[RPG] The Real Gleeks 50 - Speeltopics

William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Kurt Hummel

Ik liep doelloos door de gangen heen, niet wetend waar naar toe. Ineens pakte iemand mijn arm been zodat ik stopte. Ik keek op met tranen in mijn gezicht naar Blaine. Wat deed hij hier? Hij haatte me. Er kwamen ineens veel mensen de gang in, waarna Blaine me meesleurde naar een leeg lokaal en deed de deur dicht. Ik keek Blaine aan hem hoorde hem mijn naam zachtjes en somber zeggen. De pijn in mijn hart werd alleen maar erger en ik had een soort van zenuwinzinking. Ik zette mijn handen in mijn gezicht en snikte onophoudelijk verder. Ik ging even zitten, om rustiger te worden en probeerde om op mijn ademhaling te concentreren. Dat hielp en langzamerhand werd ik wat kalmer en keek ik Blaine met betraande ogen aan. 'Waarom kom je nog achter me aan? Het is allemaal mijn schuld dat dit gebeurt is. Als ik er niet was geweest had je in het begin nooit een trauma opgelopen, dan had Alexys nooit zelfmoord gepleegd. Je had nooit vreemd hoeven te gaan omdat ik te blind was om te zien waar je mee zat, je was dan misschien wel nooit ziek geweest en je alles met je familie zou nooit zo uit de hand gelopen zijn als ik er niet was. Je werd gedrogeerd en dat zou ook niet gebeurt zijn als ik hier niet was. Bella was ook niet overreden als ik er niet was, ik heb je in het ziekenhuis ook nog eens gekwetst en door mij belandde jij weer in het ziekenhuis.' somde ik huilend en overstuur op. 'Je had gelijk, het is allemaal mijn schuld.'

Finn Hudson

Ik sloeg mijn armen om haar heen en wiegde haar zachtjes en troostend heen en weer. Ik voelde me ook rot door alles en hield Bella dicht tegen me aan. Zij was al een kalmeringsmiddel voor me. 'Ik hoop het ook, ze zijn er beiden zo kapot van.' zuchtte ik waarna ik Bella een kus op haar voorhoofd drukte. 'Ze praten tenminste, dat is al een hele verbetering. Laten we nu maar hopen dat ze een goed gesprek krijgen.' zuchtte ik. Ik keek even naar het meisje en de jongen. Ik besloot nu ineens, dat ik ze niet mocht. Ook al kende ik ze niet eens. Ik wist dat ik geen oordeel mocht hebben over mensen als ik ze niet kende. Maar iets zei me, dat ze dit met opzet deden.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
"Jayson hij wou praten" zucht ik even en voel mijn ogen weer waterig worden.
ik zie Kurt nog weg lopen maar laat hem eventjes.

Jake
Ietswat jaloers kijk ik Savan achterna. Wat als ze nou met iemand er van door gingt.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Savannah

Grijnzend kijk ik toe hoe Kurt verdwijnt, en kijk dan weer naar Jake.
'Dus.. Zo doe je dat dus schat' grijns ik en geef hem een kus op zijn lippen..

El Diablo.

Jake
Ik glimlach zwak en kus haar terug. "ik hou van je" mompel ik en trek haar op schoot en blijf haar zoenen.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Savannah

Ik zoen hem terug.
'Ik ook van jouw' zeg ik en grijns lichtjes..

El Diablo.

Jake
ik glimlach "vanaaf gaat een leuk feesetje worden" grijns ik.
Ik pak zacht haar warme zachte hand vast.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Blaine Anderson:

Ik luisterde naar Kurt en elke woord deed bij mij pijn. Hij was zo overstuur en huilde de hele tijd. Ik zucht zachtjes en zag in mijn ooghoeken dat er een slot op de deur zat. Dat was ook nieuw, maar ik wist dat het lokaal niet vaak werd gebruikt en dat je hem gewoon op slot kon doen. Ik deed de deur op slot, zodat niemand opeens binnen kon komen. Ik liep naar Kurt en pak een stoel en ging naast hem zitten, maar ik hield hem niet vast. 'Wat ik allemaal zei in het ziekenhuis tegen Jordan, was niet waar en ik meende het niet. Ik was net als jij toen jij opeens tegen mijn schreeuwde toen jij in het ziekenhuis lag. Je meende het toch ook niet? Dus ik meende het ook niet' leg ik uit. 'Het is ook mijn schuld, Kurt. Niet alleen jij, maar ik ben ook de schuldige' zeg ik zuchtend en pijnlijk. 'Wij hadden een relatie en wij zijn allebei het probleem in onze relatie. We zeggen wel dat we bestemd zijn voor elkaar, maar kijk eens wat er allemaal in die tijd is gebeurt. We zijn gewoon niet voor elkaar bestemd' zeg ik zuchtend en naar de waarheid. Ik keek Kurt niet meer aan, het was gewoon te pijnlijk. 'Misschien moeten we gewoon even van elkaar wegblijven en met andere mensen omgaan en daten ofzo' zeg ik en kijk door het lokaal heen. 'Misschien is dat beter voor jou om me te kunnen vergeten en voor mij. We zijn nog jong om te trouwen en misschien lopen we wel te snel met de zaken vooruit' zeg ik tenslotte en wacht op de reactie van Kurt af.

