The Roma Games [RPG] 01 - Speeltopics

The 99th anual Hunger Games
24 tributes, 1 real life arena
No forest, beach, sea or desert these time
But an old, classic city
which even in Panem still known as
Roma

And may the odds be ever in your favor

Okay. Dit jaar is de arena dus niet iets technisch van het Capitool. Geen nagebouwd landschap. Maar Rome, de bekende hoofdstad van Italië. Rome was vroeger al zeer bekend, maar zelfs in Panem kennen ze het nog. De enige plek die niet is vernield in de oorlogen. Eigenlijk is Panem niet het enige wat nog van de wereld over is.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Noah Shaw||Ollivander
-Rosa Amore Diamond|glimmur

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Jayy Kilian von Monroe||Sikowitz
-Diana Taylor Temple||xAmnesia||Dood

District 3 [Technologie] :
-Gregor Rose||Jandewasbeer||Dood
-|| |Bloedbad|

District 4 [Visserij] :
-Dennis Cobus Adams||2012Hangover
- Lauren Fiona Johnsen||Ruexx

District 5 [Medisch onderzoek] :
-Drew Jackson||foxfaceXXX||Dood
-Indianna Laurens||xAvis

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-Peather Didier Butcher||Seaver||Dood
-|| |Bloedbad|

District 7 [Hout] :
-Micheal Dumont||Nyan||Dood
-Teaghan Anderson||Seaver

District 8 [Textiel] :
-|| |Bloedbad|
-Leyla Moore||Nyan

District 9 [Industrie] :
-|| |Bloedbad|
-Ariana Louisa Green||foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
-|| |Bloedbad|
-|| |Bloedbad|

District 11 [Landbouw] :
-Mason Jacob Springfield ||Ollivander
-Fea Diona Hendrixs||2012Hangover||Dood

District 12 [Steenkool] :
-|| |Bloedbad|
-Demitria Catherine Valentine||Bibble

Er zijn niet echt regels, maar misschien zou je je aan een paar dingetjes willen houden:
- Er komt een praattopic van de Roma Games, dus plaats daar alles wat je niet weet of niets met de Roma Games te maken heeft.
- De posts zijn minstens 5 zinnen lang [liefst niet al te lang durende gesprekken, áls het een gesprek is, mogen het 4 zinnen zijn]
- Boven de post zet je je naam, district en de plek waar je je op dat moment bevindt.
[Bijvoorbeeld: Indianna Laurens || District 5 || Colosseum, Hoorn]

Btw wij trekken (ong) iedere week een loodje waarop staat wie er doodt gaat. Zo hebben wij even veel kans om dood te gaan als de rest. Het verhaal begint op het moment dat de tributen de arena in gaan. (dus het laatste moment met de stylist en dan de arena in)

Dit is de kaart van de Arena In het midden is het Colloseum, met daarin de Hoorn des Overvloeds. Rechts van het Colossem is het Parco del Colle Oppio. Daar zijn veel bomen, goede verstopplaats en jaagplaatsen. Boven en links van het Colloseum is een spookstad, waar vroeger dus mensen woonden. Onder het Colloseum is een groot plein. De rest van wat je op de kaart ziet hoort niet bij de Arena.

Rollentopic
Praattopic
Praattopic 2
Speeltopic 2

We trekken ong. elke vrijdag 1/2 lootjes!!

Thanks!
xx xAvis en Ruexx

[ bericht aangepast op 31 jan 2013 - 18:40 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Noah Shaw • District 1 • Spookstad.
Noah zat daar maar te staren naar de duisternis om hem heen. Het moest al ergens in de ochtend zijn maar toch was er geen enkel lichtvlekje te bespeuren in de kamer. Hij had de nachtkijker op en zoog op een muntblaadje. Natuurlijk rammelde Noahs buik maar hij had enkel nog wat pakjes eten die hij nog niet durfde te openen. Minten verstreken en de stilte duurde maar langer en langer tot Noah besefte dat hij hier niet zomaar kon zitten en wachten. Hij moest toch wat doen wilde hij veilig thuiskomen. En er waren vast een aantal ongewapende tributen in de spookstad. Die gedachte was beangstigend, zelf voor Noah. De tributen aan de Hoorn had hij gedood zonder na te denken maar vanaf nu kreeg het spel hersenen. Het kon denken als een tribuut en het zou er voor zorgen dat slechts één tribuut overbleef zelfs al de tributen daar zelf niet zo over dachten. Noah nam zijn spullen en klemde zijn zwaard vast in zijn hand terwijl hij zich een weg baande door de donkere loods. Toen hij boven de grond kwam zag Noah pas het licht weer dat zachtjes door de ramen scheen. Maar wanneer hij de nachtkijker afdeed leek dat licht niet zo zacht meer. Het scheen fel in zijn ogen en Noah moest zijn hand beschermend ophouden. Hij stapte uit de loods, de straat van de spookstad op en keek om zich heen. Niemand te zien. Misschien had hij zich vergist en waren er toch geen tributen meer in de spookstad. Zou dat kunnen? Zouden ze allen in het bos zijn? Dachten ze dat het daar veiliger was? Allerlei verschillende gedachten vlogen door Noahs hoofd maar van geen enkele was hij absoluut zeker.

---

kindness is never a burden.

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ik knikte even begrijpelijk. Ik was best opgelucht dat ik hier niet zat met één of andere moordenaar. Ik leefde nog en ik zou in leven blijven, hopelijk. Ik probeerde na te denken, maar hoe langer ik het probeerde hoe minder het lukte. Het was bijna alsof ik nu al te moe was om een nuttige vraag te bedenken. Ik miste thuis ook wel erg veel en ik had nu al een tijdje niet geslapen. "heb je honger? Want dan ga ik even opzoek naar eten." Zei ik nadat mijn maag een aantal geluiden had gemaakt. Hoe graag ik het ook wilde negeren, het ging niet. Ik had ook meer moeten eten voor ik de arena inging. Ik ging haar niet dwingen mee te gaan naar buiten om eten te zoeken, maar ik ging hoe dan ook wel.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Indianna Laurens || District 5 || Bos, Parco del Colle Oppio
Terwijl het meisje van 9, Ariana blijkbaar, wat vertelde over zichzelf, kamde ik met mijn vingers de lok die altijd los hangt omdat hij niet lang genoeg is voor de vlecht. Ik haalde bladertjes eruit en ging net zolang door met kammen tot de lok zacht was en glansde in de zon.
'Okay. Ik ben Indianna,' ik vertrouwde haar nog niet genoeg om Indy te mogen zeggen, 'en ik kom dus uit 5. Mijn familie zit - heel onlogisch voor 5 - niet in de medische handel. Nouja, ze doen niet echt veel met medicijnen enzo. Ze weten meer van planten af. Genezende planten vooral, en giftige. Dus ik kan ze makkelijk uit elkaar houden.' Ik knikte even naar de bessen.
'Wat voor mij erg handig is hier. Ik hield thuis niet van moorden, en nu ook niet. Ik ben niet van plan me door de Spelen te laten veranderen. Daarom glimlachte ik toen je op het punt stond me te doden. Ik wil niet anders sterven als dat ik leef.' En ik wil niet dat Charlotte me pijn ziet lijden, dacht ik erachteraan.

[ bericht aangepast op 12 jan 2013 - 16:00 ]

---

:)

