• Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.


    De regels:
    - Geen perfecte karakters.
    - Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
    - Geen tijd = niet meedoen.
    - Niemand buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - Geen one-liners.
    - Alleen ik open nieuwe topics.
    - Naamsveranderingen graag melden.
    - Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
    - Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
    - Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.


    Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
    Dit is waar de Coven bijeenkomt.
    In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
    De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

    Heksen:

    - Aurora Delila Whitlock CxStylinson
    - Fiona Evelyn Sinclair Chat
    - - -
    - Avery Violet Stone Arachno


    - Zane Blade Reynolds Assassin
    - Kyle Dyer Soubi
    - - -
    - - -


    Hunters:

    - Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
    - - -
    - Alice Hale Frodo
    - - -

    -
    - Blaise Wolf Hunter Arachno
    - Yurian Xander Green MakeMeIrish
    - - -
    - - -


    Rollenstory
    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 28 nov 2012 - 21:02 ]


    Your make-up is terrible

    Chat schreef:
    [Ik ben nog vrij ;3 ]


    [Okee dan kom ik ;)]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Toch nog een vraagje, weten de hunters nu wie de heksen zijn? xD]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Volgens mij niet]


    26 - 02 - '16

    Angelica Wolfe

    Kyle pakt mijn hand beet en neemt me mee door allemaal verschillende straatjes, terwijl ik amper door heb waar we heen gaan. Ik ben zo nerveus en mijn hersenen proberen een plan B te bedenken. Hij zucht eventjes en gaat voor mij staan, op dat moment besef ik dat we stilstaan en waarschijnlijk op één van zijn plekjes zijn. Het is er stil en er zijn geen mensen. Ik bijt hard op mijn lip als ik met een schuldige blik naar hem kijk en hij doordringend terug kijkt.
    "Leg uit." zegt hij haast dwingend tegen mij en hij houd mijn hand nog steeds vast, alsof hij bang is dat ik zo meteen weg ga rennen of zo. Maar hij weet niet dat ik dat nu niet kan, mijn benen voelen slap aan onder me. "Ja, natuurlijk." murmel ik. Ik sla mijn ogen neer en neem een diepe teug adem, waarna ik weer opkijk en met een trillerige stem begin te vertellen. "I-ik ben... Nee wacht." Ik zucht even en veeg met mijn vrije hand opnieuw mijn haar uit mijn gezicht. Privédetective heeft tot nu toe altijd zo goed gewerkt dat ik hier nog nooit last van gehad hem en nog ooit mezelf hoefde te verantwoorden tegenover iemand of iets nieuws moest bedenken.
    "Ik werk voor de CIA, om gevaarlijke mensen op te sporen." zucht ik vervolgens zachtjes. "We hebben hier een kleine, geheime vestiging zitten, omdat we vanuit hier goed kunnen werken. Ik kan niet zeggen wat we doen of wie we opsporen, maar het is gevaarlijk. Daarom liggen er zoveel wapens in mijn huis en draag ik die ook bijna altijd met mij mee. Daarom werk ik zoveel, het is gewoon een meer een levensstijl dan een beroep." Ik zucht opnieuw, maar mijn stem klinkt wel zelfverzekerder als eerder. Toch kan ik hem niet helemaal recht aankijken. "Het had geheim moeten blijven, verdomme." murmel ik tegen mezelf.


    Your make-up is terrible

    Nee, weten ze niet. :3


    Your make-up is terrible

    Yurian Xander Green

    Ik heb net twee weken mijn rijbewijs en ik ben er maar wat blij mee, nu kan ik tenminste verder komen dan eerst. Die stomme scooter is lekker achterwege. Ik schakel de motor uit en stap uit mijn wagen. Ik vergrendel hem en kijk wat rond. Een blond verschijning valt me op en mijn schuine lachje komt op mijn gezicht. Ik haal mijn hand even door mijn haar en grinnik dan. Goed, eropaf.
    Ik stop kalmpjes mijn handen in mijn zakken en loop op de verschijning af. Ik zag dat ze iets deed in een spiegel van een wagen maar niet precies wat.
    "Een hele goede dag," zeg ik met een speelse glimlach. "Wat doet zo een prachtvrouw hier alleen zo in de vroege morgen?" vraag ik en ik bekijk haar even. Ze is niet verkeerd moet ik zeggen, in tegendeel juist, ze is een mooie verschijning. Ik moet moeite doen mijn ogen op haar gezicht gericht te houden maar het lukt me uiteindelijk wel. Een speelse grijns is van mijn gezicht af te lezen.

    [Ugh, slijmbal...]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    MakeMeIrish schreef:
    Yurian Xander Green

    Ik heb net twee weken mijn rijbewijs en ik ben er maar wat blij mee, nu kan ik tenminste verder komen dan eerst. Die stomme scooter is lekker achterwege. Ik schakel de motor uit en stap uit mijn wagen. Ik vergrendel hem en kijk wat rond. Een blond verschijning valt me op en mijn schuine lachje komt op mijn gezicht. Ik haal mijn hand even door mijn haar en grinnik dan. Goed, eropaf.
    Ik stop kalmpjes mijn handen in mijn zakken en loop op de verschijning af. Ik zag dat ze iets deed in een spiegel van een wagen maar niet precies wat.
    "Een hele goede dag," zeg ik met een speelse glimlach. "Wat doet zo een prachtvrouw hier alleen zo in de vroege morgen?" vraag ik en ik bekijk haar even. Ze is niet verkeerd moet ik zeggen, in tegendeel juist, ze is een mooie verschijning. Ik moet moeite doen mijn ogen op haar gezicht gericht te houden maar het lukt me uiteindelijk wel. Een speelse grijns is van mijn gezicht af te lezen.

    [Ugh, slijmbal...]


    Fiona Evelyn Sinclair

    "Een hele goede dag" hoorde ik ineens achter me. Ik schrok en een rilling liep over mijn rug. Straks was het een hunter die me ontdekt had! "Wat doet zo'n prachtvrouw hier alleen zo in de vroege morgen?" vroeg de stem. Ik draaide me om. "Eh, niks, ik ga shoppen" zei ik zo gewoontjes mogelijk. Ik ontdekte een speelse glimlach op het gezicht van de jongen en ik glimlachte charmant terug. "En wat brengt jou hier?" vroeg ik vervolgens aan hem terwijl ik naar zijn auto keek. "Ook shoppen?"


    26 - 02 - '16

    Kyle Dyer

    'Ja, natuurlijk,' murmelde ze. Ze sloeg haar ogen neer en nam een teug adem, waarna ze weer opkeek en met een trillerige stem begon te praten.. Waardoor ik al spijt kreeg dat ik ernaar vroeg. 'I-ik ben... Nee wacht.' Ze zuchtte en veegde met haar vrije hand opnieuw haar haren uit haar gezicht. Ik was bang voor haar antwoord en dat ik haar hand moest los laten om zo gauw mogelijk weg te gaan van hier, maar dat wou ik niet eens. 'Ik werk voor de CIA, om gevaarlijke mensen op te sporen,' begon ze en zuchtte vervolgens zachtjes. Verbaasd keek ik haar aan. Dat was iets anders dan ik had verwacht. 'We hebben hier een kleine, geheime vestiging zitten, omdat we vanuit hier goed kunnen werken. Ik kan niet zeggen wat we doen of wie we opsporen, maar het is gevaarlijk. Daarom liggen er zoveel wapens in mijn huis en draag ik die ook altijd met mij mee. Daarom werk ik zoveel, het is gewoon een meer een leven stijl dan een beroep.' Ze zuchtte opnieuw, maar gelukkig was haar stem al wat zekerder dan daarnet. 'Het had geheim moeten blijven, verdomme,' murmelde ze tegen zichzelf. Mij keek ze nog steeds niet aan, maar ik haar wel en mijn gezicht stond net zo verbaasd. Ik had haar gewoon iets laten opbiechten, wat ze eigenlijk niet mocht vertellen. Beschamend keek ik omlaag naar mijn voeten, waarna mijn blik al gauw naar onze handen gingen. Ze had haar hand nog steeds niet terug getrokken en ik wou hem zelfs nu nog steeds niet loslaten. Nog nooit was ik zo opgelucht geweest, ok.. misschien wel, maar op dit moment kan ik me dat niet zo één, twee bedenken wanneer dat was.
    'Sorry,' mompelde ik zachtjes tegen haar en bewoog mijn duim iets, al gauw stopte ik daarmee omdat ik vond dat dat toch iets te was. 'Sorry dat je het moest vertellen, terwijl het geheim was.' Ook al was het ook gedeeltelijk de fout van die oude man, maar dat zegde ik er maar niet bij. 'Ik zal het niet verder vertellen en ik zal het er ook niet meer met jou erover hebben.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Yurian Xander Green

    Eh, niks, ik ga shoppen" Ik krijg een charmante glimlach terug "En wat brengt jou hier? Ook shoppen?" Ik bekeek haar weer even.
    "Alsof je mijn gedachten kunt lezen," zeg ik met een lachje. Toen ze zich omdraaide dacht ik echt; WAUW! "Ik heb hier net pas eigenlijk. Ik weet niet wat ik wilde doen, ik werd afgeleid door jouw mooie lichaam," zeg ik en ik leun tegen haar wagen aan.
    "De naam is Yurian. Yurian Green," zeg ik met een glimlach en ik haal mijn hand even door mijn haal. Mijn blik laat zich opnieuw over haar lichaam dwalen, ik kan het niet laten. Ze is gewoon zo mooi. Ik stap niet snel op mensen af, ik vindt ze meestal ook niet interessant. Ik krap even aan mijn kin en glimlach weer naar de jonge vrouw. Hoe oud zou ze zijn? Niet veel ouder dan ik denk ik.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    MakeMeIrish schreef:
    Yurian Xander Green