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Inderdaad' zeg ik zachtjes en ik was er mee eens met Finn. Ik zuchtte en keek door het lokaal. Dat meisje mocht ik nu al niet, ze moest van Blaine afblijven en van Finn ook. Dalijk gaat ze ook nog met Finn flirten of andere meisjes hier op school. Finn was alleen maar voor mij, niemand mocht aan hem komen. Ik hield hem stevig vast en sloot genietend mijn ogen van zijn warmte. 'Ik hou van jou' zeg ik zachtjes en gemeend.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik wendde mijn blik af, toen hij dat zei. Ik wist dat hij me nu ook niet meer aankeek, en toen hij dat zei over anderen daten voelde ik pijnlijke steken door mijn hart. De tranen rolden geruisloos over mijn wangen. De gedachten om Blaine met een ander te zien maakten me ten eerste behoorlijk misselijk en die gedachten deed zoveel pijn. Ik kon er niet aan denken en ik wilde er niet aan denken. 'Ik hou dit niet vol, Blaine.' zei ik naar waarheid. Ik stond weer op, maar draaide me naar hem toe. 'Ik kan niet met iemand anders daten, de enige waaraan ik alleen maar kan denken ben jij.' zei ik pijnlijk. 'En na alles wat er gebeurt is, hou ik nog zielsveel van je. En als we een elkaar een tijdje niet meer zien of spreken wordt dat niet minder. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik kan het gewoon niet.' zei ik naar waarheid. Ik drong nu pas door, dat dat in het ziekenhuis net zoiets was als ik had, maar wat hij nu zei deed zoveel meer pijn. 'Ik kan je niet zien met een ander.' zei ik met een gebroken stem. Ik hield zoveel van hem en ik werd gewoon gek van jaloezie.

Finn Hudson

Ik genoot ervan dat zij in mijn armen lag en genoot van haar lichaamswarmte. 'Ik hou ook van jou.' zei ik lief en gemeend tegen haar, waarna ik een kus op haar wang drukte. Het voelde ergens nog wel goed om weer op school te zijn, maar aan de andere kant kwam er meteen drama. Alsof we al niet genoeg drama hadden in ons leven.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Nu liepen de tranen over mijn wangen. Ik heb zo mijn best gedaan om me in te houden, maar ze liepen of het niets was over mijn wangen. Ik keek nog steeds niet naar Kurt, het deed gewoon zoveel pijn om hem aan te kijken. Om hem in zijn betraande ogen te kunnen zien wat hij allemaal voelde op dit moment. Ik legde mijn gezicht in mijn handen en kon niets meer zeggen. Ik kon echt niets meer zeggen. Mijn hart deed gewoon teveel pijn en ik wou hem echt niet kwijt. Maar ik wist gewoon niet hoe we hier nu weer uit konden redden. Ik was het zo spuugzat om dit telkens te hebben met hem. Het was nu doodstil tussen ons en je kon gewoon de sfeer voelen tussen ons. Ik had op dit moment zoveel gevoelens en het deed allemaal pijn. Zijn woorden bleven maar herhalen in mijn hoofd wat hij net zei. Maar het leek dat er niets uit mijn keel kon komen.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik gaf een kus op zijn kaak en kijk hem lief aan. 'Je bent lief' zeg ik verliefd tegen hem en leg mijn hoofd weer op zijn borst. 'Wat heb je dalijk voor les? Dan kan ik als jij les hebt naar Emma toe en kunnen we even praten' zeg ik zuchtend en kijk hem weer aan.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Zonder te antwoorden barstte Blaine nu in tranen uit. Hij had zijn handen in zijn gezicht gezet en kon even niets meer zeggen. Zuchtend door de sfeer tussen ons ging ik naast hem zitten. Ik leunde gewoon tegen hem aan en sloeg mijn armen om zijn middel. Het kon me even niets schelen dat het eigenlijk niet kon omdat het 'over' was. Maar het deed me echt even goed om zijn lichaam dichtbij de mijne te voelen. Nog steeds rolden tranen over mijn wangen, ik voelde me nog steeds ellendig en Blaine ook. 'Blaine, het gaat niet te snel met ons. We zijn klaar om te trouwen en we kunnen het aan.' Zei ik naar waarheid, vanuit een ingeving zag ik telkens waar het mis ging tussen ons de hele tijd. 'Het enige wat te snel gaat is dat we te snel opgeven.' Vertelde ik rustig aan hem, mijn stem trilde nog steeds van de spanningen. 'Als we een keer een ruzie hebben, denken we beiden meteen dat het over is. We denken beiden meteen het ergste van alles.' Legde ik zuchtend uit. 'We hebben geen tijd nodig, want het gaat niet te snel. Toen we rustig aandeden en nog gewoon verkering hadden gebeurden er ook dingen. Het maakt niet uit of we straks getrouwd zijn of gewoon vrienden. Wat gebeurt, dat gebeurt gewoon.' Ik hield hem nog steeds vast, of hij het wilde of niet. Het deed mij gewoon even goed. 'Net zoals ik in het begin van dit alles zei, ik ga voor je vechten en ik laat je echt niet gaan.' zei ik gemeend. 'Je bent mijn ware liefde, Blaine.'

