RPG - Het epische verhaal - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Personages

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 18:49 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Je bent niet de eerste die hier binnen komt voor een slaapplek,' ze gaf een kort knikje richting Luuk die net door de deur was gelopen richting het achterhuis. Debbie schonk voor zichzelf een glas liquer 43 met sinaasappelsap in. 'Proost,' zehief haar glas op keek Ignatius recht aan en nam een slok. 'Maar over die slaapplaats ik vind het prima, Luuk blijft ook crashen die gaat in mijn broers kamer en dan kan u in de slaapkamer van mijn ouders.' Ze glimlachte, ze wist niet echt of u zo een slimme keuze was om te zeggen gezien hij nog redelijk jong was maar toch.
'Bedankt,' Ignatius nam een slok van zijn wijn. Debbie vond het een bijzondere man, op een pf andere manier had ze het idee dat hij al honderde levens had gehad en nog lang niet klaar was om dood te gaan.

Toen het glas leeg was stond Ignatius op.
'Dan zal ik maar naar bed gaan,' zei hij, 'als je me de weg zou willen wijzen.'

Debbie was verbaast, ze had graag het levensverhaal van hem willen horen. En daarna na een paar wijntjes wellicht samen met hem.in een bed belanden.
'Je hebt morgen neem ik aan niet heel veel te doen toch?' Debbie pakte de fles wijn van daarnet. 'Nog een glaasje, van het huis.' Ze gaf hem een knipoog.

Ignatius dacht na. Hij was hier met een doel, maar hij had eigenlijk alle tijd van de wereld.
'Goed. Nog één glaasje dan.'

Eindstand was, Ignatius had de hele fles leeg gedronken en Debbie had ook te veel gedronken.
'Dit is de slaapkamer deur van mijn ouders,' ze deed de deur open en Ignatius volgde haar de kamer in.
'Het is onbeleefd om je gasten alleen te laten.' Merkte Ignatius op toen Debbie weer bij de deurpost stond. Debbie grijnsde en sprong daarna op hem zodat ze samen op het bed vielen. Ze boog zich naar voren en fluisterde in zijn oor.
'Dit is dan beter, en nu uit met de keding.' Het was niet heel romantisch de seks maar het was gewoon seks voor de lekker.

Het was lang geleden dat Ignatius het met iemand gedaan had, maar hij had het altijd leuk tijdverdrijf gevonden. Het viel hem mee dat het meisje zo jong was - wat altijd fijn was- en er goed uit zag.

Debbie lag tegen Ignatius aan met haar hoofd op zijn borst. Hij streek door haar haren.
'Dit was fijn,' zei Debbie zachtjes. Ze was op een of andere manier bang hem af te schrikken door dit te zeggen. Ignatius stopte even met het strelen van haar haren maar ging daarna verder.
'Ja, best wel.' Met zijn andere hand tilde hij het gezicht van Debbie omhoog en gaf haar een zoen.

Daarna glimlachte Ignatius nog even naar haar. Ze was duidelijk een aanwinst. Ze kon hem plezier geven, en hij had het gevoel dat ze hem ook zou kunnen helpen. Hij sloeg een arm en dekens om haar heen en kuste nogmaals haar lippen.

Debbie sloot haar ogen, Ignatius merkte dat haar ademhaling kangzamer werd. Hij bekeek het slapende meisje e viel daarna snel zelf in slaap.

[je bent ook met Hermes, Jeffrey ]

Geno zichtte.
'Het komt zeker door dat stomme virus dat je dat niet meer weet,' gromde hij met een van pijn vertrokken gezicht. De medicijnen begonnen uit te werken. Thomas was al net zo. Door hem kon Alaine niet eens meer lopen... Waarschijnlijk ging men er ook gewoon dood aan. Iedereen deed ineens domme dingen. Jenny, Ablaze, Zoë.

[ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 12:46 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Doe niet zo koppig, Noha. Je weet best dat ik dit hier ook weg wil. Ik ben alleen bang wat ons te wavhten staat als we eenmaal dood zijn.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Op je lichamelijke kracht overleven,' zei Hermes.
'In een wereld waar dat volgens mij niet eens toegestaan is.'

[& met Daisy]

Jenny vloekte binnensmonds. Schoonmaken. Bah.

[ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 11:54 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'wat zeg je daar, paardenbloempje?' vroeg Ablaze nieuwsgierig. Hij liet zijn gewaad weer naar beneden zakken en liep op haar af.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Wat heeft ie onder z'n gewaad? En wat is je plan, haha.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain