• NEW YORK CITY
    Deze RPG gaat over een groepje jongeren die in NY wonen, ze zitten met z'n allen op een bekakte school. Allemaal zijn ze rijk, maar sommige van hun zetten zich er tegen af, anderen houden van de luxe en maken er optimaal gebruik van.

    Er zijn 4 verschillende groepen:
    - De 'celebritys' deze jongeren zijn een beetje beroemd, voornamelijk omdat ze it-girls/boys zijn
    - Girl: Delaney Marie McClain Lifeisajoke
    - Girl : Nadine Liv Jackson AGENTP

    - Boy: Samuel Lucas McClain Lifeisajoke
    - Boy: Tyler Jay Montez Wonderwatch

    VOL
    - De haters
    zij willen eigenlijk niet rijk zijn en proberen zo punk/rock/anders te zijn
    - Boy: Jordan Everbeet GOFORTH
    - Boy: Andrew Cole quin98

    - Girl: Allison Rose-mary Greens thatlastkiss
    - Girl: Mary-Lia Liberty Carter curlies

    VOL
    - De luxe-paarden
    zij zijn een beetje neutraal, ze vinden het fijn dat ze genoeg geld hebben, maar zouden ook zonder kunnen
    Boy: Rafael Greywood Blanes
    Noralie Anderson jaimyhoi
    Anna Bailey Miller mismi

    - De bitches deze jongeren zijn de stereotype rijke tieners. De jongens en meiden zijn achterbaks en bitchy.
    - Girl: Charlynn Cassidy Williams. DreamWishes
    -Boy: Hayden Clark Memoria
    - Boy: John Ellean Brody. GOFORTH

    In elke groep zitten 4 mensen, twee jongens en twee meisjes.

    Excited? Vul dan dit even in:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Groep:
    Relatie?:
    Familie:
    Karakter:
    Uiterlijk (+foto):
    Extra:

    Have fun!

    jaimyhoi schreef:
    Noralie Anderson
    Ik loop met Frodo richting huis en als ik op de oprit ben aangekomen maak ik Frodo's riem los. Hij rent richting de achtertuin om daar te spelen, ik vind het best. Ik zucht zachtjes. Drew heeft me nog nageroepen dat hij het wel goed maakt. Wat goed maakt? Hij gaat gewoon naar een film. Meer niet. Van mij mag hij. Ik loop het huis binnen en het is stil. Onheilspellend stil. Ineens hoor ik geschreeuw en krijg ik een beker water in mijn gezicht. Ik proest het uit en wrijf in mijn ogen en zie dan nog net Mason wegrennen. 'MASON!' roep ik boos en ren hem achterna. Hij rent richting de keuken en ik sla de hoek om en krijg dan weer een beker water in mijn gezicht. 'MICAH VERDOMME!' Ik had het moeten weten, dat hij zou staan wachten met nog een beker. 'Ik pak jullie nog wel!' Ze rennen beiden lachend weg. Ik ben eigenlijk nooit veilig in huis met die twee in de buurt. 'Hebben jullie niet iets beters te doen?' roep ik dan zuchtend. Ik loop de trap op naar boven en loop naar de gezamelijke badkamer en pak er een handdoek uit. Ik veeg mijn gezicht en hals ermee af en kijk dan even mezelf aan in de spiegel.


    Noralie Anderson
    Ik wend mijn blik af en leg dan de handdoek ten drogen, niet dat die nou zo bijster nat was geworden, maar wel vochtig. Ik moet wraak gaan nemen op Micah en Mason, alleen nog een plannetje bedenken hoe. Ach ja, misschien dat ik eerst maar even wat huiswerk moet gaan maken. Ik loop de badkamer uit en dan zie ik Lucas voor mijn neus staan. 'Wat moet je?' vraag ik wantrouwend. Hij glimlacht en schudt zijn hoofd dan. 'Niets, ik wilde alleen de badkamer in.' Ik besluit hem maar te geloven en stap dan opzij zodat hij kan passeren. Als mam en pap gewoon al thuis waren geweest zou ik rust hebben van mijn broers. Ik loop richting mijn kamer en doe de deur niet achter me op slot. Dat is gewoon een heilige regel bij ons in huis. Niemand komt in elkaars kamer tenzij diegene toestemming heeft. Dit is ook echt de enige regel waar naar geluisterd wordt. Ik zet een cd aan en hoor al gauw dat het The Script is. Ik zing een beetje mee, ik kan niet zingen. Totaal niet. Maar ik vind het gewoon leuk. Mijn wiskunde spullen liggen voor me en die sla ik open. Mijn ogen gaan even vlug over de sommen... Hier ga ik nog lang mee bezig zijn.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.