    Eh, niks, ik ga shoppen" Ik krijg een charmante glimlach terug "En wat brengt jou hier? Ook shoppen?" Ik bekeek haar weer even.
    "Alsof je mijn gedachten kunt lezen," zeg ik met een lachje. Toen ze zich omdraaide dacht ik echt; WAUW! "Ik heb hier net pas eigenlijk. Ik weet niet wat ik wilde doen, ik werd afgeleid door jouw mooie lichaam," zeg ik en ik leun tegen haar wagen aan.
    "De naam is Yurian. Yurian Green," zeg ik met een glimlach en ik haal mijn hand even door mijn haal. Mijn blik laat zich opnieuw over haar lichaam dwalen, ik kan het niet laten. Ze is gewoon zo mooi. Ik stap niet snel op mensen af, ik vindt ze meestal ook niet interessant. Ik krap even aan mijn kin en glimlach weer naar de jonge vrouw. Hoe oud zou ze zijn? Niet veel ouder dan ik denk ik.


    Fiona Evelyn Sinclair
    "Alsof je mijn gedachten kunt lezen" zei hij met een lachje. "Ik heb hier net pas eigenlijk. Ik weet niet wat ik wilde doen, ik werd afgeleid door jouw mooie lichaam" zei hij. Ik bloosde lichtjes. "De naam is Yurian. Yurian Green" zei hij met een glimlach. Ik zag dat zijn blik opnieuw een beetje afdwaalde. Ik glimlachte even. "Ik ben Fiona. Fiona Sinclair" zei ik. Ik deed mijn haar een beetje achter mijn oren en zette mijn ene hand in mijn zij omdat ik dit een prettige houding vond. Ik bekeek Yurian even goed. Hij zag er niet verkeerd uit. Zelfs knap. Yurian krabde zich wat aan zijn kin. "Naar welke winkels ga jij om te shoppen?" vroeg ik vervolgens. "Misschien kunnen we samen naar wat kleding kijken?"

    [ bericht aangepast op 12 nov 2012 - 20:19 ]


    26 - 02 - '16

    [Ik heb een vraagje, wil je iets meer schrijven? Want hieruit kan ik eerlijk niet echt iets zinnigs uit krijgen. :s]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik heb er iets bij gezet, hopelijk kan je er iets mee? ;3]


    26 - 02 - '16

    [Ik moet helaas weg, ik moet naar kattebak]


    26 - 02 - '16

    Angelica Wolfe

    "Sorry." mompelt hij zacht tegen me en ik voel zijn duim over mijn hand gaan, al stopt hij er snel mee. Ik kijk verbaasd op, hij slikt het dus als zoete koek en bied nu zijn excuses aan. Ik voel me er zelfs schuldig om, maar ik wil hem niet nu al opgeven. Ineens lijkt mijn baan een hindernis in mijn leven, alsof ik daar de dingen die ik wil niet door kan bereiken, terwijl ik er juist zoveel plezier aan beleef. "Sorry dat je het moest vertellen, terwijl het geheim as." Ik bijt op mijn lip als hij dat zegt. "Ik zal het niet verder vertellen en ik zal het er ook niet meer met jou erover hebben."
    Na zijn woorden voel ik me alleen nog maar schuldiger en prikken er tranen in mijn ogen. Mijn hand trek ik los en in een opwelling sla ik mijn armen om zijn nek heen, mijn hoofd leg ik ook in zijn nek neer. "Oh Kyle..." murmel ik zacht. "Bedankt. Bedankt dat je het zo goed opvat en het niet door zal vertellen. Dat waardeer ik echt." Ik bijt opnieuw op mijn lip, harder dan hiervoor, alleen om de tranen van schuld tegen te houden. Mijn armen hou ik om zijn nek geklemt en ik wil hem voorlopig even niet los laten.


    Your make-up is terrible

    Kyle Dyer

    Verbaasd en teleurgesteld keek ik op toen ze haar hand uit die van mij trok. De teleurgestelde blik verdween al gauw zodra ik haar armen om mijn nek heen voelde en haar hoofd in mijn nek.
    'Oh Kyle...' murmelde ze zacht. Ik stond verstijfd van verbazing en wist even niet waar dit allemaal vandaan kwam. 'Bedankt. Bedankt dat je het zo goed opvat en het niet door zal vertellen. Dat waardeer ik echt.' Ik slikte en knipperde een paar keer met mijn ogen. Mijn ene arm sloeg ik zacht om haar middel heen en met mijn vrije had ging ik op een troostende manier door haar haren heen. Mijn gezicht stond nog steeds verbaasd. Ze ging achter gevaarlijke mensen aan en dan stond ze hier nu zo bij mij in het openbaar.. Was dit zeldzaam voor haar? Ik ging er ook niet naar vragen. Ik zei helemaal niets meer nu. Ze liet mij niet los, haar greep bleef net zo stevig als net en ik liet het zo.
    Een tijd lang bleven we zo staan, althans.. voor mijn gevoel. Niet dat ik het erg vond..
    'Zo richting huis gaan?' vroeg ik zacht aan haar, maar ik maakte geen aanstalten daarna. 'Of wil je nog even blijven?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you