Leyla Moore ||8|| Spookstad
Hij knikte even en ik keek even naar mijn vingers ,ik kreeg honger,maar wilde hier blijven aangezien het veilig was.
Zijn maag rommelde ook een paar keer en ik wist dat hij ook honger had."Heb je honger? Want dan ga ik even opzoek naar eten." zei hij en ik knikte,maar wilde niet weer alleen zijn."Wees voorzichtig."zeg ik zacht tegen hem.Hij ging veel beter eten kunnen vinden dan mij.
Maar ik weet wel dat er meer mensen zijn in het bos dan in de stad. "Moet ik nog iets doen ?"vraag ik dan aangezien ik ook nog nuttig wil zijn.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ariana Louisa Green II district 9 II Bos, Parco del Colle Oppio
Terwijl Indianna een plukje van haar haar kamt, vertelt ze over haar leven in district 5. Ze vertelde onder andere dat ze veel wist van planten, maar ik was helemaanl niet meer met de spelen bezig. Ik was alleen nog maar aandachtig aan het luisteren naar haar.
'Eigenlijk ben ik best wel blij dat ik jou heb ontmoet.' Zeg ik. 'Eerst was ik helemaal aleen in de arena en vond het helemaal niet erg, maar ik besef nu pas hoe fijn het is om met jou te praten.' Ik heb geen idee of dit ook uitgezonden word. Misschien speelt er zich wel iets spannands af zoals een gevecht tussen de beroeps of een overstroming. Langzaam begin ik weer te beseffen dat we in de arena zitten. Waar je binnen een seconde dood kunt zijn. Eeen akelig gevoel besluipt me. Ik probeer er niet aan te denken.
Opeens schiet me te binnen dat ik nog een eekhoorn heb. Ik heb totaal geen idee hoelang wij hebben zitten praten maar ik sta meteen op en zeg tegen Indianna: 'Ik ga hout zoeken voor een vuurtje voor de eekhoorn, ga je mee?' Ik laat haar de eekhoorn zien aan mijn riem en pak alvast de eerste takken...

---

imperfection is beauty

Drew Jackson II disrict 5 II Bos, Parco del Colle Oppio
Ik word wakker met een felle zon die in mijn gezicht schijnt. Aan de stand te zien is het al middag. Ik had ook niet aders verwacht, want ik bleef bijna de hele nacht wakker liggen van alle enge geluiden. Ook hielp mijn wond op mijn bovenarm niet echt mee. Zo te zien ziet het er nog even slecht als voorheen uit. En de pijn is ook niet verminderd.
Ik besluit mijn tas in te pakken en onder weg water uit mijn fles te drinken en eet ik nog wat. Na zo'n tien minuten onderweg geweest te zijn voel ik me duizelig. Duizelig van wat? Niet van het eten, maar van de brandende hitte die op mijn bleke gezicht schijnt. Ook werkt mijn wond niet echt mee. Elke stap die ik daarna zet word zwaarder, maar ik probeer door te zetten. Ik val tegen een boom aan en val op de grond. Langzaam sta ik weer op en loop opnieuw verder. Na de voldende twee stappen gezet te hebben begin ik mijn evenwicht te verliezen en sta op het punt te vallen. Daarna word alles zwart voor mijn ogen...

(drew is niet dood hoor )

[ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 8:50 ]

---

imperfection is beauty

Demitria Catherine Valentine|| District 12 || Bos, dunno

Ik werd langzaam wakker en keek om me heen. "Indy?" Vroeg ik maar ik zag haar nergens. Ik kwam overeind en begon te zoeken. "INDY!"Riep ik ookal wist ik dat het gevaarlijk was. Ik had iemand gevonden die me kon helpen met overleven en ik ging haar niet verliezen. Ze had mijn zus kunnen zijn! Ik zag haar staan en ik klom naar beneden. "Pssst...Indy.."Fluisterde ik zachtjes en ik keek door de takjes van een bosje naar haar.