    Samuel Lucas McClain.

    "Hey, op je woorden letten Drew, het is mijn schouder waar je op ligt" zei ik grijnzend. Ik had wel altijd gelijk, neh ! Aangezien de film door een ietwat saai stukje ging besloot ik maar lekker Drew te pesten. Ik nam de popcorn op mijn schoot en gooide telkens opnieuw popcorn in zijn gezicht.
    "Irriteer ik je al ?" vroeg ik met een onschuldige blik in mijn ijsblauwe ogen.

    Andrew Cole

    'oohja sorry SuperSam' zeg ik dslijmerig en grinnik daarna. 'Heey!'roep ik als hij popcorn in mijn gezicht gooit en kijk hem aan. 'Ja' zeg ik en prik mijn mijn vinger in zijn wang. Ik kijk even naar zijn ijsblauwe ogen en glimlach even. 'Ik haal mijn hoofd niet weg als je daar op hoopt of zo' zeg ik lachend en leg mijn hoofd wat veder op zijn schouder. 'Weet je jou schouder ligt lekker' zeg ik lachend en stop wat popcorn in mijn mond.


    Samuel Lucas McClain.

    "Ach, het is goed, je mag blijven liggen" zei ik grinnikend, "Maar enkel en alleen omdat je zegt dat mijn schouder goed ligt hoor" zei ik grijzend. Ik zag hoe hij popcorn begon te eten. "Doe eens je mond open" zei ik serieus. Hij deed wat ik zei waarna ik zowat een kwart van de hele bak in zijn mond gooide. Het feit was dat al de rest van de bak al ergens anders lag. "Chips moet je niet hebben zeker ?" zei ik grijnzend toen hij gewoon niet meer kon praten door alle popcorn. Ik prikte ook even in zijn wang. Nooit gedacht dat Drew nog zo leuk zou zijn eigenlijk.

    Andrew Cole

    'Yay!' zeg ik lachend en glimlach daarna even. Ik open mijn mond zoals hij gevraagd had en krijg ongeveer een kwart van bak in mond. 'hmehinfui' geluidje komt uit mijn mond en ik kijk Samuel aan. Ik geef hem een duw als hij wat vraagt terwijl hij weert dat ik niet kan antwoorden. Als ik eindelijk mijn mond wat leeg heb kijk ik hem aan. 'Dat was gemeen' zeg ik met een pruillipje en kijk daarna veder naar de film zogenaamd geen aandacht aan hem besteed terwijl ik eigenlijk gewoon via mijn ooghoek naar hem kijk.


    Samuel Lucas McClain.

    Ik begon te lachen, maar ik gaf toe, die pruillip was het schattigste dat ik ooit gezien had. Wow, weird. Niet aan denken. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen hij me negeerde waardoor ikzelf een pruillip kreeg. Ik prikte met mijn wijsvinger in zijn wang en bleef dat herhalen.
    "Negeer me niet Drewie" zei ik zielig.

    Andrew Cole

    Ik grinnik even en kijk hem aan. 'hoe kan ik je nou negeren als je zo gaat kijken?" vraag ik en kijk hem aan. De pruillip was gewoon echt vet schattig, daar kon je niet omheen. 'ik zou je niet meer negeren goed' zeg ik lachend en glimlach daarna even naar hem. Ik prik een keer terug in zijn wang en leg daarna mijn hoofd wat beter op zijn schouder om vervolgens weer naar de film te kijken al gaat mijn blik ook vaak genoeg naar Samuel.


    Samuel Lucas McClain.

    Een trots gevoel overspoelde me. Die pruillip kreeg werkelijk alles gedaan. Ik keek weer naar de film en voelde hoe hij af en toe naar mij keek. Normaalgezien zou ik dat dodelijk irritant gevonden hebben, maar deze keer niet. Verrassend, alweer. De film was bijna gedaan dus ik besloot maar rap mijn zak met zout-chipjes op te eten. Ik trok hem open en begon er netjes van te eten. Tja, zo was ik, netjes in het openbaar, als een beest vanaf ik alleen was. Na een tijdje betrapte ik mezelf erop dat mijn ogen iets te vaak naar Andrew gleden. Weird.
    "Chipje ?" vroeg ik. Door een spannend moment verschoot ik toch waardoor de zak die ik hem voorhield omkeerde. "Wel, i guess dat je nu genoeg chipjes hebt" zei ik met een onschuldig gezicht toen de helft van de zak over zijn schoot gegooid werd.
    "He, don't blame me, blame the movie".

