weet het grootste deel dus, niet alles, geen details maar de grotere lijnen zegmaar. En Michelle heeft geen idee wat je ging doen op de ranch, ze weet wel dat je ruzies had met je ouders en waar die over gingen
    Dus Luna kan terug komen xD}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    [Eindelijk hahaha :)]


    I can't define who I am.

    {Sorry, ik had twee keer t verkeerde topic te pakken xD}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    [Wow wow wow.. Welke grote lijnen weet Michelle? Daar gaat het ook om ^^]


    Stop acting normal. It gets bored.