---

~I didnt hit you....I simply high-fived your face.~

Dennis Cobus Adams || District 1 || Hoorn/Colloseum
Hoofdschuddend hoor ik het gekibbel aan tussen Rosa en Lauren, terwijl ik een appel tussen de berg spullen uitvis en er een grote hap van neem. Blegh, die verwaande mensen uit 1 ook. In 4 werd er tenminste hardgewerkt en moest je het altijd zelf doen. Niks bediend of verwend. Maar ik moet het met het meisje doen, net zoals de twee uit 2. Daarom reageer ik blij en opgewekt, zoals eigenlijk mijn hele plan is. Niet de moordzuchtige enge jongen, maar de opgewekte altijd blije moedige jongen. Ja, dat is mijn strategie, vooral om meer sponsors te lokken en niemand tegen me in het harnas te jagen. Nog niet, dat komt later wel.
'Diana is vast heel moe, dus laten we haar maar slapen, dan kan ze vannacht de wacht tenminste houden ofzo. Zullen wij eens de buurt gaan verkennen? Dan kan Jayy misschien de wacht houden?' Ik sta echt te trappelen om te gaan bewegen, de buurt uit te kammen. En wie weet komen we iemand tegen. Ik begin al met het uitzoeken van de juiste wapens in de grote berg. Zo snel zie ik geen drietand, waar ik enigszins teleurgesteld om ben, maar dat heb ik kunnen verwachten. Misschien ligt ie ergens achteraan onder de berg, maar voor nu pak ik een aantal speren -mijn alternatief voor een drietand- en een mooi zwaard, die ik om mijn middel heen gesp.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Fea Diana Hendrixs || District 11 || Bos
"Fea! Waar zat je de hele tijd? Ik heb je niet gezien sinds het Bloedbad." Mason was uit de boom geklauterd en in mijn armen gesprongen. Onwillekeurig sprongen de tranen in haar ogen en deed het iets kleinere jongetje haar denken aan thuis, aan haar eigen broertjes. "Wil je erbij? Ik heb noten en we waren net aan het praten over District 7. Ik heb een bondgenootschap met het meisje uit dat District. Ze heet Teaghan en ze is erg aardig. Eerst was de jongen er ook maar die werd vermoord door de Beroepstroep." Ik moest grinniken om zijn geratel, en voelde me eigenlijk gelijk al weer wat blijer.
"Ja, natuurlijk wil ik erbij." Ik keek even behoedzaam naar boven, het meisje was wel op gesprongen om zich zelf te verdedigen. "Als zij dat natuurlijk ook goed vind." Dat laatste fluisterde ik bijna, eigenlijk wilde ik niet dat ze het hoorde, want straks kwam ik vijandig over of iets dergelijks. Nou ja, iedereen kwam hier vijandig over, want iedereen was je vijand. Oke Fea, rustig! Ga niet negatief denken. Maak er gewoon wat leuks van, dan hoef je tenminste niet gehaat en eenzaam te sterven.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Peather Didier Butcher || District 6 || Spookstad
Ik stond op en bleef heel even staan omdat ik duizelig werd. IEts te snel opgestaan waarschijnlijk, had ik wel vaker last van. Ik begon te lopen en draaide mij nog even om. "Ik denk niet dat je zin heb om mee te gaan," begon ik bedenkelijk. "maar je kan altijd kijken of er niet toevallig iets bruikbaars tussen die flessen ligt. Ik ga niet ver." Zei ik rustig. De reden dat ik niet ver ging was omdat ik doodsbang was. Ik zat hier eigenlijk wel goed en had geen zin om mijn leven onnodig in gevaar te brengen, alsof mijn leven niet al in gevaar was. Ik liep naar buiten en keek voorzichtig even heen en weer. Ik zag hier en daar schaduwen wat mij bang maakte, maar negeerde het. "Ik ben zo terug." Riep ik nog.