    Andrew Cole

    Ik zie dat zijn ogen ook best naar mijn glijden waardoor ik zachtjes grinnik. 'Lekker' zeg ik als hij de zak voorhoudt en net op dat moment schikt hij waardoor de zak zich omkeert. 'Ja inderdaad genoeg, dankje' mompel ik en kijk Samuel aan. 'Wat is er tijdens deze film toch met eten over me heen gooien?' vraag ik en bijt even op mijn lip. Ik grinnik toch even en pak daarna een paar zout-chippies van mijn schoot die ik in mijn mond stop. Ik leg mijn hoofd weer op zij schouder aangezien die door het plotselinge schik moment eraf was gegaan en kijk veder naar de film. 'Dus Sam is ook een klein beetje bang?' vraag ik plagend en grinnik daarna. 'Maar waarom? Ik zit toch naast je'

    Charlynn "Charly" Cassidy Williams
    Ik ben al een tijdje aan het kijken naar de twee jongens naast me en had al snel door wat er aan de hand was, zijzelf misschien nog niet, maar ik wel, overduidelijk en ik had er niet bepaald behoefte aan om hiernaast te blijven zitten. Ik laat Sam los pak mijn tas vast en kijk de twee aan en dan even naar de film en ril, alleen daarom zou ik al weg gaan, maar om naast de twee nog niet bewuste "lovebirds" te blijven zitten had ik ook geen behoefte aan. 'Ik ga.' mompel ik dan en sta op en loop snel de zaak uit en zucht. Afschuwelijke film, dit gaat zeker nachtmerrie's worden. Dan dringt me
    Iets door, ik ben met Sam hierheen gekomen en mijn auto staat nog op school. Ik ga even met mijn handen in mijn haren en haal even diep adem en denk dan na wat ik moet doen om thuis te komen, aangezien het hier ver van school en van mijn huis lag. Ik pak mijn telefoon en kijk of er mensen zijn die me naar huis zouden kunnen brengen en laat me neerzakken op een stoel in de ontvangstzaal van de bioscoop. Dit gaat nog wat worden, iemand vinden die bereid is me te komen halen.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Ik ben slapen, good night x]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    [ik dacht al toen Sam toe gaf dar Drew zijn hoofd op zijn schouder mocht leggen dat ze homo zouden worden Xd]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.


    Samuel Lucas McClain.

    "Je bent een makkelijk doelwit" zei ik lachend. Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, "Inderdaad, jij zit naast me, reden genoeg om bang te zijn" grinnikte ik. Ik keek naar Charly die vertrok en zwaaide haar vrolijk na, "Cheerio" riep ik nogmaals met een Brits accent. "Ik weet niet eens of dat woord bestaat" zei ik lachend. Ik greep wat chipjes van zijn schoot af en stak ze in mijn mond. We waren echt bijna aan het einde van de film, spijtig.

    Andrew Cole

    Ik kijk hem aan en grinnik. 'Ik pak je nog wel terug' zeg ik lachend en glimlach daarna. 'Nou zeg, ben ik echt zo eng?' vraag ik met een pruillip en grinnik daarna. 'Ow doei' zeg ik een beetje verbaast, waarom ging die ineens weg? Ik grinnik even, 'Dat woord bestaat wel hoor' zeg ik lachend. 'Zit jij nou van mijn schoot te stelen?' vraag ik nep verontwaardigd en grinnik daarna. Ik kijk weer naar de film die helaas bijna afgelopen is. Ik zou hier zo nog even kunnen zitten. Die film was ook echt geweldig. Ik pak wat chipjes van mijn schoot en stop ze in mijn mond.


    Samuel Lucas McClain.

    "Wel, eerst was je niet eng, maar nu heb je me bang gemaakt" zei ik, terwijl ik hem argwanend aankeek. Ik kreeg een vrolijke blik op mijn gezicht waarna ik in de lach schoot, "Uhm, ja dat doe ik" zei ik grijnzend. Ik nam de zak aangezien hij net de laatste chipjes had opgegeten en stak ze 1 voor 1 in mijn mond.
    "Wat wil je hierna gaan doen ?" vroeg ik toen, waarna ik mijn blik wegscheurde van het scherm. Ik had waarschijnlijk de helft van de film niet eens gezien, maar dat maakte niet uit, ik downloadde hem nog wel eens.
    "Anders kunnen we een filmmarathon houden bij mij ?" stelde ik voor.