Finn Hudson

'En jij bent nog veel liever.' zei ik glimlachend tegen haar, waarna ik haar wang streelde. 'Ik geloof dat ik zo meteen Spaans heb.' zei ik zuchtend tegen haar. Ik vond het helemaal niet leuk om nu zonder haar te zijn. Het liefste was ik gewoon de hele tijd bij haar. Ik wilde haar beschermen voor alles.

[ bericht aangepast op 4 okt 2012 - 11:20 ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik luisterde naar zijn woorden en ergens stelde me dat gerust. Kurt was alles voor me en ik hield zoveel van hem. Ik wou met hem trouwen en met hem een leven beginnen, maar toch zat iets mij dwars. Ik zuchtte en liet mijn handen uit mijn gezicht halen en ik voelde dat hij zijn armen om mijn middel had. Ik had dat dus niet gemerkt en keek nu wel met mijn betraande gezicht naar hem. Zijn ogen waren aan het glinsteren en om zijn ogen had er een rood randje plaatsgevonden. Ik zag dat zijn tranen nu ook over zijn wangen liepen. 'Je bent ook mijn ware liefde, Kurt' zeg ik zachtjes en gemeend. 'Alleen' zeg ik maar ik stopte met verder praten en kijk hem niet aan. 'Alleen het doet pijn om van je te houden. Het doet pijn, Kurt' zeg ik met tranen in mijn ogen en moest me weer inhouden. 'Sorry' zeg ik pijnlijk en ging uit zijn greep en stond op. Ik liep snel naar de deur en haalde de slot eraf en snelde me snel weg. Zodat Kurt me niet achter na kwam. Ik wist niet waar ik naar toe rende, maar ik was half verblind door tranen. Uiteindelijk kwam ik op de tribune en ging daar zitten en wou nu gewoon even alleen zijn.

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Spaans?' zeg ik glimlachend. 'Daar kan ik je helemaal mee helpen' zeg ik lachend en woel door zijn haren. Voor de grap begon ik Spaans te praten en kijk hem lief aan. Hij wist natuurlijk dat ik uit Spanje kom en dus vloeiend die taal sprak. 'Dan ben ik je prive lerares' zeg ik zachtjes in zijn oor en zei het ook zwoel. Met mijn hand leg ik op zijn borst en plagend liet ik het naar beneden zakken om hem kippenvel te bezorgen en liet mijn hand nog net boven zijn knoop van zijn broek liggen en ik kijk hem plagend aan en lachte zachtjes.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

'Blaine, wacht!' riep ik hem verstikt door tranen na, maar hij hoorde me niet meer. Ik begon pijnlijk te snikken en legde mijn gezicht in mijn armen op tafel en snikte non stop. Ik kon het gewoon allemaal niet zonder hem. En ik wilde niemand anders buiten hem. Onze liefde was zo sterk, zo speciaal. Zoiets als wat Blaine en ik hadden kwam heel weinig voor. Het was een liefde uit een miljoen. Na een paar lange minuten zo gehuild te hebben pakte ik een shrift en scheurde ik er een blaadje uit. Ik pakte mijn pen en begon met schrijven:

'Lieve Blaine,

Een leven zonder jou kan ik me niet meer voorstellen. Want sinds jij in mijn leven gekomen bent is er iets in me veranderd op een goede manier. Je doorbrak de meeste angsten die ik had door gewoon mijn vriend te zijn, door gewoon bij me te zijn. Maar natuurlijk kon niet alles in één keer weg zijn. Daarover wil ik nog steeds met je praten, ik wil het aan je uitleggen waarom ik telkens bevestiging nodig had van je, en waarom ik je gevolgd was. - Waar ik trouwens ongelofelijk veel spijt van heb. - En ik snapte wat je bedoelde met wat je net zei, voordat je wegliep. Ik voel me precies hetzelfde en ik weet ook hoeveel pijn het doen. Maar ik geloof er echt in dat als we er samen voor vechten en samen werken aan onze angsten of onzekerheden dat we hier uit gaan komen. De waarheid is dat ik je niet kan laten gaan. Ik wil het enige geluk wat ik in handen niet meer loslaten. Jij bent echt het beste wat me ooit verkomen is. Daar vecht ik voor en ik zal niey opgeven, je weet dat ik een vechter ben. Ik kan niet zonder jou doorgaan. Je betekent alles voor me, en ik mis echt alles van je. De manier waarop je me altijd aan het blozen kan maken, de manier waarop je me altijd kippenvel kan bezorgen uit genot. Ik mis het, hoe je mijn hand vasthoud, hoe jij mijn hele wereld ondersteboven keert. Alsjeblieft, geef dit niet op. Onze liefde is daar veel te speciaal voor en veel te bijzonder.

Ik hou van je,

Kurt.'

Toen ik de brief beeindigd had, had ik nog steeds tranen in mijn ogen. Ik voelde me leeg nu ik alles op papier gezet had. Ik vouwde mijn brief en pakte mijn spullen en liep naar zijn kluisje. Mijn brief duwde ik door de gleuf van zijn kluisje zodat het er in viel. Vroeg of laat zou hij het lezen. Ik kon echt niet zonder hem, en ik had geen zin om nu terug naar het Glee lokaal te gaan. Ik schaamde me, omdat ik in huilen was uitgebarst, dus ik liep naar de toiletten en wastte mijn betraande gezicht. Mijn ogen waren nu vuurrood van het huilen.

[Ik ben net bij mijn halte aangekomen, dus ik schrijf Finn's post zo meteen.]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Finn Hudson

'Beter nog, je mag ook best mijn toetsen maken en mijn huiswerk.' grapte ik tegen haar. Toen ze iets fluisterde kreeg ik al kippenvel. Ze legde haar hand op mijn borst en liet haar hand steeds verder naar beneden zakken om kippenvel te veroorzaken. Ik kreeg een warm en kriebelig gevoel in mijn onderbuik toen ze plagend stopte voor de knoop van mijn broek. Ik keek haar aan en zag haar glimlachen. 'Jij bent echt ontdeugend.' zei ik glimlachend, maar wel een beetje ongemakkelijk tegen haar.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Het was gewoon geen goed idee om naar school te gaan. Nu ik hem weer zag miste ik hem enorm. Ik hield van hem en ik had zo'n vreselijke pijn in mijn hart. Ik heb in die paar minuten gedacht en ik doe dat nu de hele tijd. Elke keer was het zo helder om na te denken, maar ik snapte niet waarom ik dit deed. Ik kon niet zonder hem en ik hield zielsveel van hem. Ik wou gewoon bij hem zijn voor altijd en ik duw hem alleen maar meer weg. Ik schudde mijn hoofd en veegde mijn tranen weg. Ik wil hem terug. Ik wil dat hij mijn verloofde weer was, dat we samen konden zijn en Kurt had gelijk. Hij had altijd gelijk. Gelijk stond ik op en liep nog even langs mijn kluisje om wat te pakken, wat ik van plan was. Ik opende de mijn kluis en iets viel op de grond. Ik fronste en pakte een blaadje op en keek er op. Er stond mijn naam in en Kurt's handschrift stond er. Ik begon te lezen en tranen vulden mijn ogen weer. Dit was mijn helder moment en ik liet Kurt ook niet gaan. Ik had een plan om hem terug te nemen.

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Dat heb ik van jou' zeg ik zwoel in zijn oor en stiekem streelde ik zijn kruis zachtjes en bijt zachtjes in zijn oorlel om hem meer op te winden. Gelukkig zag niemand ons wat we aan het doen waren, aangezien de rest gingen praten en ze keken niet naar ons. Ik grijnsde ontdeugend naar hem en verleidelijk ging ik opstaan en knipoog flirterig naar Finn. Ik liep rustig en verleidelijk voor Finn's neus het lokaal uit, doelend dat hij me moest volgen. Ik loop naar een lege lokaal toe en wachtte tot Finn er aan kwam. Volgens mij had ik hem opegwonden gemaakt en kwam hij wel achter mij aan.

One Who Travels A Higher Path.

MissStoran schreef:
Jake
ik glimlach "vanaaf gaat een leuk feesetje worden" grijns ik.
Ik pak zacht haar warme zachte hand vast.

El Diablo.