Teaghan Anderson || District 7 || Bos, Parco Del Colle Oppio
Ik liet mijn verdedeging zakken en haalde opgelucht adem. Het was Fea, Mason zijn district genootje. Ik liet mij uit de boom vallen en landen op één hand, één knie en mijn voet. Met mijn andere hand hield ik het mes schuin achter mijn rug voor als wij aangevallen zouden worden. Ik geloofde niet dat wij de enige waren hier en ook al wist ik niet hoe groot het bos was, de andere konden nooit zo verweg zijn. "Jij bent Fea. Teaghan, maar dat had Mason je al verteld." Zei ik vriendelijk en luisterde even goed of ik iets hoorde.Je wist maar nooit en ik voelde mij sowieso al een stuk minder veilig op de grond dan in een boom. "Dus dan zijn wij weer met zijn drieën. Ik hoop dat je kan klimmen." Zei ik met een kleine glimlach en wees naar de boom waar ik en Mason eerst inzaten. Ik was niet van plan om op de grond te blijven, maar ik kon ook niet in mijn eentje beslissen dat we haar maar achterlieten op de grond, dat konden we sowiewo niet doen. Ze zag er aardig uit en leek te vertouwen, dus moest ik dat ook maar doen.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Leyla Moore ||8|| Spookstad
"Ik denk niet dat je zin heb om mee te gaan," begon hij"maar je kan altijd kijken of er niet toevallig iets bruikbaars tussen die flessen ligt. Ik ga niet ver." zei hij dan en ik knikte zacht. Hij riep nog dat hij zo terug was en verdween dan uit mijn zacht.
Zoals hij had voorgesteld kijk ik tussen de lege wijnflessen of er iets bruikwaars was,maar helaas ik vond niets en nergens zat er nog een druppeltje wijn in ofzo.
Mijn tong voelde erg droog aan en ik zuchtte zachtjes,hopend dat P ,rap terug zou zijn en mischien ook water had gevonden.Ik hoorde een kanonschot en schrok op.Het was toch niet P? Geschrokken stond ik op ,maar als ik hier weg zou gaann,kan ik mischien ook dood gaan,dus blijf ik maar staan.
Ik wilde niet weer aleen zijn,P mocht niet dood zijn.Ik zakte tegen de muur weer naar beneden en krulde me weer op in een bolletje ,hopend dat hij terug ongedeerd zal terugkomen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lauren Fiona Johnsen || 4 || Colosseum, Hoorn
'Goed idee' zeg ik tegen Dennis terwijl ik nog wat stukjes fruit opeet. Ik heb echt zin om iets te gaan doen, in plaats van de hele dag in de Hoorn zitten wachten tot er andere tributen komen. Die komen denk ik toch niet deze kant op. En het moet ook een beetje leuk zijn voor het Capitool. Anders zijn wij echt de slechtste beroeps ooit. Ik gooi het zakje waar de stukjes fruit in lagen weer aan de kant en ik pak mijn boog. De pijlen koker hang ik over mijn schouders. 'Zullen we?' vraag ik aan de rest. Zonder op antwoord te wachten loop ik de Hoorn uit. Even kijk ik bewonderend om mij heen. Deze Arena is echt zo mooi. Dit kan bijna niet nagemaakt zijn door het Capitool. Wat zou er hier buiten liggen? Een bos? Een groot veld? Een spookstad? Een woestijn? Ik heb geen idee. Ik weet alleen dat ik nu echt heel graag de Arena wil verkennen. Maar dan moet de rest ook klaar zijn. Dus draai ik me om naar Rosa en Dennis. 'Waar blijven jullie? Ik wil weten wat hierbuiten is.'

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

[Zal zo even stukje posten, ben eerst nog even een nieuw hoofdstuk aant schrijven voor Le Mirror Games c; ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Diana Taylor Temple. || District 2. || Colloseum > spookstad.
Verward schoot ik omhoog, waarbij ik me onhandig sneed in mijn been met mijn mes. Ik zuchtte geirriteerd. Snel krabbelde ik helemaal overeind, en sloop weg bij de hoorn. Ik zou mooi even op strooptocht gaan. In mijn eentje. Ik trok een sprintje naar de spookstad, en keek om of iemand me gezien had. Nee. Ik grijnsde, en zelfverzekerd opende ik de eerste de beste deur. Zodra ik binnen was, sloeg de deur dicht en hoorde ik deze op slot draaien. Meteen wist ik dat ik gevangen zat. Ik pakte mijn messen stevig vast. Ik liep langzaam, op een stille manier, het huis in. Daar sloeg de schrik me om het hart. Een enorme Mutilant stond voor mijn neus, eentje die erg op een combinatie leek tussen een leeuw en een genetisch gemanipuleerde hond. Het dier sprong op me af, en voor ik het wist lag ik op de grond. 'Nee!' schreeuwde ik. 'Jayy! Jayy!' ik steek mijn mes op alle mogelijke plaatsen in zijn lichaam, maar het dier heeft zich op mijn nek gestort. Ik voel de abnormaal scherpe tanden en het bloed stroomt. Ik wist dat ik dit niet meer haalde, dus besloot ik er zelf een eind aan te maken. Met alle kracht die ik nog had, hief ik met mijn rechterhand het mes, en liet die neerkomen op de plek waar mijn hart zat. In een klap werd alles zwart, en het laatste wat ik hoorde was een oorverdovende knal. Ik had deze hongerspelen niet overleefd.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

xAmnesia schreef:
[Zal zo even stukje posten, ben eerst nog even een nieuw hoofdstuk aant schrijven voor Le Mirror Games c; ]

[Echt?? JIPPIE eindelijk, dankjee=D]

---

:)